خانواده برتر

با زندگی عاقلانه ای که دین پیشنهاد می‌ده، میشه تمام عمر با عشق بود.

وقتی آقا و خانم چشم پاک باشن ، چشماشون  تشنه همسرشون خواهد بود.

وقتی آقا و خانم گوش پاک باشن، با نامحرم بگو و بخند نکنن، گوشاشون، تشنه صدای همسر خواهد بود.

همینطور تمام احکام دیگه، از احکام موسیقی گرفته تا تغذیه و اقتصاد و ... که یکی از اثراتشون‌ ، آرامش و لذت در خانواده ست.

مثلا وقتی ربا در کار نباشه، اعصاب خانواده راحته، وقتی زن و مرد باهم حرف میزنن ، از بدهکاری نمیگن، به جاش از تلاششون با همین توان فعلی تعریف می‌کنن، بیشتر عاطفه و همدلی بینشون‌ هست. دیگه اون حرفای "تقصیر تو بود..." نیست. به جاش "باهم می سازیم..." هست.

 تغذیه اسلامی باشه و ورزش هم باشه، هورمونای زن و مرد به خوبی فعال میشن، وقتی خارج از خانواده خیلی با حیا باشن، معلومه اون هورمونها باقی میمونه فقط برای یک نفر،

این عشق نه تنها سرد نمیشه، بلکه هرروز بیشتر رشد می‌کنه.

هرکی هم میگه هورمونا عشق واقعی نیستن، باید بگم همین هورمونا‌ میتونن‌ زیرمجموعه‌ عشق واقعی باشن، لطفا از آسمونا‌ بیاین‌ روی زمین‌ زندگی کنین!

پیامبر هم تا زمان زندگی حضرت خدیجه ، همون یک همسر رو داشتن، حضرت علی و حضرت فاطمه هم همینطور، بقیه معصومین‌ هم داستان خودشون‌ رو داشتن‌.

در ادامه دیدگاه قبلیم‌ بگم که حجاب هم کمک می‌کنه به پایداری این عشق و خانواده.

وقتی خانم جلوی دیگران خودنمایی نکنه، فقط یه نفر می‌مونه‌ که جلوش‌ خودنمایی‌ کنه و جلوی همون‌ یه نفر سنگ تموم بذاره‌. خود خانم هم بیشتر لذت میبره.  آقایون هم پوشش رو رعایت کنن همینطور.

اگرم کسی فک می‌کنه عادت به بی‌حجابی‌ میتونه راه حل باشه، باید بگم این عادت نه تنها نیاز رو خاموش نمی‌کنه، بلکه نیاز رو به سمت نیاز‌های کاذب چندش آور و پر ضرر مث غربی‌ها سوق می‌ده‌. چون برای ترشح سطح مطلوب‌ از هورمون، هر بار که عادت می‌کنن‌، مجبورن‌ به کارای‌ چندش‌آورتری‌ و پر ضرر تری دست بزنن‌ که براشون‌ تازگی‌ داشته باشه و به سطح مطلوب‌ ترشح‌ هورمون‌ برسن، اما خب، به اون چیزی که باید ، نمیرسن.  شخص عاقل ، هم سالم تره و هم واقعا لذت میبره، جوری که اون کارای‌ چندش‌ آور و مضر اصلا در مقابل لذت واقعی، زجر حساب میشن!

البته که با حجابش کمک به چشم‌پاکی‌ دیگر آقایون هم می‌کنه. آقا و دیگر خانوما همینطور.

حجاب توی پوشش و گفتار و رفتار و... باید باشه.

در همه مراحل، باید آدما رو به خدا باشن . وقتی با خدا طرف حسابی و ازون خوشبختی میخوای، دیگه تحت هر شرایطی فقط بهترین کاری که از دستت بر میاد انجام میدی و میدونی که بقیه ش با خداست. در اصل همه ش با خداست! چه همسرت خوش اخلاق باشه و چه بد اخلاق ، تو کار درست رو انجام میدی و توقع زیادی نداری و عشق خدا رو خواهی داشت. اگه دو نفر با خدا هماهنگ باشن، حتی وقتی به ظاهر کنار هم نیستن، بازم باهم هماهنگن‌. چون دستورات خدا جوریه که خود به خود به راه درست میریم و مگه راه درست چی بود؟ همین لذت بندگان خدا که تناقضی با لذت دیگر بندگان نداره و از قضا اتفاقا لذت بندگان خدا با همکاری شون هم به دست میاد. 

قرار نیست عشقی جای عشق خدا رو بگیره، بلکه قراره همه عشقا زیرمجموعه عشق خدا باشن.

ای کاش سن و سال تون رو میگفتین نویسنده جانواینکه چی شد که این افکار سراغ تون اومده؟

ایا دیدن  زندگی های اطرافیان باعث شده یا وسواس وترس بی مورد؟

به نظر منکه جای نگرانی نیست فروکش کردن هیجان بعد ازدواج یک فرایند کا ملا نرمال هست... کلا مغز اسنان وروح انسان همنیجوری طراحی شده که تا وقتی به چیزی نرسیده براش هیجان ولذت داره وبعدش به تعادل میرسه این برای عاشق ترین زوج ها هم صدق کرده  ومیکنه .....وتابوده همین بوده...
ه....

مگه  رابطه مون  با خواهر برادرمون  تکراری میشه؟ یا مثلا دوست های همجنس وصمیممی مون؟ نه تکراری نیمشن ولی اختلاف نظرها و اصطکاک ها باعث میشه که ازشون دلخور بشیم ونارضایتی پیش بیاد بعدش همین نارضایتیها کمکم گلوله بشه ومنفجر بشه وبقیه ارتباطمون رو تحت الشعاع قراربده...زندکی زناشویی هم همینه.

شما مطالعه ومهارت اینکه رابطه رو مدیریت کنی یادبگیری بقیش حله...اگر مطالعه کنی وسواد رابطه داشته باشین  و مرتب خواس تون به مراقیت از زندگی تون باشه ونذارین نارضایتی هاتون روی هم تلمبار بشه خود ماهیت انسانی وغریزی بودن رابطه زندگی تون رو پیش میبره.... وینازی نیست کاری کنی که تکراری شدن اتفاق نیفته.

نمیشه کاریش کرد

شما چیزی رو بدست بیاری میفهمی ذیگه مثل قبل مشتاقش نیستی و هیجان مثل اول نیست...

اول از همه ازدواجتون رو تبریک می‌گم و براتون آرزوی خوشبختی دارم. می‌دونین چرا زن و شوهرها بعد از چند سال (مخصوصا وقتی بچه‌دار بشن) برای هم تکراری میشن؟ خانم ها تو گرم نگه‌داشتن خانواده نقش کلیدی دارن. خانم ها آرایش تو خونه رو ترک میکنن و تقریبا وقتی تو خونه هستن وقتشون رو تو آشپزخونه میگذرونن. زن باید تا آخر زندگی مشترک، مطابق سلیقه شوهر لباس بپوشه آرایش کنه و عطر بزنه (البته فقط تو خونه) بعد بیاد کنار شوهرش بشینه و خودش رو بچشبونه به شوهرش. نه اینکه لزوما رابطه جنسی برقرار کنند بلکه میتونن فقط با هم حرف بزنند. ولی اگر آقا رابطه خواست، باید زن با  روی باز قبول کنه. خستگی حتی خیلی زیاد و حال و حوصله نداشتن بهانه نیست. زن اگه درست آرایش کردن رو بلد باشه تو سن ۶۰ سالگی هم میتونه جذاب باشه. سعی کنید اصلا اضافه وزن پیدا نکنید. چربی اضافه راه رگها رو مسدود میکنه و مانع جریان قوی خون در ناحیه تناسلی میشه و همین باعث سردمزاجی خانم‌ها میشه. فایده نداره زیبا باشین ولی همش تو آشپزخونه بچرخین و گنار شوهرتون نباشین. حتی اگه بچه هم خدا بهتون داد، باید بهش یاد بدین که وارد خلوتتون نشه و اگه خواست وارد اتاقتون بشه اجازه بگیره. یه زن موفق حتی بعد از گذشت بیست سال زندگی مشترک و داشتن بچه، وقتی شوهرش وارد خونه میشه، به بچه‌هاش میگه من با پدرتون صحبت خصوصی دارم و میره تو اتاق خصوصیشون. طبق سلیقه شوهر لباس میپوشه و آرایش میکنه و خودشو به شوهرش میچسبونه و با هم صحبت میکنن یا هر گار دیگه‌ای که دوست داشتن. ولی تقریبا همه خانومایی که من دیدم وقتی شوهرشون میاد خونه، هنوز تو آشپزخونه هستند یا مشغول کارای خودشون یا بچشون هستند و شوهر، عصبانی و منتظر خودخوری میکنه. اینو یه آدم تحصیلکرده با ۱۰ سال سابقه زندگی مشترک و ۲ تا بچه داره بهتون میگه. حرفایی که زدم همش براساس حدیث های قوی هستند. سلامت و خوشبخت باشید.

به حسن محمدی: 

شما از دسته آدمهای لمسی هستید بهتره برید خصوصیات افراد لمسی رو بخونید. شما از لمس شدن احساس آرامش میگیرید. به نظر من میتونید بخشی از این احساس آرامش رو از بچه هاتون دریافت کنید بچه ها عاشق این هستن که کسی بغلشون کنه مخصوصا اینکه پدرشون باشه . به همسرتون هم فرصت بدین شما تنها تو اون خونه زندگی نمی کنید که توقع دارین وقتی از سرکار میاین همه چی رو ول کنه بچسبه به شما . 

شما دو تا بچتون رو مثل دو تا مزاحم تو خونه تلقی می کنید مطمئن باشین که بچه ها این احساس شما رو میفهمن و این خیلی برای کودکان زجر آوره.

ما وقتی بچه بودیم پدرم که از سرکار میومد با روی باز و لبخند تحویلمون میگرفت و واقعا از دیدنمون شاد میشد . این خیلی احساس خوبی بهمون میداد . شب هم که اکثر اوقات قصه میگفت برامون تا خوابمون ببره .

شما دو تا بچه به این دنیا اضافه کردین و مسئولشون هستین. خیلی ها هستن که آرزوی بچه داشتن رو دارن . باید قبول کنید که با اومدن بچه به زندگی دیگه نمیشه مثل سابق اون روابط زناشویی رو هر موقع که خواستین داشته باشید چون خانمها واقعا تو خونه خسته میشن. بهتره آخر شب که بجه ها خوابن با هم صبحت خصوصی کنید نه اینکه بخواین بچه ها رو زندانی کنید واسه خودتون.

به جای این همه توقع یک طرفه یکبار هم که شده تو کارای خونه به همسرتون کمک کنید تا وقت اضافه داشته باشه و خستگیش در بیاد. 

شاید همسرتون هم توقعاتی از شما داره که برآورده نمیشه . 

در ضمن هر مرد تحصیل کرده آداب معاشرت بلد نیست چون این جیزا رو تو دانشگاه یاد نمیدن

عشق یه هیجانه هیجانات هم بعد یک مدت از شدتش کاسته میشه 

انسان‌ها برای هم شیء نیستن که بخوان تکراری بشن اینکه شما برای همسرتون تکراری نشید کاری نیست که شما بتونید بکنید این چیزیه که همسر‌تون باید مراقب باشه اینکه با چه چشمی به شما نگاه میکنه

و ضمن اینکه چقدر علاقه و انتظارات معقول از هم دارید 

شما هم سعی نکنید چیزی بیشتر از اون چیزی که هستید بشید(اهمال کاری هم نکنید) چون بعد یه مدت مشخص میشه که واقعی نیست و ممکنه موجب فاصله بشه

تلاش‌تون روی صمیمیت و علاقه‌ی دو طرفه باشه و نگران این چیزا نباشید

در ضمن چه بخواید و چه نخواید بعد از گذشت یک سال همه چیز‌تون برای هم عادی میشه فقط باید اون مهر و محبت و علاقه و وابستگی رو حفظ کرد

سلام خانمی 

نمی دونم ایم پست را می خوانید یا نه و اینکه وضعیت تون چی شد و به کجا کشید ان شااله که عاقبت به خیر شده باشید و ایام به کام .

به عنوان خانم متاهل که خدا رو شکر از درون احساس خوشبختی می کنم و آثار بیرونی ش رو دیگران می بینند و بهم می گند چند تا نکته عرض کنم :

به هر حال بعد چند سال که از زندگی مشترک می گذره مخصوصا بعد تولد بچه همه چی برای دو طرف ( تاکید می کنم دوطرف ) عادی می شه حتی اگه شما با خوشگل ترین و خوش تیپ ترین دختر یا پسر دنیا ازدواج کرده باشید پس گذر زمان رو نمی شه کاری ش کرد و تنها حس و علاقه تون بهم می مونه و مطرح ه که باید مانند یه شمعی که در معرض باد افروخته شده مراقب ش باشید تا با تلاش و همت دوطرف تبدیل به یه آتش تند و سوزان حتی با وجود بچه ، مشکلات اقتصادی و .... بشه

عشق اگه واقعی و درست پایه گذاری بشه ( ازدواج عاقلانه و زندگی عاشقانه ) با گذر زمان آهسته آهسته و نرم ریشه می دهد و استوار می شه 

مثلا هر وقت که با همسرم بحث می کنیم و ناراحتی پیش می آد ( بسیار کم پیش می آد البته) ایشون برام چند شاخه گل می خره که بوی اون فضا رو پر می کنه و البته متقابل هم هست از طرف من .

یا اینکه گاهی ایشون می گه غذا درست نکن خسته شدی با کار خونه و بچه ( البته من شاغل م ) یا می ریم بیرون یا از بیرون غذا می گیرییم .

یا اینکه پشت سر من خطاب به خانواده ام از من تعریف می کنه که در زندگی خیلی مراعات من رو می کنه و در مراسم عروسی هم خیلی مراعات م رو کرده .

و متقابلا من هم هواش رو دارم .

در سالروز عروسی مون یک پرده سفید بزرگ توی خونه نصب کرده بود و ویدئوپرژکتور تهیه کرده بود و فیلم عروسی مون رو انداخته بود روی پرده من م که بی خبر وقتی از در اومدم کلی سورپرایز شدم ..

اصلا و ابدا از عوض کردن بچه رو کسر شان ش نمی دونه و می گه این بچه ثمره عشق ماست نباید همه اش به دوش زن باشه ...و آشپری ش هم واقعا بد نیست چون سالها در خوابگاه دانشجویی زندگی کرده از پس خودش برمی اد از هر نظر .

یه بار هم گفت چون در سن بالا ازدواج کردم و سالها تنهایی کشیدم قدر این زندگی و زن و بچه رو می دونم و دودستی می چسبم ش و موارد دیگه .

معنای مواردی رو که نوشتم آقایون بهتر می دونند ایشاله خوشبخت و شادکام باشید