خانواده برتر

دلتنگی که طبیعیه ... نباید باعث بشه شما به یه تصمیم منطقی شک کنید 

ازدواج واااقعا شوخی بردار نیست. این اصلا شعار نیست خداشکر کن که نشد. اصلا و تحت هیچ شرایطی این پسر و از خانواده اش جدا ندون.

توی ایران ازدواج وصلت بین دو خانواده است نه دو نفر.

برای رد کردن این پسر همین بس که فهمیدی تو کار عروسشون دخالت میکنن و اوضاع خواهرتم که داری میبینی.

به نظرم خدا بهت رحم کرد یا شایدم به پدر و مادرت رحم کرد.

 اینم بگم من هنوز ازدواج نکردم اون آقا هم ازدواج نکردن. گاهی هم در قالب فامیل بودن بهم زنگ میزنم ولی من همچنان باش سرد و محکم برخورد میکنم. مجدد بازم گفت نظرت چیه محکم گفتم نه

الان خواستگاری دارم در مرحله آشنایی جهت ازدواج شرایطش خوبه داریم باهم حرف می‌زنیم جهت شناخت. اما زمانی که با این آقا حرف میزنم

گاهی اون پسر فامیل که تو دلم بهش علاقه دارم میاد جلو چشمم 

پیش خودم میگم خدایا آیا من دارم خیانت میکنم به عشقم 

ولی با خودم میگم من قراره خودم و کنترل کنم و فرصتهامو از دست ندم

این حس خیانت نمی دونم چجور حلش کنم . خودم خسته شدم از این حسها . 

اینم بگم به اون پسر فامیل ۱۰سال پیش خودم ابراز احساسات کردم اونم قبول کرد اما چنان شرایط خانوادها مخالف بودن من از ترس شکست در زندگی و عاقبتم مثل خواهرم نشه تصمیم گرفتم .پا بزارم رو دلم محکم بگم. ( نه)

ببخشید من تا حالا برام پیش نیومده. من همیشه به احساسم احترام گذاشتم ولی از اول نباید بذاری چنین اتفاقایی بیفته که بعدا ندونی چیکار کنی. اگه جای شما بودم عقلم رو ملاک قرار میدادم، بستگی به پسره داره که چقدر برای شما مایه میذاره و چه اخلاقایی داره و چه نسبتی با خونوادش داره. و همینطور به خونواده شما و اونا که اگه شما دو نفر به هم برسین، خونواده های هردوتون واکنششون چی باشه برا همین اصلا نمیتونم نظر بدم. به نظرم برو پیش مشاور چون فقط کسی که از ماجراتون باخبر باشه و بدونه پسره و خونواده شون و خونواده شما و خود شما ، چه مدل افرادی هستین و اون تماسای تلفنی با چه عنوانی بوده و خیلی مسائل دیگه، میتونه کمکتون کنه. به جای غصه خوردن وقت مشاوره بگیر.

کامنت قبلی نصفه اومد.

ببخشید من تا حالا برام پیش نیومده. من همیشه به احساسم احترام گذاشتم ولی از اول نباید بذاری چنین اتفاقایی بیفته که بعدا ندونی چیکار کنی. اگه جای شما بودم عقلم رو ملاک قرار میدادم، بستگی به پسره داره که چقدر برای شما مایه میذاره و چه اخلاقایی داره و چه نسبتی با خونوادش داره و همینطور به خونواده شما و اونا که اگه شما دو نفر به هم برسین، خونواده های هردوتون واکنششون چی باشه برا همین اصلا نمیتونم نظر بدم. به نظرم برو پیش مشاور چون فقط کسی که از ماجراتون باخبر باشه و بدونه پسره و خونواده شون و خونواده شما و خود شما ، چه مدل افرادی هستین و اون تماسای تلفنی با چه عنوانی بوده و خیلی مسائل دیگه، میتونه کمکتون کنه. به جای غصه خوردن وقت مشاوره بگیر. من خیلیارو میشناسم مثل شما ازدواج کردن و بدبخت شدن و خوانواده ها هم رهاشون کردن و ایناهم طلاق گرفتن. دختر خوب عاقلانه تصمیم بگیر.

یه علاقه ۱۰ ساله رو نمیتونی فراموش کنی به نظر من عجولانه تصمیم نگییر تا وقتی کسی پیدا نشده که حداقل مواقعی که باش هستی به یاد یکی دیگه نیفتی برات فرصت تلقی نمیشه ...نمیدونم مشکل اصلی چیه البته که خانواده مهمه اما اگه قضیه فقط دخالت هست میتونید روابطتتون رو محدود کنید ولی حاد بودنش رو خودتون میتونید تشخیص بدین اگه شما عقب نشینی نکنی قطعا با صبر خانواده ها رضایت میدن چون از این مورد واقعا دیدم که خانواده راضی شده و الان مشکلی باهم ندارند اما اگه تصمیم نهاییت اینه که هر کسی زندگی خودش رو داشته باشهه احساس گناه بی مورده مگه اینکه اونقدر کسی رو دوست داشته باشی که بهش احساس تعهد داری  ... بعضی وقتا واقعا سختگیری های بی جا داریم باور کن ساده تر بگیری ساده میشه زیاد راجبش فکر کن چون به نظرم ارزششو داره ماها یه بار به دنیا میایم چرا واقعا اونجوری که دوست داریم زندگی نکنیم به نظرم مشاوره برید هر دوتون اگه واقعا بدرد هم میخورید این فرصتو از دست نده.

سلام

خداروشکر که خواهر شما منصرفتون کرده به هر حال ایشون بهتر میدونه.

جواب صورت سوالتون :

بله یه بار شده🙂

منم همی کاری رو کردم که شما انجام دادید.

با اینکه به علاقه ی ایشون نسبت به خودم مطمئن بودم😔

و فکر نکنم دیگه کسی پیدا بشه که منو اندازه اون آدم دوست داشته باشه

ولی خب تصمیم خودمو گرفتم و خودمو قانع کردم که ما به هیچ نتیجه ای نخواهیم رسید پس امیدواری و ادامه ی ارتباط ما کاملا بی فایده ست😔

در کل به نظرم شما بهترین کار رو کردی.

و برخوردت خیلی عاقلانه و درست بود👍

بعضیا با خانواده لجبازی میکنن و راه خودشونو جدا میکنن

که من اصلا باهاشون موافق نیستم و اصلا درکشون نمیکنم

نظر خانواده خییییلی مهمه👍👍

آدم نمیشه که خودجوش هرکی رو که دلش میخواد پیدا کنه و به زور ازدواج کنه😑

وقتی خانواده داری باید به حرف خانواده گوش بدی.

اینا شعار نیست و من همیشه تو تصمیمات "مهم و اساسی" زندگیم بهش عمل کردم

همین که به خواهرت توجه کردی و اشتباه اونو تکرار نکردی خیلی عالیه

 افرین👍

به هرحال اون تجربه کرده و بهتر از شما میدونه.

جواب سوال آخرتون

موردی که گفتم تا حدودی مشابه جریان شما بود که البته غریبه بود و مثل شما فامیل نبود.

و منم برخوردم همین بود دقیقاً.

و من اگه جای شما بودم هم قطعا دوباره همین کارا رو انجام میدادم

و قطعا نمیذاشتم اون ارتباط کش بیاد

چون ارتباط بی فایده و بی نتیجه واقعا نشون دهنده ی با احساس بودن نیست😑

نشون دهنده ی کم عقلی و عدم تسلط بر احساسات و نرسیدن به بلوغ فکریِ 😐

یکم نظرم ظاهرش خشکه

ولی اشکال نداره حداقل من از این طرز تفکر راضیَم و واسه خودم انجامش دادم و همینجوری ادامه میدم

موردی که واسه من پیش اومد بخش اعظم به هم خوردنش طبق گفته ایشون تقصیر خودم بود چون تلاش زیادی نمیکردم و فکر می‌کرد که به اندازه کافی بهش علاقه ندارم( البته 😄کجای دنیا دیدی دختر تلاش کنه موانع سر راه رو برداره؟؟

من تا یه حدی میتونستم تلاش کنم و بیشتر از اون اگر میتونستم هم انجام ندادم اونم چون خودم نخواستم😑

چون هر آدمی یه خط قرمز هایی داره

منم خانوادم خط قرمز من هستن😑کسی که با خانواده من هم جهت نباشه رو نمیخوام

با اینکه خیلی دوسش داشته باشم.

و بعده ها که بعضی وقتا عذاب وجدان بهم دست میداد به این نتیجه میرسیدم که کار درستی کردم که تلاش زیادی نکردم چون باید یا خانواده رو انتخاب میکردم یا اون شخص

من مشخصه که خانواده رو انتخاب می‌کنم چون کسی که بتونه به راحتی از خانوادش بگذره

به همون راحتی هم میتونه از بقیه آدمای زندگیش بگذره و به انتخاب هاش هییییچ اعتمادی نیست.

و من هیییچوقت نمیتونم از خانوادم بگذرم چون نظرشون و خودشون برام خیلی مهمه.

شاید اون برهه نارحت شدم و گفتم چرا مخالفت کردن و من هیچی نگفتم و هیچ تلاشی نکردم ولی بعد از یه مدت آدم میفهمه که اونا درست گفتن

من با یه آدم نسبتاً ترسو و نسبتاً بی عرضه طرف بودم😑

و دوست داشتنم و دوست داشتنش به هییییچ دردی نمی‌خورد چون هیچ نتیجه ای نداشت و نخواهد داشت.

ببین عزیزمن

زندگی مشترک واقعا الکی نیست

واژه کوچیکی نیست

یه دنیا مسئولیت پشتشه

اگه از مسئولیت پذیر بودن خودت مطمئن باشی هم باز کافی نیست

به شخصه بارها همه جا و به همه گفتم حاضرم دیر ازدواج کنم یا حتی هیچوقت ازدواج نکنم 

اما زندگیم و اونی که باهاش زندگی میکنم دقیقاً همونی باشه که من میخوام

من از لحاظ روح و روان الان در آرامشم چرا ازدواجی کنم که آرامش من رو به هم بزنه؟؟

واقعا دلیلی نمیدیدم واسه خودم جنگ اعصاب درست کنم و با خانواده همسر هر روز درگیر باشم که چیه ازدواج کردم😄

والا مجرد بودن خیلی خوبه مشکلش کجاست؟؟

حالا میخواد تا 30سالگی تا 35 سالگی ادامه پیدا کنه.

ولی حداقلش داری اونجوری زندگی میکنی که دلت میخواد.

دقیقا مشکل منم مثه شما خانواده ایشون بود

یک خانواده فوق مذهبی با تفکرات سنتی و عقاید بسته و محدود😐

با اینکه خانواده تحصیل کرده ای هم بودن😐

من خودم تو اینجور خانواده ی مذهبی ای بزرگ نشدم و تو فامیل و هفت نسل قبلم هم نبوده و ندیدم من.

حتی نمیدونم جَو خانوادگی خانواده های مذهبی و برخورداشون چطوره

واقعا هیچی در موردشون نمیدونم.

من نمیگم مشکل از اونا بود نَخیر شاید اونا خیلی خوب و عالی و درجه یک

ولی وقتی مشابه خانواده ما نبودن من چی بگم؟؟

تصور کن عروسی می‌گرفتیم بعد فامیلای من میومدن و فامیلای ایشون که دقیقا 180 درجه مخالف هم از هرلحاظ😐

ببین حتی از همون قدم اول ما به مشکل بر میخوردیم😐

بعد ببین من تیپ و ظاهرم هم اصلا با خانواده ایشون هماهنگ نبود.

مامان ایشون چادری و محجب بودن.

و همش میگفتن همه ی دخترا و عروس های فامیل ما چادری و محجب هستن😐

منظورش این بود با تیپ تو مشکل داریم😄

خب معلومه مشکل داره منم با فاز اونا مشکل داشتم

بابای من تاحالا برنگشته به من بگه این کارو بکن اون کارو نکن

اینو بپوش اونو نپوش

حالا بیام و به خاطر هرکسی خودمو تغییر بدم که چی بشه؟؟

آدم بی کس و کار که نیست یکی از راه بیاد و بگه تو چرا چادر نمیپوشی چرا حجاب نمیزنی

 خب دلم میخواد دوس دارم😑

به خودم مربوطه😑

حالا ایشون انتظار داشت من به خاطر ازدواج کردن به زور قیافه م رو تغییر بدم که مورد قبول خانواده ایشون واقع بشم

بعد مثلا فامیلای خودم🤦‍♀️😄

اونا هرچقد مذهبی هستن اینام  همونقد مذهبی نیستن😂

چند بار دعوتشون کنم بیان خونه من بعد اتفاقی مامانش هم خونه من باشه

چی میشه؟؟ 😐

خب نمیشد دیگه اینا ساده ترین مسائلی بود ما به مشکل بر می‌خوردیم

بعد بحث اینجاست که من فامیل هامم دوست دارم و بینهایت براشون احترام قائلم 😑

ببین عزیزم اینایی که گفتی فقط تو نیستی قطعا واسه اکثر دختر خانوما اتفاق میفته

من واست اینارو تعریف کردم که بدونی فقط واسه تو پیش نیومده

الانم میگم تو کار درست رو کردی

خودت رو از دردسر های احتمالی در آینده نجات دادی

قطعا خواهرت تجربه ش بیشتره و بهتر از شما در جریان وقایع هست

ازدواج فقط مربوط به اون دو نفر نیست

دو تا خانواده درگیر میشه

پس تو کار اشتباهی نکردی هیچ گناه و خیانتی هم مرتکب نشدی 

دستم رگ به رگ شد😂

خیلی وقته اینقد ننوشتم.

به آنا : خیلی خیلی ممنون واقعا بهم لطف داشتی چقدر مفصل و کامل گفتی . 

یعنی تو پسره رو خیلی دوست داشتی و عمیق بود اما منطقی تصمیم گرفتی . اوکی 

بازم چیزی یادت اومد راهنمایی هرچی بازم بنویس.   خخخخ

سلام همگی دوستان گل😊

این حس و حال طبیعی و واسه منم پیش اومده...راه حلش گذر زمانه.. فقط گذر زمان😃

برای این احساس ارزش و احترام زیادی قائلم ولی خب یوقتایی نمیشه که نمیشه که نمیشه... تو هم رو کیس پیشنهادی تمرکز کن و منطقی برخورد کن تا فردا خدایی نکرده چوبشو نخوری😝

در اخر هر چی خیر برات ،همون بشه عزیزم😘😊

سلام عزیزم😊

شبت بخیر

اختیار داری عزیز من خواستم بگم که این مسائل فقط واسه تو پیش نیومده

ببخشید حرفام هم طولانی شد😊

و بازم میگم شما به نظر من هیچ اشتباهی مرتکب نشدی

بله من اونموقع دوسش داشتم و از همه مهم تر از دوست داشتن اون مطمئن بودم

میدونی آدم اینارو حس میکنه

دخترا حسشون خیییلی قویه

هم دوست داشتنی واقعی رو تشخیص میدن

هم حس های گذرا و الکی بلکی و ظاهرسازی

اما این مسائل بینمون جالب نبود

و من تازه اومدم خلاصه ش کردم

وگرنه باز هم گیر و گرفت بینمون بود😔

البته ما دیگه باهم حرف نزدیم

و من دیگه ندیدمش

و ارتباط اضافه ای نداشتیم باهم چون اون از من بزرگتر بود و آدم عاقلی بود😑

و منم راستش اصلا حوصله این کارا رو ندارم که بشینم nسال با یکی حرف بزنم که مثلا nسال دیگه بیاد خواستگاریم😐

به نظرم خیلی خنده دار و مضحکه😅

یا کسی رو سر کار بذارم و الکی کسی رو به خودم وابسته کنم😕

واقعا به نظرم نیاز به این کارا نیست که آدم وقت و زندگی خودش رو اینجوری تلف کنه.

کسایی که این مسیر رو پیش گرفتن رو هم نَه قضاوت میکنم و نه میگم که کارشون اشتباهه

نه اتفاقا زندگی هرکسی به خودش مربوطه و اینکه هرکسی چطوره توی زندگیش به خودش مربوطه

من این سَبک رو نمی‌پسندم دلیل نمیشه از بقیه هم ایراد بگیرم.

خیلیا از همین مسیر نتیجه مثبت گرفتن و خیلی های دیگه هم بلعکس ضرر کردن و شکست خوردن و تاوان پس دادن.

من میگم شاید اون اگر هم سن خودم بود میومد پیشنهاد میداد الکی در ارتباط باشیم تا شاااید شرایط تغییر کنه و ما به هم برسیم.

ولی خداااروشکر آدم عاقل و فهمیده ای بود😑

فهمید که نه من اهل این مدل روابطم و واسه خودشم خنده دار بود که بیاد از این ادا اطوارا در بیاره.

اینجور پیشنهادی میداد من دیدم نسبت بهش عوض میشد😑

و اون یه آدم ساده و بی شیله پیله بود بدور از هرگونه حقه بازی و دو رویی و من مرد مثه اون خیلی کم دیدم.

اون سادگی شخصیتیش و آرامشش خیلی خوب بود

آدم حس می‌کرد نیاز نیست وقتی حرف میزنی حواست باشه که نارحت نشه یا بدش نیاد

حواست باشه رفتارت اشتباه نباشه

حواست باشه چیزی نگی بهش بر بخوره

نیاز نبود آدم خودشو اذیت کنه تا اونو راضی نگه داره

از اون آدمایی بود که پیششون آدم آرامش داره و پیشش خودِ خودِ خودتی بدون اینکه لازم باشه حرفات و رفتارت رو سانسور کنی که نکنه اون نارحت بشه یا بدش بیاد یا قضاوت بشی.

میدونم اگر باهم ازدواج میکردیم قبل از اینکه همسرم باشه دوستم میشد و اونم نسبت به من همین حس رو داشت😑

من ایناش رو دوست داشتم.

میدونی دنیا بعضی وقتا خیلی بی رحم میشه ولی کاریش نمیشه کرد😔

و اونجوری نمیشه که تو میخوای.

به هرحال دیگه فکر نمی‌کنم کسی با اخلاق و رفتارای اون بیاد خواستگاری من

خودم اینو میدونم.

ولی من آدم خودخواهی نیستم.

همیشه هرموقع حس کردم کسی شاید پیش من خوشبخت نباشه ترجیح میدم بذارم بره جایی که خوشبخت تر و خوشحال تر از پیش منه

من دوست ندارم هییچوقت باعث اذیت و آزار کسی بشم.

یا خودم بی مورد اذیت بشم و جنگ اعصاب واسه خودم درست کنم.

و وقتی با کسی ازدواج میکنی که میدونی احتمال داره بعده ها بعضی چیزا باعث نارحتی بین ما بشه اونوقته که ترجیح میدی نه خودت رو اذیت کنی نه اون آدم رو.

من خودم رو دوست دارم و چون خودم رو دوست دارم واسه خودم ارزش قائلم.

هیچوقت زندگی ای رو انتخاب نمیکنم که حس کنم قراره توش هم خودم آزار ببینم هم یکی دیگه.

من بهش گفتم خانوادت باید قلباً راضی باشن چون همونقدر که رضایت خانواده ی خودم واسم مهمه

رضایت خانواده طرف مقابل هم مهمه برام

دلم نمیخواد برم تو یه خانواده ای که بفهمم واسه پسرشون دختر عمه و دختر خاله و دختر دایی و چه میدونم دختر همسایه رو در نظر گرفتن

حالا اگه پسره به حرفشون گوش نده و یکی دیگه رو به دلخواه خودش انتخاب کنه تا قیام قیامت باید حرف و تیکه بشنوه

و بعد من با این دخترها چشم تو چشم بشم.

سخته😑

در کل زندگی همیشه بر وفق مراد آدم نیست

همیشه اونجوری نمیشه که تو میخوای.

و تو مقصر نیستی.😊

 من هیچ کدوم از اینا رو قبول ندارم که یا اونقدر منطقی و خشک باشی که هیچی از زندگی نفهمی و غرق در دنیای منطقیِ خودت از احساساتِ خوب این دنیا بی بهره بمونی.

و یا اونقدر احساساتی باشی که بازم از زندگیِ واقعی و دنیایِ واقعی دور بشی

باید با تلفیقی از این دوتا زندگی کرد.

و این امکان پذیره و هردوتا لازمه.

کلا زندگی با تلفیق این دوتا ست که جذاب میشه

یه تناسب و تعادل ایجاد میکنن

شما هم به نظرم هم منطق رو درنظر بگیر هم احساسات.

ببین تو دوسش داری و اونم دوستت داره و این تا اینجا عالیه.

اما آیا منطقت اجازه میده وارد اون خانواده بشی یا نه؟

آیا اون زندگی اونقدری باارزش و معنادار میشه که سختی های احتمالی بعدش رو تحمل کنی یا نه؟

و در وهله ی اول خودت رو قبل از همه آدمای اطرافت دوست داشته باش

چون وقتی خودت رو دوست داری واسه خودت ارزش قائل میشی و انتخاب هات هم درست انجام میدی و میزان خطای تو میاد پایین تر.

اینو یادم رفت بگم😅

واسه خودت که همیشه و همه جا و تحت هرشرایطی ارزش قائل میشی انتخاب هات رو با حساسیت بیشتر و دقیق تر انجام میدی.

مرسی که وقت گذاشتی و دو تا کامنت منو خوندی عزیزم😊

ان شالله که خوشبخت و عاقبت بخیر بشی و هرچی که خوشبختی تو به دنبالشه واست اتفاق بیفته.

به آنا خانم    :   واقعا خیلی داستانت ناراحتم کرد .  اگه اون آقا هنوز هستش   و مشکل این خانواده هاست که میگی این بحثها هست بنظرم اصلا چیز خاصی نیست . من اختلاف خانوادها خیلی خیلی زیاده نمیشه گفت  . اما اگه مشکلت اینه فردا دختر دایی رو ببینی دخترا فامیل و غیره بنظرم کاملا این موضوعات سطحی هستن . خانوادها شاید مقطعی یه چیزی بگن بعد برطرف میشه .  مهم عشقه. عشق !!!   اگه طرفت حاضره مردانه و عاقلانه وعاشقانه پات به ایسته و رسمی بیاد خواستگاریت  زیر نظر مشاوره فرصتی مجدد بهم بدین . مثلا نهایتا 1ماه بعد خواستگاری. اگه شد و توافق کردید باهم باشید.  یه خونه بعد ازدواج جدا بگیرید همه چیز حله      شما می مونید و عشق.   البته کتابهای زیادی در ضمینه هنر عشق و عاشقی باید بخونید و آیین همسرداری  اون موقع موفقید  شک نکنید

اون قسمت که گفتی خانوادم خط قزمزمه درست میگید  اما همیشه این درست نیست من همیشه جانب خانوادم هستم اینم باز تا حدودی درسته باید جانب عشقم گرفت .   میشه واقعا من خیلیها رو دیدم با مخالفتها ازدواج کردن بسیار موفق شدن  دیدم کسانی رو هم که موفق نشدن    کاملا بستگی به دونفر داره نه اطرافیان     بستگی داره ما با مشکلات چگونه برخورد کنیم نه اینکه مشکلات چی هستن

آنا خانم ما خیلی از مشکلات بزرگتریم        خیلی!

یه چیز بسیار  بسیار  غلط در فرهنگ ما جا افتاده  عشق وعاشقی بد است آخرش شکسته برا همین همه میترسن  خانوادها میترسن بیا تا من هزاران عاشق و نشونتون بدم بهترین زندگی رو رقم زدن       عشق اگه پشتش شعور وعقل و دانش باشه در هر دو نفر قطعا موفقن   قطعا

من درعشق و عاشقی اصلا نمیگم فوری بریم تو تمام ابعاد احساسی رفتار کنیم و چشم بسته بپریم وسط . این اصلا و ابدا درست نیست اسمشم حماقته  به اشتباه گفتن عشقه    .   عشق در دوانسان عاقل تاج الماس نشان است     عشق در دو انسان نادان هیجان کور است                             

پس همه چیز بستگی به آدمها داره نه خود عشق

در جهان همیشه اتفاقای یکسانی اتفاق میفته 

اما برای افراد متفاوت 

پس نتایج یکسانی هم نشون نمیده 

من دو تایی دارم ، ۲ تا هم با ۲ تا خواهر ازدواج کردن 

اوایل هیچ کس موافق نبود ، حتی خواهر خودش

داییم رو چند جا بردن خاستگاری 

ولی نهایتا رفت همون دختره رو گرفت 

الان هم چند ساله زندگی میکنن 

به نظرم به پسر بستگی داره 

یکی تلاش میکنه یکی ن 

یکی میخواد یکی ن 

هیچ ۲ برادری هم شبیه هم نیستن 

ممکن یکی به خانواده اش اجازه ی دخالت بده و خودش دهن بین باشه 

یکی هم ممکنه اجازه نده به زنش بالاتر از گل بگن 

این دیگه بستگی به احترامی داره که اون فرد به شما میزاره 

و خیلی عوامل دیگه 

واقعا اگه پسره پسری بود که ارزش نداشت ، خب راحت میگفتم زندگی خودت رو بساز 

خودت بسنج 

ببین اگه همه جوره هواتو داره و ایستادگی میکنه و عوامل دیگه ای که بالا گفتم ، انتخابش کن 

در غیر این صورت ن خب 

زندگیتو کن 

اما خب 

این فامیل هست 

همواره جلو چشمت هست 

۱۰ سال هم با هم در ارتباط بودین 

😑😐 فراموش کردنش به نظرم غیرممکنه

بعد اخه نمیخوای تو زندگزت دخالت کنن خواهرت رو زیر نظر بگیر ببین چه رفتاری میکنه ، همون رفتار رو انجام نده 

اصلا اونا منطقه یک میشنین تو برو منطقه ۱۰ با شوهرت زندگی کن 😑😐

😂😂😐 والاع

سلام عزیزم 😊

شبت بخیر

تو خیییلی لطف داری و ایشالله هیچوقت نارحت نباشی عزیزدلم😊

من واقعا قصد اینو نداشتم نارحتت کنم.

راستش از اینی که واست تعریف کردم یک سال میگذره و واسه من فراموش شده چون میگم که دیگه ندیدمش و موضوع جدیدی پیش نیومد

و نه دیگه ماجرا تموم شده و من علاقه ای ندارم به اینکه دوباره بخوام گذشته رو زنده کنم

نمیدونم شاید تا الان ازدواج کرده باشه یا نه شاید مجرد باشه به هرحال ایشالله خوشبخت با‌شه😊

اما خب واست تعریف کردم که بدونی واسه اکثر خانوما یه بار اینجوری پیش میاد

راستش چیزی که واضحه اینه که ما واقعا قسمت هم نبودیم

من ماجرا رو خلاصه کردم برات

بازم این منم که خانواده خودم و خانواده اوشون رو خوب میشناسم

و خب همیشه میگن هیییچی بدتر از این نیست که یه چیزی رو بدونی و خودت رو بزنی به ندونستن😑

آدم به خودش ظلم میکنه.

به هر حال بحث اصلی بذار از ماجرای شما منحرف نشه.

من الان مسیر زندگیم واقعا تغییر کرده

تو یک سال کلی تغییرات توی زندگی آدم ایجاد میشه

آدم وقتی برمیگرده یک سال قبلش رو نگاه میکنه میبینه که چه چیزایی توی اولویت هاش و زندگی‌ و خواسته هاش تغییر کرده

در حالی که شاید اونموقع فکرش رو هم نمی‌کرده.

من اونموقع دوسش داشتم به عنوان یه خواستگار نه بیشتر.

چون واقعا هم در همون حد بودیم.

توی اون برهه که وارد زندگی من شد چون خودش آدم خوبی بود باعث شد من ذهنیتم در موردش خوب بمونه 

همین😊

اما خب بازم دلیل نمیشه تو بیای و ماجرای خودت رو با چیزایی که ما می گیم مقایسه کنی

شرایط و آدم ها و برخورداشون متفاوتن

من با خانواده مشکل داشتن اما از یه جنبه دیگه

از جنبه متفاوت از موضوعی که شما گفتی

من تمام حرفای شما رو قبول دارم😊

و حرف حق جواب نداره

بازم میگم از بعد احساسی بخوایم بررسی کنیم شما الان در وضعیت عالی ای قرار دارین

اما مهم اینه که از بعد عقلانی و منطقی هم آیا اون شرایطی که خواهر شما باهاش مواجه شده واسه شما قابل تحمله؟

به فرض اینکه دو برادر مثه هم باشن

دیگه در بد ترین حالت.

ببین در بدترین حالت واست قابل تحمله؟

اینارو دیگه خود شما باید به نتیجه برسی چون خودت و ایشون و خانواده ایشون رو میشناسی

و خواهرت رو هم دیدی.

خب به همان پسر اگر خواستگارتان است این ترس تان را مطرح کنید که برنامه اش برای وقتی که خانواده اش دخالت کنند چیست ببینید از جوابش به آرامش میرسید یا نه آیا راه حلی دارد یا نه... به نظرم به خاطر حرف دیگران یا از ترس خانواده اش پا روی عشق پاک تان نگذار.... فقط باید در زندگی راه حل داشته باشید تا باعث اعصاب خوردی و دلگیری تون از هم نشود ... درسته خانواده مهم است ولی گاهی اینقدر فرد به دل آدم نشسته که می توان بی محلی خانواده طرفین یا اذیت خانواده طرفین را تحمل کرد...