خانواده برتر

روشنفکر از نظر هرفرد ب فرددیگر فرق میکند وخب بنظربنده روشنفکر کسی است که خوش فکراست،افق دیدبالایی دارد،ابعادجامعه رابهتر از مردم عادی درک میکند،اندیشه های نوین وراهشگا همیشه دارد،بصیراست وبرمساءل جامعه دیدوسیع داردوبرانها مشرف است،کما اینکه یک روشنفکر همیشه ذاتا تحصیل کرده هم نیست ودرواقع یک روشنفکر واقعی به اصالت خویش واقف است وبران می بالد،او به ایین خویش هرگز پشت نمیکند،اوهمواره ایین واصالت خودرا ارج نهاده وهررررگز به انها پشت نمیکند. یک روشن فکر برای ساختن جامعه خوش فکرو پویا از پروپاچه زنان شروع نمیکند×× اوانقدر باید بفهمد ک دستاورد ها ب فکرومغز بسته است وبداند ک لزوما برهنگی وشیفته غرب شدن دستاوردش خوش فکری وپیشرفت نیست.

تاریخ گواه است ک روشنفکری سکولاردرایران باپویش های میرزاملکم خان کلیدخورده است،،داستان زندگی ایشان هم از دلالی برای امتیاز ننگین رویترز تا سوزاندن جسدش به وصیت خودش در فرنگ متنی کاملا آشکار است.از رشوه گرفتنش در زمان سفیری ایران در بریتانیا تا تلاشهایش برای تغییر خط ایران که در همه ی این موارد بهانه خدمت به ایران لق لقه ی زبان ایشان و البته سایر همفکران ایشان بوده است. اینان راه روشنفکری وپیشرفت را پشت کردن ب اصالت وایین خودشان میدانسته اند ومتاسفانه هنوزهم پیروانی دارند.ودرواقع به اینها روغنفکربگوییم بهتراست.

مخلص کلام اینکه یک روشنفکر عزت نفس دارد،وحاظرنیست زیر یوغ استعمارگران غربی برودوراه سعادت را دردستان کودک کش انها جستجو کند،بلکه ب پیشینه خودوتوانایی جامعه خود ایمان دارد واز اینکه بخواهد جنس ساخته شده مملکت خویش رابخردچندشش نمیشود.

اصطلاح روشنفکری که امروز ازش صحبت میشه درواقع معنای همون غرب زدگیه که بار منفی زیادی تو جامعه ما داره.

این واژه وابسته به عقیده معنا میشه.

اگه بخوام خودم این واژه رو معنا کنم روشنفکر رو کسی میدونم که پنجره های ذهنش به روی ایده های نو بازه.خلاقیت در افکارش آشکاره و جامعه رو به سوی آنچه که از نظرش پیشرفت و آبادانی محسوب میشه سوق میده

مثلا من افرادی چون عباس میرزا و امیر کبیر رو به عنوان روشنفکر میشناسم و اون ها رو مایه افتخار میدونم.

ما عاقل داریم و غیر عاقل. دیگه "روشنفکر" و "نخبه" و بقیه واژه‌هایی که برای برچسب زدن به کار میرن ، ارزش خاصی برام نداره.

بنده سوال کننده هستم.

من کلمه "روشنفکر" رو در خانواده برتر جستجو کردم و پنج تا پست دیگه که در عنوان پست این کلمه ازشون استفاده شده بود رو پیدا کردم:

دروغ رسانه های سکولار و روشنفکر درباره خودارضایی

پاسخ به پنج سوال روشنفکران از مذهبی ها

ترویج فساد با نقاب روشنفکری

از روشنفکر بازی های خانمم اصلا خوشم نمیاد

چرا در ایران که اکثر مردمش ادعای روشنفکری دارند ؟!

 به نظر می رسه حداقل بخش زیادی از اعضای خانواده برتر روشنفکر رو فردی که به دنبال آزادی بیان،آزادی جنسی و گرایشات غیرمذهبی یا ضد مذهبیه در نظر گرفتند.

از نگاه شما، چرا و به چه علت این کلمه با این مفاهیم(حداقل از نظر اعضای خانواده برتر) در ارتباطه؟ من اینجا اصلا بحثم اون اصطلاح تخصصی و شروع ماجرای کانت و کلیسا نیست بلکه بیشتر معنای عامیانه مد نظرمه که چرا از نظر عوام این کلمه چنین بار معنایی پیدا کرده.
 

روشنفکر کسیه که به هیچ کس و هیچ چیز تعصب نداشته باشه و هیچ الگویی نداشته باشه و به هیچ چیز باور نداشته باشه و به همه چیز به دیده ی شک نگاه کنه.روشنفکر کسیه که  طرفدار هیچ کس نباشه قهرمان نداشته  باشه گوش به حرف  رسانه نده و از همه مهم تر جرئت منفور شدن رو داشته باشه ولی حرفشو بزنه و رک نقد کنه و از ریشه همه چیز رو بسوزونه با نقدش.روشنفکر کسیه که اکثریت رو و علاقه مندی های اکثریت رو و بت های اکثریت رو با دلیل و مدرک له کنه.روشنفکر کسیه که دنبال اکثریت یا اقلیت نباشه.روشنفکر کسیه که شعار اخلاقی نده.روشنفکر کسیه که توان تحلیل داشته باشه.روشنفکر کسیه که بدونه هیچ چیز نمیدونه.روشنفکر کسیه که جو گیر نشه و تحت تاثیر جو کار انجام نده.روشنفکر کسیه که حقیقت رو قربانیه مصلحت اندیشی و رفیق و خانواده و ترس و رودروایسی نکنه. روشنفکر کسیه که نترسه.روشنفکر کسیه که اهل تملق نباشه.روشنفکر کسیه که خیلی فکر کرده خیلی مطالعه کرده  اما توان دادن راه کار رو نداره چون فهمیده راه کار وجود نداره.روشنفکر کسیه که خلق کنه.روشنفکر کسیه که از زندگیه عادی و روزمره فراری باشه و دغدغه داشته باشه.روشنفکر کسیه که احساسات شدید توش وجود نداره و خیلی از فاکتور های دیگه.

سلام

باید دید هرکسی جهان بینیش چطوره.

اما نظر اغلب جامعه اینه که روشنفکری رو در پیروی از اصول غربی ها میدونن.

اما من روشنفکری رو در پیاده سازیه اصول دین خودمون اون هم بدون افراط و تفریط میدونم. 

روشنفکر به خودی خود معنا و مفهوم بدی نداره. منتها با گذر زمان و یا دستکاری های سلیقه ای میتونه بار معنایی خاصی پیدا کنه.

گاهی تبعیت رفتاری و ظاهری از یه فرهنگ بیگانه و جدید میتونه معنای روشنفکر بودن داشته باشه.

گاهی نظرات نو و خلاقانه که اصول و مقررات گذشته رو با شرایط امروز به شیوه منطقی وفق میده میتونه خوش فکر بودن و یا روشنفکر بودن معنا بده.

در کل روشنفکر بودن اگر واقعا درونش فکر روشن باشه میتونه باعث خیر و پیشرفت بشه هم برای فرد و هم جامعه؛ ولی اگر فکر کنیم چراغ فکر با لامپ های لزوما بیگانه حتما روشن میشه یه جای اون فکرمون ایراد میتونه داشته باشه. 

به اناهید

جسارتا تضادهایی در در سخنانتون می بینم.

"به هیچ چیز باور نداشته باشه و به همه چیز به دیده ی شک نگاه کنه"

همین گزاره ای که خود شما به کار بردید نیاز به باور داشتن نداره؟ یعنی نباید باور کنیم که به هیچ چیز نمی شه باور کرد در حالی که خود این جمله شما نیاز به باور داشتن  داره؟ پس در حقیقت اینکه به هیچ چیز رو نباید باور کرد و به همه چیز شک داشت خودش رو نفی می کنه.(پاردوکس دروغگو)

به جز این شما توی جملتون دهها شرط برای روشنفکر بودن مطرح کردید که هر کدوم از اونها نیازمند باورمندی و یقین هستند که جمله شما(عدم باور به هیچ چیز) رو نفی می کنه.

این پارادوکس چطور توجیه می شود؟

 

♥luminous pearl♥
 

"اصطلاح روشنفکری که امروز ازش صحبت میشه درواقع معنای همون غرب زدگیه که بار منفی زیادی تو جامعه ما داره."

چندان موافق نیستم. عبارت روشنفکر رو جستجو کنید، حتی زمانی که مخالفین سعی کردند این کلمه رو با بار منفی استفاده کنند ناموفق بودند. از طرف دیگه چون معنای لغوی روشنفکر بسیار مثبته حتی استفاده اصطلاحی منفی ازش رو هم سخت می کنه. 

 اگر غرب زدگی رو در فرو رفتن،شیفتگی و تقلید از فرهنگ غرب معنا می کنید دقیقا کدوم بخشش رو مد نظر دارید؟ همین چند دهه پیش خیلی ها فکر می کردند حق رای زنان هم نوعی غرب زدگیست!!

به سوال کننده：روشن فکری درایران بیمارمتولد شده است وهمون طور ک'اشاره کردم کلیدزنش شخصی بوده ک کلا غرب زده بوده.طرفدارانش هم رشد کردن واسم روشن فکری بد دررفت.بعدم ک شاه پهلوی درسفرش تصمیم میگیره روشن فکری وتجدد رو از برهنگی خانم هاشروع کنه وملت رو عصبانی میکنه  وهمه متنفرمیشن .وبعدش هم غرب زده ها گفتن ماروشن فکریم ودیگ هیشکی روشن فکری رو ندوس .

وطبق گفته مقام معظم رهبری：روشن فکری دراین بیمار متولد شده است..

بیشتر بخاطر اینکه غرب زده ها اسم خودشون رو گذاشتن روشن فکر عوام خوششون نیومده.

 دوتن از اعجوبه های روشن فکری,امیرکبیر وعلامه مطهری هستند... روشن فکرایناهستن ن غرب زده های روغنفکر

بنظر من روشن فکر شخصی هست بنظر من که هر عقیده ای داشته باشه اون رو ملاک برتری خودش نمیدونه بلکه پیش زمینه ای در جهت آموزش و یادگیری بیشتر قرار میده...اگر کسی مخاف اون باشه تندی نمیکنه و میپذیره در هر سری فکری هست! میشنوه و فکر میکنه به حرف های دیگران ، ارائه نظر میکنه ولی منم منم خیر! او می اموزد، میشنود، تواضع میورزد و در صورتی که بدونه اشتباه میکنه غرور و خودبزرگ بینی مانع پذیرش اشتباهش و اصلاح اون نخواهد شد .

سلام 

واووو چه پست جالبی👍خیلی خوشم اومد از ایده ی پست و از خوندن نظرات دوستان👌

بنظرم انسانی که ذهن آزاد و رها از تعصبات،تعلقات و کلیشه ها داره.

یه ذهن بی رحم و البته واقعبین.

به سخن توجه میکنه نه صاحب سخن.

به خانم محبوبه 

《اوهمواره ایین واصالت خودرا ارج نهاده وهررررگز به انها پشت نمیکند.》

نظرتون راجع به هندوهایی که (شرمنده)خوردن ادرار گاو جزء آئین‌هاشونه یا دفن زن همراه همسر فوت شده اش جزء رسومشونه چیه؟؟؟

اتفاقاً انسان روشنفکر انسان شکاکه که به تمام اعتقادات و رسوم و آداب و سنن گذشتگانش شک میکنه.

تو قرآن هم میگه که فلان گروه هلاک شدن چون به دین آبا و اجداد خودشون پافشاری میکردن و حرف حق رو نمیپذیرفتن.بنظرم فلسفه ی این حدیث که (یک ساعت تفکر بهتر از ۷۰ سال عبادت است)هم همینه که چقدر تفکر درمورد همه ی امور بدون تعصب ارزشمنده👌

خانم آناهید فکر میکنم این دوتا جمله ی پشت سر همتون تناقض داره

《.روشنفکر کسیه که خیلی فکر کرده خیلی مطالعه کرده  اما توان دادن راه کار رو نداره چون فهمیده راه کار وجود نداره.روشنفکر کسیه که خلق کنه》اگه راهکاری نداره پس چجوری خلق میکنه؟؟

آقای نیروگاه هسته ای خیلی خوب گفتند

به مشکات：چون جامعه مدنظر سوال کننده ایران بود ودنبال نظرایرانی هابود بنده صرفا متنم رو برای ایرانی هاتنظیم کردم,وراجب جوامع دیگ نظرندادم.   لذا اینکه اگربنده بخوام جامعه هدف رو هندوها قرار بدم,کلا نوشته ها وسبکم رو عوض خواهم کرد. وبازهم یگم ک یک ایرانی روشنفکر هرگز به دین وایین خود واصالت خود پشت نمیکند.   جامعه مدنظر من ایران بود.اگر زمانی گفته شه بودا ها ویاهندوها انگاه متن من نیز تغیر خواهد کرد.

موفق باشید

به مشکات

"

نظرتون راجع به هندوهایی که (شرمنده)خوردن ادرار گاو جزء آئین‌هاشونه یا دفن زن همراه همسر فوت شده اش جزء رسومشونه چیه؟؟؟

"
نظر شما درباره اینکه دیه زن نصف مرده چیه؟ نظر شما درباره نصف بودن شهادت زن نسبت به مرد چیه؟ نظر شما درباره خوردن ادرار شتر که در احادیث تشیع موجوده چیه؟ احتمالا شما هر کدوم از اینها رو سعی می کنید به نوعی توجیه کنید و یک هندو هم دقیقا همین کار رو می کنه.

اجازه بدید جمله ای رو براتون نقل قول کنم:

برای یک مسلمان از روز هم روشن تر است که باورهای هندوها عقایدی خرافی و ابلهانه است ولی درباره دین خودش، کوچک ترین شکی ندارد که حقیقت محض است.
هر وقت یک مسلمان بتواند این حس نسبت به هندوییسم را نسبت به اسلام پیدا کند آن وقت خواهید فهمید که یک بی دین چطور می اندیشد.

ریچارد داوکینز

لپ کلام این اندیشمند این است که همانقدر که مثلا باورهای هندوییسم برای شما مضحک است باورهای اسلام هم برای ایشان مضحک است. منتها تفاوت در اینجاست که شما با عینکی فاقد تقدس گرایی هندوییسم را می بینید اما با عینک تعصب گرایی اسلام را می بینید. در حالی که ایشان بی تعصب هر دو را می بیند و هر دو را مضحک پیدا می کنند.

یعنی بحث اینجاست که آیا اساسا خود دین(هر دینی) منبع خرافه نیست؟ اینکه دین خرافه ای مقدس است باعث نمی شود روشنفکر از فرهنگی که باشد ضد دین شود؟

** ***** **** ********

*** **** ** **** ** **** **** **** *** *** ** *** *** * ***** ****** ******* ****** * *** ** ** ***********

** **** ** **** **** **** *** ***** **** ***** ** ** **** *** **** ********* **  ** *** ****** * ** **** ***** *** *** ** *** * ****** **** ** *** *** ** **** *** ***** **** *** ** ***** *** * *** ** **** ******** *** ** ** *** ******* *** **** *** *** * *** *** **** 

مساله اینجاست که چقدر می تونید باورهای خودتون رو با عینک حقیقت جویی ببینید و چقدر استدلال هاتون برای اثبات این حقیقت جویی قدرتمنده.

مساله ای هم که در روشنفکری مطرحه همینجاست.

خیلی از دوستان مذهبی می فرمایند اینکه روشنفکران در اروپا ضد دین مسیحیت طغیان کردند به خاطر بی منطقی و خرافه باوری مسیحیت بود ولی وقتی روشنفکران ایرانی با اسلام ضدیت نشان دادند  می شود نشانه غرب زدگی و فراماسونری.


 

سلام.

قبلش یه نکته به برخی از دوستان: روشنفکر معنای غرب زدگیه که بار منفی توی جامعه گذاشته؟؟؟؟!!!!!

روشن فکر (انتلکتوال) یا به عبارتی (human self reflection) به فردی خطاب میشه که توی هر مسئله ای، به دنبال ایده ای نو در راستای حل مسئله است. این مسائل میتونه اندیشه، دینی و اعتقادی و ... باشه که بیشتر برمیگرده به مسائل جامعه.

اتفاقاً مجسمه نماد روشنفکر که برهنه در حال فکر کردن هست، یعنی دست راستش زیر Chin خود و دست چپش هم روی زانوش هست توی موزه رودن پاریس فرانسه که بیشتر به صورت باغ هست، در ورودی این باغ قرار دادند. 

توصیه میکنم برای آشنایی با روشنفکری در غرب، کتاب "سنت روشنفکری در غرب از لئوناردو تا هگل" اثر جیکوب برونوفسکی که نسخه ترجمه شده هم داره و چند سال قبل تهیه کردم و الان هم هست توی بازار رو مطالعه کنید.

حالا بیایین بریم توی ایران! بهمن 96 توی قم، یک آقا پسری روسری ناموس خودش رو به دست گرفته بود و داد میزد که ناموس من باید برهنه حضور پیدا کنه!! همین افرادی مثل این آقا که کلاً ردی دادند، اسم خودشون رو گذاشتن روشنفکر!!!!!

خنده دار بودن داستان میدونین کجاست؟ اینجاست که شبکه هایی مثل عربستان سعودی، ایران اینترنشنال، BBC لندن و بریتانیا و... دارن به افراد خانم در ایران میگن برین دنبال حجاب!!!! برخی از ایرانی های عزیز فکر میکنن که واای این شبکه ها که خوبن و مردم از اینها بد تعریف میکنن!! منظور این شبکه ها از حجاب، چادر و ... نیست، منظورشون همین بی حجابی هاست که بیشتر هم برخی از آقایون رو تشویق کردند. من منبع خبر رو میذارم که بعضی از افراد نگن دروغ میگین!! https://www.dana.ir/1292643

مقایسه بین دو گروه غرب و جمهوری:

1-معنای روشنفکر در غرب: اندیشه‌ها، حتی زمانی که به روزگاران گذشته تعلق داشته باشند، افکاری مرده به‌شمار نمی‌آیند، زیرا بر تحول اندیشه‌های معاصر اثر می‌گذارند.

2-معنای روشنفکر در ایران:...............جای تاسف داره. متاسفانه برخی از ایرانی ها معنای روشنفکری رو در فرار از مشکلات و به چاه افتادن خودشون رو میدونن. متاسفانه معنای روشنفکری در ایران اصلا حتی با کشورهای اسلامی مثل ترکیه و... قابل قیاس نیست و اینجاست که برخی بدون دانش کافی ادعا میکنن که در اسلام حجاب اجباری است و برچسب آنالیز کردن دختران لبنانی رو به آدم میزنن.

تا خودمون نخوایم، باور نداشته باشیم، کسی نمی تونه کمکمون کنه. کمی اندیشه در جهت راهگشا بودن، لازم است...

از نظر من روشنفکری یعنی نداشتن تعصب و دید گسترده و با دانش نسبت به همه چیز

سلام

به نظرمن روشنفکر کسیه که باگوشت وپوست خودش جمله ی

"به من چه؟" رودرک کرده باشه..

درواقع کسیه که اولا درک کنه هرانسانی حق انتخاب داره..اختیارخودش روداره

دوماقضاوت درموردافرادروبذاره کنار..چرا که درک میکنه هرکسی صلاح خودش روبهترازبقیه میدونه..

نه ربطی به تحصیلات داره..نه به سن وسال ونه به.....

یاعلی

فرق بین روشنفکر مصطلح با عاقل

روشنفکر: کسی که خودش رو پایبند به هیچ چیزی نمیداند و هرچیزی را زیر سوال میبرد؛ حتی اگر اون چیز حق باشد، برای همین هر نوع عقیده سرسختانه رو برنمیتابه؛ حتی اگر حق باشد.

عاقل: کسی که برعکس، خودش رو پایبند میدونه؛ البته نه به هرچیزی، پایبند به حق. عاقل دوستدار و وفادار به حقه و دشمن سرسخت باطله. زندگی امیرالمومنین علیه السلام نمونه واضح یک انسان عاقله.عاقل تنها یک عقیده رو سرسختانه قبول داره و آن عقیده ای که براساس حق باشد. این انسان برای حق و از بین بردن باطل، حاضر است جان خود و فرزندانش رو فدا کنه، همانطور که سیدالشهدا علیه السلام، این کار رو کرد.

سلام

به نویسنده پست و برخی دوستان نقد کننده

مثبت یا منفی بودن یک کلمه بستگی به زمان و مکان استفاده از اون داره. مثلا واژه عقل کل معنای لغوی بدی نداره ولی در شرایطی برای تحقیر و توهین مورد استفاده قرار میگیره.

شاید روشنفکری معنای لغوی زیبایی داشته باشه ولی وقتی در جامعه سنتی به کار گرفته میشه دیگه اون حس مثبت رو القا نمیکنه. مردم ما فرهنگی که از پدرانشون گرفتن با دین (و انبوهی از خرافات که با دین پیوند خوردن) در هم آمیخته.

حال فرد روشنفکر ایده ای داره که برای فرهنگ نو محسوب میشه و در مقابل اون قرار میگیره.

اینکه در مقابل فرهنگ قرار گرفته یعنی در مقابل دین قرار گرفته و مقابله با دین از منظر خیلی ها یعنی مقابله با خدا.

خداوند مقدسه و دینی که اون فرستاده هم برای پیروانش مقدسه و به راستی که تقدس بزرگ ترین مانع تفکره.

فرد سنت گرا بدون تفکر فرهنگ پدری خودش رو پیاده میکنه و در نتیجه در مقابل فرد روشنفکری که داره  فرهنگش رو به چالش میکشه جبهه میگیره. مثال بارز این موضوع شیخ فضل الله نوری بود که مقابل جنبش مشروطه قرار گرفت.

ما در جامعه ای متولد میشیم هویت اجتماعی خاصی برای ما در نظر گرفته میشه. وقتی فردی کنشی خلاف ارزش ها و هنجار های اون جامعه انجام بده در واقع دچار کجروی اجتماعی شده. میدونیم تغییر هویت اجتماعی منجر به تحول فرهنگی میشه. حال فرد سنت گرا سعی میکنه از این تحول جلوگیری کنه.

جامعه سنتی ما در توهم توطئه غرب برای نابودی ارزش ها و باورها و هنجار های ماست و سعی میکنه کنترل اجتماعی رو در دست داشته باشه. از همین رو فرد روشنفکر رو متهم به از خودباختگی فرهنگی میکنه و اون رو غرب زده میدونه .

من در کامنت اول هم اشاره کردم که معنای برداشتی من از این واژه  غرب زدگی نیست . بلکه برای اصلاح حرفم میگم غرب زدگی مفهومی هستش که جامعه سنتی به ما القا کرده. من کلی گویی کردم و تقلید از بخش خاصی رو مد نظر ندارم . میتونه  این تقلید در حوزه اقتصادی باشه یا فرهنگی یا... . 

در ابتدای کتاب "چه باید کرد"دکتر شریعتی به تفصیل به این موضوع پرداخته شده .از پیدایش این کلمه ،تا چگونگی رسیدن به ما ،بررسی معناها و تعابیر مختلف درجوامع مختلف .

خیلی قشنگ توضیح داده ،توصیه میکنم حتما بخونید.

والا جناب سوال کننده من بعید میدونم شما روشنفکر باشی 

(بول البلال) ادرار شتر نیست  

بلکه نام یک گیاهه که در عربستان رشد میکنه 

درسته که معنای تحت اللفظی اون میشه ادرار شتر 

ولی بول البلال یا ادرار شتر نام یک گیاهه 

مثلا گاو زبان هم نام یک گیاهه که گل اون رو به عنوان دارو استفاده میکنن 

حالا اگه یه فرد خارجی بی اطلاع بخواد ترجمه تحت اللفظی رو اصل قرار بده

ممکنه خیال کنه زبان گاو یه داروی آرام بخشه !!!!! که میریزن تو قوری دم میکنن و قبل خواب میل میکنن !

وقتی میگم شما روشنفکر نیستی 

برای اینه که حتی درباره قضیه ادرار شتر تحقیق نکردی 

مشخصه ی روشنفکری اینه که قبل از رد یا قبول هر چیزی حسابی دربارش تحقیق کنی 

به هر حال یکی از علت هایی که امثال کسایی مثل شما که دم از روشنفکری میزنن 

زیاد حس خوشایندی بهشون وجود نداره تو جامعه

اینه که برخلاف ادعاهاشون که دیگران رو به تعصب و ... متهم میکنن 

رفتار میکنن 

تازه اگر هم بول البلال نام یک گیاه نبود و واقعا منظور خود ادرار شتر بود 

بازم یه روشنفکر واقعی تا وقتی که بهش اثبات نشده که ادرار شتر خواص درمانی نداره 

چنین چیزی رو رد نمیکنه 

تا وقتی که ادرار شتر تو لوله آزمایش نرفته و دربارش تحقیق علمی صورت نگرفته یه روشنفکر واقعی اونو رد نمیکنه 

در مورد دیه زن و شهادت و اینا هم که حرفاتون اونقدر تکراری و *** ****** و نشونه عدم تحقیق و تفکرتونه که لزومی به صحبت دربارش نمیبینم 

اما درمورد اینکه گفتید خدا با خشم و سنگدلی قومی رو هلاک میکنه 

خوب مسئله اینه که اون اقوامی که هلاک شدن در زمین فتنه و فساد و ظلم کردن 

هلاکتشون صرفا به دلیل انکار خدا نبوده 

خدا مظهر بخشندگیه درست ولی مظهر عدالتم هست 

درمورد اینکه چرا روشنفکران ایرانی ضدیتشون با دین نشانه غرب زدگی و فراماسونری تلقی میشه

خوب طبیعیه چون این به اصطلاح روشنفکران ایرانی باید بتونن اثبات کنن اسلام دین خرافیه ولی تا حالا نتونستن اثبات کنن 

صرفا یه سری شبهات چیپ و سطح پایین که بارها پاسخ داده شده و نتونسته کسی رو قانع کنه مطرح میکنن 

همین که به کسی مثل ریچارد داوکینگز استناد میکنی نشونه اینه که روشنفکر نیستی 

فرگشت هیچ وقت نتونست اثبات کنه خدایی وجود نداره اصلا فرگشت ربطی به وجود خدا نداره ولی ریچارد داوکینگز از فرگشت نتیجه میگیره که خالق ماورایی وجود نداره 

همین اشتباه بنیادی کافیه واسه اینکه نه ریچارد داوکینگز رو قبول داشته باشم و نه مدعیان روشنفکری که بهش استناد میکنن 

درضمن هر کس به دخترهای ایرانی توهین میکنه و بدون اینکه آمار معتبری گرفته باشه **** ** ** **** **** **** **** ****** ****** **** ***** ****** ***** ****** 

***** ******* **** **** ** *** **** ***** ***** *** * *** **** *** ** **** ****** ****** ****** ****** ** ****** **** 

کامنت دوستدار حق خیلی خوبه

من هم واقعا کسانی که میگند ما به هیچ چیز اعتقاد نداریم و همه چیز رو زیر سوال می برند رو درک نمیکنم.

خوب همین بی اعتقادی و زیرسوال بردن همه چیز خودش یه نوع اعتقاد و طرز فکره، راستش من تو چنین افرادی تعصب بیشتری هم می بینم، تعصب در جهت رد کردن تمام روش ها و طرز فکرهایی که بشر برای استفاده در زندگی اش بهش متمسک شده.

خانم آناهید

این جملتون :روشنفکر کسی هست که اکثریت و علاقمندی های اکثریت رو له کنه.

فکر نمیکنید خشم زیادی توش نهفته است.

تفکری که مورد توجه اکثریت یا اقلیت باشه فقط به این دلیل که اکثریت قبولش دارند، الزاما ناحق نیست.

به نظر من توجه به علاقمندی های افراد دیگه غیر از خودمون یه گزاره اخلاقی و انسانیه ولی خوب شما نوشتید که روشنفکر شعار اخلاقی هم نباید بده، نمیدونم چرا بعضی طرز تفکرها تو جامعه ما حتی اخلاق رو هم نفی میکنه.

اگه اخلاق از روابط انسانی حذف بشه، دیگه نقطه اشتراکی برای انسانها نمی مونه که بخواند با هم ارتباط بگیرند، اینطوری دیگه تشکیل جامعه هم امکان پذیر نیست، قانون جنگل حاکم میشه و هرکس حق و حقوق خودش رو طلب میکنه.

مصلحت هم که شما نوشتید اصلا نباید بهش عمل بشه و فقط پیرو عقل باید بود، از نظر من مصلحت اندیشی در کنار عقل هست که اندیشه انسان های عاقل و بزرگوار جهان رو ایجاد کرده که با وجود این همه فاصله زمانی هنوز نظراتشون تازگی و روشنی کافی رو داره.

به نظر من روشنفکر یعنی کسی که تمایل داشته باشه عقاید مختلف را بشنوه و با آگاهی و مطالعه اون عقاید را یا بپذیره یا نپذیره. کسی که تمایل داشته باشه چیزهای جدیدی یاد بگیره و اگه فهمید تفکراتش اشتباهه، اونها را اصلاح کنه. 

ولی متاسفانه بعضی ها روشن فکری را در بی بند و باری تعریف می کنند. 

نویسنده این که درمورد هندوئیسم و اسلام و غیرمنطقی بودن گزاره های این دو آیین برای سایرین گفتید رو قبول دارم.

ولی چیزی که اینجا هست اینه که به نظر من پلورالیسم که نقدش میکنند؛ با وجود ادیان مختلف، عقیده درستیه.

به نظر من در هر آیین و مکتب و یا حتی هر طرز فکری یک مقدار از حقیقت دیده میشه، حالا بستگی داره که هر فرد حقیقت رو بیشتر  تو چه مکتب و آیینی پیدا کنه.

درمورد خوردن بول شتر چیزی تا به حال نشنیده بودم ولی مثلا درمورد شراب که بر مسلمانها حرامه، در قرآن گفته شده که شراب گناهه ولی منافعی هم داره ولی ضررش بیشتر از نفعشه(البته نقل به مضمون) خوب چنین دیدگاهی برای من عین روشنفکریه(البته از نوع مثبتش) که برای یه عملی که در یک دین حرام شمرده شده، فایده اش هم بیان شده تا جایی که بعضی مراجع به حلال بودن خوردن این نوشیدنی برای بعضی بیماران خاص حکم دادند.

و درمورد عذاب هم بستگی داره با چه دیدگاهی به گزاره های دینی نگاه بشه، به نظر من این عذاب عین محبت خداست چون تذکری برای پایان دادن به غفلتی است که فرد رو از هدف اصلی فرسنگها دور کرده، شاید به نظرشما این دید من به عذاب افراطی و یا حتی توجیه گرایانه است ولی من هم مدتی پیش چنین چیزی برام سوال شده بود که با تحقیق بهش رسیدم.

 رادمهر خسروی

از این زاویه ای که شما نگاه کردید تا به حال نگاه نکرده بودم.

بله حرفتون درسته.باور نداشتن هم خودش یک باوره.پس باید جمله ی خودمو اصلاح کنم.روشنفکر صرفا کسیه که تعصب نداشته باشه.البته فکر نکنم همچین کسی وجود داشته باشه.خیلی سخته تعصب نداشته باشی.من نمیتونم تعصب نداشته باشم.

مشکات

به نکته ی خوبی اشاره کردید.من راه کار به فرآیندی میگم که منافع اکثریت رو تضمین کنه که متاسفانه همچین راه کاری وجود نداره.یه سری مسائل خلق میشن و ارائه میشن اما همشون فقط و فقط به درد عده ی کمی میخورن و در ابعاد دیگه نا کار آمد هستن.روشنفکر کسیه که بگه من این فرآیند رو ارائه میدم ولی صادقانه بگم مثل بقیه ی فرآیند ها به درد یک عده میخوره و به درد بقیه نمیخوره اما ما با کسانی مواجه هستیم که فقط و فقط میگن راه نجات بشریت همون فرآیندیه که ما میگیم(چاره ای نیست این طوری نگن نمیتونن به عده ای مسلط بشن و حکومت کنن).به خاطر همین میگم روشنفکر کسیه که بدونه فرآیند ارائه شده توسط اون راه کاری جهان شمول و جامع نیست و همیشگی نیست اما انسان هایی که توان خلق داشتن و اسم خودشون رو روشنفکر گذاشتن درگیر تعصب شدن و گفتن راه کار ما جهان شمول همیشگی و راه نجاته بشریته و همین چرخه ی معیوب ادامه پیدا کرد و ادامه پیدا می‌کنه.باید بدونی فرآیندی که خلق کردی راه نجات صد در صدی نیست و باید اعتراف کنی به این مسئله و بگی فقط آزمون و خطاست تا بشه اسمت رو روشنفکر گذاشت.پس میشه خلق کرد اما اینکه اون رو راه کاری همیشگی برای بشریت دونست این اشتباهه که اکثر خالق ها همچین عقیده ای دارن پس روشنفکر نیستن.اگه کسی خلق کرد اما گفت راه کار برای همه نیست و فقط برای عده ی کمیه اون واقعا روشنفکره

الاناز 

سلام.قبل از هر چیز به یه نکته اشاره کنم.خشم خیلی ارزشمنده.خشم رو نفی نکنید.بزرگترین تحولات در بستر خشم اتفاق میوفته.بدون خشم امکان هیچ تغییری وجود داره.خشم یک قدرته برای از ریشه در آوردن و تغییر دادن.برای منفعل نبودن.برای تاثیر گذار بودن و خیلی مسائل دیگه.انسانی که خشمگین نشه یک برده بیشتر نیست.من خشمگین نمیشم و همین از من انسان پوچی ساخته.انسان خشمگین انسان زنده و انسانی که نتونه خشمگین بشه مرده ی متحرکی بیش نیست.

اما در مورد له کردن نظریات اکثریت و کنار گذاشتن مصلحت اندیشی و رک گویی در سطح جامعه باید توضیح بدم.

ببینید فرهنگ ما فرهنگی مراعاتی رودروایسی دار مقدس ساز و بت ساز و ارباب بردگی و اسطوره ساز و تعارفی و پاچه خوارانه همراه با درصد زیادی دو رویی و عدم صداقت با خود و با دیگرانه.من میگم باید این مسائل رو کنار زد.

من میگم باید هر چی که دلمون میخواد به هر کی که دلمون میخواد بتونیم بگیم و اونم بتونه به ما بگه.طرف جرئت نداره جز مجیز گویی و تملق به حافظ و فردوسی و  دیگر شاعرها چیزی دیگه ای بگه چون متعصب ها خفش می‌کنن.طرف جرئت نداره به خواننده و سلبریتی چیزی جز تملق و چاپلوسی بگه وگرنه متعصب ها خفش میکنن.من میگم حتما و قطعا ما باید اونقدر آزاد باشیم که هر کسی و هر چیزی رو به بدترین شکل ممکن نقد کنیم و از روش رد بشیم.دلیلی نداره کسی نقد تند کرد به مشاهیر ادبی بریم خفش کنیم و بگیم وا مصیبتا توهین کردی چه طوری میتونی به اسطوره های کشور توهین کنی فلان خودفروخته و....

من میگم ما باید یک شب عده ای رو دعوت کنیم در رسانه (متخصص و غیر متخصص) و بگیم امشب مخصوص کسانیه که کمی شاهنامه خوندن و ازشون بخوایم نقد منفی کنن فردوسی رو و هر چی دلشون میخواد بگن و اونا هم بزنن فردوسی رو با بد ترین واژه ها تکفیر کنن و با خاک یکسان کنن و قانون بذاریم هر کس یک دقیقه وقت داره و هیچ کس تو حرف اون یکی نمیپره.فرداش یه عده ی دیگه رو دعوت کنیم و بگیم حالا شما نقد مثبت بکن به این شاعر و اونا شروع کنن بگن با این دلیل من این شاعر رو تحسین میکنم.همین کار رو با بقیه ی شاعر ها و پادشاه ها و سیاست مدار و همه ی کسانی که الگو قلمداد میشن تکرار کنیم.

ولی انچه که ما در جامعه میبینیم مقدس سازیه.فردوسی فقط و فقط یک شاعر بزرگ و افتخار آفرینه همین و بس که اصلا هیچی ازش نخوندیم ولی فقط کافیه یکی نقد منفی کنه هیچی دیگه شیپور میگیریم دستمون که

بیخود کردی نقد کردی

وقتی تخصص نداری اظهار نظر نکن 

به چه جرئتی به افتخار ایران توهین کردی.

وای از شما ایرانی های خود فروخته که به اسطوره های خود توهین میکنید.

توبیسواد اصلا در حدش نیستی.

غربی

ها فلان می‌کنن شماها این طوری کردید.

وای از این مردم اسطوره کش

خودت شعر بگو ببینم.

توخوبی.

اقا قضاوت نکن

ازحسودی سوختی که اینو میگی

توهین نکن به افتخارات.

احتمالا عربی حسودیت شده به فرهنگ قویه ما

یعنی در جا نقد منفی رو در نطفه خفه میکنیم.فقط باید بگیم حافظ شاعر بزرگ فردوسی افتخار ایران غیر این بگی به بت های دیگران برمیخوره.

ولی من شرط پویایی و رشد جامعه رو همین شکستن تابوها و بت ها می‌دونم.تو باید آزاد باشی هر چی دلت میخواد با دلیل و مدرک و حتی گاهی صرفا با نظر شخصی در مورد هر کس که دلت میخواد بگی.جامعه باید یاد بگیره هیچ کس لایق مقدس سازی پرستش و رودروایسی و احترام صد در صد نیست و تو حق داری به هر کس نقد کنی. حق داری حرف بزنی.

ما با جامعه ای متملق دورو چاپلوس ترسو بت ساز و بت پرست طرفیم که شهامت نداره به 

پزشکان نقد  منفی کنه چون پزشک مقدسه

شهامت نداره به مشاهیر ادبی نقد منفی کنه چون حافظ و سعدی و فردوسی مقدسه 

شهامت نداره به یک انسان دیگه بگه ببین من به این دلیل و به این دلیل باهات حال نمیکنم ترجیه میده پشت سر طرف حرف بزنه.

شهامت نداره به شجریان و سلبریتی و که و که نقد کنه چون خواننده و بازیگر و ورزشکار مقدسه 

شهامت نداره به فیلم نقد کنه چون کارگردان مقدسه

شهامت نداره به تاریخ نقد کنه چون هر دوره ی تاریخی واسه ی یک عده ی دیگه مقدسه.

اینجا یک مفهوم تخیلی در آوردن به اسم نقد سازنده که ترجمه ی واضحش همون چاپلوسیه.دو تا چیز هم یاد گرفتن یکیش قضاوت نکنه یکیشم حسودی نکن.یعنی هر کی نقد کنه یا حسوده یا قضاوت می‌کنه.اصلا باید قضاوت کنی شرط زندگیه اجتماعی قضاوته شرط پویایی و رشد قضاوته.

اینجا مشاهیر سیاسی و علمی و ادبی و تاریخی و سلبرتی شدن  مقدس و باید مجیز اون ها رو بگی و فقط و فقط تنها نقدی که انجام میشه نقد به قیافه های هم دیگس که اصلا نه لزومی داره نه به درد میخوره.فقط یاد گرفتن بگن تو زشتی تو دماغت عمل میخواد مواقع لازم که باید نقد کنن میگن قضاوت  نکن حسودی نکن تخصص نداری حرف نزن.به استااااااد نقد نکن.در مورد اسطوره حرف نزن.

تو نه تنها باید در نقد تند به مشاهیر علمی ادبی و تاریخی و سلبریتی آزاد باشی بلکه باید حق داشته باشی از جملاتی استفاده کنی که حق مطلب رو از نظرت ادا کنن.تو باید انقدر آزاد باشی که بگی از نظر من فلان اثر به این دلیل و به اون دلیل آشغاله.آشغال نباید یک واژه ی توهین آمیز و ممنوعه باشه دقیقا تا این حد باید آزاد باشی در رسانه.

جامعه ای که یاد بگیره نقد کوبنده رو و از تعارف دو رویی مراعات و مصلحت اندیشی فاصله بگیره چهار تا اتفاق براش میوفته

۱) یاد میگیره مطالبه کنه حقوقش رو 

۲) ضریب اشتباهاتش پایین تر میاد

۳) وکیل وزیر پولدار رئیس جمهور سلبریتی همه براش از نظر قانون یکسان میشن ارباب بردگی کمتر میشه و یاد میگیره ترد کردن رو و ماله نمی‌کشه رو اشتباه کسی چون کسی براش الگو نیست که بخواد رو همه ی خطاهاش چشم ببنده

۴)قوی میشه

تصور کن تو به این باور برسی بت و قهرمان و اسطوره وجود نداره پس یاد میگیری بین رئیس جمهور و آدم عادی فرق نذاری و هر کی اشتباه کرد بهش بگی اشتباه کردی و از نظر اجتماعی اونو ترد کنی تا اصلاح بشه اما وقتی طرف بت و قهرمان و اسطوره بشه بین اون و خودت از نظر ارزشی فرق میذاری دیگه اجازه به خودت نمی‌دی نقدش کنی چون اونو برتر می‌دونی و هر کار بدی که ازش ببینی ماست مالی می‌کنی و ماله می‌کشی چون اون بت و الگو واسه توئه و اگه فرو بریزه تو هم فرو میریزی پس چشمتو می‌بندی رو تمام اشتباهاتش.جدای از اون وقتی یاد بگیری احترام نذاری به کسی هر کی ناراحتت کنه رک بهش میگی و به مرض دو رویی مبتلا نمیشی و خوبیش اینه هم انتقاد تند می‌کنی هم انتقاد تند ازت می‌کنن و همین باعث میشه قوی بشی.ما انقدر ضعیف بار اومدیم تحمل انتقاد رو نداریم و کافیه کسی چیزی بهمون بگه فرو میریزیم و له میشیم چون عادت کردیم به مراعات و تعارف به اسم احترام.عادت کنیم به شنیدن نقد تند از نظر شخصیتی بسیار قوی میشیم و شاید حتی اصلاح هم بشیم.یه حسن دیگه هم داره.تو وقتی یاد بگیری ما انسان مقدس و قهرمان نداریم متعجب نمیشی داغون نمیشی چون یاد میگیری هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست پس اگه بدی از کسی دیدم با خودم میگم خوب ایراد نداره اونم انسان بود مثل من و همین طور که ممکنه منم این کار رو کنم زمانی اونم الان این کار رو کرده پس دلیل نداره تعجب کنم یا خودمو داغون کنم.یادم میگیریم کسی که صرفا چهار تا دیالوگ تو فیلم گفته فرشته و الگوی اخلاقی نیست و چشم نمیبندیم رو اشتباهاتش.من طرفداریه صد در صد از خانواده و ماله کشی رو اشتباهات اون ها رو میتونم تا حدی درک کنم چون رابطه ی خونی خیلی قدرتمنده اما این حجم از ماله کشی و طرفداری و تعصب رو سلبریتی های گنده شده توسط رسانه برام عجیبه.روشنفکر باید انقدر قوی باشه که حتی بگه خانواده ی من انسان های بدی هستن و من طرفداری نمیکنم چون درست نیست کارهاشون.

جامعه ای که یاد گرفت همه رو تخریب کنه و البته ازادیه لازم برای تحسین همه چیز رو هم داشت یک جامعه ی قوی و پویا خواهد بود که نه رئیس جمهور می‌تونه توش از مسئولیت اجتماعی فرار کنه نه پزشک نه مهندس نه وکیل نه هیچ کس دیگه چون ما مقدس و نور چشمی و برتر نداریم باید جواب پس بدی هر وقت لازم شد ولی جامعه ی مودب  و متملق و تعارفی و مصلحت اندیش و اسطوره پرست و نژاد پرست و ارباب رعیتی و رودروایسی دار و دو رو  لیاقتش همینه و حتی بدتر از این.

یکی از راه های پویایی طرفداری نکردنه.

ما باید حتی در دادن یکسری فحش ها آزادی داشته باشیم.ما باید آزاد باشیم در استفاده از واژه ی آشغال.نباید سریع نقد تند رو که فحش های سازنده و حق مطلب ادا کن داره رو به اسم ادب و مراعات کردن در نطفه خفه کنیم.ادب دست و پای آدمو گاهی می‌بنده و فحش گاهی یک ابزار لازم و حیاتی و حق مطلب ادا کنه که اگه ندی خیانت کردی.در واقع روشنفکر حتی لازمه گاهی بی ادب باشه.

در مورد اکثریت ببینید من در اکثریت جو گیری و ابتذال و فریب خوردگیه شدید دیدم اکثر وقت ها. خودمم البته انسان مبتذلی هستم متاسفانه یا خوشبختانه.روشنفکر باید از اکثریت که تحت تاثیر جو و ابتذال هستن و از اقلیت که تحت تاثیر خشم به خاطر محذوف بودن و به حساب نیومدن  هستن مستقل باشه و فاصله حفظ کنه.

در مورد شعار اخلاقی

ببینید وقتی انسان ها در شرایط یکسان اجتماعی اقتصادی جغرافیایی ذاتی ژنتیکی نژادی هوشی ظاهری به دنیا نمیان شعار اخلاقی دادن و نسخه ی واحد اخلاقی پیچیدن بزرگترین خیانته.یا میتونی تغییر بدی که تازه همون تغییر هم عده ای رو نجات میده عده ی دیگه ای رو نابود می‌کنه یا در همون حدم از دستت برنمیاد پس بهترین کار اینه که شعار اخلاقی ندی چون کارآمد نیست و صرفا یه پوزخند جوابشه.حرف از اخلاق زدن واقعا خیانته.اخلاق نمیتونه در جوامع انسانی وجود داشته باشه چون انسان ها حتی در رحم هم برابر نیستن که بخواین براشون نسخه ی اخلاقی بپیچیم.

در مورد قانون جنگل

ببینید دنیای انسان ها دقیقا داره با همین قانون جنگل اداره میشه و حتی از قانون جنگل هم بدتر و بی رحم تره.اینجا میتونن تو رو بکشن و پودرت کنن بگن اشتباه شده و هیچ کاری هم از دستت برنمیاد.اینجا عده ای از گرسنگی میمیرن عده ای به بردگی گرفته میشن عده ای تو جنگ تیکه تیکه میشن عده ای بی خانمان میشن و عده ای خوشبخت.اینجا از جامعه ی جنگل بسیار بی رحم تر و ترسناکتره و من نمیدونم دقیقا بر چه اساسی شما تصور کردید جامعه ی انسانی از نظر رفتاری و میل به بقا با جنگل فرق داره.اینجا هیچ فرقی با جنگل نداره.اینجا برای بقای خودت باید بقیه رو له کنی.حتی واسه پیشرفت علمی و نجات جون عده ای گاهی باید جون عده ی دیگه رو بگیری.اینجا فقط از نظر تمدن سازی با جنگل فرق داره وگرنه غریزه ی بقا کاملا با جنگل یکسانه و با همون سیستم جنگل اداره میشه.ما دنبال بقا و کسب منفعت هستیم و ناچاریم برای بدست آوردنش از رو هم دیگه رد بشیم و اخلاق یک توهمه که فکر کنیم خیلی فرق داریم با حیوانات اما تنها فرق ما اینه که میتونیم تمدن بسازیم ولی از نظر میل به بقا که شرطش نابودی یکی دیگس کاملا با حیوانات برابریم.ما موجوداتی قدرتمند هستیم اما اخلاق نمی‌تونیم داشته باشیم به خاطر غریزه ی بقا.انسان ها هیچ اشتراکی با هم ندارن.نه نژادی نه زبانی نه اقتصادی نه جغرافیایی ولی جوامع رو تشکیل دادن.

فکر کنم خیلی طولانی شد.ببخشید واقعا اگه خسته شدید از خوندنش.

ببینید روشنفکر عزیز 

من میگم بول البل یا ادرار شتر نام یک گیاهه 

شما به من لینک خبر دستگیری فردی که ادرار شتر نوشیده میدی ؟!

خب حالا ما چکار کنیم اون آدم ادرار شتر نوشیده؟

یعنی چون اون ادرار شتر نوشیده 

دیگه گیاهی به نام بول الابل وجود نداره ؟!

محض اطلاعت طبق نظر دکتر علیرضا یارقلی 

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف

 بول الابل که در برخی احادیث و روایات اومده یک گیاهه که در درمان ریه موثره 

و علت اینکه برخی خیال میکنن ادرار شتره 

اینه که بول الابل رو ترجمه تحت اللفظی میکنن خبرم ندارن گیاهی به این نام هست 

در حالیکه اون یه گیاهه مثل گیاه گاو زبان

حالا که اصرار دارید بگید من طرفدار نوشیدن ادرار شتر هستم

باید بگم که من به شخصه هیچ نظری درباره ادرار شتر ندارم چون هیچ تحقیق علمی مفصل و معتبری دربارش انجام نشده به جز دو سه مورد مطالعات محدود و پراکنده و ناتمام 

اما بازم تکرار میکنم که شما اهل تحقیق نیستی حتی ذهن بازی هم نداری 

امروزه طبق تحقیقات علمی ثابت شده حتی بزاق برخی جانداران دارای خواص درمانیه 

زهر مار و زهر عقرب دارای خواص درمانیه 

اون وقت اگه ادرار شتر خواص درمانی داشته باشه

خیلی چیز عجیب و غیر قابل باوریه روشنفکر گرامی ؟

به نظر من که وقتی زهر جاندار یا بزاق جاندار میتونن خاصیت درمانی داشته باشن هیچ تعجبی نداره ادرار برخی جاندارانم 

خاصیت درمانی داشته باشن

ولی امثال شما اگه مثلا یه حدیث درباره مفید بودن بزاق فلان حیوان وجود داشت در جا دین رو متهم به خرافه بودن میکردید 

در حالیکه اگه بشنوید دانشمندا متوجه شدن بزاق فلان جاندار دارای خاصیت درمانیه کوچکترین مقاومتی نمیکنید 

اگه دانشمندا بگن خوردن سوسک مفیده یه جور برخورد میکنید 

ولی اگه حدیث داشته باشیم که خوردن سوسک توصیه شده جبهه میگیرید 

به نظرم شما ضددین و مادی گرا 

بیشتر بهتون میخوره باشید تا روشنفکر 

حالا باز خوبه دانشمندی مثل ابوعلی سینا هم ادرار شتر رو مفید دونسته 

من نه ها که بخوای به تعصب متهمم کنی 

ابوعلی سینا

همونطورم که خودت گفتی طبق فتوای علما ادرار حیوانات حلال گوشت نجس نیست و خوردنش اگه به قصد درمان باشه ایرادی نداره 

اما در مورد احمد کسروی 

احمد کسروی یه آدمیه که دست به کتاب سوزی میزد 

یه متعصب افراطی که کتاب میسوزونده الان واسه امثال تو شده مظهر روشنفکری 

چرا ؟ صرفا چون ضد دین بوده 

باور کن دلیل دیگه ای نداره

احمد کسروی در بهترین حالت یکیه مثل تبریزیان کتاب سوز 

اینکه فلان آدم تو کتاب خاطراتش نوشته احمد کسروی ما رو یه لقمه کرد 

دلیل نمیشه که روشنفکرا تونسته باشن اثبات کنن اسلام دین خرافیه 

اون آدم توانایی بحث با احمد کسروی رو نداشته که اعتراف کرده کم آورده 

فقط اگه خود پیغمبر یا یکی از امامان تو بحث با احمد کسروی کم آورده بودن

ثابت میشد اسلام دین خرافیه 

چون پیغمبر و امامان مظهر اسلامن نه کس دیگه 

ببین هی دیگرانو به تعصب متهم میکنی ولی 

طرفدار یه کتاب سوز متعصبی مثل احمد کسروی 

و یه اعجوبه ای مثل داوکینگز هستی که از فرگشت نتیجه گرفت خدا وجود نداره 

به نظر من ضد دین و مادی گرا بیشتر به شما میخوره تا روشنفکر 

شاخصه های روشنفکری رو ندارید 

روشنفکر کسیه که خودش فکر و اندیشه تولید میکنه و ذهن بازی داره

به همه :

در تکمیل دیدگاه قبلیم هم بگم که یه انسان در یک موقعیت خاص میتونه عاقل و غیر عاقل باشه. یعنی ممکنه گاهی کار عاقلانه انجام بده و گاهی احساس اشتباهش غلبه کنه و کار عاقلانه رو انجام نده. البته اگه بگین این اصلاحیه ست و "تکمیل" نیست، شاید بهتون حق بدم اگه قانع بشم.

توی دیدگاه‌ها جاهایی "نسبی گرایی مطلق" به چشم میخوره که به دلایل تناقض های اینجور حرف‌ها، تایید نمیکنم که همه چیز مطلقا نسبی باشه. مثلا این که خوبی رو نسبی فرض کنی اما در یک سطح بالاتر ، این فرض رو مطلقا درست بدونی!

"نوگرایی میتواند خوب باشد " با "نوگرایی هرچه باشد خوب است" متفاوته و اونایی که مطلقا نوگرایی رو خوب دونستن، تناقض داره با این که حتی یک "نو" رو بد بدونن و فک میکنم احتمالا زیاد براتون اتفاق افتاده که ایده های بد رو هم دیدین.

اندیشه "به من چه" هم در کنار دادگاه و روابط و تعاملات باید دیده بشه. یعنی این حقایق رو نادیده نگیریم .

به رادمهر خسروی:

قصد دارم نقد کنم. قبل از هر نقدی بگم خوبه که ملاقات کردیم. خوبه که رشد نسبی در جامعه اتفاق افتاده که دیگه میشه بحث های کمتر تهاجمی و بیشتر منطقی انجام داد. حتی مثلا این که مردم همه فهمیدن یه تصویر میتونه ویرایش شده باشه، خودش یه رشد خوبه که از روی یه تصویر بدون بررسی قضاوت نکنن.

خب حالا با این مقدمه میرم سراغ نقد. چندتا بحث جسته و گریخته بود که به عنوان "گزاره اشتباهی که دین مداران قبولش دارن" بیان کردی و مواردی هم بود که شروع کننده نبودی . به هر حال تعریف خودت از روشنفکری هم شاید یه کتاب بشه ، ازین نظر که میخوام توقع زیادی نداشته باشم کامل توضیح بدی. اما همچنان میگم اصرار نداشته باشیم کلمات نسبتا مترادف رو از هم جدا کنیم. چرا؟ چون خواه ناخواه نتیجه مهمه. هرچند بعید میدونم روی شواهد و نتایج هم (تا زمانی خاص) توافقی وجود داشته باشه. مث داستان اون پادشاه که گفتن لباسی براش دوختن که فقط عقلا اون رو میبینن.(یعنی اختلاف توی شواهد و نتایج تا این حد میتونه باشه)

خب نمیدونم پایه سخن خودت چی هست. در واقع فک میکنم قبول داری روشنفکری الزاما خودش یک نتیجه نیست بلکه یک ابزاره. اما اگه مخالف هم هستی بگو.

اگرم موافقی میخوام بدونم ابزار برای رسیدن به...؟

و پرسش دیگه این که از بین گزینه های رو به رو، کدوم گزینه؟ "مطلقا نسبی" یا "همه چیز مطلق" یا "بعضی چیزا نسبی و بعضی مطلق" ؟ گزینه چهارم هم دید خودت میتونه باشه.

در ضمن در صورتی که چیزهایی رو مطلق میدونی، مهمتریناش رو بگو.

به نظر میاد با انواع سفسته آشنایی داری پس الزاما فقط با اون جمله احساسی "ما رو یه لقمه کرد" فک نمیکنم خودت هم قانع شده باشی. قاعدتا باید ازون بحث خبر داشته باشی. وگرنه همچنان یکی از گزینه های روی میز اینه که "کسروی" شاید منطق بلد بود اما ممکنه با سفسته و تهاجمی حرف زده باشه که اون جمله احساسی رو از اون ناقل میخونیم. این "میدونست" دلیل نمیشه توی اون موقعیت هم از دانشش استفاده کرده باشه.

تازه به فرض همونطور که تو گفتی شده باشه، طرف دیگه مناظره هم هنوز اثبات نشده که دانش و منطق کافی نسبت به "چیزی" که ازش دفاع میکنن داشتن. اما ازین شکست فرضی، وجود رخنه توی اون "چیز" رو نتیجه گرفتی؟

پاسخ این پرسش رو کامل میخوام، یعنی

یک: اون "چیز" که حالا دوستان اسمشو دین یا شریعت یا هرچی میذارن، به نظرت ساختار نامظمی داره و همه جاش پر از اشکاله؟ یا یه ساختار نسبتا منظمی داره که مث بلور ، اگه یک نقطه خاص رو ضربه آرومی بزنیم، ساختار بلور ریز ریز میشه و فرو میریزه؟ یا مثلا ساختار درختی داره که فردی تونسته ریشه رو بزنه و در نتیجه شاخ و برگ ها هم به دنبالش به زمین افتادن؟ یا ساختار دیگه ای ؟

دو: روی کدوم نقطه/نقاط دست گذاشتی و چه ضربه ای زدی و چه اتفاقی افتاد که ساختار اون "چیز" رو انقدر آسیب پذیر میدونی؟ یعنی روند استدلال.

راستی یک گزینه روی میز هم اینه که تفکر هر دو طرف مناظره اشتباه بوده باشه ، مث بحث سر این که "سَم خوبه و زهر مار بَده" یا جابه‌جا.

یا گزینه دیگه اینه که بحث سر عنب و انگور بوده باشه (شعر مولانا).

در رابطه با چیزایی که احتمالا توجیه میدونی ، دریافت من این بود که داری میگی هر شخصی اگه متعصب باشه عقاید خودش رو توجیه می‌‌کنه و این رو هم برداشت کردم که بعضی موارد رو که از دین یاد کردی، اشتباه میدونی. فعلا کاری به دونه دونه اون موارد ندارم و فقط میخوام سطح اندیشه طرف مقابل رو بدونم . اما در مورد دید کلی راجب چیزایی که توجیه میدونی، پاسخم به نفر بعد ، پاسخ این مبحث هم هست.

به "♥luminous pearl♥":

که این که یه عده نسبت به یه موضوع توهم دارن دلیل نمیشه اشخاصی با دلایل درست برای همون موضوع وجود نداشته باشن.  یعنی ممکنه دو نفر رو ببینی که دارن میگن فردا طوفان میاد . یکی شون توهم زده و یکی شون شواهد و دلایل و محاسبات و ماهواره و ... داره.

به اناهید:

سلام .خواهشا اگه نقدی به من داشتی قبلش خصوصی به خودم بگو شاید خودم اشکالاتمو برطرف کردم ... 😄.

راجب دیدگاه جهان شمول، خب شاید اون شخص برای همین گزاره "دیدگاه من جهان شمول است" دلیل داشته باشه. آیا داری میگی "گشتم نبود نگرد نیست"؟

مثلا من یه دیدگاهی رو سراغ دارم که کامل توضیح میده چطور برای پیشرفت الزاما نیاز به لِه کردن بقیه نداری.

راجب نقد به مباحث مشهور قبول دارم باید فضا پذیرای بحث خوب و به جا باشه. خوب یعنی منطقی و درست.

راجب واژه هایی که حق مطلب رو ادا میکنن می‌دونی که اون اصلیا رو نمیشه به کار برد 🤐. ولی جدی تا اون حد هم نیاز نیست. چون وقتی فضا عقلانی بشه . یه واژه ساده "فاجعه" هم منظور رو میرسونه. یا مثلا "مصیبت" یا ... .

از طرفی وقتی بحث با اون واژه ها و لحن ها متشنج بشه دیگه سخت میشه منطقی حرف زد و این یعنی اصل حرفت نه تنها با اون واژه ها گفته نمیشه، بلکه به حاشیه رونده میشه.

ضعیف بودن هم مربوط به اینه که آدما ارزش خودشون رو نمیدونن. وگرنه این که ضربه تمرینی بخوری تا قوی بشی، فرع داستانه.

راستی هنو ایمیل هم چک میکنی؟

به همه:

(اگه کسی پاسخی داشت و من نبودم میتونه به لینک کنار نامم خبر بده ، علامت زنجیر، وبلاگ، تماس)

آناهید عزیز

راستش ما دیدگاهمون خیلی با هم فرق داره.

میدونید من خشم رو مضر میدونم و به نظرم باید به طرز صحیح تخلیه بشه، درسته که آدم مجموعه ای از احساساته و هر کدوم از احساساتش منفعتی براش داره ولی خشم چون یک هیجان منفی هست، ضررش بیش از منفعتش هست و در جاهای کمی منفعت مطلق داره.

من به نقد سازنده و قضاوت نکردن باور دارم.

نقد سازنده است که باعث پویایی میشه نه نقد کوبنده.

درسته که مقدس سازی نباید بکنیم و آزادی افکار و عقیده باشه که هرکس بتونه نظرش رو درمورد هرچیزی بیان کنه ولی میشه این نظر رو با احترام و ادب بیان کرد، راستش من ادب و احترام رو خیلی قبول دارم و به نظرم این تفاوت زندگی ما انسانها با حیوانها رو میسازه.

فکر نمیکنم کلمه های نامناسب انرژی مثبت و سازندگی داشته باشند که ما بخوایم از اونها در نقدمون بهره بگیریم.

من معتقدم که تو ارتباطاتمون با همدیگه بهتره حتی تو نقد و دعوامون، از کلماتی با بار مثبت استفاده کنیم نه منفی. چون منفی ها فقط باعث منفی تر شدن میشه و هیچ سازندگی ای نداره.

درمورد قانون جنگل راستش من این نظر رو ندارم که دنیای ما با قانون جنگل داره اداره میشه، درسته که یکسری آدم ها و قدرتها در این دنیا بودند و هستند و خواهند بود که از قوانین جنگل برای بهره بیشتر خودشون استفاده میکنند ولی کل آدمها اینطوری نیستند، حتی اگه نیروی حاکم و غالب در سرتاسر جهان همون آدمهای با قانون جنگل باشند، همه مردم اینطور نیستند، به خاطر همینه که هنوز فداکاری و یه سری صفات دیگه انسانی رو تو جامعه( هرچند کم) میتونیم ببینیم.

اخلاق هم به نظر من خیانت که نه بلکه خدمت به بشره و شدیدا اعتقاد دارم همه انسانها با هر حدی از بهره مندی از استعداد و توانایی و زیبایی، نیاز به اخلاق در روابط با همدیگه دارند چون اگه اخلاق به طور کامل بمیره، دیگه هیچ چیزی مانع اون بعد سیاه ما انسانها که تو وجود همه مون هست، نمیشه.

آناهید عزیز خوشحالم که صحبت خوبی رو با هم داشتیم، همیشه توی صحبت های شما تیزهوشی و ذکاوت خاصی میبینم ولی دوست داشتم یه بار بهتون بگم که واقع گرایی بیش از حدی دارید که باعث میشه تا حدودی زیبایی های دنیا رو نبینید، درسته که شاید زیبایی های این جهان کم باشه ولی همون مقدار کم خیلی قشنگه و باید دیدش و ازش بهره برد.

سلام 

به خانم محبوبه
یاد پست دوسال پیش علی کریمی افتادم که میگفت مای ما با مای مسئولین فرق داره.یعنی روشنفکر ما با روشن فکر هندیا فرق داره؟؟؟مگه معنی و مفهوم شاعر و نویسنده یا دزد و قاتل برای ما و هندیا  متفاوته که معنی و مفهوم روشنفکر ما و اونا متفاوت باشه؟؟؟

به سوالکننده
متوجه نشدم چرا این کامنت رو به من زدید؟؟اگه میخواستید بگید که من چون  اعتقادات مذهبی دارم پس روشنفکر نیستم که خوب من اصلاً ادعای روشنفکری نکردم.البته تا جایی که بتونم واقعبینانه نگاه میکنم.
اگه هم میخواستید بگید که بین دین خودم و ادیان دیگه تفاوتی قائل نشم و به روشنفکرای وطنی حق نقد دین رو بدم که باید بگم نظرم منم همینه.تو نظر قبلیم هم همینو گفتم.روشنفکر آدمیه که ذهن بی رحم و آزاد از تعصبات داره.بنظرم حتی خدا رو هم میشه نقد کرد.اعتقاد کورکورانه به چه دردی میخوره؟ضررش بیشتر از منفعتشه
ولی اینم گفتم که ذهن واقع بین داره اینم گفتم که به سخن نگاه میکنه نه صاحب سخن.
میتونه خرافاتشو نقد کنه ولی نباید نکات مثبت و اثرات مثبتی که دین داره رو ندید بگیره که اگه ندید بگیره میشه متعصب و متاسفانه اکثریت تعصب نشون میدن.
بنظرم روشنفکر واقعی که نگاه جانب دارنه نداشته باشه خیلیییی کمه.شاید اگه بخوایم عدد و آماری براش بگیم کمتر از صدم درصد بشه باید بریم رو هزارم درصد

درمورد اعتقادات اسلام و تشیع هم من سعی میکنم فقط اون بخشی که بنظرم منطقی میاد رو قبول کنم.

درباره ی اون هلاک شدن اقوامی هم که به دین آبا و اجدادشون بودن هم بنظرم این قصه ها بیشتر تمثیلی هستن و جنبه ی پند و نصیحت داره. درواقع اون تفکر و اصول اشتباهشون باعث هلاک شدن اون قوم شده نه اینکه واقعاً خدا عذاب نازل کرده باشه.چون از عدالتش به دوره که بخواد تر و خشک رو باهم بسوزنه.

به خانم آناهید 

(من راه کار به فرآیندی میگم که منافع اکثریت رو تضمین کنه که متاسفانه همچین راه کاری وجود نداره.)خب برای چیزی که غیرممکنه و وجود نداره که دیگه اسم نمیذارن باید یه موجودیتی داشته باشه تا اسمی هم روش گذاشته بشه.پس یا لغت رو اشتباه معنا میکنید یا اشتباه فکر میکنید.حالا یعنی واقعاً بنظرت راهکارهایی که منافع اکثریت جامعه رو تضمین کنه وجود نداره؟؟یه کم بدبینانه نگاه نمیکنی؟

به خانم محبوبه و خانم آناهید

ببخشید من اصلاً قصد کل کل نداشتم و ندارم.هدفم گفتگوی معمولیه.یه وقت سؤتفاهم نشه☺

به مشکات：سلام؛همونطور ک هرجامعه برای یک قاتل یاسارق رفتارمتفاوتی قایله پس نمیشه عناوین در دوجامعه رو باهم مقایسه کرد چراک درهرجامعه ای یک عنوان میتونه بارمعنایی متفاوتی داشته باشه.

نویسنده میخوان راجب ایرانی جماعت بحث بشه وحتی دریک'کامنت حتی جامعه مورد بحث رو کوچیکترکردن وبه خانواده برتر تقلیلش دادن حتی لذا روی صحبت من صرفا،،،~باروشنفکران ایرانیه~  نه روشن فکران خارجی وهندی.

باید بگم ازنظر من کاملا فرق داره.همونطور ک قوانین هرکشور باکشور دیگ فرق داره وسارق هنه جاسارقه اما نحوه رفتارباهاش بسیااار متفاوته لذا بنظربنده عناوینی چون روشن فکری هم درهر جامعه ای متفاوته ویک بارمعنایی خاص رو بدنبال میکشه.

به رادمهر خسروی :

(بعد از خواندن دیدگاه سه شنبه ۶ خرداد ۹۹ ، ۱۱:۴۸)

به نظرم باید پیشروی بیشتری توی موضوعی که بهش نقد داری داشته باشی. چون هنوز هم با شناخت ناکافی داری نقد میکنی.

بعضی موارد که اشکال میگرفتی به موضوع مورد نقدت، شاید شروع کننده نبودی اما موافق یاد کردن ازون موضوع بودی، از طرفی خوبه که نمیخوای بحث اصلی به حاشیه بره اما اگه اینطوره خودت هم وارد مثال ها نشو و اگر میشی، یه جوری وارد شو که بشه نتیجه گرفت. اینطوری از دوستان میتونی انتظار داشته باشی بحث رو به حاشیه نبرن. از طرفی شاید اون بحثا که طول میکشه حاشیه نباشه،‌بلکه طرز استدلال خودت رو به چالش میکشن. 

مثلا من میخوام مواردی رو بیشتر بررسی کنیم تا مشخص بشه طرز استدلالت اشتباهه. نه به خاطر این که نمیدونی، بلکه به خاطر این که شیوه ت اینه با این فرض های موجود (که هنوز اثبات درستی بعضیا شون نیست و ناقص هم هستن) با شیوه ناقص یا اشتباه به حکمی میرسی که این حکم الزاما درست نیست.

اونم که توی دیدگاه قبلیم ازت پرسیدم هنوز پابرجا و لازم به پاسخ هست. از همین حالا هم بگم که داری از در مثال ها وارد میشی . من از حرفات برداشت کردم اگه برات اثبات بشه این اشکالات که گفتی وارد نیست، پذیرا هستی. 

من به رویکردت ایراد میگیرم، بعدش بعضی ازین اشکالات ممکنه حل بشن، بعضیا هم شاید از ابتدا وجود نداشتن، بعضیا هم شاید باقی بمونن ولی نه با استدلال اشتباه، بلکه با پایه های قوی تر.

البته یه مورد رو توی دیدگاه قبلی که خطاب به خودت بود تقریبا گفتم. 

چنتا از مثال ها رو بررسی میکنیم، هر مورد ، حکمی هست که تو قبولش داری یا خودت صادر کردی:

الف- به مضمون گفتی : مرتد از نظر دین مداران یعنی "با دین مخالفه و میخواد انتقاد کنه" و مبارزه با مرتد هم اعدام هست.

پاسخ به این مورد رو میذارم بعد از پاسخت به دیدگاهی که قبلا خطاب به خودت نوشتم.

ب- به مضمون گفتی: از نظر دین داران ،با توجه به احکام پاکی و نجاستشون، افراد کافر ارزش پایین تری نسبت به خروجی شتر دارن و عقلانیت اونا رو با این حکم سنجیدی.

پاسخ : ممکنه حکمی که گفتی درست باشه اما الان میخوام بگم چرا طرز استدلالت اشتباهه. یعنی ممکنه ارزش کافر برای اونا خیلی پایین باشه و شاید از دلایل دیگه ای مث جملات کتابشون بتونی بهشون بگی این جزو دین شماست، اما از روی نجاست و پاکی همچین نتیجه ای نمیشه گرفت . بگو فلان جمله از کتابتون گفته فلانی ها مانند چهارپایان و بلکه پست تر هستند(تازه اونم قابل بررسیه)... اما از روی نجاست و پاکی نمیشه گفت.

 اصلا نجاست و پاکی الزاما به معنای احترامشون نیست. خون خودشون هم تحت شرایطی جزو همین گروه نجاسات هست اما چیز بدی حسابش نمیکنن.  نجس و پاکی برای دوری گزیدن در شرایط خاص هست ، چه شرایطی؟ هر شرطی که هست، نشون میده با فرضیات ناقص، حکم دادی.

مثلا هیچ کس دوس نداره پوستش با اسید تماس داشته باشه،  آیا به این معناست که هیچ کس دوس نداره باتری ماشینش هم اسید داشته باشه؟ این چه استدلالیه. حالا بیایم برچسب بزنیم روی شیشه اسید "خطرناک". مار و ببر و کوسه هم خطرناکن اما اگه قرار باشه نسلشون منقرض بشه، همون آدمایی که حاظر نیستن کنار اون حیوانات توی قفس و آکواریوم باشن، ممکنه کمک مالی کنن برای حفظ اون گونه جانوری. آیا برچسب "خطرناک" برای اون حیوانات توهین هست؟ یا مثلا نزدیک بیمار واگیردار نشیم، توهین به بیماره؟

پس این مورد رو از راه دیگه ای بیان کن نه از راه پاکی و نجاسات.

پ- نقل قولی راجب نواب صفوی... 

پاسخ: من اصلا کار ندارم این نقل قول درسته یا نه ولی با شیوه نتیجه گیریت ازین جملات مخالفم. اون نقل قول داره میگه نواب به واژه بدی مشهور بوده و افراد نزدیکش ( از نظر اندیشه‌ای) هم از ترس اون واژه دوس نداشتن که عنوان "دوست فلانی" رو داشته باشن. نه این که قبول داشته باشن لایق اون واژه بوده.(طبق این نقل قول-شیوه استدلال تو مد نظره)

ت- به مضمون گفتی:  این خدا متناقض و خرافاته

خب اگه به این سادگیه که بشه گفت "این تناقض هست و در نتیجه خرافاته "، پس یعنی موجودی نمیشه وجود داشته باشه که هم مهربان باشه و هم خشمگین؟ یعنی یه انسان نسبت به انسان دیگه ، ممکنه تحت شرایطی خشمگین باشه و تحت شرایطی مهربان باشه. رفیقش بهش کمک کنه، اونم مهربون میشه، رفیقش خیانت کنه، اونم ممکنه انتقام بگیره . آیا این مثال نقض برای فرضیه "نمی شود یک موجود ، دو اخلاق خلاف هم داشته باشد" نیست؟

ث و ...- دوستان بقیه موارد رو درخواستی بگین . یا شاید خودم لازم بدونم امیدوارم پاسخ بدم.

(اگه پاسخ داشتین و من نبودم ، میتونین به لینک کنار نامم خبر بدین.علامت زنجیر، وبلاگ، تماس)

آقای خسروی

ببخشید که دومرتبه شما رو ریپلای کردم، میدونم که بحثتون یک صحبت دونفره است ولی اگه اجازه بدید درمورد یک تکه صحبتتون مطلبی رو بگم.

این که گفتید دین اسلام مرتد و منتقدینش رو میکشه.

من خودم این یکی از سوالهام بود وقتی رفتم حکم اصلی ارتداد رو دیدم، تونستم جوابم رو پیدا کنم.

ارتداد دو نوعه: یه نوع وقتی که یه نفر از اسلام برمیگرده و به دین دیگه روی میاره، این شخص نظرش محترمه.

ولی یه نوع دیگه وقتیه که یه نفر از اسلام روی برمیگردونه و پیرو دین دیگه میشه ولی با حالت دشمنی و انتقاد شدید ( البته نه انتقاد عقلانی) دین رو می کوباند.

اینجاست که حکم مرتد برای این شخص جاری میشه.

راستش من متاسفانه اطلاعاتم کمه و آقای کسروی رو نمیشناسم، از آقای نواب هم فقط اسمشون رو شنیدم، در مورد سیاست هم هیچ کس رو قبول ندارم، ولی خوب درمورد اسلام هرجا سوالی برام پیش اومد و دنبالش رفتم، تونستم یه جواب عقلانی بگیرم.

من هم با توجیه و مقدس سازی بیهوده مخالفم ولی شخصیتهای دینی اسلام حرف برای گفتن زیاد دارند منظورم پیامبر و حضرت علی و ... ‌و تا اونجایی که مطالعه داشتم، شخصیت پیامبر و حضرت علی رو منعطف و اخلاق مدار شناختم.

البته هیچ وقت هم اندیشه ام رو کامل روی اسلام نبستم و نقدها رو میخونم تا دینی که پیرو اش هستم رو بشناسم.

ببخشید کامنتم موضوع پستتون نبود ولی دوست داشتم در این زمینه با شما هم اندیشی کنم.

از معنی روشنفکری رسیدیم به ادرار شتر...

چقدر خوبه...

از ایران رسیدیم به گیاهان حجاز...

مسئله سر این است: ...شتر یا اون گیاه؟ کدام درست است؟! روشنفکری یا عدم فکر کردن؟!

خب البته انسان سطحی نگر عاجزه از درک وجود رابطه بین ادرار شتر و روشنفکری

دست خودش نیست سطحی نگره دیگه

پارادوکس اینجاست که فرد

سطحی نگر دم از تفکر بزنه

خود سوال کننده بحث ادرار شتر رو وسط کشید 

ما هم لازم دونستیم نظر خودمونو دربارش بگیم

ربطش به موضوع روشنفکری چیه ؟

اساسا لزومی نداره ربطی داشته باشه

یه حرفی زده شده توسط فردی

یه پاسخی هم داده شده توسط دیگری 

هرچند که ربط هم داره 

ربطش اینجاست که از همون دری که طرف میخواست انگ خرافی بودن بزنه و خودشو روشنفکر نشون بده 

بهش ثابت شد در اشتباهه و فاقد شاخصه های روشنفکریه

اما خب گفتم که تشخیص این رابطه نیازمند ژرفای درکه و واسه انسان سطحی نگر کار آسونی نیست 

روشنفکر واقعی کسیه که انسانیت داشته باشه و به تمامی عقاید و مذاهب و ادیان و علایق افراد و همچنین نژاد ها تا وقتی که باعث ضایع شدن حقش نشده احترام بزاره ، مثلا من دینم اسلام و شیعه هستم اما دلیل نمیشه بگم مسیحیا بدن ... بعدم یه روشنفکر واقعی نمیاد فقط واسه کلاس و پز دادن قوانین دینش رو زیر پا بزارم ، متاسفانه برای بعضیا روشنفکری خلاصه میشه تو خورد شراب و رابطه های نامشروع و بی حجابی و...

چند تا از دوستان بنده رو ریپلای کردند که متاسفانه به خاطر بحث اون دوست عزیز نتونستم پاسخشون رو مستقیم بدم که ازشون عذر می خوام ولی پاسخ کلی من در مورد این مساله توی بحث با خانم رستمی زاده نهفته بود.

 جایی که جامعه تعصبش می شود ادرار شتر یعنی جایی که روشنگری از دست می رود و جایی که صدق گزاره می شود تقدس افراد یعنی خشک اندیشی جامعه.


با تشکر

به رادمهر خسروی:

می‌دونم شاید واضح و صحیح باهات حرف نزده باشن اما اگه دوستان میگن مناظره با پیامبر و امامان ملاک هست ، به خاطر مقدس بودن نیست ،  برای اینه که دوستان گمان فک می‌کنن اون اشخاص کسانی هستن که اشراف کامل نسبت به موضوع دین دارن و نهایت دفاع ، با دانش اونا ممکن هست. 

اگرم این حرفی که من از طرف دوستان می‌زنم ، به قولی حرف تو دهنشون گذاشتم ، عذر میخوام .

سلام اقای خسروی

یه سوال که کمی بی ربطه به موضوع پست

چون صفحه شخصی نداشتید اینجا ازتون میپرسم

اقای خسروی

اینطور که پیداست شما راجع به دین تحقیق کردید.

خواستم بدونم چجوری اینقدر اطلاعاتتتون بالاست

یعنی از چه منابعی استفاده کردید چه کتاب هایی چه مقالاتی