خانواده برتر

جدا میشدم .اینطوری که داره شکنجه روی میدتتتتتتت 😔

سلام عزیزم ایا در دوران دوستی هم رفتارش اینگونه بود یا بعد عقد عوض شد? ایا شما در اوایل عقد کاری کردی که باعث بشه رفتارش عوض بشه?مثلا چرا میگه حرف نزن تا ابروی منو نبری?مگه شما جایی حرفی گفتید یا توی جمع سوتی دادید?

سلام 

سلام . 

اون چند سالشه ؟

تو متن گفتی که با هم دوست بودید قبل ازدواج. اون موقع ندیدی این ویژگی اخلاقیش رو؟!!! 

چی بگم

عزیزم اگر خوشبختی و سلامتیت برات اهمیت داره و میخوای خوب زندگی کنی و زن شاد و سالمی باشی این مساله رو جدی بگیر و توقف کن و بازنگری کن روی ارتباطت و ادامه دادن به این زندگی چون بعد از عروسی و رفتن به خونه خودت دیگه با پای خودت نمیتونی بیای بیرون. این ارتباط به تو چیزی که لایقش هستی رو نمیده. نترس از این که این دفعه هم جدا بشی بهتر از زندگی بدون سعادت و پر از رنجه.

اگه من جای تو بودم، 100% جدا میشدم.. 

ببین خواهر محترم تا عروسیت تقریبا دو شایدم سه ماه مونده.تا اونروز طوری رفتار کن که خودتی. یعنی طبیعی باش طوری حرف بزن که خودت میخواهی. طوری لباس بپوش که با سلیقه خودت باشه.مثل همه ی آدمی دیگه.بعد ببین رفتارش چطور میشه. اگه بیشتر خشونت نشون داد.باید با بزرگترت مشورت کنی تا آخر عمرت نمیتوانی که نقش بازی کنی .حرف نزنی. ولی امیدوارم به جدایی ختم نشه.

متاسفانه بعضی افراد هستن که تا باهشون زندگی نکنی ذات واقعیشون مشخص نمیشه از اول که میان جلو برای اینکه کارشون راه بیفته نقش آدم خوبی بازی میکنن و همینکه خرشون از پل گذشت رفته رفته شخصیت اصلیشون نمایان میشه و اون موقعس که دیگه دیر شده برای تصمیم گیری فرد مورد نظر شما هم اگه از این دست افراد باشه زندگیت در ادامه خیلی دشوار خواهد بود بهتره که از مشاور کمک بگیری 

شما در قبال رفتار تهاجمی ایشون برخورد درستی رو پیش نگرفتید. نباید اینقدر منفعل باشید که در برابر ایرادهای بیجا و مداوم ایشون سرخورده بشید و به حرفاش تن بدید.
وقتی میبینید بی دلیل انتقاد میکنه شما هم اعتراض کنید و چند بارم شما ایراداش رو به روش بیارید و متوجهش کنید که رفتارش ازاردهنده است و دیگه خسته شدید. چرا این همه ناراحتی رو میریزید تو خودتون که کار به جایی برسه که به طلاق فکر کنید؟!

زندگی مشترک باید مثل دو کفه ترازو با تعادل پیش بره. سرکوب دائمی یک طرف قطعا زندگی رو نابود میکنه. متاسفانه بعضی افراد این خصلت رو دارن که با منفی بافی و غر زدن به دیگران سعی میکنن به خودشون اعتماد به نفس بدن. من با یه مورد این شکلی برخورد داشتم اما از موقعی که رودروایسی رو گذاشتم کنار و صریح برخورد کردم و بهش تذکر دادم و جلوش رو گرفتم راحت 90% رفتار اون فرد تغییر کرد و فهمید این رفتار روی من جواب نمیده.

راه شما هم همینه. مثل یه شخصیت توسری خور که میشه مدام ازش ایراد گرفت رفتار نکن. بهش تذکر بده که از غر زدنای همیشگیش خسته شدی و دیگه نمیتونی این رفتارش رو تحمل کنی. تو جمع با اعتماد به نفس باش و اگه میدونی رفتارت عادی و مورد تایید دیگرانه به انتقادای بیجاش توجه نکن و قاطعانه بگو اشتباه میکنه و دلیلشم بگو و بعدم پاتک بزن و شما هم یه انتقادی بکن تا بفهمه دائم مورد اعتراض بودن چه حسی داره....

اگه هم دیدی جواب نمیده و داره تنش بینتون زیاد میشه حتما برو پیش مشاور و کمک بگیر تا مشکلت رو تخصصی و با حضور جفتتون حل کنی. اگه نشد اون موقع به جدایی فک کن نه الان. اینو بدون کسی که خودش رو در موضع ضعف قرار میده مورد تهاجم قرار میگیره، پس از لاک دفاعی و حالت شرمندگی بیا بیرون. شما حق زندگی داری

نه خانم نسترن من هیچوقت توجمع سوتی ندادم همیشه هم باهمه محترمانه رفتارکردم چه کوچیک چه بزرگ مثال میزنم تامتوجه بشید مثلا چندوقت پیش دوستشو تو خیابون دیدیم که تازه ازدواج کرده بود تااون برسه نامزدم داشت بهم یادمیداد که دیدیش اینوبگو اونوبگو آخرعصبی شدم گفتم من بچه نیستم که داری اینارو بهم یادمیدی ازپشت کوهم نیومدم خودم میدونم چی بایدبگم منم ازدواجشوتبریک گفتم و براش آرزوی خوشبختی کردم اونوقت برگشته پیش دوستش بهم میگه همین دوکلمه رو میخواستی بگی؟اصلاحرف زدین باهم؟منم گفتم مگه قراربودبراش انشابخونم هم سلام واحوال پرسی کردیم هم بهش تبریک گفتم دیگه میخواستی چی بگم آخه بعدش چراپیش دوستت گفتی من واقعاخجالت کشیدم آخرشم مثل همیشه به دعواوگریه ختم شد یامثلامیریم خونه فامیلاشون ازم یه سوالی میپرسن میخوام جواب بدم زل میزنه بهم و بایه حالت مضحک ومسخره کننده نگام میکنه قبل عقداصلااینجورنبود اخلاقش خیلی عوض شده اختلاف سنیمونم زیادنیس شش ساله من نه زشتم نه بدتیپ وهیکل وقتی میبینم شوهرای دوستام چطورازشون تعریف میکنن وبهشون احترام میزارن فقط حسرت میخورم روزعقدحتی یه بارم نگفت چقدخوشگل شدی الان هم دوسداره همه چیموتغییربدم چن وقتم هست گیرداده به ابروهام میگه ابروهات چرامثل بقیه نیس مدلش چرااینطوریه ؟ابروهام پرپشته وحالت هشت داره نه تیغ زدم نه مداد نه تاتوکردم ولی اون میگه برو تاتوکن اون مدلی که من دوسدارم بشه هرچی میگم همه حسرت ابروهای پرپشت دارن اونوقت واسه منکه اینطوره برم خرابش کنم؟میگه نه بایدمثل بقیه بشه حالانمیدونم دقیقامنظورش ازبقیه کیه !مشکلم فقط اینانیس کلا نمیدونه شریک زندگی یعنی چی هرکاری بخواد تنهایی تصمیم میگیره وعمل میکنه مثلا بدون اینکه به من بگه ماشین فروخته بهش میگم منم شریک زندگیتم چرا منودرجریان نمیزاری ؟میگه من خودم میدونم دارم چیکارمیکنم برای من یه قرونم خرج نمیکنه اما همه ی خرج خانوادشو خودش میده حتی برادرش که ازدواج کرده وبچه داره خرج اونارو هم نامزدم میده عید رفتیم برای بچش خریدکرد چکهای برادرشو این پاس میکنه اونوقت به منکه میرسه میگه اوضاع مالیم خوب نیس مادرش حتی برای یه شارژ پیش من زنگ میزنه که برام شارژ بفرس اونم سریع میفرسته اونوقت منکه زنشم روم نشده یکبار ازش شارژبخوام خانوادشم تامیتونن ازش پول میکنن گاهی اوقات انقدرمیریزم توخودم که یهو پیشش بغضم میترکه هرچی میپرسه چیشده نمیتونم جواب بدم اگه بخوام جدابشم هم میگن حتمادختره یه عیب و ایرادی داره که بازم جداشدچه طعنه وکنایه هایی که وقتی جداشدم بهم نزدن ازترس حرف مردمم که شده نمیتونم جدابشم وگرنه بایدبرم جایی زندگی کنم که هیچکس منونشناسه 

عزیزم کسی که دوست داشته باشه روز زن برات شده یه گل هدیه میخره 

خیلی ناراحت شدم حتمااااااا با یک مشاور اقا و کارکشته و باتجربه صجبت کن به خانوادت جریان رو بگو اگه تودوران نامزدی جدابشی خیلی بهتر از بعد عروسیه که دیگه دوشیزه نیسی و بچه داری سنی نداری همش 19سالته کاااش انقدر برا ازدواج زود تصمیم نمیگرفتی به نظرم الان جدا بشی خیلی بهتره 

سلام

به سوال کننده

افسانه کجایی که بگی: عاقبت دوستی با نامحرم

کاش عقد نبودی سه سوته جدا میشدی

میگند عاشق فقط معشوق را می بینه واصلا ایراداتش به چشمش نمیاد

معلومه تورا دوس نداره واز انتخاب شما پشیمونه

برای ازدواج عجله نکن

مردا ی خصلتی دارن اونم اینه ک وقتی دختری مال اونا نباشه تمام تلاششون رو میکنن که اونو بدست بیارن.
اما وقتی از بدست اوردنش مطمین شدن دیگه تلاشی برای حفظ اون نمیکنن
شما الان 19 سالتونه و 18 سالگی عقد کردید و اگر یک سال با هم دوست بودید یعنی 17 سالگی اون آقا رو انتخاب کردید...
با عرض معذرت ولی ب نظر من دختر یا پسر تو سن 17 سالگی خیلی احتمالش کمه که  یک انتخاب موفق داشته باشن چون فوق العاده احساس به منطق میچربه تو این سن...

شما اگر خواهر من بودید با این تفاسیر من بهتون پیشنهاد جدایی میدادم چون جدایی توی دوران عقد خیلی بهتر از جدایی بعد از ازدواجه!

انشاالله ک موفق باشید

ببین عزیزم با توجه به این که شما یک بار نامزدیتو بهم زدی اگه الانم طلاق بگیری برات یه کم بد میشه با وجود پستی که چند روز قبل ود که خانمی توی دوران عقد جدا شده بود میگم ؛ببین شما باید به این مشکل منطقی نگاه کنی اول اینکه رفتار همسرتون از اول این طور بود یا چن؛ وقت بعد این طور شد ؟؟مسٸله بعد اینه که با یه مشاور صحبت کنی چون ادما عیب خودشوو نمیبینن یا اگرم میبینن بد نمیدونن و مقاومت میکنن،در ضمن از همسرتم بپرس که دوست داره شما چ جور رفتار کنی چ جور لباس بپوشی ؛بالاخره شما ازدواج کردی و بید تا حدودی مطابق میل همسرت عمل کنی ،مدتی هم اصلا گله و شکایت نکن سعی کن بیشتر دقت کنی ببینی عیب کارت کجاس 

عزیزم انقدرزودتصمیم نگیر اگه هنوزسرسوزن هم به نامزدت علاقه داری وفکرمیکنی زندگیتوبسازی بجنگ بخاطرزندگیت.توکه برده اون نیستی سعی کن هرحرف بیجایی رو نگی خیلی سرسنگین ومودب صحبت کن حرف بزن اونجوری که میخوای لباس بپوش یجوری که همه کارات درست باشه شایدنامزدتم برخوردش عوض شه اگرم که دیدی تغییری نمیکنه وبه حرفاش ادامه میده بدون شایدداره بهانه های الکی میاره که ازت جدابشه یکم توام جدی باش باهاش سیاسیت ازخودت نشون بده که جرات نکنه همچین رفتاری باهات داشته باشه 

به نظرم یکم یک طرفه داری نظر میدی چون معمولا وقتی ی نفر همه ی حق رو به خودش میده ی جای کار میلنگه به نظرم باید از مشاوری اشنایی بخواین حرفای دو طرف رو بشنوه بعد ببینید گره ی این رابطه کجاست شاید دقیقا دست گذاشتی روی نقطه ی ضعفش و خودت نمیدونی شاید الان مشکل روحی بدی داره شاید یک کاری کردی که میخواد تنبیهت کنه یا کلی اما و اگر دیگه ! در هر صورت ی طرفه نمیشه قضاوت کرد حتما باید بفمهمی علت چیه ولی اگه مطمئن شدی(نه حدس و قضاوت یک طرفه) کلا فازش اینطوریه بهتره یک فکری برای خلاصی خودت بکنی ،،، تازه وقتی میگی قبلا دوست بودین ببین قبلا هم رفتارش اینطوری بوده یا تازه پوست انداخته ؟! جواب این سوال خیلی مهم بود ولی هیچ اشاره ای بهش نکردی،،، یک نفر دیگه هم تقریبا سوالش همین بود (نامزدم بهم میگی دل مرده ام کردی؟ درستش یادم نیس) و چون ازدواجش سنتی بود همه بهش پریده بودن ،، 

بگو من به شرطی باهات ازدواج میکنم که هیچ ایرادی ازم نگیری و همیشه ازم تعریف کنی ومنو بعنوان زنی زیبا خواستنی وبا کمالات انتخاب کنی وگرنه برو دنبال کسی که با این خصوصیات منفی که داری تحملت کنه اگه الان به حرفت گوش نکنه شک نکن در زندگی زناشویی برات تره خورد نمیکنه اعتماد بنفس داشته باش واز اینکه قبلن جدا شدی نترس البته همه اینها رو زیرکانه با متانت و مهربانی زنانه اما محکم و قاطع بخواه موفق باشی

طلاق آخرین راه حلت باشه.

بی انصافیه واقعا. مرد باید اگر همسرش خوشگل هم نبود و لباس قشنگی هم نپوشید. بهش ابراز محبت کنه و بگه قشنگ شدی

به طلاق اصلا فک نکن طلاق آخرین راهه برو باهش یا با بررگتراش صحبت کن مطمینا درست میشه

عزیزم 

من حاضر نیستم حتی یک لحظه با کسی باشم که از ظاهرم و باطنم ایراد بگیره!من اگه جات بودم یه لحظه هم باهاش نمیموندم این خط قرمز منه واقعا بده طرف آدمو اینطوری خرد کنه اگه همسر آدم از ظاهر و باطن و اخلاق آدم ایراد بگیره و اعتماد بنفسشو بیاره پایین پس کی دیگه قراره از آدم تعریف کنه؟!تو این شرایط آدم ازنظر روحی آسیب میبینه در صورتی که قراره با ازدواج به آرامش روحی برسیم نه اینکه روح و روانمون تخریب بشه..واقعا اینطور آدما بدن..

عزیزم به یه مشاور دلسوز و کاربلد و مومن مراجعه کن.

سلام

یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی پایان است ،، کات کن ،، زندگی یک روز دو روز نیست

خدایی من بعضی پستای دخترا از بد بودن شوهراشونو میبینما میگم من میتونم یه شوهر رویایی باشم پس..😃😃اخه به چیه این مردها جواب مثبت میدید..البته شاید نکات مثبت دیگه ای دارن...رونکات مثبتشون تمرکز کنید و اونهارو بهش ابراز کنید..بگید تو چه مسئله ای خیلی خوبه و بخاطرش بهش افتخار میکنید. اینجوری هم حس قدرتشو ارضا میکنید هم غیر مستقیم میفهمونید که اونم باید یاد بگیره ازشما تعریف کنه..

عزیزم بنظر من اول با بزرگترای فامیل ، مادرت پدرت دایی خاله هرکی ک تجربه داره مشورت کن کنارش ب مشاورم مراجعه کن حتمن ، در نهایت اگ جواب نداد ب طلاق فکر کن، ایشالله ک مشکلت حل بشه

سلام عزیزم تونستی علت این کاراروازهمسرت بپرسی؟خواهشاجواب بده

باهاش صحبت کن و بپرس دلیل رفتاراش چیه. رک ازش بپرس کس دیگه ای توو زندگیته یا نه. خودتو وابستش نشون نده. بگو با اینکه یه بار نامزدیم به هم خورده و دلم نمیخواد باز این اتفاق تکرار بشه, ولی اگه دوسم نداری بیا جدا بشیم. بگو من با عشقم برات غذا میپزم, با عشق لباس میپوشم که تو منو خوشگل ببینی, ولی اگه دوسم نداری حاضرم همه ی عشقمو نادیده بگیرم و از سر راهت برم کنار. بگو تا آخر عمرم قرار نیست محبتتو گدایی کنم. بهش بگو مرد باش و اگه قراره زندگیو به کامم تلخ کنی بیا طلاق بگیریم. یکم قوی باش و نترس از جدایی. مردم حرف درمیارن که بیارن. همین مردمی که حرف درمیارن الان کجان بیان واسطه بشن رابطتونو دوباره خوب کنن. پس وقتی همین مردم توو مشکلاتت کنارت نبودن, دلیلی نداره به حرف و حدیثاشون اهمیت بدی. با شوهرت جدی, بدون آه و ناله, بدون تهدید و مواخذه کردن, بدون یه قطره اشک ریختن صحبت کن و بگو اگه دلیل موجهی یا حتی غیرموجهی داری که پشیمونی از انتخاب من, منم راحت از سر راهت میرم کنار. بهش دو سه روز وقت بده فکراشو بکنه و تصمیم بگیره. بگو مثلا تا آخر هفته بهت فرصت میدم فکراتو بکنی و اگه جواب قانع کننده ای بهم ندی در مورد طلاق با بزرگترام صحبت میکنم.

خیلی بهش شک دارم چون یه خونه ی مجردی داره که مبله اس بااینکه اصلانمیره اونجا ولی خونه رو نه میفروشه نه اجاره میده منم که میگم منو ببراونجارو ببینم بحثوعوض میکنه میترسم پای کس دیگه ای درمیون باشه  اصلانمیدونم به کدوم یکی ازمشکلاتم فکرکنم دارم دیوونه میشم درباره طلاق بامادرم حرف زدم میگه فکرشم نکن باید هرچه زودتربری سرخونه زندگیت یه بارآبرومون رفته بسه فامیلا پشت سرمون حرف درمیارن حقم داره اگه بفهمن توزندگیم مشکل دارم همشون خوشحال میشن انگاردیگه خداهم منوازیادبرده این بارکه زندگیموبا هزارامیدشروع کردم بازم داره خراب میشه ازدواج قبلم یه ماه بیشترطول نکشید فهمیدم نامزدم یه بیماری سخت وپرخطرداره که ازم پنهون کرده منم بدون گرفتن حق وحقوقم بصورت توافقی ازش جداشدم شاید آه ونفرین اونه که دامنمو گرفته یکساله عقدم ولی اصلا دلش نمیخوادعروسی بگیره چون خانوادم توفشارگذاشتنش که تاتابستون وقت دارین عروسی کنین اونم یه تکونی به خودش داده ومیگه تابستون عروسی کنیم قبلش هرچی میگفتم میگفت هنوز صبرکن نمیدونم منتظرچیه ازنظرمالی هم مشکلی نداره ولی دلیل این بی تفاوتیشو نمیتونم بفهمم برام دعاکنید هرچی به صلاحمه همون بشه  

خانمی به نظر میاد از چاله در اومدی خودت رو انداختی تو چاه. قضیه شوهرت اینطور که میگی بوداره. آدم از فامیل نفهم و مردم حرف بشنوه ولی یه امیدی به آینده داشته باشه بهتره تا بره ئیگه کامل که بدبخت شد برگرده. به مادرتم بگو کمکم کن که اگه به درد نمیخوره الان قیدش رو بزنم نه چند سال دیگه با یه بچه. الان حلش ساده تره و غصش کمتر.

سلام گلم درکت میکنم منم موقعیتی شبیه تو داشتم .شوهر منم به خونوادش اهمیت میداد و من براش فقط وسیله ای بودم که وقتی بهم نیاز داشت میومد سراغم در غیر این صورت اگه جلوش جون بدم نگاه من نمی کرد هنوزم همینه هرکاری بخواد میکنه و میگه دوست دارم به تو مربوط نیست همه چیز مال اونه بچه ها خونه حتی جهیزیه من ،ومن بعد از پانزده سال زندگی مشترک هنوز نمیتونم اظهار نظر کنم چون اهمیت نمیده خسته ام ولی با دوتا بچه چکار میتونم بکنم تو جوونی طلاق بگیر برو دنبال زندگیت درس بخون، پیشرفت کن، یاد بگیر ،پاک زندگی کن تا به وقتش بشی آرزوی مردی که لیاقتت رو داشته باشه به مادرت هم بگو چه ابروریزیی مگه خلاف کردی مگه گناه کردی باید تو در بدبختی زندگی کنی که مردم چیزی نگند اونقدر حرف بزنند تا بمیرند درمورد ازدواج سابقت هم  عذاب وجدان نداشته باش باید صداقت میداشتند که نداشتند مقصر شما نیستی،تا بد بخت نشدی جدا شو اگر هم اصرار کرد شرط کن سه دونگ خونه به نامت کنه حق طلاق و سرپرستیه بچه هاتون رو بهتون بده بعد برو باهاش ،خیلی محکم بایست اگر دوستت داشته باشه قبول میکنه اینبار که به مشکل برخوردید برو تو اتاق ا درو قفل کن جوابش رو نده حد اقل هفت روز با هیچکدومشون حرف نزن بگو میخوام راجع به ایندم فکر کنم بعد اینا رو مطرح کن بگو من به تو اطمینان ندارم با وجود علاقه ای که به تو دارم این زندگی رو به صلاح خودم نمی بینم یا قبول میکنه و جدا می شید و راحت میشی یا به التماس میکنه که بعد از چند روز فکر این شرایط سخت رو براش مطرح میکنی دوستت داشته باشه شک نکن قبول میکنه اصلا ناراحت اینکه یکبار دیگر جدا شدی نباش فقط ازاین به بعد روی اعتماد ت به آقایون تجدید نظر کن

آخی عزیزم منم تو زندگی خیلی سختی کشیدم درکت میکنم اگه راهی نیست خب عروسی کن بعد عروسی شاید بهتر شد فقط تا خوب نشده بچه دار نشو اصلا تا ببینی مشکلش چیه یه بهونه دستت بده و بتونی جدا بشی 

درکت میکنم گلم نه امکان جداشدن داری نه میتونی این وضعوتحمل کنی.پس یه جوری که حرف جدایی روزیادپیش نکشی فقط بگودلیل این رفتارات چیه منودوست نداری؟؟؟خوب حتمایه جوابی بهت میده دیگه شماحتماازش بپرس

اگه میبینی نمیتونی تحملش کنی جدا شو واقعا اینجوری سخته البته منم هم سن شمام و کاملا درکت میکنم البته نامزد من بیشتر تعصبی بودن که خداروشکر تقریبا درست شدن مثلا میگفت چادر بپوش آرایش نکن تو خوشگلی دوست ندارم مرد ها نگاهت کنن در این حد ولی همیشه به فکر کادو روز تولد و اینا هست یا برای خرید واقعا خرج می کنه حتی چیزهایی که میخره گرونتر از اون چیزی که من میخواستم ولی منم یه مدت طبق خواسته ش عمل کردم تا دیگه بهم گیر نداد و اعتماد کرد حالا بعضی وقتها میگه بهترین مانتو و ارایشت رو بکن میخوایم بریم فلان جا  ولی اخلاق همسر شما واقعیت بده خیلی بی احساس و بی روح تشریف دارن که فک نکنم درست شه چون پدرم همینطور ی بوده

خانوم سوال کننده مشکلت حل شد.؟

سلام خانوم سوالکننده چه خبرازمشکلت،حل شد؟؟؟؟؟