خانواده برتر

سلام و عرض ادب خدمت کاربران گرامی

در قرن 16 یک اناتومیست ایتالیایی  به نام فلوپ ،با چاپ کتاب هایی جوانان را نسبت به انجام این امر ترغیب کرده بود ...

اما از قرن 17 به شدت در متون منسوخ شد و در سال 1715 با چاپ کتابی به نام  اونانیا به اثرات سوء  آن بر زندگی پرداختند و انرا ریشه بیماری جسم و روح معرفی کردند.

در سال 1728 پزشکی به نام تیسو که نظراتش، نفوذ بسیاری در جامعه ی پزشکی داشت نیز بیان کرده بود، سِمین ( مایع منی ) عملکرد اساسی در ارگانیسم دارد و به هدر دادن ان باعث ضعف بدن و ایجاد بیماری میشود.

دکتر بورژ تا جایی ادامه میدهد و اظهار میکند که  تعداد افراد فوت شده حاصل از این عمل بیشتر از افرادی است که بر اثر جنگ یا اپیدمی کشته شده اند!.

دکتر دوبای انجام این عمل را مسبب اصلی  تخریب نسل بشریت میدانست . 

در قرن 19 دکتر بالینگ حواس پرتی،  ضعیف شدن حافظه  و ... از اثرات تخریبی این پدیده معرفی کرده بود ..

دستورالعملی که در ان زمان برای جلوگیری از رواج این عمل ارائه شده بود: 

برای پسران :

حبس کردن دستها در کیسه  و یا بستن حلقه هایی با تیغه های تیز به ژنیتال برای جلوگیری از خودارضایی و نعوظ  و ...  

برای دختران :

انها عقیده داشتند مردان باید کاملا مواظب بوده و از بیدار شدن امیال جنسی زن جلوگیری کنند و با نوازش های خطرناک باعث بیدار شدن لذت جنسی فراوان در زنان نشوند؛

انها برای عملی کردن نظر خود روش هایی پیشنهاد میدادند از جمله :

منفعل بودن زن در رابطه جنسی، خجالتی و بی دست و پا بودن، استفاده از کمربند عفت برای محبوس کردن ژنیتال در آن.

در آن زمان زن خوب به زنی گفته میشده است که عاری از هر گونه میل جنسی باشد...

نظرات پزشکان و روانشناسان درباره ی این موضوع:

ساموئل اون ویر ( روانشناس و محقق امور جنسی )

انجام این کار را ارتکاب جرم در برابر طبیعت میداند. از نظر او یک جوان  زمانی که به خودارضایی روی میاورد  بازه ی زمانی به هیچ عنوان برای او اهمیتی ندارد  و ترجیح میدهد  تحت هر شرایطی به لذت جنسی دست پیدا کند که در نهایت اختلالی به نام انزال زودرس را دامن میزند که در صورت عدم درمان به ناتوانایی جنسی تبدیل میشود.

او رسیدن به لذت جنسی از طریق خودارضایی را حاصل تخیلات جنسی میداند و از آنجا که بدن هوشمندانه واکنش نشان میدهد ،عدم وجود  فرد دوم در واقعیت  باعث ایجاد اختلال ریاکشن بدن در ان موقعیت و پدیدار شدن عوارض ان میشود. 

 اگر به سایت how stop masturbation.com مراجعه کنید و ebook رو دانلود کنید، با استفاده از لینک های موجود در کتاب ،اطلاعات جامعی در رابطه با عنوان های زیر که حاصل نتایج تحقیقات چند پزشک برجسته ی امریکایی است، به دست خواهید اورد.

 Masturbation associated with greater prostate specific antigen levels and prostate abnormalities

ارتباط خودارضایی  و ایجاد اختلال در عملکرد پروستات 

Higher rates of depression

میزان بالای افسردگی

Risk factor for breast cancer

عاملی خطرناک برای سرطان پستان

Worse prostate function, less semen volume, worse quality sperm, lack of elimination of waste products

 کاهش عملکرد پروستات،کم شدن حجم سِمین، کاهش کیفیت اسپرم،حذف نشدن مواد زائد(در منی)

Increased use of immature psychological defense mechanisms

افزایش استفاده از مکانیسم های نابالغ دفاع روانی.

Masturbation correlated with worse blood pressure reactivity

رابطه ی خودارضایی و ریاکشن فشارخون در حین انجام ان.

Less physiological satisfaction

رضایت کمتر فیزیولوژیکی

Poorer physical and mental health, which include anxious attachment

فقر سلامت جسمی و روحی ...

Less arousal 

کاهش میزان تحریک.

Less mental health satisfaction 

رضایت روانی کمتر.

Less love

عشق کمتر.

Masturbation frequency is so often associated with impaired sexual function in men

خودارضایی و اختلال عملکرد جنسی در مردان.

Masturbation frequency is often associated with impaired sexual function in women

خودارضایی واختلال عملکرد جنسی در زنان.

Increased prostate cancer

افزایش سرطان پروستات.

Less happiness

شادی کمتر.

Masturbation associated with schizophrenia

رابطه ی خود ارضایی و بیماری اسکیزوفرنیا.

 در مقااله ی    How pornography hijacks the male brai که در سال 2009 به چاپ رسیده اثرات پورنوگرافی بر روی قسمتهای مختلف مغز به صورت اکسپریمنتال  نشان داده شده است.  

مدیر گروه  دکتر سیمونه کیون اثر متقابل پورنوگرافی را بر روی ریوارد سیستم (مدار پاداش مغز) نشان داده و به انجام مقایسه این قسمت از مغز و میزان کاهش ضخامت ان در افراد مشاهده گر پورن بر حسب ساعات تماشا در هفته پرداخته است، در ادامه نیز نیاز افراد مشاهده گر پورن  به دوز محرک بیشتری برای رسیدن به لذت طبیعی را به اثبات رسانده بود.

 همین تحقیق در موسسه مکس پلانک و دانشکده ی روانپزشکی المان انجام شد و اثرات پورنوگرافی و کاهش میزان قشرخاکستری در مغز مردان 21 تا 45 ساله از طریق mRI مشخص شد.

 انجام اعتیاد گونه ی خودارضایی باعث  اسیب رسانی به  اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک  و همچنین تحریک پایانه های عصبی میشود که تعداد این پایانه های عصبی تحریک شده در ناحیه ی محدود در زنان  8000 پایانه و در مردان 4000 پایانه ی عصبی میباشد.

یک لحظه با خودتون فکر کنید  در دقیقه چند بار این 8000 و  4000 پایانه رو تحریک میکنید و به دنبال اون چه موادی معدنی و الی را از بدن رو خارج میکنید!!! 

اعصابی که فعالیت اندام های داخلی مثل قلب ، ششها  ، معده ، روده ، مثانه  و رگهای خونی را تنظیم میکند ساختار مشابهی با اعصاب دیگر دارند ،اما کارکرد متفاوتی دارند که به این ها  دستگاه عصبی خودمختار گفته میشود، که کارکردی غیر ارادی دارند.

این دستگاه شامل سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک می باشد و اثر متضاد هر کدام بر اندام  به حفظ  کارکرد صحیح  بدن منتهی می شود.

 سیستم سمپاتیک

 شامل عقده های عصبی  میباشد که با اعصاب نخاعی سینه ای - کمری  ارتباط برقرار میکند. و در حالت کلی در دو طرف ستون فقرات قرار گرفته، پس به راحتی میتواند دستورات لازم برای فعالیت غدد و اندام داخلی را از بالا تا به پایین از دو مدار نورونی عبور دهد.

مکانیسم عملکرد آن شامل:

1. افزایش تنفس

2. افزایش ضربان قلب

3. فشار خون بالاتر

4. اتساع سرخرگ کرونری

5.انقباض سرخرگ های پوست و محیط بدن

6. جریان خون بیشتر در ماهیچه

7. کارکرد بیشتر کبد به منظور تجزیه کلیکوژن

8. گشاد شدن مردمک

و...

 پاراسمپاتیک نیز مراکزی در بدن دارد از جمله: 

 در ناحیه دیانسفال و هسته‌های زوج‌های سوم، هفتم، نهم و دهم اعصاب مغزی قرار دارد.

در شاخ طرفی قطعات دوم، سوم و چهارم بخش خاجی نخاع قرار دارند.

 اعصاب واگ(زوج دهم اعصاب مغزی) در حدود 75 درصد از کل تارهای پاراسمپاتیک بدن را در خود جای داده‌اند، که بیشتر به احشا، گردن، سینه و شکم می‌روند. 

اعصاب واگ، عصب‌دهی پاراسمپاتیکی قلب، ریه‌ها، مری، معده، کل روده باریک، نیمه اول کولون(روده بزرگ)، کبد، کیسه صفرا، لوزالمعده و قسمت‌های بالایی رحم را نیز تامین می‌کند.

عصب سوم مغزی به عضلات مژگانی و اسفنکتر مردمک چشم عصب‌دهی می‌کند.

فیبرهای پاراسمپاتیکی عصب هفتم به غدد اشکی، بینی، ناحیه تحت فکی و فیبرهای عصب نهم به غده بناگوش ارسال می‌شوند.

فیبرهای پاراسمپاتیکی خاجی نخاع در اعصاب لگنی تجمع می‌یابند و به کولون نزولی، رکتوم(راست روده)، مثانه، قسمت‌های پایینی رحم و دستگاه تناسلی خارجی مرد عصب ارسال می‌کنند 

مکانیسم عملکرد آن بر بدن:

 1. تنگ شدن مردمک

 2. تحریک ترشح در غدد بینی، اشکی، تحت فکی، معدی و لوزالمعدی

 3. تعریق کف دست‌ها

 4. کاهش قدرت انقباض قلب بخصوص دهلیزها

 5. کاهش سرعت قلب

 6. تنگ شدن راه‌های هوایی ریه

 7. افزایش حرکات دودی روده

 8. سنتز یا ساخت گلیکوژن در کبد

 9. تنگ شدن و بسته شدن مجاری صفراوی. 

 هر عضوی، تحت فرمان دستگاه عصبی خودمختار هست و در واقع ،هم سیستم سمپاتیک هم پاراسمپاتیک بر هر عضو کنترل خاصی دارند، جالب است بدانید خود این سیستم ها نیز نهایتا توسط هیپوتالاموس  ،مخچه  و لوب فرونتال مغز کنترل و تنظیم میشود.

با این اوصاف، با هر بار تحریک به منظور خودارضایی، پی در پی بدن درحالت ستیز و گریز قرار میگیرد و جدای از لذتی که ان هم جز افزودن به عطش جنسی نتیجه ای حاصل نمیکند، اندام بدن خیلی بیشتر از توضیحات بالا با جزئیات بیشتر تحت تاثیر عوارض ان قرار میگیرند و و در طولانی مدت اثرات سوء مربوط خود را اشکار میکنند.

 در حالت عادی، دمای خارجی بدن 98 درجه فارنهایت و دمای داخلی بدن 100 درجه فارنهایت میباشد، اما در زمان انجام این عمل نیز چند درجه بر ان افزوده میشود . 

در زمان انزال، کیسه ی  سمین ، از مدت مشخص،  زودتر تخلیه میشود و همین عامل باعث میشود که ژنیتال چیزی جز هوای مرطوب  جذب نکند در نتیجه این هوا   به سیستم لنفاوی منتقل میشود و سپس انتقال این  پیام در مغز   باعث شک دمایی میشود و فضای سردی ر ا میان ماده ی مغزی و سلول ها ایجاد میکند و سیستم مغزی - عصبی رو از نرم عادی خارج میکند.

 تعداد زیادی از افراد مبتلا به این عارضه در زیر سنین 21 سالگی مبتلا شدند که این امر میتواند  بر عملکرد پروستات اثار سوئی بر جای بگذارد، زیرا این غده در سن 21 سالگی به رشد کامل خود  خواهدرسید و با ترشح مایعی لزج باعث انتقال اسپرم میشود. حال با ابتلا به این عارضه و تحریکات مستمر و پی در پی، باعث ایجاد اختلال در ان شده و مشکلاتی برای خروج ادرار پدید میاورد؛ این موضوع در صورت عدم درمان با وازکتومی که به منظور ناتوانایی جنسی به کار میرود، برابری میکند.

دانستن این نکته خالی از لطف نیست که بعد از رابطه ی جنسی دو نفره  ،  دوز صحیح و معینی از اکسی توسی و تستوسترون  در خون وجود دارد  اما بعد از خودارضایی دوز  دوپامین در ناحیه ی عایق قدامی مغز  که مسئول احساسات و هیجانات و درک خطر است  ،افزایش پیدا میکند.

 ساختن دوباره ی  مواد خارج شده برای بدن  و برگرداندن انرژی لازم به بدن، فعالیت مضاعفی را برای سلولها ایجاد میکند و  و زمینه ساز   به تاخیر انداختن روند ساخت سلوهای لازم از جمله ساخت گلبول های خونی و پلاکت ها میشود.     

 ملاتونین هورمونی است که از غده ی درون ریز بدن که  پینه ال(صنوبری)نام دارد، در تنظیم .سیکل خواب شبانه روزی نقش بسیاری ایفا میکند 

هنگام حجم ملاتونین با گذشت زمان  در بدن کاهش می یابد و ماکسیمم ترشح ان تا سن 25 سالگی است و بعد از این زمان رفته رفته از میزان ترشح ان کم میشود  ؛حال انجام این  اختلال در عنفوان جوانی باعث ازبین رفتن دوز زیادی از این هورمون شده به طوری  که باعث ایجاد مشکلاتی در  خواب شبانه میشود،  سیستم ایمنی ضعیف تر شده و بر اساس یک تحقیق انجام شده در انگلیس اثبات شده است که ترشح کم این هورمون با ایجاد اختلال در خواب  ریسک ابتلا به دیابت در زنان را تا دو برابر افزایش میدهد ،علاوه بر تمام اینها   افراد در سن 35 الی 40 سالگی روند فرسایشی سریعتری نسبت به سایر افراد   طی میکنند.

 دوپامین چیست؟؟

در مغز نوروترنسمیتر (واسطه های عصبی)مسئول رساندن پیغام های مختلف با فرمت های شیمیایی به قسمتهای مختلف اند، یکی از این نروترنسمیتر ها دوپامین است که نقش اصلی در ایجاد انگیزه دارد.

انتخاب مسیر درست توسط دوپامین برای عبور از وسط مغز و گذر از mesolimbic pathway از میان 14/000/000/000 نورون از اهمیت بسیاری برخوردار است.این هورمون در نقاط مختلف مغز از جمله قشر خاکستری ان ایستگاه دارد  و شاه راه اصلی عصبی مغز به شمار میرود.

افزایش دوپامین در  یکی از ایستگاه های  مسیر مزولیمبیک به نام اکومبنس نوکلئوس((nucleus accumbens مغز را برای پیش بینی و انالیز پیام  احتمال وقوع پدیده ی جدید    اماده میکند .

 شاید در جایی نام دوپامین را به عنوان هورمون انگیزه و یا هورمون  لذت شنیده باشید.اما این تمام وجهه ی دوپامین نیست ،محققان متوجه شدند که در زمان استرس، نگرانی و هراس  نیز بدن دوپامین را  ترشح میکند،  که البته جایگاه ترشح ان هنگام لذت بخشی و انگیزه با زمان هیجان و استرس و نگرانی  متفاوت است.

 جان سالامون متخصص عصب شناسی، با ازمایش بر روی موشها ،تاثیر میزان دوپامین و میزان غذای موش را این گونه نشان داد:

اگر در یک طرف موش ها یک کپه غذا ریخته شود و در طرف دیگر دو برابر همان غذا  ؛موش هایی که دوپامین خونشان کم بود به جای این که از روی حصار بپرند و به غذای بیشتر هجوم ببرند  روی همان کپه ی کوچکتر خیمه زده بودند.

 سالامون در تحقیقی دیگر نشان داد اگر دو دسته افراد را در نظر بگیریم:

دسته ی اول پرجنب و جوش و فعال و دسته ی دوم سست و بی عنصر  و فعالیت مغزی انهارا بررسی کنیم؛ متوجه میشویم که در گروه اول ، دوز بیشتری دوپامین در جسم مخطط و قشر پیش-جلویی کرتکس مغز ترشح شده بود ولی در گروه دوم دوپامین در عایق قدامی ((anterior insula مغز که مسئول احساسات و درک خطر هست ترشح شده بود .

 اما به در کل به نظر سالامون، ترشح کمتر دوپامین در مغز، باعث میشود فرد علاقه ی کمتری نسبت به انجام کارهای متفاوت داشته باشد  پس میتوان گفت دوپامین  نقش بیشتری  در انگیزه دادن و تحلیل سود و هزینه دارد تا لذت بخشی.

ادامه دارد ...