خانواده برتر

پسر عمه های من  همشون تقریبا سی سال یا بالاتر دارن و مجرد . وقتی  ازشون در مورد ازدواج میپرسم بهم میگن  دیگه انگیزه ندارن.

من هر چی فکر میکنم واقعا متوجه نمیشم که وقتی یکی زن داره و حتی شوهر داره و البته رابطه هاشون هم عالیه چرا باز میرن سراغ روابط نامشروع با فرد غریبه و یا صیغه.

خیلی برام سواله خیلی.مگه چه فرقی داره؟واقعا فکر کردن به این قضیه داره ازارم میده.

هر وقت میرم ارایشگاه و برمیگردم خیلی از زندگی متاهلی متنفر میشم با اینکه عاشق زندگی هستم و تنهایی برام خیلی سخته.

سلام،

در مورد حرفهای اخیر علی که از وضع جامعه گفت، باید بگم که قبول دارم، اما مساله اینه که نتیجه گیریش اشتباهه. نمیدونم چه تجربه تلخی داشته که اینطوری فکر میکنه. لازم نیست آزمایش علمی بکنی تا بفهمی که خوب و بد و سازگار و ناسازگار بین هر دو جنس هست. این که گفتن نداره.

مثلا چون من تجربه خوبی نداشتم، اینو تعمیم بدم به همه پسرا؟ عقلم که اینو تایید نمیکنه. همینجا خیلیااا نظرات منطقی دادن. اصلا حرف حساب به دل میشینه و از نظرات دیگه جدا میشه خودبخود.

خیلیییییی از دخترا فقط محبت و تایید طرف مقابل رو میخوان. بخدا این تایید خیلی مهمه. بفهمیییینننننن.

طرف مقابل خونوادش وایمیسه و با پسری ازدواج میکنه که نه ظاهر درست حسابی داره نه وضعیت مالی و نه هیچی. اما چون عاشقانه بهش ابراز محبت کرده و گفته که وجودتو میخوام و از این حرفا، باهاش ازدواج میکنه. درسته که این ازدواج بر پایه ضعف و کمبود محبت دخترست اما خب اون اعتماد میکنه و میره جلو اما همه چی برعکس میشه. این یعنی که همه پسرا اینجوریین؟ خب ما دخترا هم گلایه های اینجوری ازتون داریم ازتون تا ابد. اول بدونین چی میخوایین، بعد برین جلو .

و اینکه بحث رابطه جنسی. میگن فلانی بعد از ازدواج سردتر شده. هزار و یک دلیللللل داره. چرا اینهمه به سادگی یک دلیل رو به انتخاب خودتون قبول میکنین و نمیخوایین واقعیتها رو بدونین؟ من نمیگم واقعیتها رو میدونم یا خیلی علمی حرف میزنم نه اصلا. فقط میگم که کلی دلیل هست و آدمی که بخواد واقعا ادامه بده، ته توی قضیه رو درمیاره.

در ضمن وقتی اون اتفاق خوبه بیفته و پیداش کنی، میبینی که حس جنسیت از فکرت جلو زد.. تنهایی از کجا میخوایی بدونی که سرد شدی آخه؟؟ بستگی به طرف هم داره دیگه.

منم 34 سال دارم و بعد از یک تجربه سنگین اعتمادمو به پسرا از دست دادم اما اخیرا فهمیدم که اشتباه کردم و دارم یه تعمیم وحشتناک میدم به ملت. و واقعا الان دلم عشق میخواد اما خودمو سپردم به زمان و صبر کردم و هرگز بخاطر نیاز جنسیم که وحشتناکه، با کسی آشنا نمیشم.

اونایی که متاهلن، اگه مردا خانمشون رو تایید کنن و خانوما هم خودشون رو مثل عروسک فقط برا مردشون درست کنن و حتی اگه سخت باشه اما مجبورن که متنوع باشن.... نمیگم مشکل همه اما مشکل خیلیا حل میشه. وقتی بحث نیاز جنسی با همسره، باید دین و اصول و اینا رو بذاری زیر پا و برا طرف مقابلت بهترین باشی  چون این لذت به خودت برمیگرده..

نظر شخصی بود به خودتون نگیرید.

به امیر حرفه ای

در مورد کم و زیاد شدن نیاز جنسی در دختر پسرا یکمی مطالعه کن. یه اصل کلی وجود داره و اینکه تفاوتهایی هم بین آدما وجود داره.

اینکه در مورد دخترا گفتین و پارک محلتون، کاملا متاسفم برا همچین دخترایی. اینورم کم نیستن. اما بخاطر دونستن خودت میگم که همه هم اینطوری نیستن. دخترای بی اعتمادی مثل من هم هستن که اونا هم به پسرا همچین دیدی دارن و البته نه به همه پسرا.

کسی که توو زندگیش هدف و برنامه داره هیچچچچوقت با خودش همچین کاری نمیکنه.  چه دختر چه پسر.

خود من محاصره شدم بین دوستایی که میگن اگه چند تا دوست نداشته باشی املی، اما من همون یدونه رو هم ندارم چون نخواستم. یعنی این شکلیشو نخواستم. هم ظاهرم خوبه. ورزشکارم و هم چهره و هم خونواده خوبی دارم. اما بخاطر وضع جامعه نمیتونم حتی به حرفهای خواستگارم اعتماد کنم. چونکه همه حرفایی رو میزنن که دوست دارن باشن نه چیزی که هستند رو. کاشکی از ایرادهامون هم به همدیگه بگیم. اینجوری صمیمیت بیشتره بخدا.

درود بر عزیزان

29اندی ساله مجرد دانشگاهو سربازیمو تموم کردم تو زندگیم هم دوستی طولانی مدت سالم با دختر داشتم _** ***** **** ******* ** ***** ********بعد اینا هم روزگاری قید خیلی چیزارو زدم وتنهایی سر کردم حتی تلفنی هم نبوده نه اینکه نتونم یا نخوام نگو بدی چون به کسی دروغ نگفتم بدهکارم نیستم (*** ****** ** *** **** ** ******** ** ******** **** ** ****** *** **** ** ** )  اما اگرجم بندی کنم فکر کنم از لحاظ سنم خیلی از لحاظ جنسی عقب موندم تا سن25سالگی انگار یه چیزی تو وجودم میگفت ازدواج نکن نمیدونم چرا پسر بسیار با احساسی بودم با اعتماد بنفس و غرور بالا بسیار خونسرد برای خودم نه واسه دیگران اما به اون که باهاش رابطه سکسی نداشتم بدترین ظلم شد!!چون اجازه دادم احساس درونمو لمس کنه وهیچ وقت فراموشش نکرد حتی بعد ازدواج اگه بچه نداشت شاید خودکشی هم میکرد منم نمیدونستم دیگه به هیچ کس چنین احسای ندادم تا روزش فرا برسه الان فکر میکنم در مواردی شاید بهتر بود به ازدواج ختم میشد خوب تمایل سکسیم بدک نیست اما شوق گذشترو ندارم طبق تجربه اگه شخص ایده الم میبود بسیار سرزنده تر خواهم بود راستش فکر میکنم بند بند مطالبم بسیار پیچیده تر هست  شغلهای زیادیرو تجربه کردم تا بتونم به یه ثبات ورضایت نسبی برسم ادم بلندپروازی هستم اما میتونم با کمترینها هم بسازم  یه جورایی یه اتشفشان خاموش که معلوم نیست کی میخواد فعال بشه ازدواج موفق فارق از سن پایین وبالا که هر کدوم محاسن ومعایب خودشو داره میتونه به خیلی موارد دیگه مرتبط باشه که شرایط بطلبه اما مسلما در فضای حاکم برکشور ما سنین بالای مجردی میتونه فشاری روحی زیادی به فرد وارد کنه  اما باید دید شما با چه انگیزه و چطور بازیکنی هستی در این شطرنج زندگی تا بشه چارچوبی نسبی براتون تعریف کرد مثلا کریستوف کلمب اگه به فکر گرسنگیو تشنگیو طوفانو مرگ بود هرگز نمیتونست قاره امریکارو کشف کنه اما حتی این موفقیت هم راه زندگی همه هم نبود.بدرود

ای اقا دبیر منم معلمی قبول شدم حاج اقا مارو تو مصاحبه نظر نکرد منم گفتم بهتر! حقیقتش یه اتشفشان در وجودم بود روحم مثل یه اسب وحشی بی وقفه پی ارزوها میتاخت و هیچ  شکست فرد یا سیستمی  نمیتونست جلو دارش باشه میتونستم زن ایده ال رو پیدا کنم و بعد مثل عموم در حصار زمان و چرخه زندگی اثیر باشم (لطفا توجیح نکنید چون با الویتهای بنده در تضاد) به عشق و مفهوم زندگی که لمس کرده بودم می اندیشیدم پول ارزشی نداشت برام  بر اساس احساسات به پیش میرفتم با تمام پیشرفتها به زودی به بم بست مالی و فشار خانواده خوردم اما فلسفم با با مرگ ارزوها به پایان نرسید بلکه به یک خواب زمستانی شیرین فرو رفت که جانشینش انزوای اجتماعی از خود گذشتگیها  ریسکها شد در پی ستقلال مالی  در این دوره از کشاورزیو دست فروشی بگیر....تا به خریدو فروش خودرو...اوراق معاملاتی کشور.....دست زدم گرچه انقدر روی لبه تیغ راه رفتم به ظاهر رسیدم جای اولم با یه مشت تجربه و موهایی که تو این راه سفید شد اما هنوز امید توی قلبم موج میزنهو حالو هوای اینده ای در خور این کهنه سرباز ده شصتی رو نوید میده.فکر کنم روانشناساتون به امثال من لقب ایده الیست میدن در هر صورت براتون بهترینهارو ارزو دارم

سربلندو پیروزباشید.

سلام  

راستش من فقط یک کمی بیش از سی سالمه و  تحصیلات متعارف و شغل مناسب رو دارم اما تا به حال ازدواج نکردم، با هیچ دختری هم ارتباط نداشتم

واقعیتش من تو زندگی از بچگی خیلی سرگردون بودم و از این شاخه به اون شاخه زیاد می پریدم اما بزرگترین اشتباه زندگی ام خودارضایی بود به خاطر رعایت نکردن یکی از خانم های قوم وخویش و تحریک شدن ذهن من بهش دچار شدم که از 10 تا 18 سالگی به طور سنگین بهش دچار بودم و من رو بیشتر از پیش   ازخودشک و متزلزل کرد

رابطه ی پدر و مادرم هم خیلی گرم نبود بیشتر دعواهاشون تو ذهنم نقش بسته خیلی بد دعوامی کردن تو دعواشون هیچ شخصیتی واسه خودشون باقی نمی ذاشتن همش همدیگر رو تخفیف و تحقیر می کردن فحش های رکیک به هم می دادن و حتی گاهی پارو فراتر می گذاشتن و همدیگر رو به خیانت متهم می کردن ولی نفهمیدن که ما رو از درون خرد کردن

الان هیچ تمایلی به ازدواج ندارم با وجودی که از شنیدن صدای بچه های کوچیک و حتی گریه شون قند تو دلم آب می شه اما هیچ دلم نمی خواد خودم پدر بشم از نقش پدری و هم چنین نقش شوهری نفرت دارم هنوز دلم می خواد بچه یا نوجوون بشم چون اون موقع خیلی پاک بودم یعنی مغزم و ذهنم پاک بود و دنیای اطرافم رو هم پاک می دیدم

به دلیل تصورات زشت در هنگام خودارضایی نسبت به زن و دختر مردم الان هم به همه به چشم خیانتکار نگاه می کنم اما می دونم که اوضاع عقلی خودم خیلی نرمال نیست

الان از همه کس و به خصوص خودم خیلی متنفرم خودم روهمیشه گناهکار می دونم چون تو ذهنم فکرهای پلیدی نسبت به حتی برخی زن های مومن شوهر داری کردم که دوست خانوادگی خونواده ی ما بودن ولی چیکار کنم تو سن 10 تا 18 سالگی نیروی طبیعیم خیلی زیاد بود عجیب بود ولی نمی دونم کجای جهان خلقت از تنظیم خارج شده بود که زمانی که دهنمون بوی شیر می داد همون زمانی بود که ما سوپرمن شده بودیم حالا که فکرش رو می کنم همیشه هم افسرده بودم ولی خودم نمی دونستم و موندم بقیه چطور تحملم می کردن

واقعیتش اون نیروی طبیعی در من همین الان هم زیاده و تحت فشارم اما الان یکی-دو هفته ای یک بار محتلم می شم و یا هر از یکی دو ماهی با خودارضایی تخلیش می کنم ولی بگم که خودم متوجه شدم که عقل و واکنش دهی سریع عاطفی و ارتباطات اجتماعیم خیلی ضعیفه و خیلی سریع از کوره در می رم و بیشتر موقعیت ها رو از دست می دم و حتی گاهی وقت ها در برخی موقعیت ها مثل یک دشمن واسه ی خودم عمل می کنم  

همش هم به موارد منفی فکر می کنم تازگی فهمیده ام زمان هایی که فشار جنسی دارم و کاری هم نمی تونم بکنم خیلی از نظر روانی شکننده می شم و با خونواده دعوا می کنم خیلی وقت ها فکر می کنم  خیلی بدبختم

همه مشکلات رو گردن اقتصاد میندازن ولی راستش رو بخواید من فکر می کنم زیر پوست این ادعا، واقعیت چیز دیگه ایه و اون هم اینه که افرادی که قبل از ازدواج رابطه به هرنوعش حتی باخودشون خودارضایی داشتن درونشون یک نیروی دافعه نسبت به ازدواج طبیعی پدید می یاد که نسبت مستقیم با تصورات جنسی قبل از ازدواجشون داره

تقریبا بی هیچ دلیلی از خدا هر ساعت شبانه روز که بیدارم لااقل پنج بار مرگم رو می خوام

بدبختی این بود که اون چیزی رو که گناه آلود و در خفا به دنبالش بودم در لذت حقیقی و واقعی اش به آن نرسیدم چیزی که خیلی ها کیفش رو می برن

سلام به همگی؛

خدا شاهده کل چیزهایی که نوشتم حقبقت دارد بدون یه کلمه دروغ؛ من 35 سال دارم مجرد با مدرک ارشد و کار ثابتی هم ندارم (شرکت مشاور کار می کنم) تا حالا که به این سن رسیدم خدا شاد دستم به احدی نامحرم نزدم علی رغم اینکه میل جنسی شدید داشتم و الانم هیچ تغییری نکرده حتی بیشترشده سعی کردم خودم کنترل کردم خیلی هم دوست دارم که ازدواج کنم اما متاسفانه به دلیل اینکه شغل درست و حسابی نداشتم جرات نکردم قدم پیش بزارم الانم کار ثابتی باشد سریع ازدواج می کنم  هر چند پیدا کردن دختر پاک و صادق خیلی سخت پیدا میشه ولی هست؛ متاسفانه من خیلی از پسرا رو می شناسم که دخترا به راحتی خودشون در اختیارشون می زارن و نود و پنج درصد شون هم برای ارضای غریزه شون و همزمان باچند هم در ارتباطند خیلی جالبه به همشون میگن خیلی دوست دارم و عزیزم و از این حرفای مثلا عاشقانه که هیچ بویم از عشق نبرده فقط به خاطر  ..؛ خیلی حاشیه رفتم چون دلم از ین نوع روابط پسر و دخترا خیلی پر

در آخر دعا می کنم هرکسی که قصد ازدواج داره یکی مثل خودش نصیبش بشه مخصوصا از لحاظ نجابت و صداقت

اینم ایمیلم *************@yaoo.com  هر کار از نظر کاری یا بحث اجتماعی خواست تبادل نظر کنیم در خدمتش هستم   

سلام میلاد هستم ۳۲ ساله.                   تحصیلات لیسانس. شاغل هستم ، سرمایه کافی هم دارم فقط تا ۲۸ سالگی انگیزه ازدواج داشتم ولی الان هیچ انگیزه ای برای ازدواج ندارم ، حوصله مشاوره ندارم و اصلا اعتقادی هم به مشاوره ندارم ، اصلا هم احساس تنهایی نمیکنم ، حدودا ۱۰ ساله که مجردی زندگی می کنم  ، همه چی خوب و خوش میگذره ، اصلا هم احساس نیاز جنسی و روحی ندارم پس چرا و به چه دلیل  ازدواج کنم .