خانواده برتر

بزرگوار اگه بتونید ازدواج کنید هم از تنهایی در می ایید هم به روابط دوستی الوده نمی شوید 

انشالله موفق باشید 

سلام خواهر گلم. منم همسن شما هستم. آفرین که نمی خواین وارد رابطه و دوستی بشید. به عنوان یک پسر ازتون خواهش میکنم وارد این روابط نشید. به نظر من شما میتونی فیلم ببینی. آهنگ گوش کنی و همراه آهنگ ورزش کنی. با اینکه گفتی کتاب هم دوست نداری، باید بگم بعضی کتابا واقعا خوب هستن. بهشون فکرکن. کتاب های انگیزشی، بعضیاشون کتاب های خوبی هستن.

موفق باشی

واقعی ترین ،حقیقی ترین، موندنی ترین،رفیق ترین،خیرخواه ترین،یاری کننده ترین و بهترین دوست شما خداست

من خودمم همینطور بودم ولی تقریبا از دو سال پیش که به شدت یهو زندگیم سخت شد فهمیدم تنها کسی که تا آخر باهامه خداست البته فرق من با شما اینه که من دوست دارم اما احساس رفیق شفیقو بهم نمیدن و خودمم انتظاری ندارم 

برای اون احساس تنهایی میتونید از خدا و نماز کمک بگیرید 

میتونید تو زمینه ای که علاقه دارید کلاس برید و توی اون کلاس افرادی رو پیدا کنید و چون در زمینه ای علاقه مشترک دارید دوست شید با هم(البته الان کروناست و ممکنه این مورد کم کاربرد باشه)

قبل کرونا اگر صبح میرفتید کوه اکثرا یه اکیپی پیدا میشد که پایه باشن و دوست شید الانو نمیدونم 

بطور کل ببینید تو چه زمینه ای علاقه دارید بعد ببینید تو اون زمینه کجاها یه اجتماعی یا دورهمی ای تشکیل میشه و شرکت کنید و از این دست موارد

امیدوارم بهترین ها براتون اتفاق بیفته

موفق باشید.

والا راحل حلالش همون ازدواجه. اگه بتونی یجورایی به خونوادت بفهمون که من دیگه بزرگ شدم و اماده ازدواجم

من خودم دخترم و مجردم و 22سالمه

منم دوستی ندارم. یجورایی درکت میکنم چون منم گاهی اوقات خیلی دلم میگیره

ورزش کن. ورزش. کتاب خوبه البته کتاب مفید. ولی وقتی دوست نداری به جاش ورزش کن. یه رشته ورزشی خوب و متناسب رو پیدا کن و عمرت رو صرف ورزش کن. باور کن هیچی مثل ورزش برای آدم نمیشه. هم دیر پیر میشی هم پیری خوب و سرحالی داری. هم جوونیت رو خوب میگذرونی. هم از هزار و یک مرض دورت میکنه هم از تنهایی درت میاره.

ضمنا هنرهایی مثل گلکاری و کاشت میوه حتی اگه جواب هم نده (توی گلدونهای کوچیک) و یک سری از اینجور کارها.

موسیقی خوب گوش دادن یا دنبال سازی چیزی رفتن اینا هم توی اولویتهای بعدی هستن

انسانها در کل تنها هستن و تنها میشن. از تنهایی نترس. کار آدمیزاد سرگرمیه دیگه. توم یه جوری خودتو سرگرم کن. ببین به چی علاقه داری بیشتر. اما ورزش رو یادت نره. باور کن جدی گفتم حتما یه رشته ورزشی خوب رو پیدا کن و دنبال کن

سلام.خیلی خوشحالم براتون که درگیر دوستی و این مسایل نشدید و خدارو شکر میکنم..ببین عزیزم خیلیا هستن این مشکلات رو دارن و من واقعا درک میکنم..بنظرم میتونی کار تو خونه بگیری هم سرگرم میشی هم یه درامدی داری..مثلا گیره سر تو خونه درست کنی..یا بری کلاس ثبت نام کنی..کلاس موسیقی زبان طراحی رو ظروف نقاشی خوشنویسی طراحی سفره ارایی و...به امید خدا چند سال دیگه ازدواج میکنی و از تنهایی در میای اما باید تا قبل از اون حتما خودسازی کنید..سایت داداش رضا رو بهتون معرفی میکنم که بزرگترین سایت خودسازی ایران هست..من و خیلیا ازش نتیجه گرفتن..توی گوگل بزنید سایت داداش رضا براتون میاره..لحن خودمونی وعالی..این خودسازی در تمامی مراحل زندگی به کارتون میاد و اینکه نکته قابل توجه:نگذارید این تنهاییتون بهتون فشار بیاره و حتما خودتونو سرگرم کنید که وقتی براتون خواستگار اومد با چشم باز بتونید انتخاب درستی رو انجام بدید..اگر این حس تنهایی بهتون فشار بیاره ممکنه در حین انتخاب همسر عجله کنید.

قبل از شما یکی از آقایون پست گذاشته اون رو بخونید جواب سوالتون رو اونجا پیدا میکنید بهونه هم میارید تنها راهی که درسته رو ایشون گفتن به هر حال از قدیم گفتن نون خوردن دندون میخواد

سلام

به عنوان یه آدم چه هدف و برنامه ای برا زندگیت داری؟

همینجوری بی هدف که نیستی قطعا

میگی درس و ول کردی پس نمیشه روی این یکی حساب کرد خب حالا برو سراغ سایر گزینه ها 

فکر نمیکنم قصدت این باشه از الان که ۱۸ سالته تا اخر عمرت روزات همینجوری بیخود و پوچ و تکراری بگذرن

یا شایدم واقعا هدفت همین باشه!!!!!!

در هر حال هر ادم زنده ای یه برنامه و اهدافی برای زندگیش داره که تلاش برای رسیدن به اون اهداف و آرزوهاست که زندگیش رو هدفمند میکنه شما هم اگه بتونی خواسته ات رو از زندگی بفهمی و برای رسیدن بهش تلاش کنی کم کم انقدر مشغول میشی که تنهایی یادت میره فقط فراموش نکن که بی هدفی و کسالت بار زندگی رو گذروندن بدترین و تباه ترین کاریه که یه آدم میتونه با عمر و زندگی خودش بکنه پس همینجوری بی هدف نباش و حالا اگه درس نمیخونی یه کار دیگه ای رو مثل یه ورزش، هنر، موسیقی، زبان یا هر چیز دیگه ای یاد بگیر چون لزوما قرار نیست همه ادما تحصیل کرده باشن ولی میتونن از سایر جنبه هایی که توش استعداد و علاقه دارن پیشرفت کنن

حالا اینارو گفتم چون حس کردم احتمالا چیزی نیست که تو رو واقعا مشغول و سرگرم کنه که برای فرار از خلا تنهایی به فضای مجازی پناه میاری چون اگه بود میگفتی من از تنهایی رنج میبرم و این یکی از معضلات زندگیمه نه اینکه بگی برای فرار از تنهایی همیشه تو فضای مجازیم و بهش معتاد شدم چون بلاخره همه ما ادما دغدغه ها و دل مشغولی هایی داریم که هر چقدرم تنها باشیم به اونا بپردازیم و فقط مدت محدودی رو تو فضای مجازی بگذرونیم (حالا شایدم من اشتباه کردم و شما هم چندان بیکار نیستی و دغدغه ها و مشغله های خودتو داری ولی بهرحال این موضوع هم به ذهن من رسید که شاید اینطور باشه)

پس راه اولش اگه حدس من درست باشه اینه که دنبال یه کاری بری که هم بهش علاقه داری هم درش توانایی لازم و داری و میتونی توش پیشرفت کنی که یه جورایی تایم اتلافی زندگیت که میخوای با حضور یه ادم دیگه پر بشه اینجوری به طور مفید ازش استفاده بشه

اگه هم کلا آدم تنهایی هستی و هیشکی دور و برت نیست باید بگردی دوست پیدا کنی و تو جامعه با آدما در ارتباط باشی

مثلا کتابخونه بری فرهنگسرا بری پارک بری کلاسای مختلف و باشگاه ثبت نام کنی بلاخره تو این رفت و آمدها با ادمای مختلفی رو به رو میشی و دوست پیدا میکنی که البته اینش به شخصیت خودت برمیگرده که چقد روابط عمومیت خوبه و اجتماعی هستی. پس ببین همه چی به خودت بستگی داره دوست و آشنایی که از تنهایی درت بیارن که از سقف اتاقت نازل نمیشن باهات رفیق بشن عزیزم باید خودت بری دنبالشونو پیداشون کنی

راه های دیگه همش مزخرفه و تو رو به جایی نمیرسونه اگه بخوای تو خونه بمونی همه ارتباطات و سرگرمیات برای پر کردن وقت و تنهاییت میشه چیزای مجازی. مثل دوستای مجازی فیلم و سریالای فضای مجازی و ....

پس اگه میخوای آدم واقعی برای در اومدن از تنهایی پیدا کنی باید تو دنیای واقعی و بیرون از اتاق و خونتون دنبالش بگردی عزیزم نه فضای کسالت بار مجازی..

شاد باشی💖💝

سلام

اول از همه بگم که :

«ما اگر طبیب بودیم سر خود دوا نمودیم»

منم یه پسر ۱۸-۱۹ ساله ام که تازه کنکور داده و تمام شرایط شما رو دارم

من نمیدونم شما خواهر یا برادر دارید یا نه اما من تک‌فرزندم و واقعا این تنهایی رو از ابتدا به دوش میکشم و عادت پذیر هم نبوده و نیست و دوست صمیمی هم فقط یک نفر هست که خب با توجه به دوستان صمیمی که در داستان ها یا فیلم ها و یا حتی دیگران دیدم و شنیدم آنچنان صمیمی نیستیم و الان تو خانه شدیداً دچار چه کنم شده ام.

اهل دوستی با جنس مخالف هم نیستم.

پدر و مادرم هم خیلی باهام صحبت نمیکنن 

اگر تک فرزند نیستید با برادر یا خواهرتون اوقاتتون رو بگذرونید حتی شده با بحث و جدل خیلی میتونه کمک کنه که از گوشی و فضای مجازی فاصله بگیرید اگر هم که رابطه صمیمانه ای دارید که چه بهتر با هم برید سینما یا قدم بزنید با هم فیلم ببینید نقدش کنید یا کتاب بخونید.

اگر هم تک فرزند هستید میتونید فیلم های ارزشمند سینمای ایران و جهان رو با نقدش ببینید، کتاب بخونید، سینما برید، یه مهارتی چیزی یاد بگیرید، ورزش کنید

روی خودت سرمایه گذاری کن.... ورزش ، مهارت یا هرچی

شما در یک موقعیت خطرناک قرار دارید. خییلی خطرناک. مواظب خودتون باشید.

در مورد تنهایی بگم که آدم همیشه تنهاست مگر اینکه یک هدفی داشته باشه از زندگیش. ربطی هم به مجرد یا متاهل بودن نداره

اهدافی رو برای خودت تعیین کن و برای اهدافت تلاش کن. مثلا شرکت در کلاس ها و شاگردی آرایشگاه ، ورزش کردن و...

اینطوری فکرت به اینا مشغول میشه و تنها نمی مونی.

تنهایی ای که شما میگی نداشتن همدم هست

و الا خانوادت کنارتن 

در اصل همدم نداری

کمبود همدم رو هیچجوره نمیشه جبران کرد

تنها کاری که میتونی انجام بدی پرت کردن حواست هست

حواستو پرت کن و به این چیزا فکر نکن چون مثل خوره میفته به جونت

حواستو با فیلم دیدن یا بازی با کنسول یا کامپیوتر پرت کن

البته فیلم عاشقانه نبین

خودتو درگیر این چیزا نکن چون غیر از فشار هیچ سودی واست نداره

سعی کن وقتتو با فیلم بازی کامپیوتری یا گشت و گذار پر کنی

کلا خوش بگذرون تا از سرت بپره

ا

منم دقیقا مشکل تورو داشتم...!

و انصافا به نکته خوبی اشاره کردی بعضیا مثل من اختلاف سنی زیادی دارن با خانوادشون یا به دلایل دیگه(هردلیلی) نمیتونن خیلی باهاشون در ارتباط باشن...

و متاسفانه کاری که نباید میکردمو کردم و وارد رابطه های مجازی شدم و الان پشیمونم (خیلییی)

خیلی حوصلم سرمیرفت و تنها دلیلمم برا اون کار همین بود

و هیچ کاریم نمیتونه اشتباهاتمو توجیه کنه!

بهم اعتماد کن من تا تهشو رفتم هیچ خبری نیس! اگه هم باشه تو این زمونه و تو این شرایط نیست...

برادرانه میگم درگیر هرکار و دل مشغولی میشی درگیر روابط اینجوری نشو که جز سردرد و سردرگمی و نگرانی هیچی نداره و خودتو اذیت میکنی!

یا حق

نقاشی بکش...بنویس هر چی که به ذهنت میاد...با خودت حرف بزن حتی شده صداتو ضبط کن و با تنت همدردی کن و بهش یادآوری کن دوستش داری...سعی کن سریال و فیلم تو سبک و ژانر جدیدی که قبلا ندیدی و امتحان کنی،میتونی بعدش حتی تو گروه های نقد فیلم عضو شی و مکالمات جذاب و به درد بخوری باهم داشته باشین...یه گل بکار...یا یه هسته که چشم انتظار سبز شدنش بشی...آهنگ بذار و باهاش برقص یا ورزش کن...سعی کن یه زبان جدید و مورد علاقتو در حد مکالمات روز مره یاد بگیری...بعضی وقتا آشپزیم حال آدمو خوب میکنه...تنهایی قدم بزن و به همه صداهای اطراف توجه کن و سعی کن تحلیلشون کنی...یه حیوون خونگیو به سرپرستی قبول کن...صبا زود بیدارشدنو تمرین کن...سعی کن در طول یه مدت مشخص در مورد یه چیز خاص اطلاعات جمع کنی...مثلا یه ماه در مورد اسم تک تک گلای دنیا یا در مورد خاطرات موسس کمپانی های بزرگ اطلاعات جمع کن...شاید الان کار مسخره ای به نظر بیاد ولی بعد چند سال میتونی نظرات تخصصی تری در مورد یه سری مسائلی داشته باشی که بقیه فقط خیلی سطحی شنیدنش...فعلا همینا به ذهنم میرسه و نمیدونم اصلا ربطی به سوالی که کردی داشت یا نه:)

اول از همه اینه که باید تنهایی خودت کنار بیای یعنی فلسفش رو بدونی اینکه چرا تنهایی؟شرایط زندگیت باعث شده یا شخصیت درون گرا یا دافعه هرچیزی،بعد اگه به این نتیجه رسیدی ایراد از تو نیست و بخاطر شرایطه اون موقع راحت تر میتونی کناربیای ولی هرگز نباید منفی فکر کنی دنبال دلیل منفی بگردی حتما باید اول دنبال دلیل مثبت زندگیت بگردی داشته های مثبت زندگیت بعد از همه اینها رفتن به دانشگاه و ادامه تحصیل خیلی از دریچه ها رو به روت باز میکنه و باعث میشه زندگیت وسیع تر بشه و اصلا حتی اگه تو دانشگاه هم تنها باشی فکر تنهایی تو سرت نیاد ولی قبلش حتما باید راه های کنار اومدن با تنهایی رو یاد بگیری سرچ کنی تمرین کنی و بهش به شکل یک مزیت نگاه کنی مزیت ازین لحاظ که ادم نامناسب تو زندگیت نیست که حالتو بد کنه تنها راه فعلا همینه وارد رابطه شدن بدترین درد و زخم رو تو این شرایط به ادم میزنه اصلا وقتش نیست قبول شدن تو دانشگاه و اضافه کردن برنامه های مثبت و تفریحات به زندگی روز مره بهترین راهه ادما در هرصورت تنهان ببینید من الان مرحله دانشگاهو رد کردم اما بازم تو زندگی روزمره تنهام و این زیاد برام سخت نیست چون عادت کردم و قبول کردم که من متفاوتم و شرایط زندگی و خانوادگیم همینه و الان چیزای خیلی مهمتری هست دغدغه زندگی،کار و....واین یعنی باید زندگیت رو دغدغه مند کنی و دنبال یه چیزای مثبتی بری تا همون چیزا همدم تنهاییت بشه بعدش دیگه خدا بزرگه هر چند که ژنتیک دختر با پسر فرق داره و دختر بیشتر به رابطه و حرف زدن احتیاج داره اما وقتی نمیشه نمیشه که بزنی تو جاده خاکی باید تو جاده صاف دنبال همین راه حل های بالا باشی کل کل و بحث با هر ادمی هم ممنوع چون انرژی ادم رو می گیره و باعث میشه تنهاییت همراه با روحیه بد بشه موفق باشی

منم همسن خودتم و تازه کنکورمو دادم.۴ ساله که خیلی تنهام.هیچ دوست صمیمی هم ندارم.راستش منم تو فکر دوست دختر بودم که بعدا پشیمون شدم.همش دردسره.دارم زبان میخونم فعلا تا نتیجه بیاد

عزیزم،ی کاری یاد بگیر،ی هنری مثلا دستبند درست کن ،بافت مو یاد بگیر از نت ،رمان انلاین بخون،برنامه ورزشی از نت بگیر،تو چند تا از این

 گروه ها برو البته درست و حسابی نه هر گروهی،مگ چه ایرادی داره صحبت کردن تو گروه و وقت گذروندن،اما در کنار اینکه ی هنری چیزی یاد بگیری این کارو کن،ضمثلا دو سه ساعت در روز برو چت کن با بچه ها وقت بگذره بعدم مجازیه دیگ ،سعی کن نه وابسته بشی به کسی و نه اینکه همه چیزپ برا کسی تعریف کنی فقط میخای وقت خالیت پر بشه

هر کاری که دوستان گفتند رو انجام میدی بدون در کنارش «ورزش کردن» و فعالیت بدنی رو هم بهتره در برنامه روزانه داشته باشی. فعالیت بدنی واقعا معجزه میکنه. من خودم باور نداشتم و هر دفعه بهم میگفتن سرسری می گرفتم. ولی از وقتی به صورت روزانه  فعالیت بدنی دارم هم حال جسمیم بهتره و هم حال روحیم. اصلا دیگه نمیدونم تنهایی چیه و شبکه های اجتماعی به چه دردی میخوره.

فعالیت بدنی در همه جوانب کمکت میکنه و باعث میشه آدم محکم تر و بهینه تری برای انجام سایر کارها باشی. قرار هم نیست کار عجیبی انجام بدی، مثلا یک لباسی که مناسبه رو میتونی بپوشی و بری پارک روزی یک ساعت و نیم قدم بزنی یا به مرور بدوئی. هیچ موقع از این فعالیت بدنی ضرر نخواهی کرد و ده برابر زمانی که گذاشتی از نظر روحی و جسمی بهت بر می گرده، مطمئن باش(البته مراقب کرونا باش :) )

پیشنهاد دیگه هم اینکه شبکه های اجتماعی هیچی نداره و فقط حالت رو بدتر میکنه. کلا بذارش کنار. باور کن هیچ چیزی رو از دست نمیدی. امتحان کن و ببین یک هفته ازش استفاده نکنی چی میشه.

سلام 

میگی به درس خوندن علاقه نداری خیلیم کار خوبی میکنی همه که قرار نیست درس بخونن

ولی خب سعی کن یه مهارتی یاد بگیری ...

هر چی که بهش علاقه داشته باشی ، اگه در کنارش به درآمدی هم برسی حتی اگه به پولش نیاز هم نداشته باشی روی شخصیت و اعتماد به نفس و آیندت تاثیر مثبت میذاره

کار های هنری میتونی یاد بگیری و انجام بدی

 نقاشی ، موسیقی ، عروسک سازی و...

آرایشگری، ناخن کاری رو روش فکر کن ( درآمدشونم عالیه) 

یا اگه مهارت ورزشی داری ادامه بده و ورزش کن اگه تونستی به مربی گری هم فکر کن

در کل به قول یکی از دوستان رو خودت سرمایه گذاری کن روشش رو خودت بهتر از دیگران میتونی بفهمی البته بعد از تحقیق و مشورت با دیگران

درباره تنهایی هم باید اینو بدون که به خودت و طرز فکرت بستگی داره

تا خودت نخوای هیچکس نمیاد تو رو از تنهایی دربیاره حتی اگه ازدواج کنی حتی اگه اطرافت پر از آدم باشه در آخر به خودت بستگی داره که چه حسی داشته باشی

اگه فرد شاد باشه و به خودش ارزش قائل شه اطرافیان هم مشتاق میشن خودشونو بهش نزدیک کنن و باهاش دوستی داشته باشن 

در مورد خانواده هم میفهمم یه جا هایی تفاوت های فکری هست ولی باید سعی کنیم مدارا کنیم تو این موارد و به حرفاشون تا جایی که منطقی باشه گوش کنیم و ازشون جدا نشیم چون درنهایت خیر مارو میخوان و بیشتر از هر کس دیگ دوستمون دارن

 همه مراحل زندگی مون خدا رو فراموش نکنیم و ارتباط با خدا چیزیه که واقعا بهش نیاز داریم

سلام کاری که بهش علاقه داری رو شروع کن ادم وقتی کاری که علاقه داره رو انجام میده دیگه ذهنش درگیر کارشه و اونقدرها هم به تنها بودنش یا ناراحتیاش یا مشکلاتش فکر نمیکنه و حتی گذر زمانرو متوجه نمیشه . 

من خودم اینطورم 

سلام 🌷عزیزم تنهایی که درد مشترک انسانهای این دورس. من فکر میکنم در هیچ دوره تاریخی ادمها با این اندازه تنها و غمدار نبودن به رغم همه ی امکاناتی که دارن لذت نمیبرن از زندگی چون تنهان.

عزیزم بی هدف نباش. میگی درس دوس نداری باشه ولی برو دنبال یادگیری هنری ورزشی کلاس زبانی چیزی. ادم بی هدف روز به روز حالش بدتر میشه. حتی شده ی کار بی اهمیت یاد بگیر بهتر از بیکاریه

اول جوونی شماست و بهترین زمان برای یادگیری هر چیزی. این همه انرژی جوانی که نمیشه همش تو گوشی بود. حتی اگه حوصله بیرون رفتن نداری الان خیلی از کلاس های آموزشی اینترنتی شده

ی کم به خودت سخت بگیر تلاش کن ی چیزی یاد بگیر ادم که تنبل بشه بی هدف میشه افسرده میشه حیفه این انرژی خوبو جای خوبی سرمایه گذاری کن

فضای مجازی هم خوبه‌ لذت‌بخشه اتفافا ولی وقتی کارهای مهم روزانتو انجام دادی  نه اینکه کار اصلیت بشه مجازی

حتی شده بری سر ی کار با مزد کم ارزش داره چون ی چیزی یاد گرفتی بیکارم نیستی

اگرم دوس داشتی میتونی حفظ قرانو شروع کنی کاملا وقتتو پر کنه

امیدوارم ی تصمیمی برای ی شروع خوب بگیری 🌷 و خوشبخت بشی🌷

سلام

چرا انقد فکر میکنی ضعیفی؟

بابا ول کن دیگ

بلند شو

ی ابی بزن ب دست و صورتت

صورتو بشور دختر*

ی سری فکر ها هستن فقققط فکرن

یعنی تو درگیرش بشی دیگ عمرن بتونی بکشی بیرون😅

پس اولا خواهش میکنم انقد چرت و پرت نگو ب خودت

انقدم فکر الکی نکن

اصلا فکر نکن!!

بلند شو ی کاری انجام بده

۶۳۷۹۲۴۶۴۸۲۹۴۷۷۳۹۲ تا کارم وجود داره برا انجام دادن

گوشی کنار گذاشتنم ی راه بیشتر نداره از نظر من

انقد باهاش کار کن ک شارزش ۰ بشه

برو بزارش یجایی ک دیگ نخوای و یا نتونی بهش دست بزنی

مثلا بالای یخچالی جایی

بعدش برو ی کاری کن

مثلا من خودم هروقت اعصابم خورده میرم غذا درت میکنم😅✌🏻

شده حتی ی تخم مرغ

ولی بهش سیب زمینی بزنم

نمیدونم قارچ و ذرت قاطیش کنم

سبزی تازه بریزم توش

ته تهش ی کره یا ابلیمو بهش اضافه کنم 

و.....

اخرش میبینم هم حال خودم خوب شده و هم😋🤤

حالا خواهرم برعکس من میاد ظرف میشوره😂

این راه حل دو

اولیم یادت نره این شد ک نشین ی گوشه فکر کن

نشییییییین

اصن فکر نکن!!!!!!!!!!!!!!!!!

راه سه

اقا

تو شاید خودتو نمیشناسی ک این طوری شدی...

ببین من ی جورایی زندگیم تقسیم میشه ب قبل از شناخت خودم و بعد از شناخت خودم...

برو تو نت سرچ کن ازمون mbti

) همین بود اسمش؟😁) 

بعد تیپ شخصیتیت در میاد

همممه هم ی مشکلی دارن

در مورد دوست یابیم واسا رک باشم باهات

۴ درصدش دست توعه

۹۶ درصدش دست خدا...

شاید ی ادم عااالی باشه ولی تو ی محیط اشتباه قرار بگیره

تجربه ای ک خودم داشتماااا

از خدا بخواه تو مراحل بعدی زندگی ی دوست خوب نصیبت کنه 

و سعی کن ی جوری باشی

ک اون دوست خوبه هم بخواد با تو دوست شه عزیزم💚

اهان داشتم میگفتم

یکم در مورد تیپ شخصیتیت  بخون

اصن خودت حال میکنی😍😍🤩

و میفهمی نهههه

منم طبیعیما😎😍

انقدم سخت نگیر

فقط فکر چرت و پرت نکن

منم خیلی تنهام ، نه اینکه کسی دور و برم نباشه نه اتفاقا با خیلی ها دمخورم و ارتباطات زیادی دارم ولی دریغ از یک نفر که بتونه آدم رو درک کنه و مشکل من رو مشکل خودش بدونه، دریغ از یک آدم قابل اعتماد که بشه براش سفره دل باز کرد، دریغ از یک پشتیبان و حامی و غمخوار که درد دل کردن باهاش فایده داشته باشه، دریغ از یک همدم💔...

 دلم خیلی زخم خورده است ، زیر بار مشکلات دارم خم میشم ولی ۱۵ ساله که نتونستم یکی رو پیدا کنم که کمی از لایه های درونی خودم بهش بگم، خودمو محکم گرفتم و دیگران فکر می کنند خیلی آدم سخت و محکمی هستم ولی از درون پوسیده و خرد شده ام... 

تا حالا تنها دلخوشی و پشتیبانی که داشتم خدا بود که اونم دیگه نیست... واقعا خیلی سخته 

چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی ، نه غمگساری

نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری

غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد

که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری

وقتی برخی نظرات رو می خونم که میگن روی خودت سرمایه گذاری کن ، کتاب بخون و فیلم ببین و... دلم می خواد داد بزنم و بگم هنوز خامید، هنوز اول این راهید، کجای کارید؟ که من این راه را رفتم ولی پایانی ندارد و نهایت این من هستم که به پایان رسیده ام و جز امید مرده چیزی ندارم...

میخواهم داد بزنم و بگم ای کاش و ای کاش اصلا این راه رو شروع نکرده بودم، لاقل امیدی هرچند واهی وجود داشت اما الان...

دوباره به خودم نهیب میزنم و میگم امیدشون رو در نطفه خفه نکن، بگذار لاقل چندصباحی با همین مسیر خوش باشند و امیدی داشته باشند، شاید برخلاف اقبال من در همین حین همدمی پیدا شد، شاید این من بودم که به کج راهه زدم در بین راه، شاید... نمیدانم، فقط میدانم که این راه موقتیه پس به فکر نان باش که خربزه آب است. 

امیدوارم شما دچار نشید به حال من که بد حالیه، براتون از صمیم قلب آرزوی موفقیت میکنم.

سلام وقت بخیر .

 هرشخصی تو زندگیش این احساس را دارد که تنهاست و کسی  نیست که آنها را درک کند و فقط مخصوص ادم های که دوست و همراه ندارند  نیست بلکه افرادی که بیشمار دوست دارند و هر روز باهم هستند هم ممکنه آخر شب به این فکر کند چرا تنها هستند و از بین این همه ادم چرا یک نفر آنها را درک نمی کند . 

به شما می گوییم که این حس با وجود آدم ها پر نمی شود فقط ادم ها باعث می شوند که زمان کمتری به این چیزا ها فکر کنی الان دوست یا همسر و... ندارید و فکر می کنید  این حس به دلیل کمبود یک شخص در زندگیتان هست ولی هیچکس شما را نمی تواند درک کند جز خودتان (  فکر کنیم بلا به دور شما سر درد دارید و درد تان را برایم توصیف می کنید.  من فقط میدانم شما درد دارید ولی از چگونگی درد و دردی که تحمل می کنید آگاه نیستم. هر چند که  قبلا سر درد را تجربه کردم )

 به دنبال راهی باشید که در تنهایی هم حالتان خوب باشد (انرژی که می گیرید از درون شما باشد )

  زمان خوبی است که روی خودتان شناخت پیدا کنید

 موفق باشید 

به امیر من کاملا درکت می کنم فقط از نوع دختر 

من هم به ظاهر موفق و مورد تحسین همه هستم اما از درون تنها .

من هم نتونستم کسی رو پیدا کنم که بتونم داد بزنم بگم من اینم نه اون تصویر که ازش ساختی 

مشکل خاصی تو زندگی به ظاهر ندارم اما دلم خوش نیست 

این همه تلاش می کنی تا با یکی شریک بشی اما .‌.‌..

چه بگم که نگفتم بهتره 

این کار خوبه اما باید یه دلخوشی باشه . تو سن کم احساس نمی کنی تنهایی ولی بعد اینکه همه چیز رو بدست آورد ی میفهمی باید یکی تو زندگیت باشه . 

باید یکی باشه . 

بهbidar bidar 

من که تجربه یه همدم واقعی رو نداشتم ، شایدم تا آخر عمر گیر نیاد ولی با شما موافقم نیستم، چرا؟ چون خودم رو می بینم 

مشکل اینجاست که چطور میشه من می تونم یار وفادار دیگران باشم ولی دیگران نه؟ چطور میشه واقعا من مشکل دیگران رو مشکل خودم می دونم و از همون سر درد مثال شما سر خودمم درد میگیره ولی دیگران نه؟؟!

چرا من برای دیگران تب میکنم دیگران برای من نه؟؟ پس فکر نمی کنم راه حل صرفا پرت کردن حواس باشه از این مشکل و واقعا وجود نداشته باشه همدم واقعی

راه حل اصلی واقعا همون همدمه ولی شاید ماها تغییر کردیم 

ماها وقتی یکبار دوبار سه‌بار... غم یکی رو خوردیم و دیدیم این قضیه یکطرفه است کم کم سرد میشم تا جایی که از این اخلاق مسخ. 

بدی هامون متقابلا روی هم اثر میذاره و باز برمیگرده به خودمون کسی هم نیست که این وسط با از خودگذشتگی این دور باطل رو متوقف کنه و یه جامعه مریض میشه ما حصل، بعضی هاهم از همون اول که درک و شعور این مسائل رو ندارن که هیچی...

به نظر من اگر مثل شما فکر کنیم چیزی رو درست نکردیم بلکه برای یه مشکل لباس فلسفی دوختیم و خیال خودمون رو راحت کردیم و ازخودمون سلب مسئولیت،  بهتره که حتی اگر تنهایی و غم عالم هم روی سینه ات هست و کسی نیست... نگی همه ی آدم ها اینطور هستن بلکه سعی کنی برای دیگران سنگ صبوری باشی و بتونی کاری کنی یکی مثل تو نشه هرچند که شاید اگر واقعیت رو کنار بزنی و بیخیال باشی خودت کمتر شکسته میشی ولی خب من که نمیتونم از حقیقت خلاص بشم هرچند تلخ باشد باز تلخی اش از شیرینی دروغی که میدانی دروغ است شیرین تر است

تنهایی هیچ راه حلی نداره انسان تنها میاد تنها میره 

رابطه با جنس مخالف بله شاید در این مقطع دوای درد شماباشه ولی خیلی از افرادی که ازدواج کردن ویا را زدن هم تنها هستن وفقط اسم اون افراد روشون هست.

شما الان مثل یک تشنه هستی تا الان خودت رو نگه داشتی اما خیلی خودت رو سرکوب نکن چون پیامدهای بدی برات داره

با جنس مخالف ارتباطات سالم داشته باش و سعی کن ارتباطات بره به طرف ازدواج.

این دوستی ها و روابط دیگه در کوتاه مدت شاید حالتو خوب کنه.وبی ب پیامدهای دیگه داره که نمی ارزه

تو. دانشگاه تون ویا محل کارت یا انجمن ها و جاهایی ک میشه ارتباط رسالم با جنس مخالف داشته باشی اونجاها باش

سلام

سلام بنظرم که خیلی خوبه من خودم اولش راحت نبودم و خیلی ناراحت میشدم که چرا تنهام یکم طول کشید کنار بیام با این قضیه

اینجوری بگم که اولش برا هر کس و ناکسی له له میزدم که معاشرت داشته باشم ولی بعدش دیدم کلا باید بیخیالی طی کنی و مسیر دیوانگی ( البته نمیگم ادم عقلشو از دست بده اشتب نکنین) خلاصه که از سر اینکه با کسی باشی سیریش بازی نباید دربیاری هیچ بلکه نچسبم باشی که برات بمیرن نمردن هم نمردن جونشون سلامت🤣

ساده بگم به هیچی جز خودت اهمیت نده شخصیت اصلی داستان زندگیت خودتی یعنی درد هم داشته باشی مادرت دردتو نمیکشه

خلاصه باید با جون و دل قبولش کنی جای مقابله وسلام. 

به امیر 

 سلام وقت بخیر 

🙂 در زندگی ام سعی کردم به ادم های اطرافم کمک کنم درکشون کنم و در سختی ها کنارشون باشم ولی زمانی که لازم داشتم یک نفر باشد هیچکس نبود.مدتی خیلی ناراحت بودم با خودم درگیر بودم که چرا... سعی کردم رفت و امدم وکم کنم در خودم فرو رفتم  که چرا اینطور شد.

نمیدونم شاید به نتیجه اشتباهی رسیدم.  وقتی با خودم رو راست بودم به این نتیجه رسیدم که در قبال رفتاری که به دیگران دارم انتظار دارم آنها هم همان رفتار با من داشته باشند ویا بهتر ولی خوب دنیای واقعی اینطور نیست  رفتار و گرفتاری ها و مشکلات همه با یکدیگر متفاوته پس انتظار بی جاست .

 دوستی ها و روابط و ادم ها دوام ندارند. دوستی که الان بیشترین زمان را باهم می گذرانیم  و بدون هم نمی توانیم زندگی کنیم بلاخره روزی درگیر زندگی شخصی خود می شودشاید فقط هفته یکبار بعدا حال همدیگر را بپرسیم .از  خانواده و وبستگان روزی جدا می شوم و فقط هفته  یکبار  به دیدار هم میرویم . ازدواج  ممکنه روزی به طلاق برسد یا نه اگر همه این روابط هم پابرجا باشد مرگ آخرش تنهایی است بعداز مدتی هم جز اسم چیزی از ادم نمی ماند و اگر قرار است انقدر کوتاه و بد تموم بشود اینکه همه اش به دنبال این باشم که یک نفر مرا درک کند یااینکه به دنبال پاسخ رفتار هایم باشم چیزی جز خشم و افسوس نصیبم نمی شود و لحظه لحظه زندگیم را از دست داده ام  به خاطر انتظار  .

 😌 الان حالم خوبه . با حساب کتابی که کردم خدا همیشه است الان با خودش حرف میزنم همه چی را به خودش سپردم و ازش خواستم ادم های سر راهم قرار بده که با دیدنشان یاد خودش بیفتم (هزاران مرتبه شکر هم همین شد و  ادم ها دوست های خوبی را سر راهم قرار داده ). دیگه خیلی وقته احساس خشم نمی کنم یا تنهایی و خوشحالم . 

 مثل قبل به ادم ها کمک می کنم. قبلا  بیرون با افراد غریبه  اخم داشتم ولی الان به ادم ها لبخند میزنم. بعضی وقت ها ازشون تعریف می کنم و...( البته قبل از کروناالان که تو خونه و قرنطینه را رعایت می کنیم  )

امیدوارم شما هم شخص مورد نظرتان پیدا کنید.انسان ها زوج افریده شدند و به همدم نیاز دارند تا ارامش داشته باشند"شاید شما چیزی را بپسندید ولی به زیان شما باشد."شما  دوست دارید  نیمه ی خودتان را پیدا کنید ولی شاید در این زمان آن آرامشی که سال ها انتظار داشتید را بدست نیاورید. در زمان و مکان درست  بلاخره آن شخص مناسب پیدا خواهد شد . 

 یاعلی 

برو دنبال چیزی که بهت حس خوب میده حس خاص بودن. احتمالن درونگرایی کاملا درک میکنم متاسفانه چون اقلیت جامعه ما برونگراس یا ما رو نمیفهمن یام متهم به منزوی و.... میشیم :)))))

من ۲۰ و خورده ای سال سن دارم

و از ناحیه یه دست مشکل دارم حالا میخواستم بدونم چه مهارت هایی رو برای آدم معلولی مثل من من سراغ دارید ؟

من هدفم صرفا وقت پر کردنه و به دنبال کسب درآمد نیستم

مهسا:چه کاری مدنظرتونه؟

چرا تولید محتوا نمیکنی؟

یه سایت مشابه آپارات داریم که خیلی  معروفه و فیلتر هم هستش. مال شرکت گوگله.

مجبورم اینجوری بگم اقا نجفی گیر نده.

حوزه مورد علاقتو پیدا کن آموزش ببین و ویدیو تولید کن.

حوصلت سر نمیره . به یجایی رسیدی درآمدم کسب میکنی