خانواده برتر

خانوم سوال کننده از ته ته ته قلبم براتون دعا می کنم...توکل کنین ب خدا ک توی این دنیا هیچ کسی ب جز اون ب داد ادم نمیرسه...

سلام دوست خوب:

دوستان، من هم به خاطر یه مشکل کاری در گیر دادگاه شدم ازتون میخوام برای هرکسی که الکی و به نا حق گرفتار شده دعا کنید مخصوصا برای این عزیزی که پست گذاشته.

عزیزم واقعا ناراحت شدم که با وجود علاقه زیادی که دارین ازهم جدا میشید 

حتما از خدا می خواهم اون چیزی که خیر هردوتون هستش اتفاق بیفته

اگه هردوتون هم دوست دارید دیگه بقیه چیکارن؟!!جلوشون وایسید دیگه این همه حسرت واسه چی وگرنه طلاقم بگیرید ومجدد باکس دیگه ازدواج کنیدچون ببخشید عرضه ندارید بازازهم جداتون میکنن

گره فقط به دست خودتون باز میشه

من نمیدونم چرا بعضیا اجازه میدن دیگران انقدر تو زندگیشون مانور بدن که کار به اینجا بکشه!وقتی دو نفر با هم ازدواج میکنن زندگیشون متعلق به خودشونه و هر اتفاق و مشکلی هم پیش میاد متعلق به همون دو نفره و به هیچکس ربطی نداره حتی پدر و مادر! اگه تو زندگی به مشکل برخوردید مشکلتونو یا باید خودتون حل کنید و یا از یه مشاور بی طرف کمک بگیرید نه اینکه بوق بگیرید دستتون فامیل و دوست و اشنا و خوانواده رو با خبر کنید! شما حاضری زندگیتون رو به خاطر دیگران از دست بدی؟به همین راحتی از زندگیت به خاطر دیگران دست میکشی؟میذاری دیگران انقدر تو زندگیت مانور بدن؟اگه طلاق بگیری همین دیگران بعد از چندسال نمیان سرکوفت بزنن که زندگیتو حفظ نکردی؟اگه جدا شی همین دیگران اقدامی میکنن بعد از طلاق واسه تنهاییه شما؟الان اگه به خاطر دیگران تن به طلاق بدی بد از طلاقم مجبوری به خاطر همون دیگران و حرفاشون تن به خیلی چیزای دیگه بدی! وقتی تو یه رابطه احساسی نیست ادامه دادن اون رابطه حماقت ولی وقتی احساسی هست باید برای حفظ اون احساس جنگید شما هم اگه احساسی به هم دارید هر دوتون واسش بجنگید جنگیدن واسه احساس ارزش داره.

سلام من همیشه برام سوال بوده این خانوما وآقایونی که از هم طلاق گرفتن ومیگن بقیه نذاشتن زندگیمونو بکنیم وما رو با تمام دوست داشتن ها و عاشق بودنامون از هم جدا کردن ؛ منظورشون دقیقا چیه؟
آخه مگه میشه دو نفر که همدیگه رو میخوان وبقول خودشون خیلی همو دوس دارن باحرف بقیه از هم جدا شن اونم تو دوران عقد یا بعد عروسی که دیگه همه چی رسمی شده وسرزندگیشون هستن؟!

اگه آدم همو دوس داشته باشه واااقعا دیگه پس این وسط غرور وگذشت نکردن و خودخواهی ولجبازی واسه چیه ؟ پس چرا بخاطر کسی که ادعای دوس داشتنشو دارن این خصلت های بد ونمیریزن دور؟

اگرم حرف بقیه باشه که باز همینطوره ... بقیه از کجا از زندگی ادم باخبر میشن ؟ از همین بظاهر درد دلایی که زن یا مرد پیش دوست وآشنا وهمسایه وفامیل میکنن...چرا اگه همو دوس دارن زن وشوهر عیبای همو نمیپوشونن و سریع میرن به دروهمسایه خبر میدن ؟ یعنی نمیترسن از اینکه چهره و وجه کسی دوسش دارن ؛با این حرفا جلو در وهمسایه خراب شه؟
بعد این سنگ انداز دقیقا کیه؟ مگه هرچی بقیه گفتن آدم باید بپذیره ؟ واقعا اگر کسی همسرش رو دوست داشته باشه هرچیم که بقیه بگن حتی با سند ومدرک ؛ اول که باور نمیکنه! بفرضم که باور کرد حتی؛ حتی جلو اون غریبه ها هم که شده ؛ از همسرش دفاع میکنه و حرفای اونا رو تکذیب وبا اطمینان از اعتمادش نسبت به همسرش میگه... بعدش با همسر توخلوت مثل دوتا آدم عاقل وبالغ با آرامش میشینن علت سوتفاهم ها رو ریشه یابی میکنن اگرم یکی شون یه اشتباهی چیزی مرتکب شده بلافاصله میبخشن ونمیذارن زمان بیشتر بگذره واین دلخوریا با یادآوری مجدد ذهن ریشه دار بشه تو افکار و کم کم مسبب کینه بشه
منم از شما مثل دوستان میخوام اگه واقا زندگیتونو دوس دارن و براش ارزش قائلین پاشین یه کاری کنین واسه حفظ کردنش ..امیدوارم که اتفاقای خوبی واسه هردوتون بیفته

انشالله هرچی زودتر مشکلتون برطرف بشه،
ولی اگه فکر میکنید کاری از دست خودتون برمیاد به خاطر غرور  زندگیتون رو از دست ندید.
امیدوارم زود زود بیاید بگید مشکلتون برطرف شده.

سلام

واقعا ناراحت شدم!!شما که به زندگی و همسرتون علاقمند هستید حیف نیست به خاطر یه سری آدم بدخواه بخواید جدا بشید؟!با برگشت به زندگیتون مشت محکمی بزنید به دهان بدخواهانتون!!لایق باشم دعاتون میکنم!!

سلام منم با ملوسک موافقم . اتفاقا پنجشنبه دیروز در برنامه گلبرگ داشتم میدیدم این برنامه خیلی خوبه پنجشنبه ها ساعت 1به بعد از شبکه 3 میده داشتن درباره دخالت خانواده ها واینکه زندگی خیلی ها به خاطر همین موضوع از هم پاشیده شما هم با همسرتون صحبت کنید الان وقت سکوت وداشتن غرور نیست اگه واقعا هم به هم علاقه دارین دوتایی با خانودتون صحبت کنید وبا قاطعیت وجدی برخورد کنید من مجردم تصمیمی که میگیرم نمیذارم پدر ومادرم خانوادم دخالتی کنند خودشون میدونند از همین الان غیر مستقیم خیلی چیزا بهشون فهموندم چون سلیقه هامون متفاوته از الان گفتم زندگی خودم به خودم مربوطه

منم این شرایط و گذروندم...انشالا وقتی رسیدین به مشاوره قبل از طلاق که دادگستری واسه همه الزامیش کرده یه فرجی بشه...حتما نذر کنین...و صدقه بدین...و گوسفند قربانی کنین به احتمال خیلی زیاد چشم خوردین...انشالا که بلا رفع بشه...

بنظر من غرورتو بشکن و پا پیش بذار! به جای اینکه مقابل همسرتون وایسید با همسرتون مقابل اونا وایسید نذارید به هدفشون برسن!سگ تو روی اون ک* ک* هایی که گند میزنن به زندگیتون بیخیالشون بشید!

سلام دوستان.
برای من و همسرم هم دعا کنید فردا وقت مشاوره داریم دعا کنید هر چی صلاحمونه همون بشه.نه دعوا داریم و نه دخالت خانواده...همسرم نمیتونه عشق قبلیشو فراموش کنه.
التماس دعا

ب شوهرت بگو باردارم،و با این حرف سر حرفو باز کن،بگو ما چقد همدیگه رو دوست داشتیم چی شد ک اینطوری شد ک من برا درست کردن زندگیم باید تو رو ب ی چی بند کنم،بهش بگو تو ک تا دیروز سرم قسم میخوردی کسی چپ نگام میکرد یا نظر بدی داشت بهم رگ غیرتت میزد بیرون،چی شده ک با دس خودت میخای بذاری بغل یکی دیگه
غیرت و تعصبشو تحریک کن،حواستون باشه با توهین و تندی نباشه

یه زوجی رو میشناختم که بخاطر دخالت اطرافیان و بی حرمتی هایی که شده بود مثل شما تا پای طلاق پیش رفتند .اما دلشون راضی نبود...

یه نفر غریبه پادرمیونی کرد و دختر و پسر یه کم کوتاه اومدند و بدون اینکه به کسی بگند وسایل اساسیشون رو جمع کردن و برای یه مدت رفتن یه شهر دیگه که خیلی فاصله داشت از محل زندگیشون .... اونجا زندگیشون رو شروع کردند و فقط به خونواده ها در همین حد گفتند که حالشون خوبه و بعدش دیگه با کسی ارتباط نداشتند... خانومه الان 4ماهه حاملست و وضع مالیشونم خداروشکر بد نیست و در حدی شده که بتونند از پس حداقل های زندگی بربیاند و زندگیشونم خوبه و با وجود مشکلات زیاد دوست دارند زندگیشونو..
جدیدا از اون کسی که پادرمیونی کرد شنیدم که خونواده ها دلشون برا بچه هاشون تنگ شده و از خر شیطون اومدند پایین و خیلی دوست دارند بچه هاشونو ببینند..به خصوص که دارند نوه دارم میشند...


یه زوج دیگه ایی رو میشناختم که اختلاف پپیش اومد بینشون و پای خونواده ها اومد وسط و هر کی از بچه خودش دفاع می کرد و خودشو محق میدونست و حرمت شکنی زیادی شد این وسط..کار به طلاق و جدا زندگی کردن رسید... دختره مامان بابام رو واسطه کرد و رفت با همسرش صحبت کرد و کوتاه اومدن از طلاق گرفتن و بهم فرصت دادن.... بابای دختره موقعی که دخترش تصمیم گرفت بره سر خونش باهاش اتمام حجت کرد که اگه بری دیگه اسمتم نمیارم و همینطورم شد و اجازه نمیداد حتی مادر و خواهراش هم دختره رو ببینند.... ولی دختره رفت و باباهه هم بعد از یه زمان خیلی طولانی کوتاه اومد بالاخره...

یکی دیگه رو میشناسم که کلا خونواده هر دو طرف با هم هنوزم درجنگند ولی بعد از طلاق خانوم و اقا به هم رجوع کردند و دور از خونواده ها دارند زندگیشونو میکنند..



شما هم ان شاءا... مشکلت حل بشه... اگه میبینی همسرت ارزش فرصت دادن و کوتاه اومدن داره خیلی تلاش کن و نزار به خاطر خونواده از همسری که دوسش داری بگذری ! اگه میبینی راهی هست یه مدت از همه دور شو و به خودتون فرصت بده....دلگیری خونواده گذراست و بعد یه مدت بخاطر بچشونم که شده مجبورند کوتاه بیاند...
اونا هیچ کدوم از دلت خبر ندارند و فقط به اختلافهای بوجود اومده و اینکه حق با کیه و فلانی به چه حقی این کار رو کرد و و و توجه میکنند...... اگه واقعا همسرتون ارزش داره به بقیه توجه نکن و بی خیال بقیه برو جلو...شاید حق با شما باشه ولی همین حس وابستگی و دوست داشتن باعث میشه بتونی برای حفظ زندگیت از خودگذشتگی داشته باشی و ا خیلی چیزها بگذری...یه جوری تصمیم بگیر که بعدها پشیمون نشی که چرا زندگیتو فدای دلخوشی اطرافیانت کردی...

بعد طلاق هم هیچ کدوم از اعضای خونواده نمیتونند حست رو درک کنند و هیچ مشکلی حل نمیشه... به شدت معتقدم ادما باید بعضی وقتها خودخواه باشند و فقط به خودشون فکر کنند...

موفق باشی

سلام غرورتو بزار کنار برگرد پیشش راضیش کن پیشت زندگی کنه بگو تا وقتی که حکم طلاق ندادن باهم زندگی کنید تواین روزا تمام محبتت رو بش نشون بده ببرش سفر مثلا زیارت حرم امام رضا یا جایی که برا ماهعسل رفته بودید اینطوری از بقیه دور میشه و کم کم دلش براه میاد.خدا کمکت کنه

با SISH و نارنجی هم موافقم...

سلام
امیدتون به خداباشه
امروزروزمیلادحضرت باب الحوئج حضرت ابوالفضل هست
آقاروبه مادرش بی بی ام البنین قسم بدین که گره ازکارتون بازکنه

هرچه داریم همه ازکرم عباس است
عرش یک ذره زخاک قدم عباس است
شیعه ازکینه ی دشمن نهراسدهرگز
دین ماتحت لوای علم است است

یاعلی مدد

سلام

سلام و سپاس به همه دوستانی که با نظراتشون من رو راهنمایی و همدردی کردن.والا مشکل بنده این بود که همسرم مسائل و مشکلات زندگیمون رو (که خیلی معمولی و روز مره بود مثل همه زندگی های دیگه‏)به خانوادش انتقال میداد و حرف شنوی خیلی زیادی از خانوادش داشت و خانوادش نظارت کااامممل رو زندگی مون داشتن و همسرم در واقع فرزند اونا بود نه شوهر من و همینطور من هم عروس اونا بودم نه زن پسرشون.اوایل با همسرم صحبت میکردم و خودش هم متوجه میشد و چند روزی سعی میکرد استقلال زندگی مون رو حفظ کنه اما اینقدر خانوادش بهش فشار میاوردن و به اسم راهنمایی کردن و مشورت دادن وادارش میکردن بهشون گزارش روزانه بده که دوباره میشد همون آدم قبلی.و همچنین توقعات واققععاا نابه جایی از من داشتن (چرا دیر اومدین زود رفتین .زنگ نزدی .آخر هفته فلان جا رفتین.از ما نظر نپرسیدی.فلان چیزو خریدین.نیومدی کمک کنی؟و .....‏)که حتی همسرم ناراحت میشد و بهشون تذکر میداد اما همون لحظه بود و بعدا حسابی پرش میکردن و از خجالتش در میومدن که چرا طرف زنتو گرفتی و همسرم از من شاکی میشد و بحث و دلخوری پیش میومد.این موارد باعث شد که روی من و خانوادش به هم باز شه.و به خاطر طرفداری همسرم از من ،از من کینه به دل گرفتن .و من هم کم کم دلسرد شدم و یه جورایی شل اومدم و فقط این ایراد همسرم رو میدیدم و موقعیت و شرایط خوب زندگیمون رو که تقریبا از هر نظر آرزوی زن و شوهرای جوون بود و البته ما هم سختی تحمل کردیم تا بدست آوردیمش رو نمیدیدم.و از اونطرف یه عده آدم حسود و تنگ نظر فقط این دورنما و راحتی زندگی رو میدیدن و از هر فرصتی برای ضربه زدن به من استفاده میکردن. و متاسفانه من هم به جای اینکه با سیاست زندگی رو به دست بگیرم گاهی مثل خانوادش بحث و جبهه گیری میکردم و گاهی سکوت و دلم به این خوش بود که با وجود همه این بحث ها همدیگه رو دوست داریم و فکر میکردم کافیه.و متاسفانه با هوشیاری و زرنگی عمل نکردم.
خلاصه اینکه خانوادش نمیتونن من رو به عنوان عروس کنار پسرشون ببین چون تصوراتشون رو از اینکه حق دارن رو زندگی پسرشون نظارت داشته باشن خراب کردم.و با کلی نقشه موفق شدن کاری کنن که همسرم دعوا راه بندازه و من رو در کمال ناباوری از خونه بیرون کنه...اصلا فکر همچین چیزی رو هم نمیتونستم بکنم.
البته بعد از مدتی به شدت اظهار پشیمونی کرد و ازم خواست که برگردم گفت میدونه اشتباه از اون بوده اما بازهم خانوادش مانعش شدن و همونطور توی مسیر غلطی که انتخاب کرده پیش میبرنش... و اون هم متاسفانه نمیتونه بهشون نه بگه و پا رو دلش گذاشته و خانوادش رو انتخاب کرده تا موقعیتش حفظ بشه و از خانواده طرد نشه...
ممنون از همه دوستان که واسه رفع مشکل من و سایر دوستان دعا کردن و از خدا طلب خیر کردن.
به آقا امید:انشالا مشکل شمام حل شه برادر خوبم درکتون میکنم دادگاه واقعا محیط بدی حتی واسه پرونده کاری.
به فاطمه * عزیز:میشه ما رو هم در جریان تصمیمت بزاری عزیزم انشالا که به تفاهم برسین عزیزم.

سلام خانوم عزیز

آقای سامان واقعا ممنونم ازتون به خاطر اینکه این همه وقت میزارید و از صمیم قلب دوست دارین کمک کنین .کاش شوهر من هم درک شما رو از زندگی مشترک داشت...
زمانی که با هم زندگی میکردیم دو سه باری مشاوره رفتیم که بی تاثیر هم نبود...
الان هم خیلی دلم میخواد بریم مشاوره حتی حاضرم من پیش قدم بشم اما چه فایده که شوهرم حاضر نیست با من حتی حرف بزنه ،حرفش طلاقه. میگه دیگه نمیخوامت.داره نابودم میکنه حتی به خودش هم ظلم میکنه با این کارش چون مطمئنم هنوز هم دوستم داره .من بدی دیدم اما بهش بدی نکردم. همیشه همونی بودم که میخواست خونه مرتب غدا آماده ظاهرم شیک و آراسته.پرتوقع نبودم سختی های زندگی رو تحمل کردم تا اوضاع مون رو به راه شد .حالا باید بزارم و برم و شوهرمو و خونه زندگی مو تقدیمه یکی دیگه کنم.خودش همیشه رضایتش رو بروز میداد .حداقل الان عذاب وجدان ندارم چون واسش کم نذاشتم اما مطمئنم که اون نمیتونه من رو فراموش کنه .نمیدونم آخه گناه من که با هزار امید و آرزو باهاش ازدواج کردم چی بود که سرنوشتم این شد؟آخه پس عدالت خدا کجا رفته چرا به آدم های خودخواه و ظالم حالی نمیکنه دختر مردم بازیچه شما نیست که به این راحتی زندگی شو تباه کنین.بهشون نمیفهمونه که دنیا ملک فرمانروایی شما نیست که اینطور انتظارتون از دیگران بالاست و باید همه صد در صد مطابق میل شما رفتار کنن اگه نه از سر راهتون برمیدارینش.

مشاوره نرفتیم.هر دو میترسیم حرفی بزنه که روحیه مون رو خراب کنه.میخواد فراموشش کنه ولی هنوز نتونسته.میخوام تا آخرش کنارش بمونم.دوستش دارم اونم میگه دوستم داره ولی نتونسته فراموش کنه.
دوستان ازتون میخوام برام دعا کنید.

آقای سامان حرفاتون بهم قدرت داد چرا من باید زندگی مو به خاطر خودخواهی دیگران ببازم ؟دنبال راه حل میگردم .در مورد سوالاتتون هم اگه راه به جایی نبردم چشم بیشتر توضیح میدم برادر خوبم.انشالا که هر روز زندگیتون از قبل شیرینتر و پر برکت تر باشه.
فاطمه‏*‏:عزیزم شما همدیگه رو دوست دارین بهترین تصمیم همینه که میگی میخوای باهاش بمونی.اصلا فکر جدایی رو هم نکن شما از هم دور نشدین که قدر هم رو بدونید.من زمانی که با همسرم زندگی میکردم گاهی به طلاق فکر میکردم و به نظرم راه حل منطقی و آسونی بود .حتی مثل تو مشاوره واسه طلاق هم رفتم و ...دلسردیم باعث میشد گاهی فکر کنم دیگه دوسش ندارم .اما الان میفهمم چقدر اشتباه میکردم.شما و همسرت هم اگه امکانش باشه چند روزی از هم دور شی فکر میکنم به شوهرت خیلی کمک میکنه و متوجه میشه حتی تو رو از عشق قبلیش بیشتر دوست داره.محبتت رو زیاد کن و البته باید متوجه شه که درست نیست مدام به کسی به جز شما فکر کنه.

به خانم گرامی سوال کننده. سلامت باشید انشالله. نظر لطف شماست. انشالله مشکل شما و همه متاهل ها به خوبی و خشوی حل بشه.

فاطمه خانم انشالله مشکل شما حل بشه. به شوهرتون بگید اون چی داره که من ندارم؟. باور کنید برای یه مرد جالب نیست همچین حرفی بزنه اون هم جلوی زن قانونیش. انشالله خدا کمک تون کنه