خانواده برتر

این مدل عشق ها شوق و حرارتش رو فراق بیشتر و بیشتر میکنه ... عین بنزین رو آتیش میمونه 

زودتر از این ها باید مستقیم بهش پیشنهاد میدادی نهایتش یکی دوماه رل بودین. این وصال خودش علنا بهت نشون میداد آدما از دور جذابن! اون جنتلمنی که تو ذهنت ساختی به احتمال زیاد واقعیت نداره ... 

به هرحال شما که ۷ سال از ذهنت بیرون نرفته! برو بهش پیشنهاد بده شانستو امتحان کن ... حداقلش رسیدنه باعث میشه عین یه پُتک بزنه بتی که ازش ساختی رو خورد کنه 

چیزی که متوجه شدم شما جز تبریک فرستادن و اینا کار خاصی نکردی جز صحبت درسی و ... اینا رو این روزا نخ دادن حساب نمیشه و بیشتر میزنن رو حساب روابط دوستانه

ادم غرورش رو برا کسی که دوسش داره زیر پا نزاره میخواد چیکارش کنه؟ نهایتش ردت میکنه و تکلیفت با خودت روشنتر میشه و میتونی مشغله های ذهنت رو با فراغ بازتر به مورد های جدیدتر اختصاص بدی

شاید واقعا متوجه منظورت نیست

شاید اعتماد به نفس نداره پیش تو

شاید یه مشکل شخصی داره

شاید اون از تو خوشش نمیاد

شاید پول نداره

من جات باشم یا خودم بهش میگم یا واسطه میفرستم و دلیلش رو میپرسم

برای حل این قضیه، یه نقشه دارم ، عمومی نمیگم که شاااید نقشه لو بره، میتونی خصوصی به من پیام بدی؟

اگر کار اشتباهی انجام دادین، کارتون رو تایید نمی‌کنم.

(اگر کسی با من کار داشت و من نبودم، می‌تونه به پیوند(لینک) کنار نام کاربریم خبر بده، علامت زنجیر، وبلاگ، تماس)

اشک از چشمام در اومد...

گاهی نمیشه میدونید...گاهی ما پسرا منتظریم دختره بیاد بگه از شکستن میترسیم از له شدن از مسخره شدن به خصوص اگه درس خونم باشیم به خصوص اگه وضعیت مالیمونم خوب نباشه به خصوص اگه مغرور هم باشیم به خصوص اگه چشمون تو دانشگاه و اینور اونور دنبال کسی نبوده باشه چون فکر میکنیم اگه بگم و دختره نخواد چی اگه ردم کنه چی اگه به همه بگه چی اگه....اگه.... و هزاران اگه دیگه...گاهی اوقات میگیم گفتم قبول کرد اگه خانواده اش به خاطر سطح مالی ردم کردن چی؟ و.... 

خیلی سخته این حالت...خیلی سخته شما نمیدونید ماها (اونایی که تو شرایط ان مدلی هستن) چی میکشیم.... 

در نهایت شاید یه خسرت بمونه ولی واقعا سخته...

ای کاش میتونستید یه طوری نامحسوس بهش بفهمونید...

سلام

ایشون آدم محترم وخوبی هستن  درست، ولی شما رو نمی‌خوان، 

اگه حتی یک دهم علاقه ای که  شما بهشون دارین رو ایشون هم داشت، تو این مدت هفت سال و ارتباط باشما، حتما یه جوری مطرح می‌کرد، اینو مطمئن باشید.

پس وقتی یه نفر شما رو نمیخواد، چرا باید شما اونو بخوایید؟ 

این دوست داشتن، تا حالا چه سودی واستون داشته، غیر از رد کردن گزینه های خوبتون و ناراحتی و غصه خوردن؟ 

چرا یه نفر باید براتون از خودتون و آینده تون مهم تر باشه، درحالی اصلا بهتون فکر نمیکنه؟  

شما فقط، از دور تماشاش کردین و فقط درمورد درس باهاش حرف زدین، از کجا میدونید، در مورد مسائل زندگی مشترک، هم نظر هستین؟ 

شما که ارتباط خیلی زیادی با ایشون نداشتین، از کجا معلوم، ویژگی داشته باشن که براتون غیر قابل قبول باشه؟ 

اول ایشون رو فراموش کنید، از هر چیزی که شما رو یادش میندازه، فاصله بگیرید، وقتی که موفق شدید، یه مدت به خودتون فرصت بدین، بعد اگه گزینه ای داشتین بررسی کنید. 

مطمئن باشید میتونید ایشون رو فراموش کنید، فقط باید تصمیم بگیرید، اگه تاحالا نشده، به خاطر اینه که نخواستین، هیچ چی از اراده انسان قوی تر نیست. 

سلام  بانو🌷 سخته واقعا درد کشیدم با خوندن متنتون.  ممکنه ایشونم علاقمند باشن  ولی اهداف بزرگی داشته باشه ازدواجو مانع بدونه. ممکنه اونقدر شما رو دوست داشته باشه که احساس کنه شرایطش برا شما مناسب نیست شما حیف میشید

من  همیشه مخالف  خواستگاری دختر بودم  همینجام همیشه گفتم  چقدر بدم از حتی چراغ سبز نشون دادن دختر میاد ولی به نظرم شرایط شما جزو استثناها هست  به نظرم  الان بد نباشه ازش خواستگاری کنید چون  ی بلوغی تو عشقتون هست که خیلی قشنگه به وصال برسه. نگذارید تو دلتون بمونه بسم الله🌷. ان شاالله که خدا بهترین ها رو براتون پیش بیاره عزیزم 

با سلام

 من کاملا شما رو درک میکنم . داستان من هم مثل شماست . منتها من پسرم . اوایل لیسانس من هم از دختری خیلی خوشم اومد بعد از اون دیگه نتونستم دختر دیگه رو دوست داشته باشم . البته ایشون اصلا منو نمی شناختن . این دوست داشتن دقیقا ۷ سال طول کشید . هیچ وقت پا پیش نزاشتم چون از لحاظ اعتقادی مطمئن بودم ما به درد هم  نمی خوریم . ارتباط با جنس مخالف رو هم درست نمی دونستم . رسید به زمانی که می خواستم ازدواج کنم . خودمو به آب و آتیش زدم نتونستم از دختری دیگه ای خوشم بیاد دلمو به دریا زدم پا روی عقلم گذاشتم و رفتم جلو و همه چیز روگفتم .چون ایشون مثل من عاشق نبود و عقلش تصمیم گرفت جوابش منفی بود . هرچند برای من خیلی سخت بود.منتها من از زندان ۷ ساله که توش گیر کرده بودم نجات پیدا کردم . اگر آقا بودید می گفتم رسمی خواستگاری کنید . برای شما واقعا نمیدونم چی بگم . فقط  اینو بگم که عشق اینجوریه آدمو کر و کور میکنه . عشق مثل شعله آتیشه ، خیلی سریع خاموش میشه .منتها چون شما تو فکرتون از ایشون اسطوره ساختین ،خراب کردن اسطوره یکم برایتون سخته. به نظر من خواستگاری مستقیم خانم از آقا یکم با روحیات دو طرف همخوانی نداره ،منتها اینو بدونید عاقبت عشق یا تنفره یا بی تفاوتی .

مگه پسر چند سالشه که هفت سال عاشقشی وخودت چند سالته؟ 

چیزی بگم شاید ناراحتت کنه بیشتر شبیه یه عشق یک طرفه بود . یعنی تو فقط منتظر بودی و علاقه داشتی . هفت سال زمان زیادیه .

پسرها اگه به کسی علاقه ای داشته باشن میگن این همه دست دست نمی کن.

گفتی دوسال کلا قطع ارتباطی شاید الان ازدواج کرده یا نامزد داره . 

گفتی آخرین باری چند سال سوال درسی کردی از نظر من 

هیچ پسری اینقدر خنگ نیست که نفهمه منظور یه دختر چیه . 

قصد سرزنش کردن تو ندارم .

گرفتار عشق یه طرفه بودم با همین توهما خودمو گول زدم 

یه حرکت کوچک اونو به خودم میگرفتم آخرش هیچی نشد اون ازدواج کرد بچه دار شد . 

تا من بیدار شدم با خودت این کار نکن بی خیال شد 

بیشتر از همه به یه روانشناس نیاز داری قشنگ حالتو می فهمم 

بیشتر عادت کردی حتما روزی نیست یاد حرکات و رفتارش بیافتی تو ذهنت حک شده اینقدر فکر کردی جزیی از فکرت شده . 

خیلی سخته بگم بی خیال شو بی خیال بودن تو حرف ساده است ‌‌. 

اگه خیلی اصلا نمی تونی بگذری اول مطمئن شو کسی تو زندگیش نیست بعد یه طوری غیر مستقیم ابراز علاقه کن . 

اگه دیدی بی تفاوت کلا ولش کن . یادت باشه آدم و حس و حالشون عوض میشه . 

یه نفر می تونه ده سال قبل عاشق من باشه ولی الان نیست . یا برعکس . 

مهم حال الان نه گذشته . 

مردها مثل ما زنان نیستن تو حال زندگی می کنند 

امیدوارم حالت خوب بشه  

سلام. امیدوارم حالتون خوب باشه. داشتم میرفتم گریه کنم😁. من نظرات دوستان رو خوندم. نظر خودم هم میگم، ممکنه درست باشه ممکنه غلط باشه. ولی گوش کنید و خوب فکر کنید. اولین چیزی که میخوام بگم اینه که مگه خواستگاری کردن نشانه ضعفه؟ یعنی الان پسرایی که میرن خواستگاری، ضعف دارن؟ ببینید منم هنوز اعتقاد دارم که پسرها باید خواستگاری کنن تا دختر احساس غرور کنه ولی شما ۷سال صبر کردید. ۷ سال خیلیه. ولی شما گفتید که ۲ساله بهم پیام ندادید. شاید ایشون ازدواج کردند. شما گفتید که بیشتر شما پیشقدم میشدید تو پیام دادن و حالا دوساله پیام ندادید، برای همین ممکنه اون آقاپسر فکر کنه شما ازدواج کردید که دیگه پیام نمیدید. به نظرم برید و ازشون بپرسید که ازدواج کردن یا نه. بعد درخواستتون رو بگید. اصلا هم به نظرم اشکالی نداره چون دیگه راحت میشید. حتی اگر گفت نه، شما دیگه میتونید روی خواستگارهاتون تمرکز کنید که شاید خیلی بهتر اون آقا باشند. 

یه چیز دیگه ای هم خواستم بگم. بعضی پسرا نمیتونن پیشنهاد بدن به کسی که دوستش دارن. چرا؟

چون ممکنه شرایطشون فراهم نباشه. از لحاظ های مختلف. یا ممکنه لیاقت اون دختر رو بیشتر از خودشون بدونن(متواضع هستن). شما گفتید که وضعتون بهتر از ایشون بوده ولی هیچکس نمیدونسته که وضع شما خوبه. از کجا میدونید اینو؟ شاید اون پسر دیده که وضع شما خیلی بهتر از خانواده خودش هست و نتونسته بیاد جلو. 

به طور کلی، اول از ایشون بپرسید که ازدواج کردند یا خیر. بعدش بپرسید که قصد ازدواج دارن یا نه. سپس درخواستتون رو بگید. از بلاتکلیفی درمیایید.

یه کار دیگه هم امروز یا فردا بکنید. بشینید توی خلوتتون و باخودتون فکر کنید که آیا عشقتون منطقی بوده؟ عاشق چه جیز اون شخص شدید؟ آیا هیجان نبوده؟ از پدرومادرتون هم مشورت بگیرید لطفا

حتما بیاید و نتیجش رو به ما بگید. ممنون میشم

سلام 

من بهت واقعا افتخار میکنم..

هفت سال خیلیه واسه عاشقی که حتی معشوقش عشقشو نسبت به خودش نمیدونه.

نمیدونم چه پیشنهادی بدم که غرورت هم تو این رابطه هنوز کامل شکل نگرفته نشکنه.

خوشبحال اون مرد...امیدوارم لیاقتتونو داشته باشه

سلام دوستای عزیزم ممنونم که خونیدید و بیشتر ممنونم که اکثرتون درکم کردید. راستش نطر ها را که خوندم گریم گرفت چون من هیچوقت راجع به این علاقه با کسی حرف نزده بودم حتی اون دوست صمیمی که بهتون گفتم. فکر میکنم توی این علاقه زیاد قوی بودم و بیش از حد خودما زیر فشار گذاشتم لااقل گفتنش با شما یه کم ارومم کرد... هرچند توی صفحه روزگار این حرفا یه روزی گم میشه. راستش چند بار گفتم این بازدید هایی که داشت یعنی میشه یکیش اون باشه؟ نمیشه خدا؟ بیاد بخونه و بفهمه که من چی کشیدم این سال ها؟

بچه ها من خیلی از حرفارو ننوشتم ننوشتم که چجوری شمارشو پیدا کردم و چقدر بابتش اشک ریختم ننوشتم که چند ماه فقط به شمارش زل زدم تا تونستم برای اولین بار بهش پیام بدم. ننوشتم که روزای اخر لیسانس که میدونستم دیگه نمیاد چه حالی داشتم و هر روز و هر روز چقدر مسیر دانشگاه تا خونه را اشک ریختم که چرا حرف نمیزنه چرا نگاه میکنه اما حرف نمیزنه. ننوشتم که وقتی اونم شروع کرد به پیام دادن هرچند درسی هرچند درسی...چقدر از ذوق توی اتاقم برای خودم بالا پایین میپریدم... اینارو فقط خدا دید و بعدم فال حافظ بیچارم که از بس باهاش فال گرفتم دیگه پوسیده شده.

به اقای چنگیز،( کاریزما و سارا)

بله  شاید شما درست میگید شاید اگه همون روزا جدی تر اشنا میشدیم خیلی قضیه فرق میکرد اما راستشو بخواین من ادم دوست شدن نبودم و نیستم من نمیتونم با دل خودم و با دل کسی بازی کنم من بهترین شناختو نه دوستی میدونم نه ازدواج سنتی همیشه بهترین شناخت برای من شناختی بوده که توی محیط درسی یا کاری پیش بیاد اینکه طرفتو دورادور ببینی طرز رفتارشو با دخترای دیگه با همجنسای خودش با بزرگترش با استادش.. اینا برای من خیلی مهم بود که من از این اقا دیدم و شناختم. من دیدم زحمت کشیونشو دیدم روی پای خودش وای میستاد من دیدم که علاقه منو واضححخخخ به خودش دید و به خودش اجازه سواستفاده نداد مگه براش کاری داشت؟. اینا برای من خیلی مهم بود که ازش شناختم. احترام به بزرگترا توش دیدم طرز رفتارش با دخترارو دیدم چی دیگه میخواستم بدونم ازش؟ حتی دورادور میدونم که رابطه خوبی با پدر مادرش داشت که این برای من خیلی مهمه.

به  *

عزیزم امیدارم با این علاقه بهتر از من بتونی کنار بیای و اگه واقعا صلاح نیست بتونی از فکرش فاصله بگیری.

چی بگم پیشنهاد سختیه خیلی سخت و سخت تر از همه اینکه همسرت و عشقت یکی نباشه. فکر نکنم برای من شدنی باشه لااقل سعی میکنم روزی ازدواج کنم که همسرم به اندازه اون عاشقم کرده باشه)

به پسر خیلی مجرد و (یکی از تبار اصحلب کهف)

به تموم این شاید ها بیشتر از هزار بار فکر کردم. نمیدونم چطوری میتونم بهش بگم که اگه فردا روزی خدا کرد و همکار شدیم بتونم توی چشماش نگاه کنم. متاسفانه واسطه ندارم و قدرت خواستگاری مستقیم هم .. غیر از یه استاد که الان به ذهنم رسید به نطرتون با استاد مشترکمون حرف بزنم کار درستیه؟ خیلی ساله اون استادو ندیدم اما میدونم که باهم در ارتباطن. ( از فکرشم استرس گرفتم )

ممنون اصحاب کهف نمیدونم چرا امیدوار شدم برای حرف زدن باهاش...یعنی ممکنه اینطور فکر کرده باشه؟ اگه اینطور راجع به من فکر کرده و خودش نتیجه گرفته واقعا بهم ظلم کرده. اینطور هرار مرتبه بیشتر حیف شدم.

به علی خوش شانس

متاسفانه عضو بیان نیستم نتونستم پیام بگذارم. فکر نمیکنم  اونقدر خوش شانس باشم که اینجاروببینه و بخونه.

لطفا اگر مقدوره همینجا راهنماییم کنید ممنون.

به دکترشون

سلام متاسفم که ناراحتتون کردم.حس کردم شاید شماهم درگیر چنین علاقه ای بودید و به همین دلایلی که گفتید پیش قدم نشدید

اما از من میشنوید حرف دلتون را بزنید به خدا بعضی دخترا خیلی ساده میگیرن. باور کنید من خودم با اینکه وضع مالی مناسبی داشتیم زندگیا خیلی ساده میدیدم هم توی وسایلم هم انتظاراتم واقعا چیز زیادی از زندگی هیچوقت نخواستم یعنی تو وادی مسائل مادی نبودم بیشتر فکر درس بودم هرچیم پول داشتم تا الان صرف کتاب و همایش و این کارا شده تا لباس و کیف و کفش و وسایل این مدلی... اگه طرفتون همچین ادمیه باهاش صحبت کنید شاید اون هم مثل من میترسه که همین ارتباط کم درسی هم به واسطه گفتنش از بین بره... باور کنید من همه روش های نامحسوسا رفتم. فکر میکنم اونقدر پسر عاقلی بود که تا الان فهمیده باشه نمیدونم شایدم دلیلش همون حرفای شما باشه..

یه جا خوندم

تمام کار هایم را کردم تمام کتاب هایم را نوشتم شد 60 سالم. حالا مانده بود زندگی...

این هم شده داستان من و این عشق قدیمی. راستش من هیچوقت نخواستم مانع درسش بشم خدا میدونههمیشه خواستم پشتیبانش باشم. کمکش کنم میدونستم نگرانه خواستم ارومش کنم... اگه اون اینطور فکر کرده واقعا قضاوت غلطی بوده باید باهام حرف میزد اگه مشکلش سربازی بود مشکلش وضع مالی بود مشکلش هدفاش بود هرچی که بود که من بودم پاش.. من پای یه نگاهش 7 سال موندم اگه حرف میزد پای حرفش به خدا تا جون داشتم میموندم... اما اگه مشکل دوست نداشتن بود دیگه جای حرفی نیست.

به هلما

ممنون عزیزم اره این عشق چیزی جز درد نداشته برام اما چرا دردش از اون دو سالی که بدون فکر کردن بهش گذشت برام لذت بخش تره؟ اون دوسال با یک شی هیچ فرقی نداشتم اما دوباره چند روزه که حس میکنم جوونم که هنوز زندم و قلبم برای چیزی میتپه.

مرسی از راهنماییت باور کن بار ها بهش رسیدم میدونمم سخته اما اگه بار دیگه تصمیم گرفتم فراموشش کنم کاری میکنم که ابدی باشه... 💔

به G

خوشحالم که انقدر قوی بودید و تونستید حرفتون را بزنید. میدونم برای اقایون هم سخته خیلی سخته خصوصا اگه شرایطش را نداشته باشن اما اگه یک درصد طرفتون هم همین احساسو داشته باسه و قصد کنه که پاتون بمونه مطمعا باشید بردید و اگه برعکسشم اتفاق بیوفته و نشه تکلیفتون با خودتون معلوم میشه و بازم بردید. امیدوارم اونی که قدرتون را میدونه و صلاحتونه به دلتون بشینه و خوشبخت بشید.

به آب

الان جفتمون حدود 27 28 سالمونه.

دوستان ممنونم از راهنمایی هاتون سعی کردم جواب همه دوستانی که پیام هاشون مرتبط بود را باهم بزارم که طولانی نشه و خستتون نکنم امیدوارم کسی از قلم نیوفتاده باشه

راستش هنوز نمیدونم هنوز توی یه راه بی انتها موندم.

راهی که بارها تا تهش رفتم برای خودم تمومش کردم و چشم باز کردم دیدم انگار اول راهم. مثل راه رفتن روی تردمیل شده

دارم به این فکر میکنم که لینک اینجارو براش بفرستم و ازش بخوام که همه حرفای اینجارو بخونه... به نطرتون کار درستیه؟

راستی یکی از دوستان نوشته بود شاید ازدواج کرده یا نامزد داره... اگر اینطور باشه مطمعا باش روی تموم احساسم پا میزارم و فقط براش دعا میکنم که خوشبخت بشه کاری که تموم این مدت کردم... اما حسم میگه که هنوز مجرده و خبری از علاقه نیست... تازه از سرباری برگشته و بلافاصله وارد دکتری شده. یعنی انقدر عجوله؟ 🙇

کاش یه راهی برای فهمیدن همه سوالام بود.

التماس دعا

سلام

فکر کنم هرچقدر این رو توی دلتون نگه دارید علاقه بیشتر شه و بمونه. حتی اگر با کس دیگه ای هم باشید احتمالا فکرتون پیش اون باشه که حالا چیکار کرد؟ کجا کار می‌کنه؟ چقدر پیشرفت کرده! چرا شانس من نشد؟ و یه روز هم ببنید ازدواج کرده. بچه دار شده. خلاصه زندگی کرده و شما تماشا کردید و شاید یکی دیگه هم شما رو تماشا کرده.

به نظرم به مشاور مراجعه کنید. و کاش توی این ۸ سال مراجعه می‌کردید.

باید شهامت اینکه ممکنه نشه و خب طبیعیه رو داشته باشید. احتمالا تا حالا به هر می‌خواستی رسیدید و نشدن رو تجربه نکردید و نمی‌خواد قبول کنید. دوست دارید شریکتون هم مثل خودتون رتبه یک باشه. اینطور که می‌خواهید باشه و خیلی چیزهای دیگه. خب شاید اون شما رو نخواد، اونم استاندارد های خودش رو داشته باشه. شاید اصلا چیز های دیگه که توی رابطه و ازدواج مشخص می‌شوند  داشته باشه که نخواهید. دوست داشتن کسی که ما رو دوست ندارم یه اتفاق عادی در زندگیه.

تا وقتی چلوکباب رو نخورید بهترین غذای دنیاست اما اگر یک هفته پشت سر هم بخورید چی؟ تازه می‌گید چربه برام ضرر داره.

و یه چیز دیگه. هر تصمیمی بگیرید با چالش های راهی که انتخاب می‌کنی  مواجه می‌شی و هیچوقت چالش های راه دیگه رو نمی‌فهمید. هر راهی چالش های خودش رو داره.

امیدوارم این عشق مثل علاقه به اسباب بازی نداشته یک کودک که تا آخر عمر باهاش می‌مونه برای شما نشه.

شاید اون آقا تا آخر عمر نخواد کاری بکنه. اما کسی باشه که شما رو بیشتر و بهتر دوست داشته باشه.

جرآت کنید یه کاری کنید با این همه دانشتون زندگی پرباری داشته باشید.

موفق باشید.

سلان  مجدد خدمت شما. عزیزم میدونم خیلی سخته مستقیم گفتن ولی به نظرم اول خودت بهش بگو حالا هر جور صلاح میدونی. این فرستادن لینک براش هم خیلی جالب بود  اول مطمئن شد ازدواج نکرده ازش بپرس. به نظرم ی نامه براش بنویس! نامه تو فضای مجازی. کلیات این هفت سالو بنویس  و ببین چی میگه. منتظر هر جوابی هم باش و ناراحت نشو  خودت رها میشی  ازین درد. اگر احساس متقابل باشه که الحمدلله  اگرم دیدی  بهانه داره در موردش حرف بزنید. ولی کم نیار  مرحله بعدی از استادتون کمک بگیر .توکل برخدا. ما منتظریم بیای برامون بنویسی از نتیجه 🌷

نه راستش درگیر نشدم اما کاملا حس و حال پسره رو درکش میکنم چون دقیقا روحیات خودمه 

اما فقط بحث خود دختر خانم نیست خانواده اش هست اگر پسره هم مشکلاتی مثل مشکلات من داشته باشه ترجیح میده خودش داغون بشه تا اینکه دختر مورد علاقه اش نابود بشه میدونید اگه به خاطر سطح مالی خانوادگی و.... بین خانواده ها اختلاف بیفته چی میشه؟ دیگه هیچ وقت به دختر نمیرسه اما شاید با درس خوندن میخواسته خودشو ثابت کنه بعد پا پیش بذاره ...

اما اینم بگم که شاید پسره هم مثل شما فکر میکنه و فقط منتظر یه تلنگره راستش وقتی آدم عاشق باشه با هزار تا ایما و اشاره هم نمیتونه بفهمه یعنی بدبینانه به قضیه نگاه میکنه شاید اونم مثل شما فکر کرده یه درصد به این فکر کنید اونوقت میفهمید چرا پا پیش نذاشته 

در هر صورت امیدوارم اگر قسمت هم باشید سریعتر بهم برسید 

به نویسنده پست:

نقشه رو میگم اما این که آیا این نقشه باعث گناه غیبت میشه یا نه، دیگه میشه بررسی کرد. شاید اشتباهات دیگه ای هم توی نقشه باشه یا نباشه. حتی شاید اصلا نباید همچین نقشه ای رو اجرا کرد و شاید این نقشه از ریشه اشتباه باشه.

نقشه ، واسطه کردن یکی از ما پسرا .

حالا واسطه چطور بفهمه و چی به شما بگه، آیا غیر مستقیم بفهمه یا مستقیم مطرح کنه، دیگه میشه راجع بهش تامل و تفکر کرد.

مثلا واسطه میره پیام میده : "سلام ،من شنیدم از حرفه‌ای های رشته ... هستین ، امکانش هست چندتا پرسش تخصصی مطرح کنم؟ ..."

بعد از مدتی واسطه راحت بشه با ایشون و اطلاعات به دست بیاره و اگر باید نکاتی رو به ایشون ، مستقیم یا غیر مستقیم منتقل کنه ،منتقل کنه.

این رو هم میشه در نظر گرفت که شاید واسطه ، همه چیز رو نباید به شما بگه، شاید فقط یه جوری تکلیف رو مشخص کنه کافی باشه.

سلام مجدد. من یه چیز رو خواستم اضافه کنم به حرفام. ببینید الان محرم هم هست. توسل به حضرت زهرا و حضرت زینب رو فراموش نکنید. الان خودم دیگه دارم میرم گریه کنم چون حالم چند وقته خوب نیس. ولی توسل به این دو بزرگوار رو فراموش نکنید.

یاعلی

به حمید ن ن

سلام ممنون از توجهتون. شاید کلمه درستی را به کار نبرده باشم منطور من از این عبارت ایستایی و بی تحرک بودن خودم نبود قبلا گفتم من هم توی این مدت پیشرفت های خوبی داشتم خداراشکر هم توی شغلم و هم درسم. بیشتر منظورم روی بحث احساساتم بود که تموم اون مدت 2 سال هیچ چیز اون اشتباق را به من نمیداد حتی خواستگار هایی که داشتم هیچکدوم باعث نشد که اون احساس هیجانی که در مقابل اون داشتم را تجربه کنم اصلا همه این ها باعث شد که فکر کنم چرا این ادم انقدر برای من خاصه؟ من به این احساس نمیگم حقارت چون دوست داشتن حقارت نیست مگه میشه حس زیبایی که خدا توی قلب ادم ها میزاره حقارت باشه؟ من توی این احساس برای هیچکس بد نخواستم همیشه دعا بوده و ارزوی خوشبختی و موفقیت برای کسی که از ته قلب دوستش داشتم و البته برای خودم

متوجه منظورتون هستم که چرا میگید حقارت چون فکر میکنید من زندگیما باختم اما اینطور نبود من در مقابل این عشق قوی بودم خیلی قوی

اونقدر قوی که تموم این سال ها مثل یک راز توی قلبم پنهانش کردم. اگه شکستنی بوده اگه بعض و اشکی بوده توی خلوت خودم بوده اما توی جامعه انسان موفقی بودم. این علاقه منو حقیر نکرد..باعث شد خبلی بیشتر و خیلی وقتا با خدا توی تنهاییتم حرف بزنم پس منو به خدا نزدیکتر کرد. باعث شد خودم اشک خودما پاک کنم و برای پیشرفتم تلاش کنم پس بازم قوی ترم کرد.

خب من صلاحیت اینو نداشتم که بتونم به صورت دو طرفه این احساسو تجربه کنم اما امیدوارم یک روز یک علاقه خوب دوطرفه را تجربه کنید شاید اون موقع حرف منو بهتر متوجه بشید که علاقه داشتن به یک نفر اگه اون ادم را بخشی از خودتون بدونید و موفقیتش را مدفقیت خودتون و در ازاش برای پیشرفت خودتون هم تلاش کنید (نه عشقی که به واسطه اون موجودیت خودتون را نادیده بگیرید و بدون اون ارزش برای خودتون قائل نباشید) هیچوقت احساس حقارت نخواهید کرد چون حتی اگه روزی تصمیم گرفتید که فراموشش کنید و احساس کردید که قلبتون نمیتپه... تازه شدیدمثل جمع کثیری از افرادی که هر روز توی جامعه میبینید..کسایی که با عشق ازدواج نمیکنند با عقل ازدواج میکنند

کسایی که غیر از پیشرفت خودشون به پیشرفت کس دیگه فکر نمیکنند

کسایی که به زور یک لبخند به روی شما میزنن و در بیشتر مواقع همین راهم از شما دریغ میکنند

من میگم عشق توی جامعه امروز توی این روزگار پر از غصه و غم یک موهبته 

اگه روزی توی قلبت احساسش کردی نعمت خدا بوده و اگه روزی اون احساس خاموش شد فرقی با دیگران نداری و میشه گفت به جمع میلیون ها ادم بدون احساس دیگه اضافه شدی.

به گمنام

ممنون عزیزم خداراشکر که شما دیگه گریه نکردی. چی بگم منم به این احتمالات فکر کردم. بعید نیست که فکر کرده باسه ازدواج کردم یعنی اصلا بعید نیست چون مدت زیادی گذشته... نمیدونم فکر نکنم به این واضحی بتونم و بخوام باهاش مطرح کنم شاید باز هم از در درس وارد شدم خوبه خدا این راهو برای من یکی باز گذاشت. شاید اینبار خودش پرسید. اگر نه هرچقدر سخت دیکه واقعا فراموشی را ابدی میکنم....

چشم عزیزم اگر دلو زدم به دریا حتما مینویسم. شما دعا کنید که اگر صلاحمه حرف بزنم... بتونم...و اگر نه واقعا بتونم که برای همیشه فراموشش کنم.

به حبابی بر لب دریا

ممنون  از محبتت عزیزم نمیدونم چی باید بگم..

به علی خوش شانس

پیشنهاد خوبیه اما واقعیتش به کسی برای بیان کردن احساساتم اونطور که واقعا هست اطمینان  ندارم یعنی اگر یک دوست مشترک داشتیم که از قضیه کاملا مطلع بود شاید فکر خوبی بود اما نیست متاسفانه برای همین الان اگر بخوام کسی این کار را بکنه ترجیح میدم کسی باشه که بزرگترمون باشه و قابل قبول برای هر دوطرفمون....

باز هم ممنون از همفکری شما

اونجا که گفتی بهش پیام دادم. ولی بازم حرفمو نفهمید.....

باهاتون موافق نیستم

ایشون علاقه شما رو  فهمیده اتفاقا  خوب هم فهمیده

اما خودشو زده به نفهمیدن...و یا بی تفاوتی(دیگه  حتی پسرهایی که باهوش هم نیستن دوهراریشون جا میفته بعد چندماه چندسال یک دختر پیام بده یعنی بهانه است.... وعلاقه ای در کاره...) 

حالابرای کارش هم دلیل داشته دیگه بالخره یا به شما علاقه به عنوان معشوقه یا همسر نداره 

یا کلا معیارهای اون رو ندارید. 

و یا دلایل دیگه... 

حتی ضعیف ترین احتمال  که به شما علاقه داشته ولی شرایط ازدواج نداشته هم وجود داره که بازم رفتار پسرها یی که علاقه مند هستن ولی شرایط ازدواج ندارن متفاوته. یا خیلی هاشون پیشنهادشون مستقیم یا غیر مستقیم مطرح میکنن

کلا پسر جماعت با هیچ کس تعارف نداره و به وقتی که دختری بخواهد جسارت لازم پیدا میکنه( این رو به عنوان تجربه عرض میکنم) 

شرایط شما سخت هست چون علاقه شما یکطرفه است و هنوزم نتونستین ازش بیرون بیاین

پسری که بعد 7 یا 8دسال هیچ حرکتی وابزار علاقه ای  به دختری که می‌شناسد نمیکنه

یعنی علاقه ای در کار نیست

نهایت یک احترام در حد همکلاسی هست

علاقه شما هم فراموش نمیشه چون ذهن تون اون پسر رو ایتقد ایده آل فرض کرده که مانع از شناخت واقعی بقیه میشه

به عنوان یک دختر شما بیشترین آسیب رو خواهید دید

چون در این سن واین سالهاذفرصت شناخت با بهترین خواستگاران یا پسرهایی که ممکنه از نظر معیاری به شما بخورند و شمارو خوشبخت کنند 

از دست میدین

واون هم روزی ازدواج میکنخ به همون دختری که میخوادش

 وضرر نهایی از آن شما ست با تصویری که از یک عشق افسانه ای در موردش ساختید. 

ب خودتون فرصت بدید

با آدم‌های جدید آشنا بشید

به اونها فرصت بدید

شما ازاون ها شناخت ندارید

با کمی معاشرت مطمئن باشید علاقه وعشق دوباره میاذ

اینقد از آدمها بت نسازید

ذهن وقلب تون رو تمرین بدید به اینکه ایشون بخشی از زندگی گذشته  شماست و نمیتونه آینده ای با شما داشته باشه

میتونید با مشاور  کمک بگیرید وکم کم خودتون رو آماده کنید

مگه آدم چقد زنده هست که فرصت زندگی وعشق رو از دست بده؟

به انتخاب اون پسر همکلاسی تون احترام بگذارید دیگه هرکسی حق انتخاب داره هرچند شما دیوانه اش باشید

موفق وخوشبخت باشید. 

خدایی آدم موقع خوندن ۵ دقیقه متن کامنتات و پست احساس خفگی میکنه چی کشیدی تو این پنج سال 

اگه اهل دوستی نیستی پیشنهاد ازدواج میدادی حالا ک از دانشگاه رفته و خیالت مقداری از بابت ابروریزی راحتتره 

خدایی برا دخترایی مثل شما پیشنهاد ازدواج دادن اونقدری سخته حاضرین ۷ سال با این وضعیت زندگی کنین؟ 

پیامک ابراز علاقتو و پیشنهاد ازدواج و ب پسره بده بیا نتیجه رو ب ماهم بگو😁👌

البته میتونید یک کار دیگه هم بکنید به

یکی از اساتید تون که هردوتون رو  خوب میشناسه وقبول داره

بسپارید  تا به اون آقا بگه نطرشو درمورد شما بگه.

به نطرم حداقل ارزش اینهمه صبر رو داره که یکبار دیگه شانس تون امتحان کنید

 اگر بعد از اینکار پیشنهاد ازدواج نداد به نطرم صلاح دیگه نیست بهشون فکر کنید..

شما ترس تون از اینه که نتونید با عشق ازدواج کنید ومثل اطرافیان بشین بشید 

ولی باید اینو در نطر بگیرید ازدواج کردن قصه عشق و عاشقی نیست کلا ماهیت ازدواج طوری هست که بیشتر سازگاری وهمفکری رو می طلبه تا احساس عمیق... 

و به قول دکتر شیری متوسطی از دوست داشتن هم خوبه برای شروع ازدواج  نه عشق خالص. 

 لزوما اینکه شما عاشق همسرتون باشید نوید یک زندگی خوب رو نمیده

البته عشق هم تعاریف خودش رو آره

به نطرم علاقه شما به همکلاسی تون چون مخفی مونده و  مطرح نشده و تلمبار شده  در طی این سالها

براتون خاص هست و فکر می‌کنید عشق هست

واین باعث ه

میشه بقیه خواستگارانتون رو نبینید. 

اگر شاید مطرح می‌شد اگر معاشرت بیشتری با ایشون داشتید شاید  یکبار برای همیشه تکلیف این حس روشن میشد

نتیجه گیری زودتر می‌کردید. 

و می تونستید زندگی جدیدی رو شروع کنید. 

به الف

سلام.

میدونید چیه من حرفتونا درک میکنم یعنی درک کردم که تموم این سالها نخواستم با صحبت کردن مستقیم باعث رنجشش بشم چون احساس کردم اگر میخواست و اگر واقعا ذره ای علاقه وجود داشت فرصت زیادی برای حرف زدن داشت و منم نباید با وجود سختی های دیگه ای که داره این بار رو هم روی دوشش بزارم البته ترسای دیگه هم بود که قبلا گفتم مثل قطع شدن کامل همین ارتباط کم درسی و احتمالا همکار شدنمون در اینده که خب باعث شد ملاحطه کار رفتار کنم. اما میدونید من بار ها پیش خودم قبول کردم که اون هم انسانه و میتونه منو دوست نداشته باشه همونطور که من خیلی کسایی که بهم پیشنهاد دادن را نپسندیدم و این اصلا چیز عجیبی نیست و ربطی هم به خوب یا بد بودن من یا دیگران نداره فقط یک احساس قلبیه که ممکنه شما با تموم ویزگی های خوبت به دل کسی نشینی یا حتی در بدترین شرایط مورد قبولشون قرار بگیری. نه عزیزم منم خبلی وقت ها معنی شکست را چشیدم و میدونم نشدن چه معنی میده اما خب مشکل اصلی من این بود که هیچوقت احساس واقعیشو نسبت به خودم متوجه نشدم. دوستان درست میگن شاید خیلی زودتر از اینا باید به نحوی باهاش صحبت میکردم اما خب همیشه شک داشتم که نکنه این علاقه گذرا باشه حتی اون دو سالی که بهش فکر نکردم باور کردم که علاقه جدی نبوده که تقریبا فراموش شده اما وقتی دوباره میبینمش انگار روز اوله برمیگردم به همون ترمی که برای اولین بار دیدمش انگار که هیچی عوض نشده البته یک احساس پختگی توی خودم دارم که باعث میشه اینبار بخوام برای همیشه تکلیفمو با خودم روشن کنم و از این بلاتکلیفی در بیام.

ممنون عزیزم حتما فکر جدی میکنم

به یکی از تبار اصحاب کهف

باورتون میشه هزار بار با هزار مدل تا به حال این 7 سالو نوشتم و پاک کردم حتی چند بار سال های پیش خواستم اینجا مطرح کنم و نکردم  ولی هرچی که میگذره برای بیان احساسم قوی تر میشم چون ادم های بیشتری میبینم، و مدت بیشتری این علاقه را حسش میکنم. نمیخوام شرمنده قلبم باشم حداقل یه جوری بهش میفهمونم که هنوز ازدواج نکردم

میدونید خیلی همه چیا سخت میگرفت اگه علاقه داشت مطمعام به خاطر سربازیشم که بود نمیگفت... فکر اینکه من به خاطر اون سکوت کرده باشم و اون به خاطر من که بتونم راحت برم پی زندگیم دیوونم میکنه اما اینبار واقعا بهش میفهمونم که ازدواج نکردم و البته مثل 7 سال پیش دیگه خیلی هم وقتی نیست....  نوشتی مرحله بعد از استادتون کمک بگیر خیلی خوب بود😂 یعنی هرجور هست بله را بگیرم؟ اگه بازم جواب نداد با مامور میرم بالای سرش میگم اعتراف کن منو دوست داشتی😂😂

اما بدون شوخی نه واقعا نمیخوام تحت فشارش بزارم حتی نگرانم با بیان این موضوع حس خوبی پیش استادمون پیدا نکنه...برلی همین سعی میکنم بین خودمون یه جوری بیان کنم که هم اون تحت فشار قرار نگیره هم من یه ذره غرور برای زندگی بعد از اون برام حفظ بشه. من دخترم وقتی یه پسر یا خانوادش بیش از حد اصرار میکنن حس خوبی بهم دست نمیده دیگه اونکه پسره و از کسی که میخواد باهاش ازدواج کنه هم توقع های دیگه ای (مثل دست نیافتنی بودن) داره حتما صد برابر بیشتر اذیت میشه اما چه کنم دیگه در حد یک اخطار نهایی براش پیام میفرستم شاید فهمید شایدم نفهمید شایدم فهمید و نخواست بفهمه 😐

به قول شاعر 

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم، یا نامه نمیخوانی یا راه نمیدانی...

به  دکترشون

خب پس خداراشکر که توی این وضعیت نبودید

بله این احتمال هم وجود داره که بخواد با درس خوندن خودش را بیشتر ثابت کنه و راحت تر برای ایندش تصمیم بگیره اما خب کسی که این تصمیم را میگیره باید به عواقبش هم فکر کنه همیشه برای بیان همه حرف ها فرصت نیست مگه اینکه حرفی برای گفتن و نگرانی از گذشت وقت نباشه... .

ممنونم از دعای قشنگتون...

به *

عزیزم متاسفم که شماهم این حسو تجربه کردید اما خوشحالم که تونستید حرفتون را بزنید و اقلا تکلیفتون با خودتون روشن بشه این نشون میده دختر خبلی قوی هستید و قطعا از پس این احساس هم بر میاید.

ببینید شما یک قدم از من جلوترید یک قدم خیلی بزرگ و اون هم رو به رو شدن با واقعیته و اینکه مادرتون هم از این حس خبر داره و خیلی میتونه کمک کننده باشه پس سعی کنید برای یک بار هم که شده برای این علاقتون سوگواری کنید و بعد تمومش کنیدو سعی کنید بهش فکر نکنید من اگه به جایی که شما رسیدید، رسیده بودم هرجور که شده این علاقه را توی قلبم خاموش میکردم میدونم که این توانایی را دارم. مشکل من از این حالت سردرگمیه که توشم

این علاقه را به عنوان یک اتفاقی که توی قلبتون افتاده قبولش کنید، براش هرجور که دوست دارید یک بار دیگه گریه کنید اما بعد از اون هرچیزی که باعث میشه بهش فکر کنید را رها کنید

براش ارزوی خوشبختی کنید و کاری کنید که خودتون هم این حسو تجربه کنید نه تنها به واسطه ازدواج یا علاقه مند شدن به کس دیگه. روی بعد های دیگه زندگیتون تمرکز کنید بعد از اون عشق بازم سراغتون میاد مطمعام فقط این علاقه نباید باعث بشه شما علاقه دیگران به خودتون را نادیده بگیرید شاید صلاح و قسمت چیز دیگه ای باشه که ما ازش بی خبریم. 

یادتون باشه که چقدر قوی هستید و قدم های بعدی از قدم های قبلی به مراتب راحت تره.

خوشبخت باشی دوست خوبم

به گمنام

گریه چرا؟ خدا حواسش به هممون هست میدونم

باز میشه این در...

صبح میشه این شب...

ممنونم از این حس خوب حتما توسل میکنم شماهم برای من و همه جوون ها دعا کنید.

دوستان خیلی پر حرفی کردم

ممنون که به حرفام گوش دادید مدت ها بود که نتونسته بودم راجع به احساساتم با کسی حرف بزنم تجربه خیلی خوبی بود

اگه اتفاقی که خواستم افتاد حتما میگم و خوشحالیما با شما قسمت میکنم.

به امید اون روز🌷

سلام امیدوارم اگه این عشق به صلاحته حتما به نتیجه برسه 🙂🙂🙂

من فکر میکنم که بهتر باشه بصورت غیر مستقیم بهش بفهمونی که بهش علاقه داری 

واسطه به نظرم بهتر باشه ... 

اگه اون علاقه نداشته باشه حداقل تکلیفت مشخص میشه و این بهتر از اینه که سالها تو ابهام اینکه ایا بهت علاقه داره یا نه بمونی یا منتظرش باشی 

عشق و علاقه طولانی مدت و نرسیدن ادم رو فرسوده میکنه ...

سلام 🌹بله اگه با استادتون  هم نفهمید مامور ببرید ما رو هم خبر کتید بیایم دعوا.. کل خشم  بچه های مجرد اینجا رو آوار کنیم سرش 😁مگه دست خودشه؟ نمیتونه قصر در بره 7 سال چیز کمی نیست ما نمیگذاریم دربره! هر جور شده میخوایم ی دختر از اینجا عروس کنیم😁

جدای از شوخی ی دفتر بیارین  تمام حرفها و حس هاتونو بنویسید خوب و بد تو این 7 سال. باور کنید با خودتون به ی نتایجی میرسی. نوشتن ی نوع گفتگو با وجدان سالم خودته. حتی بنویس میخوام مستقیم بگم تبعات گفتن و نگفتنتو بنویس. وقتی حرفاتو نو مینویسید تصمیم گیری براتون راحت تر میشه. منم موافق نیستم به استادتون بگید خودت بگو  دیگه استادو برا مرحله اخر گذاشتم😀 درکت میکنم یعنی منو حلق اویز کنن نمیتونم از پسر خواستگاری کنم🤩. ولی شما دیگه باید تکلیف خودتو روشن کنی یا ان شاالله علاقه دوطرفس و ایا وکیلم! یا ابهتش تو ذهنت میریزه و به بقیه خاطر خواها فکر می کنی در کمال خودخواهی! . منم اینو قبول دارم که بعضی کاربرا میگن که ما گاهی افراد رو خیلی در ذهن بزرگ میکنیم. ولی من میدونم شما واقعا در ایشون خوبی های زیادی دیدی! ما هم برات دعا میکنیم ان شاالله امام حسین تکلیفتو درین مورد روشن کنه و دلتو آروم🌹

میدونی از این نظر ک میگی من میبینم طرف چطور با بقیه برخورد میکنه و با استادش با دخترا با پدر ومادرش طرفو میشناسم و ازش خوشم میاد.من این حسو درک میکنم ینی منم اینطورم و همیشه میگفتم پسر باید بیاد جلو و اول بگه ولی از ی جایی ب بعد ب این فکر کردم ک چرا اگه ی پسری هست ک اینقد محترمه و من دوسش دارم و حتی توی رفتارش ی زشتی ندیدم و بدونم ادم هولی نیس خب کجاش زشته ک من بیام ی پیشنهاد برای اشنایی بدم بهش.بنظرم زشت نیس ۷ سال خیلیه ها اگه ادم درستی باشه

یا محترمانه قبول میکنه یا رد

و اگه ادم درستی هم نباشه اون بت توی ذهنت شکسته میشه و تموم میشه

و تو زندگی جدیدت رو شرو میکنی حداقل اگه شوهر کردی ی گوشه ذهنت این نیس ک اگه اون بود شاید بهتر بود یا اون اینکارو میکرد

.تکلیفت نشخصه یا اره میده و دیگ بقیه جریان اشنایی و پی گیری و پیشنهاد خاستگاری رو اون ادامه میده

یا میگه نه و محترمه و تکلیفت مشخص میشه ک اره ایشون نمیخاد منو

  یا میگه نه و نامتحرمه ک اینطور از ذهنت میره بیرون برای همیشه و بت شکسته میشه و تمام

.حقیقتا زندگی الان اینقد ارزش نداره ک بخایم سخت بگیریم ک چندسال فقط درگیر این باشیم ک اونم مارو دوس داره یا ن .و بنظرم فقط بهش غیر مستقیم و یا مستقیم بگین ک علاقه مند هستید بهشون و نظرشونو بپرسین .ن ک خاستگاری کنی ک با من ازدواج میکنی.

بعدم اینکه مثلن ی قرار گذاشتن بیرون و صحبت محترمانه توی ی مکان مناسب برای دو تا ادم بالغ فک نمیکنم دیگ جنبه گناه و خیانت ب شوهر اینده و ... رو داشته باشه.این دوره زمونه باید خیلی چشما رو باز کرد برای ازدواج و اشنا شد نه صرف علاقه برن ازدواج کنن و قرار قبل محرمیت رو گناه بدونن.باز هم هرطور صلاح و تصمیم خودته عزیزم

به نظرم تا ابد عشق او رو فراموش کنید. چطور همه همکلاسی ها متوجه شدند ولی خودش متوجه نشه؟ لابد نمیخواسته یا شرایطشو نداشته. همدیگرو کوچیک نکنید اگه در آینده همکار شدید بتونید با هم کار کنید. صد در صد با ابراز علاقه شما چیزی عوض نمیشه

به یکی از تبار اصحاب کهف

😂😂 به خدا اگه میدونستم انقدر پشتیبان دارم زودتر اقدام میکردم

اره عزیزم اتفاقا من خیلی ساله که مینویسم اما واقعیتش وقتایی که به اون فکر نمیکنم خصوصا اون دو سال خیلی کمتر. انگار باید یه حسی توی قلبم باشه که میل به نوشتن پیدا کنم اما حتما این کاری که میگی را میکنم

به همه دوستان عزیزم

فاطمه،  دختر نخلستان، Rr ..

از تک تکتون ممنونم که وقت گذاشتید، خوندید و راهنمایی کردید و البته یه وقتایی غصه خوردید.

اقا چنگیز از شما هم معذرت میخوام حس خفگی گرفتید چکار کنم دیگه اینم حال و هوای قلب من بود.

چشم دوستان قول میدم تکلیفمو برای همیشه با خودم و این احساس روشن کنم و نتیجه را بهتون بگم امیدوارم خوب باشه

البته من تو این موارد خیلی سریع نیستم شاید مجبور بشم چند وقت دیگه از اقای نجفی بخوام پست را به روز کنن اما بی خبرتون نمیزارم🌷

مرسی از لطفی که داشتید

با ارزوی خوشبختی همه جوان ها

الهی مصلحتتون با خواست دلتون یکی باشه

تشکر ویژه هم از اقای نجفی🙇

ببینید به نظر من اول از همه به طور کامل استادتونو در جریان بزارین، بعد استادتون میتونه به بهانه دورهمی مجازی یا حقیقی شمارو باهم رو به رو کنه (کلا زحمت گردن استاد بنده خداس خخ) اگه مجازی بود با این شرایط کرونا که به نفع شماس استرس کمتر میشه. در بستر گروه فارغ التحصیلان یا حتی یه ویدیوکال نیم ساعته... بعد ایشون میتونن ضمن حال و احوال پرسی از بچه ها کم کم کشف کنن فرد موردنظر شما ازدواج کرده یاخیر و اینجوری اون اقا هم میفهمن شما ازدواج نکردین... خلاصه همینجوری یختون آب میشه و ممکنه یه استارت خوبی زده بشه

من یه دوستی با شرایط مشابه شما داشتم ک هشت سال عاشق یک نفر بود و زندگیش فلج شده بود . بالاخره مجبورش کردم بیاد خونه پیش من ک‌ بهش زنگ بزنه و حسشو بگه البته حضوری بهتره این کار ولی دوستم گفت توان حضوری گفتنو ندارع . پسره هم ردش کرد .گفت من هیچ حسی بهت ندارم و تو رو مثل خواهر خودم می‌دونم . چند ماهی حال دوستم خیلی بد بود ولی بالاخره خوب شد و الان هم وارد رابطه ای شده ک طرف مقابلشو خیلی دوست داره و داره لذت میبره . اینو گفتم ک بدونین بعد این همه سال باید حتما احساستونو بهش بگید ب چند دلیل .اول از همه هیچ وقت حسرت این ب دلتون نمی‌مونه ک اگر میگفتم شاید فلان اتفاق میفتاد .دوم شاید واقعا قبول کنه و به نتیجه دلخواه برسید و در آخر اگر هم قبول نکنه قول میدم بهتون ک ازین مرحله عبور میکنید و کلا دفتر جدیدی براتون باز میشه و حتی دیگ مثل قبل هم دوستش نخواهید داشت . حتما این کار رو انجام بدید . ولی هیچ وقت از لفظ عاشق شدم هم استفاده نکنید فقط در حد از شما خوشم میاد ...موفق باشید 

سلام سوال کننده عزیز 

منو بی خبر نذار بیا همینجا اعلام کن که چیشد من این صفحه رو پیگیری میکنم 

انشاالله خوش خبر باشی

سلام. خانم نویسنده چه کردی؟ بیا بگو حداقل چی شد

سلام دوستان عزیزم

ممنون که پیگیر حال من بودید

خب فکر میکنم دیگه با خودم به نتیجه رسیدم

چند روز بعد از صحبت با شما بالاخره بعد از دو سال بهشون به بهانه درس پیام دادم. طبق معمول خیلی زود دیدن و جوابم را با احترام و محبت دادن گفتن که خیلی خوشحال شدن که بالاخره بعد از مدت ها یادی از ایشون کردم، از سربازیشون گفتن و جواب سوالم را هم خیلی کامل دادن از خودم پرسیدن اینکه چکار میکنم و...

حقیقتش هیچ کدوم از این حرف ها برای من تازگی نداشت. برام شیرین بود اما چیزی نبود که به خاطرش پیام دادم

توی حرفشون برخلاف قبل چندین مرتبه گفتن که سلام به خانواده محترم برسونید! به اضافه استیکر گل رز و...

واقعا نمیخوام دیگه خودم را با این حرف ها امیدار کنم و حتی شاید نوشتنشون هم درست نباشه

الان چند هفتست که از پیام من میگذره... چندین مرتبه بع از اون  ایشون پیام ارسال کردن و سوال درسی پرسیدن چون هر دو دانشجو دکتری شدیم و من یه مقدار تجربم توی این دو ترم بیشتر شده...

به هرحال دوستای خوبم

روزای قبل بازم برای من تکرار شد

همون حرف های تکراری

همون سوالات درسی و حرفهایی که واقعا چیزی نبود که من بخوام بشنوم و به خاطرش غرورمو بازم بزارم زیر پا و پیشقدم یه صحبت تکراری بشم

راستی حرف از استادی شد که با ایشون فهمیدم نسبت خانوادگی نزدیک دارن. استادی که من را مثل کف دست میشناسن و همکاری زیادی داشتیم و اگر میخواست میتونست از طریق ایشون هم پیگیر کار من بشه

توی همین چند روز ازمونی داشتیم که به واسطه اون میتونستیم توی دانشگاه باز هم همو ببینیم اما ایشون اصلا چیزی مطرح نکردن و دیداری اتفاق نیوفتاد و بعد تلفنی فقط راجع به سطح سوالات پرسیدن

خب فکر میکنم تمام این موارد گویای واقعیت هست

دیگه به این باور رسیدم که من برای ایشون هرچند محترم اما هیچ چیزی بیشتر از یک همکلاسی و هم رشته نیستم

قصد داشتم شمارشون را پاک کنم و برای همیشه این صحبتای تکراری را تمام کنم اما به نظرم درست  نیومد خصوصا اینکه الان که مطمعا شدم هیچ علاقه ای در کار نیست احساس میکنم علاقه من هم خیلی کمتر شده و... تقریبا دیگه ذوقی برای صحبت و دیدن اسمشون روی گوشی و تماشای عکساشون نمونده.

سعی میکنم رابطه را در همین حد توی قلب خودم هم حفظ کنم و منم فقط به چشم یک هم رشته ای و همکلاسی قدیمی بهشون نگاه کنم ... (فکر میکنم دیگه نیاز به سعی هم نباشه) به مرور اجازه میدم افراد دیگه ای که بهم ابراز علاقه میکنن فقط و فقط با خودشون مقایسه بشن و اگر تونستم به کسی علاقه مند بشم شاید منم صاحب یک زندگی شدم.

ممنون به خاطر پیگیری هاتون

به خاطر تمام راهنمایی هایی که کردید و اینکه بهم گفتید برای یک بار دیگه هم که شده شانسمو برای این علاقه قدیمی امتحان کنم و بیش از این خودم را ازار ندم

فکر میکنم توی همین مدت کم تقریبا به واسطه صحبت ها و اتفاقاتی که افتاد همه چیز روشن شد و این برای من خیلی خوب بود

فقط  چند جمله به دخترایی که اول راه من هستند میگم و تمام

وقتی که 20 سالم بود هیچ موقع فکر نمیکردم با یه خیال پردازی با بزرگ جلوه دادن یک نگاه شاید معمولی  هفت سال آزار ببینم و توی تنهایی فقط قسمتم گریه باشه و غم اما اینو از من بشنوید من توی همون دوران لیسانس پسرایی بهم ابراز علاقه کردن که اوضاعی بهتر از اوضاع ایشون نداشتن اما علاقشون واقعی بود و برای ازدواج هم صحبت میکردن... بماند که با وجود اینکه همگی شریف و محترم بودن اما خب سلیقه من نبودن اما الان میفهمم که یه پسر اگر دختری را دوست داشته باشه اجازه نمیده اینهمه ازش دور بشه... انقدر نیاز به یاداوری خودش پیدا نمیکنه

من با ابن علاقه زندگی کردم و حتی با فکرش لذت بردم اما این فقط به این خاطر بود که طرفم هم آدم سواستفاده گری نبود.. هر کسی غیر از اون شاید میتونست خیلی راحت با این علاقه ای که من داشتم ازم سواستفاده کنه و بعدم رهام کنه

اما همه خوب نیستن خیلی ها با همین روش شمارو به خودشون وابسته میکنن و...

دخترا مواظب خودتون باشید

مواظب احساستون مواظب قلبتون باشید

حیفه انقدر اشک بریزیم

من کم اشک نریختم تو این سالها

اجازه بدیم هرچزی زمان خودش اتفاق بیوفته

قلبمونا به رویا به خیالات خوش نکنیم

ما در برابر خودمون مسئولیم

من هیچوقت نمیتون به اون اقا بگم چرا نگاه کردی چرا منو وابسته کردی چرا یه وقتایی پیگیر درس من و کار من بودی

چون اول و اخر سازنده این سناریوی عاشقانه ذهن و قلب خودم بود

قطعا اگه این علاقه دو طرفه بود شاید همه چیز خیلی فرق میکرد

اما وقتی نیست

وقتی احساس میکنید نیست مثل من، با شاید و اما و اگر و احتمال ادامش ندید...

میدونم شاید خیلی از دخترا این احساسو همین الان داشته باش

اما از منی که 7 سال این علاقه را یک نفره حمل کردم و با خودم اینطرف اونطرف کشیدم بشنوید

علاقه ای که فقط یک نفر براش زحمت بکشه جز شکست و خرد شدن چیزی تهش نیست تازه در صورتی که اون فرد انسان محترم و خوبی باشه

این فرد هنوز برای من محترمه هنوز روی اسمش و درستیش قسم میخورم و هنوز براش ارزوی بهترینهارو دارم چون میدونم لایقشه و قطعا با موفقیتش هنوز هم خوشحال میشم

اما من هم لایق چیزی بیشتر از این علاقه هستم و بیش از این احساسات و قلبم را وقف این علاقه نمیکنم

امیدوارم  شما هم بهترین ها و اون چیزی که لایقش هستید نصیب قلب مهربونتون بشه

نمیدونم واقعا ازش اینو داره که پست به روز بشه یا نه تصمیم گیری را میگذارم به عهده اقای نجفی بزرگوار که این مدت زحمت کشیدن

در پناه خدا

التماس دعا

ب سوال کننده 

عزیزم هرجایی ک هستی موفق باشی 

خوبه که تونستی خودت رو قانع کنی که طرفت بهت حسی نداره هرچند اینم کار مشکلیه در پستوی ذهنت بازم ممکنه بیاد اما مطمئن باش همینکه ادم درستی سر راهت قرار بگیره براحتی میتونی فراموشش کنی تو بخاطر تنهایی مدام بهش فکر میکردی 

انشاالله زودتر ازدواج کنی 

سلام. خدا رو شکر که تکلیفتون با خودتون و احساساتتون روشن شده.  پرونده این ماجرا رو تو دلتونو و ذهنتون ببندید دیگه. ی مدت بگذارید بگذره و جز اون لحظاتی که ناخوداگاه ذهنتون میره اصلا بهش فکر نکنید. بعد چند وقت به موردهای جدید فکر کنید. شک نکنید گزینه ها مناسبی براتون پیش میاد ان شاالله به حق آقام امام حسین علیه السلام 🌷 دنیا پر از موقعیت های خوبه اگر ما محدودش نکنیم به اونچه خودمون فک میکنیم حتما باید اونطور باشه. خوشبخت بشید🌷

به سوال کننده 

دقیقا منم هم تو این شرایط شبیه تو هستم خیلی ناراحتم بخدا همه کارهام به هم ریخته با این تفاوت که اون یه وقتایی ابراز علاقه می کنه اما بیشتر از طرف کنه تا اون منم خیلی از خواستگاران رد کردم نه که واقعا نخوام واقعا نتونستم به کسی دیگه ای غیر خودش فکر کنم من ده بار جلو میرم اون یکبار .

فکر کنم یه طرفه است هربار خواستم تمومش کنم غیر مستقیم بهم گفت نه تموم نکن 

نمی‌دونم دلیل رفتارشو نمی فهمم چرا اینطوری کی کنه . آدمیم نیست بخواد کسی رو بازی بده ولی دیگه نمی تونم تحمل کنم خیلی براش صبر کردم رفتارش منتاقضه یه روز گرم زیاد یه وقتی سردی چندماه خبری نیست ازش من برم سمتش اونم میاد 

تو راست گفتی پسری که بخواد خودش میاد چرا خودمو گول بزنم اون نیومد .مگه من برای خواستگارهام و بقیه که پیشنهاد دادن کاری کردم اونا خودشون اومدن .اصلا نمیدونه عشق چیه 

الان دارم‌زجر میکشم باید شمارشو پاک کنم تا کی باید منتظر بمونم اون که خبر از شرایطم داره پس چرا کاری نمی کنه. معلومه دیگه نمی خواد ولی چرا بعضی جا کاری می کنه حرفی میزنه که من امیدوار بشم کاش تو روم بگه من نمی خوامت 

تو راحت شدی فهمیدی کاش به من مسقیم می‌گفت منم راحت میشم میرفتم دنبال زندگیم 

چقدر در این سرزمین کوچک زندگی هایی هستند که از بسیاری جهات شبیه هم هستند. و من چقدر با خواندن داستان شما یاد عشق بی ته و بی نتیجه ی خودم می افتم. کاش میشد بغض و سکوت را شکست، کاش میشد فریاد زد، کاش میشد از هیچ چیز و هیچ کس ابای نداشت و آنچنان نعره برکشید که هیچ حسی در درون نمی ماند و اینگونه از داخل خفه ت نمی کرد، کاش میشد تابوها را شکست و واژه ی دختر بودن مانعی برای ابراز محبت نمیشد، و این بغض گل آلود کمتر از درون بیمارت می کرد، کاش همان عالم غیب که بی اراده عاشقت می کند، بی آنکه خود بخواهی یا متوجه بشی، همان می آمد و در این انتهای اندوه پاسخ سوالی را که آهسته آهسته در حال نابود کردنت هست را میداد، و این سوال این است که آیا او هم مرا دوست دارد؟ اگر دوست دارد چرا نمی آید؟ چرا این همه فاصله گرفته است؟ اگر دوست ندارد چرا اینگونه با نگاه و رفتارش دل من بی خبر را ربود؟ و والاتر از همه اینکه اگر این احساس بی اساس است چرا در عمق قلبم هنوز ندایی میگوید او همچنان دوستت دارد؟ این تناقض ها بخاطر چه هست و منشاءش چیست؟ خدایی که در آسمان قلبم پرواز کنان نظاره اش میکنم، درحالی که تمام وجودم را از زمین جدا میبینم و با قلب و وجودم در حضورش حاضر شدم و ازش میخواهم من را از سردرگمی دربیاورد، التماسش میکنم و بهش میگویم من بی خبرترین و ناتوان ترینم اما تو آگاه ترین و تواناترینی، خدایا اگر او هنوز مرا دوست دارد مسیرمان را نزدیک هم قرار بده و اگر فراموش کرده و این منم همچنان در آن حس گذشته مانده ام بهم توانایی بده رهایش کنم و از بند این احساس آزاد شوم، کاش میشد فلسفه ی این تناقضات را فهمید.

سلام سوال کننده ی عزیز🌷

حالتون چطوره؟ اوضاع احوال دلت چطوره؟ بهتری؟ ازدواج نکردین؟  امروز یادتون افتادم

ان شاالله خوشبخت بشین🌹

سلام به همه 

آخرین کامنت امشبم 

خودم رو گذاشتم جای طرف 

۱- موقعیت اقتصادی درستی ندارم پس تنام احساسم رو زیر پام له میکنم حتی اگه مجنون باشم.

۲- هدف گذاری مشخص دارم و فعلا هیچ دل مشغولی رو نمیتونم بپذیرم پس بازم احساسم رو له میکنم 

۳- شرایط خانوادم جوریه که نمیتونم رو کمکشون حساب کنم و شاید خودم باید پشتیبانشون باشم پس حالا حالاها دل، بی دل.

۴- شخص محترمیه ولی بهش احساس ندارم،نخواستم داشته باشم چون با اولویت هام هم خونی نداره پس احساس بی احساس.

۵- مرتب داره نگام میکنه،چیکارش کنم بی خیال بشه؟؟نمیتونم جواب احساسش رو بدم پس بهتره سرد برخورد کنم تا وابسته نشه و برام شر بشه.

به سوال کننده 

اگر دیدی از نظر اقتصادی ثبات پیدا کرد،از طریق یه واسطه مطمئن وضعیتش رو بررسی کن و مزه دهنش رو بفهم.

امیدوارم به مراد دلت برسی چون هفت سال شوخی نیست.

سلام دوباره 

خوابم نبرد،گفتم برگردم اینم بگم 

😁😁

لطفا پسرها رو با خودتون مقایسه نکنید که از روی نگاهتون،حستون رو بفهمه یا مثلا چون بعد دو سال بهش پیام دادید،بفهمه که بهش حس داشتید.

پسرها خیلی ساده تر از این حرفها هستن و فقط حرف مستقیم و بدون مقدمه و تمثیل ،حالیشون میشه و میفهمن.حالا هر چقدر باهوش و فهمیده باشه،ذاتش اینه.

این که شما چشمتون دنبالش بوده یا به قول قدیمیا گاهی با هم نظر بازی داشتید،احتمال اینکه طرف حتی پیش خودش فکر کنه که نظرتون بهش برا دوستی بوده هم هست چون احتمالا مثل شما زیاد دور و برش بودن ولی خوب شما پیگیرتر بودی.

شاید اگر سالها بعد از طریقی بفهمه شما بهش احساس داشتید و خیلی هم جدی بودید،شاخ در بیاره.

از من به شما نصیحت،از طریق یه واسطه درست و مطمئن،نظرش رو جویا شو.

و البته آماده رد شدن هم باش و ممکنه خوردتر بشی،ولی حداقل در آینده پشیمون نمیشی که چرا بهش نگفتم.

انشاالله هرچی صلاحتون هست،براتون پیش بیاد.

این سوز و گدازا ،  علتش فراقه ، 

دورا دور هم چیزهایی که در نظرش میگرفتین  ، بازم حالت "رسمیش" بوده ، مثل احترام به استاد ، برخورد با دختران ، سخت کوشی و ...

اگه تو حالت " خودمانی " چند تا چشمه ازش میدیدن مثل  ناراحتی ، بی حوصلگی ، احیانا" تندی و  اینا ،  الان قضیه خیلی عادی تر بود واستون.

نه که بعد ۷ سال هنوز سوز و گداز  !