خانواده برتر

به نظر من مشهد بخون چون دانشگاهای خوبی داره.نیازی نداری بری شهر دیگه خبر خاصیم نیست اونجا.مسافت تهران تا مشهد زیاده اگه بخوای با اتوبوس یا قطار بری زمان زیادیو تو راهی که اذیتت میکنه.مثلا یه تعطیلی میشه دوس داری بری خونه و به خاطر بعد مسافت مجبور میشی بیخیالش شی.کلا به نظر من خوابگاهم کسی میخواد بره بهتره شهری باشه که زیاد دور نباشه

منم رتبم خوب شد میتونستم دانشگاه تهذان قبول شم پدرم گفت نرو
شما با این توصیفایی که از خودت کردی فکر کنم خیلی به مشکل بر بخوری تهران مردمش خیلی پیچیده شدن همه جا وضع اینجوری ولی تهران چون پایتخته دیگه شرایط اجتماعیش خیلی پیچیده س اگه ساده باشی میکشوننت تو راه کج و درس و ... از سرت میفته کلا

به نظر من اگر برات سخت هست همون مشهد بمون مسلما زندگی تو شهر خودت راحت‌تر از یه شهر غریب هست
من دوستی داشتم تک فرزند بود سالی که کنکور دادیم انتخاب رشته کرد عمران دانشگاه دولتی شیراز قبول نشد ولی دانشگاه دولتی اصفهان قبول شد با اینکه پسر بود و قدبلند و درشت‌هیکل چون تک‌فرزند بود مادرش نگذاشت بره اصفهان اونم رفت آزاد شیراز عمران خوند
البته این رو هم حساب کن زندگی خوابگاهی میتونه کمک کنه که هم مستقل‌تر بشی و به خودت متکی‌تر بشی هم روابط اجتماعیت بهتر میشه البته به احتمال زیاد تو خوابگاه با هم خوابگاهیات بعضی وقتها سر مسائل مختلف اصطکاک پیدا کنی

سلام...
دختر خوب فکر کردی دانشگاهای تهران چه خبره؟فک کردی مثلا تو تهران بخونی سطح علمیت خیلی بالاتره و مدرکت باارزش تره؟ اگه ی شهر محروم بودی باز ی چیزی ولی دانشگاه های مشهد هم خوبه که...
بعدشم گذشت اون دوره ای که مردم دنبال دانشگاه تاپ بودن الان اولویت با شهر خودته...الان طرف پزشکی هم بخواد بخونه اول میاد شهر خودشو میزنه بعد میره سراغ شهرای دیگه...
اصلا هم فکر نکن خوابگاه رفتن آسونه به سختیش نمی ارزه هیچ ربطی هم به مستقل شدن نداره شما میتونی خونه بابات باشی ولی مستقل شدن رو یاد بگیری. ..
دور شدن از خانواده خیلی سخته...
اصلا هم ربطی به دختر بودنت نداره حتی اگه پسر بودی و هیچ وابستگی به خانواده نداشتی بازم میگفتم بمون شهر خودت...
به هر حال امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری 🌹

دانشگاه فردوسی مشهد تیپ یکه و تفاوت زیادی با دانشگاه های تهران نداره
اگه قصدت این بود از ایران بری بهتر بود دانشگاه های تهران رو تو اولویت قرار میدادی
اگه هدفت غیر از اینه همون مشهد مناسب تره

زیز دلم...بمون شهر خودتون. خیلی یهتره.
اولا دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه دولتی تیپ الفه و خیلی فرق چندانی با دانشگاههای تهران نداره.
دوما محیط خوابگاه تحملش برای هر کسی آسون نیستش. اگه نمیتونی کسایی رو که هر لحظه تو کارت فضولی میکنند رو تحمل کنی، یا شاهد بگو مگوهاشون و راست و دروغشون باشی...اصلا مناسب شما نیست.
سوما خوابگاه هزینه داره. الان باید ترمی حداقل ۳ تومن هزینه کنی. یه رفت و برگشت ساده با قطار یا ماشین برات ۲۰۰ تومن درمیاد(میانگین)، از اون طرف هم هزینه جا و خورد و خوراکت هست و البته رفت و امد.
چهارما الان تو خونه شرایط برات مهیاست. غذای خوب، جای خوب، توجه کافی...خوابگاه از این خبرها نیست. تازه اگه بخوای بری سر کار همزمان با درس خوندن..تو شهر خودت که خیلی خیلی راحت تره برات.
الان دیگه دوره توجه به دانشگاه و مدرک به سر اومده...پس بی خودی به خاطر مدرکی که معلوم نیست باهاش کار خوب پیدا کنی یا نه...خودت رو اواره نکن.

اگه تجربی هستی و پزشکی میخوای بمون مشهد،چون دانشگاه مشهد خیلی قویه، برای رشته های دیگه هم به نظرم شهر خودتون بمون، چون با تعاریفی که از خودت داشتی سخته زندگی در شهرهای دیگه

خوبه بری دانشگاه تهران
وابستگی تا کی؟
مگه از اینده خبر داری؟
با دور شدن از خانواده بزرگ میشی..
حالا یه عده جنبه ندارن میرن سر از ناکجااباد در میارن ..جنبه تو بسنج ولی من بودم میرفتم تهران..

تهران تا مشهد باقطار 8 ساعته..دوره؟؟
من علوم پزشکی مشهد درس خوندم با اتوبوس 17ساعت تا 19 ساعت تو راه بودم کلا فقط اخر ترم میرفتم خونه یعنی هر 5 ماه یه بار مثلا
بعد شما میخوای کلا سختی نکشیدی که چی بشه؟
همین ها کلی ادمو بزرگ و قوی میکنه.. اگه کارنکنی تنها نباشی میشی اون خانم تو پست قبلی که 28 سالشه میگه بلد نیستم حرف بزنم.. ادم به نسبت سنش باید رشد کنه.. نمیدونم
من امسال تنهایی رفتم یه کشور اروپایی ..به روستاهاشم سر زدم.. تنهاااااا خیلی هم تجربه خوبی بود..
قرار نیست دنیامونو محدود کنیم.. بمون تو شهر خودت..تکونم نخور..
چی بگم من اینجوری فکر نمیکنم..

درود بر شما.
با توجه به شرایط شما و تعاریفی که از خود بیان نمودید، تحصیل در محل خودتان مطلوب تر به نظر می رسد.
جدا از این بحث، دانشگاه فردوسی مشهد یکی از بهترین دانشگاه های جامع کشور می باشد و چنانچه توانایی تحصیل در آن را دارید، در کیفیت و سطح این دانشگاه شک نکنید. در بسیاری از موارد دانشجویان از شهرهای دورتر برای تحصیل به مشهد می آیند.
هرچند زندگی دور از خانواده در شهر بزرگی چون تهران به شما استقلال و خودکفایی بیشتری می آموزد.
پیروز باشید.

مشهد بمونید

تهران دوره و رفت و آمدتون میشه دو ماه یه بار

وگرنه از درس میفتی
ضمن اینکه چون راهت دور میشه و میدی خوابگاه کمبودِ عاطفی رو حس میکنی و اونوقته که جنس مخالف واسه دوستی سمتت میاد

مشهد بخون ولی سعی کن کم کم مستقل شی و وابستگیتو کم کنی

ان شاءالله موفق و سلامت باشین

سلام
با چیزی که در مورد خودتون گفتید خب تو مشهد بخونی راحتری.
خونتون ، خونواده ، مسیرراهم واست مشخصه به اینام فکر کن. بقیه هر چی میخوان بگن فقط بلدن از دهنشون یه چیزی بگن جایه تو نیستن و درکت نمیکنن ، ببخشید دهن آدم آسفالت میشه تو شهر غریب ،یه عده میرن پز میدن فلانی دانشگاه تهران درس خونده. بازم در موردش فکر کن. به هر حال این شما هستید که تصمیم میگیرید.
تصمیم درستی بگیرید که یه زمانی پشیمون نشید.

بمونم؟چرا هیچکی با رقتن به تهران موافق نبود....شاید بشه تغییر کرد..شاید من به نسبت اون چیزی که قبلا بودم متفاوت تر شده باشم و هزارتا شاید دیگه

با این روحیاتت به نظرم بمونی مشهد بهتره چون دانشگاه فردوسی مشهدم خیلی خوبه
ولی اگر خواسی بری تهران دانشگاه تهران برو ارزشش بیشتره علامه یا بهشتی نرو

به عنوان یک مشهدی که 8 سال تهران درس خونده میگم که با توصیفاتی که از خودت کردی قطعا توی محیط خوابگاهی و دانشگاه اذیت خواهی شد
همون دانشگاه مشهد بمون و آرامش زندگیتو با چیزی عوض نکن
نهایتا برای ارشد اگه خواستی حای جدیدی رو تجربه کنی برو دانشگاه های تهران

سطح علمی دانشگاه ها که فرق داره مسلما، ولی نه اونقدر که ارزش این همه در به دری رو داشته باشه. زندگی تو خوابگاه واقعا سخته به نظر من. خودم همیشه تو شهر خودم بودم، ولی شده که خوابگاه پیش دوستم مونده باشم، و مطمئنم بیشتر از دو سه شب نمیتونستم تحمل کنم. کلا حریم خصوصی نداری. اونم نه یک روز یا دو روز. چند سال. برا من اصلا قابل تصور نیست. خونه مجردی هم مخصوصا برای دخترها مشکل زیاد داره. شهر خودت بمونی در کل بهتره به نظرم.

ولی، این حد از وابستگی هم به نظرم نرمال نیست. یعنی نباید دلیل تصمیم شما همچین چیزی باشه. اگه به همین منوال پیش بری احتمالا تو زندگی خودت هم نمیتونی مستقل به معنی واقعی بشی هیچ وقت. رو این مورد کار کن، چه رفتی تهران چه موندی مشهد.

سلام بدون کوچکترین شکی دانشگا مشهد برو

سلام.
شاید بعنوان یه پسر خیلی خوب نتونم شرایطت رو درک کنم. ولی اینو بدون که محیط خوابگاه جوریه که ناخواسته و خودبخود شخصیت اجتماعی در شما شکل میگیره. شما تو مدرسه با تعدادی غریبه صرفا همکلاس بودی. ولی تو خوابگاه کلی دوست پیدا میکنی که باهاشون هم اتاقی و هم سفره و هم خرج و .... میشی. من که پسر هستم، تو خوابگاه با خیلی از دوستام ارتباط عاطفی شدید پیدا کردم و واقعا بعضیاشون مث برادرم بودن و الان بعد گذشت 4 سال، با اینکه یکیشون شماله و یکی جنوب و ... ولی با همه شون ارتباط صمیمانه دارم. حالا شما که دختری قطعا شرایط بهتری خواهی داشت! پس اصلا نگران این موضوع نباش.

اما در مورد اینکه از زندگی تو شهر دیگه، مخصوصا تهران هراس داری، بنظرم این موضوعو به فال نیک بگیر. چون اولا تجربه زندگی دانشجویی تو تهران میتونه خیلی به پختگیت و اجتماعی شدنت کمک کنه. قطعا بعد چند سال متوجه این حرف من خواهی شد. ثانیا اینکه کمی ترس در وجودت باشه خیلی عالیه. چون تو مسائل مختلف محتاطانه تر رفتار خواهی کرد.

بنطرم حیفه که فرصت تحصیل تو دانشگاه های سطح یک کشور رو فدای این ترس و نگرانی های بیهوده کنی. الان که همه مردم لیسانس و ارشد دارن، پس نام و برند دانشگاه اعتبار قابل توجهی داره که در اینده به کارت میاد. ضمن اینکه اگه بخوای ادامه تحصیل بدی، اینو بدون که شانس دانشجوهای تهران بیشتر از شهرستانی هاست.

به نظرم اصلا نگران نباش و با خیال اسوده دانشگاهای تهرانو انتخاب کن. بعد از اومدن به تهران هم اصلا نگران چیزی نباش و شک نکن کلی دوست صمیمی پیدا میکنی. و البته سعی کن دوست جنس مخالف اصلا پیدا نکنی! حتی برای کارهای درسی.

موفق باشی

دوستان عزیز!
این دختر ازتون نخواسته باهاش ابراز احساسات کنید. بلکه ازتون کمک خواسته. تعجب میکنم که چرا اکثرا میگین بمون شهر خودت!!!

چرا بنده خدا رو الکی میترسونین؟

شماها خودتون تابحال از خانواده دور نشدین؟ قبل از اینکه تو این شرایط قرار بگیرید استرس نداشتین؟ و بعد از یه مدت همه چیز براتون عادی نشده ؟ و احساس نکردین که ترسی که قبلا داشتین بیهوده بوده؟

خب چرا ایشون رو میترسونین؟؟

این یه فرصت طلاییه که بتونه برای همیشه از این تنهایی خارج بشه و به محیط اجتماعی ورود کنه. پخته تر بشه. استقلال تصمیم گیری داشته باشه و ....

اینکه بخواد همیشه تو همین شرایط فعلی بمونه ممکنه بعدها خدایی نکرده دچار مشکلات دیگه مخصوصا بعد ازدواج بشه!!


دانشگاه فردوسی و صنعتی اصفهان و صنعتی ارومیه همگی تو رنکینگ وزارت علوم سطح 1 هستن. ولی به هیچ وجه دانشگاه های تهران رو با اونا مقایسه نکنید.

من کارشناسی صنعتی اصفهان بودم و ارشد تربیت مدرس بودم. شرایط درس و پژوهش تو تهران خیلی ایده آل تر از شهرستاناست.

دسترسی به اساتید دانشگاه های تاپ
فرصت خوب برای اپلای
شانس بالاتر برای تحصیلات تکمیلی
فرصت های مناسب برای اشتغال حین تحصیل
و .........

به فرناز
بله دوره.من نگفتم تنهایی جایی نره.گفتم این بعد مسافت زیاده من خوابگاهی زیاد دیدم این موضوع خیلی اذیتشون میکنه.یه وقتی هست جایی که قراره بری شرایطش خیلی بهتره اون موقع ادم از این مورد صرف نظر میکنه.ولی واقعا فرق زیادی نیست بین تهران درس خوندن و مشهد درس خوندن.مشهد دانشگاهای خوبی داره.یه عده هم تصور رویایی از تهران دارن که اونجوری نیست واقعا.

یکی از اقوام دور ما که پسر به شدت خجالتی و گوشه گیر بود یعنی حتی یک نفر دوست نیمه صمیمی هم نداشت دانشگاه تهران قبول شد . وقتی رفت تهران شخضیتش ۱۸۰ درچه چرخید . بنظرم شمام میتونید با تغییر محل زندگی و رفتن به شهر دیگه از این وابستگی شدید و البته خطرناک با مادرتون کم کنید و دوستای زیادی هم پیدا کنین . توی خوابگاه چه بخواین و چه نخواین خود بخود کلی دوست و رفیق پیدا میکنین . تهران هم پر جاهای دیدنی و پارک و غیره هست که با دوستای جدید میتونین برین . به نظرم یه چالش خیلی جذاب برای افرادی مثل شما همین رفتن به تهران میتونه باشه . نترسینن و حتما برید تهران . اگه تو شهر خودتون بمونین و برین دانشگاه انگاری رفتین مدرسه و برگشتین خونه . یعنی شرایط روحی و وابستگی تون هیچ فرقی نمیکنه .

سلام خواهرم به عنوان کسی که چند سالی تو فضای خوابگاهی دانشگاه تهران بوده به هیچ عنوان توصیه نمیکنم که بیاید تهران ،همون مشهد بخونید، اولا که رشته به شدت مهمتر از دانشگاهه ثانیا دانشگاه فردوسی دانشگاه خوبیه سوما اصلا شهر غریب مخصوصا تهران برای دختر خوب نیست محیط خانواده هر چقدر هم بد باشه که شکر خدا برای شما بد نیست خیلی خیلی بهتر از شهر غریبه ،همین که شب بیاین کنار خانواده بخوابین بسیار بسیار بیشتر می ارزه تا دانشگاه های مثلا اسم و رسم دار(خواهشاً اسم دانشگاه گولتون نزنه مهم و مهم و بازم مهم خود شمایید)، و در آخر این که به عنوان کسی که تقریبا هفت هشت سالی غربت کشیده از سربازی و تحصیل و کار به هیچ عنوان نخواهم گذاشت دخترم محل تحصیلش جایی غیر از شهر محل زندگی خودم باشه حتی اگه رتبه یک کنکور رو هم بیاره و همینطور پسرم البته یکم با غلظت کمتر ولی دختر باید و باید و باید تو شهر خودش بخونه حتی اگه محیط خونش جهنم باشه ( هیچ وقت اون صحنه ای که یکی از دختر های خوابگاهیمون برگشت تو کلاس جلو پنجاه نفر به استاد گفت عجب غلطی کردم اومدم شهر غریب حتی برای پزشکی)
موفق باشی

بنظر من برو تهران هم خودت بزرگ میشی هم بقیه عادت میکنن
بالاخره که یه روز میخوای شوهر کنی بری مامانت آخر باید اون دلتنگی و گریه رو تجربه کنه حالا چند سال زودتر

مگه قراره اذیت نشه؟
تا اذیت نشی که بزرگ نمیشی..
با جامعه بر نمیخوری.. اجتماعی نمیشی..الان من تنها دور از خانوادم یه شهر دیگه کارمیکنم.. تنها خونه دارم.. سخته..برای کار پیشنهاد نمیکنم دختر بره شهر دیگه ولی واسه دانشگاه بین تهران و مشهد تهران و انتخاب میکنم.. ولی شهر دیگه یا دانشگاه دیگه بود مثلا شیراز و مشهد میگفتم همون مشهد باش.. اگه پزشکی بود میگفتم مشهد باش چون اینقدر سخت وطولانیه و کشیک داره که حتما باید تو شهر خودت باشی..تازه مزایای دیگش اینه کل دکترا و بیمارستانهای شهرخودتو میشناسی و ایندتم خوبه.. ولی رشته ایشون پزشکی نیست یا دندون یا دارو که مشهد بمونه بهتر باشه..
اینکه مث مدرسه بره دانشگاه بیاد خونه که توش چیزی نداره..
شما مشهد یا تهران درس خوندی؟
من کارشناسیم علوم پزشکی مشهد بودم که چسبیده به فرردوسی گاهی تو دانشگاه فردوسی ام میرقتم واسه کارگاه ها و کلاس های دانشکده پزشکی مون که توزمین دانشگاه فردوسی بود..ارشدمم استاد مشاورم تهران بود نصف ارشد و تهران بودم..
به نظرم علی رغم خوبی و راحتی و ارامش مشهد و دانشگاهش برای من خوابگاهی تهران تجربه های بهتری داشت..
خوابگاه تهران شلوغ تر و کوچیک تره خوابگاه مشهد بزرگ و عالی بش میگفتیم قصر.. باامکانات عالی..
ولی باز من تهران و ترجیح میدم..بهرحال هرکسی یه نظری داره.. قصد بحث ندارم عزیزم..

وضعیت خوابگاه ها خوب نیست.وضعیت جامعه هم خوب نیست.
دانشگاه فردوسی مشهد که عالیه برو همونجا

من موقع انتخاب رشته فقط و فقط شهر خودمو انتخاب کردم اگه الان می خواستم انتخاب رشته کنم بقیه شهر ها رو هم می زدم درسته یه کم سختی هست ولی ادم عادت می کنه به مرور اگه کارشناسی قبول شدی نهایتش ۴ ساله که زیاد نیست و به سختیش می ارزه دانشگاه تهران عالمی داره برا خودش

سلام عزیزم.. من متوجه یه چیزی نشدم! اینکه الان تایم انتخاب رشته تموم شده و شما این سوالو میپرسی؟؟؟؟! چون الان حرفای ما فرقی به حالت نداره..
بهرحال بنظرم مشهد بخون... چون با اینکه این ویژگی شما قابل تغییره اما مطمئنا با توصیفاتی که شما داشتید توی این یکی دوماه مونده به شروع سال تحصیلی حل شدنی نیست! و عاقلانه ترین تصمیم اینه که کارشناسیتون رو مشهد بگیرین نهایتا برای ارشد اگه دوست داشتید برید یه شهر دیگه.. تا اونموقه فرصت کافی دارید که شرایطو فراهم کنید! اینم بدونید که تو تهران حلوا خیرات نمیکنن!!! و شما الان تو شرایط قرار نگرفتید وگرنه حرف من و بقیه دوستان رو بهتر می پذیرفتید....! :)
یاعلی

خوب من پسرم
چند سال تهران درس خوندم و خوابگاهی بودم البته تو دهه هشتاد
نمیدونم اینکه بعضی دوستان میگن اصلا به خوابگاه فکر نکن دلیلشون چیه، انگار یه اتفاق بدی تو خوابگاههای دخترونه در جریانه
بنده خدا رو نترسونید

من بهترین دوره جوونیم توی خوابگاه گذشت با افراد مختلف از فرهنگ ها، گویشها، لهجه ها، رشته های مختلف هم صحبت میشی دوست میشی بازی میکنی
من که یه پسر مذهبی بودم و هستم مشکلی برام وجود نداشت و دوستای صمیمی پیدا کردمو خیلی بهم خوش گذشت و درک صحیح تری از خودم، مردم و فرهنگ ها پیدا کردم البته اینم بگم واقعا یکی دو هفته اولش برام خیلی سخت بود اما از یه جایی خوب شد بقبه هم مثه شما هستن اولش دور هم میشید گریه میکنید (شوخی کردم) همدلی باعث ایجاد صمیمیت میشه بنظرم دخترا دوستای صمیمی تری پیدا میکنن الانم با اومدن چت تصویری رایگان دیگه اونقدر دلتنگی معنی پیدا نمیکنه یکی از دوستام میگفت مادر و خواهرزاده هاش خیلی وابسته است قبلا یه روز نوه ها رو نمیدید کلی دلتنگ میشد و وقتی میدید کلی بغل و بوس و اینا اما یکماه پیش رفتن کربلا، تقریبا دو هفته نبودن اما چون تصویری زیاد چت کرده بودن دیگه اون دلتنگی یه روزه سابق وجود نداشت

دختر عموم خیلی مذهبی بود دانشگاهی توی قبرس بهش پیشنهاد تحصیل رایگان داروسازی داد رفت با 18 سال از خانواده کَند و رفت جایی که زبون و فرهنگ و آدماش خیلی فرق دارن بنظرم این باعث شد خیلی رشد کنه دنیا رو بهتر بشناسه اما اگه توی شهرش یه رشته رو میخوند و از شهرش بیرون نمیرفت چیزی بدست نمی آورد
دیگه درسش داره تموم میشه و این راه بظاهر سخت رو داره خیلی شیرین تموم میکنه و فکر کنم قصد داره دورههای تکمیلی رو تو دانشگاههای اروپایی یا امریکایی بگذرونه و این اعتماد بنفس رو پیدا کرده و از زندگیش لذت میبره

دور شدن از خانواده به بهانه درس و سربازی یه فرصتیه که باید مغتنم بدونمیش و به شکل تهدید نبینیم مگه اینکه آدم حواس جمعی نباشیم و حالی به حالی باشیم و افسار زندگیمون از دستمون خارج بشه

بنظرم شما ابتدا باید ببینی چقدر خودت میتونی از خانواده دور باشی اگه احساس میکنی نمیتونی تحمل کنی و شاید همه چی بشدت تحت تاثیر قرار گیره و همون مشهد بمون بدم نیست و اگه اینکار رو کردی حتما سعی کن یواش یواش این وابستگی دو طرفه کمتر بشه اینجا فرصت داری این اتفاق رو رقم بزنی و از وابستگی خارج بشی و برای ارشد به تجربه زندگی جدید فکر کنی

موفق باشی خواهرم

چیزی که مسلمه ترمای اول اذیت میشی هم تو خوابگاه هم تو دانشگاه اما به نظر من می ارزه
من کرمانیم و دانشگاه تهران قبول شدم
مثلا یکی از مشکلات خوابگاه اینه که به نور حساس باشی طول می کشه تا عادت کنی یا به تمیزی حساس باشی بقیه نه اذیت میشی برعکس این موردم کشنده اس وسواس
اما بعد از یکی دو ترم درست میشه و آدامای اطرافت رو خودت انتخاب میکنی
نگران راه طولانی هم نباش واسه من ۱۴ ساعت راه بود
تو خوابگاه خودت یادمیگیری با مشکلاتت کنار بیای اگه با کسی مشکلی داری یا مریضی یا در مرز افتادنی یا ......
یادمه یه بار خواب موندم ساعت ۸ امتحان داشتم و ۷ و ۵۳ دقیقه بیدار شدم داشتم سکته میکردم اما همه اینا واسه ترمای اوله
الان دلم برای خوابگاه تنگ شده شدیدا

خب نهایتش اینه که تهران اگه قبول شدم که احتمالش هست،دو هفته میرمو سر کلاسا میشینم.....بعد دو هفته کارنامه سبز میاد و میتونم فردوسی رو بزنم...نمیشه این جوری؟!
ضمنا خیلی ممنونم از همتون بابت نظراتتون♥

یه سوالی داشتم از دوستانی که میگن برو تهران پس کی میخوای مستقل شی اینجوری بزرگ میشی اجتماعی میشی و...
با این استدلال اونوقت تکلیف تهرانی هایی که تهران قبول میشن چیه؟؟چون تو شهر خودشونن و شرایط سخت خوابگاهی رو تجربه نمیکنن هیچوقت نمیتونن بزرگ و مستقل بشن؟؟یا حتما اونا هم باید برن یه شهر دیگه خودشونو آلاخون والاخون کنن تا به اصطلاح آدمهای بسیار با تجربه ای بشن؟؟؟
بنظرم این استدلال اصلا کافی و منطقی نیست!!!

همیشه تو همه دنیا پایتخت یا شهرهای بزرگ فرصت های بیشتری در اختیار ادم میزاره برای رشد..همیشه به سمت جای بزرگ تر رفتن تجربه های بیشتر رو برای ادم فراهم میکنه نه موندن تو جای امن وچیک همیشگیت..

ایشون گفتند وابسته اند گفتیم خوبه بری تهران چون از وابستگی غیر سالم ات کم میشه و رشدتم خوبه.. اگه تهرانی بود هیچ وقت نمیگفتیم برو مشهد که وابستگیت برطرف بشه یه راه های دیگه ای براش وجود داشت که باید انجام میداد..

کسی که تواریزونا زندگی میکنه بره نیویورک خیلی پیششرفت میکنه ولی این ایا به معنی اینه که یه نیویورکی تو شهر خودش رشد نمیکنه تجربه کسب نمیکنه؟

اونی که تو شهر بزرگی مث تهران زندگی میکنه اینقدر فرصت و شرایط براش هست که خیلی چیزها یاد بگیره ..هزار جور ادم ببینه..که نیاز نیست بره مشهد یا شیراز...

الاخون والاخوون یعنی کسی که جا مکان نداره معلوم نیس داره چیکار میکنه از نظر من..دانشجویی که از مشهد میره تهران الاخون والاخون نمیشه..یه کم شرایطش تغییر میکنه و با گذر زمان اداپته میشه با شرایط و محیط.. خوابگاه و دانشگاهشم مشخصه الاخون والاخون نیست.. اگه نخواد هی بره مشهد بیاد..شیک از اول تا اخر ترم میمونه تهران.. :)
کامنت حسین خیلی کامل و خوب بود خوشم اومد..

سلام من خودم اصفهانم ومیام مشهد درس میخونم تو خابگاهم هستم
به نظر من خابگاه خیلی سخته و اگه برمیگشتم میرفتم ازاد شهر خودمون حتی
چونکه من دختر ارومی هستم
وقتی خونه بودم شخصیت فوق العاده مستقلی داشتم تنهایی همه کارامو میکردم از نظر اخلاقیو اجتماعیم خیلی بالا بودم
ولی وقتی اومدم خابگاه اینقدررر اذیت شدم که تبدیل شدم به یه فرد افسرده
من زندگی قانونمندی داشتم که صد در صد تو خابگاه هیچوقت از اون همه ارآمش خبری نیس
مثلن یه موردش من ادمیم که موقه خواب باید سکوت باشه ولی خابگاه تا نیمه های شب شلوغه تو راهرو ها بچه ها با تلفن حرف میزنن جشن های شبانه که تقریبا هرشب تو خابگاه هست
این فقط یه مورد کوچیکش بود
تازه منی که همش میگفتم اصلا وابسته نیستم رفتم خابگاه اینقدر دلتنگی سراغم اومده بود که حد نداشت
برای من خابگاه اصلا خوب نیس
خئلی حساس و غمگین شدم امیدوارم زودتر این چند سالم بره

به فرناز
دوست عزیز اصلا نمیدونم چرا منو ریپلای کردی :)) اگه دقت کنی من اول کامنتم گفتم نظر من.این نظر منه دوستمون با خوندن نظرات مختلف در نهایت تصمیم میگیره.اذیت شدن با به زور خودتو اذیت کردن متفاوته.
به سوال کننده:
به نظرم پیشنهاد خودتم خوبه.کارنامه سبز

با توجه به چیزایی که گفتی، شما در شهر خودت تحصیلتو شروع کن و در کنار خانواده بمون. مادرت و خانوادت بر هر چیزی ارجحیت دارن.

بدون هیچ تردیدی تهرانو انتخاب کن
مطمئن باش خیلی زود خودتو با شرایط وفق میدی
ترست واقعا بیجاست
اتفاقا تهران رفتن برات یه توفیق اجباریه که برای همیشه از این انزوا خارج شی

واقعا اینم سوال داره من بودم با سر میرفتم تهران
خوابگاه که اصلا سخت نیست. اگه خیلی حساس و سوسول نباشی
من بهترین دوستامو تو خوابگاه پیدا کردم. بهترین دوران زندگیمم دوران دانشجویی بود.
نگران چیزایی که گفتی نباش. دعا کن هم اتاقی خوب گیرت بیاد
بعدم شما ۱۸ سالته هم اتاقیاتم به احتمال زیاد هم رشته و هم سنید. سریع با هم مچ میشید. تو این سن آدم انعطاف پذیرتره.
ببین اینقدر خوش میگذره خوابگاه که نگو. درسته بی پولی و کمبود امکانات هست اما با دوستات که باشی همه چی عالیه.

امیدوارم همینطوری که میگی باشه (a girl)
ممنون بابت نظرت♥

اگه خونوادت شرایطشو دارن کلا مهاجرت کنین تهران اینطوری برا ایندتم خیلیییی بهتره ولی اگه نه همون مشهد بمون
من خودم تک فرزندم خونوادم شرایط مالیشو داشتن کلا اومدیم تهران الانم خیلی راضیم ولی چون خصوصیاتت خیلی شبیه منه بهت قول میدم نمیتونی تنهایی تهران طاقت بیاری اینیم که میگن استقلال و اینا چرند محضه کی گفته دوری از خانواده یعنی استقلال اخه این چه طرز فکریه من نمیدونم
مطمئن باش تهران بدون خانواده خبری نیس ولی تو همون شهر خودتم کنار خانوادت میتونی ایندتو تضمین کنی ازلحاظ درس و ادامه تحصیل واینا میگم
من پارسال دندان تهران قبول شدم مامان و بابام پزشکن قبلا تبریز بودیم ولی حاضرشدن به خاطر من انتقالی بگیرن تهران الان که شرایطو میبینم واقعا بعضی روزا دانشگاهو سر میکنم به امید اینکه شب میام خونه مامانمو میبینم و باهاش دردودل میکنم
خانوادت ارجح تره بر همه چیز

ببین اینم بگم چون احساس کردم واقعا شخصیتت شبیهه منه به قران قسم بری خوابگاه پشیمون میشی منم 19سالمه قسم خوردم باور کنی پشیمون میشی اخرم بعد یه ترم میفتی دنبال انتقالی که اونم دردسرای خودشو داره وقتی میتونی نمره بالا بگیری که ارامش فکری داشته باشی این ارامشم فقط کنار خونواده نصیبت میشه مامان من رتبه96 بود اولش جوگیر شد زد پزشکی تهران اما بعد دوسال واقعا دگ طاقت نیاورد انتقالی گرفت پزشکی تبریز اصلا چون خودش تجربش کرده بود نذاشت من برم خوابگاه
البته اگه اهل عشق وحال و دوستی های جوونی هستی با خوابگاه کنار میای البته فک نکنم اینطوری باشی گفتم که شبیه خودمی حتییییی اگه هم اتاقیاتم خوب باشن بازممممم لحظه شماری میکنی اخرهفته برسه و برگردی خونتون واین یعنی دغدغه فکری همونی که اینقدر اذیتت میکنه دگ نایی برا تخصص گرفتن برات نمیمونه ولی اگه پیش خونوادت بمونی و با ارامش فکری مدرک عمومیتو بگیری مطمئن باش واسه گرفتن تخصصم ترغیب میشی
من خودم یه سال پیش همین روزای الان تو رو داشتم ولی باورکن حرفمو گوش کنی پشیمون نمیشی بهت قول میدم

(دانشجو دندان) عزیز...اره خونوادم میگن اگه من مشکلم فقط دوری باشه میان تهران کلا..ولی خب میدونم موندن تو مشهد براشون خیلی بهتره..تز نظر مالی و خیلی چیزا

عزیزجان به نظرم مشهد بمون دانشگاه فردوسی دانشگاه خوبیه جزو یکی از بهترین دانشگاه های ایرانه،دانشگاه های تهرانم چیز خیلی خاصی ندارن که بخوای حسرتشو بخوری
خودمم توی یکی از دانشگاههای دولتی تهرانم

عزیزم هنوزم جوابمو نگرفتم که الان که انتخاب رشته تو کردی حرفای ما چه دردی رو دوا میکنه؟؟؟؟!!!!
راستی واسه کارنامه سبز که گفتی تا اونجا من میدونم همینقدر راحت نیست که دانشگاهتو عوض کنی! باید از دانشگاه مبدا نامه بگیری و بعد ببری دانشگاه مقصد... بعد اگه دانشگاه مقصد که فرضا فردوسی باشه قبول کنه باید پرونده تو از تهران بگیری بری فردوسی و کلا کارای اداریشو طی کنی... نمیدونم چقدر طول میکشه به لحاظ زمانی اما مطمئنا عصاب واسه ادم نمیذاره دیگه!!!

بهرحال امیدوارم موفق باشی و بهترین تصمیمو بگیری...