سلام به همه
اول یه مقدمه میگم بعد سوالی که دارم میپرسم؛
چند وقته که پست هایی میبینیم که بحثی شده بین باورمندان مذهبی و غیر مذهبی که هر کدوم سوالات خودشون و با جواب های خودشون میگن و اغلب هم بی نتیجه است، این بحث ها حتی تا جایی پیش اومده که بعضی ها تو بخش نظرات پست های دیگه هم نظراتشون رو میگن که بیشتر شبیه یه نوع جداله تا بحث .
میخوام بگم من به این نتیجه رسیدم که تمام عقایدی که یک نفر داره در مورد باور به دین و یا نداشتن کاملا به خودش برمیگرده و یه چیز کاملا اعتقادیه، شما نمیتونین به یه کسی که دین رو رد میکنه اثبات کنین که این دین بهترین دینه و یا برعکس نمیتونین به کسی که به دینی باور داره اثبات کنین که اشتباه میکنه و هر کسی هم که مسیرش و دینش رو تقییر میده حالا یکی مسلمونه میشه مسیحی ، مسیحی میشه مسلمون مسلمون میشه خدا ناباور و بر عکس یه خدا ناباور میشه مسلمون.
هیچ کدومش بنظرم اثباتی درش نیست بلکه فقط انتخاب میکنن که به چه چیزی باور داشته باشن بدون اثبات فقط به چیزی رو میارن و چیزی رو انتخاب میکنن که فکر میکنن فقط فکر میکنن درست تره حالا که اونا تا چه حد توی عقایدشون محکمن ربطی به درست یا غلط بودن اون عقیده نداره و فقط بر پایه باور یک فرده همین .
اگه بحث معجزه رو کنار بذاریم هیچوقت هیچ اثباتی در کار نبوده و آدم ها فقط انتخاب کردن که با تصمیم خودشون کدوم رو باور کنن ، من باور دارم که خدا وجود داره ، من باور دارم که خدا وجود نداره برای این دو جمله بنظرم در این زمان نمیتونیم دلیلی بیاریم که کدوم داره درست میگه، آره میتونیم بگیم که ما خدا ررو نمیبینیم پس وجود نداره یا ما اون رو درون خودمون حسش میکنیم و وجود داره یا کتاب های آسمانی برای ما فرستاده که در مقابل کلی کتاب دیگه هم هست که حتی اخلاق مدار تر از بعضی کتاب های آسمانی هست. پس بنظرم اینجاست که میرسیم به ایمان که یک نفر میتونه بین این دو انتخاب کنه و انتخابش بازم بنظر من کم یا زیادتر از اون یکی نیست و این جاست که میرسیم به یکی از زیباترین ارزش ها که میگه باید به عقاید هم احترام بذاریم .
اما در مورد سوال؛
من این رو درک میکنم که وقتی در دینی حرفی از کار خوب و بد میشه و بحث گناه به وسط میاد و بعد از اون پای بهشت و جهنم هم باز میشه ،یه سری کار ها کاملا مشخصه که خوبه یا بد مثلا کمک کردن به کسی با تجاز کردن به کسی ، اما من هنوز نتونستم یه چیزی رو درک کنم از خیلی از اساتید دینی و فلسفه اسلامی پرسیدم که جواب درستی ندادن و اون اینه که چرا کسی که به خدا باور نداشته باشه گناه محسوب میشه و اون آدم رو در کنار گناهکاران میذارن .
یعنی چرا خدا باید یک کسی که صرفا بهش اعتقاد نداره رو ببره جهنم عذابش بده، شکنجش کنه ،زجرش بده ، آتیش بریزه روش و چیزهای دیگه برای یه مدت یا برای ابد . منظورم اینه که اون آدم میتونه خیلی درستکار تر از یه فرد مومن باشه .
به نظر من که این خدا خیلی بی انصافه اون فقط بهش باور نداره همین قبولش نمیکنه چرا باید گناه باشه وقتی که یک نفر دین خدا رو رد میکنه این بیشتر شبیه یک خدای عصبانی و نیاز به پرستش داره تا یک خدای متعال چرا براش مهمه که ما اونو باور داشته باشیم یا نه ؟
من هنوز نفهمیدم این چه ربطی به این داره که یه انسان خوبه و یا بد که باعث بشه شکنجه بشه یا در بهشت زندگی کنه ؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۴۸۸۹ بازدید توسط ۳۱۹۱ نفر
- دوشنبه ۱۵ بهمن ۹۷ - ۲۱:۴۲
