سلام دوستان
تو رو خدا کمکم کنید نظری بدید در این باره یه شغل بگید و معرفی کنید بهم که این سه ویژگی رو داشته باشه (تاکید میکنم فقط این سه ویژگی رو لطفاً از دایره این سه تا خارج نشید)
1 - شغل دولتی باشه
2 - پر پول و دارای درآمد نجومی عالی داشته باشه
3 - از شاخه رشته انسانی باشه
لطفاً فقط نظری که می‌دید جزء همین سه تا باشه مثلاً نیاید نگید شغل آزاد و ... .
سلام خدمت اعضا
بی مقدمه برم سر اصل مطلب، برای فردی که به خیلی از مشاغل علاقه دارد چه توصیه ای میکنید. شاید عجیب باشد ولی شغل هایی که من به آنها علاقه دارم خیلی به هم مرتبط نیستند. من آزمون هدایت شغلی دادم متوجه شدم میتوانم در اکثر این زمینه ها هدف گذاری کنم.
شغل هایی در زمینه های:
رشته های مهندسی، رشته های نظری محض، خلبانی، تجارت و فروشندگی، نجوم، نویسندگی، بازیگری، کوهنوردی حرفه ای، شغل های سیاسی و ...
من فعلا یک رشته مهندسی در یکی از دانشگاه های دولتی تهران میخونم. در کنار اون قرآن رو حفظ کردم. یادم هست در دوران دانش آموزی رتبه دوم نویسندگی در استان رو کسب کردم و ...
وقتی آزمون های هدایت شغلی دادم در خیلی از شغل ها به یک اندازه نمره آوردم. من یک بار همین جوری یک مسافری که سر راهم بود سوار کردم و متوجه شدم به مسافرکشی علاقه دارم. دیگه ول کن نبودم و دو سال در کنار درس، اسنپ کار میکردم. به نظر شما دقیقا باید چه معیارهایی رو برای انتخاب شغل در نظر بگیرم.
من به همه شغل های بالا واقعا علاقه دارم و با اطلاع خوبی میگم که در اون ها استعداد هم دارم. ممنون اگر راهکار های حساب شده ای ارائه بدید.
مرتبط:
تفاوت اوضاع کار و اشتغال دهه 80 با دهه 90 چیه؟
با کارهای روزمزدی و پروژه ای میشه زندگی کرد؟
چطوری یه کار خوب با درآمد مناسب پیدا کنم ؟
حداقل درآمد لازم برای شروع یک زندگی معمولی
میزان درآمد مناسب مرد از دید دختران دم بخت
حداقل درآمد خواستگار برای تشکیل زندگی مشترک مستقل
شان اجتماعی شغل مهمه یا درآمدش ؟
چطوری یه کاسبی ساده، بدون هزینه و با درآمد قابل قبول داشته باشیم ؟
برای انتخاب شغل علاقه مهمتر هست یا درآمد ؟
دختران چقدر روی پرستیژ شغلی خواستگاراشون فکر میکنن؟
در مورد حل مشکل بیکاری چه کارهایی میشه کرد ؟
بیایید علل بیکاری رو به چالش بکشیم
سلام
پسری هستم که امسال وارد دانشگاه شدم و الان ترم 2 هستم. راستش من از رشته خودم راضی نیستم و میخوام تغییر رشته بدم، از اونجایی که دوستانم هم مدیریت بازرگانی میخونن یه آشنایی باهاش دارم، به نطرم رشته مناسب منه، تو کارنامه سبز هم این رشته رو آوردم و "تصمیم قطعی "خودم رو گرفتم برای تغییر رشته.
حالا از دوستان این سوالات رو دارم:
اینکه بازار کار مرتبط با این رشته هم دولتی و مخصوصا خصوصی و هم خارج از کشور چطوره؟
مدرک لیسانس کافیه یا نیاز به ارشد هم هست؟
آینده کاری این رشته در اقتصاد و بازار کار آینده چطوره؟
میشه مقاطع بالاتر رو اپلای کرد و در خارج از کشور ادامه داد و اصلا نیاز هست و می صرفه؟، چه مالی شهریه و هزینه زندگی با این اوضاع ارز و چه اینکه عمر و جونی رو میذاری و اون کشور کار گیرت میاد، چون یه نیم نگاهی هم بهش دارم. اگر میشه کدوم کشور بهتره؟ اگر دانشگاه خاصی هم در کشوری مد نطرتون هست بگین.
با سلام
بنده فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه سراسری هستم و پس از تاهل و ۵ سال فعالیت در رشته تحصیلی خودم، قصد دارم رشته فیزیوتراپی بخونم و به همین دلیل به اطلاعات دقیق و بروز دانشجویان و فارغ التحصیلان همین رشته احتیاج دارم.
با توجه به شرایط خاص بنده و تعداد محدود دانشگاه های مرتبط، باید از آخرین رتبه قبولی دانشگاه، شرایط دوران دانشجویی جهت کار کردن و کسب درآمد به صورت مرتبط یا غیر مرتبط و میانگین درآمد فارغ التحصیلان در سال های ابتدایی اطلاعات دقیق تری کسب کنم.
لطفا اگه اطلاعاتی در این موارد دارید بیان کنید.
متشکرم
سلام
من 22 ساله هستم. کارشناسی شیمی دارم اما امسال میخوام کنکور بدم. با توجه به درصد ها و رتبه هام تو آزمون های آزمایشی میتونم پزشکی و دندان و دارو و فیزیو قبول بشم.
واقعیتش من از دختری خوشم میاد که 20 ساله است و پزشکی میخونه. پدر و مادرش هم پزشک و دندانپزشک هستن.میدونم برای این خانواده پرستیژ خواستگار دخترشون خیلی مهمه.
من به دلیل اینکه شیمی خوندم به داروسازی علاقه بیشتری دارم اما پزشکی و دندان و فیزیو رو هم دوست دارم چون در کل زیست و شیمی رو به شدت دوس دارم.
من خونه و ماشین دارم بنابراین چون به هر 4 رشته علاقه دارم (دارو بیش تر ) خیلی روی درآمد و ... توجهی ندارم اما چون میخوام به این دختر برسم پرستیژ برام مهمه.
با سلام
دختری هستم ۲۰ ساله که ۳ بار کنکور دادم و بار آخر رتبه ام شد ۳۰۰۰۰ و مدیریت صنعتی روزانه قبول شدم، امسال دانشگاه رفتم، منتها اطرافیانم و حتی اساتیدم میگن این رشته آینده ای نداره و کار پیدا نمیشه و ... .
کلا نسبت به این رشته بد بین شدم، به نظرتون بعد این ترم انتقالی بگیرم برای دانشگاه پیام نور و حسابداری بخونم؟، بعد همزمان برا کنکور هم بخونم؟ (با توجه به اینکه ۳ بار کنکور دادم و چیزی که میخواستم نشد) یا اینکه همین رشته رو ادامه بدم و مهارت های مثل بورس و اصول حسابداری و زبان رو یاد بگیرم و آماده بشم برا ارشد و آزمون استخدامی؟
خواهش میکنم کمکم کنید بعد ۳ بار کنکور دادن و حرفای اطرافیان و فشار عصبی و ... تو وضعیت بدی قرار گرفتم، بشدت نگران آینده ام هستم
ممنون
سلام به همه دوستان
یکی از فامیل هامون که دختر ۱۸ ساله است رشته اش ریاضیه، تقریبا خودم هم احساس می کردم که وسواس داره. معمولا در مورد درسش باهام مشورت می کنه، یه جورایی مشاور درسی اون هستم، این بار بهم گفت من نسبت به ویروس و این جور چیزها وسواس دارم، یعنی مدت ها حمام و دستشویی رفتنم طول می کشه، (به خاطر اطرافیانش و خانواده که اصرار بر رشته های علوم پزشکی و بیکار نموندنش داشتن، امسال داره کنکور تجربی می ده).
ازم پرسید با این شرایطی که من دارم واقعا ناامید می شم که آیا تجربی رفتنم درسته یا نه؟، منم برگشتم بهش پیشنهاد دادم که می تونی رشته داروسازی رو انتخاب کنی چون کاری که در آینده انجام می دی زیاد ربطی به درست نداره. اما الان با خودم فکر کردم خوب این بنده خدا واحدهای درسی رو چه جوری باید پاس کنه!، من که خودم داروسازی نخوندم و رشتم ریاضی بود. اگر دوستان اینجا علوم پزشکی هستن ممنون میشم بگن درس های داروسازی چه طوریه، یعنی با ویروس و میکروب سر و کله باید بزنه؟
سلام به دوستان خانواده برتر
سوالم در مورد رشته شنوایی شناسی هست، عزیزانی که این رشته رو خوندن یا در خانواده و دوستان و اقوام کسی رو میشناسن راجع به وضعیت بازار کار و درآمدش بیان اینجا بگن، لطفا فقط شنوایی شناسی نه بینایی سنجی و گفتار، یه کلیت راجع به همه شون میدونم، اما اینجا فقط در مورد رشته شنوایی شناسی میخوام بدونم
ممنون
مرتبط:
آینده شغلی رشته بینایی سنجی چطوره؟
پزشکی، دندان پزشکی، بینایی سنجی یا فیزیوتراپی؟
سلام وقت بخیر
من یه دختر ۱۹ ساله م ... رشته م دوران دبیرستان تجربی بود (نظام قدیم)، درس خون بودم ولی از سوم دبیرستان افت تحصیلی داشتم، سال اولی که کنکور شرکت کردم رتبه م خیلی بد شد (تنها به این دلیل که تقریبا بدون آمادگی رفتم سرجلسه)، سال دوم شرکت نکردم کنکور و امسال کنکور ۹۹ میشه سومین کنکور... امسال تا می اومدم درس بخونم همه ش ناراحت بودم از اینکه این طوری شد وضعیت درس خوندنم و به خاطر همین برای این کنکور هم آماده نیستم تا الان...
تحصیلات همیشه برام یه ارزش بوده، یه مدت خیلی گریه کردم ولی تصمیم گرفتم بالاخره از یک جایی شروع کنم و گذشته رو هر طور شده بپذیرم و رها کنم و اینکه قبول کردم که با ماتم گرفتن چیزی حل نمیشه.
وضعیت الانِ درسیم اینه که با توجه به افت تحصیلی در سال آخر دبیرستان و دور بودن از درس توی این دو سال، خیلی چیزها رو فراموش کردم اما یاد گیریم خوبه، دوست دارم دانشگاه دولتی برم حتما ...
سلام به همه اعضای خانواده برتر
دوستان اگر کسی تو این مملکت پزشک نشه، پزشکی قبول نشه، این آدم بدبخت میشه؟، یعنی اصلا امکان نداره این آدم پیشرفت کنه؟، امکان نداره بتونه یه زندگی خوب بسازه؟، پولدار بشه؟، ماشین خوب بخره؟
من پسرم، 20 سالمه، ترم 4 مهندسی کامپیوتر، از بچگی به این رشته علاقه داشتم، اولین کامپیوترم رو با هزار بدبختی و خواهش و التماس و گریه خانوادم برام گرفتن، چون پدرم کارمند هست و وضع مالی مون خوب نبود، یه کامپیوتر داغون گرفتن برام از دم قسط، ولی همون اون زمان برای من در حد یه مک بوک پرو ارزش داشت با اینکه بلد نبودم باهاش کار کنم، ولی صفایی میکردم خیلی ارزش داشت برام.
بعد از یه مدتی دیدم فایده نداره، من نمیتونم با این کامپیوتر خوب کار کنم، تصمیم گرفتم برم کلاس کامپیوتر، ولی مادرم مخالف بود، کلاس زبان هم میرفتم قبلش ولی اصلا علاقه نداشتم سر کلاس گوش نمیدادم معلم چی میگفت، به هر حال با هزار تا التماس راضی شدن ما رو بذارن کلاس کامپیوتر، حدودا 15 سالم بود، بعد هم مباحث کامپیوتر و برنامه نویسی و ...
میخواستم راجع به یه افسانه ى قدیمى پرده بردارى کنم چیزى که تا الان خودم هم باورم شده بود. همه جا میخونیم ایران بهشت پزشک هاست؛ تو بقیه ى کشورها مهندسان و معلمان و پرستاران بیشترین درآمد رو دارن، پزشکان دارن گدایى میکنن
از اونجایى که ایران از لحاظ مالى جهنم همه ى مشاغله (هر چند ممکنه اوضاع الان براى فارغ التحصیلین پزشکى یه کم بهتر باشه و با حقوق هاى افتضاح حداقل یه کارى مرتبط با رشته شون بتونن انجام بدن و بعد از هفت سال تا ده سال تحصیل یه زندگى خیلى معمولى جور کنن و بقیه ى تحصیل کرده ها همونم نداشته باشن ولى اصلا به این معنى نیست که اوضاع براى پزشکان خوبه، اوضاع توى ایران براى هیچکس خوب نیست)، خیلى از همسن هاى من فکر مهاجرتن و داشتم پرداختى ها رو میدیدم فهمیدم برخلاف تبلیغات ضد پزشک تو جامعه ى ما، تو امریکا هم درآمد مهندس اگه ٧٠٠٠٠ - ١٠٠٠٠٠ دلار سالانه باشه پرداختى پزشک متخصص میانگین ٢٥٠٠٠٠ دلاره!
روزگاری بود که تعداد دانشگاه های کشور بسیار کم بود و از طرفی فرصت های شغلی به دلیل کمبود فارغ التحصیل بسیار زیاد. کسی که لیسانس داشت، خیلی راحت می توانست وارد بازار کار شود و در صورت داشتن مدارک فوق لیسانس و دکتری، به راحتی هیات علمی.
ولی اکنون که تعداد دانشگاه های ایران بسیار زیاد شده، بسیاری از فرصت های شغلی اشباع شده اند. البته همه رشته ها این طور نیستند و حتی در رشته های اشباع هم افراد بسیار کمی هستند که نتوانسته اند موفق باشند.
اکنون در کشور ایران، تعداد بسیار زیادی فارغ التحصیل های رشته های مختلفی را می بینید که بعد از ۴ سال کارشناسی خواندن، ۷ سال کارشناسی و ارشد و ۱۲ سال از کارشناسی تا دکتری خواندن یا بیکارند یا شغل کاملا غیر مرتیط دارند. مثلا مرغ کنتاکی با دکتری از دانشگاه بسیار معتبر ایران! اگر این فرد ۱۲ سال از بهترین سال های خودش را صرف تحصیل نمی کرد و همان ۱۲ سال پیش کار می کرد به جای درس خواندن، کلی در زندگی جلو بود.
الان بسیاری افراد هستند که سال ها عمر و هزینه خودشان را صرف دانشگاه می کنند و در آخر به هبچ چیز جز سرخوردگی و افسردگی و هدر رفتن عمر نمی رسند.
سلام
۱۸ سالمه، خدا رو شکر تونستم رتبه ی خوبی تو کنکور بیارم. رشته ای که تحصیل میکنم آرزوی خیلی از بچه های انسانیه (رشته علوم قضایی)، میدونم اطلاع دارید از این رشته یا نه اما یه توضیحی میدم در مورد رشته و دانشگاهم…
دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری تنها دانشگاه ایران هست که به تربیت قضات می پردازه و دانشجوهای این دانشگاه از همون اول استخدام قوه قضائیه میشن و دو برابر میزان تحصیل تعهد به قوه میدن و ماهیانه حقوق میگیرن (به عبارت دیگه بورسیه میشن!)
دروسی هم که تدریس میشه، تقریبا همون دروس رشته حقوقه، من موقع انتخاب رشته بین فرهنگیان و علوم قضایی دو دل بودم… ، که در نهایت با مشاوره گرفتن و سوال از این و اون علوم قضایی رو انتخاب کردم…
اما متاسفانه این چند ماه خیلی اذیت شدم…، نمیدونم چمه!…، نمیدونم من تنبل شدم؟، یا درس ها سخته؟، یا درس ها ارتباط برقرار کنم؟، ضمنا از خود شغل قضاوت هم ترس دارم و میگم خدایی نکرده باعث نشه آخرتم رو خراب کنم… حتی به فکر تغییر رشته هم افتادم، اما طبق تحقیقاتی که کردم متوجه شدم که ظرفیت فرهنگیان پر شده (و نمیتونم به اون جا تغییر رشته بدم)…
متاسفانه اکثر افرادی که وارد رشته علوم آزمایشگاهی میشن، دانش کافی از این رشته ندارند.
شما ۴ سال، درس های علوم پایه پزشکی یعنی میکروب و ویروس و خون شناسی و … را به همراه واحد های عملی می گذرونید که درس ها دشوار هستند. بعد از اون ۲ سال طرح دارید که شاید بهترین فرصت شغلی تون باشه!، اما مشکل از جایی شروع میشه که شما بخواین استخدام بشید.
متاسفانه در وزارت بهداشت، علی رغم اینکه علوم آزمایشگاهی تعداد بسیار زیادی دانشجو و فارغ التحصیل داره، تعداد مراکز دولتی که بخوان علوم آزمایشگاهی بگیرن کمه. مثلا مشهد ۳ تا علوم آزمایشگاهی استخدام کرد و ۱۴۵ تا پرستار! یعنی پرستاری خیلی بهتره.
حالا اون هایی که دولتی استخدام نشن، مجبورا برن آزمایشگاه های خصوصی کار کنند. از اون جایی که این رشته بی صاحبه، متاسفانه خیلی از آزمایشگاه های خصوصی برای اینکه پول کمی بدن، میان خانم های غیر مرتبط را که حتی به حقوق های زیر ۵۰۰ هم راضی میشن استخدام می کنند. حالا اینجا علوم آزمایشگاهی ها بیکار می مونند. البته اخیرا داره سخت گیری های کمی صورت میگیره که آزمایشگاه ها فقط نیروهای علوم آزمایشگاهی استخدام کنند. ولی معلوم نیست چقدر ادامه داشته باشه.
سلام
من به عنوان دانشجوی سال آخر پزشکی در یکی از بهترین دانشگاه های کشور، میخوام به دوستان داوطلب تجربی که رویای پزشکی دارن از واقعیت های این حرفه بگم، لطفا دوستان دندان و دارو هم بیان مزایا و معایب رشته خودشون رو بگن …
شرایط الان خودم رو میگم…
با ۲۵ سال از همه دوستان خودم عقب ترم، نه سرمایه دارم نه کار پر درآمد، اونا با شغل آزاد و دلالی و . به همه چی رسیدن، خونه، ماشین، زندگی، طرح ۲ تومن میدن چون سربازم.
تخصصم اگه تا ۶ سال دیگه بگیرم، بعد ۱۵ سال درس و طرح، آیا می تونم به دوستانم از لحاظ مالی برسم، پس اگه امکان کار آزاد داری و سرمایه ش رو داری هیچ وقت بخاطر پول نیا، اون هایی که میگن درآمد نجومی دارن انگشت شمار هستن.