خانواده برتر

خب بعضی چیزا رو که یکم زوده بدونید مثه مقدار حقوق میزان پس انداز یا اینکه با پولاش چیکار میکنه کلن مرد ها از اینکه زنشون این موردا رو بدونه خوششون نمیاد و چیز جدید و عجیبی نیست به هزار علت مختلف ولی اینکه میگید در هیچ موردی نظر شما رو نمیپرسه شما میتونید در مقابل در مورد همه چی ازش نظر بخاین تا اون هم غیر مستقیم وادار به پرسیدن نظر شما بشه اینکه نمیگه دلیل رفتنش به جایی رو هم همین طور شما هر جا میخاید برید بهش توضیح بدید تا کم کم اون عادت کنه که خودشم بگه البته باید صبر داشته باشید و هی روش های مختلف رو امتحان کنید شما دو تا ادم جدا هستین که چن ماهه ما شدین پس این مایه شما هنوز بچس باید با گزشت زمان توقویتش کنید تا قوی بشه تا جایی که خیلی باهم جور بشید 

۱۱سال تفاوت خیلیه اون تورو مثل یه بچه میبینه که باید امرونهی کنه براهمین میگن تفاوت سنی زیاد نباشه چی شد قبول کردی این همه تفاوت رو؟الان رونمیدونم چکارباید بکنی امااین ومیدونم قبلش باید به این چیزافکرمیکردی

سلام عزیزم

بخشی ش به دلیل تفاوت سنیه و بخشیش روحیه طرف. به شخصه میگم برین مشاوره. اگر نمیاد اول خودت برو و مشاورت کمک میکنه که چه جوری اونم بیاد.

الان ناراحتیتون اینکه از شما راضی نیست یا اینکه با شما مشورت نمیکنه ؟

عزیزم مشکل شما بخاطر اختلاف سنی زیادتون هس بهتره پیش مشاور برید. اقای نجفی من به همین اسم تو بخش ارسال سوال،سوالمو پرسیدم ولی چرا پست نشده هنوز؟

سلام

در بحث ازدواج ، یکی از عواملی که باعث میشه طرفین به خوبی همدیگه رو درک نکنند ; اختلاف سنی زیاد هست .

مشکلی که در رابطه ی شما وجود داره ; ناشی از اینه که شما نمی تونید درباره ی مسائل و دغدغه هاتون با نامزدتون حرف بزنید ; که اینم می تونه به خاطر ترس شما باشه .

مثلا ممکنه از این بترسید که نتونید به شکل اصولی باهاش حرف بزنید و وضغ از اینی که هست بدتر بشه .

افرادی مثل نامزد شما به خاطر عقلانیت و پختگی تک بعدی ، فکر می کنن که خودشون ، استاد همه چی دان هستند و طرف مقابل باید همیشه محتاطانه و دست به عصا راه بره تا خطایی ازش سر نزنه .

در این شرایط اون فکر می کنه همه ی تلاششو برای خوشبختی شما انجام میده و شما هیچ کمبودی ندارید .

در حالی که اون چیزی که در واقعیت اتفاق می افته ; اینه که شما اعتماد به نفس خودتونو از دست میدید و از زندگی لذت نمی برید .

برای حل مشکل تون دو راه وجود داره .
راه اول اینه که خودتون باهاش حرف بزنید تا متوجه اشتباهش بشه .
به این صورت که اول سعی کنید اونو برای حرف زدن مهیا کنید و بعدش بدون اینکه حرفاتون جنبه ی انتقاد کردن یا ایراد گرفتن ، داشته باشه ; باهاش حرف بزنید و درد و دل کنید .

مثلا از خصلت های خوبش و تلاش هایی که برای زندگی میکنه بگید و ازش تشکر کنید تا متوجه بشه که شما متوجه تلاش های ایشون هستید .

بعدش همین حرفای خودتونو با انجام اصلاحات و با لحن آروم بهش بگید ; بدون اینکه حرفاتون بوی شکایت کردن بده یا باعث افزایش فشار نامزدتون و به تبع اون ، عصبانی شدنش بشه .

مثلا در زمینه ی مشورت کردن ، بهش بگید " همه ی تلاش هایی که می کنی برام ارزشمنده و من ازت ممنونم .
من می دونم که همیشه تصمیم های خوبی برای زندگیمون میگیری . ولی اگه توی تصمیم هایی که می گیری ، نظر منو هم بپرسی ، ارزش کارت برام چند برابر میشه .
چون اینطوری بهم این پیامو میدی که این زندگی برای هر دومونه و چیزی به نام من یا تو وجود نداره .
زندگی ما وقتی مشترک میشه که هر دوی ما ایفای نقش کنیم .

من ، تو رو به عنوان کارگردان این زندگی قبول دارم . ولی یه کارگردان برای پیش بردن کار ، به همه ی اعضا و عوامل خودش احتیاج داره . "

در سایر زمینه ها ، مثل عدم تعریفش از شما و ... هم ، با روش اصولی باهاش حرف بزنید تا به نتیجه ی مطلوبی برسید .

راه دوم ، رفتن پیش یه مشاور خوب و بی طرف هست . اینم نیاز به این داره که بتونید به خوبی ایشونو آماده کنید تا دید مثبتی نسبت به مشاوره رفتن داشته باشه . ضمنا هر دوتون باید پیش مشاور برید تا اون با صحبت کردن با هر دو طرف ، با توجه به شرایط تون ، راهکارهای مناسبی بده که قابلیت اجرایی داشته باشه .

زندگی تون پر از شادی‎ ‎

به خاطر فاصله سنی زیاد با شما مث یه بچه که پختگی لازم رو نداره وخام هست رفتار میکنه و به خاطر سن کم شما نیازی هم نمیبینه که باهاتون در موارد زندگی مشورت کنه...
ببخشید البته بگم این چیزی هست که اکثر دخترا میخوان یه مرد پخته که 10 15 سال باهاشون فاصله سنی داره شما باید زمان بله گفتن فکر اینجا ها رو میکردی این ذات هر مرد و پسر هست
بیشتر دخترا چیزی که از شوهرشون میخوان یک تکیه گاه است نه شریک زندگی چیزی که تو پسرای هم سن خودشون نمیبینن و به خاطر همین تن به ازدواج با مرد های 15 گاهی 20 سال بزرگتر از خودشون میدن که نتیجش میشه که این رفتار مرد با زن مانند رفتار پدر با دخترش هست
.
نتیجه: شما تو تصمیم گیری های زندگی هیچ نقشی نداری نه حالا نه آینده چون شوهرتون خودش رو به خاطر فاصله سنی پخته تر و بالغ تر میدونه...

مشکل خیلی بزرگیه 

واقعا نمیفهمم چرا شما باید با آقایی که باید با یه خانم بالای ۲۸ ازدواج کنه ازدواج کردی 

یازدددده سال اختلاف سنی خوب همین نتیجه هارو داره.یعنی خواستگاردیگه نداشتی که مجبورشدی این مرد رو بااین اختلاف سنی بگیری؟

:| معلومه همسرتون هنوز ب بلوغ عقلی نرسیدن! و نمیدونن وارد یه زندگی مشترک شدن... :(

متاسفم خیلی بده امیدوارم به زودی تغییر کنه اول از در محبت وارد شو اگه این در باز نشد از در لجبازی عین خودش رفتار کن هرجا میری بهش نگو بگو به تو مربوط نیست قبل از حرف زدن فکر کن، میدونی چرا میگم چون یکسی تو آشناهامون دیدم همینطوریه چون از اول به شوهرش رو داد اون هرچی گفت و خودش و برتر دونست خانم کوتاه اومد تا اینکه الان پیر شدن هنوزم رفتار آقا عوض نشده یعنی خود خانم تعریف کرد که از اول اینطوری میکرده

ایول به آرش درست گفتی داداش ولی ما چیکار کنیم که همیشه مردهایی با چهره و رفتار پخته تر به دلمون میشینن
واقعا این مشکلی که منم دارم همیشه عاشق مردای ۳۵ تا۴۰ ساله میشم خدا به داد من برسه

اینم از عوارض شوهر کردن به همسن و سالای بابا و مامانه و طبق معمول دلیلتونم اینه که ثبات شخصیتش خوب بود و میتونستم بهش تکیه کنم ولی درواقع بخاطر مسایل مادی بوده

سلام 

فقط یه چیزی برام سوال شد جدا.

اینها همه حرف فاصله سنی

ایشون شخصیتش اینه تمام خواهر من 33سال ازدواح کرده هنوز  خو نمیدونه که شوهرش چقدر درامد داره

تازه میخوای چکار اسایش تو رو فراهم کنه همه چیز برات مهیا کنه من بودم ناراحت میشدم ولی به روم نمیاوردم

من هم زیاد سر نمیدم مثلا شوهرم میاد میگه من فلان چیز خریدم خونه مغازه کاری ندارم

ایشون این شخصیت دارن زیاد سر به سرش نذار کاری نمیتونی بکنی

یه چیزی بگم ادمها تغییرشون سخته مگر این که خودشون بخوان

من جدیدا تو کار دختر کوچولوها دخالت نمیکنم چون اخرشم میان میگن شوهر من بهترین شوهر دنیاست و با هم مشکل نداریم و میرم از مامانم راه حل میخوام و مامانم میگه همه اول زندگیشون از این مشکلات دارن و از اختلاف سنیمونم راضی ام و اصلا دوست دارم شوهرم روزی صد بار کتکم بزنه و حال میکنم منو حساب نمیکنه و ازم نظر نمیخواد و...

مگه سن فقط یک عدد نبود خخخخخخ

می خواست مشورت و همفکری داشته باشه که زن 11 سال کوچیکتر از خودش نمیگرفت!

سلام
من اصلا علاقه ای به ازدواج ندارم و وقتی حرفش میفته عصبی میشم پدرم هم علاقه ی زیادی به ازدواج کردن من داره اما من اصلا
با خوندن این پست دیگه صد در صد تصمیم به مادام العمر مجرد موندن گرفتم

وا شوهر منم یازده سال ازم بزرگتره خیلی هم همو دوست داریم. به جفت طرف بستگی داره انقد تخریب نکنید طفلکو.

---

واقعا واسه بعضی نظرات متاسفم‌.فاصله سنی اونقدرایی که شما میگید مهم نیست مهم اخلاق و شخصیت طرف مقابله.لطفا افرادی که شناخت کافی از مسائل زوح درمانی ندارن نظر ندن‌.والا یک طرف از زوج وقتی میره پیش مشاور اول ازش میخوان از همسرش بخواد بیاد که با شخصیتش آشنا بشه بعد راه حل بده.اونوقت بعضی از افراد بدون اینکه حتی از‌این خانم اطلاعات مافی داشته باشن راحت قضاوت میکنن و مشکل و از اختلاف سنی میدونن‌.منم اختلاف سنیم با همسرم از این خانم و همسرشون بیشتره اما خداروشکر زندگی آرومی دارم مهم شخصیت و خانواده طرف مقابله.از این خانم درخواست میکنم حتما پیش ۱مشاوره خوب برن.اصلا به حرف دیگران که میگن طلاق بگیر یا مشکل اختلاف سنی زیاده توجه نکنید.من موندم چرا بعضی افراد به راحتی حرف از طلاق میزنن‌.زندگی که رمان یا داستان نیست کسی که بله گفت باید به همه چیز بله بگه.ایشون از شما راهنمایی خواستن نه اینکه سرزنش کنید‌

با نظر نشد که چیزی نگم موافقم

حالا ببینم سر یک چیز کوچیک میتونید زندگی این بنده خدا رو بهم بزنید

من یه خواستگاری داشتم 12 سال از من بزرگتر بود و پدرشون منو خواستگاری کردن واسه پسرشون ، از اون طرف یه دختر خانمی بودن اشنا که از این اقا تنها 3 سال کوچکتر بودن من کشیدم کنار به نفع اون دختر خانم ، ازدواج کردن و الان هم بچه دارن ، و واقعا الانم که فکر میکنم پشیمون نیستم با اینکه اقا پسر وضعشون عالی بود ولی خوب 12 سال زیاد بود و خوشحالم که اون دختر خانم هم ازدواج کرد وگرنه ممکن بود با خودخواهی من همچنان مجرد می بود ، بیایید  اختلاف سنی رو جدی بگیریم تا شاد زندگی کنیم .

این اقا بخاطراینکه فاصله سنیش با شمازیاده فک میکنه خیلی پخته تره و هرکاری که انجام میده بهترین کاره و لزومی نداره از شما نظر بپرسه و باشمادرمیون بزاره.
یااین مساله را بایکی از اعضای خونوادش که باهاش راحترید درمیون بزارید یابه مشاوره برید.

این حرفو من زدم نه؟

من راهنمایی ندارم عزیزم که چیکار کنی...

ممنون ازنظرات وراهنماییتون  دوستان ازدواج ما اصلاسنتی نبوده بعداز۵سال بهم رسیدیم شایدبگین پس چرا تواین مدت متوجه این مسائل نشدی؟چون اونموقع اصلا همچین موقعیتی برام پیش نیومدهیچوقت ازکجابایدمیفهمیدم درآینده این خصوصیاتش باعث آزارم میشه تواون ۵سال هیچوقت کاری نکرد یاحرفی نزد که باعث بشه متوجه این اخلاقش بشم دوستانی که گفتن بخاطرمادیات بوده اصلااینطورنیس چون توپستم توضیح دادم از لحاظ مادی ماخیلی ازاونا بهتریم من فقط بخاطر علاقه ی زیادی که بهش داشتم ودارم انتخابش کردم پس یادبگیریم ندونسته کسی روقضاوت نکنیم، درباره فاصله سنی هم قبول دارم بخشی ازمشکل بخاطر همینه راسته که میگن آدم عاشق کور وکرمیشه اون دسته ازعزیزانی هم که گفتن طلاق بگیرواقعالطف کردین به تنهاچیزی که هیچوقت بهش فکرنمیکنم همینه من ازشما کمک خواستم اگه میخواستم طلاق بگیرم هیچوقت باشمامشورت نمیکردم لطفا انقدرراحت حتی به شوخی هم حرف طلاق رو نیارین سعی میکنم ازراهنمایی های مفیدتون استفاده کنم یه دنیاممنون 

با خوندن نظراتتون دلهره افتاد تو وجودم 

به اختلاف سنی زیاد مربوط میشه  اما از طرف اون چون این تو ذهنشه که زن کوچیکه به جز استثناها 
و احتمال زیاد تربیت خانوادگیش

با مهوش موافقم برای منم همچین نوردی بود البته من خودم رد کردم بعدا فهمیدم با یکی 2 سال کوچیکتر از خودش ازدواج کرده وقتی شنیدم فقط گفتم خداروشکر

همینه دیگه خانمی   وقتی خواستگار پولدار و سن بالا دلتو میبره انتظار نداشته باش بیاد توی هر چیزی یه بچه ای هم سنوسال تورو دخالت بده توی تصمیماش . 

اصلا دید خوبی به پسرایی که به خواستگاری دخترای اینقدر کوچکتر از خودشون ندارم.

راستش من حوصلع نداشتم همه نظراتو بخونم.

شما در قبال هم چین فردی مسوولیت سنگینی داری. اولا به دلیل این اندازه اختلاف سنی، شما رو وارد به کار نمیدونه و بالعکس خودشو کاربلد.

سلام عزیزم میفهمم چی میگی ،حرفی که شما میزنی رو من 12ساله دارم با گوشت و خونم حس میکنم ،من و همسرم8سال اختلاف سنی داریم که خیلی هم زیاد نیست وقتی ازدواج کردیم در مورد هر چیزی نظر میدادم میگفت تو بچه ای تو نمی فهمی ولی من خیلی آینده نگر بودم و تمام حرفام درست از آب در آمد هیچ چیز مال من نبود ،میگفت پول من ،خونه من، کار من،زندگی من بچه های من ،حتی جهیزیه من هم مال اون ،در مورد هیچ چیز از من سوال نپرسید الان بعد از این همه سال با دوتا بچه وقتی اعتراض کنم میگه همینه که هست نمیخوای برو خونه بابات خیلی حس بدی دارم کارش رو خونه اش رو اعتبارش رو از دست داد ومن بودم که سختی های بی پولی رو تحمل کردم بی چیزی ها رو بی مهری و بی محلی هاش رو ولی هیچ وقت من رو نه در خوبی ها و نه در سختی ها شریک ندونست ببین عزیزم شما یا آنقدر از نظر همسرت بزرگ شدی که به عنوان یک زن یکی از ستون های خونت باشی یا از نظرش یک عروسکی که فقط برای باز یه ایشون خوبی .با همسرت تا دیر نشده وزندگی رو کامل شروع نکردی و بندی با بچه ها تو رو به اجبار به زندگی با ایشون وصل نکرده خیلی عاقلانه و محکم صحبت کن بگو من در زندگیه تو چی هستم جایگاهم چیه اگه همسفر راهتم پس چرا از دیگران باید بشنوم خونه خریدنت رو من به عنوان همسرت باید بدونم درآمدت چقدر ه تا با برنامه ای که باهم می ریزیم برای وسایل مورد نیاز زندگی مون خواسته ها و آرزوهایمان آینده و بچه هامون تصمیم بگیریم چکار کنیم .عزیزم بایک مشاور اگر در دسترس هست صحبت کن مشورت یک آدم بی طرف خیلی کمکت میکنه اگر رویه اش رو تغییر نداد جدا شو تا مثل من نشی باور کن آرزوی یک خرید ،خرید یک کیلو میوه به دلخواه خودم به دلم مونده الان که 31سالمه اگه بهش بگم فلان میوه رو بخر میگه تو عقلت نمیرسه اون میوه که من میگم خوبه این یک مثال ولی واقعیت بود تو هم عقل داری و حق تصمیم گیری پس به خودت احترام بذار.مثل من احمقانه فکر نکن با محبت یا با دعوا تغییرش میدم این کار تقریبا غیر ممکنه مخصوصا اگر طرفت آدم مستبد و خود شیفته ای باشه.خودت رو و بچه های آینده رو نجات بده لطفا لطفا لطفا

و اینم بگم مامان بابام ۷ سال اختلاف سن دارن 

باآبی موافقم آقااسماعیل نظرشون عالی بود خیلی معقول ومنطقی نظردادن حتمااستفاده میکنم ممنونم 

واقن تعجب کردم از اینکه گفتین  اینارو نمیتونم بهش بگم   چرا نمیتونین ؟؟!! خوب دوران نامزدی واس همینه که دو طرف همو خوب بشناسن  حرفاشونو بهم بگن نتیجه حاصل نشه و به تفاهم نرسن...  شما خودت  باهاش صحبت باید بکنی و بگی که  چیا ناراحتت میکنه همیشه اگه به کسی  بگیم که چیا ناراحتمون میکنه  و اون بازم اون کارارو بکنه  یعنی ناراحتیمون شاید  زیاد براش  مهم نیست یا اینکه   دلایل خاصی داره  که باید فهمید بضی چیزا بقول دوستان  شاید زود باشه فهمیدنش   و اینا  ولی اگه میبینی رفتارش  خیلی غیر عادی و پنهون کاری زیاد داره و  خلاصه اذیت میشی ناراحت میشی   حتما باید با خودش صحبت کنی و حرف دلتو بهش بزنی  و جوابو  عکس العملشو ببینی 

این حد از مخفی کاری و بها ندادن به نظر همسر یه نکته شخصیتیه و ارتباط چندانی با اختلاف سنی نداره. هرچند این اختلاف سنی احتمالا باعث شده ایشون خودش رو در این مخفی کاری و به میان نیاوردن نظرات شما محق تر بدونه. اگه میخواید این وضعیت دائمی نشه فقط یک راه دارید و اونم اعتراضه. اینکه میگید نمیتونم بگم یا نمیتونم حرف بزنم نتیجه ش همین وضع فعلی و چه بسا بدتر در اینده است و شما ناچار میشید اخبار زندگی خودتون رو جسته و گریخته از اطرافیان بشنوید.

بشینید جدی باهاش صحبت کنید و بگید من برای شما و استقلالت و قدرت تصمیم گیریت احترام قائلم اما اگه بنا باشه شما بعد ازدواج هم همه تصمیماتت رو به تنهایی بگیری خب چرا ازدواج کردی؟ بگید این رفتار شما مفهوم زندگی مشترک رو از بین میبره و ضمن اینکه برای من خیلی مهمه که در جریان مسائلی که به هر شکل زندگی آینده م رو تحت تاثیر قرار میده باشم و در صورت لزوم نظرم رو بگم.

خیلی جدی یادآوری کنید که اگه بنا رو بذاره بر مخفی کاری شما هم چاره ای ندارید جز اینکه مثل خودش باشید و یه فرد معتمد دیگه برای مشورت پیدا کنید چون لزومی نمیبینید به کسی اعتماد کنید که به شما اعتماد نداره. تصمیماتی مث خرید و فروش خونه یا ماشین اونقدر بزرگ هستن که هیچ کس ایشون رو در پنهان کردن چنین تصمیماتی محق نمیدونه. ضمنا این رو هم بگید که اینکه بعد چند وقت باخبر بشم یا از دیگران بشنوم نه تنها فایده ای نداره بلکه بسیار تحقیرامیز و غیرمحترمانه است.

خلاصه اینکه اگه این موضوع براتونه مهمه از همین الان باید روال رو تغیر بدید تا بعدا اذیت نشید، چون بعضی چیزا هستن که اگه همون ماهای اول رابطه به درستی تنظیم نشن در آینده هم تغییرشون خیلی سخت خواهد بود.

موفق باشید

یازده سال اختلاف سن ، یا خود خداااااااااااا ، ایشون باید با یه فرد سی سال ازدواج میکرد

گندم :

اختلاف سنی به تنهایی مشکل ساز نیست و زن و شوهرهای زیادی هستن که با وجود اختلاف سنی زندگی خوبی دارن .

اون چیزایی که باعث میشن اختلاف سنی مشکل ساز بشه ، یکیش عدم شناخت کافی طرفین از همدیگه هست و عامل دوم برمیگرده به اینکه طرفین در جلسه خواستگاری چیزی درباره ی عواملی که ممکنه به خاطر اختلاف سنی پیش بیاد ، نمیگن .

شما قبل از اینکه به ایشون جواب بدید ، ازشون بخواید که حداقل یه جلسه ی دیگه باهم حرف بزنید و از نگرانی ها و دغدغه های خودتون در این باره باهاش حرف بزنید و بعدا تصمیم بگیرید .


آبی : ممنون از لطف تون


سوال کننده :

خواهش می کنم .
نظر لطف شماست .
امیدوارم مشکل تون حل بشه

کمتر تیکه بنداز ، پاکت نمک (اینو به عاطفه جون هم گفتم ) خخخخ 

در جواب خانم گندم:عزیزم سن شناسنامه ای ملاک نیست.ملاک سنِ فیزیولوژیکی و عقلانیه.من و شوهرم۲۰سال اختلاف سنی داریم و خداروشکر خوشبختیم

اختلاف سنی بیش تر از ۴ سال فواصل احساسی و عقلانی رو زیاد میکنه و این بعد از ۲ سال بعد از زندگی مشترک مشخص میشه و حداکثر ۵ سال دوام داره. این برای ۹۰ درصد ازدواجای با اختلاف سنی بیش تر از ۴ ساله اون ۱۰ درصدم استثناهان.البته این آمار مال متولدین ۶۰ تا ۸۰ هست.

خیلی جالبه الان که دارم نظرات رومیخونم خندم میگیره!!!!دختربیچاره به نظرتون توی سن23سالگی زوده که ازدواج کرده؟؟؟وایسته تا30وخورده ای سالش شدویه دونه خواستگارواسش نیومدخوبه دیگه؟؟والله ماکه نفهمیدیم دختربالاخره کی بایدازدواج کنه!به نظربعضی دوستان زیر25سال هنوززوده وبچست!بالای25سال هم که دیگه ****** وآخی آخی راه میندازن که چراخواستگارنداشته!!حتماسختگیری کرده که تاالان مونده!

پدر مادر من اختلاف سنی زیادی دارن اما الان پدرم خیلی مادرمو قبول دارن و طرف مشورت شونن