خانواده برتر

انشالله که خدا کمکت کنه و بهترینا است پیش بیاد

مشکل پدرم با برادرم علت های خیلی زیادی داره که بیشترش تقصیر پدرم هسته چون بسیار عصبیه و رفتار خیلی بدی داره برادرم همیشه تحمل می کرد یک بار پدرم پولی رو گم کرد و گفت کار داداشم بوده در حالی که اون خواب بود و کتکش زد و همه ی وسیله های اتاقش رو بیرون ریخت غرورش رو شکست جلوی چند نفر دیگه در حالی که کاملا بیگناه بود بعدش برادرم برای تلافی یک چک از پدرم دزدید داد دست شر خر با پول تا پدرم رو کتک بزنن از اون روز به بعد دیگه مثل دشمن خونی هم هستن و همیشه دعوا می کنن من مشکلم عذاب وجدان خودم هست بیشتر وقتم با فضای مجازی و امثال این وبلاگ می گذرونم درس مهمی هم ندارم

دختر هستم منظور شما از زندگی خواهر برادر مجرد چی بود مگه چه اشکالی داره؟ 

به دختر

اگه بخوام کوتاه بیام خوب زندگی رو به خودم باید خیلی سخت بگیرم

به به سوال کننده

شرایط من فرق می کنه چون از پدرم دور هستم و دستور هاش هم تقریبا غیر قابل اجراس نگرانی من اینه نکنه در حق دعای بدی کنه یا گناهی مرتکب شم

داداشم اصلا به ازدواج فکر نمی کنه الان 32 سالش هسته و می گه زندگی مجردی رو به هر چیزی ترجیع می ده منم یک جورایی جای دختر نداشته اش هستم و بیشتر مثل پدر هست برای من هست تا برادر خودم به فکر ازدواج هستم و به داداشم گفته ام به فکر جهیزیه ام باشه ولی بازم اینجا مشکل پدرم مطرح می شه ممکنه با ازدواجم از سر لجبازی مخالفت کنه و همین مورد خیلی منو می ترسونه البته هنوز سنم کمه و وقت دارم

به اناهید 

نظرت خیلی خوب و مفید بود ممنون ابجی درباره ی قسمت اخر پدرم خودش رو هم نمی تونه تحمل کنه چه برسه یک زن بگیریم براش مادر بیچاره ام از دست رفتار هاش دق کرد و فوت شد

 کی ها خوبه؟

 چرا خوبه؟

 چرا با برادرتون بد شده؟

چرا برادرتون هم عصبیه؟

 اینهارو ابتدا بررسی کن و سعی کن به یه الگو برسی و مشکل پدرت رو حل کنی

اون اگرچه گاهی بده ولی پدرته و نیاز به شماها داره 

به خانم سوال کننده:

متاسفانه ، به طور مکرر اختلاف بین والدین و فرزندان رو می بینیم که بعضا هم با کمال تاسف کار به کتک و کتک کاری کشیده شده. یکی از آشناهای ما نیز که یه آقای بالای 60 ساله هست اخیرا با پسرش درگیر شده بوده و با شیلنگ ، پسر زیر 30 ساله اش رو کتک زده بوده. حب این آقا پسر حتی نامزد هم داشته ، اما شاید به مرام پسره احسنت گفت که حتی دست  از پا خطا نکرده بوده. با اینکه می تونسته تلافی کنه اما بیچاره فقط خورده بوده. ما کار این پدر رو اصلا تایید نمی کنیم ، اما به مرام و مردانگی پسره آفرین می گیم. دیگه بعضی وقتها والدین و فزرندان ، شیوه ارتباطی شون ، دچار مشکل میشه و نمی تونن ، منطقی باهم حرف بزنن

بدون شک ، این عذاب و جدان شما ، تلنگریست برای ادامه مسیر زندگی و روابط با پدرتون. این مشکل تنها به شما و خانواده شما برنمی گرده ، والدین هم متاسفانه بعضا ، حرف حرف خودشون رو می زنن و ما فرزندان ، تحت هیچ شرایطی ، تحت هیچ شرایطی حق بی احترامی نداریم. درسته اونها تند برخورد کرده اند ، درسته داداش تون رو تو خواب زده اند و اینجا حق با داداش تون هست چون تهمت دزدی بهش زده شده ، اما دختر خوب برادر شما نباید تلافی می کرد. اون می خواست مثلا قهر کنه بیاد شهر دیگه ، بهتر بود اون شرخرها رو به جون باباتون نمی انداخت اما حالا شده و باید با آرامش این مشکل رو برطرف کرد

شما بهتره ، رابطه ات رو با پدرت حسنه کنی. حتی شده ظاهری هم . بهش زنگ بزن ، بگو ، چشم بابا می گردم کار مناسبی پیدا می کنم بعدش تونستم میرم خوابگاه. اولین فرصت هم تونستی یه هدیه بگیر براش ، و یه سر برو پیشش. اگه تماسی گرفت ، جوابش بده ، ولو حوصله نداشته باشی. چون والدین ، حق زیادی برگردن ما دارن. متاسفانه عاق والدین ، علاوه بر اینکه گناه نابخشودنی هست ، تو همین دنیا هم آب خوش از گلوی بچه ای که والدینش ازش دلخور باشن ، پایین نمیره. من میدونم ایشون تند مزاجند و ممکنه حرف بارت کنه و یا تحویلت نگیره ، اما وظیفه شما ،قطع ارتباط با ایشون نیست ، وحتما دست به کار بشو برای آشتی کردن

از طرفی ، والدین ، آبروی آدمه. اعتبار آدمه . شما فردا می خواهید ازدواج کنید ، داداش تون می خواد زن بگیره . به نظرتون برن تو محله تون و مردم بگین این دختر و پسر رفتن برای کار و دانشگاه تو شهر دیگه ، و از باباشون فاصله گرفتن ، دیگه خواستگار می مونه براتون ؟ شما اول خودت ، مشکل رو با بابات حل کن. بعدش هم آروم آروم رو مخ داداشت برو . اگه دیدی نرمه و پشیمونه ، به دایی ، عمویی کسی بگو با بابات صحبت کنه و شرایط آشتی کردن بابا و داداش تون رو فراهم کنه. شما و داداش تون الان که از باباتون دورید ، خب رابطه رو درست کنید بعدش دور باشید.

ضمن اینکه جسارت ، بعد از فوت مادرتون ، چرا فکری برای باباتون نکردید؟ شاید بخشی از تند مزاجی و تند خویی باباتون به خاطر تنهایی بعد از فوت مادرتون هست. خب بگردید تو اقوام و فامیل ، یه خانم بیوه ای که به سن و سال و شرایط باباتون بخوره ، براش بگیرید. هم باباتون از تنهایی در میاد . هم بلاخره یه خانم تو اون خونه هست و تا حدودی جای خالی مادرتون هم پر میشه. غیر ممکنه این کار شما ، با مخالفت باباتون ، مواجه بشه.  خصوصا تو این سن که واقعا آدم ها افسردگی می گیرن وقتی شریک زندگی شون رو از دست میدن ، اون هم زمانی که دیگه هیچ بچه ای هم دورش نباشه دیگه واویلا

کلا تو آشتی با باباتون ، چارچوب ها و حساب کتاب ها رو بذارید کنار و خیلی زود ، ارتباط تون رو حسنه کنید. شک نکن هم داداش تون نیاز به ازدواج داره . هم باباتون و هم به وقتش خود شما . مگه میشه که مجردی بهتر باشه. مجردی کجاش خوبه؟  اگه مجردی خوب بود که خدا زن و مرد رو جوری درست می کرد که نیازی به ازدواج نداشته باشن. هر کی برای خودش زندگی کنه ، برای خودش بچه بیاره و تا آخر عمر تنها باشه. اصلا اینطور نیست و هر سه تای شما نیاز به ازدواج دارید ، اما اول پدرتون ، بعدش داداش تون و ان شاالله شما . دخترها رگ خواب باباشون رو خوب بلدند. پس دست به کار شو و توکلت بر خدا باشه. اگه دیدی تنهایی جواب نمی ده ، برو سراغ ، عمه ، عمو یا یه آشنای دلسوز و رابطه رو حسنه کنید. درنگ اصلا جایز نیست.

حالا که پدرت گفته برو خوابگاه و خرجتو خودت بده، اصلا مشکلی نیس. خوبه که نگفته بیا با من زندگی کن.

تو به پدرت بگو " چشششم " . و بگو دنبالش هستم که این کارو بکنم. و هر بار یه بهونه ای جور کن که نشده. یا مثلا بگو قبولم نکردن سر کار چون همزمان محصل بودم ... خلاصه یه جورایی بهونه بیار واسه کارت که بابات فکر کنه حرفاشو گوش میدی.

بهش بگو چشم ولی کار خودتو بکن. پدرت خیلی رو کیفیت زندگیت اثر داره واسه خوشبختیت واسه ازدواجت واسه دنیا و آخرتت ...... بهش نیاز داری. هرچی میگه بگو چشم بعد کار خودتو بکن. واقعا جواب میده .