خانواده برتر

برای من واقعا پزشک غیر پزشک فرق نداره با کسی دوستی میکنم که با اخلاقش حال کنم انقدر هم تو عمرم پزشک دیدم و از نزدیک با مشکلات زندگیشون اشنا هستم که میدونم اونا هم مشکل دارن اونا هم طعم فقر رو تو زندگی چشیدن اونا خودشون ادعای برتری ندارن دیگرانن که یا بیخود بهشون حسودی میکنن یا میخوان بزرگشون کنن در کل اگه کسی چهار ترم بره دانشگاه انقدر دکتر میبینه ( پزشک و غیر پزشک) که مسئله دکتر واسش حل میشه و اینکه هر پزشکی ثروتمند نیست یه پزشک متخصص تو خوشبینانه ترین حالت از چهل سالگی میفته به درامد یعنی تو سن میانسالی بچه هاشون همیشه شاکی که ما پول نمیخواستیم ما محبت پدر مادرمونو میخواستیم که تو بهترین سالای عمرمون بالاسرمون نبودن همشونو پرستار بزرگ کرده. من هیچوقت ارزوی رشته پزشکی رو نداشتم و اصلا با روحیم جور در نمیومد و احساس کمبود هم نسبت به رشته دانشگاه خودم نداشتم و هر وقت به هر پزشک متخصصی رشتمو گفتم دهنش وا موند و گفت عجب حوصله ای داشتی رشته به این سختی رو بخونی خیلی رشته های غیر پزشکی هم هست که از نظر پزشکا رشته های سخت و با ارزشیه.

واقعا خیلی از پستت خوشم اومد انسان خیلی باشعور و عاقلی هستی متاسفانه دید جامعه تغییر کرده همه چی خلاصه شده در پول پول پول کاری هم از دست من و امثال شما ساخته نیست!!!!!اگه فقیر دنبال یه دختر راه بیفته میشه منحرف ولی اگه پولدار اینکارو کنه میشه عاشق اگه فقیرا جایی جمع شن میشن باند ولی اگه پولدارا جایی جمع شن میشه جلسه اگه فقیر دزدی کنه میشه سرقت اما اگه پولدار دزدی کنه میشه اختلاس دنیای عجیبی شده ببین حتی مفاهیمم با مقدار پولت عوض میشه .....و در آخر اگه پول داشته باشی انسان ها تو را خواهند شناخت و اگه پول نداشته باشی تو انسان ها را خواهی شناخت .

به خاطر همین توهمات بهمون میگن جهان سوم. به خاطر همین عقده ای بازی ها، هر کسی یه مسوولیت گردنش میفته فکر کندن از مردمه. 

در مقوله ازدواج پول و قیافه تو اولویته نه اخلاق و ایمان! در زندگی هم هر کی پول داره میتونه هر کاری که دلش بخواد بکنه!

خوب بود پستتون این خود مردم هستن که نفر رو بزرگ می کنن چند نفر پزشک تو فامیل داریم می پرستنشون کلی احترام و عزت دارن و همه ارزو دارن چهار کلمه باهاشون حرف بزنن و جواب سلامشون رو بدن بعد هم گیر می دن می گن چرا پزشک ها اینقدر مغرورن و خودشون رو بالا می بینن یا پولدار ها هم همین طور تو این دور و زمونه ارزش تک تک افراد به دارایی و موقیعتشون هست مثلا من خودم وقتی 18.19 سالم بود اصلا کسی بغیر دوستام ادم حسابم نمی کرد و جواب سلامم رو نمی داد یک زمین به مادرم ارث رسید داداش به من چون به بقیه برادرام هم داده بود قبلا منم فروختم و ماشین برای خودم خریدم باور کنید از فرداش کسانی که جواب سلامم رو نمی دادن یک ساعت احوال پرسی می کردن و تحویلم می گرفتن که یک وقت کارشون گیر بود برسونمشون واقعا فقط می شه تاسف خورد واسه این مردم ظاهر پرست و پول پرست.

به شدت باهاتون موافقم ولی شخص شما نیز ده سال دیگه به همین مطلبی که گفتین وفادار هستین. **** ** **** 

درود بر شما امید وارم بتونی این تفکرت رو حفظ کنی.یه جمله میگم و تمام!!

---

سلام دوستان آواز دهول شنیدن ازدور خوش است دخترم  سال سوم  پزشگیه  اگه ازسختیاش بگم شاید باورتون نشه  اول بگم  الان که دارم این پستو مینویسم ساعت ۱و۲۳دقیقه شبه دختر م داره درس میخونه میدونم خیلی از همسنو سالاش یاخابیدن یا پای ماهوارن بماند دوسال تمام درس خوند نه تفریح نه خرید نه مهمونی هیچی بخدا خودم دلم واسش میسوخت اینا یه ور مسخره کردن بعضیام یه ور  که مگه آدم دو سال پشت کنکور میمونه حتما خ ن گ ه خدارو شکر باتمام این حرفها قبول شد  ولی تازه  اول راه بود دخترم میگه تازه الان میدونم درس خوندن یعنی چی (برا کنکور روزی ۱۲ ساعت میخوند)الانم وقت اضافه نداره همش د انشگاه امتحان درس اینها هم بماندازوقتی دخترم دانشگاه قبول شده اتفاقا من میبینم رفتار بعضی اطرافیانم تغیر کرده تو خیابون دخترم دوستاشو میبینه اونا راهشونو کج میکنن دخترم چون خونگرمه اوایل براش سخت بود ولی با بیمحلی دیدن  کنار اومده وخیلی چیزای دیگه من فکر میکنم سختیهای زیادی سرراهشه ولی به رحمت خداوند امیدارم خدا عاقبت همه جوونهارو ختم به خیر کنه انشاالله

سلام. متاسفانه مردم ظاهربین شدن.. دیگه هیچی مثل قدیم نیس..

جالب بود

من دوران دبیرستان آرزوی پزشکی داشتم ولی یکم بعد فهمیدم این علاقه ی خود من نیست ذهنیتی هست که خونواده و فامیل واسم ساختن آرزوی من نبود آرزوی بقیه واسه من بود واسه همین خیلی خوشحال شدم که پزشکی نرفتم
اینم درنطر بگیرین که یه سری رشته ها چون ورود بهشون سخته باعث میشه جذاب بنظر بیان همین
بعد که واردش میشن تازه میفهمن چه خبره...

ولی حقیقت ماجرا اینه که آدما باید سطح فکر وعزت نفسشون خیلی بالا باشه که خط کششون استاندارد بشه
واین آدما تقریبا نایابن و تقریبا داره نسلشون منقرض میشه اگرهم پیدا شن بخاطر تفاوت طرزفکرشون اینقدر تحقیرمیشن و جنگ اعصاب دارن که مجبورن معیاراشونو یا پنهان کنن یا گاهی نادیده بگیرن
اگرهم عقایدشونو رو کنن اولین چیزی ک میشنون اینه بروبابا توهم حالت خوش نیس و....


و کم هم نیستن آدمایی که حاضرن عزت نفسشونو بذارن زیر پا تا امکانات اولیه زندگیشون حفط شه(این خلا امکانات هم خودش هزاردلیل داره) مثلا فلانی تو فامیل یکی، فوق تخصص فلان رشته رو از فلان جا داره و بیمه کل استان دستشه، ملت اغلب میان پیشش که تو روخدا بما کار بده بیکاریم  و بخاطر جلب توجش هرررکاری ممکنه بکنن و مسایلی از این دست که باعث تثبیت این فرهنگ غلط میشه
و ادمای مخالف این فرهنگ کله شق (!)محسوب میشن:)

خب اینا همش فقر فرهنگیه خیلی جا داره که درست شه شما فعلا  آروم باش و به طور نامحسوس به همین تفکرات ادامه بده:)
همینکه مثلا یه قاضی دیر به دادگاهش نرسه یه ملت الافش نشن خیلیه ما فعلا داریم رو این مرحله کار میکنیم  (به قول شما حق الناس)اون سطوحی که شما میفرمایید یکم ثقیله ظاهرا :)

باتشکر از پست مفیدتون

الان همه می یان می گن دمت گرم و اینا ولی کافی بود همین جملاتو می نوشتی فقط تهش می گفتی من مهندسم یا ... (یعنی یکی غیر از پزشک ) اون موقع کامنت ها خوندنی بود که بیا و ببین ...

یه زمانی یه جای خونده بودم که اگر بزرگان خیلی بزرگ به نظرت میرسند، به خودت نگاه کن، شاید تو زانو زده ای!!

حالا حکایت خیلی از مردم ما دقیقا همینه....

سلام... پست شما رو که خوندم کلی گریه کردم چون من دختر از خانواده متوسط رو به پایین هستم و تنها هنری که بلد بودم در تمام عمرم درس خوندن بود ... یعنی تفریحی که نداشتم به خاطر شرایط مالی... 2 سال پشت کنکور مردم و درس خوندم تا آخر سر پزشکی یکی از شهرستانها رو آوردم.... اولش خیلی خوشحال بودم گفتم میرم درس میخونم دکتر میشم پدرو و مادر بیچاره ام رو حداقل از زیر بار زندگی سخت نجات میدم... براشون سفر کربلا و مشهد اسم مینویسم و  برای بابام یک ماشین خوب میخرم و هزاران چیز دیگه ..... ولی همش رویا هست من الان سال سوم هستم باز هم باید فقط درس بخونم و چون راه دورم تو خوابگاه هستم ... هم اتاقیم دختر یک پزشک معروف هست ... از وقتی یادمه همه جوره به من فخر فروخته و سعی داره حالیم کنه هییییییی تو بچه فقیری هستی که نباید میومدی پزشکی .... فقط انگار خدا این رشته رو برای اونا آفریده.... من راه نجات خانوادم رو تو این میدیدم که خب تا به پول برسم چند سال طول میکشه... دلم خیلی از این نگاه های پر تحقیر پره.... چه تو دانشگاه چه تو خوابگاه... خودشون هم به امثال خودشون احترام نمیذارن.... پدر من گرچه ندار هست اما آدم شریفی هست.... از رشته پزشکی بدم اومده چون همش دارم تحقیر میشم... درسته ظاهر لباسام تابلوه که چه وضعی دارم ولی قطعا بنده خدا هستم و نباید تحقیر بشم....

ببخشید ولی دنیا و آدماش خیلی چیزا واسه گله کردن داره.فقط سعی کنید باهاش کنار بیایید .اگه مردم اونقدر فهیم بودن که همدیگه رو از روی شخصیت درجه بندی کنن که دنیا بهشت بود.قضیه فقط پزشکی نیست مشکل اصلی پوله.شما پول داشته باش میشی خدای روی زمین .مردم برات بیشتر دولاراست میشن ولی کمتر دوستت دارن.این طبیعت انسانه متاسفانه.اگه به این چیزا فکر کنیم مغزمون سوت میکشه از بی عدالتی ها و نابرابری ها و همه ی آدمایی که سرجای خودشون نیستن.

---

به دلگیر

به دلگیر....سلام عزیزم معذرت میخوام باعث اشک رختنت شدم خواهر عزیزم حیف چشمات نیست که بخاطر چنین چیزهای باارزشی بارونیشون کنی؟اصلا توجه نکن منم تو این حیطه ام ولی باهمه جور ادم محترمانه و متواضع رفتار میکنم  و بنظرم ادما بخاطر خانواده موقعیت تولد اسم و چهره و فاکتورهای دیگه هرگز نباید مورد مقایسه یا تحقیر قرار بگیرند همه ماها برابریم و در برابر خدا با درجه اهلاص و ایمان و تقیدمون بالا پایین میریم.اصلا فکر اون رفتارای هم خوابگاهیت نباش اون فقیر توجه هست فقیر فرهنگ و فهم و شعور هست و ادم فقیر مالی باشه شرف داره به این نوع کمبود و کاستی... تو مطمئنم یکی از بهترین پزشکان اینده خواهی شد چون هم عاقلی هم خوش اندیش و واقعا اومدن این رشته دل و جرات و شجاعت میخواد...خوش به حال والدینت که همچین دختری دارن....اون همخوابگاهیتون مصداق این مثل هست:

خیلی ناراحت شدم کامنتتون رو 

سلام. به سوال کننده: بهتون تبریک میگم، دغدغه های قشنگ و باارزشی دارید، قدر خودتون و دغدغه هاتونو بدونید. به جناب هویت بر باد رفته: من نیز با شما همراهم.دختری هستم ساده، از خانواده ای ساده، با ظاهر و باطنی ساده، با عیبها و نقصهای فراوان، نه پزشکم، نه دندانپزشک، نه مهندس، نه کارشناس. من حتی دانشگاه نرفته ام.به لطف سیستم آموزش از راه دور، دانشگاه پیام نور را انتخاب کرده و در رشته ای نه چندان معروف در خانه درس خوانده ام و مدرکی در حد یک برگ کاغذ گرفته ام بدون هیچ کاربردی.اما تشنه یادگیری، آموختن، و پر از دغدغه. کلام آخر: در چند پست دیگه گفتم باز هم میگم، الویت با باطن و سرشت پاک انسانهاست، نه موقعیت تحصیلی مالی، خانوادگی، اجتماعی و شغلی انسانها.انسانها رو بر اساس باطنشون قضاوت کنیم، نه، ظاهرشون. به باطن انسانها احترام بزاریم، نه ظاهرشون. به انسانها عشق بورزیم برای سیرتی زیبا، نه صورتی زیبا. اینها شعار نیست، دغدغه های من است که در پی تحقق آنها هستم. به امید آن روز... یا حق.

بعد هم ی چیزی که یادم رفت همین حرفا رو اون موقع ب من میزدن من میگفتم فقط دارن امید میدن این پرت و پلاها چیه و از این حرفاا😆😆ولی الان گاهی وقتا ی چیزایی میاد تو ذهنم که ب خودم میگم چه دورانی رو پشت سر گذاشتیم.

جانا سخن از زبان ما میگویى

وقتی رشته های رگه کمتر درآمد داره
وقتی رشته های دیگه هیچ تضمینی شغلی تاره
وقتی قبولی تو رشته پزشکی خیلی سخته
کسی بهش برسه انگار ندا المپیک گرفته ولی بازم خم و راست شدنی وه بدای پزشکا مخصوصا متخصصا هست برا مدال آورها و مخترع همون نیست
بیشتر  به خاطر فرهنگ و درآمد شونه به خاطر پولشون وبعضا ها هم میترسند شاید کارون بهشون گیر کرد ...

منم این برخورد رو دیدم و مقابله کردم اما فایده نداشته
ما تو فامیل نداریم حتی یک نفر
برای همون زیاد نزدیک میست به این افراد اما بک بار که بافتار بد یکیشکنو دیدم نمیدونستم پزشکن ولی چون با داد هوار رفت رواعصابم اکنم چیزی که به من ربط نداشت وگذشته بود منم رفتم رو اعصابش البته من فقط کل کل کردم داد نزدم
بعد که فهمیدم پزشک بیشتر ازش نا امید شدم آدم تحصیل کرده اینقدر بی شخصیت همکارم گفت ازش عضرخواهی کن گفتم اون باید این کارو کنه
من مقصر نیستم.
جای آدما همینطوری عوض میشه وقتی مقصر هستن با زم باید کوتاه بیای چون طرف فک میکنه از بقیه بیشتر آدمه
ما نباید دامن بزنیم به این رفتار


زندگی سخته با این فرهنگ

به قول شاعر
افتادگی آموز اگر طالب فضلی
ولی غرورت حفظ کن

یک بنده خدایی هم میگه
اگه یک نفر دائم ببخشی
این فرصت ازش میگیری که بفهمه هر اشتباهی یک تاوانی داره.

سلام حرف دل مارو میزنی..هعییی الان تو خیابون که میرم پاساژ میرم خرید دانشگاه حتی فضای مجازی حالم بهم میخوره از خودم از ادما از دخترا و پسرای بی حیا و بی عفت از ادمایی که اسم ادمو یدک میکشن همه چی عوض شده ادما بیشتر از بیشتر الان دیگه حجاب معناشو از دست داده اصالت معناشو از دست داده تحصیلکرده همینطور خیلی کمن ادمای مقید و خانواده های نجیب ادمای متواضع ....من یه دختر چادریم از خانواده ای با وضع مالی خیلی خوب پدر و مادرم خیلی در تربیت ما حرص خوردن تلاش کردن پا به پامون اومدن همه جا توصیه کردن پدرم اونقدر حساس بود که ادم شریف و درستی بار بیایم مادرم اونقدر تحمل و صبوری کرد تا خدا رو فراموش نکنیم تا انسان بار بیایم الانم خدارو شکر خوب بار اومدیم ولی حیف حیف و صد افسوس نمیتونم تو این جامعه زندگی کنم حالم بهم میخوره میرم خیابون ملت انگار مستن انگار مسخ شدن انگار طمع کار شدن همه دنبال منافع خودشون تو رانندگی تو صف تو فروشگاه تو دانشگاه همه خودخواه شدن همه دیگری رو میکشن پایین تا خودشون جایگاهی پیدا کنن همه چشمشون به مقدار اسکناساته دیگه الان به گداها دوتومنی بدی بهت پس میدن فحشتم میدن تو خیابون راه میری همش صورتکای نقاشی شده کپی پیست رو میبینی.همه چیشون ریختن بیرون  اینا زنن؟اینا مادران اینده ان؟از اینا میشه نسل دکتر قریب و دکتر حسابی و شریعتی و سپهری و باکری و بابایی و... به حا بمونه ؟؟پسرای بی غیرتی که به چادری و مانتوییش رحم ندارن و همه رو با لذت نگاه میکنن اینا فردا میخوان از کشورمون دفاع کنن؟بحدای احد و واحد فرداهای بدی رو در پیش داریم منه ۱۹ ساله اوج جونی اوج زیبایی چادر سرم میکنم واسه مرد تو سختی میکشه واسه تو مرد فردا واسه تو پدر امروز واسه....اونوقت امل نشونمون میدن اونقت بدترین رفتارو دارن اونوقت تو فیلمامون گدا و بد بخت و کلفت نشون میدن.این خانه از پایبست ویران است وقتی تو فیلما هر چی بچه پولداره بی حجاب و قیده و پزشک و دکتر اونقت نوکر کلفت خونشون که بیچاره و بیسوادن چادرین و امام پیغمبر میشناسن چه توقعی داری که تو جامعه واقعی همین رخ نده؟وقتی فقرا و بیسوادها و دست فروشا رو تو فیلمامون اسم ائمه رو دارن اونقت اون پزشک و استاد دانشگاه و ادم باسواده و فهمیدهه بی حجاب و روابط ازاد اسمای بی معنی هجیب داره...وقتی نونا حرام شه دحم دلا کم میشه کم کم غیرتمون عفتمون حیامون قید و بندمون دینداریمونم فاتحش خوندست اوناهم از بین میرن....دلم پره خییییبی پر گاهی میرم بیرون میام خونه میرم اتاقم یواشکی کلی گریه میکنم دلم میسوزه برا امام زمان که واسه چه کسایی میحواد ظهور کنه دلم میسوزه واسه خودم که چرا تو این دورانم که چرا باید ببینم این ادمای حیوانی رو که دنبال شهدت و ثروت و مقامن به هر قیمتی به قیمت وادار کردن پسر مردم در گناه به قیمت بدبخت کردن دیگری...الان خیلی حالم بده اشک چشمامو گرفته دلم میخواست بنویسم اینقدر تا خالی بشم ولی میدونم کسی نمیخونه مثل بقیه نظراتو پست ها انبار میشه دیگه یادی ازش نمیشع

فقط بگم یاد گذشتم افتادم یاد ادمای اطرافم....متنفرم از اینجا از ادما من رسیدم به همه چی که میخواستم بعد سختیایی که هیچکس فکرشو نمیکرد موفق بیرون بیام ازشون الان همون ادما تشنه سلام کردن به منم که کارشون راه بیفته اشاره کنمم کارشون ردیفه ولی دلم میخواد بدبخت شدنشونو ببینم مثل سنگ شدم سنگ دل الان از دیدن غرق شدنشون احساس قدرت میکنم احساس میکنم روانی شدم...ادم دیونه شدم...دختری که دوستش داشتم منو واسه قیافه و پول نداری ردم کرد در حالیکه الان دائم پا پی منه ولی من ازش متنفرم.اگر میخوای کسی بشی میخوای حرفت برو داشته باشه میحوای عزیز باشی بهت بگم فقط اول پول

هه ای خواهر من اندر خم یک کوچه ایا ول کن این حرفارو فردا شوهرت به این کارا کار نداره....کار داره جهزیت چند مند بوده بابات چه کاره بوده قیافت چیه چجوری شکم و چشم و شهوتشو پر میکنی همین  نمیگه وااای چه افکاری وای تو چه فهمیده ای....برو بفکر بینی خویش باش

چه جالب هنوز هستند ادمایی که اینطورین🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔

این پست و کامنتش و باید طلا گرفت.

ممنون از راهنمایی تون .... خیلی خوبه که من دوستان مهربونی حتی در حد کلامی و در فضای مجازی اینجا دارم.... واقعا درسته باید طرز تفکر اصلاح بشه.... ولی من خیلی دلم گرفته بود و درد و دل کردم به خدا قصد ناراحت کردن هیچ کس رو هم ندارم....شما هم انگار از زبون من نوشته بودی دیگه اشکم در اومد .... خدا خودش میدونه که تنها هدف من از بین بردن دغدغه مالی تو زندگیمون هست.... اصلا شاید باور نکنید ولی پدر و مادر من 20 ساله مشهد نرفتن.... من به همین جمله که فکر میکنم آتیش میگیرم و با تمام وجودم درس میخونم.... اونم به دو دلیل : 1- پزشک با سوادی بشم و واقعا به قشر مثل خودم ( فقیر ) کمک کنم.... 2- به پدر و مادرم کمک کنم... خانم سوال کننده شما با این طرز تفکر قطعا از مفاخر این حرفه مقدس میشید و من براتون دعا میکنم... از راهنمایی ها و لطفتون ممنونم... امیدوارم روزی باور جامعه به آدمیت و شرافت آدمها برسه نه به پول و تجمل..

با سلام تو جامعه ما این طرز تفکر خود افراد جامعه است که باعث شده بعضی شغل ها مانند پزشکی  این جوری رویاییاین جوری به نظر برسه مثلا توی خانواده ها به بچشون می گن درستو بخون تا دکتر شی و از این موارد  همی چیزا در جامعه باعث فخر فروشی بعضی دکترا میشه وقتی به مطبشون میرن می بینن که 50 نفر منتظر ایشون نشستن و یا مثلا نوبت 2 ماه میدن برای ویزیت و وقتی در عرض 2 ساعت به اندازه 2 ماه حقوق یک کارمند پول در میارن بایدم مغرور بشن و از بالا به آدما نگاه کنن و بایدم جواب سلام آدم و ندن در صورتی که تو کشور های پیشرفته هیچوقت پزشک همچین توهماتی ندارن و انسانیت دارن و خودشون و وقف بیمار و در خدمت بیمار میدانن ولی توکشور ما میزان ارزش آدما به حجم پولیه که داره و   بس

واقعا چرا اینجا همه پزشکن؟  :/
قبلا هم میخواستم بپرسم ولی موقعیتش نبود. حالا که هویت بربادرفته به این موضوع اشاره کرده، منم مپرسم که واقعا چرا اینجا همه پزشکن؟ :/

هعیییی زندگی 

من اهل شعار دادن و کلیشه ای حرف زدن نیستم!!!!! بدون پول زندگی هیچ لطفی نداره.بدون پول نه تفریح هست نه شادی نه امنیت نه ارامش.هرچیم ملت بیان شعار بدن نه این طوری نیست همین طوریه که من میگم.پول داشته باشی همه چیز هست نداشته باشه هیچ چیز نیست.کسیم که پول داشته باشه محبوبه حالا میخواد پزشک باشه یا هر شغل دیگه ای.خود من حاضرم همین الان زن مرد هفتاد سال بشم منتها به شرطی که خرپول باشه.بعضیا میگن ارامش مهم تره اخلاق مهم تره و این حرفا ولی من هرچی پولدار دیدم هم ارامش داشتن هم اخلاق فقط یه مقدار متکبر و از خود راضی بودن که تا حدی طبیعیه!!!!! ریشه بیشتر بی اخلاقی ها عصبیت ها ناهنجاری ها اعتیاد ها و بی شخصیتی ها تو فقر و نداری خلاصه میشه.زندگی فقط و فقط دو چیزه سلامتی و پول.غیر از این دو تا باشه مرده ی متحرکه و یکی باشه و اون یکی نباشه عذابه.

به دختر کرد درکت میکنم خانومی....هشت تا بچه ایم که هفت تامون دختریم....سه تا خواهرام پزشکی خوندن، خودم و بقیه هم در حیطه کار بیمارستانیم بیهوشی و اتاق عملو پرستاری و مامایی😂

من اهل شعار دادن و کلیشه ای حرف زدن نیستم!!!!! بدون پول زندگی هیچ لطفی نداره.بدون پول نه تفریح هست نه شادی نه امنیت نه ارامش.هرچیم ملت بیان شعار بدن نه این طوری نیست همین طوریه که من میگم.پول داشته باشی همه چیز هست نداشته باشه هیچ چیز نیست.کسیم که پول داشته باشه محبوبه حالا میخواد پزشک باشه یا هر شغل دیگه ای.خود من حاضرم همین الان زن مرد هفتاد سال بشم منتها به شرطی که خرپول باشه.بعضیا میگن ارامش مهم تره اخلاق مهم تره و این حرفا ولی من هرچی پولدار دیدم هم ارامش داشتن هم اخلاق فقط یه مقدار متکبر و از خود راضی بودن که تا حدی طبیعیه!!!!! ریشه بیشتر بی اخلاقی ها عصبیت ها ناهنجاری ها اعتیاد ها و بی شخصیتی ها تو فقر و نداری خلاصه میشه.زندگی فقط و فقط دو چیزه سلامتی و پول.غیر از این دو تا باشه مرده ی متحرکه و یکی باشه و اون یکی نباشه عذابه.

به دلگیر:
اینقدر ناراحتی نداره بخدااااا. نکن با خودت این کارا رو. اون هم اتاقیه کی باشه که بخاطرش اینقدر خودتو ناراحت کنی و حتی از رشتت دیگه خوشت نیاد. خیلی راه خوبی رفتی تو زندگیت.خطا نکردی اینطور که معلومه. از ته دل میگم خوشبحالت خوشبحالت خوشبحالت. واقعا خوشبحالته که تو زندگیت اشتباه نکردی و راهی رو کج نرفتی. بهترین رشته رو قبول شدی. یه جایگاه اجتماعی عالی بدست میاری. منم بی پولم. با یه بی پولتر از خودم هم ازدواج کردم. عین خیالم نیست. نه اینکه ماشین خوب و سفر و ... رو دوست نداشته باشم ولی اینقدر برام ارزش نداره که غصه بخورم. حتی خوشحالم. چون که همه اعضای خونوادم پاک و درستن. درسخون و دانا هستن و قابل اعتماد...
من تو زندگیم اشتباههایی کردم که الان بخاطرشون خیلی پشیمونم و عذاب وجدان و ناراحتی های دیگه دارم. ولی بازم خوشحالم! چون به خوش شانسیها و خوشبختیهام هم فکر میکنم... چون چند ساله که دیگه از اون اشتباهها نمیکنم و مواظب تصمیمات و کارام هستم. ناگفته نمونه که نسبت به دوستام خیلی به پول بیتوجه ترم. حتما این ویژگیم تاثیر زیادی تو روحیاتم داشته.

تو که تو زندگیت مطمئنم اشتباه بزرگی انجام ندادی که حالا بخاطرش پر از غم باشی. از نظر مالی هم که چندان فرقی نداریم. رشتت هم که بهتر از مال منه. چرا تو از وضعیت الانیت ناراحت باشی ولی من حتی خوشحال؟  اون هم اتاقیه هیچچچی نیست. یاد بگیر ببین چطوری باید با همچین آدمی رفتار کنی. من خودم معمولا آدمای مزخرف رو از زندگیم حذف میکنم. تو هم بگرد یه راه حل مناسب براش پیدا کن. اعتماد به نفست رو هم بهتره بالاتر ببری. البته منکه نمیشناسمت و فقط بر اساس همون یه کامنتت تموم این حرفا رو زدم. امیدوارم کمک کننده باشه.
موفق باشی

راستی یه چیزی من خوشبختی رو تو پول میبنم شعارم نمیدم ولی هیچ وقت به هیچ کدوم از افراد فقیر بی احترامی نکردم.ولی خوب دلم نمیخواد فقیر باشم و قناعت کنم و یه زندگی بی کیفیت داشته باشم.

از پزشکا متنفرم واقعا یه مشت آدم مغرورن که فکر کردن تحفن من رشتم اتاق عمل باهاشون سر کار داشتم بدرد عشق وعاشقی اصلا نمی خورن پزشکا فقط بدرد خودشون میخورن همین خانوم سوال کننده فردا دکتر بشه تخصص بگیره میتونه با یه پسر که کارمند سادن ازدواج کنه؟  نه هرگز اونو در حد خودش نمی دونه  پس زدن این حرفا بی فایدس هیچی حل نمیشه چنان در گل فرو رفتیم که این مشکل هیچوقت حل نمیشه...  ضمنا واقعا همه چیزای خوب مال دکتراس سفر خارج از کشور بهترین خونه بهترین ماشین و بقیه مردم جامعه زندگیشون خیلی معمولیه معلومه که پزشکا خودشونو بالا میبینن یه مشت آدم مادی گرا شدیم حالم از همه چی بهم میخوره مخصوصا ما این همه زحمت میکشیم تو اتاق عمل پولش میره تو جیب جراحا من که از حقم نمی گذرم 

عزیز دلم من خودم بدشانس ترین آدم بودم.همیشه هر چی بلا و بدبختی بود تو گروه سر من میومد .در حدی که الان هم از دوستام بپرسی میگن فلانی خیلی بیچاره بود.از برخورد بد استادا بگیر تا این موضوع که من همیشه ته لیست بودم و هیچی ب من نمیرسید.ولی باورت نمیشه که الان فقط گهگاه یادشون میفتم.اینقدر موقعیت اجتماعی و مالیت میره بالا که خود به خود همه چی بعد از پایان تحصیلت کمرنگ میشه.حالا باسواد هم باشی و کار درست که چه بهتر.ایشاله ب هرچی که میخوای برسی.لایق بهترینایی.😊😊🌹🌹

سلام /یه نکته رو کسی نگرفت و نگفت اونم خواهر این خانوم بودهیچ کس عین من این آدمو درک نمیکنه؛ برادرت که پزشک باشه دیگه تو به چشم نمیای بلکه به به و چه چهیه که نصیب برادرت میشه و به تو به چشم یه آدم بدبخت و خنگ نگاه میشه که دنبال پزشکی نرفتی.من عاشق ادبیات بودم و اصلا علاقه ای به تجربی نداشتم واسه همینم نرفتم تجربی چون به نظرم خیانت بود به بیمارای آیندم.حرف بقیه واسم مهم نیست اما اون دنیا نمی بخشمشون که باعث شدن من و برادرم از هم دور بشیم و حس برادریمون فقط به سلام و خداحافظ تو شیش ماه برسه.من از برادرم بدم نمیاد حتی حسودی هم نمیکنم (و دوست دارم اینقدر موفق بشه که یکی بشه مثل دکتر سمیعی) چون معتقدم آدما راه خودشون رو انتخاب میکنن.فقط خواستم بگم اون دنیا هر کسی رو ببخشم کسایی که با حرفا و رفتاراشون این برادری رو خراب کردن و اون آدمایی که به پدر و مادرم تیکه انداختن که آره این بچتون ذهنش نمیکشید رو به هیچ وجه نمیبخشم./ و من یتوکل علی الله فهو حسبه

یادم رفت بگم من دانشگاه فرهنگیان درس میخونم چون به تدریس هم علاقه دارم

---

سلام دوستان اول یه خداقوتی بگم به اون دوستمون که کارش اطاق عمله  من همیشه میگم پرسنل بیمارستان وپرستارا  وبقیه کارشون خدایی سخته عید باشه عزا باشه عروسی باشه این بندگان خدا باید شیفتشونو برن وتعطیلی ندارن حالافکر کنید اون خانم بچم داشته باشه اگه شب بچش تب کنه مادر روسرش نباشه اون مادر چی میکشه حالا بعضیام میگن درعوض حقوقشون خوبه اخه شما تاحالا شب نخابی کشیدی بدونی چیه مریض روت بالا آورده ببینی چه حالی میشی وخیلی مشگلات دیگه امیدارم خداکمکشون کنه

---

به سیاوش