خانواده برتر

سلام خدمت همه
راستش من سوال نداشتم، فقط یه چیزیو دیدم که نوشته بود اگه چیزیو فکر میکنید بقیه نمیدونن رو بگین، منم اومدم یه مساله ای رو راجع به یه مشکل از پسرا بگم که شاید باهاش برخورد کنن.

من تمام مسئلم گلایه از خانواده هاست ( خانواده خودم رده اول )، متاسفانه پدر و مادرا به اسم حیا یه سری مسائل مهم و با بچه ها در میون نمیذارن منظورم مسائل جنسیه، البته تا جایی که میدونم این وضع خیلی برای دخترا راحت تره و صحبت میکنن اما تا من دیدم پسرا مشکل داشتن از اطرافیانم.

من الان بیست و پنج سالمه این مشکلی رو که میخوام بگم مال پنج ساله پیشه ( من طوری بزرگ شدم که مثلا همه فامیل خیلی خوششون میاد و میگن با حیاست و اینا ، ولی میخوام بگم این حیا هم یه معنایی داره و یه حدی!) .

من به یه بیماری دچار شدم که واقعا هیچ اطلاعی ازش نداشتم و فکر میکردم تو پسرا طبیعیه (مثل داستان عینک) من بیضم به اندازه توپ تنیس متورم شده بود و شدید درد میکرد، ولی من روم نمیشد اینو به خونوادم بگم چون باهام راجع به این مسائل صحبت نشده بود که من اگه به مشکل خوردم از خودشون بپرسم!

از دوستانم که میپرسیدم اونا میگفتن بعضی اوقات درد داره و اینا منم فکر میکردم پس مشکلی نیست تا سه روز شد! بالاخره تو نت سرچ کردم و پا شدم پای پیاده رفتم به مطب دکتر، یه نامه واسه خانواده نوشتم و جریانو گفتم، حالا از شعور جناب دکتر که بگذریم که اشتباه تشخیص داد!

من رفتم دکتر متخصص اونجا بود که دکتر آب سردی رو بدن من ریخت که دیگه کاری از دست ما بر نمیاد و تو دوازده ساعت وقت داشتی نجاتش بدی، اگرم زود عمل نکنی ممکنه دومیشم نابود بشه ، فکرشو بکنید یه هفته قبل کنکور، کنکوری که خودمو خفه کرده بودم یه سال قبلش، بگذریم از اینکه جراحی چه چیز مزخرفیه و اون بی هوشی و اینا.

شما نزدیک به چند ماه باید مراقبت ویژه کنی ازش، بعد از اون مدت رفتم برای تست اسپرم، که شوک دومو اونجا خوردم که با وجود مصرف قرص های مربوطه اسپرم من به حد فاجعه ای کم بودن که امکان باروریشون خیلی کم بود.

حالا امکان طبیعی بارور کردنم کمه و باید به فکر راههای دیگه بود، ولی حرف من به والدین یا حتی مجرداییه که اینجا این مطلب و میخونن واقعا یه شرایطی رو برای بچه هاتون فراهم کنین این مسائل حساس و بگین بهشون ، خدای نکرده دچار وضعی حتی ممکنه بدتر از من دچار بشن.
ممنون که این پست رو خوندین . شرمنده که طولانی شد.