خانواده برتر

به نام خدا
سلام دوست عزیز بله متاسفانه خیلیا این مشکل و دارن نمیدونم ولی معمولا ابراز علاقه اول توسط پسرا انجام میشه و اگه شما میدونین که دوستتون داشته و نگفته دلایل مختلفی داره
مثلا ممکنه امکاناتشون از نظر مالی کافی نبوده و فکرمیکرده با جواب رد شما روبه رو میشه یا میتونین با یه نفر دیگه بیشتر خوشبخت میشین که اینم به خاطر اینکه طرف واقعا دوستتون داشته نمیدونم شاید دلایلی دیگه هم باشه مثل خجالت و ترس از تحقیر و خیلی چیزای دیگه
ولی کاری که شما میتونین بکنین اینه که یجوری بهشون دسترسی پیدا کنین و خودتون بهشون یه جور غیرمستقیم مثلا تونامه بهشون بگین البته قبول دارم که معمولا دخترا پیش قدم نمیشن ولی تو این مورد خاص به خاطر زندگیتون شما قدم بذارین نمیدونم حداقل یه رفتاری نشون بدین که بفهمه دوسش دارین که حداقل بعدا مدیون دل خودتون نشین نمیدونم سعی کنین یه جوری پیداش کنین اگه میشه اطلاعات بیشتر بگید که اون اقا الان کجان؟و ایا بهشون دسترسی دارین؟ازدواج کردن؟به هرحال منم توصیه میکنم هیچکس عشقشو پنهون نکنه واقعا بعدا پشیمونی به بار میاره
شمام توکلتونو به خدا کنین ایشالله درست میشه
دست حق یارتون

مطمئنین که شما را دوس داشته(صرف نظر از گفته ی خودش)؟؟؟؟ یا شاید چون رفته و بهتر از شما کسیا پیدا نکرده اینا گفته؟؟؟؟؟ همه میدونیم که دختر نسبت به پسر تو ابراز عشق و محبت خیلی حیا میکنه ولی اگه عاشقتون بوده چرا یه علامت خیلی کوچیک(حرفی چشمکی اشاره ای)نشون نداده.

خیلی دلم گرفت این متن رو خوندم

من داستان زندگیت رو نمی دونم فقط می تونم بگم که شما هیچ ظلمی به خودت و اون نکردی. اون یه مرد هست و این قانون دنیاست که مردها پیش قدم میشن. اون اگه واقعا تو رو می خواست باید میومد جلو اما هیچ قدمی برنداشت این وسط موندم شما چرا مقصر باشی. اگه اون عشقش رو نشون داده بود و شما بی دلیل طردش کرده بودی یه چیزی.
بنظر خودت یه مرد که شهامت ابراز عشقش رو نداشته باشه می تونست تو رو خوشبخت کنه؟!!!!!!! من که فکر نمی کنم. بعد زندگی هزار جور کینه و کدورت پیش میومد اونوقت اون آقا باز شهامت ابراز عذر خواهی یا تلاشی برای نگه داشتن زندگیش نداشت.
یه سوال برام پیش اومده و اینکه اون آقا حالا چرا ابراز می کنه؟!!!چی باعث شده که این شهامت رو پیدا کنه؟!!!! چرا اون موقع این شهامت رو نداشت؟!!!!پس چرا الان دیگه اقدامی نمی کنه؟!!!!!

ببخشید.من متنو درست متوجه نشدم...فکر کردم بهم رسیدید.

من اگر بدونم با نداریم میسازه چرا نگم.اما تو دوره ای هستیم که تا یکی میفهمه قستمون ازدواجه،پدر و مادره تازه ماشین حساب درمیارن و فکر میکنند اگر الآن هواسشون باشه و دخترشون ارزون نفروشن خیلی برد کردن.
منم توی این وضعیت اگر بدونم یکی دوستم داره میگیرمش اما خوب همه از هم بیخبریم.مردا که بدتر.اصلا نمیتونند تشخیص بدن یکی دوسشون داره حداقل من نمیتونم.
یکبار میخواستم به خانم دوستم بگم بره برام خواستگاری اما پشیمون شدم.باز هم به خاطر همین فکر که نکنه باباش گیر بده من همین الآن به اندازه کافی خودمو درگیر کردم اگر برم ببینم مورد خوبیه هست و باباش سنگ بندازه جلوی پام که هیچ.تا چند ماه من باید فکر کنم و هی راهکاربدم آخرم میدونم یکی از راه میاد دخترو میگیره میبره.

سلام دوست عزیز

 توی نگاه کلی اگه بخوام نظر بدم خب باید بگم قسمت نبوده و مصلحت خدا نبوده که شماها به هم ابراز علاقه کنید.. ولی از اونجایی که شاید شما هم مثل من علاوه بر این اعتقادات خودتون رو توی موفقیت ها و شکستاتون حتما مقصر میدونید و فقط به این جملات دلتون راضی نمیشه چند نکته رو عرض میکنم

1. با توجه به اینکه شما دختر هستید ..از نظر من نیازی به بیان ابراز علاقتون نبوده ... نمیگم نباید نشون میدادید که علاقه مندین.. بلکه منظورم اینه که اگه طرف نمیفهمه و فقط باید بری بش زبونی بگی... همون بهتر که این ارتباط برقرار نشه

2. پسری که به ی دختر علاقه داره و واقعا اینجور که شما فرمودین فکر شب و روزشه چرا نباید بیاد رک و رو راست ابراز کنه؟؟؟  اگه واقعا اینقد اعتماد به نفسش پایینه به نظر من به درد تکیه گاه بودن و مرد زندگی بودن نمیخوره... اگرم از جواب منفی بترسه بازم همینطور... اگرم دلیل دیگه ای داره که نتونسته ابراز کنه من درک نمیکنم واقعا ..

3. پسری که منتظر باشه طرف بیاد سراغش و اینقد مغرور باشه تو این زمینه ..تو زندگی مشترک انعطاف پذیری لازم رو نخواهد داشت و باهاش به مشکل میخورید ..چون همیشه منتظر پیش قدم شدن شما خواهد بود

4. کلا از نظر من شان و منزلت ی دختر اونقد بالاس که نباید بیاد به صورت خیلی واضح به طرف بگه من عاشقتم... البته اگه وافعا دختری پسری رو دوس داره با رفتارش با حرکاتش با طرز صحبتش راخت میتونه به طرف بفهمونه و پسری که مطلب رو نگیره و پرت باشه ادم جالبی به نظر نمیرسه.. من خودم به شخصه دختری ازم خوشش بیاد باید با رفتارش بم نشون بده اگه بیاد بگه دوستت دارمو این حرفا زیاد خوشم نمیاد.. چون جنس زن برای من مقامش والاس.. و این قضیه باید از جانب مرد باشه...
 و اگه با رفتارش به من بفهمونه و  من واقعا دوسش داشته باشم اونوخ خودم پا پیش میذارم.. وااگه من تمایلی نداشته باشم منم با رفتارم البته به صورت محترمانه بش میفهمونم که دوسش ندارم

پس دوست عزیز اگه شما با رفتارت سعی کردی بفهمونی و نفهمید اصلا خودت رو شماتت و سرزنش نکن
ولی اگه کلا شما هم به صورت مغرورانه هیچ واکنشی نداشتی میتونی یکم خودتو سرزنش کنی

البته نمیدونم که نحوه ارتباط شما چه مدلی بوده.. اگه مجای بوده که که کلا هیچ.. ولی اگه با هم در ارتباط بودینو همو میدیدین و حرف میزدین ... نکاتی که گفتم شامل حالتونه

ببخشید زیاد حرف زدم
موفق باشید

منم دقیقا همین مشکلو دارم....

عزیزم من متوجه نشدم منظورت ازازدست دادن چیه؟اینوحتماتوضیح بده.یه جمله ای هست که خیلی دوسش دارم اونم اینه:انسانهاقدشان به سروهانمیرسدغرورشان اماچرا....الان حکایت حال شماست نمیخوام بگم که اشتباه کردی چون توشرایط تونبودم ونمیدونم شرایط جفتتون چطوربوده ولی منم اینجوریم یعنی اگه یه پسری خودشم بکشه زورم میادبهش ابرازعلاقه کنم البته فکرکنم وضعیت من یه چنددرجه ای ازتوبدتره!!یه سوال دیگه داشتم ازکجافهمیدی که اون تورودوست داشته ایناروجواب بده تاببینم چیکارمیشه کرد.......یاعلی

هرکسی برا خودش دلایلی داره
اما من اگه بخوام نظرمو بگم
یه دلیلش غروره! دلیل دیگه هم. ترس از ضایع شدنه! ینی طرف پست بزنه! ک آسون نیست!!

سلام.ببخشید این آقا به شما کفتن که فکر شب و روزشون شما بودید.خوب اونوقت الان این آقا در جه شرایطی این حرفو زدن بهتون که شما میکید از دست رفت عشقتون.یعنی ازدواج کردن و این حرفو بعد زدن به شما؟یا اتفاق یا سفر یا مورد دیکه ای هست که میکید دیکه این عشق از دست رفته.میشه توضیح بدید.

من از ترس پشیمونی بعدش دلمو زدم به دریا و بهش گفتم و فهمیدم اونم دوسم داشته و پنهون می کرده

نمیدونم سخته نظر دادن,من  هم با این که شدیدا احساس میکنم کسی بهم علاقه داره ولی اصلا به روی خودم نمیارم ,نمیدونم غروره یا چیزه دیگه ولی از گسر انتظار دارم شهامت داشته باشه بیاد جلو,اینطوری بیشتر میتونم بهش اعتماد کنم ,

الان دیگه دسترسی بهش نداری !؟

عزیزم به خاطر این غرور لعنتیه که دستو پای هممونو حسابی بسته

یه جا گفتید با دعوا و دلخوری جدا نمیشدیم

آره منم یکیو خیلی دوسش داشتم واقعا عاشقش بودم 5 سال هیچی در مورد احساسم بهش نگفتم تا اینکه دیگه تحملم تموم شد و رفتم بهش گفتم اما خیلی راحت منو پس زد ولی احساس کردم داره دروغ میگه و نمی خواد غرورشو واسه من بشکونه دیگه کلا بیخیالش شدم هنوزم  بعد از 6 سال بعضی وقتها می بینمش تا حد امکان سعی می کنم چشممو ازش دور نگه دارم و سعی کنم اونورو نگاه کنم اما یه بار که واقعا خیلی اتفاقی چشمم افتاد تو چشماش زل زده بود به من بعضی وقتها هم احساس می کنم فقط به من نگاه می کنه اما من اصلا دوست ندارم به قبل برگردم به خدا زندگی کردن انقدر ارزش نداره که احساسمونو مخفی کنیم کاشکی اونم منو واقعا دوست داشت

ببخشید امکانش نیست واضحتر و مفصلتر بگم ، درست دنیای مجازی ولی بازم اگه مفصل بگم ممکنه شناسایی بشم، نمیتونم دقییییق داستان عشقمونو بگم

ممنون از کسایی که نظرشونو گفتن، نظرای تکتکتونو میخونم

با عرض سلام و ادب خدمت شما دوست عزیز

1) عدم ابراز علاقه پسر و دختر به هم در برخی موارد ریشه در تفکرات القا شده از طرف جامعه و خانواده داره، تفکراتی که شما رو مجبور به حیا پیش از حد میکنه و شاید اون آقا رو میترسونه از ابراز علاقه و پیش قدم شدن

2) یه احتمال بده اون آقا با وجود علاقه قلبی و عاطفی به شما تکلیفش با خودش روشن نبوده یعنی علی رغم اینکه به شما علاقه داشته اما نمیتونسته شما رو به عنوان همسر آینده اش قبول کنه ( البته این فقط یه احتماله ) یعنی در همون شب و روزهایی که در عشق شما میسوخته مواردی هم بوده که بهش فکر میکرده و به این نتیجه میرسیده که اقدامی نکنه. این موارد در آقایون شایع هست و بعضی از اقایون برای انتخاب همسر به خیلی موارد توجه میکنند که اگر مطابق با معیارهاشون نباشه سعی میکنند تا احساساتشون رو سرکوب کنند و یا به اصطلاح از عشقشون به خاطر برخی مصلحت ها بگذرند. شاید اگر شما هم به قول معروف چراغ سبز نشون میدادید باز هم نتیجه عوض نمیشد. پس خودتون رو سرزنش نکنید.

و حالا چند توصیه به شما

1) اگر بنا به مواردی که بهش اشاره نکردید دیگه امکان ازدواج شما و ایشون میسر نمیباشه ( مثلا شما الان متاهل هستید یا ایشون ) بسیار ضروری و حیاتی هست که سعی کنید با این قضیه کنار بیاین و به هیچ وجه حسرت نخورید. تاکید میکنم دیگه حسرت گذشته رو نخورید. حسرت خوردن نتنها گذشته رو عوض نمیکنه بلکه آینده رو هم از شما میگیره .

2) به این فکر کنید که شاید خواست خداوند در این بوده و همیشه شکرگزار باشید.

3) هرگز دیگه با اون آقا هیچ گونه ارتباط کلامی ، حضوری و یا متنی نداشته باشید . اما سعی نکنید فراموشش کنید . اون بخشی از خاطرات فراموش نشدنی زندگی شماست و شما باید شرایط به وجود آمده رو بپذیرید . باید سعی کنید خودتون رو با شرایط جدید منطبق کنید و از زندگیتون لذت ببرید. این یه قانونه و همیشه و در هر شرایطی همه افرارد باید بهش عمل کنند. ( پذیرش شرایط موجود و تلاش برای بهتر کردن اوضاع )

و اما یه توصیه به دختر خانوم ها و آقا پسرها

1) اگر از فردی خوشتون میاد و بهش علاقه مند شدید . سعی کنید به هر روشی که فکر میکنید درسته این علاقه رو ابراز کنید . خانوم ها با یک نگاه و یک لبخند معنی دار نیز چه بسا بتونند این کار رو انجام بدن . فکرتون رو مشغول نکنید . با احتمالات زندگی نکنید . و از پس زده شدن توسط طرف مقابل نترسید.

به امید زندگی بهتر برای همه دوستان

سلام دوست عزیز.
این اتفاق واسه منم رخ داده. دو سال با هم دیگه به عنوان دوست صحبت می کردیم، ولی هیچکدوممون جرئت نکردیم بگیم عاشق همیم. جوری که 16 ساعت از 24 ساعت شبانه روز تو دو سال باهم تو ارتباط بود. اون چندبار غیرمستقیم بهم گفت، ولی چون سطح مالی و فرهنگی خانواده هامون بهم نمیخورد، منم نمیخواستم بگم، چون میدونستم که نمیشه. الان دو سه سالیه اون تو یه دانشگاه تاپ با یه رشته تاپ قبول شده، دیگه دور و برش اونقدر کیس های مناسب و ارتباطهای قوی بوجود اومده که حتی اسم منم یادش رفته. شاید الان هر 6 ماهی یه اس ام اسی بینمون رد و بدل بشه، و دیگر هیچ!!! خیلی دلم میخواست بگم، ولی وقتی بهم نمیخوردیم، نمیشد دیگه.

توی فرهنگ ما دخترها نمی یان مستقیم به کسی بگن که دوسش دارن چون میترسن از عکس العمل طرف مقابل و  آبروشون! و چون رسمه که پسرها اول تمایلشون رو نشون میدن دخترها کمتر این کارو میکنند.

سلام

آقا اینایی که می ترسن اینجا شناسایی بشن برا منم توضیح بدن

منظور من از عنوان کردن این موضوع که پسر تا وقتی شرایطش جور نباشه پاپیش نمیذاره این بود که:

عزیزم معمولا در ایم موارد دخترا پیش قدم نمیشن اقایون پیش قدم میشن اما خیلی از مردا هم مغرورن در نتیجه....هیچی! وقتی یه دختر در شرایط شما قرار میگیره باید واسطه بفرسته یعنی غیر مستقیم طرف رو ممتوجه کنه که دختر ه بهش علاقه داره.شما هم اینکارو نکردی

متنتونو که خوندم خیییلی دلم گرفت): من به خاطر غرور لعنتیم هیچوقت نتونستم  عشقمو  اعتراف کنم!!!کاااش  زمان  برمیگشت عقب...اون بارهاوبارها عشقشو اعتراف کرد اما من حس بدبینی به پسرا وغرور بیجام کار دستم داد...به قول خودش تا که از جانب معشوقه  نباشد کششی     کوشش  عاشق  بیچاره  به  جایی  نرسد...کااااااش  زمان  برمیگشت  عقب 

شاید اون دختر داره اشتباه منو میکنه!! به خاطر غرورش طردتون کرده کاش میشد یه بار دیگه پا پیش بذارید...احتمالا بعد این کم محلیاتون حساب کار دستش اومده!! من وعشقم که دیگه نمیتونیم بهم برسیم اما امیدوارم شما به عشقتون برسید.

بابا اینجوری نمیشه به نظر من شما دخترا یک سری واقعیت ها رو در نظر نمیگرین.
خب پسر بیچاره اگر پول نداشته باشه ممکن پا رو دلش بزار، پسر تا وقتی شور و حرارت داره به خاطر سربازی و پول باید پا رو دلش بزاره، چراغ سبز دادنتون هم که در خیلی از موارد اصلا مشخص نمیشه و در هاله ای از ابهام، ناز کردنتون هم که خیلی وقت ها ناز نیست و پس زدن و خب رسما میگیرین غرور طرف مقابل رو خورد و خاکشیر میکنین.

به همه اینا مشکل اینکه، الان به تعداد افراد جامعه ما تفکر و عقاید و ایدئولوژی زندگی وجود داره رو هم اضافه کنید، یک موقع هایی هست از یکی خوشت میاد ولی از نظر عقلی به خاطر همین تفاوت ها پا رو دلت میزاری.
من الان مشکلم با دخترهای دهه 70 ای همین مورد آخر.(خودم متولد آخرای دهه 60 ام)

دکتر شایان لطفا حضور فعال تری داشته باشید تا علاوه بر دردودل راهکار درست هم ارائه بشه.

پسری که واقعا دختر رو دوست داشته باشه و قصدش ازدواج باشه بهش می گه ، قبلا این جوری فک نمی کردم اما الان مطمئنم 

پسری که واقعا دختر رو دوست داشته باشه و قصدش ازدواج باشه بهش می گه ، قبلا این جوری فک نمی کردم اما الان مطمئنم 

با نظر آقا سامان متاهل موافقم عاشق واقعی عشقشو ابراز میکنه ترسی هم از شکستن غرورش نداره. اما وقتی عشق ب حد اعلا برسه وقتی عاشق بدونه نمیتونه عشقشو خوشبخت کنه حاضر میشه از معشوقش دست بکشه دور بشه تا عشقش به آرزوش و خوشبختی برسه.عشق تو مراحل اولیه ش آدمو خودخواه میکنه معشوق رو تا حد مرگ میخوای حتی اگه بدونی نمیتونی خوشبختش کنی اما وقتی عشق ب درجه کمال و پختگی برسه دیگه خودخواه نیستی چون فقط آرامش و خوشحالی و خوشبختی عزیزترینت برات مهمه حتی اگه کنار کسی غیر از تو به اون خوشبختی برسه. هر علاقه و دوست داشتنی عشق نیس این روزا همه عاشق میشیم ولی معنای عشق و عاشقی رو نمیدویم.یاعلی

والامنکه تاحالاعاشق نشدم حرفای شماهارودرک کنم ولی بعضی وقتاواقعا دلم تنگ میشه واسه ازدواجای قدیم البته منکه ندیدم ولی خب ازحرفای دیگرانوفیلمایه چیزایی دستگیرم شدوخیلیم اون شیوه رودوست دارم الان دیگه پسره میره خواستگاری کم مونده بگه عزیزم تواستکان همیشگی چایی بیار!!نمیگم بااینکه دقیقامثل قدیم باشه موافقم نه به نظرم همون سبک قدیمی بایه سری ازنکات امروزی تلفیق بشه عالیه امروزیاکه دیگه شورشودراوردن....کی میگه غروربده؟غلط کرده خیلیم خوبه منتهااگه به جاباشه این غروری که خانم سوال کننده داره عالیه البته اصلااگه اعتراف نمیکردخیلیم عالی تربودبه نظرمن اصلامنش وبزرگی وکرامت یه دخترایرانی به غرورشه ودرهیچ صورتی نبایدبه یه پسرابرازعلاقه کنه مگراینکه اون پسرقبلش به علاقش اعتراف کرده باشه اصلابه نظرشخص من این یه وظیفه کاملامردونست چطورآقایون ازخانماخیلی توقعات دارن البته نمیخوام مخالف باشم شایدحقم دارن ولی مابه عنوان یه دخترنمیتونیم ازمردزندگیمون همچین چیزیوبخوایم؟                                                  به خانم سوال کننده:خواهرم ناراحت نشیاولی من کلابه علاقه این پسره شک دارم به بااعترافی که توکردی یجورفرصت طلبی کرده واسه خودش وگرنه اصولاپسراخیلی راحت تربه علاقشون اعتراف میکنن...میخواستم بدونم این آقاازدواج کرده یانه؟................یاعلی

واقعا نمیدونم چرا بعضی وقتها ادم زبونش بسته میشه و کسی که دلبستش شده رو نمیتونه بهش بگه
منم واقعا برای خودم متاسفم همچین چیزی عین شما برام اتفاق افتاده

در مورد سوالت چیزی نمیدو نم ولی چرا به اسم من پست گذاشتی عزیزم 

سلام دخترم

ای وای

خدای من

خب اگه هردو مجردید برید با هم ازدواج کنید دیگه

اگه هر کدومتون ازدواج کرده نشون میده که عشق نبوده و یک تعلق خاطر و دوس داشتن بوده

ای کاش شرایط رو کامل توضیح میدادی دخترم  لااقل یه چاره ای می اندیشیدیم

محمد 21 ساله

آره خوب من تو رو می شناسم

آخ گفتی سوال کننده.........

من گفتم پسم زد