سلام من یه دختر 21 سالم
هر چی مورد دارم برا ازدواج 30 به بالان و بیشتر کسایی هستن که سنشون 33 و 35 ساله.
تو همین شب های قدر بود که یه خواستگار 35 ساله واسم پیدا شد دیگه نتونستم جلو عکس العملمو بگیرم و با دو دست محکم زدم تو سرم و گریه ام گرفت واقعا دیگه خسته شدم.
ویژگی هاش: یه خونه داره که باباش براش خریده و یه کار ثابت تو شهرداری موقعیت مالیش خوبه چهره اش هم بد نیست البته به چهره اهمیتی نمیدم و یه اخلاق و رفتار سرد و بی روح داره.
با بوتاکس و کلی ژل تزریق کردن پیشونیشو صاف کرده.
خسته شدم از این شرایط چرا هیچ پسره مثلا بین 66 تا 71 انگار واسه من وجود نداره که خودش و با تلاش همتش زندگیشو ساخته باشه. ( این خیلی واسم مهمه ) اما کسی نیست.
مادرم داره بهم فشار میاره هر چی میگم نمیخوامش میگه تو غلط کردی و بهم میگه تو خیلی سخت گیری و همش جر و بحث.
میخواستم راهنماییم کنید اعتماد به نفسم داره از بین میره چون فکر میکنم حتما ظاهر و پوششم یا اخلاقم مثل دخترای امروزی نیست که پسرای همسنم جذبم نمیشن
چند ماه پیش پسر 31 ساله واسم خواستگاری اومد که اونم خونه داشت کارشم ثابت گفتم نه سنش زیاده بذار صبر کنم.
صبر کردم یه پسر 33 ساله اومد که اون شرایطشو دوس نداشتم کار نداشت سرباز نرفته بود اما خونه داشت.
گفتم بذار صبر کنم یه پسر با اختلاف سنی مناسب بیاد
صبر کردم و الان یه پسر 35 ساله اومد.
دیگه نمیدونم اگه صبر کنم چی میشه فکر کنم دفعه بعدی 37 ساله شاید 40 ساله بشه
18 سالمم که بود بازم خواستگارم 30 ساله بودن
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۲۶۸۹ بازدید توسط ۲۰۰۷ نفر
- دوشنبه ۲۲ تیر ۹۴ - ۲۱:۱۰
