سلام دوستان...
خواهشا کمکم کنین دارم دیوونه میشم....
23 سالمه خانواده متوسطی داریم بابام بازنشسته است و مامانم خونه دار خدا رو شکر زندگی خوبی داریم .
من دانشجو هستم امسال کارشناسیمو تموم میکنم قیافه متوسط به بالاییم دارم و بیرون تقریبا محجه هستم و خط قرمزایی برای خودم دارم خانواده مادریم تقریبا مذهبی هستن منم از نظر اخلاق به اونا رفتم استعداد و مهارت یادگیری عالی دارم طوریکه که وقتی یه کار هنری انجام میدم همه تو کفش میمونن از هنرها هم به خیاطی علاقه وافری دارم اموزشگاه میرم تو اموزشگاه از همه زرنگترم...
ولی متاسفانه یه مشکلی دارم همه میگن خیلی پاکی طوریکه دلم نمیاد کسی رو ناراحت کنم اصلا هم کینه ای نیستم یادم نمیاد از کسی دلخور باشم میخوام بد باشم وقتی بیرون کسی از پاکیم سو استفاده میکنه میام تو خونه درگیر میشم و دعوا راه میندازم .
فعالیتم زیاده ولی فک میکنم جای پیشرفت ندارم خیلی آرومم خیلی کم حرفم وقتی اطرافیانم حرف میزنن خندم میگیره چون احساس میکنم در مقابل اطلاعات من هیچی نمیدونن ولی اونا میتونن عقایدشونو بگن ولی من نه اصلا سیاست حرف زدن ندارم .
میخوام خوب باشم ولی تو این جامعه چطور اینکارو انجام بدم وقتی خوبم عذاب وجدان دارم وقتیم بدم باز دوباره عذاب وجدان دارم...
جلوی چشم خودم حقمو میخورن ولی جیکم در نمیاد نمیتونم اجتماعی باشم نمیتونم موفق باشم نمیتونم رویاهامو دنبال کنم بعضی مواقع فکر میکنم اعتماد بنفس ندارم نمیدونم چیکار کنم نمیدونم چمه دارم میترکم از حرص...
کمکم کنین..
مچکرم!
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۱۹۶ بازدید توسط ۹۲۰ نفر
- دوشنبه ۲۸ ارديبهشت ۹۴ - ۱۴:۰۱
