خانواده برتر

دمت گرم داداش

سلام

فکر کنید یکی غیر از همسر آیندم(تازه اونم وقتی به هم محرم شدیم) بخواد این جملاتو  به من بگه من اصلا صبر نمیکنم جمله اولش تموم بشه و اونو تو خیالاتش با چشمان بسته اش رها میکنم لابد کف دستاش هم به هم چسبونده و مثل هندیها جلوی صورتش گرفته!!اصلا خوشم نیومد کدوم پسری میخواد اینارو حفظ کنه؟!!یعنی واقعا پسری هست که این جملاتو همه با هم بگه و دختری هست که با شنیدن این جملات احساسش برانگیخته بشه من که نه تنها احساسی نمیشم بلکه اگه تا آخرش بشنوم بهشون میگم جملات قشنگی بود معلومه که حفظیاتتم خیلی خوبه همین!!!!جدای از شوخی باید بگم بله اینها واقعیت جامعه ما هستش کم نیستن دخترخانمایی  که احساسشون لگدمال یه حرف عاشقانه شده و  آقاپسرهایی که با یه ناز و عشوه دخترونه اسیر شدن و به بیراهه رفتن!!تا حالا با خودتون فکر کردید وقتی کسی یه ظلم خیلی خیلی کوچیک در حقتون میکنه چقدر ناراحت میشید و یا کسی که گناهی مرتکب میشه چقدر ناراحت میشیم و سرزنشش میکنیم حالا ببینید خدا با این همه بنده گناهکارش چه حالی داره و امام زمانمان چه حالی داره، بقیه معصومین چه حالی دارن!!!من که خجالت زده همشونم و فقط میخوام عاقبت بخیر بشم و همیشه همینو برا تمام مسلمونا بخصوص هموطنای عزیزم و وویژه تر برای جوونای خوب این مملکت که ذات پاکی دارن ولی گاهی اوقات به بیراهه میرن دعا میکنم!!

راستی این متن زیبارو من امروز تو یه سایت خوندم که فکر میکنم تا حدی به این پست میخوره!!

یادمان باشد که...

حق الناس همیشه پول نیست

گاهی دل است دلی که باید به دست می آوردیم و نیاوردیم!

دلی که باید می دادیم و ندادیم!

دلی را که شکستیم و رها کردیم!

دلهای غمگینی که بی تفاوت از کنارشان گذشتیم!

خدا از هرچه بگذرد از حق الناس نمی گذرد.

بیایید حواسمان باشد که...

با این زبان میشود مسخره کرد و با همین زبان میشود روحیه داد

با این زبان میشود ایراد گرفت و با همین زبان میشود تعریف کرد

با این زبان میشود دل شکست و با همین زبان میشود دلداری داد

با این زبان میشود آبرو برد و با همین زبان میشود آبرو خرید

و با همین زبان میشود آتش زد و با همین زبان میشود آتش را خاموش کرد ...

پس حواسمان هست و باید باشد که چه میکنیم و خوشا به سعادت کسی که اینگونه است!!

آقای سرزمینم
گوش کن، به درد دل هایم گوش کن
تویی که شاید خیلی وقتها زنانگی هایم را درک نکردی
تویی که گاهی صورت جراحی شده ام را مسخره می کنی، تویی که احساس زیباپرستی ام را پوزخند می زنی
یکبار از خودت پرسیدی چرا دختران سرزمینم اینقدر عوض شدند؟ چرا “زن” زیادتر است و “بانو” کمتر؟ چرا دختران سرزمینت بلد نیستند درست “زنانه” زندگی کنند؟

هیچگاه ترس بانوی سرزمینت را دیدی؟ ترسهایش را فهمیدی؟ فهمیدی چقدر از تنهایی می ترسد؟ از پیر شدن و زشت شدن و دوست نداشته شدن، از استقلال نداشتن و محتاج بودن، از اینکه کسی جانشینش شود، فهمیدی چقدر از “جذاب دیده نشدن” می ترسد؟

آقای سرزمینم
کاش می دانستی چقدر درد می کشم وقتی می بینم که پوشش من شده سند بهشت رفتنت
درد می کشم وقتی از تمام وجودم، از فکرم، از روح زنانه ام، از همه ظرافتها و پیچیدگی هایم فقط یک نقطه بدنم را فهمیدی، دردم می آید وقتی آزادی و امنیت ندارم و حقوق شرعی ام با واژه های “عندالمطالبه” و “عندالاستطاعه” پایمال می شود
دردم می گیرد وقتی بی اذن تو نه اجازه عاشق شدن دارم و نه طلاق گرفتن، آنوقت تو برای حفظ کیان خانواده اجازه ازدواج دوباره داری، و گاهی هم در خلوت خودم از جاذبه های زنانه ام خجالت زده ام که مبادا دلی لرزیده باشد

آقای سرزمینم
وقتی بانوی این دیار احساس نا امنی کرد عوض شد
امنیتش را نه در عشق و دلدادگی های محکم و مردانه تو که در جراحی های زیبایی و مردانه زیستن دید
وقتی امنیتش شد در “خانم نبودن” آنوقت بود که عوض شد
وقتی دنیای تو مردانگی را برتری خواند، احساس زن را ضعف عقل خواند و لطافت جسمش شد نشان ضعیفه بودن
ما هم یاد گرفتیم که در دنیای مردانه، برای امنیت باید “مردانه” زنانگی مان را زندگی کنیم و بجنگیم

آقای سرزمینم
نسل من “مرد” می خواهد
آرامش من در اقتدار توست نه پول و ماشینت
مرا با نام خودم صدا بزن نه از ورای دنیای خودت
عشق برای زن نه هوس است نه نادانی، معنایش ماندن تا پای جان است
با زن روراست باش و زنانگی هایش را بفهم تا تمام دنیایش را بی منت به پایت بریزد

آقای سرزمینم
انقدر دنبال یک “بانوی خاص” نگرد، خودت هم کمی “مرد” باش…

———————

دل نوشته ای از فاطمه علی اکبری ، کارشناس ارشد روانشناسی