سلام
من تازگی ها متوجه شدم که توی ضمیر ناخود آگاهم از مردها می ترسم.
مثلا چند شب پیش که یکی از فامیلا پیشم خوابیده بود و خروپف می کرد من با وحشت از خواب پریدم و فکر کردم ی مرده که کنارم داره خروپف می کنه.
یا مثلا وقتی سر صبح پتو از روم جابجا میشه و پدرم پتو رو ورم میندازه با وحشت بیدار میشم و قلبم تندتند میزنه.در صورتی که با مادرم اینطوری نیستم.
بنظرتون این مشکل محسوب میشه؟
سلام.
بله تو کودکیم ی چیزائی بوده.
البته نه در حد شدید.
من بیرون از خونه رفتارم خیلی سنگینه و هیچ کس اجازه ی رفتار بدی رو به خودش نمیده. خداروشکر
اما بچه بودم یکی مثل شوهر عمه ی لعنته الله علیه م !میخواست هر جور شده ی دستی بهم بزنه ،حتی ی بار دستشو دور گردنم قلاب کرد.خدا لعنتش کنه . من همیشه بچه بودم سعی می کردم از مردای فامیل فرار کنم. خیلی کثیفن که از بچه هم سوءاستفاده می کنن.
و چیزای دیگه ای که نمیتونم تعریف کنم.:((((
یعنی با این حالت ها نمیشه زندگی زناشوئی سالمی داشت؟
من همیشه دوست دارم ازدواج کنم تا یکی رو داشته باشم که حسابی مواظبم باشه.
متاسفانه امکان رفتن پیش مشاور رو ندارم.
فکرشو بکنین پدرم بفهمه که من ازش می ترسم و برای این رفتم مشاوره خیلی بد میشه.
من حتی سعی می کنم توی فاصله ی 30 سانتی با پدرم نباشم. اگه پای ظرفشوئی باشم و بیاد میوه ای بشوره سریع میرم اونور.
تو رو خدا برام دعا کنید. من امسال دانشگاهمو تموم می کنم. دیگه نمی تونم مدت زیادی توی خونه باشم بخدا خسته شدم.خیلی خستم
سوال کننده
به همه ی مردا بی اعتماد نیستم ی رفتارایی توی بچگیم دیدم که باعث ترسم شده.
من ظاهرم سالمه و توی اجتماع مشکلی ندارم. فقط توی محیط خانواده و فامیل اینطوریم.
:((
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها