خانواده برتر

سلام.

من توی پست 1886 ی سوال پرسیدم.

جند روزه صبر کردم ولی درج نشد.

بنظرتون دوستان نمی تونن راهنمائی کنن؟ چرا تائید نشد؟

ممنون میشم اگه صلاح دیدید با ویرایش درجش کنید.

لطفا پست هائی هم که توهین دار هستند تائید نکنید.

می خوام به خدا نزدیک تر شم نه......

سلام.

من ی سوال دارم و اینکه چرا نمی تونم نماز بخونم؟

ی روزائی نماز می خوندم ولی بعدش دچار وسواس شدم.

طوری که کنترل ادرارمو سر نماز از دست می دادم و ازم قطره قطره ادرار خارج می شد.

حتی بعضی وقتا حس می کردم سر نماز اگه ی جنس مخالف (محرم!)از کنارم رد می شد جنب می شدم.

رو.زی چند بار لباس زیر شستن و شلوار عوض کردن داغونم کرده بود.ولی مقاومت می کردم و نمازمو می خوندم.

خیلی ازفامیلا مسخره م می کردن و آزارم می دادن.

حدود 4-5سال اینطوری سر کردم.حالا وسواسش کم و بیش!

3سال پیش خیلی اتفاقی گرفتار خودارضائی شدم.

نمازام یکی درمیون شد و فکر دوساله به طور کامل نماز خوندن رو  کنار گذاشتم.

توی این مدت خیلی ناراحتم که چرا نماز نمی خونم.

هر موقع می رم حموم غسل می کنم که دوباره شروع به نماز خوندن کنم ولی نمیشه.

انگار دست و پام بسته شده.

اون روزی که توی قرآن خدا بهش وعده داده(یعنی روزی که گناهکاران  به خدا میگن مارو به دنیا برگردونتا به دستوزاتت عمل کنیم) مدام توی ذهنمه!

حس می کنم منم یکی از اونهامL((((

برای مشکل مثانه م رفتم دکتر دارو داد  ی خرده بهترم ولی حس می کنم اگه بازم سرنماز برم از شدت استرس دوباره همونطوری میشم.

می رم زیارتگاه دعا می کنم خدا کمکم کنه که نماز بخونم.

شب قدر یا هر مناسبتی هست دعای من اینه.

همین یک ساعت پیش مثل خیلی وقتای دیگه به سجده ی شکر رفتم. گریه کردم .

روی سرم میزدم(نه خودزنی ! البته) و مدام گفتم یا الله!یا الله!یا الله! یا الله!یا الله! حتی الانم دارم اشک می ریزم.

خیلی ازین بابت ناراحتم. ولی نمی دونم چرا هیچ کششی برای اقدام ندارم.

شاید وحشت روزای سختی که قبلا داشتم  یا توفیق عبائت ندارم.واقعا نمی دونم.

خودم می دونم کارم لنگه!می دونم اون دنیام اگه همینطوری ادامه بدم داغونه ولی بازم نمی تونم به سمتش برم.

بعضی وقتا نماز خوندم (خیلی زیاد دو هفته) ! سر نماز حس خوبی دارم و حس نزدیک بودن خاصی به خدا دارم ولی بعدش خیلی راحت کنارش می ذارم.

برای ترک خ.ا تصمیم می گیرم ولی سریع بهم می زنم.

دلم می خواد برم پیش روانپزشک.اما کسی رو سراغ ندارم و البته خوشم نمیاد برم پیش کسی و این حرفا رو بهش بزنم.

و خانواده م هم میگن من مشکلاتم مثل وسواس رو خودم می تونم حل کنم و دارو آدمو معتاد می کنه. من حرفشونو قبول ندارم ولی نظرشون عوض نمیشه!

برام دعا کنید که بتونم ی برا دیگه با خدا حرف بزنم.

خیلی دلم گرفته....

سلام.

ی بار دیگه ارسالش کردم.

بعضیا نظرات خوبی نمی ذارن.اما عدع ای از کامنت هم خوبه.

خودتون بهتر صلاح می دونید در مورد پست کردن سوالم، و کامنت بچه ها