خانواده برتر

از روز اول که نمیتونی کسب و کار خودتو راه بندازی باید حتما ابتدا چند سال زیر نظر دیگران کار کنی

بهش به چشم کسب تجربه نگاه کن

سلام دوست عزیز. وقتت بخیر این صحبت نظر شخصیمه و میتونه اشتباه باشه
ببینید لابلای صحبتتاتون گفتین عذاب وجدان و اینجور حرفها. اولا قرار نیست بخاطر هرچیزی یا هر کار معمولی و یا یسری خصوصیات ما برا خودمون حس گناه و عذاب وجدان درست کنیم و برای خودمون دغدغه بی مورد بتراشیم. شما به عنوان یه جوون که حالا یا درس میخونی یا کار میکنی یا هردورو باهم جلو میبری شما اگه نگاه کنی عمده کارهای که وجود داره همیشه یه اوستا یا مدیر هست که شما از شاگردی و از کارمند رده پایین شروع میکنی و به مراتب میری بالا. حتی در بالاترین سطح کارمندیم عمدتا به یه شخص بالاتر پاسخگو هستی. تو کار آزادم باید به اندازه ای یاد بگیری تا برای خودت بتونی کسب و کارتو شروع کنی در نظر داشته باش که حتی زمانیم که کار خودتو شروع کردی به مردم و در واقع مشتری پاسخگو هستی. برخی کاسبی و کارهایی هست که میتونی از پایه خودت شروع کنی یا به نوعی از طریق اینترنت که میتونی سرچ کنی و ببینی چیزی گیرت میاد و باب میلت هست یا نه. برقرار و سلامت باشی

اگر به همین روال بگذره یه روزی از فرط بی پولی مجبور میشی بری اینطور کار کنی و آخ نگی که هیچ، حتی قربون صدقه صاحبکارتم بری.

پس بهتره از همین الان این عادت مزخرفو بذاری کنار

والا بهتره رو حودتو عیب نذارید 

به نظر من شما صرفا دیدتون به زیردست کسی کار کردن بده

بشینید با خودتون منطقی فکر کنید 

آیا واقعا زیر دست کسی کار کردن خرد شدن شخصیته؟!چرا خرد شدن شخصیته

یعنی مثلا کسی که از ۱۴ سالگی زیر دست کسی کار کرده و الان صاحب کلی کارخونه است بی شخصیته؟

شما به کارکردن زیردست کسی به عنوان یه کار موقتی نگاه کن

برای نیاز مالیت کار کن و در کنارش مهارت مورد علاقه اتو یاد بگیر (اگرم تو مهارت و کار مورد علاقه ات کار کنی که چه بهتر) بعدش خودت دیگه در حدی میشی که از شاگردی در بیای و برای خودت کار راه بندازی

موفق باشی.

سلام.

خب کار نکنید پیش کسی! اگر حرفه ای بلد هستید، با سرمایه خودتون شروع به رونق اون حرفه کنید و در غیر اینصورت پول در ازای کار کردن برای شخصی به دست میاد و الا پول روی زمین نریخته متاسفانه که بریم برداریم.

احساس میکنم غرور دارید و وقتی پیش کسی میرید کار کنید فکر میکینید از دیگران پایینتر میشید!

خب اگه اینجوریه به خوذتون بگید دست بالای دست زیاده 

اگه اینجوری نیس و صاحب کارتون بدباهاتون رفتار میکنه پس اصلا نباید رفت پیش چنین اشخاصی

سلام بزرگوار 

این قضیه شما از دو فاکتور تو شخصیت تون منشا میگیره که البته چون ما اشرافی به ابعاد شخصیتی شما نداریم تشخیصش با خودتون...

یکی به خاطر اعتماد بنفس پایین و ترس از قبول مسئولیت و خرابکاری هست   و یا شاید به علت غرور تون هستش که زیر بار امر و نهی دیگران دوست ندارید برید ..در هردو صورت هر دو مخرب هست چون خواه نا خواه برای حتی مستقل شدن هم قبلش باید یه دوره به اصطلاح شاگردی کنید تا بتونید برای خودتون استادکار بشید...

هیچ کسی مادرزادی استاد کار ماهر در هر زمینه شغلی بدنیا نمیاد ...

پس بهتره اول از همه برای اصلاح دیدگاه تون و رفتارتون پیش قدم بشید و بعد هم به دنبال اون کار و تخصصی برید که بهش علاقه دارید که ان شاءالله با طی شدن دوره اش بتونید مستقل بشید.

و اینو فراموش نکنید همیشه شروع هر کاری همراه با استرس وترس هستش ولی این قابلیت و توانایی و دل دادن به کار هستش  که آدما  را در زمینه های شغلی شون متفاوت میکنه .

ان شاءالله موفق باشید.  

سلام دوست عزیز 

شما دوتا ویژگی رو باهم داری

خودکم بینی زیاد و خود بزرگ بینی زیاد

به نظرم بهتره با یک روانشناس مطرح کنید

چون فکر نمی‌کنم اطلاعاتمون یا حداقل اطلاعات خودمن درحدی باشه ک بتونه کمکی براتون باشه 

فقط اینکه بدون کار کردن عار نیس و هیچوقت از این نترس چون ترسهات جلوت سبز میشن مسئله رو برا خودت تبدیل به باورنکن و این برچسب رو به خودت نزن 

چون اگر اینکارو کنی دنیا اونقدررر برات پیش میاره تا ترست بریزه و بدونی کار عار نیس 

موفق باشی

خوب این رو به نکته مثبت نگاه کنید نه منفی وازش نهایت استفاده رو ببرید

افرادی که شخصیتی مثل شما دارند کسب وکار خودشون رد راه میندازن و موفق هم میشن

تازه کلی آدم هم زیر دست شون کارمیکنن

ببینید چه مهارتی بلدید وعلاقه دارید ویا میتونید یاد بگیرید

از کلاس های هنرستان وفنی حرفه ای هم میتونید شروع کنید هزینه پایین دارند و گواهی معتبر دارند میتونید با اون گواهی ها کارگاه خودتون راه بندازین

موفق باشین

درود 

شما راه حل دیگه ای داری که بتونی از اون طریق ارتزاق کنی؟

یا اصلا هیچ ایده ای تو ذهنت نیست و فقط و فقط دوست نداری زیر دست یکی دیگه کار کنی؟ اصلا نگاهتون به کار و امرار معاش چطوریه؟ میشه توضیح بدین؟ یکم از دیدگاه‌ها و نقطه‌نظراتت بیشتر بگو 

سخنی منصوب به چرچیل هست که میگه:اشکال دنیا در این هست که اکثر مردم می‌خواهند شخص مهم و مشهوری باشند ولی کسی نمی‌خواهد که شخص مفیدی برای جامعه باشه!!!!!!

منظور اینکه شما حتی اگر زیر دست شخصی کار کنی ولی  اولا اگه فرد با ادب و محترمی باشی که متناسب رفتاربکنی هیچ کس به خود اجازه نمیده که به شما بی احترامی بکنه

دوم این که برای کار کردن باید هنر و تلاش داشت و اینگونه شخصی بین بقیه افراد متمایز میشه به طوری که بعد مدتی ناخودآگاه  در زمینه کار تبدیل به شخص مفید و با اهمیتی میشه که کارفرما این شخص را به هیچ عنوان از دست نمیده چه برسه به اینکه بخواهد او را تحقیر یا خورد کنه

در آخر بگم که مهمه که آدم عزت نفس داشته باشه و سمت انجام هر کاری که به آبرو یا شخصیتش آسیب می زنه نره ولی مهمترین موضوع خود شما و توانایی های شما هست که مشخص میکنه برخورد با شما چگونه است!!!! 

به ققنوس. 

بحث سر این نیست که ادم شایستگیشو نشون بده. حتی اگه بهترین هم باشی کارفرماها عقده ای ان و کارگر مفت میخان برده میخان اصلا به هیچکدومشون نمیشه اعتماد کرد.  کل کارفرماها داغونن از نظر اخلاقی.   نگید نیست که واقعا هست.   کشوری که مردمشو میبره سربازی و نظامیها بعنوان برده نگاه میکنن و فحش میدن.  همون ادما میان میشن کارفرما و به دیگران ظلم میکنن تا عقده هاشونو خالی کنن

بهت تبریک میگم چون جزو 4 درصد جامعه ای هستی که همیشه به دنیا حکومت میکنن(رییس فرش عظیم زاده بیل گیتس و هزاران نفر دیگه تو دنیا).خیلیا نمیتونن درکت کنن چون اونا وابسته ی کاری به دیگران دارن.فقط و فقط به فکر کار از خودت باش حرف کسی هم گوش نده مگر کسی مثل خودت که کارافرینی کردن.

یادت باشه تو از 96 درصد مردم شجاع تر و ایده پرداز تری.موفق باشی

ازبس غرور بی جا داری دنیا منتظر آدم غد نمی مونه خب نرو عزیز جان هم خر میخوای هم خرما نمیشه که پول نداری کوتاه بیا 

به سوال کننده

دوست عزیز مثال سربازی زدی و تا حدودی درسته و شاید هم بشه سربازی رو بدترین رابطه کاری بین کارفرما(مافوق) و افراد زیر دست(سربازها) دانست

ولی اگه همه نظر و روحیه شما رو داشتن هیچ پسری دوسال خدمت سربازی تمام نمی‌کرد و ما هم که رفتیم نصف عقده‌ایی هستیم و نصف هم تحقیر شده افسرده!!!!! 

من به شدت مخالف سربازی هستم ولی از سربازی این نکات یاد گرفتم که در محل کار در مواجه با کارفرما بدجنس سعی میکنم اجرا کنم شاید شما رو هم کمک بکنه

1 منظم و با انظباط باش ولی نه خیلی افراطی چون که باعث میشه برای کارفرما قابل پیش بینی باشی و از قبل بدون اینکه به تو بگه برای کاری روی تو حساب می کنه

2کاردرست انجام بده ولی خوش خدمتی نکن چون اگر کاری اضافه بدون هیچ پاداشی انجام بدی روز اول لطف هست ولی از روز دوم میشه وظیفه

3 نزار بقیه بدونن تو چه فکر میکنی چون واضحه که دستتو میخونن

4 در محیط کار با بقیه کارمندها خوب باش ولی با هم خیلی صمیمی نشین که کار به صحبت های خصوصی و درددل بکشه چون همین صحبت ها شاید بعدا علیه شما استفاده بشه مخصوصا صحبت در مورد کارفرما

5 قانون کار و قوانین شرکت به خوبی مطالعه کن یا از بقیه همکارها بپرس چون هیچ کارفرمایی در مورد حقوق و قوانین حمایتی تو باهات صحبت نمیکنه

در کل وقتی کارفرما رندی کرد تو هم به جای دعوا و پرخاشگری رندی کن!!! 

البته همه این نکته ها برای کارفرما های بد هست و کارفرما خوب هم زیاد پیدا میشه و بهترین کار در مواجه با کارفرما بدجنس ترک محل کاره!!!! 

سرباز که نیستی که دوسال خدمت پات نوشته باشن میتونی هر وقت خواستی بری!!! 

سلام منم مثل توام.

درس خوندم دانشگاه رفتم. ارشد گرفتم.

ولی امان از کار بیرون. اصن اعتماد به نفس ندارم از طرفی خوشم نمیاد کسی بهم دستور بده.

تو خونه محتوا مینویسم. درآمدم بد نیست خوبه.

کلا دورکاری کار می کنم.

دارم جمع می کنم بتونم برای خودم شرکت بزنم یا مغازه باز کنم.

بیشتر فامیلامون هم مشاغل کارفرمایی دارن.

ولی برای شروع کارآفرینی باید تجربه داشته باشی و پس انداز.

منم با فروش تو اینستا تونستم مقداری جمع کنم.

بعد گذاشتم بانک وام گرفتم.

کم کم توسعه بده کارت رو میتونی خویش فرمایی بیمه بشی.