سلام روز همگی به خیر
می خواستم در مورد یک موضوعی صحبت کنم شاید تکراری باشه ولی واقعاً موردی که برای من پیش اومده راه بهانه و توجیه رو بسته.
من الآن 28 سالمه و طبق معمول برای تشکیل خانواده و ازدواج دارم اقدام می کنم. متأسفانه در این راه من امیدم رو از دست دادم. علتش هم اینه که واقعاً از دخترها و خانواده هاشون گلایه دارم. من در حال حاضر و خدا رو شکر شغل خوب با درآمد خوبی دارم. دارم ماشین هم می خرم و از اول کلا اهل تلاش و کار بودم و زندگیم رو به بطالت نگذروندم. معیارهایی هم که دارم واقعاً اخلاق و رفتار طرفه و کسی که واقعاً اهل زندگی باشه ولی متأسفانه هر جا رفتم متأسفانه طرف مقابل معیارهای بسیار سختی داره. حتی اونی هم که ادعای مذهبی بودن داره دنبال آدم همه چی تمامه.
خدا هم شاهده که دنبال دختر پولدارو قشر مرفه نرفتم یا هم محله ای خودمون بودن یا حتی سطح زندگی شون پایین تر از ما بوده
خانم ها
دخترها
قبول کنید آدم همه چی تمام فقط معصومین هستند. یه جورایی دلم شکسته از این آدم ها که فقط ظاهر رو میبینن و فقط چهره و خونه و ماشین و دارایی رو میبینن، الآن من که نه دنبال پولدار بودم نه آدم سطح بالا، چرا باید هر دفعه برم منو رد کنن؟
جالبه تمام شرایط و حتی مشخصات مثل عکس رو خانواده دختر قبلش می گیرن و با وجود این ما میریم خونه شون و جالبه سر مسائلی رد می کنن که از قبل می دونستند! خب این کار ظلمه دل شکستن تاوان داره، خودشون به خدا نه چهره دارن و نه سطح بالا، فقط آرزو های دور و دراز دارن، واقعاً بریدم چی بگم.
← درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه)
- ۵۰۲۸ بازدید توسط ۳۷۰۰ نفر
- شنبه ۲ مرداد ۰۰ - ۲۲:۳۵
