سلام
من درد و دل میکنم، نگین از احساس ترحم خوشت میاد، نمیخوام کسی دلش برای ما بسوزه ، چرا خدا ما رو از همه آرزوهامون محروم کرده؟ مگه نمیگن هر چیزی رو از دست بدی خدا بهتر از اونو میده، چرا ما باید زندگی دیگران و ببینیم حسرت بخوریم ؟ چرا کسی ما دوست نداره و پیش هیچ کس ارزش نداریم ؟ خدا چقدر ما رو امتحان میکنه؟ زندگی یکی دو روز نیست که چقدر باید تحمل کنیم؟
ازدواج که نمی تونیم بکنیم، ما هم دلمون میخواد ازدواج کنیم، ما رو دوست داشته باشن، به ما محبت کنند، ما هم پیش مردم ارزش داشته باشیم، ما که از هیچ کس محبت ندیدیم، همه با ما با خشونت رفتار میکردن ، مادرم که مهربونه اونم آرامش نداشت بلد نبود به ما محبت کنه بعضی وقت ها ما رو کتک میزد، خودمونم اعصاب مون خورد میشد همدیگه رو اذیت می کردیم ، کلاس و دانشگاهم نمی تونیم بریم چون اجتماعی نیستیم راحت نیستیم جایی کار کنیم و نمیذاریم کسی بیاد خواستگاری، وضع مالی مون خوب نیست.
یه برادر دارم اونم خرج ما رو میده، نمی تونه ازدواج کنه، میگه ما ناکام از دنیا می ریم، ما آدم راحت طلبی نیستیم به خاطر افسردگی خونه نشین شدیم، الان هم پیش روانشناس میریم آدم خوبیه فکر نکنم اونم بتونه مشکل ما رو حل کنه، بهش میگم مشکل ما با روانشناسی حل نمیشه خودشم میگه من خیلی دوست دارم مشکل شما رو حل کنم ولی قول نمیدم شاید نتونستم کاری بکنم، اگه زندگی مون عوض نشه آخرش چی میشه ؟
از همه معذرت میخوام چند بار زندگی مون و اینجا گفتم، من درد ودل نکنم آروم نمیشم.
مرتبط :
چرا خدا کمکم نمیکنه ازدواج کنم؟
چرا خداوند بعضی آدمها را مادر زادی دوست نداره؟
خدا کجایی؟ این سوال منو له کرده ...
چی کار کنم خدا من و خانوادم را ببینه ؟
چرا خدا یه کاری برای ما نمیکنه
چرا هر چی میگم خدا گوش نمیده ؟
از خدا دلگیرم ... چرا جوابمو نمیده ؟
خدا واقعا از خلقت من چه هدفی داشته؟
← درد دل های دختران و پسران (دارای ۱۹۶ مطلب مرتبط)
(چرا خدا ما رو از همه آرزوهامون محروم کرده؟)
تعداد نظرات تائید شده (۲۷)