خانواده برتر

سلام دوستان

دیدم بعضیا رو که استخاره رو با فال گرفتن اشتباه میگیرن استخاره یعنی طلب خیر کردن از خدا قبل از ورود به انجام کاری است.

6 نوع استخاره داریم : مطلق، مشورتی، قلبی،استخاره با قرآن، با تسبیح، با کاغذ

نوع اول طبق حدیثی که از حضرت علی(ع) نقل شده به این صورته که «ابتدا دو رکعت نماز بخوان، بعد صد بار بگو: استخیر الله، یعنی از خدا طلب خیر می کنم » آن گاه دعا کن و سپس کار خود را انجام بده.» مطمئنا اگه خیریتی تو اون کار باشه خدا طوری کارها رو سر و سامون میده که حتما حتما به اون خیر برسی. بعدا در مورد اینکه خیر از دیدگاه ما و خدا خیلی فرق داره بحث میکنم.

نوع دوم مشورتیه طبق حدیثی که از امام جعفر صادق نقل شده  به این صورت« که هر گاه امری را اراده کنی، پس با کسی مشورت مکن تا با خدا مشورت کنی، پرسیدند: چگونه با پروردگار خود مشورت کند؟ فرمود: صد مرتبه بگوید: «استخیر الله » پس با مردم مشورت کند تا خدا خیر او را بر زبان هر که خواهد جاری کند.»

اما نوع سوم قلبیه کلینی و شیخ طوسی و سید ابن طاووس و طبرسی - رحمة الله علیهم - به سند صحیح، روایت کرده اند که:

«ابن اسباط، تصمیم داشت که به مصر، سفر کند، اما مردد بود که از راه دریا سفر کند یا صحرا، حضرت امام رضا - صلوات الله علیه - به او فرمود: دو رکعت نماز بگزار، و بعد از آن به سجده برو و صد مرتبه خیر خود را از خدا بطلب و آن چه به دلت می افتد به آن عمل کن.»

استخاره با قرآن و تسبیح و کاغذم که روش انجامشون توی کتب ادعیه موجوده میتونین به کتابا رجوع کنید.

اما بحث سر اینه که وقتی ما از خدا طلب خیر میکنیم اون خیری که در ذهن منه با اون خیری خداوند برام در نظر گرفته از زمین تا آسمون فرق داره یعنی چی؟ طبق آیه قرآن چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آنکه خیر شما در آن است؛ و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شر شما در آن است. و خدا می داند، و شما نمی دانید ... بقره آیه 216

مثلا شخص برای کاری استخاره می کند که آیا در این کار سود زیاد می کند یا خیر؟ یعنی این شخص برای سود کلان استخاره کرده نه برای خیریت خود، چه بسا سود کلانی برای شخص داشته باشد اما این سود کلان برای آن شخص خیر نباشدو چه بسا چیزی را ما بد بدانیم اما فی الواقع خوب باشد یا بالعکس.

یادمه پستی بود به نام خواستگارام رو به دلیل بد شدن استخاره رد میکنم یه کاربری کامنتی ارسال کرده بود که چند وقتی ذهن منو مشغول کرده بود به این ترتیب که یه بار یه خانمی با برنامه سمت خدا تماس گرفته بود و میپرسید که من برا ازدواجم استخاره کردم و بد آمد ولی از آنجایی که خواستگارم را شناخته بودم و میدیدم انسان خوبی است به استخاره عمل نکردم و ازدواج کردیم.الان هم زندگی خوبی دارم و خوشبختم ولی همیشه برام سوال است چرا استخاره بد آمده بود. کارشناس مذهبی هم جواب دادن نباید استخاره میکردی. 

حالا چرا این استخاره بد اومده ولی نتیجه عمل انجام شده خوب شده من تحقیق کردم به این نتایج رسیدم

با توجه به معصوم نبودن شخص استخاره کننده، ممکن است اشتباهی در استخاره صورت بگیرد یا اینکه نیت استخاره درست نباشد، دیگر اینکه برای استخاره گرفتن باید به وقت و زمان آن توجه داشت، یعنی هر استخاره ای وقت و زمانی دارد که باید در آن زمان استخاره گرفته شود اما اگر در غیر زمان تعیین شده استخاره ای گرفته شود امکان اشتباه بودن استخاره وجود خواهد داشت.پس شرایط زمان و مکان را باید لحاظ کرد علاوه بر اینکه شخصی که استخاره می گیرد احتمال خطا در کارش خواهد بود. اما نکته مهمی که لازم است خدمتتان عرض شود این است که استخاره پیشگوئی نمی کند بلکه خیریت انسان را در نظر میگیرد ولو اینکه انسان در انجام آن عمل در ظاهر دچار خسران یا منفعت گردد در ادامه این تحقیق به روایتی از امام صادق (ع) برخوردم که فهمیدم که انسانی که استخاره میکند آنطور که باید و شاید مفهوم خیر را نمیداند بلکه خیر را با چارچوب ذهنی خود اندازه میگیرد روایت به این قرار است که

 مردی که تصمیم داشت به سفر تجارت برود، خدمت امام صادق علیه السلام رسید و درخواست استخاره کرد، استخاره اش بد آمد، آن را نادیده گرفت و به سفر رفت؛ اتفاقاً به او خوش گذشت و سود فراوانی هم برد اما از آن استخاره در تعجب بود.

پس از مسافرت خدمت امام علیه السلام رسید و عرض کرد: یابن رسول اللّه! یادتان هست چندی قبل خدمت شما رسیدم، برایم استخاره کردید و بد آمد، استخاره ام برای سفر تجارت بود، به سفر رفتم، سود فراوانی بردم و به من خوش گذشت!

امام صادق علیه السلام تبسّمی کرد و به او فرمود: در سفری که رفتی یادت هست در فلان منزل خسته بودی، نماز مغرب و عشا را خواندی، شام خوردی و خوابیدی و زمانی بیدار شدی که آفتاب طلوع کرده و نماز صبح تو قضا شده بود؟ عرض کرد: آری، ای فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم حضرت فرمود: اگر خداوند، دنیا و آنچه را که در دنیاست به تو داده بود جبران آن خسارت (قضا شدن نماز صبح) نمی شد. (نکته‏هاى نورانى، ص 100؛ جهاد با نفس، آیة الله مظاهرى، ج 1، ص 76

حالا نظر من اینه که انسانی که ایمان و باورش نسبت به خدا ضعیف و متزلزل است نباید استخاره کنه چرا چون اگر بد بیاد ولی او به آن استخاره عمل نکرده و شروع به انجام کار مورد نظر بکنه و نتیجه عالی به دست بیاره نوعی بدگمانی نسبت استخاره و خدای ناکرده باعث خرافه پنداری این امر الهی میشه و در نقطه مقابل اگر خوب اومد و ولی نتیجه عملی که انجام داده بسیار بد و دردناک شد باز هم باعث میشه انسان نسبت به خدا و علمش دچار شک و تردید بشه.

مثلا مطمئنا اگه امام حسین (بدون در نظر گرفتن مقام عصمت و علم امام) استخاره میکرد که به کوفه بره یا نه جواب میومد که ببرو ومطمئنا ایشون به این استخاره عمل میکرد با اینکه در آخر شاهد به شهادت رسیدن اصحابش و به اسارت گرفته شدن اهل بیتش میشد در اینصورت ایشون جزع و شکایت نمیکرد که خدا تو گفتی خوبه برو خوبت این بود که همه رو به کشتن دادی بلکه ایشون با مقام والای ایمان و یقینی که نسبت به خداوند داشتن سر تسلیم فرود میاوردن ولی اگه انسان ناقصی مثل من یه همچین نتیجه وحشتناک و تراژدیک در پی او استخاره خوبم میومد زمین و زمان رو به هم میریختم که تقصیره خدا بود که همچین بلایی سرم اومد مثالم یه خورده ناجور بود ولی امیدوارم لب مطلب رو رسونده باشم.

 خلاصه کار هرکس نیست خرمن کوفتن گاو نر میخواهد و مرد کهن

خیلی طولانی شد ببخشید.

منابع مورد استفاده

https://hawzah.net/fa/Article/View/4516/

https://hawzah.net/fa/Question/View/63497

سلام خدمت همگی

یه مقاله ای هست درباره آسیب و سلامت تربیت دینی، که همه در امر تربیت میتونه مفید باشه هم در خودسازی

لینکشو میذارم حتما مطالعه کنید خیلی مفیده.

توی این مقاله میگه که آسیب های تربیت دینی در سه تا مورد میتونه رخ بده 
یکی در بدفهمی، یکی در کاهش یا افزایش حیطه ی عمل
یکی هم در برخورد با مسائل روز

یعنی یه موقعی ما اصلا مفهوم اون مسئله رو بد متوجه شدیم، و اون برداشت ما کاملا فرق داره با چیزی که خدا گفته
یکی هم در حیطه عمله یعنی ما یا افراط داریم یا تفریط
و...
بعد اومده این آسیب هارو در ده تا محور (ده موضوع ) بررسی کرده 
واقعا مفید بود این مقاله حداقل یه بار مطالعش کنید ضرر نمی کنید.

اما در مورد استخاره به نظرم یه جورایی میشه با موضوعات این مقاله تطبیقش داد

البته بهتره که خودتون دربارش تحقیق و مطالعه و تفکر کنید، نتیجه ای که خود آدم بهش میرسه قطعا بهتر از هرچیزیه

من الآن خیلی وقت ندارم با مستندات بخوام بنویسم و موضوعاتی رو که مطالعه کردم در این باره دقیق تو ذهنم نیست.
به خاطر همین نمیگم حرف من سنده، ممکنه الآن چیزی بگم که اشتباه باشه ولی نظر خودم و استدلالم رو بیان میکنم شاید به قولی بشه یه جرقه که خودتون برید دنبالش، یا یه سرنخی بده به کسی برای نگاه از یه منظر دیگه به این موضوع

خود استخاره رو میشه در دو جهت بررسی کرد؛ یکی درستی استخارس، یکی موارد استفاده(دقیقا دوتا از همون موارد آسیب تربیت دینی، یعنی حوزه ی نظری و عملی)
خب جاهایی بیان شده که مراجع بزرگ از استخاره استفاده میکردن برای بعضی شرایط
و نقل قول هایی رو خوندم یا شنیدم از اشخاصی مثل امام خمینی، آیت الله بهجت و شهید مطهری
و اصولا استخاره یه چیز رایج که هر دفتر مرجعی تقریبا انجام میده
و احتمالا هر شخصی یا خودش تجربیاتی درباره استخاره داشته یا در اطرافیانش دیده

پس در اینکه چیزی به اسم استخاره وجود داره شکی نیست و نمیشه ما اون رو رد کنیم و اسمشو بذاریم خرافات
به نظرم استخاره یه لطف از جانب خداس که تو مواقع سرگردانی راهشو به ما نشون بده
اما خب استخاره چندین روش داره
لزوما نباید ذهن ما بره سمت باز کردن قرآن
دعا و ذکر استخاره هست که از خدا خیر و مصلحت رو میخوایم
نماز استخاره هست
استخاره با قرآن و تسبیح هست.
که بازم خودتون بهتره دربارش مطالعه کنید

به نظر من روش اول استخاره یعنی طلب خیر از خدا به صورت دعا چیزیه که واجب و کاملا منطقیه 
یعنی در هرشرایطی باید از خدا خیر رو بخوایم و به حکمتش اعتماد کنیم. و لزوما اون چیزی که باب میل ماست رو نخوایم چون ممکنه حتی به ضرر ما باشه
خب در مورد این طلب خیر به نظرم چیز مبهمی وجود نداره
در مورد نماز استخاره هم من الآن شرایط و روشش رو دقیق نمیدونم ولی به نظر شخص خودم استفاده از اون میتونه مفید باشه در مسائل مهم زندگی 

اما بیشتر در مورد روش قرآن خواستم بگم،
خب نگاه کنید این نوع استخاره اشتباه نیست. ولی یه خورده استفاده از اون باید با احتیاط باشه 
از چه نظر؛ 
اولا این که استخاره اون قدری تاکید نشده در دین و اصلا واجب نیست، حتی عمل به اون هم واجب نیست.
من تو سوالاتی که از امام خمینی شده بود ندیدم ایشون بگن که حتما به جواب استخاره عمل کنید.
ولی به نظر شخص خودم اگه استخاره میکنیم تو موردی چون از خدا عمیقا طلب خیر کردیم باید به خدا اعتماد کنیم و مخالفتی نکنیم.
اما مواردی که خودم با تجربه و فکر بهش رسیدم این بوده

استخاره در هر صورت جواب درستی رو به ما میده چه قبل مشورت چه بعدش، البته به شرطی که با اعتماد و ایمان انجام بشه، چون نمیدونم اگه بر اثر سرگرمی انجام بشه یا توی موارد اشتباه استفاده بشه چه نتیجه ای بده، مثلا اگه یکی بیاد در باره انجام گناه استخاره کنه یا نمیدونم درباره ی بدیهیات استخاره کنه خب این تکلیفش مشخصه و نباید خدای نکرده از این طریق جسارتی به قرآن بشه

پس در مسائلی که یه چیز روشنه یا اینکه حکم واضح و قطعی خداس اینجا استخاره معنی نداره چون در انجام حرام قطعا خیری نیست
اما مورد دیگه اینکه استخاره برای پیش بینی آینده نیست، مثلا شما نمیتونید با نیت اینکه این ازدواج سرمیگره یاخیر استخاره کنید!

سوم: یعنی استخاره برای انجام دادن یا انجام ندادن یک عمل صورت میگیره که هردو عمل مخالف حکم خدا نباشه و ما نمیتونیم تشخیص بدیم کدومش بهتره

چهارم: خیر خدا ممکنه بااون خیری که ما در نظر داریم فرق داشته باشه
مثلا بین انجام یک عمل و انجام ندادنش، ممکنه در هردو ضرری وجود داشته باشه ولی مثلا یکیش خیلی کمتره پس نباید اگه به استخاره عمل کردیم و ضرری دیدیم بگیم استخاره اشتباه بوده.
و اینکه ما آگاهیمون اندکه ، و از آینده خبر نداریم ولی آگاهی خدا کامله و چون ما براثر ظاهر قضاوت میکنیم ممکنه فکر کنیم جواب استخاره اشتباه مثلا فرض کنید در ازدواج ما نمیتونیم تشخیص بدیم آینده ی اون ازدواج یا اون فرد چه شکلیه و دو نفر توی زندگی مشترک دچار چه مشکلاتی خواهند شد. مثلا فرض کنید یکی از طرفین در آینده دچار شرایطی بشه که زندگیشون دچار چالش های خیلی زیادی بشه و... پس نباید بگیم طرف آدم خوبیه ولی استخاره بد آمد بگیم استخاره اشتباس، ممکنه اون آدم خوب باشه ولی خب شما دونفر مناسب هم نباشید یا اصلا یکی از خانواده ها مخالفت کنه و شما دچار مشکلات روحی بشید و هرچیز دیگه ای ‌که ممکنه ما نتونیم با هزارتا فکر و .... پیش بینیش کنیم.
البته البته این نباید باعث بشه شما فکر کنید اگه استخاره انجام ندید بدبخت میشید دورازجان

به هر حال شما وقتی دعا میکنید که خیر و مصلحت پیش بیاد خدا از طرق مختلف میتونه آسیب رو از شما دور کنه حتی با یه اتفاق ناخوشایند از نظر شما

مثلا فرض کنید یه خواستگار به ظاهر خوبی برای شما بیاد ولی شما تو شرایطی قرار بگیرید و مجبور باشید ردش کنید و این شرایط میتونه از لطف خدا بوده باشه

البته ممکنه اون شرایط براثر چیز دیگه ای باشه نباید بدون آگاهی همه چیز رو به هم ربط بدیم 
میخوام بگم که تا میتونید از هیچ چیزی شکایت نکنید در همه حال خداروشکر کنید و کارهاتون رو به خودش بسپارید.

پنجم: در زندگی و سرنوشت ما راه های مختلفی وجود داره و لزوما با یک انتخاب خوشبخت یا بدبخت نمیشیم یعنی به فرض یک آدم خوب رو هم براثر انتخاب اشتباه رد کردیم آیا باید عذاداری کنیم! خب نه، اگه جایی دیدیم برای فلان خواستگار معیارمون اشتباه بود برای خواستگار های بعد سعی میکنیم معتدل تر رفتار کنیم به هرحال آدم باید از اشتباهاتش درس بگیره، پس اینقدری اشتباه کردن ترس نداره که مدام بخواید با قرآن استخاره کنید و چه بسا خیلی از اشتباهات به شما درس های مهمی بدن.

ششم: نباید استخاره باعث بشه که تصمیم عجولانه ای بگیرید یا کلا مسیرتون رو عوض کنید و بگید خب خدا اینطوری گفته دیگه فکرتون رو کنار بذارید.
مثلا شما(مثال میزنم وگرنه شاید این مثالم اصلا برای استخاره گرفتن لازم نباشه) استخاره میکنید که فلان خواستگار رو قبول کنید بیان و استخاره خوب میاد، آیا این خوب آمدن یعنی باید با این آدم ازدواج کنید؟مشخصا خیر، شاید اون خواستگار قراره تغییر مثبتی در زندگی شما ایجاد کنه ولی قرار نباشه ازدواج صورت بگیره
شاید هم خوب باشه با اون خواستگار ازدواج کنید ولی به شرطی که بر سر یه سری چیز ها به تفاهم و توافق برسید اول
پس به هیچ وجه استخاره به معنای خاموش کردن فکر نیست!

هفتم: دوبار استخاره نگیرید برای یه موضوع مگر اینکه اینکه شرایط و قید و بند نیتتون رو تغییر بدید، شما یا به استخاره اعتقاد دارید یا ندارید، اگر به خدا اعتماد کردید دیگه ترس به دلتون راه ندید، از طرفی شما بین دوعملی که هیچ کدوم خلاف شرع نیست استخاره کردید پس زیانی نمی بینید ، پس دیگه به خدا اعتماد کنید و دیگه دوباره استخاره نگیرید چون اگه یه استخاره برای شما رفع تحیر نکنه صدتا استخاره هم نمیکنه، شبیه اینه بگی خدایا مطمئنی دیگه؟!(خدامنو ببخشه خودم دچار این اشتباه شدم!)
ولی خب استخاره الزام آور نیست حتی اگه یه موقع نخواستید عمل کنید صدقه ای بدید ولی خب چرا وقتی نمیخواید عمل کنید استخاره میکنید!

هشتم: استخاره به خودی خود در جای صحیح خوبه ولی آیا استخاره در هر کاری لازمه؟مسلما خیر

خیلی چیزهارو با بررسی، تفکر، مشورت میتونید بفهمید آیا لازمه استخاره کنیم؟نه
و یادتون باشه برای اینکه بخواید دربرابر وسوسه ها و لغزش ها مقاوم بشید و در روزگاری که دربرابر راه مستقیم هزاران راه ظلالت وجود داره باید قوه تعقلتون رو به خوبی رشد بدید چون یکی از ابزار های مهم شیطان جهل، ناآگاهی و خرافات و عمل غیر منطقیه

و هرچقدر شما براساس فکر عمل کنید ، برای موضوعاتی مشورت کنید، مطالعه کنید، و حتی اشتباه کنید و درس بگیرید، شما دارید تفکرتون رو رشد میدید و آگاه تر میشید و امکان لغزشتون کمتر میشه به خاطر همین در اسلام تفکر بسیار مهمه

پس همون انتخابی که شاید با استخاره بهش برسید رو شاید بهتره خیلی جاها با تفکر بهش برسید.

نهم: هدف نهایی این زندگی چیه؟ سعادت در آخرت غیر اینه؟ آیا وقتی شما نیتتون خداییه، یه سری موارد رو هم در نظر گرفتید و کار خلاف شرعی هم انجام ندادید، و با توکل به خدا اقدام به کاری میکنید آیا خدا شمارو مواخذه میکنه؟ قطعا نه چه بسا پس از مدتی بفهمید اشتباه کردید و برگردید و هیچ اشکالی هم نداره
شهید مطهری میگن که ما باید ببینیم چه تکلیفی داریم نه اینکه نگران نتیجه باشیم، نتیجه را باید بسپاریم به خدا.
و خیلی اوقات دیدیم که (حداقل من دیدم) یک کاری رو که شاید به صلاح نبوده ولی با نیت خدایی انجامش دادم ولی خدا نذاشته آسیب ببینیم. قطعا خدا تواناس و در همه حال از ما محافظت میکنه به ویژه اگه هدفمون خدا باشه.

پس نتیجه ای که من بهش رسیدم این بوده که استخاره درسته، ولی الزامی نیست ولی بهتره فقط در موارد خاص و دودل بودن استفاده بشه(که البته جایی آیت الله بهجت میگن برای رفع تحیر صلوات زیاد بفرستید و استخاره هم میتونید انجام بدید، پس بازم اونجا میتونیم از خود خدا بخوایم دودل بودنمون رو برطرف کنه)

یعنی همون صحبتی که مراجع درباره استفاده از استخاره گفتن من با تجربه و تفکرم به همون رسیدم
پس حواسمون باشه شیطان مارو به افراط و تفریط و یا بدفهمی نکشونه
چون لزوما شیطان نمیاد مارو به کفر تشویق کنه بلکه از راه افراط و تفریط و... مارو گمراه میکنه. به قولی قدم به قدم مارو گمراه میکنه.و برای هرفردی هم روشش فرق داره. یک روانشناسه خبرس متاسفانه و باید حواسمون جمع باشه و در همه حال از خدا کمک بخوایم

اما در مورد ازدواج ، دکتر فرهنگ پیشنهاد میکنند(به عنوان یه توصیه نه الزام) که استخاره رو انجام بدید به این روش که قبل از آشنایی استخاره کنید و اگه بد اومد رد کنید و اگه خوب آمد بدون توجه به استخاره روند معمول تفکر و بررسی و تحقیق و ... رو پیش بگیرید و چه بسا رد کنید.
من نظر خاصی دراین باره ندارم خودتون میتونید سمینار ایشون رو گوش کنید و استدلال هاشون رو بشنوید.(تو قسمت های اول سمیناره)
(اما نکته ای که میگن و به نظرم درست بود این بود که یا استخاره نکنید یا همون اول چرا که مثلا شما با یه آقا یا دختری آشنا میشید و هیچ گونه مشکلی ندارید بعد از کلی آشنایی میاید استخاره میکنید میگید بد اومده خب مشخصه به اون بنده خدا آسیب میزنید به ویژه دخترها که حساسن و حتی باعث زده شدن از دین میشه. البته خیلی نکته ها درباره ازدواج موفق میگن خیلیی به نظرم مفیده نه صرفا بگن استخاره کنید، اتفاقا تاکید داشتند با خوب آمدن جواب مثبت ندید.)

البته میگم استخاره باید با احتیاط انجام شه چون ممکنه در بعضی افراد زمینه ی وسواس، عدم ثبات یا حتی گمراهی ایجاد کنه.
به نظرم هرشخصی با توجه به شناختی که از خودش داره باید در موردش به نتیجه برسه، چون چیز واجب و تاکید شده ای نیست نمیشه به همه سفارشش کرد، ممکنه یکی استخاره کنه ولی چون اعتقادی بهش نداشته یه عمر بابت اینکه فلان فرد را به خاطر خدا از دست داده از دین زده شه، ممکنه دچار وسواس شدید شه و کلا به عقلگرایی محض رو بیاره(داخل اون مقاله برای هرمحوری دوقطب تفریط و افراط در نظر گرفته شده، که جالبه میگه که هرفردی که به یک جهت زیاد متمایل شه کم کم از جهت دیگه سر در میاره و هردو مورد آسیب زاس)
و یا دچار جهل شه توی خیلی چیز ها و...
و اینکه مثلا یکی رفته عاشق شده بعد مدت ها میاد استخاره میکنه! خب این چه کاریه آیا این فرد میتونه به استخاره عمل کنه؟ پس بهتره تو شرایطی آدم انجامش بده که تسلیم محض باشه و بتونه در هر صورت بهش عمل کنه(در اون شرایط بهتره جای استخاره آدم از خدا بخواد حقایق رو به شکل دیگه ای براش روشن کنه و علاقه ی اشتباه رو از دلش جدا کنه، در کل دعا کردن همیشه باید باشه اونم به صورت خیر و صلاح خواستن و تعیین تکلیف نکردن برای خدا و بعدش باید صبور باشیم)

و اگه فکر میکنه که ممکنه دچار وسواس شه یا انجام نده یا یه سری مورد رو برای خودش مشخص کنه و فقط در اون شرایط استفاده کنه
و اینکه چون هرچقدر فرد زمینه ی کنترلش درونی باشه ثبات عمل بیشتری داره بهتره که کارهاش با فکر باشه و فقط توی دو دلی استخاره کنه، چون هرچقدر آدم بیشتر در یک تصمیم فکر میکنه مطمئن تره و با ثبات بیشتری اقدام میکنه(و اگه کسی اعتقاد به استخاره نداشته باشه دچار نوعی بی ثباتی میشه)

و اینکه منابع درست رو زیاد بخونید:قرآن، نهج البلاغه، کتب شهید مطهری، تفاسیرو....
و خیلی تفکر کنید در این باره
گاهی ما یه جمله از دین میشنویم همون جمله که شاید درست باشه ولی چون اون جمله رو باید کنار جملات دیگه ای میخوندیم، مارو دچار بدفهمی میکنه.
یکی از آسیب هایی که تو اون مقاله ذکر شده مقدس پنداریه، یعنی ما هرجمله ای رو به اسم دین شنیدیم بی چون چرا قبولش کنیم که خودم این مشکل رو داشتم و هنوز دارمش یکم

هرچقدر بیشتر بخونید، بیشتر فکر کنید به اصل اسلام بیشتر میرسید. و از جهالتتون کاسته میشه

بازم میگم اینا فقط نظر منه.
موفق باشید.
آقای نجفی و بزرگوارن دیگه لطف می کنید اگه نظر خاصی در مورد کامنتم دارید بیان کنید.

مقاله ی آسیب و سلامت تربیت دینی رو از این لینک دانلود کنید:

آسیب و سلامت در تربیت دینی