خانواده برتر

به نظر من نمیخواد کار خاصی کنی اون اگه واقعا تورو بخواد میاد سمتت.اگه بری جلو خودتو کوچیک کردی و بعد ازدواج ممکنه بگه خودت اومدی سمتم.شان دختر بالاتر از این حرف هاست. یه برخورد معمولی باهاش داشته باشین نه جذب کننده نه دفع کننده.

اگه تورو بخواد میادش.یه توصیه هم میکنم اونم اینکه اگه اومد ارتباطتتون فقط تحت نظارت خونواده ها باشه و لاغیر.

تو این جامعه به هیچکس اعتماد نکن از کجا معلوم برات نقشه های بد نکشیده باشه و با حربه ازدواج جلو اومده باشه؟همه احتمالات رو باید در نظر بگیری

یه توصیه برادرانه بهت میکنم اگه اومد سمتت و از خواستگاری کرد و قضیه ازدواجو پیش کشید و گفت خونواده ها فعلا در جریان نباشن قبول نکن بدون که یه حیله ای تو کاره۱۰۰%.خواستگاری و آشنایی قبل از عقد فقط و فقط تحت نظارت خونواده ها بایدباشه.

خوشبخت شی

ببینید ایشون اصلا و ابدا اهل هیچ دوستی عاطفی نبوده و نیست.بنابردلایل اعتقادی و اخلاقی خودشون..من 2سالی هست ایشونو میشناسم.(البته مدتی هست که صمیمی شدیم).تو این دوسال واقعا به چشم دیدم چقدر دخترایی بودن و هستن که میخوان باهاش دوست بشن ولی ایشون اصلا از این رابطه های عاطفی که سرانجامش مشخص نیس خوشش نمیاد طوری که مثلا تو اکیپ ما اون دخترا کامل نااامید شدن و حتی یکیشون امد پیش من و خواست کمکش کنم بتونه با این اقا دوست بشه..اما ایشون هیچ وقت اهل رابطه عاطفی نبود و نیس و همیشه معتقده و میگه پسری دختری رو بخواد میره خواستگاریش..و مسائل مثل شرایط و اینا بهانست.پسر دختری رو بخواد واسش هرکار میکنه..

اینم بگم ایشون ادم با ایمان و اهل انجام واجبات هست..خیلیم منو تشویق میکنه که واجبات رو انجام بدم..

به وضع درسم هم خیلی خیلی حساسه..ساعتها وقت میزاره و منو راهنمایی میکنه واسه درسم و ایندم و پیشرفتم..اینم بگم اوایل صمیمی شدنمون خیلی جلوی خودشو میگرفت راجب ازدواج بطور مستقیم چیزی نگه چون معتقده نباید ذهن کسی که درحال تحصیل تو این شرایط درسی سخت هست رو مشغول کرد چون میشه بزرگترین ظلم در حق اون دختر..

ایشون تو ی مسئله درسی به من کمک کرد حتی میخواست خودش انجام بده کاردرسی منو..من به مادرم گفتم که این شخص خیلی به من کمک کرد و اخلاقشو واسه مامانم گفتم.. یعنی کلا واسه مامانم تعریف میکنم اخلاق ایشون چطوریه و واقعا مامانم تحسین میکنه اخلاق و رفتارشو.

لازم به ذکر هست بگم منم مثل ایشون اهل هیچ دوستی عاطفی نبودم و نیستم و معتقدم ادم باید حسشو خرج همسرایندش بکنه..و ی سری اخلاق و اعتقادات خاص خودم که اتفاقا همین ویژگی که با کسی دوست نشدم تاحالا و اصلا تو فاز این حرفا نیستم ایشونو جذب کرد.چون یکی از مهم ترین معیاراش واسه ازدواج اینکه طرف مثل خودش با کسی دوست نشده باشه..احساسشو خرج کسی نکرده باشه..

ایشونم هیچ وقت حتی اشاره ای نکرد به رابطه عاطفی و هروقت بحث ازدواجو پیش میکشید میگفت وقتش که برسه من با پدرت حرف میزنم یا مادرت و اقدام میکنم.وقتی امدم خواستگاری میفهمی چقدر جدیم..ی جور بیام خواستگاری که خودتم متوجه نشی..و اینطور حرفا..تایمی هم که مشخص کردن بعد از اتمام درس من هستش که حدود3 ماه دیگه هستش..

و متاسفانه من وقتی اشتیاق و انعطافشونو میدیدم با ی غرورکاذب میگفتم نه..من نمیخوام بیای خواستگاری نه الان نه هیچ وقت چون نمیشه و تو فقط دوست منی نه بیشتر و همیشه قهردلخوری پیش میاوردم وقتی این حرفا رو میگفت..

ایشون حتی عکس منو نشون مادرش داده..من باورنکردم گفتم واسم صدای مادرتو بفرست ببینم چی گفته..و وقتی صدا رو فرستاد شنیدم که مادرش خیلی تعریف کرده از ظاهرم و این اقا هم گفته بودن که فقط این دختراز پس من برمیاد..(منظورش همین که در مقابل دختری تاحالا غیرازمن انعطاف نشون نداده)

من خیلیم حرصشو در میارم..همیشه از پسرای دیگه تعریف میکنم و گاهی عکس پسر میفرستم واسش حرصش دربیاد اونم فقط حرص میخوره و عصبانی میشه و حسادت میکنه و تذکرمیده حواسم باشه چیکارکنم..یا وقتی مثلا اون از ی دختر مثلا همکارش یا هردختری حرف میزنه من فقط تیکه میندازم بهش یا بی تفاوت میشم میگم برو باهاش ازدواج کن چرا ازدواج نمیکنی باهاش اگردخترخوبیه حتی گاهی شده پیشنهادمیدادم خودم برم برات دختره رو اکی کنم..یا خیلی غرمیزنم بهش سر این مسائل..

و نتیجش همون شد که تو پست اول گفتم..ناامیدی و یکمی عقب کشیدن از حرفشون..ی جورایی بیخیال شدن..مثلا قبلا ذوق میکرد تا حرف دیدار دوباره میشد اما اخرین مکالممون ایشون گفت از نظرم الان درست نیس خصوصا این تایم درس خوندنت.اگر بتونیم و بشه بعد از درست

البته هنوزم اون حساسیت روی پوششم و ارتباطم با بقیه رو داره..و همیشه هم میگه اخلاقت فوق العادست..حرف نداره..و هنوزم بامن رفتارخاص از بقیه داره...

ممنون میشم نظرتونو بگید که ایشون جوگیربوده؟من نااامیدش کردم؟پشیمون شده؟ی شوخی بوده؟

چیکارکنم دوباره مصمم بشه؟

میشه بگی شما که از گفته هاتون پیداست که چیکار کنم برگرده، از ایشون بدتون نمیاد و انگار علاقه هم دارید پس چرا اینقدر بنده خدا رو اذیت کردی هااان؟ حرفات با کارات جور در نمیاد.

با توجه به صحبتات تو نظرات میگم.

بگذریم نمیخوایم مواخذت کنیم.

نمیخواد کار خاصی بکنی. انشااله اگه خیر و صلاح باشه خودش میاد جلو. که البته با توجه به حرفات احتمال زیاد بعد از تموم شدن درستون میاد.

البته این صحبتای من به شرط صحت و اطمینان از حرفایی که تو نظرات گفتی. وگرنه نه نظرم چیز دیگه ای بود.

موفق باشی

برا منم دعا کن

چون من اخلاقشونو خیلی دوست داشتم اوایل بعد ی بار ی عکس فرستاد خوب نشده بود تو اون عکس منم جوگیرشدم باخودم فکرکردم نمیخوامش و شروع کردم اذیت کردنش..که بعد از گذشت ی مدت فهمیدم ازش خوشم میاد.و  حالا همون عکس واسم شده زیباترین عکس..

بله من هرچی تو نظرات گفتم عین واقعیت هستش..

ولی خب من دیگه امیدی ندارم به برگشتن نظرشون به ازدواج...

چون اخرین مکالممون ایشون گفت تصمیم گرفته واسه مقطع بالاتر درس بخونه و اشاره ای نکرد به من و حتی واسه دیداردوباره که ایشون گفت الان درست نیس من گفتم بخاطر درستیش نیس..بخاطر عدم ارزش هاست..اونم گفت خب من چی بگم حق باتوئه داری درست میگی...بعد چنددقیقه پشیمون شدخودش و هی میگفت فکرکنم ناراحت شدی..من شاید بد گفتم..اخه الان درست نیس اصلا تو این وضع..تو اصلا الان وقت این حرفا و کارا رو نداری..ولی چشم بتونیم بعد درست همدیگرو میبینیم شما مهم و عزیزی واسه من..

و مثلا من 3 هفته نمیتونستم چت کنم باهاش ولی گفتم میتونم تلفنی صحبت کنم ولی زنگ نزد این 3 هفته وقتیم من زنگ زدم نمیتونست جواب بده و پیام داد..که البته فرداش زنگید گفت یادم رفته بود امروز بهت زنگ بزنم ببخشید دیرشد..من بخاطرخودت زنگ نمیزنم بخدا میترسم مزاحم بشم از درس و زندگیت بیفتی..مثلا الان 3 ساعت شد حرف زدنمون به درسات نرسیدی..وگرنه خوشحال میشم صداتو بشنوم و این چیزا

😔😔😔فکرکنم کلا قیدمنو زده دیگه

وقتی میگوییم ارتباط دنیای مجازی به درد نمی خورند منظورمان صد در صد این ارتباط ها نیست نخیر.منظورمون اکثریته.

شاید مورد شما استثنایی باشه(با این اوصافی که پسره داره و شما می گین) و پیش هم آمده توی فضای مجازی ارتباط شکل بگیره . خیلی با خوشی و خوبی به هم برسند چون از این گونه ارتباطها دیده ام(نه زباد اما دیده ام به ندرت).

اگر این گونه هست که اهل دختر بازی نیست.از اخلاق شما خوشش میاد.مهمتر اینکه ما درش اطلاع داره.شاید بشه گفت تا حدودی خوش بین بود.

اگر این گونه هست فعلا قول صد در صد نده میتوتنی باز هم فکرهاتو بکنی و خوش بین باشی.

بچه بودی تو فاز نبودی 

اگر هم نشد خیلی گیر نده وقتایی که خامی دست خودت نیست یه سری خریت ها رو شاخت 

پس قبول کن که بی تجربه بودی 

عشق با جمله تو با بقیه داری آغاز میشه و با جمله تو هم مثل بقیه هستی خاتمه میابد 

ببین این احساس عشق و عاشقی یه احساس خیالی هست الان بگیر و نگیر داره پس خیلی نمی شه روش حساب کرد پی بپا که گول نخری بعد بیایی اینجا شاکی باشی 

الان درصد خطا خیلی زیاده 

منم اگه جای اون پسر بودم دیگه سراغتون نمیومدم به دو دلیل:

یک اینکه کسی که اول نخواد بعد بخواد هیچ تضمینی نداره که الان که خواسته بعدا بگه نمیخوام. 

دو اینکه من نزدیکترین افراد زندگی م پدر و مادرمن. سر یک موضوعی یکبار بهم با شکل بدی گفتن نه ،من دیگه هیچوقت راجع به اون حرف نزدم و ازشون نخواستم با اینکه مورد مهمی بود و بعدا خودشون کلی اصرار میکردن ولی من تو اون مورد دیگه ازشون هیچی نخواستم و نمیخوام. 

غرور مرد عزت مرده. 

منم میدونم شما دختر ها تو موقعیتی که بهتون پیشنهاد ازدواج داده میشه ، شوکه میشید ، تو فکر فرو میرید و نیاز به فضا دارید و باید مدتی تامل کنید و سبک سنگین کنید،و ضروری هم هست چون بلخره بحث یه عمر زندگیه ولی اینکه این شرایط رو چطور مدیریت کنید و چطور رفتار کنید که بدون اینکه به پسر توهین  کنید و بدون اینکه جواب مثبت بهش بدید بهش بفهمونید که نیاز به فضا برا فکر کردن دارید، خیلی به پختگی شما و سن عقلی شما و بلوغ تون تو بحث ازدواج بستگی داره. 

این دخترا چه موجوداتی هستن؟ اگه از گل کمتر بهشون بگی قهر میکنن میرن.اما توقع دارن هر بلایی سر مردا اوردن مردا ناراحت نشن بلکه عاشق تر بشن

اینقدر ازارش دادی و غرورشو له کردی ک بقول خودت بیخیال شده. 

دوروز دیگ بخاطر این ناز کردنهای زیادیت پشیمون میشی.. از ما گفتن بود.. 

منم باخودم گفتم با همع از این شوخیا میکنه حتما و دیدم بد شد یکمی..چون باخودم میگفتم چطور ادمی که مخالفت ازدواج از منبع مجازی بود و حتی قبلشم گفته بود حال من حال ازدواج نیست و من میخوام چندسال دیگه ازدواج کنم و میگفت الکیه هرکی بره دخترمورد علاقشو بگیره بعد همینا رو که به خودش گفتم گفت خب نظرمن منفی بوده قبلا توهم که منفی الان..منفی در منفی میشه مثبت وشدنیه..و متاسفانه من باورنکردم گفتم میخواد سرکارم بزاره..

تورو خدا دختری رو میخواید تو شوخی و برزج بهش نگید نتیجش میشه این...

که هنوزم گاهی فکرمیکنم این حرفای میگیرمت و اینا هم ی شوخی بوده که بعدش بهم بخنده..

شایدم واسه توجیح خودمه..

درکل پشیمونم خیلی زیاد..

اقای نجفی نظر شما چیه؟دوست دارم نظر شما رو هم بدونم

چیکارکنم😭باز امشب حرف زدم باهاش اولش تمام تلاشمو کردم تیکه نندازم.محبت کنم یکمی..حرصشو درنیارم..اذیتش نکنم..حرفاتونو هی مرور میکردم تو ذهنم...تلاشمم کردم واقعا ولی

باز یکمی گذشت سر ی چییزی بحث گذشته رو پیش کشیدم..

باز بحث پیام دادن شد گفت دفعه دیگه بیای زیاد باهات حرف نمیزنم..ناراحت نشو بخاطرخودته گفتم اره خب دلت تنگ نمیشه اونم حرصش گرفت گفت بخدا بخاطرخودته رعایتتو میکنم به کارات برسی..من اگردلم تنگ نشه باهات 4 ساعت حرف نمیزدم..بمن کار درستو میکنم کاری که عقلم میگ..منم باز شروع کردم تیکه انداختن اونم گفت سرکلاسی درسی حواست پرت نشه.. هی حرص میخورد برو بخواب دیر شد چرا اینقدر بیدار میمونی..

یا مثلا بحث ابراز علاقه بود گفت اره من بدم میاد به هرکسی بگم عشقم اصن درست نیس واینا منم گفتم اره اگر بدونی ی حرف تو ذهن دختر چقدر تاثیر گذاره که عشق هیجی کلمات مشاه هم نمیگه..گفت من خب دوست داشتی بهت گفتم شامل این حرفات میشه؟منم گفتم بخاطرزن ایندت میترسی؟گفت نه بخاطرعذاب وجدان بخاطرتو..

منم گفتم نترس راجب حرفات هیج فکری نمیکنم هیج وقت جدی نمییگیرم گفت ای بابا من بخوام حرفی بزنم جدی بگیری و فکرکنی بهش چیکارکنم پس؟گفتم مقصرخودتی که دیگه من کلا حرفاتو جدی نمیگیرم گفت واسطه میفرستم خب

😔تورو خدا بگید چطور اینقدر گیرندم بهش؟دیگه دیونه شد از دستم...واقعا کلافش کردم. 

دست خودم نیست بخدا..چون دوستش دارم حساس شدم

😭😭😭خیلی از دخترای اطرافش ارزو دارن همچین پسری فقط بهشون ی کلمه از حرفایی که به من میگه رو بگه انوقت من فقط گندمیزنم. خیلی بدبینم..شاید چون دیدم ادما چقدرمیتونن بدباشن میترسم..میترسم دلم بشکنه..

ازخودم خسته شدم😔😔

اینقدر فکرکنم طوری رفتارکردم که برام بی اهمیت و این چیزا ی جمله خیلی عادی مثبت رو کلی ذوق میکرد و حتی اولش باورنمیکرد فکرمیکرد میخوام مثلا سرکارش بزارم دیگه قسم میخوردم مثلا تا باور میکرد تازه کلی هم ذوق میکرد

😔

چیکارکنم😭باز امشب حرف زدم باهاش اولش تمام تلاشمو کردم تیکه نندازم.محبت کنم یکمی..حرصشو درنیارم..اذیتش نکنم..حرفاتونو هی مرور میکردم تو ذهنم...تلاشمم کردم واقعا ولی

باز یکمی گذشت سر ی چییزی بحث گذشته رو پیش کشیدم..

باز بحث پیام دادن شد گفت دفعه دیگه بیای زیاد باهات حرف نمیزنم..ناراحت نشو بخاطرخودته گفتم اره خب دلت تنگ نمیشه اونم حرصش گرفت گفت بخدا بخاطرخودته رعایتتو میکنم به کارات برسی..من اگردلم تنگ نشه باهات 4 ساعت حرف نمیزدم..بمن کار درستو میکنم کاری که عقلم میگ..منم باز شروع کردم تیکه انداختن اونم گفت سرکلاسی درسی حواست پرت نشه.. هی حرص میخورد برو بخواب دیر شد چرا اینقدر بیدار میمونی..

یا مثلا بحث ابراز علاقه بود گفت اره من بدم میاد به هرکسی بگم عشقم اصن درست نیس واینا منم گفتم اره اگر بدونی ی حرف تو ذهن دختر چقدر تاثیر گذاره که عشق هیجی کلمات مشاه هم نمیگه..گفت من خب دوست داشتی بهت گفتم شامل این حرفات میشه؟منم گفتم بخاطرزن ایندت میترسی؟گفت نه بخاطرعذاب وجدان بخاطرتو..

منم گفتم نترس راجب حرفات هیج فکری نمیکنم هیج وقت جدی نمییگیرم گفت ای بابا من بخوام حرفی بزنم جدی بگیری و فکرکنی بهش چیکارکنم پس؟گفتم مقصرخودتی که دیگه من کلا حرفاتو جدی نمیگیرم گفت واسطه میفرستم خب

😔تورو خدا بگید چطور اینقدر گیرندم بهش؟دیگه دیونه شد از دستم...واقعا کلافش کردم. 

دست خودم نیست بخدا..چون دوستش دارم حساس شدم

😭😭😭خیلی از دخترای اطرافش ارزو دارن همچین پسری فقط بهشون ی کلمه از حرفایی که به من میگه رو بگه انوقت من فقط گندمیزنم. خیلی بدبینم..شاید چون دیدم ادما چقدرمیتونن بدباشن میترسم..میترسم دلم بشکنه..

ازخودم خسته شدم😔😔

اینقدر فکرکنم طوری رفتارکردم که برام بی اهمیت و این چیزا ی جمله خیلی عادی مثبت رو کلی ذوق میکرد و حتی اولش باورنمیکرد فکرمیکرد میخوام مثلا سرکارش بزارم دیگه قسم میخوردم مثلا تا باور میکرد تازه کلی هم ذوق میکرد

😔

نه من امسال سال اخرمه و چندماه دیگه تمام میشه و دارم واسه ارشد اماده میشم میخونم..واسه همین حساسه..

شهر متفاوت هستیم ولی تو ی استان هستیم شاید درحد 1 ساعت فاصله باشه و بله چندباری با دوستای مشترک گروهی رفتیم بیرون..البته اون موقع رابطمون انقدر صمیمی نبود..و من بخاطر فامیل و اشنا خیلی به اون شهر رفت و امد دارم..مشکل انچنانی نیس...

من ادم زود رنج و حساسیم..خیلی اذیتش میکنم الان تصمیم گرفتم به بهانه درس دورشم واسه ی مدت طولانی.حداقل اذیتش نکنم..به رفتارام فکرکنم..

اگر میخواد پس چرا مثلا همین اخرین بار میگه پسرزیاده سرراهت تا بعدا که بخوان نظرتو جلب کنن تو مراقب باش و اینچیزا تو خوب بمون یا نگران شد مثلا حرفی زده باشه احساسی که بقول خودش عذاب وجدان بگیره..

اخه این حرفش منو مردد میکنه..

تصمیم گرفتم دیگه دور شم فعلا تا به خودم بیام و نه اونو نه خودمو اذیت کنم..

اما چون شما یه جورایی غرورش رو شکستی بخاطر همین عقب نشینی کرده.

راستش من یه مدته روی رفتار و خصوصیات آقایون مطالعه میکنم.یه روانشناس آقایی میگفت مهمترین چیز برای یه مرد غرورشه حالا خواسته یا ناخواسته اگر این جریحه داره بشه التیامش سخته و توی ذهنشون میمونه.

ما خانم ها گاهی یه حرفهایی میزنیم و به نیت ناز کردن و اینا اما آقایون یه برداشت دیگه ای میکنن و به غرورشون برمیخوره.

 

به گفته خودت ایشون قبلا وقتی از کار خانمی تعریف میکرده شما بهش میگفتی برو خب باهاش ازدواج کن اگر اینهمه که میگی دختر خوبیه!در حقیقت شما داشتی اذیتش میکردی در حالی که حرف دلت نبود.حالا اونم تلافی میکنه و بهت میگه پسر سر راهت زیاده اما حرف دلش نیست.شما در حقیقت با اون حرفت عشقش رو زیر سوال میبردی.خودت رو بزار جای اون،چه حسی بهت دست میده اگر عشقت همیچین حرفی بهت بزنه؟؟

در هر صورت به نظر من شما سعی کن بعد از این ،از جملات تنش زا و تحریک کننده(منظورم اون تحریک نیستآ) استفاده نکنی.معمولی و مهربان باهاش حرف بزن و توی حاشیه ها نرید و کل کل نکنید. حتما و حتما حرفی نزنید که به غرورش بر بخوره چون ممکنه کلا قیدت رو بزنه چون واقعا مردا به این نکته خیلی حساسند و دوست دارن همسرشون روی حرف اونا حرف نزنه حتی اگر غلط هم باشه.

بعد یه مدت دوباره طاقتش تموم میشه و پیشنهادش رو تکرار میکنه.اونوقت اگر بهش علاقه داری و شناخت کافی ازش داری ناامیدش نکن.

راستی اگر میخوای یه مدت ازش دور بشی بهش بگو که خیلی سختمه اما بخاطر درسم و البته بیشتر بخاطر اینکه دیگه با حرفام اینقدر اذیت و ناراحتت نکنم میخوام یه مدت ازت فاصله بگیرم

اینجوری متوجه میشه که تو هم دوسش داری و هم از عکس العمل و حرفاش متوجه میشی که اونم هنوز بهت قکر میکنه یانه؟

ولی اون موقع فکر نمیکردم نتیجه حرفام بد باشه چون مثلا تلافی و اذیتی نمیدیدم از طرف اون در جواب حرفی که بهش میزدم..میگفتم خب حتما ناراحت نمیشه و براش فرقی نداره بهش اینطور میگم...یا مثلا من بهش گفتم ایشالله زنتم اینطور باشه..گفت ای بابا من نمیدونم زنم کجاست چیکار میکنه..(خب من انتظارداشتم واسه جواب حرفو به من ربط بده نه اینو بگه..) 

میترسم بفهمه دوستش دارم..و بعد عوض بشه.اخه ی بار گفت مردا واسه چیزی تلاش کنن با سختی بدستش بیارن رو بیشتر دوست دارن تا دم دستی باشه اون چیز..

فکرکنم شما فکرمیکنید رابطه ما احساسیه..نه رابطه احساسی نیس که من برم بگم بخاطر اینکه تورو اذیت کنم یا اینطور چیزا میخوام دور شم....

بهش محبت میکنم ولی تهشم مثلا طوری حرف میزنم یا رفتار میکنم بفهمه محبتام در قالب ی دوست.ی دوست که برام خاص و عزیز نه بیشتر.

نصف رفتارام بخاطر فشار درسی هستش نصفشم بخاطر این طرز فکر که ی پسر بخاطر با چندبار مخاالفت شدید ی دختر یا ناامیدی بکشه کنار پس علاقش سطحیه که متاسفانه الان فهمیدم خیلی اشتباه کردم..

مرسی از نظرات همه دوستان..

حتما تمام تلاشمو میکنم بهتر بشم..تو این دوری خوب فکرمیکنم

امیدوام روزی بیام پست بزارم و نتیجه مثبت این پست رو بگم و خبر ازدواجمونو بدم..

امدم نتیجشو بگم واستون..نتیجه ای که شاید حتی کاربرای عزیزی که نظر دادن تو پست من واسشون قابل باور نباشه...
تو پست قبلی اگر دیده باشید گفتم ایشون از حرفش عقب کشیده بود یکمی و من دوست داشتم حرف ازدواجو دوباره بزنه..خب کاربرای عزیز هم گفتن باهاش رفتار معمولی داشته باش.مهربون باش..خودش بخواد میاد..منم دقیقا همینکارو کردم..معمولی  رفتار کردم و اصلا اصلا اذیتش نکردم تو این چند روز بلکه بهش محبت هم کردم البته محبت عاشقانه نه..محبت دوستانه..و سعی میکردم خوشحالش کنم یا بدونه درجایگاه ی دوست چقدر واسم با ارزش...ی شب بحث این پیش امد که گفتم نمیدونی ی حرف پسر چقدر تو ذهن دختر میمونه..که گفت من به تو گفتم دوست داشتنی نکنه مشابه کلمه عشقم باشه و من درقبال تو عذاب وجدان بگیرم که خب منم گفتم نه من هیچ فکری نمیکنم راجب حرفات و اونم گفت خب ما بخوایم ی چیزی بگیم که شما فکرکنی چیکار کنیم؟
خلاصه اون شب گذشت تا 2 شب بعدش همه چی خوب و دوستانه و بدون اذیت میگذشت تا شبی که من عکس بلوز و شلوارک که تازه خریده بودم رو براشون فرستادم و گفتم بنظر شما رنگ دیگه بهتر نبود؟...
خب ایشون شروع کرد به گفتن اینکه این لباسو نگه دار تو جهیزیت باشه نپوشی کهنه میشه و تو عکس منو نشون مادر پدردادی...مادر خیلی مهم که اکی بشه پدر همین که من اخلاقم خوب باشه کافیه براش و معیاری خانوادت چیه بگو بدونم یا برو بپرس...منم اینبار اذیت نکردم و واقعا خیلی معقول جواب دادم و یکی از معیارای خانوادمو گفتم..و در اخرشم گفتم که بقیش رو هروقت تشریف اوردید میفهمید من کاری به این مسائل ندارم..اونم گفت مامانت باخودم باباتم که اوکیه..و این طور حرفا تهشم گفت شوهرت ندن..گفتم یعنی چی گفت خب اینقدرخوبی حیف شوهرت بدن اصلا شوهرت ندن گفتم اها مثل اون حرفت که گفتی پسر زیاده سر راهت حالا اصلا تو ی وقت عذاب وجدان نگیری اینه رو میگی بهم که جواب داد مگه قراره جداشیم؟یا تو میخوای با غیرمن ازدواج کنی؟منم گفتم اره خب تو دوستم نداری...اونم خیلی بدش امد و توضیح داد اگر منو دوست نداشت انقدر برام وقت نمیزاشت و اینکه اگر حرفی نمیزنه بخاطراین نیس که نمیخواد بخاطر رعایت کردن و از این به بعد هرچی دلش میخواد میگه...تهشم گفت من امشب خیالم راحت شد همه چی اوکی شد علنی گفتم..که ی وسط حرفا گفت مثلا شاید ناراحت بشی اما میخوام اون بلوز شلوارک تو تنت ببینم...اصلا هنگ کردم اینو گفت..منم به تندی جوابشو دادم و ناراحت شدم..اونم هی شوخی شوخی ادامه میداد که منم با ناراحتی خداحافظی کردم ازش که ادامه نده(شاید تعداد دفعاتی که بهش گفتم از ی سری از شوخی هاش خوشم نیاد داره 3 رقمی میشه اما ایشون شوخی هاشو ادامه میداد..بارها بخاطر این شوخیش راجب ازدواج و شوخی های حاشیه ناراحت شدم و قهرکردم..حتی چند روز..چون تو پست قبل گفتم ایشون راجب ازدواج اولا شووخی شوخی حرف میزد بعد میگفت شوخی کردم و منو هربار گیج میکرد و ناراحت)
تا دیشب..که من ی عکس فان فرستادم که من بهترم یا ته دیگ..ایشون گفت خب شما خوشمزه تری ..فکرکن اون بلوز و شلوارک بپوشی ازهرچی ته دیگ خوشمزه تری...و تهشم گفت حالا با شلوارک هیچی با تاپ که باید عکس بدی من ببینمت...اینو که گفت اصلا چند لحظه فقط تو شوک بودم..این ادم داره این حرفو میزنه؟باحالت شوک و عصبانیت شدید که دیگه فقط دوست داشتم بکشمش..گفتم تو حرفای خودتو یادت رفته؟مگه تو نبودی میگفتی پسری که دختری رو بخواد ازش عکس با لباس باز نمیگیره میره خواستگاریش اگر غیراین بود حتما هدفی داره تو نبودی میگفتی پسرخوب اینکارو نمیکنه و حرفاشو بهش یاداوری کردم که خندید گفت غلط کردم همشو پس میگیرم خاک تو سرم که این حرفا رو زدم...باز هم شوک شدم...حرفای خودشو قبول نداشت دیگه منم شروع کردم که تو خودت بودی گفتی رابطه ای که از مجازی شروع بشه هرچند بعد واقعی بشه خوب نیس.تو نظرت منفی بود راجب ازدواج اصلا میگفتی حالم حال ازدواج نیس..میگفتی منطقی نیس اینطور چیزی..که گفت من هنوزم این حرفام راجب رابطه و ازدواج رو قبول دارم و هنوزم میگم گفتم پس اون حرفای اون شبت چی بود پس؟گفت من هر هروقت ازازدواج حرف زدم منو جدی نگیر ولی خب همینطوریم دوستت دارم مگه ایرادی داره؟اینو که گفت انگار دنیا روی سرم خراب شد..نه بخاطر باور کردنش..بخاطر اینکه چرا منو ساده فرض کرده بوود میگفت حرفای اون شب شوخی بود؟دلم میخواست جرئت داشت و میگفت اون شب ی حرف الکی زدم بعدش پشیمون شدم نه بگه شوخی بود و به شعورمن توهین کنه...و من از شدت ناراحتی دیگه جوابی ندادم تا اروم شم..و وقتی اروم شدم بهش گفتم که این حرفاش شوخی نبود اگرم بوده بیخودکرده شوخیشو بکنه چون من به تعداد موهای سرم بهش گفته بودم راجب دوست داشتن و ازدواج شوخی نکن چون همیشه با این حرفای راجب ازدواجش که بعدا میشد شوخی منو تا چند روز ناراحت میکرد خب منم جوابای خووبی دادم بهشفهموندم که الکی نیس حرفی رو زدن و بعدش بشه شوخی کردن و توهین به شعور ادم..اونم درجواب حرفام میگفت..خب من دوستت دارم چون دوستمی نباید دوستمو دوست داشته باشم یعنی؟خب معلوم چون دوستمی دوستت دارم بهتم گفتم قبلا...(دقیقا شبی که راجب ازدواج حرف زدیم گفت عشقم نباشی دوست که دارم..)منم بهترین تصمیمو گرفتم و بهش گفتم رابطه دوستی که تو میگی با مثلا شوخی هات کثیف شد چند ماه تو میخواستی منو به این فکربندازی که حرفات جدیه و من تا همین 2 روز پیش باورت نکردم 2 روز بود میخواستم باورت کنم شد این؟دیگه دوستی نیس و دوستی رو تمام کردم..اونم میگفت بخواب فردا اروم شدی حرف میزنیم بشین فکرکن ببین من میخواستم میایدپیشم فقط بخندی بری همین منم خداحافظیمو کردم و تمام شد از نظرمن واسه همیشه
باورم نمیشد چطورتو ی شب خودشو نشون داد..اشکام بند نمیومدن..فقط خداروشکر کردم ی مدت طولانی باورش نکردم و همون ی شب خواستم که باورش کنم که روزبعدش خودشو نشون داد..
شک هام..اذیتام...باور نکردنااام...بی مورد نبوده..
این ادم ادمی بود که بقول خودش با هیچکس دوست نشده(که فهمیدم فقط خودشو گول میزنه چون ایشون رفتار ی دوست پسر رو داره با بقیه فقط میترسه اسمشو بزاره رابطه عاطفی دوستی که متعهد بشه)ادمی که نماز واسش خیلی با ارزش..ادمی که میگفت ی پسر خوب از ی دختر عکس با لباس باز نمیخواد...این ادم خودشو دیرنشون داد اما وقت خوبی نشون داد..
فقط دلم از این میسوزه منی که از خوب و سالم زندگی کردنم و اینکه اهل رابطه عاطفی نیستم..منی که خدا شاهده ی بار حرف بی شرمانه نزدم منی که وقتی خودش منو میشناخت میگفت به سالمی و پاکی تو ندیدم..میگفت همیشه ناب و دست نیافتنی بمون تو خیلی خوبی...منو چطور تونست اینقدر ناراحت کنه؟حداقل با هرکس اینطور بوده نباید با من اینطور رفتار میکرد..من عین ادمای اطرافش نبودم..از این ناراحتم...
اینا رو گفتم واسه ی سری از کسایی که مثل من هستن...گفتم تا جنس بعضی از پسرا رو بشناسن..

منم حرفایی که تو دلم بود رو زدم..سبک شدم..خیلی راحت شدم..

ایشونم بخواد پیامی بده دوباره رفتار سرد منو ببینه عقب میکشه..

😔فقط دیگه مشکل اینا نیست..مشکل اینکه الان باخودم میگم چرا اون عین ی دوست منو میبینه؟و این حقیقت که هرچی بشه بازم اون منو مثلا دوست خودش میبینه اذیت میکنه...

خدا به هممون کمک کنه...بتونیم از بعضی موانع سخت زندگی با کمترین اسیب عبور کنیم