خانواده برتر

سلام ؛ امیدوارم حالِ خوبی داشته باشید!

[شاعری خسته ام از دستِ تو بیمار منم

راویِ چشمِ تو در این همه اشعار ، منم]

ما با خانواده، دوستان و عزیزان مون و بیشترِ افرادی که دیدار میکنیم ، دست میدیم...، حالا ممکنه این دست دادن برای نشون دادن علاقه و احترام باشه یا به طور فرمالیته باشه...

تو همین چند ثانیه دست دادن، علاوه بر احساسات و امواجی که رد و بدل میشه، به طور فیزیکی هم انتقالاتی هست...، دست های ما مثل یه وسیله ی نقلیه برای میلیون ها موجود زنده و غیرزنده عمل میکنن...

ما با دست هامون، به دنیای همدیگه، کلی موجودِ زنده هدیه میدیم(خطر در کمین است) یه موقع باعث نشیم که فردِ مقابل مون، یه چنین حالی پیدا کنه:

[تو اگر می دانستی

که چه زخمی دارد

که چه دردی دارد

خنجر از دستِ عزیزان خوردن

از منِ خسته نمیپرسیدی

آه ای مَرد ؛ چرا تنهایی؟!]

فصل پاییز علاوه بر اینکه پادشاهِ فصل هاست و زیبایی های فراوان و چشم نوازی داره، یه سری مراقبت ها هم میطلبه تا بهتر بتونیم از دنیا تو این فصل قشنگ لذت ببریم... میزانِ رفت و آمدِ باکتریها و ویروس های دوست داشتنی، تو این فصل خیلی زیاده و باید مراقب باشیم پذیرا یا ناقل چه باکتری ها و ویروس هایی میشیم... که یه دست شستنِ ساده خیلی تو این موضوع موثره!

پس لطفا چند تا نکته رو رعایت کنیم:

اول : بعد از انجامِ هر کاری که می دونیم بهداشت دست هامون رو کم کرده، دست هامون رو بشوریم.

دوم: صابون بزنیم! (صابون های جامد تو مکان های عمومی به انتشار آلودگی کمک میکنه. برای همین استفاده از صابون مایع بهتره)

سوم: یه دست شستنِ معمولی، باید حداقل ۱۵ ثانیه طول بکشه (البته بعضی هم میگن حداقل ۱۰ ثانیه و بعضی میگن حداقل ۲۰ ثانیه)

وقتی صابون می ریزیم تو دست مون، شیرآب رو ببندیم و حین شستنِ دستها، با خودمون بشماریم (هزار و یک ، هزار و دو، هزار و سه ،...، هزار و پونزده) یا میشه به جای شمردن و استفاده ی مفیدتر از وقت ، ۱۰ تا صلوات بفرستیم یا یه آهنگ زمزمه کنیم و ... ، خلاصه یه جوری حواسمون به زمان باشه.

چهارم: بین انگشتها و پشتِ دست و زیر ناخن ها رو خوب بشوریم.

پنجم: در آخر با دستِ کفی شیر آب رو کفی کنیم و بعد بازش کنیم‌ و با آب خوب کفِ دست ها و در آخر شیر آب رو بشوریم...

شاید به ظاهر وقت گیر یا سخت به نظر برسه، اما باور کنید اصلاً زمان زیادی نمیبره و با چند بار مکلف کردنِ خودمون به درست دست شستن، به انجامِ صحیحِ اون عادت میکنیم...

در نظر بگیرید اگه به واسطه ی همین بهداشتی نبودنِ دستها مریض بشیم، حساب کنید یه دکتر رفتن و بی حالیِ ناشی از بیماری و دارو خوردن و ... چه هزینه و زمانی میبره... پس این چند ثانیه وقت گذاشتن جای دوری نمیره و سودش اول به خودمون و بعد به اطرافیان مون میرسه...

خواهشاً اگر سرما خورده هستیم یا آنفولانزا گرفتیم، رعایت کنیم و با دیگران دست ندیم. باور کنید با دست ندادن، محکوم به ۱۰۰ ضربه شلاق نمیشیم!، میشه خیلی راحت از دست دادن اجتناب کنیم و بگیم که سرماخورده هستیم...

[مرا ببخش اگر دوستت دارم و کاری از دستم برنمی آید!]

ما خیلی راحت میتونیم تو به دردسر افتادن های دیگران نقش داشته باشیم و خودمون هم ندونیم! شاید اون فردی که به وسیله ی دست دادن بیمار میشه هم متوجه نشه که به این طریق بیمار شده اما وقتی میتونیم خیلی ساده، یه سری نکات ابتدایی رو رعایت کنیم و حواسمون جمع باشه ، چرا کاری کنیم که اثر منفی از خودمون به جا بذاریم؟!

[با رفتنِ خود سست کردی دست و پایم را

این دستمزدم بود؟ ...کم دادی بهایم را !]

یادمون باشه:

" سلامتی عجله بردار نیست! "

#دست_در_دستِ_خطر_بود_و_نمیدانستم

پی نوشت: با دیدِ سلامتی شعر ها و متن های داخل قلاب بخونید و به مفهموم شون از جنبه ی سلامتی نگاه کنید!

ممنون از توجهتون

_فرشته ی روی زمین