خانواده برتر

🇮🇷خوش آمدید🇮🇷

🇬🇧Welcome🇬🇧

🇯🇵ようこそ🇯🇵

🇹🇷Hoş geldiniz🇹🇷

🇰🇷환영합니다🇰🇷

🇵🇸ترحیب🇵🇸

🇨🇵Bienvenue🇨🇵

🇪🇸Bienvenido🇪🇸

🇩🇪Willkommen🇩🇪

🇮🇹benvenuto🇮🇹

🇬🇷Καλώς ήρθες🇬🇷

🇮🇳स्वागत🇮🇳

🇨🇳欢迎光临🇨🇳

🇷🇺желанный🇷🇺

🇦🇽Välkommen🇦🇽

سلام عزیزم😘😊

صفحه جدیدتون مبارک باشه ❤❤❤

🌷🌺🌹🌸🌻🌼🌷🌹🌺🌸🌻

🌎خانه دوست کجاست؟🌏

در فلق بود که پرسید سوار

 آسمان مکثی کرد

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت

به تاریکی شن ها بخشید و به انگشت

نشان داد سپیداری و گفت

نرسیده به درخت

کوچه باغی است که از خواب خدا

 سبزتر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است

میروی تا ته آن کوچه

که از پشت بلوغ سر به در می آرد

 پس به سمت گل تنهایی می پیچی

دو قدم مانده به گل      

پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی

و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد

 در صمیمیت سیال فضا، خش‌خشی می‌شنوی:

کودکی می بینی

رفته از کاج بلندی بالا

جوجه بردارد از لانه نور

 و از او می پرسی

خانه دوست کجاست.

من دلم می خواهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش

دوستانم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو

هر کسی می خواهد

داخل خانه پر مهر و صفا مان گردد

یک سبد بوی گل سرخ به ما هدیه کند

شرط وارد گشتن

شستشوی دلها

شرط آن

داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

به درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار

می نویسم ای یار ......

خانه دوستی ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

خانه دوست کجاست.

نیلوفر عاکفیان

❤️تو به من خندیدی❤️

تـــو بــه مـــن خندیدی و نمیدانستی

مـــن به چه دلهره از باغـــچه همســـایه

ســــیب را دزدیدم !

باغبــــان از پی مــــن تند دوید

ســــیب دندان زده را دست تو دید

غضب آلــــود به من کرد نـــگاه

ســـیب دندان زده ازدســت تو افتاد به خــــاک

و تـــو رفتــی و هنـــوز سالهــــاست

که در گـــوش من آرام آرام

خش خش گام تو تکرارکنان میدهد آزارم

ومن اندیشه کــنان

غرق این پنــــدارنم

که چرا باغچه کوچک مــا ســـیب نداشت.... .

 "حمید مصدق "

.....................................

❤️من به تو خندیدم❤️

مـــن بــه توخنـــدیدم

چــون کــه میدانســـتم

تو به چه دلهره ای ازباغچــه همــسایه

ســیب را دزدی

پـــدرم از پـــی تو تند دوید

و نمـــیدانستی باغــبان باغــچه همسایه

پـــدر پـــیر مـــن است.

مـــن به تو خنـــدیدم

تاکـــه با خــنده به تــو پـــاسخ عشق تـــو را خالـــصانه بدهم

بـــغض چشـــمان تـــو لیـــک

لرزه انداخت به دستان من و

ســــیب دندان زده از دســت مــــن افتاد بــه خـــاک

دل مـــن گفت : بــــرو

چون نمیـــخواست بـــه خاطر بسپارد

گریــــه تلخ تـــورا ...

ومـــن رفتم و هنوز سالهاست

که در ذهـــن من آرام آرام

حیرت و بغــــض تو تکرارکنان

میــــدهد آزارام

و مــــن اندیشه کنان غرق دراین پندارم

کـــه چه میشد

اگـــر باغچه خانـــه ی ما

ســـــیب نداشـــت!

"فروغ فرخزاد

در پاسخ به حمید مصدق" 

چه غم وقتی جهان از عشق نامی تازه می گیرد

از این بی آبرویی نام ما آوازه می گیرد

من از خوش باوری در پیله ی خود فکر می کردم

خدا دارد فقط صبر مرا اندازه می گیرد

به روی ما به شرط بندگی در می گشاید عشق

عجب داروغه ای! باج سر دروازه می گیرد

چرا ای مرگ می خندی؟ نه می خوانی، نه می بندی!

کتابی را که از خون جگر شیرازه می گیرد

ملال آورتر از تکرار رنجی نیست در عالم

نخستین روز خلقت غنچه را خمیازه می گیرد! 

"فاضل نظری" 

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

تا تو با منی زمانه با من است

بخت و کام جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ

شور و شوق صد جوانه با من است

یاد دلنشینت ای امید جان

هر کجا روم روانه با من است

ناز نوشخند صبح اگر توراست

شور گریه ی شبانه با من است

برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست

رقص و مستی و ترانه با من است

گفتمش مراد من به خنده گفت

لابه از تو و بهانه با من است

گفتمش من آن سمند سرکشم

خنده زد که تازیانه با من است

هر کسش گرفته دامن نیاز

ناز چشمش این میانه با من است

خواب نازت ای پری ز سر پرید

شب خوشت که شب فسانه با من است

"هوشنگ ابتهاج"

🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇

رفتار من عادی است

اما نمی دانم چرا

این روزها

از دوستان و آشنایان

هر کس مرا می بیند

از دور می گوید:

این روزها انگار

حال و هوای دیگری داری!

اما

من مثل هر روزم

با آن نشانی های ساده

و با همان امضا، همان نام

و با همان رفتار معمولی

مثل همیشه ساکت و آرام

این روزها تنها

حس می کنم گاهی کمی گنگم

گاهی کمی گیجم

حس می کنم

از روزهای پیش قدری بیشتر

این روزها را دوست دارم

گاهی

از تو چه پنهان

با سنگ ها آواز می خوانم

و قدر بعضی لحظه ها را خوب می دانم

این روزها گاهی

از روز و ماه و سال، از تقویم

از روزنامه بی خبر هستم

حس می کنم گاهی کمی کمتر

گاهی شدیداً بیشتر هستم

حتی اگر می شد بگویم

این روزها گاهی خدا را هم

یک جور دیگر می پرستم

از جمله دیشب هم

دیگرتر از شب های بی رحمانه دیگر بود:

من کاملاً تعطیل بودم

اول نشستم خوب

جوراب هایم را اتو کردم

تنها-حدود هفت فرسخ-در اتاقم راه رفتم

با کفش هایم گفتگو کردم

و بعد از آن هم

رفتم تمام نامه ها را زیر و رو کردم

و سطرسطر نامه ها را

دنبال آن مجهول گشتم

چیزی ندیدم

تنها یکی از نامه هایم

بوی غریب و مبهمی می داد

انگار

از لا به لای کاغذ تاخورده ی نامه

بوی تمام یاس های آسمانی

احساس می شد

دیشب دوباره

بی تاب در بین درختان تاب خوردم

از نردبان ابرها تا آسمان رفتم

در آسمان گشتم

و جیب هایم را

از پاره های ابر پر کردم

جای شما خالی!

یک لقمه از حجم سفید ابرهای تُرد

یک پاره از مهتاب خوردم

دیشب پس از سی سال فهمیدم

که رنگ چشمانم کمی میشی است

و بر خلاف سال های پیش

رنگ بنفش و ارغوانی را

از رنگ آبی دوست تر دارم

دیشب برای اولین بار

دیدم که نام کوچکم دیگر

چندان بزرگ و هیبت آور نیست

این روزها دیگر

تعداد موهای سفیدم را نمی دانم

گاهی برای یادبود لحظه ای کوچک

یک روز کامل جشن می گیرم

گاهی

صدبار در یک روز می میرم

حتی

یک شاخه از محبوبه های شب

یک غنچه مریم هم برای مردنم کافی است

گاهی نگاهم در تمام روز

با عابران ناشناس شهر

احساس گنگ آشنایی می کند

گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم را

آهنگ یک موسیقی غمگین

هوایی می کند

اما

غیر از همین حس ها که گفتم

و غیر از این رفتار معمولی

و غیر از این حال و هوای ساده و عادی

حال و هوای دیگری

در دل ندارم

رفتار من عادی است..

"مرحوم قیصر امین پور"

🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇🍇

🌏🌎🌍🌎🌏🌏🌎🌍

سلام! 

حال همه‌ی ما خوب است 

ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور، 

که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویند 

با این همه عمری اگر باقی بود 

طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم 

که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و 

نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

تا یادم نرفته است بنویسم 

حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود 

می‌دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه‌ی باز نیامدن است 

اما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهی 

ببین انعکاس تبسم رویا 

شبیه شمایل شقایق نیست! 

راستی خبرت بدهم 

خواب دیده‌ام خانه‌ئی خریده‌ام 

بی‌پرده، بی‌پنجره، بی‌در، بی‌دیوار ... هی بخند! 

بی‌پرده بگویمت 

چیزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شد 

فردا را به فال نیک خواهم گرفت 

دارد همین لحظه 

یک فوج کبوتر سپید 

از فرازِ کوچه‌ی ما می‌گذرد 

باد بوی نامهای کسان من می‌دهد 

یادت می‌آید رفته بودی 

خبر از آرامش آسمان بیاوری!؟ 

نه عزیز من

نامه‌ام باید کوتاه باشد 

ساده باشد 

بی حرفی از ابهام و آینه، 

از نو برایت می‌نویسم 

حال همه‌ی ما خوب است 

اما تو باور نکن!

"سید علی صالحی"

🌏🌏🌏🌏🌎🌍🌎🌏

🌕⭐🌕⭐🌕⭐🌕⭐

قایقی خواهم ساخت،

خواهم انداخت بر آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

که در آن هیچ‌کسی نیست که در بیشه عشق

قهرمانان را بیدار کند.

قایق از تور تهی

و دل از آرزوی مروارید،

هم‌چنان خواهم راند.

نه به آبی‌ها دل خواهم بست

نه به دریا...

پریانی که سر از خاک به در می‌آرند

و در آن تابش تنهایی ماهی‌گیران

می‌فشانند فسون از سر گیسوهاشان.

هم‌چنان خواهم راند.

هم‌چنان خواهم خواند:

دور باید شد، دور.

مرد آن شهر اساطیر نداشت.

زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود.

هیچ آیینه تالاری، سرخوشی‌ها را تکرار نکرد.

چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود.

دور باید شد، دور.

شب سرودش را خواند،

نوبت پنجره‌هاست.

هم‌چنان خواهم خواند.

هم‌چنان خواهم راند.

پشت دریاها شهری است

که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است.

بام‌ها جای کبوترهایی است که به فواره هوش بشری می‌نگرند.

دست هر کودک ده ساله شهر، خانه معرفتی است.

مردم شهر به یک چینه چنان می‌نگرند

که به یک شعله، به یک خواب لطیف.

خاک، موسیقی احساس تو را می‌شنود

و صدای پر مرغان اساطیر می‌آید در باد.

پشت دریاها شهری است

که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است.

شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند.

پشت دریاها شهری است!

قایقی باید ساخت.

" سهراب سپهری "

🌕⭐🌕⭐🌕⭐🌕⭐ 

غزل شمارهٔ ۱۲۴۷

عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش

خون انگوری نخورده باده شان هم خون خویش

هر کسی اندر جهان مجنون لیلی شدند

عارفان لیلی خویش و دم به دم مجنون خویش

ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این

بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش

گر تو فرعون منی از مصر تن بیرون کنی

در درون حالی ببینی موسی و هارون خویش

لنگری از گنج مادون بسته‌ای بر پای جان

تا فروتر می‌روی هر روز با قارون خویش

یونسی دیدم نشسته بر لب دریای عشق

گفتمش چونی جوابم داد بر قانون خویش

گفت بودم اندر این دریا غذای ماهیی

پس چو حرف نون خمیدم تا شدم ذاالنون خویش

زین سپس ما را مگو چونی و از چون درگذر

چون ز چونی دم زند آن کس که شد بی‌چون خویش

باده غمگینان خورند و ما ز می خوش دلتریم

رو به محبوسان غم ده ساقیا افیون خویش

خون ما بر غم حرام و خون غم بر ما حلال

هر غمی کو گرد ما گردید شد در خون خویش

باده گلگونه‌ست بر رخسار بیماران غم

ما خوش از رنگ خودیم و چهره گلگون خویش

من نیم موقوف نفخ صور همچون مردگان

هر زمانم عشق جانی می‌دهد ز افسون خویش

در بهشت استبرق سبزست و خلخال و حریر

عشق نقدم می‌دهد از اطلس و اکسون خویش

دی منجم گفت دیدم طالعی داری تو سعد

گفتمش آری ولیک از ماه روزافزون خویش

مه کی باشد با مه ما کز جمال و طالعش

نحس اکبر سعد اکبر گشت بر گردون خویش. 

 "دیوان شمس 

غزل شماره1247"

🎶🎼🎵🎼🎶🎼🎵🎼🎶

https://www.aparat.com/v/rvJQI

⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️

❤️I love you❤️

I like your smile

I like your vibe

I like your style

But that's not why I love you

And I, I like the way

You're such a star

But that's not why I love you

Hey, do you feel?

do you feel me? 

Do you feel what I feel too? 

Do you need?

do you need me? 

You're so beautiful

But that's not why I love you

And I'm not sure you know

That the reason I love you

Is you

 being you

just you

Yeah, the reason I love you

Is all that we've been through

And that's why I love you... 

I like the way you misbehave

When we get wasted

But that's not why I love you

And how you keep your cool

When I am complicated

But that's not why I love you

Hey? do you feel? do you feel me? 

Do you feel what I feel too? 

Do you need? do you need me? 

Do you need me? 

You're so beautiful

But that's not why I love you

And I'm not sure you know

That the reason I love you

Is you

being you

just you

Yeah, the reason I love you

Is all that we've been through

And that's why I love you

Even though we didn't make it through

I am always here for you

You're so beautiful

But that's not why I love you

I'm not sure you know

That the reason I love you... 

"Avril lavigne – I love you" ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

https://www.aparat.com/v/rvJQl

🎵🎼🎶🎼🎵🎼🎶🎼🎵

سلام Lady خانوم عزیزم وقتت بخیر🌹ممنونم عزیزم

خیلی لطف کردی که تشریف آوردی❤️❤️

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ماه فرو ریخته در آب

شاخه ها دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید : تو بمن گفتی :

ازین عشق حذر کن !

لحظه ای چند بر این آب نظر کن

آب ، آئینة عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا ، که دلت با دگران است

تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !

با تو گفتنم :

حذر از عشق ؟

ندانم

سفر از پیش تو ؟

هرگز نتوانم

روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد

چون کبوتر لب بام تو نشستم

تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم

باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم

نگسستم ، نرمیدم

رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم

نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم

نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !

بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

"مرحوم فریدون مشیری"

یاد من باشد فردا دم صبح

جور دیگر باشم

بد نگویم به هوا، آب ، زمین

مهربان باشم، با مردم شهر

و فراموش کنم، هر چه گذشت

خانه ی دل، بتکانم ازغم

و به دستمالی از جنس گذشت ،

بزدایم دیگر،تار کدورت، از دل

مشت را باز کنم، تا که دستی گردد

و به لبخندی خوش

دست در دست زمان بگذارم

یاد من باشد فردا دم صبح

به نسیم از سر صدق، سلامی بدهم

و به انگشت نخی خواهم بست

تا فراموش، نگردد فردا

زندگی شیرین است، زندگی باید کرد

گرچه دیر است ولی

کاسه ای آب به پشت سر لبخند بریزم ،شاید

به سلامت ز سفر برگردد

بذر امید بکارم، در دل

لحظه را در یابم

من به بازار محبت بروم فردا صبح

مهربانی خودم، عرضه کنم

یک بغل عشق از آنجا بخرم

یاد من باشد فردا حتما

به سلامی، دل همسایه ی خود شاد کنم

بگذرم از سر تقصیر رفیق ، بنشینم دم در

چشم بر کوچه بدوزم با شوق

تا که شاید برسد همسفری ، ببرد این دل مارا با خود

و بدانم دیگر قهر هم چیز بدیست

یاد من باشد فردا حتما

باور این را بکنم، که دگر فرصت نیست

و بدانم که اگر دیر کنم ،مهلتی نیست مرا

و بدانم که شبی خواهم رفت

و شبی هست، که نیست، پس از آن فردایی

یاد من باشد

باز اگر فردا، غفلت کردم

آخرین لحظه ی از فردا شب ،

من به خود باز بگویم

این را

مهربان باشم با مردم شهر

و فراموش کنم هر چه گذشت...

 "فریدون مشیری"

سلام عزیزکم 

صفحه جدیدتون با متنها و شعرهای زیباتون مباااارک

💦💦💦💦💦💦💦💦💦

متن اصلی:

ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ،

ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ،

ﺑﺎ ﮔﻬﺮ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ

ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ .

ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ

ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ

ﺩﺭ ﮔﺬﺭﻫﺎ،

ﺭﻭﺩﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﺍﻭﻓﺘﺎﺩﻩ .

ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ

ﯾﮏ ﺩﻭ ﺳﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﭘﺮ ﮔﻮ،

ﺑﺎﺯ ﻫﺮ ﺩﻡ

ﻣﯽ ﭘﺮﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﺳﻮ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻮ

ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ

ﻣﺸﺖ ﻭ ﺳﯿﻠﯽ،

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ

ﻧﯿﺴﺖ ﻧﯿﻠﯽ .

ﯾﺎﺩﻡ ﺁﺭﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ :

ﮔﺮﺩﺵ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺮﯾﻦ؛

ﺧﻮﺏ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ

ﺗﻮﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎﯼ ﮔﯿﻼﻥ .

ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻡ

ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ

ﻧﺮﻡ ﻭ ﻧﺎﺯﮎ

ﭼﺴﺖ ﻭ ﭼﺎﺑﮏ

ﺍﺯ ﭘﺮﻧﺪﻩ،

ﺍﺯ ﺧﺰﻧﺪﻩ،

ﺍﺯ ﭼﺮﻧﺪﻩ،

ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮕﻞ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ .

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ، ﭼﻮ ﺩﺭﯾﺎ

ﯾﮏ ﺩﻭ ﺍﺑﺮ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ

ﭼﻮﻥ ﺩﻝ ﻣﻦ،

ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ .

ﺑﻮﯼ ﺟﻨﮕﻞ،

ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺗﺮ

ﻫﻤﭽﻮ ﻣﯽ ﻣﺴﺘﯽ ﺩﻫﻨﺪﻩ .

ﺑﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻣﯿﺰﺩﯼ ﭘﺮ،

ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺯﯾﺒﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ .

ﺑﺮﮐﻪ ﻫﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺁﺑﯽ؛

ﺑﺮﮒ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ،

ﭼﺘﺮ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ؛

ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ .

ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺟﺴﺘﻪ،

ﺍﺯ ﺧﺰﻩ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺗﻦ ﺭﺍ؛

ﺑﺲ ﻭﺯﻍ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ،

ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ .

ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ،

ﺑﺎ ﺩﻭ ﺻﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ؛

ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ

ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ، ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ، ﻫﻤﭽﻮ ﻣﺴﺘﺎﻥ .

ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ ﭼﻮﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ،

ﻧﺮﻡ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺩﺭ ﺟﻮﺵ ﻭ ﻟﺮﺯﻩ؛

ﺗﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻨﮓ ﺭﯾﺰﻩ،

ﺳﺮﺥ ﻭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺯﺭﺩ ﻭ ﺁﺑﯽ .

ﺑﺎ ﺩﻭ ﭘﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ

ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪﻡ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﻫﻮ،

ﻣﯽ ﭘﺮﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﻟﺐ ﺟﻮ،

ﺩﻭﺭ ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ ﺯ ﺧﺎﻧﻪ .

ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ،

ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺪ ﻣﺸﮑﯽ

ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺭﻧﮕﯿﻦ،

ﺍﺯ ﺗﻤﺸﮏ ﺳﺮﺥ ﻭ ﻣﺸﮑﯽ .

ﻣﯽ ﺷﻨﺪﯾﻢ ﺍﺯ ﭘﺮﻧﺪﻩ،

ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﻧﻬﺎﻧﯽ،

ﺍﺯ ﻟﺐ ﺑﺎﺩ ﻭﺯﻧﺪﻩ،

ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ

ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ

ﺑﻮﺩ ﺩﻟﮑﺶ، ﺑﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎ؛

ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻡ

ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﻡ

" ﺭﻭﺯ، ﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺩﻻﺭﺍ !

ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺕ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺧﺸﺎﻥ

ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ؛

ﻭﺭﻧﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺑﯿﺠﺎﻥ .

ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ،

ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺒﺰﯼ ﻭ ﺧﻮﺑﯽ

ﮔﻮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﺰ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ

ﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﻣﻬﺮ ﺭﺧﺸﺎﻥ؟

ﺭﻭﺯ، ﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺩﻻﺭﺍ!

ﮔﺮ ﺩﻻﺭﺍﯾﯽ ﺳﺖ، ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ .

ﺍﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ!

ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ ”.

ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ، ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ، ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﭼﯿﺮﻩ .

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﺗﯿﺮﻩ،

ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩ ﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺧﺸﺎﻥ

ﺭﯾﺨﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺭﯾﺨﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ .

ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺯ ﺑﺎﺩ ﮔﺮﯾﺰﺍﻥ

ﭼﺮﺥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﭼﻮ ﺩﺭﯾﺎ

ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﯼ ‏[ ﮔﺮﺩ ‏] ﺑﺎﺭﺍﻥ

ﭘﻬﻦ ﻣﯿﮕﺸﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﺟﺎ .

ﺑﺮﻕ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮﺍﻥ

ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﺭﺍ

ﺗﻨﺪﺭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻏﺮﺍﻥ

ﻣﺸﺖ ﻣﯿﺰﺩ ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﺭﺍ .

ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮐﻪ ﻣﺮﻍ ﺁﺑﯽ،

ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻧﻪ، ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻧﻪ،

ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺑﯽ ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﻩ .

ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﻣﻪ ﺭﺍ

ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯿﺰﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ

ﺑﺎﺩ ﻫﺎ، ﺑﺎ ﻓﻮﺕ، ﺧﻮﺍﻧﺎ

ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪﺵ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ .

ﺳﺒﺰﻩ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ

ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﮔﺸﺖ ﺩﺭﯾﺎ

ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺟﻮﺷﺎﻥ

ﺟﻨﮕﻞ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﭘﯿﺪﺍ .

ﺑﺲ ﺩﻻﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮕﻞ،

ﺑﻪ، ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮕﻞ!

ﺑﺲ ﻓﺴﺎﻧﻪ، ﺑﺲ ﺗﺮﺍﻧﻪ،

ﺑﺲ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﺑﺲ ﻓﺴﺎﻧﻪ .

ﺑﺲ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ

ﺑﻪ، ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ!

ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺍﻧﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻫﺮ ﻓﺸﺎﻧﯽ

ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ، ﭘﻨﺪ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ؛

"ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﮐﻮﺩﮎ ﻣﻦ

ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺩ ﻓﺮﺩﺍ،

ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ

ﺧﻮﺍﻩ ﺗﯿﺮﻩ، ﺧﻮﺍﻩ ﺭﻭﺷﻦ 

ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ، ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ، ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ..." 

" گلچین گیلانی" 

💦💦💦💦💦💦💦💦💦

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

عشق مثل تو قصه ها نیست

حتی شبیه افسانه ها نیست

ما هم یه عمری گول قصه ها رو خوردیم

واسه هرکی برامون تب نمی کرد مردیم

عشق همون چشمای خسته است

همون دستای سرد و پینه بسته است

عشق همون مهر مادری بود

تو طعم خوب یه نهار سرسری بود

عشق دلیه که برات نگرونه

همون نگاهه که شاید یادت نمونه

عشق لبخند یه دوست خوبه

عشق کتاب خوندن وقت غروبه

عشق دلیه که برات نگرونه

همون نگاهه که شاید یادت نمونه

عشق اون هدیه است که دوست نداشتم

عشق همون بود که براش هیچ وقتی نذاشتم

عشق مثل تو قصه ها نیست

حتی شبیه افسانه ها نیست

ماهم یه عمری گول قصه ها رو خوردیم 

واسه هرکی برامون تب نمی کرد مردیم.... 

"مرجان فرساد"

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

خونهٔ ما دوره دوره

پشت کوهای صبوره

پشت دشتای طلایی

پشت صحراهای خالی

خونه ماست اونور آب

اونور موجای بی‌تاب

پشت جنگای سروه

توی رویاست، توی یه خواب

پشت اقیانوس آبی

پشت باغای گلابی

اونور باغای انگور

پشت کندوهای زنبور

خونهٔ ما، پشت ابراست

اونور دلتنگی ماست

ته جاده‌های خیسه

پشت بارون، پشت دریاست

خونهٔ ما، قصه داره

آلبالو و پسته داره

پشت خنده‌های گرمش

آدمای خسته داره

خونهٔ ما شادی داره

توی حوضاش ماهی داره

کوچه‌هاش توپ‌بازی داره

گربه‌های نازی داره

خونهٔ ما، گرم و صمیمی

رو دیواراش عکسای قدیمی

عکس بازی توی ایوون

لب دریا تو تابستون

عکس اون روز زیر بارون

با یه بغض و یه چمدون

رفتن از پیش آدمای

نازنین و مهربون

خونهٔ ما دور دوره

پشت کوهای صبوره

پشت دشتای طلایی

پشت صحراهای خالی

خونه ماست اونور آب

اونور موجای بی تاب

پشت جنگای سروه

توی رویاست، توی یه خواب... 

"مرجان فرساد"

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

سلام مهشید خانوم عزیزم❤️

خوش اومدی قربونت برم💕

ممنونم از اینکه سر زدی به صفحم💓

نظر لطفته خدا رو شکر که شعرا رو دوست داشتی❣️

سلام آقای*منوچ خان*

خیلی لطف کردید که صفحم تشریف آوردید🌹

متنتون هم بسیار زیباست🌹

🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵

http://mp3adam.biz/irem-derici-bir-miyiz-mp3-indir.html

⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️

Olmuyor

Bu sabah güneş bile tuhaf

Doğmuyor

Kafam hayli karışık

Gözlerim aynada beni bile görmüyor

Bil ki zorluyor

Bu kadar belirsizlik bizi zorluyor

Ben aşkı hapsettim

Ama artık kilit sende durmuyor

Gel yapma dedim bak böyle

Ne olur iki kelam da sen söyle

Durumumuz belirsiz, çaba sarf edelim

Yaşanılanlar hep aynı

Hepimizde o tuhaf kaygı

Bakarsın toparlarız, devam edelim

Dinletemedim, dinletemedim

Kelimeler tükendi

Söyletemedim, söyletemedim

Şimdi senle ben

Bir miyiz senle yoksa hiç miyiz?

Gözüme baka baka umutlar

Yüzüme baka baka yalanlar

Dağılmıyor işte o kara bulutlar

Kader miyiz söyle yoksa biter miyiz?

" İrem Deriçi "🎵

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

http://mp3adam.biz/irem-derici-bir-miyiz-mp3-indir.html

🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

http://indirdur.pro/irem-derici-kalbimin-tek-sahibine-indir#play

⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️

Dualar eder insan

Mutlu bir ömür için

Sen varsan her yer huzur

Huzurla yanar içim

Dualar eder insan

Mutlu bir ömür için

Sen varsan her yer huzur

Huzurla yanar içim

Çok Şükür Bin Şükür seni bana verene

Yazmasın tek günümü sensiz kadere

Ellerimiz bir, gönüllerimiz bir

Ne dağlar, denizler engeldir sevene

Bu şarkı kalbimin tek sahibine

Ömürlük yârime, gönül eşime

Bahar sensin bana gülüşün cennet

Melekler nur saçmış aşkım yüzüne

Dualar eder insan

Mutlu bir ömür için

Sen varsan her yer huzur

Huzurla yanar içim

Çok şükür bin şükür seni bana verene

Yazmasın tek günümü sensiz kadere

Ellerimiz bir, gönüllerimiz bir

Ne dağlar, denizler engeldir sevene

Bu şarkı kalbimin tek sahibine

Ömürlük yârime gönül eşime

Bahar sensin bana gülüşün cennet

Melekler nur saçmış aşkım yüzüne

Bu şarkı kalbimin tek sahibine

Ömürlük yârime gönül eşime

Bahar sensin bana gülüşün cennet

Melekler nur saçmış aşkım yüzüne

Melekler nur saçmış aşkım yüzüne

 " İrem Deriçi" 

⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

http://indirdur.pro/irem-derici-kalbimin-tek-sahibine-indir#play

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

So close, no matter how far

Couldn't be much more from the heart

Forever trusting who we are

And nothing else matters

Never opened myself this way

Life is ours, we live it our way

All these words I don't just say

And nothing else matters

Trust I seek and I find in you

Every day for us something new

Open mind for a different view

And nothing else matters

Never cared for what they do

Never cared for what they know

But I know

nothing else matters... 

"Metallica"

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

https://msbmusic.ir/?p=51565

🎵⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️⬆️🎵

You fill up my senses like a night in a forest,

like the mountains in springtime,

like a walk in the rain, like a storm in the desert,

like a sleepy blue ocean. 

You fill up my senses, come fill me again.

Come let me love you, let me give my life to you,

let me drown in your laughter, let me die in your arms.

let me lay down beside you, let me always be with you

Come let me love you, come love me again.

Let me give my life to you,

Come let me love you, come love me again.

You fill up my senses like a night in a forest,

like the mountains in springtime. 

like a walk in the rain, like a storm in the desert,

like a sleepy blue ocean.

You fill up my senses, come fill me again

" John Denver"

🎵⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️🎵

https://msbmusic.ir/?p=51565

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿

همهٔ هستی من آیهٔ تاریکیست

که تو را در خود تکرار کنان

به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

من در این آیه تو را آه کشیدم ، آه

من در این آیه تو را

به درخت و آب و آتش پیوند زدم

زندگی شاید

یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد

زندگی شاید

ریسمانیست که مردی با آن خود را از شاخه می آویزد

زندگی شاید طفلیست که از مدرسه بر می گردد

زندگی شاید افروختن سیگاری باشد ، در فاصلهٔ رخوتناک دو هم آغوشی

یا عبور گیج رهگذری باشد

که کلاه از سر بر می دارد

و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی معنی می گوید (صبح بخیر)

زندگی شاید آن لحظهٔ مسدودیست

که نگاه من ، در نی نی چشمان تو خود را ویران می سازد

و در این حسی است

که من آن را با ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت

در اتاقی که به اندازهٔ یک تنهاییست

دل من

که به اندازهٔ یک عشقست

به بهانه های سادهٔ خوشبختی خود می نگرد

به زوال زیبای گلها در گلدان

به نهالی که تو در باغچهٔ خانه مان کاشته ای

و به آواز قناری ها

که به اندازهٔ یک پنجره می خوانند

آه ...

سهم من اینست

سهم من اینست

سهم من ،

آسمانیست که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد

سهم من پایین رفتن از یک پلهٔ متروکست

و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن

سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست

و در اندوه صدایی جان دادن که به من می گوید :

( دستهایت را

دوست میدارم )

دستهایم را در باغچه می کارم

سبز خواهم شد ، می دانم ، می دانم ، می دانم

و پرستوها در گودی انگشتان جوهریم

تخم خواهند گذاشت

گوشواری به دو گوشم می آویزم

از دو گیلاس سرخ همزاد

و به ناخن هایم برگ گل کوکب می چسبانم

کوچه ای هست که در آنجا

پسرانی که به من عاشق بودند ، هنوز

با همان موهای درهم و گردن های باریک و پاهای لاغر

به تبسّم معصوم دخترکی می اندیشند که یک شب او را باد با خود برد

کوچه ای هست که قلب من آن را

از محله های کودکیَم دزدیده ست

سفر حجمی در خط زمان

و به حجمی خط خشک زمان را آبستن کردن

حجمی از تصویری آگاه

که ز مهمانی یک آینه بر می گردد

و بدینسانست

که کسی می میرد

و کسی می ماند

هیچ صیّادی در جوی حقیری که به گودالی می ریزد ، مرواریدی صید نخواهد کرد

من

پری کوچک غمگینی را

می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد

و دلش را در یک نی لبک چوبین

می نوازد آرام ، آرام

پری کوچک غمگینی که شب از یک بوسه می میرد

و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد..

💕فروغ فرخزاد💕

🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿

من از نهایت شب حرف می زنم

من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب

حرف می زنم

اگر به خانه ی من آمدی

برای من

ای مهربان !

چراغ بیاور

و یک دریچه که از آن

به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم ....

❤️فروغ فرخزاد❤️

چه کسی ﮔﻔﺘﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻃﻼﺳﺖ ؟ ! !

ﻣﻦ ﻣﺰﻩ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﮐﺮﺩﻡ . . .

ﺯﻣﺎﻥ ﻋﯿﻦ ﺍﻟﮑل است . . .

ﺛﺎﻧﯿه ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﯿﺴﻮﺯاند و

ﻣﯿﺮود در ﻋﻤﻖ ﻭﺟﻮﺩﺕ . . .

ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺪﯼ . . .

ﭼﺸمهایت را ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﯽ و ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ . . .

ﻋﻤﺮﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ . . .

ﻭ ﺗﻮ ﻣاندی و

ﺧﻤﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ! ! !

❤️ فروغ فرخزاد❤️

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

از دل افروزترین روز جهان

خاطره ای با من هست

به شما ارزانی :

سحری بود و هنوز

گوهر ماه به گیسوی شب آویخته بود

گل یاس

عشق در جان هوا ریخته بود؛

من به دیدار سحر می رفتم

نفسم با نفس یاس در آمیخته بود

می گشودم پر و می رفتم و می گفتم : های

بسرای ای دل شیدا ! بسرای !

این دل افروزترین روز جهان را بنگر

تو دلاویزترین شعر جهان را بسرای

آسمان ، یاس ، سحر ، ماه ، نسیم

روح در جسم جهان ریخته اند

شور و شوق تو برانگیخته اند

تو هم ای مرغک تنها بسرای

همه درهای رهایی بسته ست

تا گشایی به نسیم سخنی پنجره ای را , بسرای

بسرای ...

من بدنبال دلاویزترین شعر جهان می رفتم

در افق پشت سراپرده نور

باغ های گل سرخ

شاخه گسترده به مهر

غنچه آورده به ناز؛

دم به دم از نفس باد سحر غنچه ها می شد باز

غنچه ها میشد باز

باغ های گل سرخ

باغ های گل سرخ

یک گل سرخ درشت از دل دریا برخاست

چون گل افشانی لبخند تو

در لحظه شیرین شکفتن

خورشید

چه فروغی به جهان می بخشید

چه شکوهی ...

همه عالم به تماشا برخاست

من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می گشتم

دو کبوتر در اوج

بال در بال گذر می کردند

دو صنوبر در باغ

سر فراگوش هم آورده به نجوا غزلی می خواندند

مرغ دریایی با جفت خود از ساحل دور

رو نهادند به دروازه نور ...

چمن خاطر من نیز ز جان مایه عشق

در سراپرده ی دل

غنچه ای می پرورد

ـ هدیه ای می آورد ـ

برگ هایش کم کم باز شدند

برگ ها باز شدند

یافتم ! یافتم ! آن نکته که می خواستمش

با شکوفایی خورشید

گل افشانی لبخند تو

آراستمش

تار و پودش را از خوبی و مهر

خوشتر از تافته یاس و سحر بافته ام دوستت دارم را

من دلاویزترین شعر جهان یافته ام

این گل سرخ من است

دامنی پر گل ازین گل که دهی هدیه به خلق

که بری خانه دشمن

که فشانی بردوست

راز خوشبختی هرکس به پراکندن اوست

در دل مردم عالم به خدا

نورخواهد پاشید

روح خواهد پاشید

تو هم ای خوب من این نکته به تکرار بگو

بگو

این دلاویزترین شعر جهان را همه وقت

نه به یک بار و به ده بار که صد بار بگو

«دوستم داری» را از من بسیار بپرس!

«دوستت دارم» را با من بسیار بگو !

"فریدون مشیری"

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

💕💕💕💕💕💕💕💕

گرچه با یادش، همه شب، تا سحرگاهان نیلى فام، بیدارم؛

گاهگاهى نیز، وقتى چشم بر هم مىگذارم،

خوابهاى روشنى دارم،

عین هشیارى!

آنچنان روشن که من در خواب،

دم به دم با خویش مى گویم که:

بیداریست، بیداریست، بیدارى!

اینک اما در سحرگاهى، چنین از روشنى سرشار،

پیش چشم این همه بیدار،

آیا خواب مىبینم؟

این منم همراه او؟

بازو به بازو؟

مست مست از عشق؟ از امید؟

روى راهى تار و پودش نور؟

از این سوى دریا، رفته تا دروازه خورشید؟

اى زمان، اى آسمان، اى کوه، اى دریا!

خواب یا بیدار،

جاودانى باد این رویاى رنگینم!

"فریدون مشیری" 

💕💕💕💕💕💕💕💕

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

Kalbimde inceden bir sızı

Aşktan kalmanın baş ağrısı

Mağlubiyetimin kupası elimde

Kaldırdım bak en yukarı

Nadasa bıraktım ten boş arazi

Dikenli tellerle çevrili

Hiç bulaşmam hakikat yoksa

Bu ara böyle tek tabanca

Aç kalsam, susuz kalsam da

Aşksızlıktan kurusam da

Senin gibi dokunmam sevmeden

Yaşarım gururla tek tabanca

Yalnızlıktan delirsem de

Ölsem bitsem sürünsem de

Senin gibi yalandan sevmeden

Ölürüm gururla tek tabanca

" İrem derici" 

🎵⬇️🎵⬇️🎵⬇️🎵⬇️🎵

https://www.mp3semti.com › Irem-...

Web results

İrem Derici Tek Tabanca Mp3 İndir, Tek Tabanca Müzik İndir Dinle - Mp3 Semti

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

به آقای "منوچ خان" :

سلام

وقتتون بخیر💐

خدانکنه 😔ایشالله همیشه حالتون خوش باشه...

بابت شعرای زیبایی که لطف کردید تو صفحم نوشتید ممنونم🌹راستش من شعر ننوشتم تا حالا! چون استعدادش رو ندارم!

ترجیح میدم اشعار بقیه رو بخونم. اما خیلی اهل شعر و ادبیاتم...

شما لطف دارید

من صفحه ی ایشون رو ندیدم اما قطعا صفحه ی 🌹خانوم ماه پیشونی🌹بسیار زیبا تر و پر محتوا تر هستش.. 

راستش من فقط اشعار مورد علاقه ی خودم رو اینجا مینویسم..😁

می تراود مهتاب

 می درخشد شب تاب

 نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک

 غم این خفته ی چند

 خواب در چشم ترم می شکند

 نگران با من استاده سحر 

 صبح می خواهد از من

 کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را

 بلکه خبر 

 در جگر لیکن خاری

 از ره این سفرم می شکند

 نازک آرای تن ساق گلی

 که به جانش کشتم

 و به جان دادمش آب

 ای دریغا به برم می شکند

 دست ها می سایم

 تا دری بگشایم

 بر عبث می پایم

 که به در کس آید

 در و دیوار به هم ریخته شان

 بر سرم می شکند

 می تراود مهتاب 

 می درخشد شب تاب

 مانده پای آبله از راه دراز

 بر دم دهکده مردی تنها

 کوله بارش بر دوش

 دست او بر در،می گوید با خود:

 غم این خفته ی چند

 خواب در چشم ترم می شکند.

 "نیما یوشیج "

محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت

مست گفت ای دوست، این پیراهن است، افسار نیست

گفت: مستی، زان سبب افتان و خیزان میروی

گفت: جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست

گفت: می باید تو را تا خانه‌ی قاضی برم

گفت: رو صبح آی، قاضی نیمه‌شب بیدار نیست

گفت: نزدیک است والی را سرای، آنجا شویم

گفت: والی از کجا در خانه‌ی خمار نیست

گفت: تا داروغه را گوئیم، در مسجد بخواب

گفت: مسجد خوابگاه مردم بدکار نیست

گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان

گفت: کار شرع، کار درهم و دینار نیست

گفت: از بهر غرامت، جامه‌ات بیرون کنم

گفت: پوسیدست، جز نقشی ز پود و تار نیست

گفت: آگه نیستی کز سر در افتادت کلاه

گفت: در سر عقل باید، بی کلاهی عار نیست

گفت: می بسیار خوردی، زان چنین بیخود شدی

گفت: ای بیهوده‌گو، حرف کم و بسیار نیست

گفت: باید حد زند هشیار مردم، مست را

گفت: هوشیاری بیار، اینجا کسی هشیار نیست

"پروین اعتصامی" 

به سراغ من اگر می آیید،

پشت هیچستانم.

پشت هیچستان جایی است.

پشت هیچستان رگ های هوا، پر قاصدهایی است

که خبر می آرند، از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک.

روی شن ها هم، نقش های سُمِ اسبان سواران ظریفی است که صبح

به سر تپه ی معراج شقایق رفتند.

پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:

تا نسیم عطشی در بُن برگی بدود

زنگ باران به صدا می آید.

آدم اینجا تنهاست.

و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت جاری است.

به سراغ من اگر می آیید،

نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من!

 "سهراب سپهری "

💜💜💜💜💜💜💜💜

نخستین نگاهی که مارا به هم دوخت

نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت

نخستین کلامی که دل های ما را

به بوی خوش آشنایی سپرد و

به مهمانی عشق برد؛ 

پر از مهر بودی

پر از نور بودم

همه شوق بودی

همه شور بودم.

چه خوش لحظه هایی که دزدانه از هم

نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم

چه خوش لحظه هایی که "می خواهمت" را

به شرم و خموشی نگفتیم و گفتیم

دو آوای تنهای سر گشته بودیم

رها در گذرگاه هستی

به سوی هم از دورها پر گشودیم

چه خوش لحظه هایی که هم را شنیدیم

چه خوش لحظه هایی که در هم وزیدیم

چه خوش لحظه هایی که در پرده عشق

چو یک نغمه شاد با هم شکفتیم

چه شب ها ... چه شب ها ... که همراه حافظ

در آن کهکشان های رنگین

در آن بی کران های سرشار از نرگس و نسترن، یاس و نسرین

ز بسیاری شوق و شادی نخفتیم

تو با آن صفای خدایی

تو با آن دل و جان سرشار از روشنایی

از این خاکیان دور بودی

من آن مرغ شیدا

در آن باغ بالنده در عطر و رویا

بر آن شاخه های فرا رفته تا عالم بی خیالی

چه مغرور بودم

چه مغرور بودم...

 من و تو چه دنیای پهناوری آفریدیم

من و تو به سوی افق های نا آشنا پر کشیدیم

من و تو ندانسته دانسته، رفتیم و رفتیم و رفتیم ...

چنان شاد، خوش، گرم، پویا

که گفتی به سر منزل آرزوها رسیدیم.

 دریغا

دریغا ندیدیم

که دستی در آن آسمان ها

چه بر لوح پیشانی ما نوشته است!

دریغا در آن قصه ها و غزل ها نخواندیم

که آب و گل عشق با غم سرشته است

فریب و فسون جهان را

تو کر بودی ای دوست من کور بودم!

از آن روزها آه عمری گذشته است ...

 من و تو دگرگونه گشتیم

دنیا دگرگونه گشته است

در این روزگاران بی روشنایی

در این تیره شب های غمگین

که دیگر ندانی کجایم ...

ندانم کجایی ...

 چو با یاد آن روزها می نشینم

چو یاد تو را پیش رو می نشانم

دل جاودان عاشقم را

به دنبال آن لحظه ها می کشانم

سرشکی به همراه این بیت ها می فشانم ...

 نخستین نگاهی که ما را به هم دوخت

نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت

نخستین کلامی که دل های ما را

به بوی خوش آشنایی سپرد و ...

به مهمانی عشق برد.

 پر از مهر بودی

پر از نور بودم

همه شوق بودی

همه شور بودم.

"فریدون مشیری"

💜💜💜💜💜💜💜💜

بشر دوباره به جنگل پناه خواهد برد !

به کوه خواهد زد !

به غار خواهد رفت !

تو کودکانت را ، بر سینه می فشاری گرم

و همسرت را ، چون کولیان خانه به دوش

میان آتش و خون می کشانی از دنبال

و پیش پای تو ، از انفجارهای مهیب

دهان دوزخ وحشت گشوده خواهد شد

و شهر ها همه در دود و شعله خواهد سوخت

و آشیان ها بر روی خاک خواهد ریخت

و آرزوها در زیر خاک خواهد مرد !

خیال نیست عزیزم ! ...

صدای تیر بلند است و ناله ها پیگیر

و برق اسلحه ، خورشید را خجل کرده ست !

چگونه این همه بیداد را نمی بینی ؟

چگونه این همه فریاد را نمی شنوی ؟

صدای ضجه خونین کودک عدنی ست ،

و بانگ مرتعش مادر ویتنامی ،

که در عزای عزیزان خویش می گریند ،

و چند روز دگر نیز نوبت من و توست ،

که یا به ماتم فرزند خویش بنشینیم !

و یا به کشتن فرزند خلق برخیزیم !

و یا به کوه ، به جنگل ، به غار ، بگریزیم !

- پدر ! چگونه به نزد طبیب خواهی رفت ؟

که دیدگان تو تاریک و راه باریک است

تو یک قدم نتوانی به اختیار گذاشت .

تو یک وجب نتوانی به اختیار گذاشت !

که سیل آهن در راه ها خروشان است !

تو ، ای نخفته شب و روز ، روی شانه اسب ،

- به روزگار جوانی - به کوه و دره و دشت ،

تو ای بریده ره از لای خار و خارا سنگ

کنون کنار خیابان ، در انتظار بسوز !

درون آتش بغضی که در گلو داری ،

کزین طرف نتوانی به آن طرف رفتن !

حریم موی سپید تو را که دارد پاس ؟

کسی که دست تورا یک قدم بگیرد ، نیست

و من - که می دوم اندر پی تو - خوشحالم

که دیدگان تو در شهر بی ترحم ما

به روی مردم نامهربان نمی افتد !

پدر ، به خانه بیا ، با ملال خویش بساز !

اگر که چشم تو بر روی زندگی بسته ست

چه غم که گوش تو، و پیچ رادیو باز است :

- ” ... هزار و ششصدو هفتادو یک نفر امروز

به زیر آتش خمپاره ها هلاک شدند !

و چند دهکده دوست را هواپیما ،

به جای خانه دشمن گلوله باران کرد ! ...“

گلوی خشک مرا بغض می فشارد تنگ

و کودکان مرا لقمه در گلو مانده ست

که چشم آنها ، با اشک مرد ، بیگانه ست .

چه جای گریه ، که کشتار بی دریغ حریف

برای خاطر صلح است و حفظ آزادی !

و هر گلوله که بر سینه ای شرار افشاند

غنیمتی است که : دنیا بهشت !! خواهد شد .

پدر ، غم تو مرا رنج می دهد ، اما

غم بزرگ تری می کند هلاک مرا :

بیا به خاک بلا دیده ای بیندیشیم

که ناله می چکد از برق تازیانه در او

به خانه های خراب

به کومه های خموش

به دشت های به آتش کشیده متروک

که سوخت ، یک جا ، برگ و گل و جوانه در او !

به خاک مزرعه هایی که جای گندم زرد

لهیب شعله سرخ

به چار سوی افق می کشد زبانه در اور

به چشم های گرسنه

به دست های دراز

به نعش کودک دهقان میان شالیزار

به زندگی ، که فرومرده جاودانه در او !

بیا ، به حال بشر ، های های گریه کنیم

که با برادر خود هم نمی تواند زیست

چنین خجسته وجودی کجا تواند ماند ؟ !

چنین گسسته عنانی کجا تواند رفت ؟

صدای غرش تیری دهد جواب مرا :

به کوه خواهد زد !

به غار خواهد رفت !

بشر دوباره به جنگل پناه خواهد برد !

" فریدون مشیری" 

من نمى دانم

تو در این باره چه فکر مى‌کنى ولى

من همیشه

دوستدار یک زندگى عجیب و پر حادثه بوده‌ام

شاید خنده‌ات بگیرد

اگر من بگویم دلم می‌خواهد پیاده دور دنیا بگردم

من دلم مى‌خواهد توى خیابان‌ها مثل بچه‌ها برقصم بخندم فریاد بزنم.

من دلم مى‌خواهد کارى کنم که نقض قانون باشد.

شاید بگویى طبیعت متمایل به گناهى دارم

ولى اینطور نیست،

من از این که کارى عجیب بکنم لذت مى برم.

“نامه‌ى فروغ به همسرش پرویز شاپور

صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است

که در انتهای صمیمیت حزن می روید

در ابعاد این عصر خاموش

 من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم

بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است

و تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد

 و خاصیت عشق این است

کسی نیست

 بیا زندگی را بدزدیم آن وقت

میان دو دیدار قسمت کنیم

 بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم

بیا زودتر چیزها را ببینیم

 ببین عقرباک های فواره در صفحه ساعت حوض

 زمان را به گردی بدل می کنند

 بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام

 بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را

مرا گرم کن

و یک بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد

و باران تندی گرفت

 و سردم شد آن وقت در پشت یک سنگ

 اجاق شقایق مرا گرم کرد

 در این کوچه هایی که تاریک هستند

  من از حاصل ضرب تردید و کبریت می ترسم

 من از سطح سیمانی قرن می ترسم

  بیا تا نترسم من از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاه جرثقیل است

مرا باز کن مثل یک در به روی هبوط گلابی در این عصر معراج پولاد

 مرا خواب کن زیر یک شاخه دور از شب اصطکاک فلزات

 اگر کاشف معدن صبح آمد صدا کن مرا

 و من در طلوع گل یاسی از پشت انگشت های تو بیدار خواهم شد

 و آن وقت

حکایت کن از بمبهایی که من خواب بودم و افتاد

حکایت کن از گونه هایی که من خواب بودم و تر شد

 بگو چند مرغابی از روی دریا پریدند

در آن گیر و داری که چرخ زره پوش از روی رویای کودک گذر داشت

 قناری نخ زرد آواز خود را به پای چه احساس آسایشی بست

بگو در بنادر چه اجناس معصومی از راه وارد شد

چه علمی به موسیقی مثبت بوی باروت پی برد

چه ادراکی از طعم مجهول نان در مذاق رسالت تراوید

و آن وقت من مثل ایمانی از تابش استوا گرم

 ترا در سر آغاز یک باغ خواهم نشانید

"سهراب سپهری"

تقدیم به ساناز خانوم 😘😘😘

من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی

پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است

من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم

بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک

دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را …

و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

فروغ فرخزاد

سلام مهشید جانم 💕😘💕

خیلی خیلی ممنونم عزیز دلم❤️

افتخار دادید💜💚❤️💙

جیگریییی شما قشنگم 🍁😘😘😘

🌈🌞🌈🌞🌈🌞🌈🌞🌈

ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻭﻣﺤﺒﺖ ﭘﺸﺖﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ و

ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ او حتما به ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ... 

ﺁﺩﻡ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﺍﻭ ﺣﺘﻤﺎ باید ﺑﻪ بهشت می رفت...

ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ و

ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺎﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺕ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪ ! 

فرشته ای ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮﯾﻌﯽ ﺑﻪ ﻟﯿﺴﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ (جهنم) ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ.

ﺩﺭ ﺩﻭﺯﺥ(جهنم) ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﺩﻋﻮﺕﻧﺎﻣﻪ ﯾﺎ ﮐﺎﺭﺕ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ!

ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩﺷﻮﺩ.. 

ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ بدون هیچ شکایتی در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ .

ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺑﻠﯿﺲ ﺑﺎﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﯾﻘﻪ ﭘﻄﺮﺱ ﻗﺪﯾﺲ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ!

ﭘﻄﺮﺱ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺍﺯ ﭼﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﺍﺑﻠﯿﺲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ما(جهنم) ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩﻩ !

ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ... ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .. ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ !

ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﻭﮔﻮﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ..

ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻨﺪ ... 

ﺩﻭﺯﺥ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎﻧﯿﺴﺖ !!! ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﭘﺲﺑﮕﯿﺮﯾﺪ!! 

(( باﭼﻨﺎﻥ ﻋﺸﻘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ بنا به ﺗﺼﺎﺩﻑ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ﺍﻓﺘﺎﺩﯼ ...

خوﺩ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ بهشت باﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ...)) 

" ﭘﺎﺋﻮﻟﻮ ﮐﻮﺋﻠﯿﻮ" 

🎵لینک آهنگ از celine dion

⬇️⬇️⏩⏯️⏹️⏪⬇️⬇️

https://www.aparat.com/v/t18AL

🌈🌞🌈🌞🌈🌞🌈🌞🌈

🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃
این شعر فریدون مشیری رو هرشب قبل خواب بخونید
 
ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ
ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷم. 
ﺑﺪ ﻧﮕﻮﯾﻢ ‌ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ، ﺁﺏ ، ﺯﻣﯿﻦ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻢ، ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ
ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ
ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ، ﺑﺘﮑﺎﻧﻢ ﺍﺯﻏﻢ
ﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﮔﺬﺷﺖ ،
ﺑﺰﺩﺍﯾﻢ ﺩﯾﮕﺮ،ﺗﺎﺭ ﮐﺪﻭﺭﺕ، ﺍﺯ ﺩﻝ
ﻣﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ، ﺗﺎ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﮔﺮﺩﺩ
ﻭ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺧﻮﺵ
ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ

ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﻡ ﺻﺒﺢ
ﺑﻪ ﻧﺴﯿﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺻﺪﻕ، ﺳﻼﻣﯽ ﺑﺪﻫﻢ
ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﺨﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺴﺖ
ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ، ﻧﮕﺮﺩﺩ ﻓﺮﺩﺍ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮﺩ
ﮔﺮﭼﻪ ﺩﯾﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ
ﮐﺎﺳﻪ ﺍﯼ ﺁﺏ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮﯾﺰﻡ ،ﺷﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺯ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ
ﺑﺬﺭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﮑﺎﺭﻡ، ﺩﺭ ﺩﻝ
ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﺎﺑﻢ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺮﻭﻡ ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩﻡ، ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻢ
ﯾﮏ ﺑﻐﻞ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺮم

ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺘﻤﺎ
ﺑﻪ ﺳﻼﻣﯽ، ﺩﻝ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﺩ ﮐﻨﻢ
ﺑﮕﺬﺭﻡ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺭﻓﯿﻖ ، ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﺩﻡ ﺩﺭ
ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺪﻭﺯﻡ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺳﺪ ﻫﻤﺴﻔﺮﯼ ، ﺑﺒﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻣﺎﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﻬﺮ ﻫﻢ ﭼﯿﺰ ﺑﺪﯾﺴﺖ

ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺘﻤﺎ
ﺑﺎﻭﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﻢ، ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﯾﺮ ﮐﻨﻢ ،ﻣﻬﻠﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮﺍ
ﻭ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺒﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ
ﻭ ﺷﺒﯽ ﻫﺴﺖ، ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺮﺩﺍﯾﯽ

عاشقانه زندگی کنیم
🍁🍃🍁🍃🍁🍃🍁🍃

🍓🍒🍑🍐🍏🍇🍉🍋🍊

خواهر کوچکم از من پرسید :

"پنج وارونه" چه معنا دارد ؟

من به او خندیدم ! 

کمی آزرده و حیرت زده گفت :

روی دیوار و درختان دیدم ! 

باز هم خندیدم... 

گفت : دیروز خودم دیدم 

مهران ، پسر همسایه

"پنج وارونه" به مینو میداد ! 

آنقدر خنده برم داشت که طفلک ترسید.. 

بغلش کردم و بوسیدم و با خود گفتم :

بعد ها وقتی غم ، سقف کوتاه دلت را خم کرد.. 

بی گمان می فهمی

"پنج وارونه" چه معنا دارد...!

" سهراب سپهری" 

🎵 امیر عباس گلاب ⬇️**** 

http://www.mymusics.ir/?p=59730

🍍🍓🍒🍑🍋🍐🍏🥝🥥

سلام آقای نجفی 

ببخشید ‌‌توروخداشرمنده

امکان داره براتون اون "سلام" رو کنار اون فلش پاک کنید؟

کنار اسم امیر عباس گلاب

اگه نمیشه هم مهم نیست.. 

سلام آقای نجفی😁

خسته نباشید

خیلی خیلی خیلی عذرخواهی میکنم ازتون🙏

اون بالا فلش آبیه حذف شد🙄

من میخواستم "سلام" حذف شه

ولی اصلا مهم نیستاااا

میدونم سرتون شلوغه😅

🎬🔎📽️📺🎞️🎥🖥️📀📸

آگاتا کریستیAgatha Christie

نویسنده انگلیسی داستان‌های جنایی و ادبیات کارآگاهی بود.

و شهرت اصلی اش به خاطر ۶۶ رمان جنایی اوست.

داستان‌های آگاتا کریستی، به خصوص آن دسته که دربارهٔ ماجراهای کارآگاه هرکول پوآرو یا خانم مارپل هستند،

نه تنها لقب «ملکه جنایت» را برای او به ارمغان آوردند بلکه وی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مبتکرترین نویسندگانی که در راه توسعه و تکامل داستان‌های جنایی کوشیده‌اند نیز معرفی و مطرح کردند.

آگاتا کریستی در کتاب رکوردهای گینس مقام اول در میان پرفروش‌ترین نویسندگان کتاب در تمام دوران‌ها

و مقام دوم (بعد از ویلیام شکسپیر)در میان پرفروش‌ترین نویسندگان در هر زمینه‌ای را به خود اختصاص داده‌است.

در سال ۱۹۵۵ آگاتا کریستی نخستین کسی بود که جایزهٔ استاد اعظم را از مجمع معمایی‌نویسان آمریکا دریافت کرد.

بیشتر کتاب‌ها و داستان‌های کوتاه او (و بعضی‌ها از آن‌ها چندین بار) به فیلم درآمده‌اند که از مشهور ترین آنها می‌توان به

📺مجموعه تلویزیونی:

📽️ خانم مارپل

📽️ هرکول پوارو

📺 فیلم‌های مشهور :

🎬سپس هیچ کدام نماندند ، 

🎬 قتل در قطار سریع‌السیر شرق ،

🎬 مرگ در رودخانه نیل ، 

🎬 قطار ساعت ۴:۵۰ پدینگتون

​نام برد.

در حال حاضر تمام حقوق مربوط به نشر و فروش کتاب‌های آگاتا کریستی در اختیار و مالکیت نوهٔ او متیو پریچارد است.

🎬📽️📺🎞️🔎🎥🖥️📀📸

🔎لینک دانلود کتابهای پر فروش آگاتا کریستی ⬇️

🏆🏆 و سپس هیچ کس نبود

http://dl.parsbook.com/server3/uploads/va-sepas-hichkas-nabood.zip

🏆 قطار سریع السیر شرق

http://up.ketabfarsi.ir/books/pdf/ghatl-dar-ghatare-sarioseire-shargh.pdf

🏆 قتل در کرانه رود نیل

http://dl.karaketab.com/ghatl.dar.mahe.asal.pdf

🏆 تله موش

http://dl.karaketab.com/tale.mosh.pdf

🏆 خانه کج

http://up.ketabfarsi.ir/books/pdf/khaneye-kaj.pdf

🏆 چشم بندی

http://files.tarikhema.org/pdf/adab/jasm_bandy.pdf

🏆 انگشت اتهام

http://files.tarikhema.org/pdf/adab/Angost_ataham.pdf

🏆 راز پرونده ی مختومه

http://up.ketabfarsi.ir/books/pdf/raze-parvandeye-makhtoomeh.pdf

🏆 جنایت در خانه آخر

http://dl.iranidata.com/book/dastan/Jenayat_Dar_Khaneh(www.IraniData.com).pdf

🏆 4قدرت بزرگ

http://s9.picofile.com/d/8340256392/b8b30429-77dd-457d-a6a6-abfb410bc854/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1_%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF.pdf

🏆 قتل در عمارت استایلز

http://s6.picofile.com/d/8201704300/2abd5bd9-ef98-4367-b6f1-fddfc87b6ca0/%D9%82%D8%AA%D9%84_%D8%AF%D8%B1_%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%AA_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D9%84%D8%B2.pdf

🏆 عدالت آسمان

http://files.tarikhema.org/pdf/adab/Adalat.pdf

🏆 مسافر فرانکفورت

http://s9.picofile.com/d/8340226826/9d0035fd-1e51-4139-ab3d-61a88a509425/%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%81%D8%B1_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%A9%D9%81%D9%88%D8%B1%D8%AA.pdf

🏆 مرگ به سبک پوآرو

http://s3.picofile.com/d/7599669244/b49a16d1-b912-4752-8fec-a9de2fa09a09/marg_be_sabke_puaro.pdf

سایه دراز لنگر ساعت

روی بیابان بی‌پایان در نوسان بود

می‌آمد، می‌رفت.

می‌آمد، می‌رفت.

و من روی شن‌های روشن بیابان

تصویر خواب کوتاهم را می‌کشیدم،

خوابی که گرمی دوزخ را نوشیده بود

و در هوایش زندگی‌ام آب شد.

خوابی که چون پایان یافت

من به پایان خودم رسیدم.

من تصویر خوابم را می‌کشیدم

و چشمانم نوسان لنگر ساعت را در بهت خودش گم کرده بود.

چه‌گونه می‌شد در رگ‌های بی‌فضای این تصویر

همه گرمی خواب دوشین را

ریخت؟

تصویرم را کشیدم

چیزی گم شده بود.

روی خودم خم شدم

حفرهٔ ای در هستی من دهان گشود.

سایه دراز لنگر ساعت

روی بیابان بی‌پایان در نوسان بود

و من کنار تصویر زنده خواب

بودم.

تصویری که رگ‌هایش در ابدیت می‌تپید

و ریشه نگاهم در تار و پودش می‌سوخت.

این‌بار

هنگامی که سایه لنگر ساعت

از روی تصویر جان گرفته من گذشت

بر شن‌های روشن بیابان چیزی نبود.

فریاد زدم:

تصویر را باز ده !

و صدایم چون مشتی غبار فرو نشست.

سایه دراز لنگر ساعت

روی بیابانِ بی‌پایان در نوسان بود

می‌آمد، می‌رفت.

می‌آمد، می‌رفت.

و نگاه انسانی به دنبالش می‌دوید... 

🌹 سهراب سپهری 🌹

🎵🎶🔊🎹🎧🎸🎷🥁🎼

http://s7.picofile.com/file/8377289934/C******************t_Change_A_Thing_my_free_mp3s_com.mp3.html

سلام آقای نجفی😁

زنه زیاد نخونده که 😂

مرد باشه مشکلی نداره؟ 

🎶فرزاد فرزین🎤مانکن ⬇️

http://s7.picofile.com/file/8377401992/Farzad_Farzin_Mankan_128_.mp3.html

🍁🍃🍃🍃🍁🍃🍃🍃🍁
میﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ !
ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﭼﻨﺪﺳﺎلیست ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﻢ !
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺖ ...
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﯼ ﻃﺮﺑﻨﺎﮎ ﭼﻤﻦ ...
ﻋﺎﺷﻖ ﺭﻗﺺ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺩﺭ ﺑﺎﺩ ...
ﻋﺎﺷﻖ ﮔﻨﺪﻡ ﺷﺎﺩ !
ﺁﺭﯼ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ ...
ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ﻭﻟﯽ می‌گویند :
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺭﺥ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻧﮕﺎﺭ !
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﯾﺎﺭ !
ﯾﺎ به قول ﺧﻮﺍﺟﻪ ، 
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﻟﺤﻈﻪﯼ ﺑﻮﺱ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ !
ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﯿﺴﺖ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻮﯾﻨﺪ ...
ﻣﻦ ﻧﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﻧﻪ ﻧﮕﺎﺭﯼ ﻧﻪ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﻡ !
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ،
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ می‌فهمم ...
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺭﻧﮓ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺍﻧﺎﺭ .

#منسوب_به_فروغ_فرخزاد
🍁🍃🍃🍃🍁🍃🍃🍃🍁

🍁🍃🍃🍃🍁🍃🍃🍃🍁

زندگی را
ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ
ﺭﻭﻧﻖِ ﻋﻤﺮِ ، ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﮔﺬﺭﺍﺳﺖ .
ﻗﺼﻪ ﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ .
ﺑﺮﮔﯽ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍﺯ ﺑﻘﺎﺳﺖ .
ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ .
ﮔﻞ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ .
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﮓ ﺧﺰﺍﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ .

ﻫﻤﻪ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ؛
ﺟﺎﻥ ﻣﻦ 
ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﭺ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ .
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ .
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ...

🍁🍃🍃🍃🍁🍃🍃🍃🍁

🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿

 زندگی با ماجراهای فراوانش ،

ظاهری دارد به سان بیشه ای بغرنج و در هم باف

ماجراها گونه گون و رنگ وارنگ است ؛

چیست اما ساده تر از این، که در باطن

تار و پود هیچی و پوچی هم آهنگ است؟

من بگویم ، یا تو می گویی

هیچ جز این نیست؟

تو بگویی یا نگویی ، نشنود او جز صدای خویش.

«ماجراها» گوید ، اما نقش هر کس را

می نگارد ، یا می انگارد ،

بیش تر با طرح و رنگ ماجرای خویش.. .

- هی فلانی! زندگی شاید همین باشد؟

یک فریب ساده و کوچک.

آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را

جز برای او و جز با او نمی

خواهی

من گمانم زندگی باید همین باشد..

هر حکایت دارد آغازی و انجامی ،

جز حدیث رنج انسان ، غربت انسان

آه ! گویی هرگز این غمگین حکایت را

هر چها باشد ، نهایت نیست...

زندگی شاید همین باشد

یک فریب ساده کوچک

آن هم از دست عزیزی که برایت

هیچ کس چون او گرامی نیست

بی گمان باید همین باشد .

ماجرا چندان مفصل نیست ، اصلا ماجرایی نیست .

راست می گوید که می گوید

« یک فریب ساده کوچک »

من که باور کرده ام ، باید همین باشد..

هی فلانی ! شاتقی بی شک تو حق داری .

راست می گویی ، بگو آنها که می گفتی .

باز آگاهم کن از آنها که آگاهی

از فریب ، از زندگی ، از عشق

هر چه می خواهی بگو ، از هر چه می خواهی...

گفت : چه بگویم ، چی بگویم ، آه!

به چراغ روز و محراب شب و موی بتم طاووس

من زندگی را دوست می دارم

مرگ را دشمن ؛

وای! اما با که باید گفت این ، من دوستی دارم

که به دشمن خواهم از او التجا بردن؟!

دیده ای بسیار و می بینی

می وزد بادی ، پری را می برد با خویش ،

از کجا ؟ از کیست؟

هرگز این پرسیده ای از باد؟

به کجا؟ وانگه چرا؟ زین کار مقصد چیست؟

خواه غمگین باش ، خواه شاد

باد بسیار است و پر بسیار ، یعنی این عبث جاری ست .

آه ! باری بس کنم دیگر

هر چه خواهی کن ، تو خود دانی

گر عبث ، یا هر چه باشد چند و چون ،

این است و جز این نیست.

مرگ گوید : هوم! چه بیهوده!

زندگی می گوید : اما باز باید زیست ،

باید زیست ،

باید زیست ! …

🌹مهدی اخوان ثالث🌹

🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿

🎵 Kris Allen ⬇️ 

http://s6.picofile.com/file/8377696150/%D9%BEKris_Allen_Heartless_zoop_su_.mp3.html

آقا اسماعیل؟

سلام

خوبید؟

باهاتون کار دارم

ممنون میشم اینجا پیام بزارید

حرفایی که میخوام بزنم رو خواستم همینجا بفرستم...

ولی گفتم شاید شما دلت نخواد.. 

به هر حال مدت زیادیه که تو وبلاگ هستید.... 

میتونید برید از tutanotaیه ایمیل درست کنید.... نیازی به هیچی نداره نه شماره تلفن نه اطلاعات.....

دامنه ایمیل رو میتونید(de.) انتخاب کنید

یه قسمت داره به اسم فری اکانت. اونجا میتونید یه ایمیل رایگان درست کنید که بعدا بلافاصله میتونید اکانت اون ایمیل رو پاک کنید...

منتظرم... 

سلام.

در خدمتم.

سلام.

یه کار دیگه هم میشه کرد.

احتمالا می دونید پریروز توی کدوم وبلاگ نظر دادید.

(منظورم کامنتی هست که بعدش کامنت خودتون در ساعت ۰۰：۴۸ ثبت شده)

اون ساعتی که روز ۱۸ آبان اونجا نظر دادید رو ضربدر عدد ۱۲۶ کنید و عدد به دست اومده رو به عنوان رمز در نظر بگیرید. 

حالا برید به پست

https://khbartar.blog.ir/post/15310

و اونجا از آقای نجفی بخواید که اون پستی که می خواستید بعضی نظراتش حذف بشن رو, رمزدار کنه, و رمزشو اون عددی قرار بده که بهتون گفتم.

بعدش می تونید حرفاتونو اونجا بهم بزنید و فقط اونایی می تونن به پست شما وارد بشن که رمزشو بدونن (یعنی من و شما, البته طبعا آقای نجفی هم بهش دسترسی داره)

راستی, بعدا بهتون توضیح میدم که چی شد که فهمیدم اونجا کامنت گذاشتین. داستانش جالبه.

و اینکه لزومی نداره اسم اون وبلاگ رو اینجا بیارید, چون می تونه باعث لو رفتن رمز بشه.

مثلا اگه ساعت ۱۲：۰۰ نظر دادید, عدد ۱۲ رو ضربدر اون عدد کنید یا اگه ساعت ۱۲：۱۳ نظر دادید, عدد ۱۲۱۳ رو ضربدر اون عدد کنید و الی آخر

🌊🌬️🌊🌬️🌊🌬️🌊🌬️

کسی به فکر گلها نیست... 

کسی به فکرماهیها نیست... 

کسی نمی‌خواهد باور کند

که باغچه دارد می‌میرد... 

که قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده است... 

که ذهن باغچه دارد آرام آرام

از خاطرات سبز تهی می شود... 

و حس باغچه انگار

چیزی مجردست که در انزوای باغچه پوسیده ست.... 

حیاط خانه ی ما تنهاست.... 

حیاط خانه ی ما

در انتظار بارش یک ابر ناشناس

خمیازه می‌کشد... 

و حوض خانه ی ما خالیست... 

ستاره های کوچک بی تجربه

از ارتفاع درختان به خاک میافتند

و از میان پنجره های پریده رنگ خانه ی ماهی ها... 

شب ها صدای سرفه می‌آید....

حیاط خانه ی ما تنهاست ....

پدر میگوید:

" از من گذشته ست

از من گذشته ست

من بار خودم را بردم

و کار خودم را کردم "

و در اتاقش ، از صبح تا غروب ،

یا شاهنامه میخواند

یا ناسخ التواریخ... 

پدر به مادر میگوید:

" لعنت به هرچی ماهی و هرچه مرغ

وقتی که من بمیرم دیگر

چه فرق میکند که باغچه باشد

یا باغچه نباشد.... 

برای من حقوق تقاعد کافیست."

مادر تمام زندگیش

سجاده ایست گسترده

در آستان وحشت دوزخ

مادر همیشه در ته هر چیزی

دنبال جای پای معصیتی میگردد

و فکر میکند که باغچه را کفر یک گیاه

آلوده کرده است .... 

مادر تمام روز دعا میخواند

مادر گناهکار طبیعیست

و فوت میکند به تمام گلها

و فوت میکند به تمام ماهیها

و فوت میکند به خودش

مادر در انتظار ظهور است

و بخششی که نازل خواهد شد...

برادرم به باغچه میگوید قبرستان

برادرم به اغتشاش علفها میخندد

و از جنازه های ماهیها

که زیر پوست بیمار آب

به ذره های فاسد تبدیل میشوند

شماره بر میدارد... 

برادرم به فلسفه معتاد است

برادرم شفای باغچه را

در انهدام باغچه میداند.

او مست میکند

و مشت میزند به در و دیوار

و سعی میکند که بگوید

بسیار دردمند و خسته و مأیوس است

او ناامیدیش را هم

مثل شناسنامه و تقویم و دستمال و فندک و خودکارش

همراه خود به کوچه و بازار میبرد

و ناامیدیش

آنقدر کوچک است که هر شب

در ازدحام میکده گم میشود .

و خواهرم دوست گلها بود

و حرفهای ساده قلبش را

وقتی که مادر او را میزد

به جمع مهربان و ساکت آنها میبرد

و گاهگاه خانواده ی ماهیها را

به آفتاب و شیرینی مهمان میکرد...

او خانه اش در آنسوی شهر است

او در میان خانه ی مصنوعیش

و در پناه عشق همسر مصنوعیش

و زیر شاخه های درختان سیب مصنوعی

آوازهای مصنوعی میخواند

و بچه های طبیعی میزاید

او

هر وقت که به دیدن ما میآید

و گوشه های دامنش از فقر باغچه آلوده میشود

حمام ادکلن میگیرد

او

هر وقت که به دیدن ما میآید

آبستن است.

حیاط خانه ی ما تنهاست

حیاط خانه ی ما تنهاست

تمام روز

از پشت در صدای تکه تکه شدن میآید

و منفجر شدن

همسایه های ما همه در خاک باغچه هاشان بجای گل

خمپاره و مسلسل میکارند

همسایه های ما همه بر روی حوضهای کاشیشان

سرپوش میگذارند

و حوضهای کاشی

بی آنکه خود بخواهند

انبارهای مخفی باروتند

و بچه های کوچه ی ما کیفهای مدرسه شان را

از بمب های کوچک پر کرده اند .

حیاط خانه ی ما گیج است.

من از زمانی که قلب خود را گم کرده است میترسم

من از تصویر بیهودگی این همه دست

و از تجسم بیگانگی این همه صورت میترسم

من مثل دانش آموزی

که درس هندسه اش را

دیوانه وار دوست می دارد تنها هستم

و فکر میکنم...

و فکر میکنم...

و فکر میکنم...

و قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده است

و ذهن باغچه دارد آرام آرام

از خاطرات سبز تهی میشود.

🌹فروغ فرخزاد🌹

🌊🌬️🌊🌬️🌊🌬️🌊🌬️