خانواده برتر

یعنی حداقل حقوقی داشته باشه که دستش جلو کسی دراز نکنه

شما اول یه چند جا برو خواستگاری خودت کم کم دستت میاد

با حسرت!! موافقم.
یه شغل تقریبا ثابت و اشتراکات فکری و رفتاری و البته پاکی برای شروع یه زندگی مشترک کفایت میکنه.
نباید زیاد سخت گرفت...!

سلام 

درآمد یعنی چقدر؟
اصل قضیه هم همینه

حداقل های مالی یعنی حداقل یه شغلی که درآمدی داشته باشه که بتونن باهاش زندگی کنن که اگه خونه نداشته باشه بدون شک باید پول اجاره رو هم برسونه 

سلام

یعنی اینکه یه شغل آبرومند داشته باشه و یه شغلی که بتونی باهاش دو نفر اداره کنی . یه شغلی که همون اول مجبور نشی خانمت بفرستی کار یه شغلی که دلت خوش نباشه فقط میری سرکار .

بتونی یه عقد و عروسی آبرومندانه بگیری آینه شمعدون نمیخواد بگیری اما حلقه 400 نگیر نمیخواد سرویس 10 تومنی بگیری اما حداقل یه نیم ست طلا بگیر نرو نقره بگیر به ملت بگو طلا سفیده و ...

بتونی یه خونه اجاره کنی که نه همه عمر ولی اول کار که عروس چقدر پول جهیزیه داده توی خونه نوساز یا حداقل تمیز بچینه بعد حالا بعد دو سال برین یه جای ارزونتر

والا اگه به شما آقایون باشه که میخواید دختر بدزدید ببرید

سوال خیلی کلیه

قبلا یعنی تا صباح پیش وقتی‌خواستگار زنگ‌می زد مامانم‌حتی شغلشو‌نمی پرسید 

سلام.اینکه ما بگیم چه میزان درامد،خب اینجا نمیشه گفت ..چون این مورد واقعا بستگی به شهرتون و طرز زندگی دونفر داره؛شاید اون حداقلی که واسه زندگی توتهران لازم باشه،یه درامد رویایی واس شهرستانا محسوب شه و بالعکس...

به حسین حسینی

سلام 

سلام دوست عزیز . 

برای من حقیقتا خونه و ماشین چندان اهمیت نداره ولی شغل ثابت خیلی خیلی مهمه ‌. سطح درآمد شاید باز هم اونقدرها مهم نباشه ولی اینکه درآمد ثابت باشه قطعا خیلی مهمه . 

سلام 

ببینید حداقل ها از دید آدما متفاوته ،  همه انتظاراتشون در یک سطح نیست .

از نظرمن حداقل هایی که برای شروع زندگی لازمه و یه آقا باید داشته باشه در درجه ی اول داشتن شغله  انتظار درآمد بالا نداریم وموقعیت و شرایط آقایون رو درک میکنیم  ، درآمد پسرا اکثرا حول و حوش یک و نیم تا دو تومن هست و به نظرم میشه با قناعت و کم کردن هزینه های اضافی با همین مقدار زندگی رو گذروند ، انتظار خونه و ماشینم از پسرا نداریم به نظرم مادیات خیلی مهم نیست و هیچ وقت ملاک من پول نبوده و نیست  ولی  یه آقا حداقل باید بتونه یه خونه اجاره کنه تا در کنار همسرش زندگیش رو شروع کنه  تو کوچه که نمیشه چادر زد خخخخ و از پس هزینه های عروسی بربیاد البته نه یک مراسم خیلی مجلل و با شکوه یه مراسم آبرومند و در حد معمول .

در مورد خرید لباس و پول تو جیبی و ... به نظرم بستگی به شرایط طرف مقابل داره یه ماه ممکنه اوضاع مالی خوب باشه و بهترین لباس رو بخری ولی یه موقع ممکنه نباشه و چیزی نخری ، هر کس باید به جیبش نگاه کنه و به اندازه ی وسعش خرید کنه ، من خودم شرایط رو میسنجم فرضا اگه ببینم اوضاع اقتصادی خوب نیست هیچ وقت حتی به زبون نمیارم که من فلان لباس رو میخوام چون میدونم آقایون وقتی چیزی ازشون بخوای و نتونن فراهم کنن از درون خورد میشن شاید به روی خودشون نیارن ولی غرورشون میشکنه و هیچی برای یه مرد بدتر از این نیست که شرمنده ی همسر و فرزندش باشه  .

 در کل به نظر من آدمی که طرف مقابلش رو دوست داشته باشه شرایطش رو درک میکنه و تا جایی که ممکنه خواسته ها و انتظاراتش رو پایین میاره که همسرش تحت فشار نباشه و اذیت نشه ، اگه طرفتون ارزشش رو داشت باهاش راه بیاین و سخت نگیرین .

سعی کنید بیشتر ویژگیهای ذاتی آدما مثل اخلاق و رفتار و شخصیت براتون مهم باشه تا ثروت و دارایی ، پول رو میشه بدست آورد ولی شخصیت و شعور آدما قابل تغییر نیست .

موفق باشید 

نوع نگرش خونواده هر دو طرف برای ازدواج خیلی مهمه که مشابه باشه و نه دقیقا مثل هم مخصوصا مادرها که بیشترین تاثیرو در تربیت فرزند دارن.

ولی کلا استثنائاتی هم وجود داره که مثلا تویه خونواده از نظر اقتصادی و فرهنگی مرفح و مدرن یه فرزند سلایق برعکس داشته باشه . نمونه زندش خانم داداش خودم. اما ناگفته نماند که این احتمالم بدید که یه وقتایی همین شخص بصورت نا خودآگاه به تیپ خونوادش گریزی بزنه.

من یه دختر لیسانسه که شخصا کار میکنم  تو یه شهر بزرگ به ثمر رسیدم
خونواده از نظر اقتصادی پر در آمد ولی با برنامه( ولخرج و مرفه نیستیم) - از نظر فرهنگی تحصیل کرده و مذهبی روشنفکر و با ارتباطات خونوادگی و اجتماعی

بنظر من حداقل داشته های یه آقابرای شروع زندگی:
یه شغل ثابت و مطمئن.جربزه کاری و عقلانیت و عزت نفس و پشتکار و مردونگی
فهم متقابل و مشابه افکار و الفاظ زوجین (قدرت و نحوه استدلال و تحلیل مسائل زندگی) یعنی کلا حرف همو بفهمیم.
در آمد حدود 1.5
کفویت خونواده ها و از نظر اقتصادی و فرهنگی

یک نکته مهم که می‌خوام بدونم اینکه خانم ها میگن پسر شغل ثابت داشته باشه .منظورشون دقیقا چیه ؟

سلام

یه سوال داشتم از دوستان

در نظر بگیرید بنده یه تیکه زمین در جایی از شهر که متوسط رو به پایین هستش دارم و درآمدی حدود 2 در ماه و پس اندازی حدود 70 به نظرتون شرایط لازم رو برای ازدواج دارم؟

به ملینا
حداقل دو میلیون؟!!!بشین تا بیاد!!
به رضا
به حرفای پست گوش نکن.با حقوق خیلی کمتر از اینم می شه زندگی رو چرخوند.فامیل ما با ماهی فکر کنم ششصد تومن دو سه ساله که ازدواج کرده خونشونم اجاره ایه تهران هم زندگی می کنن نمی گم خیلی بریز  وبپاش دارن ولی یه زندگی متوسط و معقول دارن.
دخترای اینجا هم که تو رویا سیر می کنن.ماهی دو میلیون!!!!!سوپر تو شلوغترین محله شهر هم داشته باشی نمی تونی اونقدر دربیاری که اول زندگی تو محله خوب خونه اجاره کنی یا بخری و ماهی دومیلیون هم داشته باشی و بعد چند ماه ماشین هم بخری!چه برسه به شغلای قراردادی که اکثرا شغل پسرا همین شده.مگه اینکه بابای طرف پولدار باشه.ولی تو خانواده متوسط این چیزایی که اساتید فرمودن خواب و خیالی بیش نیست.

کسی که خط فقرو سه میلیون اعلام میکنه خودش درامدی خیلی بالاترازین میگیره.
والا خیلی از مردم با حقوق قانون کار دارن زندگیشونو میگذرونن.
یااینکه یه خوانواده 5 نفره با1200حقوق زندگی میکنن باقسط و برنامه ریزی زندگی معمولی دارن که محتاج نباشن.
بستگی داره اون حقوقو چطور خرج کنی بعضیا باحقوق بالایی که دارن هیچ پس اندازی ندارن.چون بدون برنامه خرجش میکنن.
من خودم به شخصه اگ حقوق همسرم در حدی باشه که بتونیم اجاره خونه بدیم و قسط هامونو مشکلی ندارم کم باشه.فوقش اول زندگی یکم راجب خوراک وپوشاک با قناعت خرج میکنی تا یکم شرایط بهتر بشه.
چون اصلا دوسندارم برای حقوق بیشتر همسرم کل شبانه روز سرکارباشه.

به "حسین حسینی"

منظور من از شغل ثابت شغلیه که
1- عده ای شمارو به اینکاره بودن بشناسن.
2-مدتی با این گروه یا شرکت سابقه فعالیت داشته باشید
کلا یعنی اینکه تو این کار جا افتاده باشید و مشتری داشته باشید.
3-اگه تو یه گروه دیگه جا افتادید اون گروه یا شرکت احتمال ورشکستگی شرکت یا اخراج شما یا به تعویق انداختن حقوقتون تقریبا وجود نداشته باشه.

 بنظر من تو وضعیت فعلی کشور اونقدر که مداوم بودن در آمد مهمه زیادتر بودنش مهم نیس.
کلا خودتون شخصا احساس امنیت شغلی و اقتصادی داشته باشید.

باسلام.ببین دوست عزیز حداقل هر دختری فرق میکنه مثلا اونی که توی خوگه های میلیاردی شمال تهران زندگی میکنه با اونی که توی شهرستان های کوچیک و دور افتاده زندگی میکنه.من نمیگم خیلی زندگیم وووپ و لاکچری و...ولی به نظرم این مورد برای یه زندگی لازمه.1یه خونه 60متری تو یه محله متوسط.2یه ماشین در حد206و405.3درآمد اگر شهر خودم باشم(تهران نیستم ولی یکی از شهر های بزرگ ایران)ماهی1ونیم اما اگر تهران باشم ماهی 3تومن.البته من خودم خیلی مدیریت دارم و شاید بتونم با ماهی 500تومنم توی شهر خودم یه زندگی رو مدیریت کنم اما این 1ونیم که میگم برای اینکه دوست دارم برای زندگی پس انداز داشته باشم نه اینکه حقوق صرفا جهت گذران زندگی باشه.در مورد لباس و..من معمولا لباس های قشنگ و شیک اما با قیمت مناسب نسبت به بازار میخرم.چون به نظرم گران خریدن هنر نیست.مثلا یه مانتویی که مده و تو مغازه ها قیمتش حداقل 150تومن بود.من خریدم 50.من نمیگم خیلی پولداریم و...اصلا.اما خب هیچوقت طعم بیپولی نچشیدم هیچوقت قرض و قسط و بدهکاری نداشتیم یا هیچوقت مستاجری نکشیدم و خب اینا یکم سخته برام.برای اینکه که میگم در آمد یکم بالا باشه که اگر مشکلی پیش اومد آدم همیشه پس انداز داشته باشه.

سلام 

 من تو شیراز زندگی میکنم...

ادم با ادم فرق دار من خودم به جا میرم خانمی کنم  ماشین و خونه و کار با در امد بالا هم می خوام خوش ظاهرم باشه خوش قد و بالا خودمم خوشگلم بسیاررر قد بلند و خوش اندام تک فرزند پولدار خواستگار با این معیارکام دارم دو یه سال دیگه که جونیام کردم با یکیشون ازدواج می کنم

سلام

ارسال مجدد : موقع ارسال نظر تیک خصوصی شدن نظر رو نزنید

 تعجب می کنم یعنی واقعا از نظر کابوی تنها سطح توقعات غریبه آشنا زیاده !!!
برای جایی مثل تهران فقط برای اجاره کردن یه خونه در مناطق متوسط رو به پایین حداقل 40 میلیون رهن و 2 میلیون اجاره لازمه . ( البته شهر ها نسبت به هم شرایط متفاوتی دارن ).
من خودم با سادگی بسیارزیاد (چه مراسم و چه خرید ها )  ازدواج کردم طوری که بعد 12 سال اقوام خودم و هم اقوام همسرم  هنوز به عنوان ساده ترین نوع ازدواج درباره اش صحبت می کنن .
به نظرم حداقل های مادی هر خانم با خانم دیگه نسبت به شان اونها متفاوته . درست مثل چیزی که اسلام میگه.
داشتن درآمد برای تهیه مسکن ( دیگه حداقل اجاره ای ) و درآمدی برای مخارج روزانه (البته بدون اسراف ) باید باشه . بدون این دو تقریبا امکان ایجاد یک زندگی مستقل وجود نداره ( مستقل بدون وابستگی به خانواده ). دیگه پسر باید این حداقل رو داشته باشه تا بتونه یک زندگی ساده رو شروع کنه .
تنها خرید عروسی من یه حلقه تیتانیوم (البته همه فکر می کنن طلا سفیده ) اجاره لباس عروس ، آتلیه (بدون فیلم برداری )آرایشگاه و یک چادر عروس بود . مراسم عروسی هم با 80 نفر مهمون برگزار کردیم .یک خونه 55 متری اجاره کردیم .
برای من حداقل مادی توانایی تهیه یک منزل مستقل و مخارج ماهانه بود .

به سارا خانی 

من زحمت کشیدم یه مقدار چیزایی برای خودم جمع کردم یه مقداریشم پدرم کمک کرده اگر زمانی برم خواستگاری خواستگاری دختری میرم که مثه من زحمت کشیده باشه و یه چیزایی برا خودش جمع کرده باشه اصلن دوست ندارم برم یه دختر بچه بگیرم نق نقاشو گوش کنم نمی‌دونم بعضی از پسر ها چطور میرن با دختر ۱۸ ساله یا ۲۰ ساله ازدواج میکنند نه اینکه این تیپ سنی بد باشم اما بنظرم مناسب یه مرد ۲۸ یا ۳۰ نیستند اصلنم خوشم نمیاد کسی برا من از حداقل ها بگه اگه خونه دارم دختره باس خونه داشته باشه اگه کار دولتی دارم دختره باس کار دولتی داشته باشه حالا یه پله پایین تر باشه یا دو پله اشکال نداره دیگه زمان بوق نیست که یه نفر جون بکنه واسه یه نفر دیگه از این تفکر متنفرم هر کسی باس زحمت بکشه 

سلام
فکر میکنم چند نکته از نظرات من رو بعضی از دوستان متوجه نشدن یا اینکه چون یه ذهنیت منفی براشون درونی شده اینجوری قضاوت میکنن:

1- حرف منکه آیه قرآن نیست که هرچی گفتم همونه و قابل تغییر نیست. این فقط یه نظر مثله سایر نظرات دوستان.

2- حداقلی که من گفتم نظر شخصیه منه. خودتون نظرات خانما رو خوندید و دیدید بعضی از دوستان حداقلشون ازین کمتره. تازه اینا فقط چند نفر معدودن که نظرشونو تو وبلاگ گذاشتن.
گذشته از اینا این من یه جا گفتم:"حداقل ها رو ما خودمون دو نفری تعیین میکنیم نه کس دیگه ای بستگی داره که چقد هنر و خلاقیت و تحمل داشته باشیم."
شما هم خودتون و خانم مورد نظرتونو بر اساس حداقل خودتون انتخاب کنید احتمالا شما از من خلاق ترید و انشاالله خانم هنرمندی نصیبتون بشه.

3- اگه دقت کنید من خونه و ماشین و پس انداز و پشتوانه مالی رو در حداقلم صفر درنظر گرفتم که قطعا با وجود هرکدوم از اونا حداقل در آمد هم تغییر خواهد کرد. مثلا شما اگه پس انداز داشته باشید از میزان اجارتون کم میشه . فرضا توی شهر ما به ازای هر 10 تومن رهن 300 از اجاره کم میشه و در نتیجه اون حداقله کمتر میشه.

4- خود من اینجوریم که همیشه یه تلورانس یا درصد خطا برای مقادیر در نظر میگیرم. برای نحکم کاری. بنظر من اگه کسی با(n) تومن درآمد میتونه زندگی کنه باید (n+درصد خطا) رو در نظر بگیره تا اون (n) مقداره مطمئن باشه.

5- اگه دقت کنید من و سایر دوستان توی حداقلامون چیزای دیگه ای در نظر گرفتیم و بعضا اسمشو جربزه گذاشتن. این جربزه خیلی چیز مهمیه و بشدت روی اون حداقله موثره. یکی از نشونه هاشم همون شغل ثابته که من نظر مو دربارش گفتم.
ببینید ممکنه یه آقایی فرضا بیاد خواستگاری من شرایط اخلاقیشو تقریبا بپسندم و کفویت هاهم 70 درصد مناسب باشه ولی بگه من درآمدم 1 تومنه. بعد بریم تحقیق تو محل کارش چون حیفمون میاد اینهمه تفاهمو نادیده بگیریم.

حالا 2 حالت پیش میاد توی محل کارش میگن:
الف-محل کارش" بله اینجا هستن . تاحدی میشناسیمشون بالا خره از پرسنلمونن و ..."
محل زندگی و اقوام " اقا ... پسرآقای...؟بله میشناسمش کلا خ.نواده خوبین."
ب-" بله بله آقای ... جوون بسیار خوب و از بهترین پرسنل ما هستن. کاملا تاییدشون میکنیم . ما در آینده برنامه ارتقاء کارشونو داریم. مبارک باشه انشا الله"
محل زندگی و اقوام".آقا..... پسر خیل خوبیه.خداخیرش بده کار مارو که خیلی راه انداخته."
حالا خواهر خود شما باشه چکار میکنید؟؟
از نظر خود من در حالت اول منفیه و در حالت دوم با توکل به خدا و اجازه بزرگترا بله.
پس ایتم جربزه و کمالات شخصیتی رو دستکم نگیرید.
و کلا اینقدر 0و صدی فکر نکنید. چون این باعث میشه جرات و جسارت و تلاشتون کم بشه واین بشه که الان شده: جامعه ای پر از دختر پسرای سن بال و افسرده

5-حداقلی که من گفتم برای شهر خودمونه. ایتم دیگه ای که روی حداقل موثره شرایط شهر زندگی هست که حتی تو یک شهر باز سطوح مختلفی وجود داره.


خونواده های زیادی از وصلت با آدم با کمالات خوشحال میشن و سخت گیری نمیکنن و مسایل کاری و مالی بیشتر چیزیه که دربینش شناختای شخصیتی هم حاصل میشه.
این یه امتیاز که پسری مردونگیشو حفظ کنه و چشمش به دست زنش نباشه و سرجاش نشینه و آیه یاس نخونه و جرات و جسارت اقدام و قبول مسئولیت رو داشته باشه و درجهت رشد تلاش کنه.
اکثر خانواده ها و پدر مادرا هم خیلی بهتر از ما اینچیزا رو میفهمن و توی نصمیم گیریشون بسیار موثره.

ولی نظر من اینه بازم تاکید میکنم بیان نظر مساوی با اعمال نظر نیست:
نگرشتون به هرچی هرجوری باشه تقریبا همونجوری براتون پیش میاد. من خودم اینو کاملا درک کردم. حالا خود دانید اگه اصرار دارید به اینکه نه نمیشه و شعاره و سخته و ازین حرفا .... مختارید.
 
شاد و سربلند باشید.

شرایط حداقلی واسه هیچ دو تا دختری یکسان نیس باید ببینید چی دارید و چی میخواید، اگ یه خانمی با ظاهر خوب و شغل با درامد و شأن بالا و تحصیلات عالیه و شرایط خوب تو خونه ی پدر مث ماشین و پول تو جیبیه بالا داره نمیشه با درامد یه تومن دو تومنو بی ماشین و بی پشتوانه ی خانوادگی برید خواستگاری، مطمئنا رد میکنه و شما از توقعات رویایی اونا شکایت میکنید، ولی اگ یه درامد در حد معمولی برای زندگی تو شهر خودتون با پس اندازه خودتون یا خانواده برای مراسم عروسی دارید یه دختر خوب و جوون و خانه دار و خانوم میتونید پیدا کنید

به خانم غریبه آشنا

گفتم شما فرد ساده ای هستید . شما دارید میگید اگر از پسر تو محل کارش تحقیق کنیم بگن پسر خوبیه جواب منفی میدید . توقع دارید مثلا برید تحقیق کنید بگن بله اقا رضا پسر خوبیه صد دفعه بهش گفتم تو زن بگیر من یه تومن میذارم رو حقوقت غمت نباشه. اخه کدوم رییسی میاد میگه ما میخایم ارتقا بدیم و حقوقش زیاد کنیم . اگر اینطورم باشه ابتدا به خود فرد میگن تا یه غریبه! بیشتر دنبال بهانه هستید البته حقم دارید پسر بدون پول تو نزد دخترها فردی بی جنم و بی جربزه و بی عرضه هست نیازی به پیچوندن و شاخه و برگ دادن نیست .صادق باشید

من خودم میدونم با حقوق 1400 تو تهران امکان تشکیل خانواده نیست .کسی نمیگه فلانی اخلاقش خوبه .پاکه دنبال دختربازی نیست. خانواده داره مدرکش ارشد مهندسی از دانشگاه تهرانه  .

برنامه من تا زمان مرگم زنده ماندن هست نه زندگی کردن .

به نظر من درآمد زن و مرد روی هم باید سه چهار تومن باشه وگرنه سوء تغذیه پیش میاد!! و اختلافات.. در مورد هزینه های ازدواج اما سخت گیری ندارم. فقط خسیس بازی درنیارن. در حد توان مالی هر شخص.

 از نظر روحیات و تحصیلات و ایمان هم سطح خودم باشه و ظاهری هم به دل بشینه و بتونه یه خونه رهن کنه با حقوق یک و نیم به بالا , اگه خونه بهش بدن با حقوق کمتر هم قبوله , ولی روحیاتش خیلی مهمه وگرنه کنار نمیایم , تحصیلات هم چون من از این نظر آدم کمال طلبیم دوست دارم در یه سطح باشیم .

به کابوی تنها

به پیمان صدیق

من ک 4 سال پیش با مردی ازدواج کردم ک فقط اخلاق خوب صداقت ایمان و وفاداری و تعهد داشت و از نظر مالی زیر متوسط.ولی حالا ب خیلی چیزا رسیدیم ماشین.خونه درآمدش ک الان دوبرابر مجردیش شده.من سطح توقعم نسبت ب خونه ی پدری خیلی کم بود.الانم خیلی مواقع هست ک از خیلی مخارج چشم پوشی میکنم ولی میدونم ک با ی مرد واقعی دارم زندگی میکنم.

ولی هر دختری باید ببینه واقعن میتونه با مردی ک میخواد تازه شرو کنه ب جایی برسه زندگی کنه یا کم میاره و پشیمون میشه چون واقعن خیلی جاها از خواسته خودمون چشم بپوشونیم سخته.و آقایون هم وقتی از دختری انتظار دارن ک با شرایط اقتصادیشون کنار بیاد تلاش کردن و فراموش نکنن ک بعد باعث اختلاف بشه.مرد باشن.همیییین

به رضا 99 

آقای کابوی به من گفتن برم پست حکمت خدا رو بخونم.

این همه دختر دوروبرمه ولی منکه تا حالا باچنین پدیده ای مواجه نشده بودم.
نظرات دخترای دیگه رو تو پست این خانم ببینید. همشون تعجب کرده بودن.
خدارو شکر بچه های تا حالای پست ما اینجوری نیستن.

به اندک دخترایی که ادعاهایی مشابه خانم حکمت خدا دارن:
این شرایطش حکمت خدا نیس انتخاب خودشه.
انتخاب خودشه که:
الکی سخت بگیره و الان که میبینه خواستگار داره هی الکی رد کنه .
سنش بالا بره
سال به سال خواستگاراش کمتر بشن
شکسته تر بشه
شور و نشاط جوونیش کم بشه
خبلی از موقعیت های شادی و بیولوژیکیه زندگیشو از دست بده
خواستگاراش شرایط خاص نامطلوب داشته باشن
احساس تنهایی و بیهودگی شدید بکنه
احساس بکنه تو منگنست و چاره ای نداره جز اینکه با یه مرد بچه دار ازدواج کنه یا بمونه
و نهایته مجبور بشه بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنه.
ویک احساس پشیمونی و ناکامی رو تا آخر عمرش بدوش بکشه.
و بشه یه عصای پیری و خودش بدون عصا

فقط بخاطر اینکه توهم تحصیلات و قیافه و پول و مقام و تشریفات و چشم و همچشمی و مراسم و مهریه و جهیزیه و چیزایی ازین دست جلو چشم خودشو و خونوادشو گرفته بوده
و واقعیت زندگی رو که هر چیزی سنی و ارزشی داره رو نمیدیده.
بعد بیاد با پررویی اشتباه خودشو به حکمت خدا نسبت بده.
این هنووووز خیلی کوچولوههه خدا رحم کرده به اون پسرا

راست میگید بعضی از دخترا فکر میکنن اوضاع همیشه همینجوریه و غرور میگیرتشون. پسرا هم جوگیر غروره کاذب اینجور دخترا میشن و کلا دست میکشن تا میرسن به جایی که...... ولی شما هم سراغشون نرید و همون جا که بهونه الکیشونو بیشرمانه بیان میکنن با اعتماد بنفس بگید: لیاقتت در همین حده و خدارو شکر کنید که هنوز که بجایی نرسیده فهمیدید. برید سراغ اون بعضیای دیگه.

یا اون پسرایی هم که این دیدا رو دارن همینطور.
زندگی که خریدنی نیس که همش نشستید پولاتونو میشمرید یا به رخ هم میکشید.
 هر چیزی هم حدی داره. به یه جایی که رسیدید دیگه باید پر بکشید. شوخی بردارم نیست.
شما ها ، آی دختر پسرا اگه ادعای تحصیل کردگی دارید یه خورده اینو حداقل تو طرز فکرتون تاثیر بدید. عقلو شعور که فقط به این نیست که اسمشون بشه خانم دکتر یا آقا مهندس و یا بتونه چنتا مساله ریاضی رو حل کنه یا اینکه بره سرکار چندر غاز حقوق ازون یکی بیشتر بگیره.
زن باید زنونگی داشته باشه و مردهم مردونگی. هرچقدر بیشتر غیر ازین باشه خودتون ضرر میکنید.

تا زمانی هم که نتونی طرز فکرتو در مورد تحلیل مسایل زندگیت ارتقا بدی و در متن زندگیت موفق عمل کنی، بدون اون تحصیلاتت فقط یه تیکه کاغذه و بس.

اطفا به مدرکتون ننازید که دیگه همه میدونن این مدرکای الان واقعیتش چیه.

این چیزا رو مامان بابای گرامی باید از بچگی به شماهایی که تو این سن 28 سالگی اینجوری دارین عمل میکنین میگفتن.
به اون پرندهه نگاه کنید که چجوری جوجشو میندازه پایین که پربگیره. مگه اون جوجشو دوست نداره؟؟؟ 
حالاکه اونا نگفتن تا دیر نشده شما ازون قدرت تحلیلی که تو دانشگاه یاد گرفتی استفاده کن و روشنشون کن
وگرنه باید بشی عصای پیری ولی خودت بی عصا.


                                             این از ما گفتن بود. نگید که نگفتی.

به کابوی و  بیشتر رضا99
اگه بخواید میتونید با این حقوق تشکیل خونواده بدید. فقط کافیه بخواید
فکر میکنید این همه آدم با حقوق کارگری که 1.200 تو تهران  چطوری زندگی میکنن؟؟؟
اگه بخواید راهشم پیدا میکنید.
اگه اشتباه نکنم گفتید که مهندس هستید.
مهندسیه زندگیتونو خودتون انجام بدید نه دیگران.


به آقای صدیق
بنظر من مساله خونه و شغل و درآمد که شما از خانمتون انتظار دارید جزء ویژگیهای مردونست. این احتمال هم بدید دختری که چنین ویژگی هایی داره و تا الان برای اینا تلاش کرده احتمالا بعضی از ویژگی های زنونش من جمله لطافت و ظرافتش کمرنگ شده باشه . اصولا خانمایی که درآمدشون یا خونشون توزندگی داره استفاده میشه رهبریشونم از نظر آقایون نباید ناخوشایند باشه.

به خانم الی

به رضا99
همون جاییکه بزرگترای ما وقتی ازدواج کردن زندگی میکرد. که چند حالت زیر رو من سراغ دارم:
1- یه خونه کوچیک مثلا 50 متری تومحله های حاشیه ای ارزونتر ولی نزدیک ایستگاه مترو
2- یکی از اتاقای خونه پدری.
3- خوابگاه متاهلین
که الان میتونه یه خونه باشه باچند اتاق که چند زوجی که باهم اشتراک نظر دارن مثلا چنتا دوست که تازه ازدواج کردن هرکدوم یه اتاق داشته باشن ولی سایر قسمتای خونه رو بصورت اشتراکی استفاده کنن.

تعجب نکنید.
همه ما میتونیم اگه بخوایم . صفایی که تو زندگی بزرگترامون بوده الان توی زندگیا کمتر دیده میشه برای اینکه ما داشته ها و قشنگیای اصلی زندگی رو نمیبینیم و تمرکزمون روی چیزایی که بعدا خودمونم راضی نمیکنه.
بستگی به ذهنیت ما داره که
اولا چه چیزی برامون ارزشمنده و
دوما چقدر شجاعت و جسارت داریم برای رسیدن به خواسته های معقولمون.

مثال : اون آقایی که نگهبان ساختمون اداری مجلس بود و توی حمله تروریستی کشته شد. متاهل بود .خانمشم تو مصاحبه های تلویزیونی صحبت کرد. یه خانم خوب و مهربون و صبور. یکی از اتاقای خونه پدری خونشون بود و زندگی آروم و عاشقونه ای داشتن.

البته اینو نادیده نمیگیرم که دید آدما به زندگی متفاوته ویکی تو چنین شرایطی زندگی شاد و باکیفیتی داره ولی در مقابل یکی توی کامل ترین شرایط از نظر دیگران همیشه یه چیزی کم داره.

خب فکر کنم منطقیه که پسری که میخواد ازدواج کنه باید توانایی رهن یه خونه ی کوچیکو داشته باشه و نمیشه اینو پرتوقعی دختر دونست , من برداشتم از کامنت شما این بود که میگید دخترا  حقوق کم رو قبول نمیکنن و فکر کردم مشکل کم بودن درآمدتون هست , به هر حال باید سرپناهی فراهم کرد و این پرتوقعی نیست , حالا هرچقدر هم اون پسر خوب باشه . 

من لحظه ای ادعا نکردم کم توقعم. خواستم سوال کننده همه رو ببینه. نه فقط دخترایی که میان میگن من با حقوق یه ملیون راضیم. تو دور و برام کمتر کسی دیدم همچین حرفی بزنه و موقع عمل پاش بمونه. وقتی یه پسر با همچین حقوقی رفت ده جا خواستگاری و ردش کردن نگه ای وای چیطو شد دخترا که به من راضی بودن.

به خانم الی
من که نگفتم غیرمنطقیه .به هر حال من مجرد میمونم . در مورد حقوق کم هم شاید حداکثر 20 درصد راضی بشن

به غریبه آشنا
من تمام تلاش برای تشکیل زندگی انجام میدن ولی من که مجردم از زندگیم لذت نبرم وقتی متاهل هستم هم از زندگیم لذت نبرم .
اون تفکری که شما دارید و مسائل ساده تجزیه و تحلیل میکنید چقدر تو دختران امروزی هست.
تازه این فقط مسایل مادی هست .بعد میرسیم به بحث ظاهر و بعد اخلاق و خانواده و ...

به کابوی تنها:

حسرت !!

یعنی حداقل حقوقی داشته باشه که دستش جلو کسی دراز نکنه ماشین زیاد مهم نیست خونه اگه داشته باشه خوبه ولی نباشه هم اشکال نداره در موردلباس طوری باشه که جلو مردم آبرومند باشه نه اینکه بخواد هر روز لباس بخره ودر آخر اینکه اگه طرف واقعا شما رو بخواد فقط خود شما براش کافی هستی

موافقم.
من هم با کم شروع کردم.
به مرور صاحب خیلی چیزا شدیم.
البته کم سن هم بودیم جفتمون وقتی ازدواج کردیم.
همسر رفتند سربازی.
منهم شروع به کار کردم.
و پس انداز کردیم... یواش یواش از نظر مالی بهره مند شدیم.
البته من یه خورده مذهبی هستم. دعاهای مربوط به رزق و روزی هم زیاد میخونم.
و شاکرم.
بسیار زیاد.
به درگاه خدا.

طرف حقوق دو تومن داشته باشه عالیه.

به کابوی تنها:  من نظرات شما رو در مورد حقوق و... قبول دارم ولی شما کمی بدبینانه  توقعات یک خانم از خواستگارش و برداشت میکنید  نظرات سارا خانی چیز عجیب و غریبی نیستش . مراسم ،طلا،  ماشین و...  رسم جدیدی نیستن و از قدیم هم بوده  ولی اینکه حالا شده نوبت نسل ما و گرونی و بیکاری بیداد میکنه و نمیشه همه چی و باهم داشت بحثش جداست  . ایشون هم بعضی از رسم ها رو فدای انتظارش میکنه . خیلی از خانما با نظر ایشون موافق هستن و ترجیح میدن به جای مراسم گرفتن واسه یه عده و فقط واسه چن ساعت و خرید طلا، خونه دارشن که مجبور به مستاجری ، جابه جایی هر ساله و دادن زحمت جوونی همسرشون به صاحب خونه نشن ، این خودخواهی یه خانمه؟  مگه فقط خانم ازش بهره میبره ؟ خونه میشه سرمایه زنو شوهر و بعدا بچشون. بالعکس همراهی و دلسوز بودن یه زن و تو زندگی میرسونه که خواسته های خودشو فدای اینده خانوادش میکنه.    اینجا فقط توقعات خانم دیده شده  ولی واقعا توقعات یه اقا وقتی میخواد کیسی و در نظر بگیره چیه ؟،  چقدر از اقایون موقع انتخاب همسر سراغ کسی میرن که سطحش  هم تراز و یا پایین تر از خودشون باشه؟ مسئله فقط خانما نیستن  ، اقایون هم موقع انتخاب همسر پرتوقع هستن  دنبال دختر شاه پریون میگردن با فلان خانواده و فلان خصوصیت  ، اقایی که نه خودش توان خرید خونه رو تا میانسالی داره ونه پدرش میتونه واسش تهیه کنه  و درامد رو به پایینی داره نباید سراغ دختری بره که  پدرش جهیزیه 100 میلیونی براش تدارک میبینه و تو ناز و نعمت بزرگ شده  مگه اینکه بحث عشق و عاشقی وسط باشه و خانم کچلیش و بزاره کم اوازش ،  گاهی شده تو خواستگاری های سنتی واقعا از خیلی لحاظ  دختر وخانواده دختر سرن ولی خانواده پسر مو رو از ماست بیرون میکشن و معتقدند همین که پسرشون لطف کرده و تصمیم به ازدواج گرفته کافیه و دیگه نباید هیچ انتظاری از پسرشون داشت  .  تو این جامعه و تو این شرایط خانم و اقا هر دو باید توقعاتشون و از هم کم کنن و هر کسی به دنبال هم کف خودش باشه از همه ی لحاظ 

حقوق همسرم حدود 3 تومنه.هر دوتامون بچه های خوش خرجی هستیم من برای لباس.اونم برای هله هوله😊 ودرآمدمون کمه.دوتاهم فسقل داریم.هنوز بعد 4 سال داریم قسط عروسیمونو میدیم.😣 ازصفر شروع کردیم.اماخداراشکر صاحب خونه وماشین شدیم.شوهرم همیشه میگه بعد ازدواج ب همه چیز رسیدم.

خانوم کریمی اتفاقأ بنظرمن حقوق همسرت خوبه خیلی خوبه که..

اگه باباش پولدار بود چی  جای که کار میکنم برجی ۷۰۰ میدن این خونه میشه؟ ماشین میشه؟  نه  ولی پچه صاحبکارم دستش تو جیب باباش هست هفته ای ۸۰۰پول عصر و لباس میده  به کدوم مون جواب بله میدی؟  من که دستم تو جیب خودم یا اون که دستش تو جیب باباشه

ناشناس

به ملینا حداقل دو میلیون؟!!!بشین تا بیاد!! به رضا به حرفای پست گوش نکن.با حقوق خیلی کمتر از اینم می شه زندگی رو چرخوند.فامیل ما با ماهی فکر کنم ششصد تومن دو سه ساله که ازدواج کرده خونشونم اجاره ایه تهران هم زندگی می کنن نمی گم خیلی بریز  وبپاش دارن ولی یه زندگی متوسط و معقول دارن. دخترای اینجا هم که تو رویا سیر می کنن.ماهی دو میلیون!!!!!سوپر تو شلوغترین محله شهر هم داشته باشی نمی تونی اونقدر دربیاری که اول زندگی تو محله خوب خونه اجاره کنی یا بخری و ماهی دومیلیون هم داشته باشی و بعد چند ماه ماشین هم بخری!چه برسه به شغلای قراردادی که اکثرا شغل پسرا همین شده.مگه اینکه بابای طرف پولدار باشه.ولی تو خانواده متوسط این چیزایی که اساتید فرمودن خواب و خیالی بیش نیست.

سلام دوست عزیز پسری که ۲ تومن نتونه دربیاره همون بهتر که ازدواج نکنه مردیم ناسلامتی باید یک جنم و جربزه ای داشته باشیم ۲ تومن چیه الان؟

سوالتون خیلى کلی هستش و به خیلى از عوامل بستگى داره مثلا شهر محل سکونت، یا سطح مالى خانواده دخترى که به خواستگاریش میرین و... به نظر من همه چى بستگى به شرایط داره ، از قدیم گفتن کبوتر با کبوتر باز با باز. مثلا اگه شما خونه ندارین، ماشین ندارین، حقوقتون زیرِ ٢ تومنه باید با کسى ازواج کنین که خونه پدریش هم شرایط مشابهى رو داشته باشه. یا اگه شما خونه دارین، ماشین دارین، درآمد بالا دارین بازم باید با کسى ازدواج کنین که این شرایط رو تو خونه پدرش داشته باشه. مثلا منى که خونه پدرم برا خودم ماشینِ جدا دارم و از اول خونه داشتیم و هیچوقت اسباب کشى و مستاجرى ندیدم معلومه که نمیتونم بى ماشینى و خونه نداشتن رو تحمل کنم. ولى دوستم که پارسال ازدواج کرد همسرش نه خونه داشت نه ماشین درآمدشم در حد ١.٥ تومنه ولى خیلى خیلى خوشبختن چرا؟؟ چون شرایط مشابهى داشتن و دوستم هم خونه پدریش اجاره اى بود و ماشین نداشتن و نه دختره انتظار عروسى و مراسم انچنانى داشت نه پسره انتظار جهیزیه تکمیل و خیلى ساده رفتن سر خونه زندگیشون. توصیه ام اینه که در هر سطحى که هستین دنبال دخترى هم سطح خودتون باشین اینجورى نه دختره اذیت میشه نه شما و انتظارات عجیب غریب هم پیش نمیاد.

سلام حداقل های دخترها با هم فرق می کنه. ممکنه برای خانمی منزل ۷۰ متری حداقل محسوب بشه و خودش هم فکر می کنه دختر قانعی هست ولی شما پولی نداشته باشی این خونه رو بخری.

من میگم حداقل اینه که خونه جدا داشته باشیم حتی اجاره ای و کوچیک چون کنار خانواده ها زندگی کردن مشکلاتی رو ممکنه بوجود بیاره ماشین هم داشته باشه  حتی مدل پایین شغل هم داشته  باشه  حتی آزاد درآمدش در حدی باشه که بتونه خرج یک خانواده کم جمعیت رو بده در حد یک زندگی عادی 

دوستان،در عجبم از دخترخانم هایی که این نظرات رو نوشتند،یعنی این همه قانع داشتیم و خبر نداشتیم؟
والا چیزی که ما تو جامعه می بینیم خیلی بیشتر از ایناست
یکی از دوستان ما اخیرا رفته خواستگاری یخ دخترخانم که سطح خانواده شون متوسطه.
این دوست ما از لیدرهای خوب بازاریابی شبکه ای هستش و ماهانه درامد استیبل 10 تومن رو داره.
خونه فعلا نداره ولی تو بهترین جای شهر خونه رهن کرده که فعلا لیدر هوم هستش.
ماشینش مزدا سه
قیافه شم بد نیست و تیپش عالی
مادر دختره به مادر دوستمون گفته آقا پسرتون چی داره و ایشون هم همین چیزایی که من گفتم رو گفتند.
برگشته گفته خخخخخخ ب ب ب ب اینا که لزومه.دیگه چی داره؟ زمینی ملکی باغی؟
خخخخ