ببخشید من یه برداشت روانشناسی داشتم. خواستم از طریق این سایت نظر بقیه هم جویا بشم. من تو خانواده ای بزرگ شدم که مادرم به قول من شخصیت فرماندهی زندگی داشتن و پدرم هم شخصیت مشورت دهنده و اطاعت کننده. من و برادرم از لحاظ روانشناسی چون تحت مدیریت مادر بودیم،ذاتا شخصیت اطاعت پذیری و وفق پذیری داریم. و تجربه نشان داده است که در ازدواج انسانها به سمت شخصیت متضاد جذب میشوند.
برادرم طبق انتظار با زنی فرمانده ازدواج کرد و چون از کودکی مدیریت زن را پذیرفته بود از زندگیش راضی است اما رابطه خانمش و مامانم هیچ وقت خیلی صمیمی نشد، رسمی است و مامانم از ته دل عروسمون را جالبه به خاطر همین رفتارهای فرمانده گونه فرد مناسبی برای برادرم نمیدونه.
اما به هر حال برادرم راضی هست.اما در مورد من قضیه متفاوته،من بر اساس حالات روانی تمایل به مردی متفاوت از پدرم دارم و طبعا مردی فرمانده برایم جذاب تر است . الان خواستگاری از نوع فرمانده دارم اما مشکلات زیادی مواجه شدم. با وجود این شخصیت چون در خانه ای با کوتاه آمدن و اطاعت پذیری و مشورت 100 درصدی مرد بزرگ شده ام، این انتظارات ناخوداگاه در من وجود دارد و این باعث گاهی کدورت و دلخوری من از طرفم شده و این ها دلیل بر عدم علاقه میگذارم زیرا من مطیع اونم اما او عملکردی که ذهنیت من دارد، نمیکند.
البته خیلی از اموری که مربوط به روحیه فرماندگی اون برام خیلی جذابه.مشکل بعدی نظر مادرم هست که چون دو پادشاه در یک اقلیم نگنجند،زیاد از هم خوششون نمیاد هر چند که بهم بی احترامی نمیکنن.و مادرم سعی دارن از روی دلسوزی منم فرمانده گونه باشم نه مطیع و این باعث مشکلات بعدی میشود. گاهی فکر میکنم من باید با مطیع ازدواج کنم جون دو مطیع با هم میسازند اما دو فرمانده خیر. شما اینچنین تجربه ای داشتید؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۶۶۶ بازدید توسط ۱۳۲۰ نفر
- سه شنبه ۲۴ تیر ۹۳ - ۱۸:۰۶
