خانواده برتر

سلام

البته که زندگی هر کسی به خودش مربوطه ولی شخصا وقتی ازدواج کنم به هیچ وجه دوست ندارم بدون شوهرم تو مهمونیها شرکت کنم بالاخره خودم تشکیل خانواده دادم نمیشه که هر بار با پدر و مادرم برم مهمونی!!!مامانم همیشه میگه زن بدون شوهرش نباید جایی بره (منظورش مهمونیهای خانوادگیه)!!

 

از کم سعادتی شماست . با خودم نیاوردمش ترسیدم آقاتون اغفالش کنه اگرم کسی اهله چیزی بود (مثلا مواد یا مشروب) جای اغفال میتونید بگید آقامونو خمار کنن . دفعه بعد میارمش که خونتونو با قدمش منور یا مزین کنه 

متاسفانه دورو بر همه آدما یه عده هستن که کاری جز سرک کشیدن تو زندگی بقیه و زخم زبان و متلک انداختن ندارن..عزیزم بقول معروف دهن مردمو نمیشه بست حدالامکان با همسرت تو مهمونیا شرکت کنی نذار عادت کنین بدون همدیگه جایی برین زندگی متاهلی یعنی ما..اوایل نامزدیمون خواهرشوهرام با دخترخاله های همسرم برنامه سفر زنونه به کیش گذاشتن به من گفتن بیا بریم گفتم بدون وحید(همسرم) جایی نمیام بهم خندیدن گفتن اوایلشه برنامه سفرشونو انداختن برای بعد از عروسیمون فکر کردن نظرم عوض میشه وقتی بعد از عروسی هم گفتم بدون وحید نمیام دیگه براشون جا افتادو برای برنامه های زنونه خبرم نمیکنن بدون شوهرم نمیتونم جایی بمونم بهم خوش نمیگذره..ببخشید طولانی شد و همچنین عذرمیخوام دخالت کردم به هرحال صلاح زندگیتونو خودتون بهتر میدونین اما یکم فکر کنین نذارین دیر بشه انشاالله موفق باشید

واقعا نمیدونم چه ربطی به اونا داره، آخه!

بپرسید مگه من از شما میپرسم شوهرتون کی نیاد چرا میاد چرا نمیاد که شما از من میپرسید؟ّّّّّّّّّّّّّّّّّششّ

بهشون بگو اگه شوهرم بدونه انقد پیگیرش هستین به خاطر شمام که شده میاد!!!!

کدوم تفاهم؟؟؟؟
شما متاهلین!!!! با پدر و مادرتون میرین!
یعنی به تفاهم نرسیدین که با هم نمیرین دیگه!!!
یکبار با پدر و مادر 2بار با پدر مادر نه همیشه و همیشه...
من که حق میدم به مردم
هرچقدرهم درونگرا باشن میتونن به قول شما به تفاهم برسن که بیان باهاتون...

عزیزم اول اینکه خدا رو شکر که تفاهم دارید و مشکلی ندارید اما بدون درون گرایی با منزوی بودن فرق میکنه. مثلا یک آدم درون گرا تعدا دوستانش نسبت به یه فرد برون گرا کمتره اما با همون تعداد کم صمیمیت بیشتری داره اما یک فرد منزوی شاید دوست صمیمی اصلا نداشته باشه.
اشکالی نداره اگه زن یا شوهر به بعضی جاها علاقه نداشته باشن و یکیشون تنها بره یا مثلا خونه فامیل خیلی دور همدیگه سختشون باشه برن اما اینکه یه طرف اغلب جاها نباشه طبیعی نیست و به هر حال برای اطرافیان سوال میشه و اونایی که فضولترن اینو به زبون میارن. علاوه بر این انزوای بیش از حد هم جلوی پیشرفت اجتماعی رو میگیره و هم روی اجتماعی بار اومدن بچه ها تاثیر بد میذاره.

به نظر من شما اول بررسی کنید ببینید نوع رفت و آمد خانواده شما به نسبت عرف جامعه در چه حده؟
مثلا رفت و آمد با والدین، پدربزرگ و مادربزرگ و خواهر و برادر و عمه و عمو و خاله و دایی طبیعیه اما اگه به صورت مکرر با همه بچه های خاله و دایی و عمه و عمو هم امد و شد دارید و خانواده پرجمعیتی هم هستید غیر طبیعی نیست اگه همسرتون از زیادی این مهمانی ها خسته بشه.
یا ببینید آیا این دور همی های غیر از جمع خانواده درجه یک (پدر و مادر و خواهر و برادر) اگه بیشتر از هفته ای یکبار هست یعنی زیاده و بازم حق با همسرتون هست.

اگه نتیجه این بررسیتون این بود که شما رفت و آمد در حد معمولی دارید اما بازم همسرتون شما رو همراهی نمیکنند باید سعی کنید با مهربانی و مدارا و کم کم شوهرتون رو هم به حضور در جمع عادت بدید و ببینید اگر خجالتی هست یا تنها میمونه توی جمع بیشتر کنارش باشید و براش هم صحبت ایجاد کنید و خلاصه هواش رو داشته باشید تا به مرور به جمع خانوادگیتون عادت کنه.

اما اگر دیدید حق با همسرتونه که توی بعضی مهمونی ها حاضر نباشه اون وقت به نظرم شما باید کم کم از بعضی از این آمد و شدهای بدون حضور همسر فاکتور بگیری چون شما الان یک خانوم متاهلی و عرف اینه که یک نفر در شرایط شما در مهمانی های فامیلی اغلب (و نه همیشه) با همسرش شرکت کنه. این قضیه نشون میده شما نسبت به فرآیند ازدواج درک کاملی ندارید و باید بدونید یک خانم متاهل طبیعتا دیگه نباید همه جاهایی که در ایام مجردی همراه والدینش میرفته الان هم بره چون شما الان یک خانواده جدید هستید و نسبت به بعضی اقوام نسبت به والدینتون یک نسل بیشتر فاصله دارید.
مثلا اگر قبلا همراه والدین به دیدن عموها و عمه ها و خاله ها و دایی های اونا میرفتید الان دیگه نباید در همه این جاها همیشه والدین رو همراهی کنید بخصوص اگر تعداشون زیاد باشه چون طبیعتا همسرتون رو خسته میکنه. اینجور جاها سالی یکی دوبار جهت سر زدن به بزرگتر کفایت میکنه مگر یکی دو جایی که بنا به دلایلی شما احساس نزدیکی بیشتری باهاشون دارید.

اما اگر دیدید که تعداد دفعاتی که شما تنها در جمع حضور دارید زیاد نیست و اغلب جاها بازم با همسرتون هستید اما این افراد در همون دفعات معدود هم سعی میکنن شما رو با کلام آزار بدن لازمه در گفتار قاطعیت بیشتری نشون بدید و دیگه اجازه ندید این سوالات به صورت مکرر پرسیده بشن.
مثلا:
با طعنه سوال می کنند که چرا شوهرت نیومده؟ کار داشت نیومد. قاطع و بدون توضیح دادن بیشتر و کاملا سرد و بی تفاوت. بعد برگردید با یه نفر دیگه حرف بزنید یعنی موضوع تمومه

چی شده که نیومده؟ چیزی نشده مگه باید چیزی شده باشه؟!! بی تفاوت و با تعجب جواب بدید. بعد بپرسید نکنه شما منتظری چیز خاصی بشه که هی از من اینا رو میپرسید؟!!

سلام ، من خودم شخصا دوست ندارم بدون شوهرم مهمونی برم مگه اینکه مهمونی زنونه باشه که اون هم دوست دارم شوهرم منو برسونه و دنبالم بیاد مگه اینکه کار داشته باشه و نتونه. شما هم سعی کنید اگه میتونید یه مقدار از خودتون بگذرید و شوهرتون رو راضی کنید که اون هم یه مقدار گذشت کنه. یعنی با هم مهمونی برید ولی افراط نکنید که شوهرتون ازار ببینه جاهایی که واجب نیست نرید. شما هر جوابی هم به مردم بدید باز یه حرف دیگه دارن جلو روتون نشد پشت سر میگن. من فکر میکنم خانم ها باید توی مسائل عاطفی خیلی متوقع باشن و از شوهرشون انتظار داشته باشن همراهی شون کنه .

از تو جمع بودن باشما خسته میشه چون اون به بحث های دیگه ای علاقه داره.

من منکر این نیستم که فضولی خیلی زشته ولی میشه از یک جنبه دیگه هم به این ماجرا نگاه کرد.

نه عزیزم من اون هانی نیستم و تا حالا هم خودم پستی نذاشتم

با نادیا موافقم

کارهای زیادی میشه کرد:

بهترین کار همون محل نذاشتنه
همین که با یه نیشخند بگی خوب حالااااااا
و بحثو عوض کنی یا اینکه .....
همین که محل نزاری یعنی جواب دیگه!!!
جوابی بهتر از این!!!!

سلام. از اینکه وقت می ذارید و راهماییم می کنید ، ممنونم

در این صورت خیلی ساده میتونی بگی همسرم به این مراسمات علاقه ای نداره و منم دوست ندارم برای چنین موضوعات بی اهمیتی همسرم رو تحت فشار بذارم

خییییییلی باحال بود. نظرت تک بود