خانواده برتر

یه آدم کلا چه دختر چه پسر، با استقلال مالی میتونه به آزادی عمل برسه و با زندگیش کاری بکنه که خودش میخواد. اگه اون آقایون باب میلت نیستن به هیچ وجه ازدواج نکن باهاشون به جاش رو پای خودت وایسا کار کن تا بتونی جایی که میخوای زندگی کنی. موفق باشی ایشالا عزیزم 

سخته و یه جورایی درکت می کنم عزیزم اما امیدوار باش به آینده 

سرنوشت هر کسی در دستان خودشه و تو هم گفتی با انتخابت تونستی تا حدی پیش بری و خدا هم مزمین باش کمکت می کنه تا کمتر خسته بشی 

واقعا که شرایط زندگی هر کس فرق داره و دل خوش داشتن مهمه خیلی چون زندگی رو می سازه به زیبایی 

به امید رسیدن به خواسته هاتون گل 

الان تعداد دخترایی که تو جایی غیر از محل زندگی خانواده شون شاغل هستن کم نیست شما هم میتونی یکی از اونا باشی

بنظرم یه شغل دولتی پیدا کن که مطمئن تر هست و خیال خانواده هم‌راحت تر باشه و بهتر بتونن بپذیرن و کنار بیان

خودت که ساکن شهر بشی دیگه ساکن شهر بکدن پسر برات بولد نیست. سوای این مسئله بررسیش میکنی 

من سه سال بعد از ارشد تو خونه بودم و خیلی احساس شکست و رکود میکردم و واقعا سخت بود برام... خصوصا که خانواده شلوغی داریم و رفت و امد خیلی بود حس میکردم چشم اندازی پیش روم نیست و مدام فامیل از اینکه چه میکنم و چه نمیکنم میپرسیدن و حتی به خاطر اینکه سرکار نرفتم مذمت میشدم تو این وبلاگ اومدم درد و دل ...و یه خانمی بهم توصیه کرد دکترا بخونم خیلی مردد بودم و حس میکردم دکترا خوندن وقت تلف کردنه و بیشتر دوست داشتم شاغل بشم اما حرفایی زد که مجاب شدم و برای کنکور شروع کردم.. همینکه سرگرم شدم و دیگه زیاد فکرو خیال نمیکردم همینکه پایتخت قبول شدم تصمیم دارم تو این چار سال پول جمع کنم و بعد از درسم اونجا بمونم راستش حالم خیلی بهتره خیلیا گفتن نه خوب نیست نرو وقت تلف کردنه ولی برای یکی مث من و تو خیلی مفیده .... حداقل زمان رو به بطالت نمیگذرونیم و فرصتهای بیشتری خواهیم داشت..

با عرض سلام

والا الان بیشتر افرادی که در شهرهای بزرگ و به ظاهر با رفاه هستند از زندگیشون خسته شدن و دارن برای چند روزی هم که شده به روستاها و طبیعت مسافرت میکنند تا بلکه روحشون یکم عوض بشه اونوقت شما  دارید گول همین ظاهر شهرنشینی که مدام داره توی رسانه ها تبلیغ میشه رو  میخورید پس یکم در این مورد بیشتر فکر کنید....

ممنون😊

سلام خواهرم

چه رشته ای درس خوندین؟اگه میتونین و امکانش هست دکترا بخونید و کنارش آزمون استخدامی شرکت کنید تا هم سرتون با درس خوندن گرم باشه و هم ان شالله بتونید یک جایی استخدام شوید ان شالله. 

سلام.

شهرهای بزرگ چی دارند؟! 24 ساله شهر تهرانم. فقط میخوام فرار کنم. دیگه اعصابم نمیکشه و نیاز به دوری از تهران رو دارم.

خیلی وقت ها سر درد میگیرم از پس میرم میام و تو سن جوونی قرص اعصاب میخورم!!

 شب و روزتون خوش

سلام

جالبه..الان دیگه همه دارن ازشهراشون فرارمیکنن وپناه میارن به روستاها!

ازلحاظ امکانات که دیگه الان روستاها تفاوت چندانی باشهراندارن..

درموردخواستگارهم یکی ازمعیاراتون روزندگی توی شهرقراربدین..

به نظرمن شما۲راه داری..اول اینکه درست روادامه بدی ولی بایدببینی ایااین ادامه تحصیل سودی هم برات داره یانه

دوم اینکه کاری پیداکنی که به استقلال مالی برسی ویااینکه ازدواج کنی..

درهرصورت امیدوارم موفق باشی

من هم از زندگی تو شهرستان بخاطر نبودن موقعیت کاری راضی نبودم و تو سن بالای سی سال بخاطر کارم به تهران مهاجرت کردم. از نظر مالی پسرفت کردم، مورد سواستفاده جنسی مدیرم واقع شدم، از برخى دوستانی که بهشون اعتماد داشتم ضربه خوردم، تنهایی و افسردگی رو تحمل کردم اما خب صاحب کار شدم و از نظر تخصصی پیشرفت کردم  تا حدی.

ما تو شهر بودیم به خاطر شرایط مالی درنظر داریم بریگ روستا زندگی کنیم اون وقت تو می خوای بیای شهر.روستاهای الان تفاوت چندانی با شهر ندارن،دیگه مثل قدیم نیست که امکانات اولیه زندگی در روستا وجود نداشت،امروزه روستاها اب لوله کشی شده،برق،گاز،اینترنت،سوپر مارکت، مدرسه،جاده هموار،ماشین،و غیره دارن،میشه تو روستا منزل داشت و سکونت کرد وبرای کارای دیگه مثل گردش،خرید،دکتر،چیزای دیگه به شهر رفت و برگشت،وقتی شما داخل خونه هستین دیگه روستا و شهر و ایران و اروپا چه فرقی می کنه.

سلام خواهر عزیز

بهتره واقع بین باشید ...فکر نکن که اگه بیای شهر بزرگتر حتما اون مشکلاتت حل میشه و یه پسر شهری باهات ازدواج میکنه ..اگه واقع بین باشی وقتی بیای شهر یه مشکلت که همون بحث کوچیک بودن روستا و اذیت شدن تو خانواده و سرکوفت شنیدن از فامیله حل میشه اما در عوضش صدتا مشکل دیگه از قبیل هزینه های سنگین اقتصادی مثه هزینه های اجاره خونه خورد و خوراک و ایاب و ذهاب رو داری که از همون اول شروع میشه حالا ممکنه برای پیدا کردن کار 2-3 ماه یا بیشتر هم وقت بزاری اما این هزینه هایی که گفتم از همون اول که پاتو تو شهر میزاری شروع میشه.. 

تازه معلوم هم نیست که اصلا کار گیر بیاری و اگرم پیدا کنی ایا ازش خوشت بیاد یا نه ایا حقوقش کفاف زندگی شهریتو بده یا نه؟؟

شما یه چند وقتی تو شهر بودی اما چون اون موقع احتمالا تو خوابگاه بودی هزینه های اجاره و خورد و خوراک رو نمی دادی و یا اگه میدادی خیلی اندک بوده اصلا با هزینه های واقعی زندگی شهری قابل قیاس نیست...

خود من یه مستاجر دارم که یه پسره شهرستانیه 38-39 سالشه مجردم هست که تو تهران معلم و مدرس کنکوره و حقوقش چند برابر منه اما امسال میگه دیگه میخوام برگردم شهرستان و نمیخوام تو تهران زندگی کنم.. حالا شما حساب کن که اولا اون پسره و دوما درامدش زیاده و الان کم اورده تو تهران .. اونوقت شما چطور میخوایی دوام بیاری؟؟؟  

بعدشم اینایی که گفتم فقط در مورد مسائل اقتصادی بود اما از اونطرف مسائل فرهنگی و احساسی هم به مشکل میخورید.. دوری از خانواده .. دوری از دوستان قدیمی و فامیل و نداشتن یه کسی که اگه خدایی نکرده مریض شدی یه سوپ برات درست کنه یا تا بیمارستان ببرتت.. تنهایی تو روزای تعطیل و غیره ... اره ممکنه دوست پیدا کنی اماهیچ دوستی مثه خانواده که نمیشه....

توصیه من به همه کسانی که میخوان مهاجرت کنن اینه که اینکارو انجام ندن مگه اینکه 100 درصد مطمئن باشن که توش موفق میشن .. حالا مثلا کارشون از قبل اماده است یا مثلا خواهر برادری تو اون شهر مقصد داشته باشن یه چیزی اما اینکه تنهای تنها بخوان مهاجرت کنن رو اصلا مفید نمی دونم...

و توصیه نهاییم به افرادی که میخوان مهاجرت شهر به شهر یا روستا به شهر دارن اینه که شما که میخوای این سختی و تنهایی رو تحمل کنی پس چرا به یه کشور دیگه مهاجرت نمیکنید؟؟ تو ایران که از اون شهر تا این شهر تفاوت چندانی نداره و هم ارزش پول همه جا یکسانه و هم محدودیتها یکیه.. لااقل به فکر مهاجرت خارجی باشید که بدونید به کشوری میرید که کم کمش ارزش پولش از ایران بیشتره و امکاناتش هم همینطور......

ببین من فکر میکنم یکی از مهمترین مهارتهایی که تو زندگی باید کسب بشه پذیرش واقعیت موجوده.من الان ماهی مابین ۴۰۰ الی ۶۰۰ پول تو جیبی میگیرم یه مدت اذیت میشدم اما الان پذیرفتم و با همین کنارمیام و دخل و خرجمو اونجوری حل و فصل میکنم.دوستی هم دارم که هر ما قلمبه ۲ تومن میزنن به کارتش و قبض و خورد و خوراکشم جدای اون ۲ میلیونشه اما ماله من همش با خودمه.الان خودمو عذاب بدم چیزی عوض میشه؟؟؟؟؟؟ نه فقط حال خودمو بد کردم
تو الان نمیتونی چیزی رو تغییر بدی فعلا با همین شرایط کنار بیا ‌و تلاش کن با استخدام شدن یا برای تحصیل دکتری بری شهر دوباره و بعد ازدواجتم همونجا بمون و کمبودهایی که خودت تجربه کردی رو نذار اونا تجربه کنن
شهرم همچین تحفه ای نیست من امروز اومدم باغ تو شهرستان بخدا روحم تازه شد😍

ممنونم از همه دوستان عزیز بابت نظراتشون 

راستش من رشته ام روانشناسی هست و قصد ادامه تحصیل در دکترا رو ندارم فعلا چون همینجوری درس خیلی روم فشار اورده و بیشتر هدفم شغل و استخدامی دولتی هست ان شاالله 

من خودم از کلانشهر ها زیاد خوشم نمیاد چون شلوغی زیادم نمی تونم تحمل کنم و دوری زیاد اما من در حد شهرستان کوچیکم راضیم . من تهران یا جاهای دیگه رو نمیگم اما در کل حرفای شما منطقی و قانع کننده هم هست به قول آقای فامیل دور که مبحث اقتصادی رو گفتن درسته . نمیدونم شاید من ادم عادی و متعادلی نیستم و توقعاتم بالاست . اما همیشه به گفته دوستمون که گفتن برید خارج اتفاقا به این قضیه هم فکر می کنیم هم من و هم خواهرم اما کمی مشکل فرهنگی وجود داره و زبان که کار رو سخت میکنه برامون . 

در کل از همگی واقعا سپاس گذارم  

معمولاً خانم ها دوست دارند شهر زندگی کنند. من با اینکه امکان زندگی در تهران و همه شهرهای دیگر را دارم اما عاشق روستا هستم .خودم کارمند شرکت نفت هستم با مدرک بالا اما علاقه اصلی من باغداری و کشاورزی هست .تنها حسن کارمندی امنیت شغلی و درآمد ثابتش هس و گرنه کارش دلچسب نیست بین زیردست و بالادست گیر هستی.

شهر چرا اخه؟؟؟ 

آرامشی که تو روستا هست تو شهر نیس...تو روستا میتونی یه نفس راحت باعمق وجودت بکشی ولی تو شهر همش بوی دود ماشین و .....

من شخصه با اینکه همه رقمه خاستگار شهری زیاد داشتم همشونم وضعشون خوب بوده حاضرم با یه روستایی خوب ازدواج کنم..دوس دارم روستا زندگی کنم یه خونه روستایی زیباو آرامش بخش داشته باشم

ما تو شهریم اما بخدا اپارتمان مسه زندانه اینقد بده که نگو نه گل نه درخت از صب تا شب تلق تولوق صدای ساخت و ساز میاد نمیذاره درس بخونم

ولی ما توی روستای اطراف شهرمون باغ داریم ینی میریم فقط میشینم زیر الاچیق فقط درس میخونم نمیدونی چه لذتی داره با دستای خودت هی بری میوه بچینی گیلاس البالو گوجه سبز هلو زردالو انگور توت فرنگی

بابام البته زیاد کار نمی کنه در حد هرس کردن و اینا بیشتر میده به کارگر

بعده ها میخوایم خونه هم بسازیم تابستونا بمونیم

ولی من توت فرنگی میکارم بیل میزنم اب میدم دست به خاک زدن اصن ارامشه

پاها مومیذارم تو اب به به تمشکای کنار جوب و پونه و باد خنک و هوای تمیز

میگن ادما همش تو حسرت چیزایین که ندارن ولی شما اگه واقعن شرایطتتو دوس نداری باید مستقل بشی تو شهر خونه مجردی بگیری کار کنی

بخدا امسال که کرونا اومد ورودی روستا رو بستن اصن داشتم دق میکردم

ببینید دوستای عزیز شما در جواب سوال کننده راحت میگید شهر بده و ... اما تا حالا شده خودتون رو جای اون بزارید . اصلا گمون نمیکنم حتی بتونید برای یک یا چند ماه بتونید در روستا برای زندگی کردن دوام بیارید . من که خودمو جای سوال کننده گذاشتم اینجورم . 

لطفا و خواهشا شعار الکی ندین. اتفاقا مزایای در شهر بودن خیلی بیشتر از روستاست . درسته که روستا خوبه اما فقط برای تفریح و گردش چند روزه نه همیشگی

به نظر من هم در شهر زندگی کردن مزایای زیادی داره و هم تو روستا بودن اما خب در شهر بودن هم در مقایسه با روستا نیست پس باید بگم که شما دوست سوال کننده حق دارید که براش تلاش کنید و تلاشتون قابل تحسین هستش و راه کار شما اینه که شغل مناسب بتونید در شهر بعد از دانشگاه پیدا کنید و ماندگار بشید و زندگی کنید هم مستقل میشید و هم اینکه به خواسته اتون می رسید و یه جورایی سرنوشتتون رو تغییر می دید با این کار و شاید موقعیت های ازدواج بهتری نسیبتون بشه ان شاالله . 

معمولا باید بگم که کسانی که در شهر زندگی می کنند نمی تونند در روستا زندگی کنند و کسانی که در روستا زندگی می کنند هم به سختی می تونند در شهر زندگی کنند هم از نطر فرهنگ و محیط آن و هم از نظر اقتصادی 

اما خب بستگی به هدف و انگیزه و ادمش هم داره . من که زندگی در شهر رو مثل شما و کسان دیگه ترجیح میدم 

موفق و خوشبخت باشی عزیزم

 عزیزم داستان زندگیت جالب بود اما میخام فقط بگم پشتکارت رو برای رسیدن به اهدافت تحسین می کنم 

موفق باشی