سلام
من یه پسر 36 ساله کارمند و مجرد هستم که تا حالا دوست دختر نداشتم و با اینکه ظاهر خوبی دارم تا حالا پیش نیومده که با کسی بشم، شخصا محتویات ذهنی آدم ها از ظاهرشون برام مهمتره و چون توی جامعه زیاد نمیگردم کیس مناسبی تا حالا پیدا نکردم.
همکار زن هم چند تا دارم ولی رابطه مون فقط کاریه. یه همکار خانم دارم که مثل من اهل کتاب و مطالعه ست و دختر فهمیده ایه، از 4 سال پیش که به قسمت ما منتقل شد همیشه به صورت دزدکی منو زیر نظر داره و خودم با اینکه تو این مسائل تجربه ای ندارم ولی متوجه شدم.
منم یه جورایی از طرز فکرش و قیافه و هیکلش خوشم میاد ولی عرضه اینکه پا پیش بذارم و بهش بگم رو تا حالا نداشتم. جدیدا بهم خبر دادن که با یه پسری تو خیابون دیدنش که با هم کافی شاب و این جور جاها میرن، چند بار هم دیدن. از موقعی که این خبر رو بهم دادن بهم ریختم نمیدونم چرا و جالب تر اینکه هنوز اون نگاه های دزدکی و گاها غیر اداری وجود داره! و با همه مردان همکار راحته بغیر از من! از من خجالت میکشه و منو که میبینه دست و پاش رو گم میکنه و نمیتونه درست حرف بزنه!
به نظرتون چکار کنم؟ خودم فکر میکنم عاشق نشدم، ولی روی این دختر حساس شدم، نمیدونم اسمش رو چی بذارم، به نظر شما عزیزان چکار کنم چون خیلی ها مثل من هستن که توی همچین موقعیتی قرار میگیرن و چون تجربه کافی ندارن نمیدونن چکار کنن.
لطفا راهنماییم کنید
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← ابراز علاقه برای ازدواج (۸۱ مطلب مشابه) ← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۸۹۸ بازدید توسط ۱۴۹۲ نفر
- جمعه ۱۷ اسفند ۹۷ - ۱۸:۳۵
