خانواده برتر

خانوم یا آقای محترم، شما که از اول حرف از اسلام آوردین بدونید که زنان راهبه و قدیسه ، حضرت فاطمه، زینب، مریم و امثالهم همیشه در اجتماع بوده اند و اسلام به خودی خود مانع حضور خانم ها در اجتماع نبوده و نیست. محیط کار ، دانشگاه ، خیابون و ... هم نوعی از اجتماعن، میدونین چیه آجر خونه ها تو بالاشهر و پایین شهر یکیه چیزی که باعث شده این اسمو بهشون بدیم طرز تفکر آدماشونه.

تا وقتی اذهان مردم مریضه اصلاً خیابونم زنونه مردونه کنن باز وضع همینه مشکل زمانی حل میشه که نگرش اصلاح شه. خواهشاً سعی در ترویج افکار عهد دقیانوسی نداشته باشین...

و ربطی هم به حضور خانومها یا نبودشون نداره

ریشه مشکل جای دیگست

ولی ماهایی ک از دین جز ظاهرش چیزی نمیدونیم هر بادی بیاد ب همون سمت میریم، و ی روز ب خودمون میایم ک دیگه راه برگشتی نیست، اللهم عجل لولیک الفرج

تا وقتی ادما نحوه درست رفتار و ارتباط با جنس مخالفو یاد نگیرن تفکیک جنسیتی وضع رو بدتر میکنه 

***خطاب به فان***

 من هرگز نگفتم که خانوم ها نباید کار کنن. اتفاقا باید توی اجتماع باشن. منتها در امنیت کامل.

بیاید راهکار بدید که علاج ماجرا چیه؟ اونم در حالتی که دقیقا خودتون دارید میگید که فکر خیلیا مریضه. خب حالا که مریضه، خانوم ها چه کنن؟ چرا مجبورن کنار این مریض ها کار کنن و هر بار نگران رفتار اون ها باشن؟؟ اونم در حالتی که خیلیاشون به اون کار نیاز مالی دارن.

***خطاب به ....***

یعنی مثلا در اروپا که آزادی کامل هست، این مشکل وجود نداره؟؟؟؟؟

من از دو جهت با نظر نویسنده محترم پست مخالفم، بنا به توضیحی که عرض خواهم کرد؛ 

فرض کنیم استدلال نویسنده رو بپذیریم. 

سوالی که پیش میاد اینه که اصل «جداسازی» تا کجا؟ آیا برای این جداسازی میتونیم حد و مرز مشخصی رو تصور کنیم؟حد یَقِف دقیقا کجاست؟

فرضا که محل کار آقایان و خانمها رو تفکیک کردیم. بعد چه؟ فکر میکنید  «محل کار» تنها جاییست که خانم و آقا با هم اختلاط دارند؟

گام بعدی در جداسازی کدومه؟ 

محل کار رو تفکیک کردیم، بسیار خب. اما دانشگاه همچنان مختلط هست. گام بعدی میتونه دانشگاه باشه. همه ی استدلالهایی هم که جهت تفکیک جنسیتی محل کار ارائه میشه، عینا در مورد تفکیک جنسیتی دانشگاه هم حی و حاضر هست.

اما آیا دانشگاه و محل کار آخرین مکانهاییست که زن و مرد مختلط اند؟ 

به این سوال من پاسخ بدین؛ این عطش برای جداسازی دقیقا کجا سیراب میشه؟ آیا حد یَقِف وجود داره؟البته که خیر. 

فرض کنید استدلال های موافقینِ تفکیکِ جنسیتیِ محل کار و دانشگاه رو قبول کردیم. در اینصورت دقیقا همون استدلالها میتونه در مورد تفکیک جنسیتی فروشگاها ، سینماها و بانک ها هم ارائه بشه. 

جامعه ای که برای نهادینه کردن هنجارهای اخلاقی و شرعی، دست به دامن تصویب قانون(اجبار) بشه جامعه سالمی نیست. 

جهت توضیح مثالی میزنم ؛ نگاهی به تجربه  «اجباری شدن حجاب» بیندازید. آیا تلخی این تجربه رو حس نکردید؟ فکر میکنید توسل به اجبار در موضوع حجاب کارامد بوده؟ 

اگر این قانون کارآمد بوده، این چه کارامدیست که چهل سال پس از اجرای آن، همچنان بیشترین فراوانی در سخنان ائمه جمعه هشدار در مورد وضعیت حجاب و موارد مربوط به آنست؟ مطالب همین وبلاگ رو نگاه کنید، همچنان پست هایی با موضوع حجاب از چالش برانگیزترین موضوعات هست. این چه کارامدیست که هنوز نتونسته مسئله حجاب رو حل کنه؟ 

 

موضوع اینه که اخلاقی یا شرعی کردنِ جامعه به ضرب قانون، روش امتحان پس داده ای نیست. 

برای اخلاقی شدن و اخلاقی ماندن جامعه، تضمین بخشی از آزادیهای اجتماعی-ولو آنکه از آن سواستفاده ای هم بشود-ضروریست. و اِلا خود خدا همه رو مجبور میافرید. 

ایراد دومی که بنده به نظر نویسنده گرفتم ناظر  به اینست که انسان مجبور و به طبع آن جامعه مجبور، اخلاقی نمیشود. در نهایت از یک جامعه مجبور میتوانیم یک جامعه قانونمند بسازیم نه یک جامعه اخلاقی. 

در کامنت قبلی ام گفتم تضمین آزادی های فردی، برای اخلاقی شدن جامعه ضروریست. 

 و اینکه از اجبار نمیتوان اخلاق ساخت. 

بلافاصله این سوال پیش میاد که اگر اجباری نباشد خب این آزادی تا به کجا؟ حد یقف این آزادی و رهایی تا کجاست؟ این عطش را آیا نقطه پایانی دارد؟ اگر نداشت چه؟  با کدام متر میتوانیم بگوییم آزادی تا اینجا آری، و از اینجا به بعد خیر. اتفاقا سوال خوبیست،با کدام متر؟ 

حالا من نمیدونم پرداختن به این سوال در حوصله این پست میگنجه یا نه. یا اساسا این سوال از نظر دوستان قابلیت این رو داره که بهش پرداخته بشه یا خیر. از نظر بنده که سوال بسیار مهمیست. 

وضع اداره ها ی دولتی با شرکتای خصوصی فرق میکنه . دختر یا زن خیلی اشتباهه بره شرکت خصوصی چون شرکت خصوصی هیچ گزینشی نداره و هر کسی خواست میتونه بره برای خودش یه شرکت بزنه و برای خودش منشی بگیره یا یه زنی رو دعوت کنه که اونجا کار کنه و افراد اونجا تو شرکت خصوصی تایید صلاحیت نمیشن  و اونجا به اون زنه یا دختره  همه نظر بد دارن و کار به جاهای بارزیک میکشه .

ولی در نظر بگیر اون دختره چاره ای نداره و بخاطر اینکه نیاز مالی داره مجبوره بخاطر پول خیلی کم بره اونجا تا شاید بتونه خرجی خودشو هر چند ناچیز دربیاره

ولی اداره های دولتی یا بانک همچین حالتی ندارن و افراد پس از امتحانای استخدامی و مصاحبه و گزینش تایید صلاحیت میشن و افراد ی که دارای صلاحیت و شایسته هستند وارد میشن و هدف فقط کاری هست اونجا

این یک خرافه است که اگر از ابتداء میان پسربچه‌ها و دختربچه‌ها فاصله‌ای نباشد و در کنار هم بزرگ شوند، دیگر کسی دید جنسی به جنس مخالف نخواهد داشت!!

انسان‌ها بهرحال یکی از نیازهایشان، نیازهای جنسی است و چه بخواهند و چه نخواهند، تحت شرایط و در ظروفی، به افرادی چنین نگرش‌هایی خواهند داشت!!

مگر در غرب مردان زنان را مانند خواهر و مادر خود می‌بینند؟!

پس آن همه آمار تجاوز و روسپی‌گری کار چه کسانی است؟ از مریخ آمده‌اند؟

از ریشه خراب از ریشههههههههههه

مشکلش جای دیگه ست نه اینی که گفتی...

بعدم اون خانوم نباید اصلا براش مهم باشه!چرا باید ذهنش درگیر بشه؟!ارزش داره مگه؟!که چی اصلا؟!

اون مرد یه ادم مریض و کثیفه پس نباید بهش بها داده بشه

پس اگه بها میدیم و برامون مهمه که کی چه نگاه کثیفی داره باید خودمون رو اصلاح بکنیم :)

به خدایی که میپرستی قسمت میدم بیخیال شی 

یعنی چی آخه این حرف! 

اجتماع به زن نیازمنده و محیط کاری مردانه هم به زن نیازمنده 

همونجوری که یک مهندس خانم در یک ساختمان با کلی کارگر مرد ! 

شاید اون خانوم از هزار تای دیگه بهتر کارشو بلده 

اینو بدون که هیچچچچچ جای دین نگفته که ورود زن به اجتماع بده که هیچ تازه خیلی سفارش شده که زن باید تو اجتماع باشه 

جهان سوم که میگن یعنی این !!!!!!!! 

سوال کننده محترم این پستی که اول گفتی ( توجه مدیر به خانومه ) اصلا ربطی به این موضوع نداره 

اون خانوم باعث شدن که این رفتار باهاش صورت بگیره 

اون خانوم باید رفتار سنگینی داشته باشن

تا به حال دیدی مثلا یه خانوم با حجاب کم (شال مثلا) جوری صحبت میکنن که انگاری آدم میترسه که بهش سلام بده 

این رفتار ما ها هست که نشون میده چجوری با ما باید رفتار بشه 

این دینی که به ما معرفی کردن دین حضرت محمد نیست ))

زمانی که آقا امام زمان ظهور میکنن خیلی ها میگن که آقا امام زمان دین جدیدی آورده ولی اسلام اصل رو داره معرفی میکنه 

 

امیدوارم منظورمو متوجه شده باشی دوست خوب 

سه تا شرایط رو در نظر بگیر.اول اینکه زنان اصلا و ابدا سر کار نرن روبنده هم بزنن مثل زمان قاجار و بشینن تو خونه و خرجشون رو پدر و شوهر بدن و به محض خونریزی اون ها رو شوهر بدن.خوب به نظرت این شرایط عالیه؟ تو این شرایط زن باید هوو های بی پایان رو هم تحمل کنه چون زنان حق کار ندارن پس لاجرم برای بی سرپرست نموندن باید زنان دوم و سوم و چهارم و موقت بشن پس هر زنی هوو های فراوانی خواهد داشت.خوب این طوری هیچ زنی مجرد نمیمونه استفاده ی ابزاری ازش نمیشه سو استفاده ازش نمیشه فساد کم میشه ولی خوب کتک بخوره اذیت بشه و یا هر چیز دیگه ای و باید تا آخر عمر تحمل کنه چون مردان ناموس پرست خوششون نماید زن دست خورده و طلاق گرفته تو شهر باشه.جدا از اون مردی که خرج تو رو میده همه جوره به خودش حق میده جات فکر کنه جات تصمیم بگیره و کلا باید به خواست و اراده ی اون باشی.نگو این طوری نمیشه که محاله مرد الکی خرج تو نمیکنه که.  این طوری خوبه؟ این زندگی رو دوست داری؟ خوشحالت میکنه این نوع زندگی؟ 

شرایط دوم مثل الانه.زنان سر کار میرن دستشون تو جیب خودشونه تحصیل میکنن ولی خوب از اون جایی که مدیران ارشد همه مرد هستن پس زنان واسه کار باید مردان رو راضی کنن  به روش های مختلف چون مرد الکی یک زن رو استخدام نمیکنه  و خوب این میتونه جنبه ی منفیه قضیه باشه. جنبه ی مثبتشم میتونه این باشه که تو دیگه میتونی خودت فکر کنی خودت هر چی خواستی بپوشی و استقلال خواهی داشت و هیچ کس نمیتونه بهت زور بگه. خوب خوشت نمیاد کمی باج بدی در عوض استقلال بدست بیاری؟ دوست نداری این شرایطو؟

شرایط سوم جدا سازیه. دانشگاه ها جدا و محیط کار ها هم جدا که اگه قراره محیط کار رو جدا کنیم باید تعداد بسیار بسیار زیادی از زنان وارد پست های مدیریتی بشن و بعدش زنان رو زنان مدیر  استخدام کنن و مردان رو مردان مدیر و کلا تفکیک بشه شرایط. به نظرت مردان اجازه میدن درصد بالایی از زنان وارد سمت های بزرگ مدیریتی بشن؟ هیچ وقت اجازه نمیدن پس نشدنیه.همین الانش که زن ها کارمند و منشی و فروشنده و راننده شدن و مدیر و سیاستمدار کله گنده نشدن داد و هوارشون به راهه وای به حال اینکه بخوان مدیریت های کلان رو بدست بگیرن. تازه اگرم بشه همچین چیزی با توجه به کششی که بین جنس مخالف هست اون زمانم داد و هوار به راه خواهد بود که زندگی ما رو کسل کردید ما هیجان نداریم زندگی نداریم و هزارتا غر دیگه. نشدنیه شرایط سوم لاجرم باید بین شرایط اول و دوم یکی رو انتخاب کنی و یا غر نزنی و شرایط رو قبول کنی و دنبال جایگاه خاص و عجیب و غریب واسه زنان نباشی.

یادت باشه تو این دنیا هیچ خوب مطلقی وجود نداره.هیچ راه حلی وجود نداره که همه ی زنان و یا همه ی افراد جامعه رو بتونه خوشحال نگه داره و یا همه ی افراد رو بتونه سعادتمند و خوشحال کنه.

اتفاقا چند وقت پیش فیلمی دیدم در مورد همین موضوع.در آینده انقلابی در آمریکا اتفاق میوفته و مسیحی های متعصب قدرت رو بعد از فروپاشی سیستم بدست میگیرن.تغییرات شدیدا وحشتناک اعمال میشه. مثلا حساب ها زنان کارمند مسدود میشه و همه به حساب همسران اون ها ریخته میشه زنان دیگه اجازه ندارن مثل گذشته بی حجاب بگردن و باید پیراهن های بلند و کلاه سر کنن و جز کار حق تحصیل هم زنان ندارن.جز این ها ازدواج مجدد طلاق و همجنس گرایی ممنوع میشه و همجنسگراها جلو چشم دیگران دار زده میشن. به خاطر مقدار زیادی رادیو اکتیو در شهر و پیشرفت زیاد تکنولوژی درصد زیادی از مردم در آمریکا عقیم هستن و بچه ها یا به دنیا نمیان یا میمیرن و تعداد زنانی که بتونن بارور باشن بسیار بسیار بسیار کمه. تو این شرایط جامعه ی زنان به سه گروه تقسیم شدن. زنانی که همسر نام دارن و آبی میپوشن و زنان مقامات بلند مرتبه ی سیاسی و کشوری هستن و دسته ی دوم زنانی هستن که توان باروری دارن و قرمز میپوشن. و به اون ها ندیمه میگن.زنان قرمز پوش حق ازدواج ندارن.اون ها به خونه مقامات کشوری فرستاده میشن و اونجا ماهی یکبار در زمان باروری باید بعد از خوندن انجیل با مرد خونه که بهش فرمانده میگن و دارای مقام سیاسیه  بدون هیچ عشقی وارد ارتباط شن ( جلو چشم همسر اون مرد)و بعد از ارتباط در صورت بارداری دیگه حق ارتباط با فرمانده ها رو ندارن و تا دو سال که بچه به دنیا میاد و شیر میخوره اونجا هستند و بعدش میرن جای دیگه تا واسه خانواده ی دیگه ای بچه بیارن. بچه بسیار کمیاب و مثل یک موهبته بزرگه.ارتباط عاشقانه و پنهانی با فرمانده ها و  جز ماهی یکبار در زمان  باروری ممنوعه و جرم داره و جالب اینه همه ی فرمانده هایی که این قوانین رو وضع کردن خودشون پنهانی با ندیمه ها وارد ارتباط های متعدد میشدن و این موضوع باعث ناراحتیه زنان رسمی بود.اکثر زنان ندیمه و حتی زنان رسمی از شرایط نا راضی هستن و ندیمه ها میگن به ما تجاوز میشه عشق نداریم و حق انتخاب نداریم ولی جالب اینه تو همون شرایط که ندیمه های زیادی ناراضی هستن یکی از ندیمه ها گفت من قبل از انقلاب از خونه فرار کرده بودم و پول و غذا نداشتم واسه یک سیب روزی سه بار مورد تجاوز قرار میگرفتم الان از این زندگی راضیم چون هم خونه دارم هم ماهی یکبار بهم تجاوز میشه و همم باهام خوب رفتار میکنن. در واقع در همین جامعه هم بعضی از زنان راضی و بعضی ناراضی هستن.اکثر زنانی که کار خودشون رو از دست دادن و ندیمه شدن زنانی دارای موقعیت های اجتماعی بالا در زندگیه قبلی بودن ولی خوب قبل از انقلاب راضی نبودن و میخواستن شرایط دیگه ای بسازن که بهتر باشه.یکبار یک ندیمه از فرمانده پرسید چرا انقلاب کردید اونم گفت ما میخواستیم شرایط رو بهتر کنیم ولی اشتباه مردم اینه که فکر میکنن بهتر یعنی بهتر برای همه ولی بهتر یعنی بدتر برای یک عده.این داستان رو گفتم تا بدانی هیچ شرایطی وجود نداره که همه ی آدم ها رو راضی نگه داره و هیچ راه حلی وجود نداره که منافع همه رو تضمین کنه.تو این داستان زن یکی از فرمانده ها مغز متفکر اقدامات انقلابی بود ولی  بعداز انقلاب شوهرش و دیگر مردان حاضر نشدن به حرف هاش گوش بدن.یکی از مردان گفت ما اجازه دادیم زنان کار کنن دانشگاه برن و وقت زیادی صرف علم کنن و اشتباه کردیم به زنان این قدرت ها رو دادیم.اون زن انقلاب رو طرح ریزی کرده بود برای جایگاهی بهتر ولی شرایط خیلی براش بد شد.تو جامعه بعد از انقلاب آمریکا زنان توسط مردان تامین میشدن  و فقط به خاطر بچه ازشون استفاده ی ابزاری میشد که اونم اجبار بود واسه منقرض نشدن انسان ها ولی مردم خوشحال نبودن.

با سینما و شهربازی و خیابون یه تفاوت عمده داره 

و اونم اینه که 

در محیط کاری و تحصیلی یک زن و یک مرد در دراز مدت با هم برخورد و ارتباط دارن 

و این عامل ایجاد بسیاری از حس هاست که کنترلش سخته 

ولی در سینما و خیابونو و شهربازی فرصت شکل گیری فساد به اون شکل وجود نداره 

من با تفکیک جنسیتی در دانشگاه و محیط های کاری موافقم 

و فکر میکنم حد یقفش همینه 

و علاقه ای هم به این توجیهات دموکراتیک امثال شما ندارم 

برای من مهم حفظ بنیان خانواده و پیشگیری از بروز فساد و خیانته 

و اونقدر در محیط های کاری مختلط خیانت و فحشا دیدم 

که به جرات میگم اگر زودتر کسی فکری نکنه 

چیزی از انسانیت و خانواده باقی نمیمونه 

اجبار هم اتفاقا برای حفظ اخلاقیات در جامعه لازمه 

وگرنه اگه قرار باشه حرف شما مبنا باشه که 

باید به طور کلی قوانین رو حذف کنیم و نیروی پلیس رو حذف کنیم و اجازه بدیم مردم آزادانه انتخاب کنن که میخوان دزدی کنن یا نکنن !

میخوان قتل بکنن یا نکنن !

دوست عزیز 

اکر ساختار مشکل داشته باشه 

فرهیخته ترین آدمها هم با قرار گرفتن در اون ساختار مشکل دار به فساد کشیده میشن 

باید ساختارهای فساد خیزو از بین برد 

نمیشه که کل جامعه رو ول کنیم تا به سمت انحطاط بره 

به این امید که مردم خودشون آگاهانه دنبال خطا نرن 

تا چند سال پیش خیانت و فحشا در کشور ما بسیار کم بود 

ولی از وقتی اختلاط زیاد شد ما هم درست مثل جوامع غربی دچار انواع فحشا و خیانت شدیم 

تا حدی که عده ای میگن طبیعیه !

خیلی چیز پیچیده ای نیست 

ربطی هم به اینکه سمت های مهم مدیریتی دست زنان بیفته نداره 

که یه عده میگن مردان هیچ وقت اجازه اینکه زنها در سطوح بالا مدیر و مسئول بشن رو نمیدن 

مگه الان که مدارس دخترانه و پسرانه تفکیک هستش 

سمت های مهم مدیریتی دست زنانه و زنان 

زنان رو استخدام میکنن ؟!

کی گفته جداسازی محیطای کاری و تحصیلی نیازمند 

اینه که به همون اندازه که مدیر بلند مرتبه مرد داریم مدیر بلند مرتبه زنم داشته باشیم 

کی گفته تفکیک جنسیتی نیازمند اینه که زنان زنانو استخدام کنن و مردان مردانو 

بابا موضوع اصلا پیچیده نیست 

ما برای پیشگیری از فساد نیاز داریم محیطای کاری و تحصیلی مختلط نباشه 

شماهایی که با تفکیک جنسیتی مشکل دارید 

به نظر من به خاطر اینه که 

ته دلتون دنبال لذت هستید 

چون محیط مختلط هیجان انگیزتره 

ولی در برابر اینکه این محیطا فساد و بی اخلاقی ایجاد میکنه 

بی تفاوتید 

به: به سیاوش

سلام و احترام و  بعد سپاس بابت نقدی که به کامنت من نوشتید. 

به نظر حقیر، چند اشکال در نقد شما وجود دارد، به توضیحی که عرض خواهم داد؛ 

    یکم: 

زمانیکه نظرات دیگران رو نقد میکنید بهتر هست نام و نشان خودتون رو مشخص کنید. 

بصورت ناشناس نظرات دیگران رو نقد کردن:

اولا: از شجاعت بدور هست

ثانیا: ممکن هست(ممکن هست) همین ناشناس بودن باعث شود از دایره منطق و انصاف خارج شویم.(صد البته کامنت شما کاملا مودبانه هست، اما بسیاری از کامنتهای که با فرمت  «به فلانی» و در قالب نقد فلانی نوشته میشه حتی از دایره ادب هم خارج میشه، مع العصف. )

ثالثا: مخفیانه نظرات دیگران رو نقد کردن میتواند مصداق بارز «فرار از مسئولیت پذیری» تلقی شود. مسئولیت نظرات انتقادی که از طرف یک فرد ناشناس گفته میشود بر عهده کیست؟ بر عهده هیچکس!

ناشناس نظر نقادانه ای گذشته اما این فرصت را برای بقیه نگذاشته که بعدها با استناد به همان نظر، به وی بگوییند فلانی تو که فلان جا، فلان نظر رو گذاشتی چرا الان این نظر رو میگذاری؟ 

در واقع ناشناس مسئولیت نظر خود بر عهده نگرفته،رهایش کرده و رفته. 

در عوض فردی که همیشه نظراتش رو با هویت مشخص میگذارد مسئولیت همه کامنتهایش را پذیرفته. و این امکان را برای دیگران فراهم کرده که مثلا با استناد به کامنت های پیشین این شخص، بگویند کامنتی که الان گذاشتی با کامنت پنج روز پیشت در تناقض هست. 

شخصی در همین وبلاگ آقای نجفی را دعوت به مناظره کرد. ایشان به همین شخص پاسخ دادند شما من رو میشناسید و با عقایدم آشنایید اما من شما را نمیشناسم، موفق باشید. (پاسخ بسیار بجایی بود) 

البته که بین من و جنابعالی مناظره ای شکل نخواهد گرفت. اما حتی برای یک مباحثه کوتاه دو کامنتی هم بهتر آن است طرفین حداقل شناخت هایی از هم داشته باشند، حداقل بدانند شخص طرف مقابل قبلا چه نظراتی داشته. 

رابعا: به ناچار باید بگویم ناشناسانه نظرات دیگران رو نقد کردن ممکن است مصداق  «در تاریکی سنگ انداختن» تلقی شود. 

    دوم:

این بخشی از کامنت جنابعالیست:

احتمالا مدت زمانیکه طول کشیده تا کامنت من را بخوانید بسیار کمتر از مدت زمانی بوده که برای نوشتن نقدتان بر کامنت من صرف کردید. همین باعث شده قبلا از اینکه اولیاتّ کامنت بنده رو متوجه شوید دست به نقد شوید. 

جمله ایست از یکی از مشاهیر که متاسفانه گوینده اش رو خاطرم نیست، با این مضمون که: سوتفاهم از آنجا شکل میگیرد که طرفین گفتگو حرف همدیگر را گوش میگیرند بخاطر اینکه بتوانند آن پاسخ بدهند نه بخاطر اینکه آن را بفهمند. 

آیا واقعا شما کامنت من رو فهمیدید؟  آیا بخاطر این کامنت من رو خوندید که بفهمید بنده حقیر چه میگویم یا اینکه خواندید که فقط پاسخ بدید؟ 

دوست عزیز ناشناسم، من کجا گفتم قانون رو کلا کنار بگذاریم؟ آیا شما قسمت دوم عرائض بنده را که بلافاصله در ادامه کامنت نخستین آمده خواندید؟ اگر خواندید چرا ثانیه ای با خود فکر نکردید تا ببینید چه گفته شده؟

من مایل نیستم دوباره کامنتی در توضیح کامنت قبلی بنویسم تا سوتفاهمات شما رفع شود، فقط بخشی از کامنت پیشین خودم رو برایتان کپی-پیست میکنم:

 «بلافاصله این سوال پیش میاد که اگر اجباری نباشد خب این آزادی تا به کجا؟ حد یقف این آزادی و رهایی تا کجاست؟ این عطش را آیا نقطه پایانی دارد؟ اگر نداشت چه؟  با کدام متر میتوانیم بگوییم آزادی تا اینجا آری، و از اینجا به بعد خیر.»

شما چه چیزی از این چند خط میفهمید؟ آیا واقعا میتوان این نتیجه بدیع و محیرالقول رو گرفت  که بنا به نظر بنده، بایستی بطور کلی قانون رو حذف کنیم؟! 

اگر دقیقه ای بر کامنت من تامل میکردید متوجه میشدید که اتفاقا این هشدار رو در مورد آزادی و رهایی هم داده ام که نه حد یقفی دارد نه نقطه سیراب شدنی. 

به قول معروف،  جنابعالی  «لا اله» را خواندی ولی  «الا الله» را نه.

+++

این کامنت بنده که خطاب به جنابعالی نوشتم بخش دومی هم دارد که سعی میکنم امروز ادامه آن را ارسال کنم. 

این نظریه واقعا تکراری شده چرا تو ایران به جای حل مشکل همه می خوان صورت مسئله رو پاک کنن .

مهم اینکه تو محیط قرار بگیری و با تصمیم و میل شخصی گناه نکنی در غیر این صورت گناه نکردن تو یک محیط کاملا ایزوله که اصلا امکان گناه وجود نداشته ارزشی نداره .

این مسئله هم در نظر بگیرید که در کنار یک عده آدم مریض که همه جای دنیا پیدا می شند خیلی ها هم تونسن با همکار یا هم کلاسشون ازدواج کنند . اگر این فرصت هم گرفته بشه کجا و چطور دو نفر باید با هم آشنا بشند ؟ 

ولی یه چیزی هم بگم با چاشنی شوخی خداییش مسبب بیشتر این مشکلات شما مردا نیستید؟(دور از جون مردای خوب )خب چاره چیه؟اگه یه زن بخواد متناسب با رشتش کار بکنه(حتی کار بی ربط با رشتش )و یه لقمه نون حلال دربیاره دیگه چی کار باید بکنه؟مگه چند تا اداره  و شرکت هست که مدیرشون زن باشه؟که زنا با خیال راحت برن و فکر کنن مدیرش به ما نظر سویی نخواهد داشت؟ اناهید یه چیزو خوب گفت همین الانشم که شغلای به در بخور اکثرا تو دست مرداس اغلب اقایون دارن دق میکنن که ایهاالناس این زنا رفتن حق مارو گرفتن کار مارو گرفتن ما بیکاریم.اقاجون اگه حق کشی هم وجود داشته باشه این شمایین که حق کشی کردین.جالب هم اینه که همیشه طلبکارین.زنا و مردا نسبت به هم وظایفی دارن و باید چیزایی رو رعایت کنن قبول.هر چند وقت یه بار یه اقا میاد پست میذاره که ما اذیت میشیم و زنا موهاشونو بیرون نذارن ارایش نکنن ما تحریک شدنمون به مو بنده.قوه عقل و اختیارشونو در نظر نمیگرن و مسبب همه مشکلات جنسی رو زنای بی حجاب میدونن.اما رو خودشون کار نمیکنن.که نگاهشونو کنترل کنن.که خودشونو به به کار دیگه سرگرم کنن.که بعد حیوانی ما در برابر بعد انسانی مون هیچه.به اینا توجه نمیکنن.اما من که چند ماهه کاربر اینجام تا حالا ندیدم یه دختر پست بذاره من دوست دارم اونجور که دلم میخواد در جامعه دیده بشم.که من ادم معتقدی نیستم میخوام تو خیابون بدون روسری و مانتو راحت باشم.تو کشوری که متعلق به منم هست و از چهل سال پیش تا حالا تفکر مردمش تغییر کرده.هیچ وقت کسی همچین پستی نمیذاره چون یا تایید نمیشه یا انگ بی ناموس و فاحشه و بیمار جنسی روانی بهش میزنن.قضاوت با خودتونه.

وقتی هم همچین مشکلی پیش میاد یکی نمیاد بگه تقصیر ماست.باید طرز تفکرمون عوض شه.یه زن رو حتی با وجود وجهه پاکی که داره نباید به  عنوان نازکش و عشوه گر و اینا دید در محیط کار.باید صرفا به عنوان یه کارمتد دیده بشه که کار میکنه پولشو میخواد همینو بس.باز میان به زنه نسبتش میدن.یه عده میگن تو بی حیا بازی درمیاری و عشوه میای.باید قسم خدا و قران بخوره که به خدا اینجوری نیست من ادم موجهی ام حتی ارایشم نمیکنم.باز یه عده بهش میگن دروغ میگی و دربهترین حالت میگن کارتو ول کن بشین خونه.کمتر کسی میگه تف به اون ذات کثیفش که فرق محیط کار  و رخت خوابو نمیدونه اون مدیر.هیچکی نمیاد بگه ای لعنت بر ما که یه دختر عفیفه در محیط کارش امنیت جنسی نداره.همین کاراتونو ادامه بدید.اره حق باشماست همیشه زنا مقصرن.ولی خدا عادله

***خطاب به آناهید و سیاوش و پسر خوب***

 من خودم یک خانوم شاغل در دانشگاه هستم. در کامنت ها گفتم که من با شاغل بودن خانوم ها به هیچ وجه مشکل ندارم.

محیط هایی مثل دانشگاه، شرکتها، ادارات و ... که قراره ارتباطات پی درپی باشه ماجراش با جایی مثل خیابون و سینما زمین تا آسمون متفاوته. عزیزان بعد از چهل سال یه نگاه به جامعه بندازید. ببینید واقعا طی این سال ها فضا بازتر شد یا بسته تر؟ قطعا بازتر شد. حداقل ده ساله که این حد از آزادی رو داریم. چرا تو  این ده سال که این همه ارتباطات از طریق محیط کار و شبکه های اجتماعی افزایش پیدا کرد اماااا بنیان خانواده بیشتر فرو پاشید؟؟؟؟ این آزادی قرار بود باعث پیشرفت باشه؟ چرا پسرفت کردیم؟ پس یه جای کار میلنگه. بریر واقعیت اروپا و امریکا رو ببینید.

دوستان عزیز... آدم وقتی میخواد مدرسه هم بره بااااید تابع قوانین اون مدرسه باشه . نمیتونه بگه من تافته جدا بافته هستم و قوانینش رو قبول ندارم. طرح قانون و سپس اجرای درست قانون، نشان قدرت یک جامعه سالم هستش.

در نهایت کار همراه با آرامش، حق ما خانوم هاست.

به به سیاوش (بخش دوم) 

در بخش دیگری از کامنت تون گفتید از نظر شما حد یقف برای استفاده از اجبار در حد همین محل کار و دانشگاهست. 

بسیار خب، فرض را بر این میگذاریم این حد یقف نظر نهایی شماست و مثلا فردای تفکیک جنسیتی دانشگاه و محل کار، پیش خودتان نگویید کار که از محکم کاری عیب نمیکند لذا بد هم نمیشد دامنه این تفکیک رو به جاهای دیگر هم کشاند.  

بسیار خب، قبول.

 

اما بشنوید این خبر رو که سایت تابناک به نقل از  "ایرنا" منتشر کرده:

واقعا چه تضمینیست فردای روزی که محل و کار و دانشگاه تفکیک شد، عده ای که هنوز عطش شان سیراب نشده هوس نکنند راه بیفتد دنبال تفکیک تئاتر و سینما و غیره و غیره. با این نیت که کار از محکم کاری عیب نمیکند، ریشه شَرّ اکبر را خشکاندیم حالا برویم سر خشکاندن ریشه شر اصغر. 

 خلاصه خیالشان از بابت فتح دانشگاه و محل کار آسوده شده و راه میفتند دنبال فتح سنگرهای بعدی. 

  

در بخشی از کامنت تون گفتید:

اما بنده مایلم دوباره این نکته مهم  که از دید شما مغفول مونده رو  یادآور شوم: استدلال همین افرادی که مراسم تئاتر قوچان را به دلیل مختلط بودن برهم زدند،  عینا مشابه همان استدلالیست که میگوید دانشگاه و محل کار باید تفکیک شود. 

به به سیاوس(بخش سوم) 

در بخش دیگری از کامنتون فرمودید

 «تا چند سال پیش خیانت و فحشا در کشور ما بسیار کم بود. ولی از وقتی اختلاط زیاد شد ما هم درست مثل جوامع غربی دچار انواع فحشا و خیانت شدیم» 

صحت یا سقم این گفته جنابعالی موضوع بحث بنده نیست. نظر شما هر چه باشد برای من محترم. اما میخواستم بدانم آیا این نظر به پشتوانه یک پژوهش تحلیلی-تجربی صادر شده یا صرفا نظر شخصیست؟ 

اگر پژوهش تجربی در این زمینه سراغ دارید خیلی خوشحال میشم در اختیار ما هم قرار بدهید اگر هم صرفا یک نظر شخصیست که خب باز هم برای ما محترم. 

اما تفاوت هست بین نظری که پشتوانه اش تنها دیده ها و شنیده های موردی صاحبش باشد و یک ادعایی که به پشتوانه یک پژوهش جامع تجربی صورت گرفته.

فرض کنیم افزایش فحشا و خیانت را بپذریم(که علی الظاهر پذیرفتنیست) اما واقعا از کجا معلوم این افزایش بخاطر اختلاط صورت گرفته بین زن و مرد در محیط دانشگاه و محل کار هست؟ شما در این زمینه پژوهش تجربی سراغ دارید؟ 

این رو بخاطر این گفتم که ماها(من و شما و دیگران) کمتر پیش میاد بگوییم  «طبق نتایج فلان پژوهش...». اما تا دلتان بخواهد بدیهیاتِ کلی در ذهنمان شکل گرفته که تنها پشتوانه اش مشاهدات جزئی و موردی خودمان هست. 

واقعا از کجا معلوم افزایش فحشا به سبب اختلاط صورت گرفته در محل کار و دانشگاهست؟ بر اساس کدام پژوهش؟ 

چند مدت پیش کلیپی دیدم در فلان کانال تلگرامی که آخرش  «نیوز» هست. از قبل میدانستم در این کانال کلیپ های جعلی و شایعات کذب فراوان هست، الی ماشالا. گفتم این هم احتمالا از آن کلیپ های ساختگیست. اما چند روز بعد مشابه همین صحنه را عینا با چشم خود دیدم؛ صبح که میخواستم از خانه به محل کارم بروم دیدم خانم جوانی، حدودا 25تا 30ساله، با تیپ امروزی، در حال گشتن سطل زباله هست. کمی تامل کردم، دیدم آن خانم جوان سطل زباله ها رو یکی یکی میکاود تا مگر تَه مانده غذایی، لباس کهنه ای یا چیز به درد بخوری بیابد. 

این خانم جوان، که اتفاقا زیبا هم بود، چقدر مستعد افتادن در دام فحشاست؟ 

البته من هم پژوهش تجربی جامعی سراغ ندارم که به پشتوانه آن ادعا کنم  فقر عامل اصلی افزایش فحشا در ایران هست. اما خب این هم یک نظریست در مقابل نظر شما که گفتید از وقتی اختلاط در دانشگاه و محل کار زیاد شده، فحشا هم زیاد شده. 

در اینگونه موارد، تصویب قانون بایستی در نهایت خساست و وسواس انجام بشه،نه با سخاوتمندی. 

این از اسم 

ببینید دوست عزیز من کاری به حاکمیت ندارم 

کاری به این ندارم که چرا در این چهل سال چنین نشده است و چنان نشده است 

من فقط دارم درباره ضرورت حفظ بنیان خانواده و اخلاق صحبت میکنم 

اصلا کاری هم به دین و مذهب خاصی ندارم 

من میگم تفکیک جنسیتی در محل کار و تحصیل لازمه 

و حد یقف تفکیک جنسیتیه 

شما میگید چه تضمینی هست که بعدا کار به تفکیک در خیابان و تئاتر و فلان کشیده نشه 

هیچ تضمینی نیست و حرف شما هم بی ربطه 

حرف شما به این معنیه که جلوی فساد و خیانتو نگیریم 

از ترس اینکه یه عده ای تندرو ممکنه در آینده پیدا بشن که بخوان محدودیتا رو بیشتر کنن !

خوب برادر من پس اگه اینکارو نکنیم 

وضعیت اخلاقیات و بنیان خانواده ها چی میشه ؟

ببینید اصولا تفکیک در جایی ضروری هست که زن و مرد نامحرم 

در دراز مدت با هم در ارتباطن 

مثل دانشگاه یا محل کار که فلان آقای زن دار ممکنه تعلق خاطر به همکار یا همکلاسی دخترش پیدا کنه 

یا فلان خانم متاهل اونقدری که با همکار مردش وقت میگذرونه در طول شبانه روز با شوهرش وقت نمیگذرونه 

اینا زمینه فساده 

نه خیابان و بازار و ...

در خیابان فرصتی برای تعلق خاطر پیدا کردن نیست 

زمینه فساد اساسا در اینجور محیطا کمتر فراهمه و نیازی هم به تفکیک جنسیتی در اینجور محیطا نیست 

شاید هم عده ای تندرو باشن 

که بخوان به این محیطا هم گیر بدن 

ولی من کاری به اون موضوع ندارم 

فعلا موضوع چیز دیگه ست 

چقدر احتمال داره یک فرد در خیابان که محل عبور و مروره و کسی به کسی توجه نمیکنه خیانت کنه یا مرتکب فحشا بشه ؟

دارم از احتمال حرف میزنم 

مسلما غیر ممکن نیست 

ولی قبول کنید احتمالش واقعا در مقایسه با محیط کاری و تحصیلی مختلط کمتره 

بعد شما مسئله فقر و فحشا رو عنوان کردید 

و اینکه مثلا یک زن ممکنه از شدت گرسنگی به فحشا کشیده بشه 

دوست عزیز 

چرا موارد نادر رو مثال میزنید 

خوب چه تعداد از معضلات اخلاقی ممکنه به این دلیل به وجود اومده باشه 

بهتره واقع بین باشیم 

اکثریت موارد فساد و خیانتی که در اجتماع ما رخ میده 

از فقر و گرسنگی نیست 

اکثرش از قرار گرفتن دو موجود غیرهمجنس که به طور غریزی به هم کشش دارن در کنار هم در طولانی مدت ایجاد میشه

مثل همین پستی که اخیرا گذاشته شد در رابطه با اون رئیس شرکت و کارمند خانم 

من در محل کار خودم 

دارم روزانه ده ها نمونه اینجوری رو میبینم 

حالا تا کجا میتونم این مسائلو ندید بگیرم 

و سرمو زیر برف کنم 

و بگم که نه مشکل از محیط مختلط نیست 

و تا زمانی که تحقیق و پژوهشی صورت نگرفته نمیشه قضاوت کرد 

و چه بسا این فسادها ناشی از فقر و گرسنگی باشه 

و ربطی به محیط مختلط نداشته باشه !

برادر من ول کن این حرفا رو 

دیگه عیان تر و آشکارتر از اینم 

مگه میشه چیزی وجود داشته باشه 

چطور میگید هیچ نشانه ای ازینکه تفکیک جنسیتی میتونه کارامد باشه نیست 

چهل پنجاه سال پیش 

قانون تفکیک جنسیتی نبود 

درسته 

ولی چند درصد از دختران ما اون موقع پاشون به داشنگاه باز شده بود 

یا در محیط مختلط مشغول به کار بودن ؟

که شما میگید در گذشته با اینکه قانون تفکیک جنسیتی نداشتیم 

فساد کمتر بوده با توجه به مشاهدات و تجربیات بزرگترها ؟

خوب معلومه که در زمان قدیم کمتر بودن فساد به دلیل کمتر بودن اختلاط بوده 

هرچند قانون تفکیک جنسیتی نبوده 

چون نیازی به چنین قانونی نبوده در اون عصر 

و مردم خود به خود تفکیک شده بودن 

ببینید من اصلا کاری به اینکه 

حکومتی چه اسم و عنوانی رو یدک بکشه ندارم 

چیزی که روشنه اینه که حتی در حکومت امام زمان هم اگر دختران و پسران در محیط های مختلط دائمی در کنار هم باشن 

روز به روز فساد بیشتر خواهد شد 

( حالا حکومت امام زمانو مثال زدم 

در مثل مناقشه نیست )

پس اگر در این حکومت 

تفکیک جنسیتی به قول شما کارساز نبوده 

به این دلیله که اصلا انجام نشده 

برادر من 

میبینید که دانشگاه ها مختلطن و 

درمورد جو حاکم بر اونها که جای هر چیزی هست به جز درس خوندن 

من چیزی نگم بهتره 

محیطای مختلط کاری هم 

به حدی فساد درشون زیاده 

که من دارم با چشم خودم میبینم کار به شوخی رکیک جنسی بین کارمندان زن متاهل و مرد متاهل هم کشیده شده 

کار به نیشگون گرفتن پسر مجرد از زن شوهردار که همکارشه هم رسیده 

حالا یه عده هی بیان 

سرشونو زیر برف کنن و بگن نه مشکل از یه جای دیگه ست 

از کجا معلوم به خاطر اختلاط باشه !

عزیز من بهتره بپذیریم 

نفس انسان سرکشه 

چه ضرورت و فایده ای در اختلاط هست 

که یه عده با تفکیک جنسیتی مخالفن ؟! 

مگه اختلاط ویتامین داره 

یا قراره راندمان کاری تو مخیط مختلط بیشتر بشه 

که یه عده به چشم یه ضرورت اجتناب ناپذیر نگاهش میکنن ؟!

اما در مورد تئاتر گفتید 

خوب چند درصد از مردم قرار به شغل هنرپیشگی روی بیارن ؟! 

یک درصد دو درصد 

آیا منطقیه که ما بگیم 

چون تفکیک جنسیتی در بین اون قشر هنرپیشه غیرممکنه 

پس بقیه جامعه هم باید ازونا تبعیت کنن ؟!

آقا لازمه سینما و تئاتر اختلاطه 

ولی آیا اختلاط لازمه بقیه مشاغل هم هست 

خیر نیست 

پس بهتره تا حد ممکن ساختارهای یک جامعه به نحوی باشه 

که پیشگیری بشه از فساد جنسی و اخلاقی 

شما با تصویب قانون مخالفی با تفکیک جنسیتی مخالفی 

پس میشه بپرسم اصولا 

برای حفظ جامعه از فساد 

و اینکه بنیاد خانواده بیش از این آسیب نبینه 

چه راه حلی ارائه میدید ؟

خوب کسی که یه راه حلی رو نقض میکنه 

دست کم باید راه حل جایگزین ارائه بده 

هرچند که دلایل نقضتون هم به نظر من قانع کننده نبود 

به آقای هویت برباد رفته

در مورد ایدولوژی من هم موافقم که بد چیزیست. 

 

ایدولوژی شأنش را فراتر از آنی میداند که سر بر آستان تجربه فرود بیاورد. 

در ایدولوژی ها، تجربه و یافته های علمی تنها زمانی معتبر دانسته میشود که تایید کننده همان ایدولوژی باشد. وگرنه به هیچ گرفته میشوند.

در ایدولوژی ها، حرف آخر همان اول زده شده. 

ایدولوژی ها وعده های بلندی میدهند. پر سر و صدا هستند و  پر هزینه. 

ایدولوژی ها به دنبال تقدس اند، چرا که تقدس بهترین شگرد هست برای فرار از پاسخگویی. 

در ایدولوژی ها، اعتراف به اشتباه نوعی ننگ و عار شمرده میشود. از این جهت هست که اصلاح رویه های نادرست، هزینه هنگفتی میطلبد. هزینه ای به بزرگی وادار کردن یک ایدولوژی به تغییر مرام و منش خود. 

ایدولوژی ها نیت خیّر دارند. اما در اداره جامعه، روش ها از نیت ها مهمترند. مثلا فیدل کاسترو رهبری بود شرافتمند که از روی خیرخواهی چهل سال بر مردمش تنگ گرفت.

در نظامات ایدولوژیک، هیچ مصلحتی بالاتر از حفظ همان ایدولوژی متصور نمیشود. شاید همه این جمله رو شنیده باشیم که  «حفظ نظام از اوجب واجبات هست...» اما شاید ادامه این جمله رو نشنیده باشیم که گفته شده  «... حفظ نظام حتی از حفظ جان انسان هم واجب تر است...». شاید تعجب کنید اگر بگویم در ادامه این جمله گفته شده «... حفظ نظام حتی از حفظ جان امام زمان هم واجب تر است» . گوینده این جملات، انسان شریفیست که جز سعادت دنیا و آخرتِ آدمیان نیتی نداشته. در فقه هم قائده ای وجود داره بنام  «واجب و اوجب» که میتوان با اتکا بدان، جمله بالا رو توجیه کرد. اما چه ظلم ها و بهتان ها و فجایعی که بعدها با استناد به همین حرف ایشان، بر مخالفان روا داشته نشده. 

در ایدولوژی ها، هر روش ناراستی اگر در خدمت ساختارهای موجود باشد، موجه دانسته میشود. در فقه قائده ای وجود داره بنام  «دفع افسد به فاسد». این قائده اتفاقا از قوائده مترقی فقهیست. اما امان از روزی که چنین قائده ای در خدمت ایدولوژی قرار نگیرد. بلا به دور، در این صورت هر روش فاسدی، با توجیه دفع افسد، موجه دانسته میشود. 

در ایدولوژی ها، حاکمان درک دقیقی از جامعه ندارند. بهمین خاطر هست که در خبرها گفته شد تابستان97، آرامترین تابستان چهل سال اخیر بوده!

بنده بنا به دلایلی، تصمیم گرفتم همه روزه، دو الی سه ساعت مانده به غروب آفتاب، در سطح شهر مسافرکشی کنم. تجربه بسیار جالبیست. چند ماهی از این تجربه میگذرد. چقدر که اندوه و سرخوردگی و یأس و گله و شکایت و بغض و نفرت و خشم فرو خورده شده در بین مردم دیدم. حتی یک نفر(حتی یک نفر) پیدا نشد که  از حکومت دفاع کند. البته احتمالا در بین مسافران افرادی بوده اند که همچنان حامی حکومت اند، اما حتی یک نفر از این ها هم حاضر نشد در بحث هایی که بین مسافران پیش میآید بگوید حکومت آنقدرها هم بد نیست.

مسافران من از همه قشری بودند؛ جنوب شهری، بالا شهری، مذهبی، غیرمذهبی، سنتی، مدرن . از طرفی جد و جهد خاصی داشتم که به حرفهای مسافرانم جهت دهی ندهم، بگذارم هر چه میخواهند بگویند. چیزی که در این مدت بر من عیان شد اینست که مردم به مثابه باروتی اند در انتظار یک جرقه. اگر فکر عاجلی نشود هر آن ممکنست انفجاری رخ دهد که عواقبش را خدا داند و بس. حال ممکنست این جرقه تا پنج سال و  ده سال و بیست و سال دیگر هم زده نشود، اما امان از روزی که زده شود. 

با این حال در خبر ها آمد که گفته شده تابستان امسال، آرامترین تابستان این چهل سال بوده. بهمین خاطر هست که گفته میشود ایدولوژی ها در اوج قدرت، غافلگیر میشوند. 

پ ن:آن جمله که گفتم مردم به مثابه انبار باروتی در آمدند جمله احساسی و هیجانی و اغراق آمیز نیست. اگر درصدی اغراق و احساس و هیجان در این جمله میبینید فقط دو ماه در سطح شهر مسافرکشی کنید و سعی کنید بیطرفانه مردم را به حرف در بیاورید ببینید چه میگویند. 

ظاهرا ما با همدیگه اختلاف نظر زیادی داریم. که خب  اشکالی هم ندارد. هیچ ضرورتی هم نیست همه مثل هم فکر کنیم. 

علی ای حال بنده تقریبا همه حرف هایی که در این مورد بخصوص قرار بود به شما بگویم در همان سه چهار کامنت پیشین عرض کردم. چنانچه آن حرفها، شما رو متقاعد نکرده-که نکرده-دیگر حرف تازه ای ندارم. 

به فرض که برای جدا کردن محیط کار خانم‌ها و آقایان قانون هم تصویب شود. هدف این است که پول بیت المال بیهوده تلف نشود و کار مردم به بهترین شکل راه بیافتد و افراد غیرمتخصص امور کشور را در دست نداشته باشند. هدف اصلی که ایجادکردن محیطی غیرمختلط نیست! یعنی اینکه هدف وجود یک اراده مگر ایجادکردن یک محیط غیرمختلط است؟ بهترین کار کوچک سازی دولت و ایجاد دولت الکترونیک است. به این صورت مشکلات مهم دیگری نیز قابل رفع خواهند بود. حتی اگر چنین قانونی هم تصویب شود احتمالا ادارات دولتی به این سمت حرکت می‌کنند که اصلا کارمند خانم استخدام نکنند، تا مشکلی از این جهت نداشته باشند. در مورد شرکت‌های خصوصی کوچکتر که بیشترین موارد اختلاط در آنها وجود دارد، نظارت بر اجراشدن چنین قانونی اصلا امکان‌پذیر نیست. مشکل اصلی از جای دیگری است! خشت اول چون نهد معما کج تا ثریا می‌رود دیوار کج! در کشور ما خشت اول کج نبوده، خشت دوم کج شده! الان هم این کجی به جایی رسیده که دیگر صاف کردنش بسیار سخت و غیرممکن شده! فقط می‌توان منتظر بود که کج شدن دیوار به جایی برسد که دیوار بریزد و دوباره به صورت اصولی و صاف ساخته شود!

آقای نجفی این پست را در قسمت پیشنهاد مطلب به سایر کاربران قرار دهید.

اسم فیلمی که می گید چی هست؟

به سوال کننده 

40 سال همفکرای شما هر کاری خواستید کردید مردم قیم نمی خواند نهایتش میشه شبیه خارج که وضعشون به مراتب از اینجا بهتر هم اخلاقی هم علمی از هم نظر از اینجا بهترند خودتونم خوب می دونید یک نفر حاضر نیست از کشورهای غربی مهاجرت کنه به جمهوری اسلامی حتی برای یک ماه ولی از ایران مسلمانهاش هم می خواند فرار کنند به هر شیوه ای که شده -- همین مدیر که به خانم نظر داره برید ببینید چه وضویی می گیره و چه جای مهری رو پیشونیش هست --من 32 سالم مجردم همه جوره هم نیاز دارم با این اقتصاد مزخرف امیدی هم به اینده ندارم کلی همکار خانم مجرد دارم سرپرستشونم هستم ولی یکدفعه نشده بهشون نگاه بد بکنم چه برسه بتونم حرفی اینجوری بزنم اقا تربیت شما مشکل داره فرهنگ ندارید به جای تفکیک یک فکری به حال اخلاق بکنید شعور پیدا کنید 40 سال دار و دسته شما داعشیان این کشور رو ویرانه کرده بس کنید دیگه صبر تحمل این مردم تموم میشه حیا کنید