با سلام خدمت همه دوستان
دختری 22 ساله هستم. از ترم چهار دانشگاه یعنی وقتی 20 ساله م بود یه آقا پسری از همکلاسی هام دورادور بهم ابراز علاقه میکرد و واسطه های دختر میفرستاد! اما هرگز خودش مستقیم ابراز علاقه نکرد فقط یه بار گفت دسته جمعی که بیرون میریم شما هم بیاین که خب منم قبول نکردم. چون از تفریحات اینجوری خوشم نمی اومد.
بعد از اون دیگه ارتباطی نداشتیم حتی سلامم نمیکردیم، تا اینکه یکی از دوستام رو واسطه کرد تا از طریق اون پا پیش بذاره! دوستم هر چی بهم میگفت ازش خب منم میگفتم بهش بگو مستقیم بیاد به خودم بگه و ارتباط بگیره و اینا، اما دوستم همیشه میگفت قصدش ازدواجه خجالت میکشه ازت و روش نمیشه. در عین حال هم میگفت که خوشبحالت چنین پسری عاشقت شده!
تا اینکه بعد 6 ماه فهمیدم پسره بعد دو سال پیگیر شدن و گیر دادن های نامحسوس و زوم کردن به من و ادعای عاشقی که همه جا رو پر کرده بود، رفت سراغ اون دختره و پشیمون شد. اینم بگم که من اصلا اهل دوست پسر بازی نیستم و خیلی سرم تو کار خودمه.
برام سوال شده که چی شد دقیقا و چرا یهو ول کرد؟! یعنی پسرها انقدر عشق شون زود از بین میره؟ یک حس بدی گرفتم که فکر میکنم هیچ وقت مورد قبول یکی واقع نمیشم و از اون موقع همش ترس دارم از اینکه همسر آیندمم منو بخاطر یکی دیگه ول کنه! دیگه نمیتونم به عشق کسی اعتماد کنم و همش فکر میکنم دروغه.
بدون اینکه رابطه ای داشته باشم چون تو دلم باورم شده بود خیلی ضربه بدی خوردم. نمی دونم واقعا الان چه فکری بکنم نسبت به خودم و اون آقا پسر و دوستم و مفهوم عشق و ازدواج درسته ؟
مشکل کجاست بنظرتون؟
ممنونم از همگی
← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)
- ۳۸۹۵ بازدید توسط ۲۸۴۴ نفر
- چهارشنبه ۷ آذر ۹۷ - ۱۸:۲۶
