خانواده برتر

سلام دوستان

من در مورد یه مسئله تو زندگیم مدت خیلی زیادیه به دو راهی بزرگی خوردم. 23 سالمه و علاقه زیادی به ازدواج دارم و از یه طرف دیگه علاقه زیادی به دنبال کردن رشته ای که دوستش دارم و همچنین کار در آینده دارم ( چون به نظرم واسه یه خانم لازمه یه شغل و درآمد داشته باشه و همیشه تو خونه نمونه. بنظرم بیشتر مشکلات بین زن و شوهر ها یکی از دلایلش میتونه همین تو خونه موندن خانوما باشه که باعث میشه به مسائل کم اهمیت بیشتر فکر کنن و شاخ و برگ بدن و باعث مشکلات بین دو طرف بشه) .

در حال حاضر دانشجو هستم ولی رشته و دانشگاهی که درس میخونم هیچ کدوم مورد علاقه و قبول من نیست اصلا و حتی روز به روز هم تو اون جو و اون رشته احساس میکنم اعتماد به نفسم رو از دست میدم. بنا به دلایلی مجبور به انتخاب این رشته و دانشگاه توی شهر خودمون شدم.

ولی هیچوقت رشته ای که دوست داشتم از ذهنم خارج نشد و همیشه از این بابت که واسه هدفم تلاش نکردم از خودم ناراضیم . مخصوصا اینکه اکثر دوستان راهنمایی و دبیرستانم همه رشته ها و دانشگاه های عالی قبول شدن و واقعا هم براش زحمت کشیدن. خب این از این موضوع .

موضوع دیگه ای که هست من ازدواج رو دوست دارم و مهمترین معیار مد نظرم یه پسر مذهبی و حتی الامکان پاسداره. من این وسط موندم چیکار کنم؟ بنظرتون اگه از اول شروع کنم درس بخونم واسه کنکور و دوباره از اول دانشگاهم رو با این سنم شروع کنم دیر نیست ؟ اگه رشته ای که دوست دارم رو ادامه بدم ( جزء رشته های تجربیه ) با توجه به اینکه کیس مورد نظر من مذهبیه به نظرتون واسه ازدواج به مشکل نمیخورم؟ یا اصلا موافقت میکنن همچین پسرایی به کار کردن خانوم شون؟

میترسم از اول شروع کنم و تو ازدواجم به مشکل بخورم. هم از این جهت که رشته و اینکه تازه دوباره میخوام دانشگاه رو شروع کنم و حداقل چهار سال درسم ادامه دار میشه باعث از دست دادن موردای خوب مد نظرم بشه با توجه به اینکه ممکنه با این دو موضوع کنار نیان. نه میتونم بی خیال رشته مورد علاقم بشم و نه ازدواج.میشه دوستان مذهبی لطف کنید یکم منو راهنمایی کنید و هر پیشهاد یا نظری دارید در این مورد بهم بگید؟

سوالای اصلیم اینا هست:

1_سنم واسه یه شروع جدید دیر نشده؟

2_اینکه از اول بخونم دانشگاه و یه رشته جدید رو شروع کنم باعث از دست دادن موردای خوب ازدواجم با معیارای مد نظرم نمیشه؟ ( با توجه به اینکه شاید چهار سال دوباره درسم ادامه دار بشه و خب آقایون مذهبی با این مورد مشکل داشته باشن! )

3_میترسم این همه وقت و هزینه بذارم واسه علاقم ولی در نهایت با توجه به اینکه مثلا طرف مقابلم مذهبیه اجازه کار کردن رو بهم نده. واقعا همچین چیزی ممکنه؟ یعنی پسرای مذهبی حاضر نیستن اجازه بدن خانومشون دنبال علاقه و هدفش بره و کار کنه؟ حتی کمک هزینه زندگیشون بشه؟

من اطرافم آدمای مذهبی زیاد نیست و واسه همین با روحیه آقایون مذهبی آشنا نیستم.

ممنون