با عرض سلام خدمت تمام هموطنان
راستش مسئله ای که برام پیش اومده اینه که حدود چند ماهی هست که آدم ترسویی شدم! همیشه فکر میکنم مقصر خودمم به اصطلاح آدم فقیر و ساکتی شدم هیچ کس باهام مشکلی نداره بجز خودم.
من کلاس های روانشناسی خیلی رفتم ، چون مربی ورزشیم اجبار کرده بود در کنار درس کتابم بخونیم ( تقریبا از پارسال تا حدود زیادی به خود شناسی رسیدم) چند وقتیه خیلی فقیر و ساکت شدم احساس میکنم این طوری حقم خورده میشه ، همش فک میکنم بی عرضه شدم.
مثلا خونه دوستام میرم نمیتونم راحت باشم خیلی خجالتی شدم خیلی کم رو شدم دقیقا حس میکنم ی بیماریه اما اسمش رو نمیدونم، خیلی رو رفتارم با دیگران حساسیت به خرج میدم ، همش با استرس صحبت میکنم که نکنه کسی ناراحت بشه.
در صورتی که قبلا اینطوری نبودم. خیلی بقیه رو از خودم بالاتر میبینم این خیلی بده. من ترم ۶ مهندسی مکانیک یه دانشگاه دولتی معتبرم تا ترم ۳ درس نمیخوندم اما از اون به بعد خدا رو شکر هر ترم کل درسام و پاس کردم. هیچ مشکلیم ندارم که بگم باعث شده احوالم این طوری بشه.
قطعا میدونم راه درمان داره و از شما میخوام که نظراتتون رو بگین.راستی من جز طرفداران خانواده برترم فقط اسممو تغییر دادم و تا حدود زیادیم شما رو میشناسم. عباس و targolvargol و زهرا دختر ایرانی و... شما حتما نظر بدین چون برای پست هاتون نظر دادم همیشه .
سپاس از اینکه وقت گذاشتین.
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۳۹۳ بازدید توسط ۱۰۵۵ نفر
- پنجشنبه ۳ اسفند ۹۶ - ۱۹:۲۸
