خانواده برتر

تنها خواهشی که دارم اینه که با این تردیدها احساسات دخترا رو به بازی نگیرید , زیاد دیدم بین دوستانم که به افراد مشابه شما برخوردن و از لحاظ احساسی آسیب دیدن . هر وقت از خودتون و تصمیمتون مطمئن شدید مستقیم یا غیر مستقیم ابراز کنید وگرنه هیچ وقت دختری رو بیهوده امیدوار نکنید.

سلام. شما باید باور کنید که خودتونم کامل نیستید.. دنبال دختری ایده ال میگردید درحالیکه بعید میدونم خودتون ایده ال باشید چون بهرحال هر آدمی یک عیب و ایرادی داره.

حالا راه حل:
اول از همه باید معیاراتون رو مشخص کنید.. و بعد درجه بندی کنید و به هرکدوم نمره بدید.. و یک به اصطلاح Bottom line هم درنهایت مشخص کنید.. اگه کسی اون خط قرمز رو رد بکنه که هیچی, کنار بذاریدش.. بعد میرید سراغ اولویت های مهم... اونایی که مهم ترین ها هستن رو اگه که داشت, پس روش فکر کنید.. مرحله آخر هم ببینید اون معیارهایی که اهمیت متوسطی دارن رو اگه احیانا نداشتن یا توش میلنگیدن رو چشم پوشی کنید ازش.

تمام شد!

مشکل تو تنها نیست

با سلام ریشش سن بالا و کما گرایی عدم شناخت از خود واقعی و تحت تاثیر قرار گرفتنه

  نتیجه این وسواس ما اینه ؛          تموم عیدا، محرما، عروسیا، عزاداریا، مسافرتا، نذری پزون ها، خرید کردنا، تولدا، یککککککککه و تنها هستیم و هر سال هم وضع همینه، همه دارن عقد و عروسی و بچه اول و بچه دوم و پشت سر میذارن ، ماهم همچنان رو جامون استند بای وایسادیم، زندگیمون هم اصلا جلو نمیره اصلااااااااا انگار که رو ترد میلیم،                            بی خیال شو برادر من، مگه قراره چند سال عمر کنیم، همش که رفت،               درسته که "عشق آمدنیست نه آموختنی"  اممممما چی کار کنیم که واسه همه نمیاد، یا علی کن یه اتفاقی میفته دیگه بلاخره

دهه سوم زندگی بین سنین 20 تا 30 هست .ولی فکر کنم منظور شما دهه چهارم هست .

منم همینم همش تو تردید ولی  زمانی که مسمم ام اونا تردید دارن کلا داستان دارم 

منم برای انتخاب پسرها دچار تردیدم اگه راه حلی پیدا کردین منم در جریان بذارین 

سلام.به نظر من کسی که میخواد ازدواج کنه قبلش باید بدونه چی میخواد و اولویت هاش چی هستن ازدواج تخم مرغ شانسی نیست بری جلو بگی هرچی پیش اومد،قبلش ادم باید به شناخت خوبی از خودش و دنیای اطرافش رسیده باشه.این تجربه خود منه:درصد بالایی از آقایون حتی نمیدونن با خودشون چند چندن!به نظر من منشا تردیدها اینه که دقیقا نمیدونید چه همسری با چه مشخصاتی میخواید.شاید نظرات دوستان تا حدی کمکتون کنه ولی مشکلتون رو برطرف نمیکنه،حتما با یک مشاور مشورت کنید.موفق باشید

توهم بیکاری به خدا 

پسرای بالای ۳۰سال دچاروسواس میشن متاسفانه....اخرشم نمیتونن انتخاب خوبی داشته باشن اینودیدم تواطرافم که میگم.....انقدرروی زیبایی دخترامانورمیدین که سنتون میره بالاواخرشم....

به طور کلی وقتی سن بالا می ره از اونجایی که شرایط شما هم بهتر میشه توقع بالا میره , حالا اگه طرف کمال طلب هم باشه دیگه ازدواج سخت میشه و فرد دائما دچار تردید میشه , حتی اگه کسیو انتخاب کنه و ازدواج کنه بازهم به این فکر میکنه که واقعا زن خوبی داره ؟! ایرادات زنش هم بیشتر به چشمش میاد و خودش رو سرزنش میکنه , اگه هم به یکی بهتر از زنش بربخوره که دیگه واویلا.

سلام

تو دهه چهارم زندگی یعنی بعد 30 سالگی وسواس در ازدواج تشدید میشه و انتخاب سخت تر و دلیلشم اینه که چون فرد توانسته در گذر از دهه سوم زندگیش از لحاظ شغلی و مادی موفقیت هایی رو کسب کنه معیارهای تغییر میکنه و ایده آل گرا میشه. شما هم اگه یکم معیارهاتونو پایین بیارید مشکل حل میشه و گرنه هیچ کس کامل نیست و همه ایده آل ها تو یکجا جمع نمیشه.امیدوارم موفق باشید.

شما تو تصمیم گیری مشکل داری.

هیچ کس کامل نیست یادمه یه خواستگار داشتم تنها به خاطر چن سانت قد از موقعیت زیبایی و مالی و خانوادگی و اخلاقی و پاکی من عبور کرد رفت یه دختر که قد بلند بودو گرفت دختره ن زیبایی داشت ن تحصیلات الآن چاق شده شده بشکه از یه خانواده ی فقیر که خودشم ششمین دختر بود. من روز به روز جوان تر و زیبا تر و باکمالات تر اما اون دختر شده یه دیو بعد از دوتا بچه.

خب  با دختری که از توپایینتر ولی جذبش میشی ازدواج کن 

شما دچار وسواس شدی و بخاطر وسواس خیلی روزای شاد و قشنگ رو که میتونین و حقتونه که داشته باشین و دارین از دست میدین..... بیشتر تو ازدواج به دل نشستن و اخلاق مهمه ... ببین شما دنیاییم ملاک ای دیگه رو بالا پایین کنین برین تو زندگی  میفهمین که هیچکدوم به پای این دو تا نمیرسه...به دل نشستن که خودتون متوجه میشین یعنی کسی تا حالا نبوده که بهش کشش داشته باشی جوری که نخوای از دستش بدی؟؟؟

با کسی ازدواج کن که تو رو برای خودت بخواد.همش دنبال دختری نباش که همه چی تموم و پووولدااره.حتی اگه بابای دختر وضعش خوب نیس زیاد ولی دختره خوبه و چهره خوبی هم داره نگو وضعش خوب نیس نمیخام.اتفاقا اون بهتر باهات زندگی میکنه.چون همیشه یجورایی نداشته بیاد با تو زندگی کنه قدرتو میدونه.چشمتو باز کن شاید هنوز کسی اون دوردورا هس که چشم انتظاره بری خواستگاریش ولی تو بخاطر اینکه کامل نبوده هیچوقت نرفتی.در پناه خدا

نگفتی گیرت رو چی بیشتر هست؟؟؟ بیشتر توضیح بده ببینیم واقعا ایراد داشتن خانمایی که رفتی دیدی یا الکی داری عیب رو دختر مردم میزاری

فکر کردن از شک نشات میگیره و شک از ترس. شما انقدر فکر میکنی چون میترسی و همین ترس اخر سر بر شما غلبه میکنه. کتابی هست به اسم قورباغه ات را قورت بده، که منظور از قورباغه مشکل هست و یک فیلسوفی به اسم نیچه میگه گاهی بدون فکر کردن قورباغه چرب و چیلی را قورت بده، منظور اینه که گاهی اوقات به جای فکر کردن زیاد به مسئله ای اون رو انجام بده و اون مشکلت حل میشه، البته این به معنای بی فکری نیست به معنای فکر کردن به اندازه هست نه بیش از حد که اخر سر هم بی نتیجه میشه. نکته مهم اینه که گفتی هر کدام از دخترها مشکلی دارند، مگه خودت ادم بی نقصی هستی؟ و خیلی شرایطت توپه؟ اگه اینجوریه که دیگه معطل چی هستی دختر شاه هم باشه بهت جواب مثبت میده. ولی اول ببین خودت چه عیب هایی داری و بعد ببین در مقابل عیب دختر مورد نظر در چه حدیه. خانواده که همیشه فکر میکنن که باید بهترین دختر رو برای پسرشون بگیرن و برعکس و فکر نمیکنند که پسر و دختر خودشون اش دهن سوزی نیست، خانواده فکر میکنن خبریه. چندتا معیار اصلی، فوقش 7تا،انتخاب کن و ببین کدام دختر اونا رو داره و برو جلو، زیاد دس دس نکن، می بینی 40 سالت شده و هنوز دنبال فرد مناسبی.

سلام به همه دوستانی که زحمت کشیدن و وفت گذاشتن نظر دادن

یعنی چی که چون شرایط شما خوب هستش فکر کردی دخترها باید سعی کنن جذبت کن

یعنی چی که چون شرایط شما خوب هستش فکر کردی دخترها باید سعی کنن جذبت کن

بنظر من ریشه مشکل شما از کمال طلبی و ندانستن و ارزیابی نکردن دقیق معیارهاتون هست و اینها در کنار احساسی بودن شماست

من فکر میکنم شما دچار کمال گرایی منفی شدید.... و چون تحت فشار خانواده هستید اعتماد بنفس لازم برای انتخاب و جلو رفتن و ارتباط اولیه گرفتن را از دست داده اید و یا اساسا از قبل بلد نبودین .......ببین من چون خودم تازه ازدواج کردم و همینطور در فامیل پرجمعیت هستم و تو این چند سال کلی در مسایل ازدواج بودم  اینا ها بنظرم میرسه که شاید بهتون کمک کند

 میترسی که با معیارات دختر نخوره ... خوب باید این بفهمی دیگه باباااااا ... این دیگه موضوع پیچیده ای نیست که اخه...... من بعنوان یک دختر ۲۸ سال زیبا و موفق و خانواده دار تا دلت بخواد تحربه خواستگاری و پیشنهاد آشنایی به خودم داشتم و دارم  و مثل شما در امر ازدواج سخت گیرم مخصوصاکه تو بخش های دیگه زندگیم با نظر بیشتر خانواده پیش رفتم تا دلخواه خودم واسه همین همیشه میترسم ازدواجمم به دلخواه خودم نباشه و همیشه یه حسرت بمونه برام که دیگه این موضوع راه در رو یی هم نداره .......واسه همین همیشه با خاتواده سر ازدواجم خیلی درد سر دارم اما فرق من شما اینکه من دخترم وا ما در ایران زندگی میکنیم .......جاییکه هنوز هتجار و تابو بزرگی هست که پسر انتخاب کنه و دختر بپذیره و با نپذیره ......در نتیجه من بخاطر فرهنگ کشورم و خانواده ای که توش بزرگ شدم حتی اگر از پسری خوشم بیاد و بسنجم ببینم که هم بدرد زندگی میخوره و هم تفاهم داریم که لازمه شروع آشنایی هست(اینو دیگه انقد تجربه دارم زود میفهمم) نهایت کاری که من میتونم انجام بدم اون هم در صورتیکه اون طرف هم به من تمایل نشون بده اینکه دو سه بار چراغ سبز نشون بدم ... معمولا پسرها تیزن و سریع میگیرن دیگه بقیش پای شما آقایون هست و اگر پسره بازم معمولی رفتار کنه من فکر میکنم یا شرایط ازدواج نداره یا من طبق معیارهاش نیستم و اگر بدونم شرایطش خوبه فکرم میره بسمت اینکه که یه خانم دیگه ای در زندگیش هست و به هیچ وجه خودمو کوچیک نمیکنم .......اون چراغ دادن هم صرف آشنایی هست و گرنه دختری که برا خودش شخصیت قایل بشه نه خودش با محبت الکی کوچیک میکنه و هم اینکه اون هم برا خودش معیار داره ........مثلا همین که پسر انقدر اعتماد بنفس داشته باشه که بیاد جلو و صرف اینکه آشنایی ختم به ازدواج بشه و با نه بتونه روند این آشنایی و ختم بخیر شدن و یا نشدن رو بتونه مدیریت کنه ... خلاصه کلام اینطور بنظرم میرسه که برای سر سامون گرفتن یا کلا ریش و قیچی بسپرین به پدر و مادرتون و کم تر سخت بگیرین و یا خودتون یه حرکتی کنین نکه بشین یه دختری خودشو تو دل شما جا کنه .........چنین دختری بنظر من حرکتش درست نیست.......تازه دختری که رفتارش خوب باشه کافیه محبت کردن دیگه چی میگه ....مطمین باش اگر دختر بالغی باشه اهل شاخ و شونه کشیدن نیست و در کنارش انقدر عزت نفس داره که خودشو کوچیک نکنه

ممنون از راهنماییتون

من یه توضیحی بدهم چون احساس میکنم سوبرداشت شده

 پس از اطمینان از مناسب بودن آروم آروم شروع به محبت کردن بکنید و اعتقادات طرف رو هم در محبت کردناتون در نظر بگیرید. 

لازم نیست بهش محبت کنین فقط با دختری که پسندیدین مودب باشین بجای محبت  سعی کنین بهش بیتفاوت نباشین ....چون شما میگی موقعیت خوبی دارین وقتی بهش بی تفاوت باشید اون هم فکر میکنه شما اصلا اصلا بهش فکر هم نمیکنید..... وقتی حرف میزنین باهاش فقط راجب کار حرف نزنید میتونین راجع به گرمای هوا یا مسیله روز هم حرف بزنید یا  مثلا بگین من باید به پدرم تماس بگیرم بعد یچیزی از خانوادتون بگین مثلا یگین پدرم خیلی دقیقه و منتظر تماسم بود احتمالا اونم یه موردی در مورد خانوادش میگه یا بشکل دیگه اون مسایلی که میخواین بدونین راجع بهش کم کم از زبوش بشنوین البته باید به شما اطمینان کنه .....یجوری جواب ندین بهش که اون هم یخ کنه و حرکتی نکنه مطمین باشید همونطوری که شما میترسی دچار اشتباه شی احتمالا اون هم همینقدر و شاید خیلی بیشتر میترسه من چون خودم با همسرم آشنا شدم این مسئله رو خوب درک میکنم (من و همسرم بعد ازدواج اوایل راجب به این موارد و سوتفاهمایی که اولا داشتیم کلی حرف داشتیم با هم ......چه دورانی بود هم شیرین هم پر از ترس و بعضا سوتفاهم و ناراحتی)..... بازم من میزان صمصیمت شما رو نمیدونم و اینکه میگین دروغ گفته به شما ..........وقتی از یه نفر خیلی دورین انتظار نداشته باشین بیاد خودش همه مسائلشو با شما در میون بگذاره و همه حرفاشو رک بگه........اما اگر ارتباط دوستانه و نزدیکی دارین و بهتون موردی درست نگفته حتما دقت کنین....... اگر این دختر  به شما خیلی محبت میکنه  و براتون کارهای زیادی بدون اینکه ازش خواسته باشید انجام میده اونطوری که قبلا گفتین پس شاید مورد مناسبی نیس ..... 

تو صحبت هاتون گفتید چون تردید دارید نمیتونید محبت کنید , در چه موردی تردید دارید ؟

خوب داداش نرفتی بگیریشون که میگی میترسم بازم تو کارشون مشکل باشه . اصلا بابت همین میگن اشنا شو که بفهمی با طرف چند چندی من خودم ۳۳ سالگی ازدواج کردم سر کارای عروسی پیرم دراومد اگر جوان تر بودم حوصلم بیشتر میبود شما هم بجنب . ریشه یابی نمیخواد یک کلام زیاده خواهی حالا این که میگی خودت خیلی سطحت بالاست هم در نظر بگیریم  فکرشو یکن همین خودت یه خانم باشه حالا یک مقدار پایین تر خوب شاخ میشه دیگه اصلا این زنایی که خیلی اون بالا بلاهان  اغلبشون نه که بخوام بگم همشون اهل شاخ بازی و کلک بودن که  رسیدن به مدارج خیلی عالی و پست و مقام ...انوقت میگی رو حرف من خیلی حرف نزنه   من خانمم خانه دار و روحیشم مهربون با این حال این نیست رو حرف ما حرف نزنه .اگر راهکار معجزه آسا روپیدا کردی به ما هم بگو شاید تو زندگی بدردمون خورد 

شما میگین قبل از ازدواج محبت بهم کنه تا ازش خوشم بیاد ٬ رو چه حسابی یه دختر جوان به یه پسر مجرد که زیاد نمیشناستش و نمیدونه در فکرش چی میگذره محبت کنه ؟؟؟  محبت کردن واسه بعد ازدواج اگر میخواید ببینید چطوریه ببینید با بقیه آدمها و دوستاش  چطوری رفتار میکنه 

دلیل اینکه شما تاالان نتونستین میون این همه دختر کسی روانتخاب کنین واسه اینکه۱معیارها تو مشخص نکردی۲نمیدونی از زندگی چی میخوای۳نمیتونی اعتماد کنی بامشاور ازدواج صحبت کن۴نیمه گمشده زندگی یعنی کسی که بتونه تورو کامل کنه ودستت روبزاری روش وبا شناخت بگی فقط همین. روپیدا نکردی۵اعتماد به نفس پایینی داری ومیترسی باانتخابت زندگیت رو خراب کنی.راه حل اگه از دختری خوشت اومد ودر قلبت جای گرفت ازش همه ی سوال هایی که راجبش تردید داری روبپرس.البته سوال وپاسخ منطقی باشه وبه حل دونه دونه اون ها اقدام کن.دراخر فقط یکی روپیدا کن که قلبت باهاش اشنا باشه وگرنه از روی تردید چن سال بعد ازیکی دیگه خوشت میاد زندگیت میشه کشکککک!!!

تردید؟؟؟
ای وای..
ای وای به حال دخترای که تو انتخابشون کردی
دلبستشون کردی
ناپاکشون کردی..حالا از لحاظ روحی!
دلشکستشون کردی

جالا ترردید؟؟؟
تو کی هستی مگه؟انسانی؟؟؟؟

اون دختر پاک. صد البته آهش دامنتو میگیره.
حتی اگر بگه بخشیدتت.

این ظاهرگراییه شما پسرا...خودتونو بدبخت میکنه.شک نکنید.

مشکل شما  به عقیده ی من

جالب .... وقتی میگی چرا دخترا محبت ندارن میگین چرا بایدبه یک فرد غریبه احساس و محبت داشته باشن ولی از اونطرف دلبسته میشن و ...  به نظرم این دو تا متناقض

من منظورم از محبت در مرحله شناخت بیشتر خونگرمی و ادم راحتی بودن

سلام.
ریشه این همه تردید از فکر آدم نشات میگیره. تردید هم یک نوع احساسه فقط شما زیادی بهش شاخ و برگ دادین، همین که میگید تردید دارم و گیر میفتم نمیدونم دوسش دارم یا نه؟  این خودش خیلی بده و همش دارین به خودتون تلقین میکنید.
شما تو سنی نیستین که این همه شک و تردید به دلتون راه بدین.
بنظر من با افزایش سن این احساس بیشتر میشه، بهتره از مشاور کمک بگیرید.
باید به خودتون ایمان داشته باشید که می تونید درست تصمیم بگیرید.
.
براساس گفته هاتون جذب کسی میشید محبت کنه، بنظر من دختر خانمی که به آقای غریبه ای که نسبتی باهم ندارن محبت کنه حالا در محیط کار یا دانشگاه ، برای جلب توجه هست که اصلا پسندیده نیست، و دخترخانومی که یک سری خط قرمزها  ومحدودیت ها برای خودش داره هیچ وقت همچین کاری نمیکنه.( برای مثال خود من سه سال هست به آقا پسری علاقه دارم تقریبا حدس میزنم شرایط مون با هم جوره، ولی به دلایلی نمیتونم و نمیشه که از احساسم حرف بزنم یا حتی محبت کنم، البته من خیلی وقته ایشون رو ندیدم..)
.
معیارهاتون رو خوندم، خیلی جالبه شما دقیقا میدونید چی مدنظرتونه.. این خیلی کار شما رو راحت کرده و اصلا تردید دیگه جایی در این مسئله نداره.
اگه کسی باشه به قول خودتون به دلتون بشینه، دونستن اینکه شخص مورد نظر یه سری معیارهای شمارو داره  مثل تحصیلات، قومیت، و تفاوت مذهبی و سنی خیلی آسونه.. میمونه یه سری شرایط دیگه که با صحبت کردن متوجه میشید مثل نجابت، صبور بودن، مهربانی و ...
حتی میتونید خیلی چیزها رو بپرسید مثل علاقه به خانه داری و سطح توقعات و ...( البته یه جوری نپرسید حقیقت رو نگه، اینجا میتونید از مشاور کمک بگیرید)
.
ایجاد توازن بین عقل و احساس: خیلی کار سختی نیست.. احساس میشه همونی که به دل شما میشینه و دوست دارین ادامه زندگی تون در کنار ایشون سپری بشه و   همینطور کسی باشه که شرایطش با معیارهای شما همخوانی داشته باشه(بهتون حق میدم از معیارهاتون دست نکشید و کوتاه نیاید، بنظر من شما اصلا  پر توقع نیستید.)
.
نگران نباشید و بخدا توکل کنید.
موفق باشید .

بهتر نبود از اول با دقت متن سوال رو مینوشتید ؟ من نظرات رو خوندم دوستان باتوجه به متن سوال جواب دادن بعد شما دو خط کامنت میذاری میگی نه من منظورم اینه یا نه من این طوریم , خب از اول بگید که بندگان خدا انقدر تایپ نکنن . 

جواب سوال تون بنظر من بعد ۳ یا نهایتا ۴ جلسه میتوانین مطمین بشید تا حد زیادی مخصوصا بعد احساس قضیه  که کامل براتون جا میوفته

جواب سوال تون بنظر من بعد ۳ یا نهایتا ۴ جلسه میتوانین مطمین بشید تا حد زیادی مخصوصا بعد احساس قضیه  که کامل براتون جا میوفته

خب اشتباهه تا این حد احساستون کنترل میکنید..درسته دخترا زود وابسته میشن اما فک نمیکنم نیازی باشه زمان آشنایی محبت کنید، همینکه خود واقعی تون نشون بدید کافیه.
این احساس شک و تردید که تبدیل به مشکل بزرگی شده فقط به این دلیله زیاد بهش فکر میکنید و همش به خودتون تلقین می کنید که شک دارید این همون دختری هست که من میخوام یا نه..
یه مدت ذهن تون درگیر این قضیه نکنید، بعد چند وقت متوجه میشید به کل فراموش شده.
.
شما اگه به خودتون و معیاراتون ایمان داشته باشین،
خیلی راحت میتونید یکیو انتخاب کنید و با اگاهی برید جلو..

سوال کننده چی شد ؟ موفق شدی ؟