خانواده برتر

تازه عاشق شدید درسته؟!!

عشق یک طرفه عاقبتش اینه که یک روز متوجه میشی اون عاشق یکی دیگست. من هم همین وضع تو رو داشتم و بعد از شکست عشقی یه مدت دپرس بودم ولی به مرور زمان خوب شدم و الان دیگه حس خاصی بهش ندارم.

دوست عزیز تا حدی از علاقه مند شدن و زیاد فکر کردم طبیعی هست بستگی به سن و سال داره ولی از حد خودش که میکذره مثلا وقتی یک طرفه هست و میدونین که با اون نیستین و اون علاقه نداره به شما یا رابطه ای هست و تموم میشه و شما نمیتونین بپذیرین، وقتی تمرکزتون رو از دست میدین کاراییتون پایین میاد دائم غمگین هستین این اختلال محسوب میشه بهتره برای حل کردنش صحبت کنید و کمک بگیرین. با روانشناس صحبت کنید و برای خوب کردن حال خودتون تلاش کنید.موفق باشین.

دقیقا میدونم چی میگی.. من 5 سال عاشق یکی بودم که میدونستم اونم دوسم داره از رفتاراش و حرفاش حتی بهم گفته بود بعد یه سال که عاشقمه ولی به دلایلی هیچوقت با هم نبودیم.. همکلاسیم بود و همیشه از دانشگاه تا خونه 2 ساعت راهو پیاده می اومدم و گریه میکردم همیشه فکر میکردم آخر این روزا تموم میشه و به هم میرسیم کلی نشونه ی خوب میدیدم تو جواب دعاهام همش امیدوار بودم نمیتونم حس 5 سالو اینجا توصیف کنم. ولی هیچ اتفاقی نیفتاد بعد دوره لیسانس از هم کلا جدا شدیم دیگه ندیدمش تا چند ماه داغون داغون بودم اما الان خیلی خوبم فقط وقتی از سمت دانشگاه سابق رد میشم بازم اون حسا زنده میشن و گریم میگیره ولی دیگه مثل سابق نیست مداوم باشه.. به عنوان آدمی که این دورانو تجربه کرده میگم هیچ کار نمیتونی بکنی من همه راها رو اون زمان واسه فراموشی و خوب شدنم امتحان کردم ولی نشد فقط باید این دوره طی بشه و به مرور به زندگی عادی برگردی ایشالا.. فقط ببین اینکه میگی فکر میکنی دوست داره مثلا نگاهای خاص یا نشونه های خاصو جدی نگیر اینا اینجور مواقع برای همه هست.. بذار این دوره طی بشه زیاد در مقابل حست مقاومت کنی بدتر میشه فقط امیدوارم مثل من کورکورانه موقعیتای خیلی خوبتو از دست ندی.. برات آرزوی خوشی و موفقیت میکنم 

برام پیش اومده باهاش گلاویز شدم باور کن اینقدر دوسش دارم که همیشه جلو چشم هست وقتایی که سر کارم هستم فکرم اینه که الان بنظرت داره چکار می کنه 

من حتی اگهاز کسی هم خوشم بیاد سعی میکنم بی خیالش شم بوده ک از یکی خوشم میومده به رو خودم نیوردم اونم نفهمید اصلن ..الان حتی اگه بگن ازدواج کرده یا هرچی برام مهم نی کلن احساسات مهم نی：)جدی میگم زندگی همینه هیچوقت وابسته نشو

به حامد - جام دل

داداش اگه حسی بهش نداری بخاطر اینه که نمیبینیش یه دوبار ببینیش میبینی چطور عاشقشی عشق چیزی نیست فراموش بشه

و سوال کننده بعد از 3 ماه یا 6 ماه خوب میشی یعنی به اون شدت دیگه نیست اتفاقا یکی از بهترین اتفاقات تو زندگی همین عاشق شدنه خدا قسمت همه بکنه البته فقط اون اولاش خوبه بعد از یه مدت دیگه خوب نیست مخصوصا بفهمی طرفت مال تو نمیشه

منم  به  همچین درد بی درمانی   چندین سال  دچار گشتم  حقیقتا  درسته  که  باید گفت " من  تو را زهر شیرین خوانم ای  عشق ،که نامی خوشتر ز اینت ندانم !"

تو پر از خاطره کردی، ای مرد

شعر من شعله احساس من است

تو مرا شاعره کردی، ای مرد

---

گفتم  توی  برگه ی  دوم  هم  همون جمله  رو   بنویس  که  نوشت .  با تعجب  گفت  خوب !  گفتم  برگه  رو بگیر  و  سعی  کن پرتش  کنی  اونور . برگه رو پرت کرد ! دقیقا  افتاد  رو به  روی  پاش! برداشتم  برگه رو بهش  دادم !  گفتم ایا  دست نوشته  ات  هنوز  روی  برگه  است !  گفت  اره ! گفتم    برگه ا  رو  مچاله  کن !  با لحن شوخی  گفت این همه  اصرار کردی  بنویسم حالا  مچاله  کنم !  خلاصه  به  اصرار مچاله  کرد !  گفتم  باز  کن اون کاغذ  مچاله   شده  رو ! باز کرد !  گفتم  ایا  اون نوشته  ات  همچنان  هست !  گفتی  اره  که  هست ! گفتم  کاغذ  رو    چهار تیکه  کن ! چهار تیکه  کرد  .  تیکه  ها  رو  کنار هم  گذاشتم  گفتم  ایا  هنوز نوشته  ات هست ؟  گفت اره  هست .  گفتم  الان  این  کاغذ  با  این  دومی  چه  فرقی  داره . گفت هیچی  فقط   این   کمی  له شده و پاره پاره شده است  که  نوشته ی  روی  در دوشون  یکیه . بهش  گفتم  دل  آدمی عین یک کاغذ  صافه  که  گاهی  عشق  ماننده  این نوشته  روش  نقش  میبنده .  معشوق  چه ادم رو پس  بزنه  ،  چه  ادم رو عین این  کاغذ  له  کنه  یا  تیکه  پاره  کنه    اما  عشق  مانند  اون نوشته  همچنان  هست !  بهش  گفتم که  عاشقش  هستم !  اون نامه  رو  بهش  دادم  و  اون  کاغذ  دوم رو هم  هنوز  به  یادگاری  دارم . اوایل جوابش  مثبت  بود .  ذو  هفته  ای  خوب  بود .  اما  بعدش کلا  عوض  شد .  همش میگفت  به من دل نبند  زندگی  من پر از پیچ و خمه . نمی  ذونست  که   دل  خیلی وقته  بسته  شده .  یک  روز خوب  بود چند روز  بد !  یک  روز  با  گرمی  جوابم میدادو  یک  روز  اصلا  جوابم  نمی داد . ساعت  ها  میرفتم  جلوی  سلف دانشگاه  مینشستم  که  بیاد  و  رد  شه  و  من  لحظه  ای  ببینمش .  اخه  از نزذیک دیدن رو  ممنوع کرده بود  میگفت  دانشگاه  دو سال  هم  درس  داره .  هر هفته  میرفت  خونه .  منم  با  هزار  التماس  میگفتم   بزار  منم بیام ترمینال  تا  ببینمت  لحظه  ای . کلی  هزینه   کرایه  با  اژانس  میرفتم  اونجا  که  دقیقه ای  ببینمش  تا   بره .  بعد از یک سالی  بهم  گفت  که  میتونی  به  خانوادت بگی  که با خانواده اش  صحبت  کنن .  خانوادم  صحبت کرند و  روزی  پدر مادرش  اومدند  به  دیدنم . حالا  دیدند و  رفتند  . مدتی  بعد باز  هر چی  پیم  میدادم  بعد چند ساعت  یک  کلمه  جواب  میداد.  همش   می گفت  کار دارم . منم  مجبور بودم باور کنم . تابستون قرار بود  برم خواستگاریش  خونشون .یک  هو  برگشت گفت نه  من  بهت  حسی  ندارم  .   دو سال هم    هم  به این منوال  گذشت . کلا  سال  های  عمرم توی  اون دانشگاه  جلوی  سلف  در انتظار اون گذشت !  الان  هم  دانشگاه دیگه  ایم .  یه بار چند ماه پیش رفتم  اون  شهر  که  1000 کیلومترر  از اینجا  دور تره .   اون روز گذاشت  رفت اردوی  یک  روزه  با دانشگاه .  فرداش پم دادم  بیا  ببینمت  گفت وقت ندارم . روز سوم بالاخره  اومد و دیدمش . 

چو عاشقی آید، عمری بر باد است...

عزیزم عشق یکطرفه مثل یه جاده یکطرفه میمونه اولش که واردش میشی با سرعت مطمئنه به جلو میری
و میگی میرسم
 ولی باید چندکیلومتر بری تازه برسی به دور برگردون
بارو کن عشق یکطرفه هم همینه اولش همه چی عالیه و با اطمینان میگی فلانی منو میخواد مگه میشه به من نظری نداشته باشه  ولی بعد گذشت ماه ها حتی یکسال نهایتش میرسی به دور برگردون
منم باوجود یکسال عشق یکطرفه تازه رسیدم به همون دور برگردونی که گفتم
ولی خیلی دیر به دور برگردونه رسیدم خیلی خسته شدم زندگیم نابود شد خیلی چیزها از دست دادم
افسوس که یکطرفه بود
 و ناچارا باید مسیرم عوض کنم
هی حیف اونهمه وقت و صبری که براش کردم  حتی بخاطرش یکسری افراد حذف میشن
ولی باید صبر کنی زمان خودش نشون میده بهت که این مسیر تهش هیچه
یا باید خیلی شجاع باشی و دل بزنی به دریا و همه چی بگی یا سکوت ..........
دعا میکنم هیچ جوونی تو جاده یکطرفه عشق نیفته
پسرا یه جورایی میتونن گلیمشون از آب بکشن بیرون ولی دخترا خیلی بهشون سخت میگذره

نگاه ناگهان تو به چشم من همین که خورد
تمام من خلاصه شد درون چشم های تو
گمان نمی کنم شود دوباره با خود آشنا
دچار گشته هر که بر جنون چشم های تو
ببر مرا به عالمت به عالم جنون خود
بیا بیا ببر مرا دلم از اینجا زده است
به موج ها بگو کمی یواش تر بهم زنند
حوالی تو یک نفر دلی به دریا زده است
*حوالی تو .......هوتن هنرمند

دور و بر خودتون رو از کسانی که باعث نشاطتون میشن پر کنید با دوستاتون تفریح کنید کسی رو پیدا کنید که بتونید باهاش درد دل کنید و گوش کنه و راز دار باشه منظورم یه دوست قابل اعتماده، یا مشاور خودم با دوست راحت ترم. برای زندگیتون یک هدف و برنامه ی جدید پیدا کنید، خودتون رو دوست داشته باشید و خودتون رو مستحق شاد بودن بدونید
زمان لازمه نمیشه گفت دقیقا یه ماه یا یه سال یا ... بستگی به خودتون داره
درست میشه اگه خودتون بخواید درستش کنید
اونچه که گفتم برنامه ایه که خودم دنبال کردم ، صد در صد تاثیر نگرفتم هنوز چون از نظرم زمان بیشتری لازمه من نزدیک ۶ سال علاقمند بودم به کسی سه سال ندیدمشون اما فراموششون نکردم  تا اینکه چند ماه پیش(تقریبا ۸ ماه) تصمیم گرفتم به خودم بیام و زندگی کنم
زمان زیادی رو راکد بودم و از دست دادم...

چرانمیگین بهش؟ :|

عزیز تا مطمئن نشدی حس طرف مقابلت چیه انقد تو فاز احساسات نرو. اگر ازت خواستگاری کرده یا به هر طریقی ابراز علاقه کرده مسئله فرق میکنه. اما اگر فقط تو فکر و خیالات خودت عاشق شدی فقط داری به خودت ضربه میزنی. 

فقط گذر زمان حلش میکنه

سلام من پشنهاد میکنم پیش یک روانپزشک برو خیلی کمکت میکنه.و سعی کن زیاد تنها نباشی تو خونه برو بیرون تو پارک قدم بزن اینجوری فکرتو ازاد میکنی

من چند ساله دارم عذاب میکشم..نمیدونستم عشقه یا یه حس اشتباه..فکر میکردم اونم شاید همین حسو نسبت بهم داره..من یه دختر بودم..چند سال منتظر بودم که بهم بفهمونه اره یا نه..خیلی صبوری کردم..از رفتارش میفهمیدم که اونم حس منو داره..اما هیچوقت از این موضوع مطمئن نشدم..عاشقش بودم ولی علاقه ای به وصال نداشتم..هر جا میرفتم همه رو شبیه اون میدیدم..تو جاهایی که احتمال بودنش نبود چشمام دنبالش میگشت..من زیاد نمیدیدمش..اما اگر میدیدمش خودم رو از اون محیط دور میکردم..همیشه به خدا میگم چرا من اینجوری شدم..بالخره تصمیم گرفتم این حس احمقانه رو بذارم کنار..برم به سمت یه زندگی عادی..دور از عشقای عجیب غریب..چون عشق توقع آدم رو میبره بالا..با اینکه مطمئن نیستم اما ۹۹درصد میدونم اونم منو دوست داشت اما مغرور بود..بالخره با سختی زیادی ازدواج کردم..منی که هر شب به یاد کسی بودم که حتی دقیقا نمیدونستم چه شکلیه..منی که محال بود بدون عشق زندگی کنم..سر لجبازی با خودم..ازدواج کردم..شاید فراموشش کنم..شاید ازش دور بشم..قبلنا آرزوم بود که به خوابم بیاد..اصلا نمیومد..از وقتی که ازدواج کردم تو خواب رهام نمیکنه..هیچکس از این دردهای لعنتی خبر نداره..گفتم ازدواج کنم ازش دور شم..اما از شانس بد من..هم دوست همسرمه..هم خونشون جلو چشممه.‌‌.شاید خدا داره امتحانم میکنه..از اینکه بهش نرسیدم ناراحت نیستم..همسرم خیلی ادم خوبیه..گاهی حس افسردگی و پوچی میاد سراغم..اما سعی میکنم خوب باشم..خیلی سختی کشیدم و میکشم هنوز اما ناراحت نیستم

س ل ا م

یکی منو عاشق خودش کرد با نگاه های خیرش، رفتار و اخلاق مودبانش. به طریقی شمارشو رسوند تو جمع. هر کاری کردم نتونستم بهش زنگ بزنم اصلا ندوستم چی بگم چون تو جمع شمارشو گفت میترسم دوست داشتنی در کار نباشه.حتی استخاره هم عالی اومد ولی بازم نتونستم گفتم اگه دوستم داشت به طریقی شمارمو یا آدرسمو پیدا میکرد دو ساله عشقشو تو قلبم حس میکنم ولی نمیدونم چه کنم؟

ممنون از همه ی شما عزیزان نوشته هاتون کامل خوندم بعضی هارو چند بار 

ب آقارضا 

پنج سال قبل عاشق یه مرد شدم. دیوانه وار دوسش داشتم. منی که اصلا به پسرا هیچ حسی نداشتم ناگهان عاشق یه نفر شدم. ساعت ها منتظر میشدم تا شاید از محل کارش بیاد بیرون و ببینمش. ساعت کاریش مشخص نبود و معلوم نبود کی از محل کارش بیاد بیرون. نجیب و متین بود, مهربون بود. عاشق همه چیزش بودم. راه رفتنش, صداش, نگاهش, لبخندش, بی حوصلگیاش.. منو خوب میشناخت و میدونست چند ساله دور و برشم. با چند تا بهانه ی کاری بهش نزدیک میشدم تا صداشو بشنوم. هزاران بار به خاطرش گریه کردم و دعا کردم. توو ذهنم باهاش زندگی کردم, توو ذهنم باهاش هم سفره شدم, توو ذهنم براش شعر خوندم, توو ذهنم اونو عاشق خودم کردم.. چندبار به خاطرش مریض شدم از بس سرپا می موندم تا ببینمش. ایستگاه اتوبوسی که پیاده میشد میرفتم تا شاید از اتوبوس پیاده شدنی ببینمش. بعضی وقتا با ماشینش میومد, بعضی وقتا با اتوبوس, هیچ رویه ثابتی نداشت. محل کارش دوتا در ورودی داشت و نمیدونستم نزدیک کدوم در منتظرش باشم. کلی تلاش میکردم و هرازگاهی میدیدمش. وضعیت اسفناکی داشتم.
 الان سه سال از اون دوران میگذره. سه سال قبل با پسر دیگه ای آشنا شدم که عاشقم بود, دیوانه وار دوسم داشت. بهش گفتم قلبم جای دیگه ای هست ولی اهمیتی نداد و ازم دل نکند. انقد شیفته ی من بود که کم کم جذبش شدم. باهاش دوست شدم, اوایل بهش گفتم من قبلا عاشق شدم و اگه عشق اولمو فراموش نکنم ازدواج نمیکنم. ولی انقد پسر خوبی بود که باعث شد کم کم گذشته رو فراموش کنم. یه مدت بعد از یه نفر شنیدم اون مردی که عاشقش بودم سراغمو از دوستام گرفته و یه کار مهمی باهام داره, مطمئن بودم میخواد ازم خواستگاری کنه, یه مدت سردرگم بودم نمیدونستم برم ببینمش یا نه, ولی نرفتم. واقعا قابل توصیف نیست حال اون روزام. بین پسری که عاشقش بودم و پسری که عاشقم بود مونده بودم. یه هفته با خودم جنگیدم هرلحظه یه تصمیمی میگرفتم. ولی بالاخره تصمیم آخرمو گرفتم و با کسی که انقد عاشقم بود موندم. اون مرد یه زمانی عشق منو دید ولی اقدامی نکرد و تازه وقتی متوجه شد دیگه دور و برش نیستم یاد من افتاد. میتونست همون موقع غرورشو بذاره کنار و علاقمو نادیده نگیره. الان سه سال از اون زمان میذاره. دیگه به اون مرد فکر نمیکنم. دیگه حتی اگه بیاد سراغم هم نگاش نمیکنم. دیگه توو سایتش نمیچرخم و مطالبشو نمیخونم. دیگه پیجاشو توو فیسبوک و ... چک نمیکنم. دیگه صبح چشمو باز کردنی یادش نمیفتم. ولی ته دلم هنوز حس خوبی بهش دارم. زود زود یادش میفتم و دعا میکنم خوشبخت باشه. هرازگاهی باز به خاطرش گریه میکنم ولی گذراست. الان دارم ازدواج میکنم و واقعا شوهرمو دوست دارم. هیچ خیانتی بهش نمیکنم چون مثل یه مرد پای خواستنش موند و منو با تمام بدی هام قبول کرد. منم عاشقانه کنارش می مونم و تمام تلاشمو میکنم خوشبختش کنم.

ب آقارضا 

ب آقارضا 

بهتره صبر کنی تا زمان بگذره. زمان همه چیو درست میکنه. فقط سعی کن زیاد خیال پردازی نکنی و یه حرکت کوچیک از اون فرد رو به حساب علاقه نذاری. با گذر زمان کم کم فراموشش میکنی

ب ناشناس

ب آقاسجاد.

دوست عزیز از نظر من چند ماه زیاد نیست نگران اینده نباش زمان همه چی رو نشون میده

من یادم رفت تو هم یادت میره فقط باید یخوای چون نمیتونی ادامه بدی 

چند ماه دیگه صبر کنین اگه بازم همین حسو داشتین سعی کنید یه جوری بهش بفهمونید. البته نه مستقیم

من همیشه فکر میکردم پسرا با موضوع عشق یکطرفه راحتتر میتونن کنار بیان
چون پسرن
چون مثل دخترا نیستن
 و میتونن راحت باشن برای ابراز احساساتشون
و یه جایی و یه زمانی میتونن حرفشون بزنن
و حسرت حرف نگفته تو دلشون نمیمنونه
این دخترا هستن که بزرگترین ضرر میکنن
عشق یکطرفه واقعا شبیه برزخی میمونه که تکلیفت توش معلوم نیست
فقط میدونم این عشق یکطرفه همه چی ازم گرفت
الان به جایی رسیدم که حسم خنثاست نسبت بهش  و به هیچکسی هیچ حسی ندارم و همه رو میبرم در مقام قیاس با اون ....
قبلا هم نسبت به یه نفر دیگه دچار عشق یکطرفه شده بودم  که زود تموم شد برام راحت کنار اومدم
ولی این آخریه تمام انرژی و زندگیم برد به فنا
من قبلا به تمام کسایی که میگفتن پسری اگه دختری بخواد میره جلو کلی جواب داشتم برای گفتن و کلی دلیل و برهان میچیدم
ولی الان میفهمم حرفشون راست بوده
عشق یکطرفه برای دختر دو حالت بیشتر نداره یا سکوت کنی و یه عمر حسرت حرف نگفته تو دلت بمونه
یا اینکه هرچی بادا باد
بازم میگم عشق یکطرفه منو نابود کرد
 حتی تو اون یکسال یه مورد آشنایی خوب بارم پیش اومده بود که به هر طریقی بود از خودم سردش کردم

 روزگار عجیبی است...

به حافظ : نه زیاد تازه اما حدود یک ماهه و نیمه تو اوج خودشه 

اگه مشغول کاری بشی که ذهنتو درگیر کنه نا خودآگاه بهش فکر نمیکنی

وااااای که نگو,منه۱۷ساله دارم روانی میشم,دقیقا دقیقا دقیقا علایمم شبیه شماست,اگه فهمیدید چیکارکنید به منم بگید,دارم روانی میشم,خیلیییییی سخته,بعضی وقتاکه درموردش میخام باکسی صحبت کنم بغض گلوم را میگیره و ادامه نمیدم😢😢😢

سعی کن خودت رو جمع و جور کنی چرا به مرگ فکر میکنی؟تو که سنی نداری باید از زندگیت نهایت لذت رو ببری انسان یه بار حق زندگی داره بری دیگه رفتی تموم شد انسان رو چال میکنن نوحه میخونن حلوا میدن صلوات میفرستن بعد تموم تازه بعضیام فقط واسه غذا میان نگران نباش گذر زمان همه چیو حل میکنه فقط خودت باید بخوای که فراموشش کنی اصلا بهش فکر نکن خودت رو با چیزایی که دوست داری سرگرم کن بخند شاد باش برو کنار خانوادت باهاشون صحبت کن روحیت عوض شه غذاهایی که دوست داریی بخور فیلم هایی که دوست داری ببین اگرم دوباره اومد تو ذهنت سعی کن بهش فکر نکنی

سلام.
من نمیدونم شما دختر هستید یا پسر. چون بالاخره ممکنه متفاوت باشه نحوه ی برخورد با چنین شرایطی تو خانمها و آقایون.
به نظرم اینکه دچار چنین احساساتی تو این جامعه ی الانیمون بشیم کاملا عادیه!من 21 سالمه الان. من در بدو ورود به دانشگاه به کسی علاقمند شدم و مدتها فکرم درگیرش بود. اصلا سمتش نمیرفتم حتی باهاش حرف هم نمیزدم. ولی حس میکردم فهمیده که ازش خوشم میاد چون یه جوری بهم نگاه میکرد (اصولا به دخترا نگاه نمیکرد یعنی به کسی محل نمیذاشت). یه آقای روانشناسی یه بار گفت اگه پسری از دختری خوشش بیاد، محاله حرکتی انجام نده! یا پسر خوبیه و قصدش ازدواجه و میره مطرح میکنه یا اهل دوستیه و خب باز یه جوری میره سمت دختره ببینه میتونه مخش رو بزنه یا نه! من هم فهمیدم اون پسر از من خوشش نمیاد. چون با اطلاعاتی که صفحه های مجازیش بدست اوردم فهمیدم اولا زندگیش زمین تا آسمون با من متفاوته! دوما از لحاظ ظاهری چهره ی خیلی خوبی داشت و سطح اقتصادیش خیلی خیلی بالاتر از من بود. برام سخت بود که هر روز ببینمش و حس میکردم اینجوری دارم تحقیر میشم که با اینکه من اینهمه دلم میخواد با این آدم ارتباط برقرار کنم و بشناسمش اما اون هیچ حسی به من نداره. یه جوری بود که اگه یه روز غایب میشد یا نمیومد ناراحت میشدم و دلم براش تنگ میشد :))))
خب من به خوندن کتاب و دیدن فیلمای انگیزشی خیلی علاقه دارم. این وسط جملاتی میخوندم و میشنیدم که بهم کمک میکرد. ببین دوست من! تو که داری وقتت رو به خاطر یه آدم اینجوری میگذرونی به این فکر کن که تو همیشه تو این سن و سال الانیت نیستی... سنت میره بالا و پیر میشی. داری عمرت رو صرف کسی میکنی که یا چیزی از عشقت به خودش نمیدونه و اصلا روحش خبر نداره که تو داری چی میکشی یا اگه هم میدونه بهت اهمیتی نمیده!! یه عالمه آدم تو این دنیا هستن که اگه ببینیشون و باهاشون آشنا بشی شاید حتی خیلی بیشتر از این شخص دوستشون داشته باشی و اونا هم تو رو دوست داشته باشن. زندگی و وقت باارزشت رو صرف یه شخص خاص نکن! تو نمیتونی کسی رو مجبور کنی دوستت داشته باشه. اگه هنوز نمیدونه حست به خودش رو اگه امکانش هست برو شانست رو امتحان کن و بهش بگو در غیراینصورت اگه میدونه و پاسخی که تو دوست داشتی رو بهت نداده بهتره تو هم وقتت رو هدر ندی. بدون که باارزش ترین چیز تو زندگیت عمر و زمانته و باارزش ترین شخص هم خودتی. پس سعی کن جوری زندگی کنی که به خودت و زمانت ضرری نزنی که بعدا پشیمون بشی... بهت قول میدم یه وقتی میرسه که یادت این روزهات میافتی و حسرت میخوری که چرا از بهترین روزهای زندگیت استفاده ای نکردی و خودت رو اینقدر عذاب دادی در صورتی که الان میتونی بری و با آدمهای دیگه آسنا بشی و کارهای مهم بکنی و خودت رو سرگرم چیزای مختلف کنی ... من اون پسر رو خیلی دوست داشتم. تو خیالم خیلی باهاش حرف زدم، خیلی نقشه ها میکشیدم ولی بعد از چهار سال هیچ اتفاقی نیافتاد... فقط زمانی که من باید به فکر درس و موفقیتم بودم خودم رو درگیر فکر کردن به کسی کردم که هیچ اهمیتی بهم نمیداد شاید حتی تو جمع دوستاش پشت سرم حرف هم میزده و مسخره م میکرده... وقتم رو هدر دادم، تمرکزم رو از دست دادم و به نظر خودم خیلی ضرر کردم. احساساتی شدن و علاقمند شدن چیز بدی نیست طبیعیه و برای هرکسی اتفاق میافته مهم اینه که بلد باشیم چجوری کنترلش کنیم که یه وقت اون احساسات ما رو کنترل نکنن و افسار زندگیمون رو دست نگیرن. الان هم گاهی یاد اون پسر میافتم. خیلی وقته ندیدمش تو دانشگاه ولی دیگه اونقدری برام مهم نیست. درسته دلم میخواست میتونستم بشناسمش و باهاش حرف بزنم! ولی خب نشد و الان برام مهم نیست...
یه چیزی بگم به همه کسایی که مثل من فقط از دور به کسی علاقه دارن و تو ذهنشون از اون طرف یه بت یا یه فرشته ساختن در حال که واقعا اون آدم رو نمیشناسن و حتی یه کلمه هم باهاش حرف نزدن و فقط از دور توی محیطایی مثل دانشگاه طرف رو زیرنظر گرفتن، اینقدر درگیر تخیلاتتون نشید. خیلی ها اونقدری که ظاهر جذابی دارن باطنشون پاک و جذاب یا متشخص نیست. تا وقتی باکسی حرف نزدی و معاشرت نکردی نمیتونی بفهمی واقعا چجوریه... عشق واقعی بعد از شناخت به وجود میاد. چه بسا سالها کسی رو توی خلوتتون شتایش میکردید و بعد از اینکه یه ساعت باهاش حرف زدین دیگه اون حس سابق رو نسبت بهش نداشته باشین... سعی کنید منطقی و عاقلانه علاقمند بشید. سیر کردن تو عالم خیال اولش خیلی حال میده ولی بعد که میبینی همش خیال و وهم بوده عذاب بیشتری میده به آدم...

به ناشناس:

بله درسته. البته من خودم یه جوری برنامه ریزی کردم که زیاد نبینمش. همین که یه مدت ندیدمش خیلی تاثیرگذار بود برای رهایی از اون شرایط بد. الان کم وبیش میبینمش ولی حس خاصی ندارم.

اگه انقدرغرورت مهمه پس بشین بعدابایکی ببینش بیشترغرق عشق وعاشقی وشکست واین داستانابشی :|من نمیدونم این مفهوم عجیب غریب ازعشق توایران چجوری بوجوداومده

به مرام

توی عشق های یه طرفه حداقل با این توجیه که طرف دوست نداره میشه آدم خودش رو قانع کنه و کم کم از ذهنش دربیاره یا توی روابطی که یکی از طرفین رابطه رو قطع میکنه و میره هم تقریبا همینجوره و حتی گاهی عشق تبدیل به نفرت هم میشه اما امان از روزی که دو طرف عاشق هم باشند و هیچ راهی برای رسیدن به هم  نداشته باشند.اونوقته که میشه یه درد بی درمون که خدا نصیب هیچ کس نکنه چون فراموش کردنش خیلی سخت میشه و همیشه توی یه گوشه قلبت بهش فکر میکنی.


اما در جواب شما باید بگم چون اولشه خیلی احساساتتون داغه. به مرور زمان متعادل تر میشه

ب رضا

ب آقارضا.

ممنون از جواباتون عزیزان 

به نظرم با علائمی که گفتید شما بیش تر دو قطبی هستید تا عاشق. یه آزمایش لیتیوم بد نیست بدید.

آقا رضا فقط خاهش میکنم تا اون خانومو فراموش نکردین ازدواج نکنین..

به  بامرام 

خب آخه چرا اینطوری شد  چرا جا زد چرا به عشقتون پشت کرد   من مطمئنم اون دوستتون داره خیلی زیاد    شاید عوامل باعث شده ترجیح بده شما اینطوری بهتر زندگی میکنید    شما نباید دلسرد بشین  تکلیف خودتون رو روشن کنید باهاش حرف بزنید این بار جدی تر این بار محکم تر   ببینید دلیلش چیه    شاید دلیلش باعث بشه به زندگی عادیتون برگردید   با خیالش زندگی نکنید   پیداش کنید و همه چی رو تموم کنید    یا مشکلتون حل میشه و لایق این همه عشقی میشه که بهش دارین    یا هم که لایق بودنشو نمیتونه اثبات کنه  شاید توی زندگیش یه نفر دیگه هست   و اونوقت این خیال رو برای همیشه از بین ببرین

ژاپنی ها می گویند

به  دختر خانومی 

ب آقارضا

به با مرام .

بحث هابعدچن روزناپدیدمیشن،حذف میشن یامیرن توصفحه دیگه،اگ میرن توصفحه دیگه بگیدچجوری پیداشون کنم؟

بحث هابعدچن روزناپدیدمیشن،حذف میشن یامیرن توصفحه دیگه،اگ میرن توصفحه دیگه بگیدچجوری پیداشون کنم؟

ب آقارضا

آقا رضای عزیز امیدوارم اتفاقای خوبی بیفته براتون

به  مرام 

به آقا رضای عزیز خیلی خوشحال شدم که شما هم اینجا درددل کردین چون احساس کردم تنها نیستم و شما هم مثل من هستید .

یه پسره تو دانشگاهه