خانواده برتر

ایشونو باید زن داد نه شوهر!

انگار که داشتی شخصیت منو توصیف میکردی منم کپ شخصیت این خانومو دارم. اگه تو زندگیت ارامش میخوای دوست داری همسر ایندت ادم احساسی باشه و به حرفات اهمیت بده و بهت احترام بذاره دور این خانومو خط بکش.

در مورد خودتون هم توضیح بدید.این که براتون چی مهمه؟ممکنه یک نفرو بیشتر آدما نتونن تحمل کنن ولی آدم باهاش کنار میاد و یا برعکس.دو طرف باید به هم بخورن.خودتون چه مدلی هستید؟

برو به فکر یه دختر بدرد بخور باش اهل زندگی باشه  

داداش با عرض پوزش ولی نگیریشا!!!/:

 

کمتر پیش میاد مردی بتونه با این مدل شخصیت کنار بیاد

به نظرم روی یه سری حرفای افراطی حساب نکنید. حرفایی مث این که میگه عشق باعث ضعفه و این چیزا. منظورش از زدن این حرفا اینه که بگه من قوی ام و چیزی برای عرضه غیر از زنانگیم دارم و مثلا با عرف خانم ها متفاوتم. توی دوره کوتاه آشنایی جز از طریق اون جملاتی که بد برداشت می شه، نمی شه عمق معنا رو رسوند. 

من با این تیپ زنها مخالفم..اون چیزی که زن رو باابهت نشون میده..لطافت زنونه و و راحت نبودن بانامحرم واحترام به خانواده و....هست نه چیز دیگر

در مورد شوخی و حرف زدن با اقایون، به نظر من بستگی داره به فرهنگ اقایی که باهاش حرف می زنی.عموما نباید حرف زایدی از جنس شوخی باهاشون زد. در مورد اقایون فرودست هم که مقامی پایین تر از این خانوم دارن، سخت گیری در حرف زدن تا حد زیادی معنی نداره. چون که اون اقا به تناسب شان خانوم، کمتر پیش بیاد فکر نادرستی به سرش بزنه.

میخاهی زن بگیری یا شوهر کنی؟ این مردیه واسه خودش. مواظب باش اجازه کار کردن رو تو عقدنامه بگیری ازش!

😨😨😨😨😨 

😨😨😨😨😨 

من بودم به ایشون هرگز فکر نمیکردم

سلام چیزی ک واضحه اینه ک خوب یا بد اما ایشون اصلاوابدا دوست ندارند مطیع و مثل ی خانم خانه دار رفتارکنند...شما همیشه باید با ی دوست پرانرژی زندگی کنی نه همسرت!آیا میپذیری؟ بسم الله...

این تیپ خانوما دوستای خوبی برای پسرا می شن. منظورم دوستا عاشقانه نیست. دوست معمولی...ولی همسر و عشق نه! مردا دنبال زنانی می گردن. دنبال ظرافت. این تیپ خسته شون می کنه.

سخته کنار اومدن با این چنین آدمهایی....

میخوای بدبخت شی آره برو باهاش ازدواج کن...یکی در مورد مادرش به یه پسر اینطوری بگه شوهرش رو چکار میکنه!!! اینجور دخترا به درد یه عمر زندگی ایرانی ننننمیخورن آقا حتی با اون اخلاقای خوبی که میگید دارن ....والسلام 

---

با احترام به سوال کننده این دختره رو فراموش کن و اینکه ناراحت شدید از حرفش حق دارید و نشان دهنده شخصیت شماست
از دست این دخترای مرد صفت و مرد مانند کجا فرار کنیم.زن و احساسسش و مهمترین موهبت خدا به خانم های مهر مادریه و احساسشه. این دختر  مرد  مانند و مرد صفت هم میتونن با یک مرد خانم مانند ازدواج کنن و خوشحال میشم این اتفاق بیفته و از تجربیاتشون برامون بگن

ببین داداش واسه ازدواج خیلی چیزا هست که میشه در مورد طرف مقابل بهش توجه کرد.شما فقط همین دوسه تا رفتار رو نبین.جوری بسنج که متوجه بشی با اخلاقیات ومنش ورفتارهای خودت جوره یا میتونی باهاش کنار بیای.مثلا من اگر دختری بخوره توپستم که از جمیع جهات ایده آل باشه واسم وهیچ عیبی پیدا نکنم وهمون اصولی که همه دنبالشن مثل صداقت وفاداری خلاصه همه چی تموم باشه فقط یه رفتاری که بشدت فراریم ازش داشته باشه عمرا دیگه اسمشم نمیارم.اون رفتار اینجوریه که تمام زیروبم زندگیمون رو واسه مادرش بگه واونم بخواد واسش تعیین تکلیف کنه.حالا با گفتنش مشکل ندارم اینکه اگر یه بحث کوچک یه اختلاف نظر یاسلیقه پیداکنیم واونم به مادرش بگه ومادرش جای اینکه اظهار بی طرفی کنه وبخواد جو رو آروم کنه بدتر بخواد به حساب دلسوزی جو رو متشنج کنه با اینش مشکل دارم.بگذریم.این که طرفت میگه خودم یه پا مردم حرف بدی نیست اتفاقا اگر راست بگه وواقعا در کشاکش دهر سنگ زیرین آسیاب هست که این  یه حسن هست.باید دید مظورش از این حرف چیه 😐شاید یه نقصی داره که با این حرف میخواد قایمش کنه. که این نقص میتونه رفتاری  باشه وریشه درگذشتش داشته باشه یا اینکه برمیگرده به همون غرور که خودت گفتی یا اینکه ایشون یه جور از ازدواج ناامید هست وغرور هم داره ونتیجش این میشه که جوری خودش رو نشون بده که بگه من هم زنم هم مرد.از طرف دیگه هم میشه اینجور باشه که چون توی جامعه بوده ولی درگیر نبوده که مثلا بخواد واسه اجاره مغازش تلاش کنه جنس جور کنه پول واسه چکش برسونه ولی رفتارهای اونجوری داره.فکر میکنه مرد بودن همینه که باهمه برخورد داشته باشی تو جامعه وچون پولدار هم هست گلیمش کلا از آب بیرونه ونیازی نیست که تلاش کنه از آب بکشتش بیرون اینجاست که خودش رو مثل مردها مبینه دیگه خبر نداره که چجوریه.که اگر به معنای واقعی این جمله واسه خودش یه پا مرد باشه توی زندگی مشترک میشه روش حساب کرد تیتیش نیست خوب وبد رو ازهم تشخیص میده مردهای بد جامعه رو دیده وبه مرد خودش وفادار میمونه که خداکنه اینجور باشه.زیاد روی روی این جمله کلید نکن یا از بی تجربگی میگه یا تجربه زیاد فکر کنم مورد اول بیشتر بهش بخوره.سعی کن به بقیه چیزاش هم نگاه کنی.

اینکه مستقل خیلی خوبه
ولی خودشیفتگی متاسفانه اصلا نشونه خوبی نیس . چون معمولا خودشیفتگی و منم منم کردن و عشق نشونه ضعفه من ضعیف نیستم نشونه ضعف ادمه ، بهتر بگم آدم ضعفشو پشت این چیزا قایم میکنه .
زندگی مشترک و بچه دار شدن با این چیزا جور در نمیاد . ولی به عنوان دختری که اهل سفره و روابط اجتماعی بالایی داره تحسین برانگیزه . احتمالا دوست خیلی خوبیه .
بعدم تو که اومدی سوال کردی از روابط آزادش معلومه کنار نمیای
به قول دکتر هولاکویی این آدمی که می بینین ممکنه بعد ازدواج ده بیست درصد بدتر شه ولی بهتر نمیشه .به امید تغییر ازدواج نکن

این یه خانواده رو می چرخونه شوهر می خواد چیکار باس زن بِگیره ، مردیِ واس خودش مشتی وار میحرفه😂😂

مشخصات و توضیحات شما در یک کلمه یعنی ایشون زن زندگی نیست و هنوز به بلوغ ازدواج نرسیده.

استقلال زن خوبه اما باید کنارش زنانگی هم باشه و بتونه حس تکیه گاه بودن رو به همسرش بده. اعتماد به نفس خوبه اما منم منم زیادی و غرور زیاد با زندگی مشترک که لازمه ش گذشت و تواضعه در تناقضه. نشاط و اجتماعی بودن خوبه اما دائم غرق در مسافرتای مججردی بودن و تفریحات تک نفره و ... با روح تاهل و زندگی دونفره نه صد نفره نمیخونه. ضمنا کسی که کمک به مادرش رو کلفتی میدونه پس فردا قراره تو خونه شوهرشم دست به سیاه و سفید نزنه.

جدی برام عجیبه که چرا یه پسر باید با چشم باز چنین کسی رو انتخاب کنه؟!

به الی خانوم 

29 سالشه بعد بازم در ازدواج مردده

سلام

از خودم بخوام بگم 

به ندا 

به ندا 

به !@# 

به سولماز

به ++

من که اصلا خوشم نیومد برادر!

و اینکه منظورم از غرور غرور کاذب نیست 

به ناشناس 

اگه میتونی همه ی این چیزایی که گفتی رو تحمل کنی، خب مشکلی نیست ولی سوالی که پرسیدید نشون میده که با هیچکدوم از این اخلاق ها کنار نمیاید، پس خودتون رو گول نزنید که درستش میکنم و به خاطر من تغییر میکنه. خود من به شخصه با چنین دختری حاضر نیستم ازدواج کنم حتی اگر خانواده خیلی پولداری داشته باشه. ایشون حتی شما رو به عنوان شوهر قبول نمی کنه و مثل کسی که وظیفشه که این کارا رو براش انجام بده رفتار میکنه. دور این نوع دخترا رو خط بکشید چون به قول خودشون یه پا مرد هستند.

وای خیلی باید بگم که!

سلام

سلام

در رابطه با کمک کردنش به مادرشم بگم منم اینجوریم یعنی درک میکنم بگه بیا برو بالای چهارپایه میرم البته تو خونه خودمون نه ها کارای مردونه رو میندازم گردن خودشو میگم که وای من نمیتونم و.... یا مثلا خونه بابام برا عوض کردن شیرالات خونه رفتم بازارشو پیدا کردم گشتم جنس خوب قیمت مناسب پیدا کردم ولی هر کاری کردم نتونستم ببندم. یه جاهایی دیگه واقعا کار کار من نیست مرد میخواد من رسیدم به این نتیجه که به یه مرد نیاز دارم. وقتی میگن اخلاقای پسرونه شاید اکثرا به یه دختر لات و لوت فک کنن که عین پسرا راه میره و...  ولی من یه زنم ظریفم با عشوه راه میرم و حرف میزنم مرد نیستم و به این واقعیت رسیدم و پذیرفتم تا تونستم ازدواج کنم. مثلا برا اینکه از ظرافتامو ناتوان بودنم تو کارایی که زور میخواست خسته بودم باشگاه رزمی رفتم که خب باز بدنم جواب نداد به مشکل خورده بودم دکترا گفتن که ورزش رزمی و سنگین ممنوع. تهش همون ایروبیک و ورزشای دخترونه 😂

هیچ مردی نباید با این طور زنها ازدواج کنه تا طبق قانون انتخاب طبیعی داروین ، نسلشون منقرض شه 

هرچی بیشتر ازش میگی باز تمام چیراش عین منه منم بلافاصله بعد دیپلم رفتم سر کار و گفتم من دیگه به سن قانونی دارم میرسمو برام زشته از کسی پول بگیرم حتی دانشگاهم میرفتم هم درس میخوندم هر کار میکردم و این بیشتر تو شخصیت من مردونه بودنو تشدید کرد. فک کن هجده سالته و با صد جور مرد که زن و بچه دارو جوون و پیر و... هستن  باید سرو کله بزنی و گلیم خودتو از اب بکشی بیرون. انصافا تو کار بعنوان یه دختر کم سن و سال پدرم دراومد ولی از پس جامعه بر اومدم. در اخر اینو بگم که اگه میخوای بدونی الان من خوشبختمو تونستم زندگی کنم باید بگم که اول اینو فراموش نکن ماهرچقد هم شباهت داشته باشیم باز شرایط ها فرق داره من اصلا نمیتونم قضاوت کنم درباره ایشون یا ازدواجش با شما. من تو زندگیم خییییییییلی مشکلات دارم خیلی زیاد که اصلا قابل توضیح نیست. بااینکه اطمینان دارم همسرم تنها ادمیه تو دنیا که من میتونم در کنارش باشم بعنوان زن چون بقول pm5 تو همه چی دست خودمو از پشت بسته ولی بازم مشکل داریم. حالا شما فکر کن اگه یه پسر ساده و احساساتی و باوقار با من بود وای خدایا فکرشم دیوونم میکنه. من اکثرا تو مراسمای خوایتگاری با پسرا بحثم میشد و آدمایی مثل شمارو که کلا با عرض معذرت خواهش میکنم از رک گویی من دلخور نشید ولی این مدل پسرا رو که کلا دست مینداختم تو بحث ازدواجا چون اصن طرفو درحدی نمیدیدم که بیاد بشینه بگه من میخوام بشم شوهر تو 😂😂😂😂 بسیار ضعیف بنظرم میومدن. بازم شرمنده

سلام بر سوال کننده عزیز

سلام

سلام برادر بزرگوار

 شما نوع رابطتون چیه؟همکارید یا دارید آشنا میشید؟مثلا همکارای من و آدمای بیرون به من میگن همه کارات پسرونست.مثل چی کار میکنم  ولی من بهشون نمیگم ایتطور نیست چون واسم مهم نیستن که بخوام توضیح بدم  ولی  شخصیت من تو خونه یا با دوستام کاملا متفاوته.ببینید این شناختتون تو چه رابطه ای به وجود اومده .شاید از اون دسته آدمایی باشن که دوست ندارن جلوی غریبه احساس ضعف کنن .بعد دخترایی که راه دور بودن اصولا مستقل ترن.به خصوص اگه همش تنها بوده باشه (چون مجبوره مشکلاتشو خودش حل کنه)که دیگه این جمله "ی پا مردم"کاملا صدق میکنه  ولی به نظرم این واسه آدمای بیرونه و نه واسه تو خونه و کسایی که دوسشون دارن.

والا نظر من در مورد راحتیش این هست که عرف جامعه ما ظرفیت راحت حرف زدن و صمیمیت زن رو نداره. صرف راحت حرف زدن مسئله ای توش نیست. مثلاً اگه آدم بره کشور خارجی که عرف تاب آزادی گفتار و روابط رو بپذیره خب آدمی که نرمال باشه خودشو نمی گیره. ولی این جا... مخصوصاً محیطای کاری.. این که با کسی بگو بخند کنی, در واقع داری بهش چیزی عرضه می کنی که بقیه خانوما راحت در اختیارش نمی ذارن و طرف به عمرش ندیده. من از این آوانس دادن متنفرم. شایدم من امل باشم.

ولی من فکر کنم شما ازش خوشتون اومده ها!

 

یه چیزی بگم. اولین کامنتم بود. نمی دونم چرا عمومی نشد. احتمالاً ارسال موفق نبوده.

خانومایی که ویژگی های غالب مردانه مثل استقلال و غرور و خودمحور بودن دارن با آقایون دارای روحیات لطیف تر خوب سازگار می شن و برعکس. خانومای با روحیه کاملاً زنانه با مردای خشن خوب سازگار می شن. اما متاسفانه و با وجودی که آدم به این موضوع آگاهی داره, دخترای مردصفت, به مردای هرچه خشن تر و مردونه تر تمایل دارن. صورت مثالی مرد کامل که از پسشون بربیاد!! اینا با هم متناقضه دیگه

یعنی الآن شما اگه روحیات لطیف دارین بهتر با خانم مورد نظر سازگار می شین. اما برای جلب نظرش به احتمال خیلی بالایی, باید ویژگی های مردونه تری نشون بدید. حتی ویژگی های ظاهری مث صدای خشن جذبش می کنه!  

هستن مرد هایی که از این مدل زنا خوششون بیاد...دیدم

به هیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ عنوان،تغییر جایگاه زن و مرد دلیل اصلی تمام بدبختی ها در تمامی ملل هاست،حالا چه این تغییر در کار باشه چه در درس خوندن باشه چه در مدیریت خونه و زندگی باشه،چه آرایش کردن پسرا و چه هر چیز دیگه ای.زن یکسری خصوصیات داره و در جایگاه خودش قشنگه و همون ها هم هست که برای هر مردی جذابه درست مثل خصوصیات مردانه ی یک مرد که برای زن جذابه،خلاصه اینکه شدیداً امیدوارم این خانوم هایی که تا میرن سرکار میخوان مستقل شن و خانواده بچرخونن و فکر میکنن مرد شدن و دیگه وابسته به هیچ مردی نیستن و آقا بالاسر نمیخوان و بقیه موارد خیلی دقت کنن و بدونن که هیچ گونه جذابیتی برای آقایون ندارن(لااقل برای من که ندارن)

احساس میکنم قبلا این سوال پرسیده شده.سوال کننده به همین مودبی بودن و خلاف بیشتر سوال کننده ها به شدت فعال بودن .ایشالله خوشبخت بشید.

چقدر زشت صحبت کردن این اقای روح الله 

سلامی مجدد!ببینین من خودم یکی از هم دانشگاهیام این مدلی بود اخلاقش...یعنی ب عنوان دوست برای من خیلی خوب و باانرژی و اهل شوخی و خنده و اینها بود خیلیم مهربون منطقی و اینها!ازدواج کرد اما من ک دخترم میگم همیشه حرف حرف اونه!همسرش انقد مظلوم و حرف گوش کنه...من گاهی دلم براش میسوزه!میومد دنبالش دانشگاه دوستم ی جور پیش ما برخورد میکرد انگار ک ببخشید اما این شوهر اونه:-\ من خودم شخصیت اهل سازشو مطیعی دارم(شایدم خیلی بد باشه) اما همیشه فکرمیکنم مرد هم حتی اونایی ک زنومرد رو حقوقشون رو در ی حد میدونن بازم زن مطیع میخوان نه زن رهبر! اینجور خانمها حالت سلطه گری ب زندگی دارند و اینکه همیشه ب عنوان ی دوست خوبند اما فکرمیکنم زندگی کردن سخت باشه چون هیچوقت دوست ندارند زیر بار تعهد برن(سلب آزادی بشن)!هیچوقت محصور شدن رو نمیخوان....من مثلا برعکسم(شایدم خیلی خصیصه بدی دارم) همیشه دوس دارم یکی احاطم کنه و تحت سلطش باشم:-) خخخ  انشاالله خوشبخت شین

به نظرم دور این خانومو خط بکشین بهتره و به چشم گزینه ازدواج بهش نگاه نکنین چون در آخر شاید خودتون آسیب ببینید.

شاید خوب باشه...اما زن زندگی نیست...البته بازم بستگی به شخصیتت داره...بعضیا این تیپ زنا رو میپسندن

من یه دوست با همین خصوصیات داشتم و از اونجایکه کلا علاقه به مباحث روانشناسی دارم همیشه رو این دختر زوم میکردم چون واقعا اوایل ویژگی های مثبتش خیلی تو چشم بود.

نه اصلاگزینه ی خوبی نیست شمادوسداری بایکی زندگی کنی که رفتارواخلاقش مثل مرداس؟هیچ مردی نیست که ازعشوه وناز زنونه خوشش نیادقطعاایشون این ویژگی هارو نداره وچون شخصیت مستقلی داره هیچ وابستگی عاطفی و مادی معنوی به شمانخواهدداشت اگرهم داشته باشه خیلی کم تغییراینطورآدما محال ممکنه چون خیلی خودشیفته هم هستن ظاهرا اگه گزینه دیگه ای روی میزنیست بنظرمن به ایشونم برای ازدواج فکرنکنین 

اگه یه مرد سن بالای چهل پنجاه ساله تو چهل سالگی بچه دار بشه عیب نداره انوقت قسم بچش  نمیشه ارواح خاک باباش اگه یه مرد چهل ساله زن بیست ساله بگیره اونوقت اگه شصت سالگی بمیره زنش نمیره با یه نفر دیگه ازدواج کنه. شاید پنجاه ساله های فامیل شما دور از جون از کار افتاده اند. الحق که سردرگمی اونوقت اصرار داری به مردم مشاوره هم بدی.

به magic

اول از همه ی دوستان بینهایت تشکر میکنم و اینکه ممنون میشم افرادی که با اینگونه شخصیتها از نزدیک برخورد داشتن یه راهکار بدن برای شناخت بیشتر و پی بردن به عمق افکار اینگونه افراد 

اگه خودتم مثل اون هستی باهاش ازدواج کن

چیزای دیگه ای که نگفتم شخصیه یعنی شامل زندگی شما نمیشه ولی خب خیلی خصوصی نیست میگم که ذهنت درگیرش نشه.

خلاصه اینکه خوردم میکرد تا شخصیتم خراب شه و یه ادم اهل زندگی ازم ساخته شه منم باهاش همینکارو میکردم. خدا منو ببخشه من واقعا آزارش دادم یه جاهایی بی ابروش کردم و شکستمش که مرد با اون ابهت اشک تو چشماش جمع شد. یه کار کرد دیگه نرم سرکار تیپمو ازم گرفت همه دوستام از دور و برم رفتن منم تونستم دوستاشو بپرونم و مشروبشو گذاشت کنار و کارایی که لازمه تا ادم سالم متاهلی زندگی کنه رو کردیم دیگه. ولی تلاش شوهرمو خیلی دوست داشتم خیلی لذت بخش بود وقتایی که خودش برام رژ یا مداد لب یا لاک میخرید عین زنا رو دستش تست میکرد تا ببینه رنگش چطوره میومد خونه یا ناخوناش لاکی بود یا دستاش قرمز بخاطر تست رژ. درسته محدودم کرد ولی از یه طرفم اینجوری بهم میرسید دیگه. ادکلن زنونه که میخواست بخره همه رو میزد رو خودش میوم د خونه بوی کلی ادکلنو باهم میداد 😂 برای زندگیمون و راضی کردن من واقعا تلاش کرد. ولی من بخاطر صدمه های دوره نامزدی و مشکلاتمون با خانوادش و یه جاهایی که خودشم ناامیدم میکرد هیچوقت نتونستم ارضا شم و از رابطه جنسی لذت ببرم اینم از مشکلات الانمون هست که منو تند کرده. درضمن اونجاهایی که تو مجردی احساس میکردم نیاز به مرد دارم رو انصافا خوب پر کردو بقول خودش بهم سرویس داد. ولی هنوزم میگه تو یه جاهایی هی میخوای خودت زندگی رو بگیری تو کنترلت و به من اعتماد نمیکنی بااینکه خیلی تلاش کردم ولی مثل اینکه این اخلاقو دارم هنوز خودم نمیفهمم

اینجوری که نمی شه درست قضاوت قضاوت کرد.
حرف این دوستانی که می گن باهاش ازدواج کن یا ازدواج نکن رو جدی نگیر، شما خودت این خانوم رو از نزدیک می شناسی، ببین این ک یه خانوم می گه من اعتقادی به عشق و علاقه ندارم و عشق نشان ضعف هستش و این حرفا رو زیاد جدی نگیرین، منم ازین حرف ها زیاد می زدم به قدری که دوستام می گفتن آرزو می کنیم با این طرز فکر همیشه مجرد بمونی، اولین صفتی که برام می شمردن بی عاطفه بود، به قدری احساساتی بودم  و هستم که با اینکه رشته ی تحصیلی ام مهندسی بود بزرگ ترین سرگرمی هام کتاب خوندن و طراحی کردن و حتی نوشتن و آشپزی کردن بود، در حالی که بیشتر از هر کسی  تو رویای رابطه ی عاطفی بودم به زبون چیزی خلاف این می گفتم، با وجود علاقه ی شدید که به همسرم تو دوران نامزدی داشتم بهش ابراز علاقه نمی کردم که ضعف نشون ندم، با دوستام زیاد معاشرت می کردم در حالی که ارتباط با خیلی هاشون برام واقعا لذت بخش نبود،این کار و می کردم چون می خواستم ثابت کنم مستقل و آزاد هستم. خیلی ساده لباس می پوشیدم چون فک می کردم با آرایش کردنم ممکنه اطرافیان فک کنن می خوام خودم نمایی کنم و من آدم مغروری بودم که مثلا دلش نمی خواست با خودنمایی کردن خودش رو سبک کنه. اتفاقا شهرستانم درس خوندم و چهار سال جدا از خانوادم زندگی کرده بودم. کار خونه رو که اسمشم نیار.....خخخخخ.
من تو 25 سالگی با علاقه ی شدید با همکارم ازدواج کردم، ولی حتی تو نامزدی هم بهش نمی گفتم بهت علاقه دارم، اوایل سر این قضیه یکم جر و بحث داشتیم، مدام غر می زد که علاقمون یک طرفست و تو من نمی خوای و ...، اما به مرور زمان تونستم خیلی بهتر واقعیت درونم رو نشون بدم، نمی گم خیل له شدم و و 180 درجه تغییر کردم، ولی راحت تر می تونم احساساتم رو به زبون بیارم، راحت تر می تونم عذرخواهی کنم، حتی می تونم پیش کسی گریه کنم، از همسرمم خیلی هم حرف شنوی دارم و به حساست هاش تو ارتباطاتم با همکارام و مردای دیگه احترام می زارم،  کار خونه رو با هم انجام میدیم، اونم چون جفتمون شاغلیم. جفتمون از زندگی  مشترکمون نهایت رضایت رو داریم. سعی کنین به این خانوم نزدیک تر شین اینکه به زبونش چی می گه رو زیاد جدی نگیر، سعی کنین درونش رو کشف کنین.

احتمالا این خانم هم قبلا یه دختر با احساس ها و عواطف یه دختر نرمال بوده بعدش یه شکست عشقی خورده و از اون به بعد و  بعد از اینکه خیلی زخم بدی خورده م زجر کشیده تصمصم گرفته خیلی قوی باشه تا هیچ وقت دیگه بازنده نباشهههه

حالا بعد یه مدت احتمالا دوباره نرمال میشه در حالت عادی اما اگه زخمش خیلی کاری بوده باشه یا روحیش برعکس چیزی که نشون میده خیلی حساس باشه شاید این تندروی ها توش همینطوری بمونه برا همیشه....کلا با این توصیفات و در حدی که تعریف کردین اصلااااااا کیس مناسبی نیست

میزان علاقه دختره بهت چطوریاست؟ تا حالا زبونی بهت چیزی گفته؟ علاقتون یه طرفه هست یا دوطرفه؟

به بنفشه 

به پریا بانو 

به بنفشه 

شناخت که دورا دور نمیشه . بنظرم شما باید اگه فقط در حد دوست معمولی و همکارین بهش بگین  تا بتونین بهتر بشناسین .. بازم بخوام توضیح بدم اینکه شما اگر مردی هستین که براتون کنترل گری خانم اعصاب خورد کن نیست  و ادم لجوج و غدی نیستین شاید خیلی هم خوب باشه براتون چون این زن زندگیتونو پیشرفت میده مثلا همین دوستم انقدر  انرژی ش خوب بود که همیشه این موردش تو ذهن من هست و روم تاثیر گذاشت. یا حرف این خانم مشابه حرف دوستمه که در مورد یه دوست دیگمون که پدر نداشت مثلا میگفت براش بهترم بوده چون همه تصمیمای زندگیشو خودش گرفته در حالیکه پدرش مرد خانواده داری بود اماچون سخت گیر و سنتی و مذهبی بود اینطوری میگفت و در همین حال پاش میوفتاد برا باباش جونم میداد ولی از اونطرفم انگار نفرت داشت یا حداقل تو حرفاش معلوم بود خیلی پدرش مقصر  و عامل نرسیدن به زندگی دلخواهش میدونه بخاطر سختگیریش.. اونم مثه این خانم دور از خانواده درس خونده بود و بعدم دور از اونا کار میکرد و میگفت که اصلا تحمل شهر خودشون رو نداره.. در کل بعضی اخلاقاش خیلی خوب بود ولی بعضی وقتا هم خیلی خیلی اعصاب خورد کن بود .. مثلا موقع ناراحتی میخندید .. و اصلا به رو خودش نمیورد ولی تو جمع دخترونه صمصیمی خودمون یهو  سر حرف ساده از عشق اولش گریش میگرفت .. از اونطرفم نشون میداد اصلا عین خیالش نیس و پسرا رو سر میدونه مثلا و تو ازدواجشم براش الویت این بود که طرف خیلی موفق باشه... همش تناقض بود هر چی بیشتر فکر میکنم . مثلا خیلی ادعاش تو کار میشد و حتی شاید کل داشت با مردا  و البته حس همکاری و کمک به بقیه هم توش قوی بود از اونور اعتقاد داشت که دلش میخواد خونه دار بشه اما حیف که الان نمیتونه که تو همین حرفشم جای سوال بود اینهمه ادعا و حرص تو کار بعدش بگی برا زن خانه داری بهترهههههه

سلام یکم بد متوجه شدین!من دختر ضعیفی نیستم ک اگه خاستگار اومد این مدنظرم باشه ک طرف زوربگه!اصلاو.ابدا! بلکه منظورم اینه هردو حق نظردهی دارند اما درکل دوست دارم مدیریت زندگی ب عهده مرد باشه اگه تو چیزی مشکلی داریم و جوابای هردومنطقیه دوس دارم اون چیزی ک اون میگه باشه چون من احساسی تر تصمیم میگیرم نسبت ب یک مرد! درواقع خیلی لذت بخشه برام ک بتونم ب عنوان حامی زندگیم بهش تکیه کنم....دررابطه با ب چالش کشیدنشون فکرمیکنم بیشترین نقطه ضعف اینجور ادمها احساساتشون باشه! ازش بخواین احساساتش رو نسبت به خانواده توصیف کنه و برای هرکدوم ی اسم بذاره!اونوقت تقریبا میشه فهمید چ تیپ دختریه چون احتمالا دررابطه باشماهم از همون کلمات استفاده خواهدکرد(اگه حسی ب شما داشته باشه) و درنهایت ب عنوان ی خواهر توصیه ای ب شما دارم! اگه ممکنه ی مورد دیگه ب غیر این خانم رو مدنظربگیرین حتی از اطرافیان(یکی ک فکرمیکنین تقریبا باایشون ازنظر منطقی و نه احساسی در ی حده)!اونوقت امتیازات مثبت و منفیشون رو مقایسه کنین البته بادید باز نه اینکه همش بیاین از این دختر تعریف و تمجید و از دختر فامیل فقط عیب هاشو بگین...ببینین واقعا ایشون نسبت ب دخترهای دیگه چقد برتری دارند و بیشتر ب سلایق شما نزدیکترن؟فقط یادتون باشه از هیچ دختری بت نسازین!همه ب نوع خود تو اخلاقیاتشون مشکلاتی دارند اما مهم اینه ک ایا میتونن باهم جور شن یا نه!انشاالله ک خوشبخت شین باهرکی ک صلاحتونه....

راستی اینو بگم این دوستم ک اخلاقش شبیه دخترمورد نظر شماست اوایل خیلی مغرور و سردو اینها رفتارمیکرد اما من چون یکی از دوستای صمیمیم هم این مدلی بود میدونستم شخصیت درستی داره(هیچوقت دورو نیستند) براهمینم ی مدت لای منگنه گذاشتمش تااینکه اونم دوسم داشت:-) میگف مث خواهرمی! درواقع همونطور ک گفتم احساساتشون نقطه ضعفشونه...اگه بتونی ب زور از دهنش حرف بکشی راجب احساساتش میتونی ب قلبش رسوخ کنی و بیشتر بشناسیش! ببخشید اگه بیشتر نمیتونستم کمکتون کنم:-) 

اینکه یه خانم بگه من خودم یه پا مرد هستم مثل اینه که یه آقا بگه من خودم یه پا خانم هستم . شخصا برای خودم قابل هضم نیست با همچین خصوصیت اخلاقی کنار بیام .

حالا دیگه بستگی داره چقدر این حرفشون در عمل خودش رو نشون بده.

اولا بگم من تو شرکتی هستم که بیشتر خانوماش اینطورن "یکیوشن داد میزد میگفت من مردم :|"

ولی با این اوصاف شرایط و فشارهای زندگی هستن که یه دختر رو مجبور میکنن که مثل مرد ها رفتار کنه ولی از ته دل این کارها براش سخته و سختی ها که زیاد میشه تو دلش گریه میکنه ، کار سخت و مردانه مناسب یه خانوم نیست ولی متاسفانه خیلی از خانوم ها امروزه درگیر این مسئله هستن.

به تانیا 

به زهرا و اف . لایت

اتفاقا اینجور دخترا خیلیم احساسی هستن فقط باید روششو پیدا کنی

بابت دعای خیرتون ممنون.
اینجور که می گی شما فعلا فقط همکار و دوست معمولی هستین، همسر من به شدت اهل بحث و گفت و گو بود، طرز فکر و  عقاید خاص خودش رو داشت و داره و از جهت فکری ام آدم پریه، اون زمان که تو موقعیت شما بودیم زیاد بحث می کردیم( از مسایل اجتماعی و اخلاقی تا سیاسی و اقتصادی)ولی اصلا حرف های صدمن یه غاز نمی زد، توان دفاع از همه ی عقایدش رو داشت و از بحث کردن باهاش و شنیدن نظراتش لذت می بردم. یعی قبولش داشتم و دارم.
دوم اینکه تفاوت های من و با بقیه برجسته می کرد و از امتیازاتی که داشتم زیاد تعریف می کرد و بابتشون تحسینم می کرد.(البته نه جوری که تابلو شه می خواد رامم کنه ها، خخخخ). از من ایراد نمی گرفت، از بقیه ی دخترا ایراد می گرفت که مثل من نیستن(البته هنوزم زیاد ازین دلبری ها می کنه، خخخخ). کلا فک نکنم کسی بدش بیاد تعریف بشنوه خصوصا وقتی بهش بگن تو تکی و بهتر از همه و بهترینی، البته با دلیل، دلیل نیاری آدم فک می کنه طرف چاپلوسه.
انتقاداتتون رو تو قالب پیشنهاد ارایه بدین، چون انتقاد مستقیم من و که خیلی کفری می کرد.
می دیدم کسی هست که قبولش دارم و قبولم داره و من و اینجور که هستم باور داره حال خوبی داشتم. کلا بهم اعتماد داشت(هنوزم داره البته.) یه جورایی نشون میداد که من و تو عین همیم و بقیه با ما متفاوتن و عین همن، همین باعث شده بود تقریبا تونسته بود بره جزو معدود (تقریبا تنها فرد اون زمان)آدمایی که باهاش درد و دلم(منظورم فقط مشورت نیستا) می کردم.(راهنمایی می کردا ولی هیچ وقت مستقیم نمی گفت تو مقصری یا اشتباه می کنی.). خودشم دغدغه و نگرانی مشکلاتش رو باهام درمیون می ذاشت و می گفت این مسایل رو جز تو به کسی نگفتم، یا نمی گم.(ایجاد چنین صمیمیتی مهم ترین قدمه )
بعد یه اخلاقای دیگه ای هم که داشت این بود که خیلی شوخ طبع بود و اهل بگو بخند(ابدا حریم ها رو نمی شکست ها)، باهاش بهم خوش می گذشت کلا. بعد اینکه اجتماعی بود و ابدا خجالتی نبود و برای اینده ی کاری و مالی اش برنامه ریزی داشت.(کلا می دیدم از جهت اجتماعی و فکری آدم قوی و آینده داریه خوشم میومد.).
همین طور نشون میداد که من و مسایل مربوط به من براش جالب و مهمه.(فقط من نه هیچ دختر دیگه ای، خخخخ).
یه نکته ی دیگه ای که هست اینکه هر زنی که توانمند و آزاد و مستقله که کنترل گر و خودخواه نیست(چون تو نظرات دوستان دیدم ). من خودم شخصا نه دوست دارم کسی چیزی رو بهم تحمیل کنه و نه چیزی رو به کسی تحمیل می کنم(البته بعضی وقت ها پیش میاد. خخخخ). من که همیشه از مردایی که خیلی فرمانبردار و مطیعن و منفعل بیزار بودم و هستم.  خانم مد نظر شما رو نمی دونم.
نکات برجسته ی رابطمون تو دورانی که فقط دوست معمولی بودیم و تا جایی که تو خاطرم بود برشمردم، یکسال اینجوری ارتباط داشتیم،(وقتی اعتمادم و بدست آورد باهاش گاهی بیرونم میرفتم.) دوران دوستی و اشنایی نزدیک ترمون خیلی کوتاه بود(در حد دو سه ماه).
 درمورد دوستی و نامزدی و ازدواجم هر وقت به هر مرحله رسیدین بررسی کنین.
موفق باشین و خوشبخت.

بنظر من وقتی دختری چنین روحیه ای داره یعنی قبلن اسیب خورده و کلا بنظر نمیاد ادمی باشه که تو ۲۹ سالگی وابسته بشه و مثه دختر بچه ها باز بخواد شکست بخوره .. بنابراین شما بهش باید راست رو حسینی پیشنهاد آشنایی بیشتر بدین برا ازدواج و یه مدتی رو هم با هم تعیین کنین و بهش بگین با توجه به اینکه هر دو عاقل و پخته ایم اگه مناسب هم بودیم بعدش تصمیم میگیریم برا ازدواج. از اولم قرار بزارین فقط خودتون بدونین و تو شرکتتون کسی به هیچ وجه خبر دار نشه حتی دوستان نزدیکتون و در این مدتم پیش مشاوره خوب برین نه هر مشاوره ای..مثلا همین موضوع تناقضاشو اونموقع از خودش بپرسین .تو این مدت البته اگه ایشونم شما رو در سطح اول قبول کردن و قرار به شناخت بیشتر شد هر دو به نتیجه میرسین که مناسب هستین برا هم یا نه

به بنفشه 

به مهسا 

قبل از اینکه پیشنهاد مستقیم بده غیر مستقیم می فهموند که ازم خوشش میاد، مثلا می گفت خوش بحال اون فلک زده که قراره تو بدبختش کنی، یا من اگه جای اون فلک زاده باشم فلان کار و برات می کنم، دقت کردی چقدر میایم بهم یا عکست و نشون مامانم دادم گفتم عروسته  و امثال این جملات و زیاد می گفت، متاسفانه هر بارم می زدم تو ذوقش :D :D :D
 بعد یکسال که همکار بودیم مستقیم گفت بیا با هم باشیم و مطمین باش خیلی بهمون خوش می گذره و دوست های فوق العاده ای می شیم، منم بعد یکم الکی نه گفتن اکی دادم، تو این دوران دیگه کاملا مستقیم ابراز علاقه می کرد، کلمات و رفتار محبت امیز که خودتون استادشین رو زیاد به کار می برد، حس منم از اینجا شکل گرفت، از کسی ام خصوصا خانوادش پنهانم نکرده بود، البته این دوران زیاد طولانی نبود و بعد دو سه ماه پیشنهاد ازدواج داد. با اکراه قبول کردم. :D
فقط اینکه می گه من به خاطر سفر و خوش گذرونی ازدواج نمی کنم و جدی نگیرین، نمی تونه مستقیم بگه من دلم می خواست و می خواد ازدواج کنم و تا حالا نتونستم، من که فک می کردم اگه ذره ای تمایل به ازدواج پیش کسی نشون بدم خودم و سبک و کوچیک کردم. و اینکه من قبل از همسرم تجربه ی شکست عاطفی و این حرف ها نداشتم، به قول یکی از دوستام کلا ذاتم خراب بود. :D
بازم مچکررر از دعای خیرتون، امیدوارم اگه واقعا کیس مناسبی برای هم هستین به هم برسین و خوشبخت باشین، اگرم نه که با هر کی هستین بازم خوشبخت باشین. در هر صورت خوشبخت باشین.

به بنفشه 

به بنفشه 

خواهش می کنم.
آخه قبل از اینکه خودش بهم پیشنهاد بده یکی دیگه از آقایون همکاری که داشتیم بهم ابراز علاقه کرده بوده و پیشنهاد داده بودن، من به پیشنهاد اون آقا بلافاصله و خیلی قاطع جواب رد دادم و حتی نخواستم صحبتی در این مورد بشه، همسرم اون زمان هم در جریان علاقه ی اون اقا به من قرار داشت، هم در جریان جواب ردی که بهش دادم و می دونست که با وجود اصرار اون آقا حتی حاضر به صحبت کردنم در این مورد نشدم و جوابم و تا چه اندازه قاطع دادم.
اما جوابی که به خودش دادم از این شکل نبود، مشخص بود که این نه گفتن با اون نه گفتن فرق داره، وقتی بهم پیشنهاد داد دادن جواب مثبت رو به آینده موکول کردم، بهونه آوردم که فعلا آمادگی ورود به رابطه ای رو ندارم و درگیر آمادگی برای کنکور ارشد هستم و الان نمی شه، اونم با لحنی که مشخص بود سختمه بگم قبوله، اونم گفت صبر می کنم تا آمادگی ورود به رابطه پیدا کنی. :D
کمتر از یک ماه بعد و بعد از آزمون ارشدم بازم پیشنهادش رو تکرار کرد، اینبار با لحنی پرتردید گفتم که دوست باشیم که به چی برسیم و دوستی به چه کارمون میاد، بازم مشخص بود نمی تونم بگم قبوله، چند روز بعد دوباره دلیل برای خواستش اورد که می تونیم از هم حمایت کنیم و به هم اعتماد به نفس بدیم و ....
آخرش با حالت دودلی گفتم باشه و براش شروطی هم گذاشتم و قول هایی به هم دادیم.
البته من چه تو دوران مجردی و چه حالا تو ارتباط با اقایون حد و مرز زیادی داشتم و دارم، یعنی اهل بلند حرف زدن و بلند خندیدن و شوخی های جلف و زننده و با صدای بلند با هیچ مردی نبودم و نیستم،  اهل بیرون رفتن های مختلط به قصد تفریح هم نبودم. با این حال بعد از ازدواجم بازم روابطم با اقایون رو محدودتر کردم. نمی دونم خانومایی که غیر اینن تو زندگی خانوادگی چطور ظاهر می شن.
و بعد ابنکه من خودم بهتر از هرکسی می دونستم که بعضی از ویژگی هایی که دارم بده و باید کنارشون بزارم، مهم ترینش غرور زیادی ام که باعث بود حرف و رفتارم با خواسته ی واقعی ام  یکسان نباشه و در واقع تظاهر کنم(بسیار بسیار بسیار ویژگی بدیه). با این رفتارم هم به دیگران ضربه بزنم و هم خودم. خیلی تلاش کردم کنارشون بزارم. در مورد کسی که سماجت داره رو ویژگی های منفی اش نظری ندارم.

به بنفشه