سلام
دختری کنکوری هستم که پدرم به افسردگی حاد مبتلاست!
شاید واستون این کلمه ناآشنا باشه به علت اینکه اطرافیانتون مبتلا نشده باشن و در نتیجه هیچ اطلاعی نداشته باشین. خودتون رو جای من قرار بدین؛ اگه عزیزترین فرد زندگی تون رو ببینین که داره ذره ذره آب میشه چیکار میکنین ( البته خدا نکنه ) .
ایشون از چند وقت پیش که بیکار شدن شدت گرفت مشکلشون و واقعا وقتی میبینم جلوشم و نمیتونم کاری بکنم احساس خفگی میکنم!!!
هر روز برنامه ریزی میکنم که اون شب باهاش چه حرفایی بزنم،چه مسائلی رو چه جوری تعریف کنم که فقط یکم بخنده، یه امیدی ببینم .
ضمن اینکه فشار درسام واقعا بالاست. روزا با درس سر و کله میزنم تا شب. شب تا صبح فکر میکنم چیکار انجام بدم براش. یه دوره ای بود شبا فقط گریه میکردم چون واقعا هیچ کمکی جز درس خوندن از دستم بر نمیاد ولی توی این شرایط شاید درک کنین که چقدر میتونه سخت باشه.
اهدافم برای کمک بهشون بلند مدته، وقت میبره و احتمال انجام نشدن هم داره. اگه اطلاعاتی،پیشنهادی،کمکی چیزی از دستتون بر میاد واقعا شرمنده و ممنونتونم و مرسی که وقت میذارید .
تشکر

برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
روابط با پدر (۲۶ مطلب مشابه)