چه جوری بهش بگم نمی خوامت که نشکنه؟

سلام

میخوام از دردی که هیچوقت ول کنم نیس بگم ..

من 21 سالمه ی دختر فوق العاده حساس و احساساتی ام یعنی خیلی ازین لحاظ احساساتی بودن هم تو فامیل هم تو دوسام معروفم هستم چون با هر چیز کوچیکی اشکم در میاد..

چند سال پیش یه دوستی داشتم دوستم دختر بودااا . دوست صمیمیم بود مث خواهر برام بود همه ی دوسامو به خاطرش ول کردم تا تموم اوقاتمو با این دوستم بگذرونم بیش از حد دوسش داشتم..اونم دوسم داش ولی خیلی کمتر از من.. من حاضر بودم به خاطرش خودم پیش همه خراب شم  و تقصیراتشو به گردن بگیرم اما اون خیلی بهم بدی کرد نمیگم خودم بی تقصیر بودم اما باور کنین اون خیلی بیشتر بهم بدی کرد خیلی منو سوزوند کاری کرد که همیشه چشام گریون شده بود نمیتونم کاراشو بهتون بگم ولی خیلی بد کرد باهام خیلی بهم ضربه ی بدی وارد کرد حتی پش سرم پیش خونوادم حرفای دروغ میگف به طوری که همش مامان بابام به خاطر حرفاش منو دعوا میکردن...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

مشکل این آقا با من چیه ؟

سلام،

من امسال کنکور دارم...همین سه ماهه دیگه...

قبول نمیشم، میدونم...

اما میخوام حداقل روحیه داشـــته باشم برای سال بعد،

جدا از اینکه بخاطر یک سری مسایل ابدا حال روحی خوبی ندارم...

یک معلم نسبتا روانی هم نصیب من شده...

و اما چرا میگم روانی...

ببینین،

کلاس های ما از حدود اواخر تابستون شروع شد...

از همون روز اول همه شیفته ی این اقا شدن،

این معلم ما،سن زیادی نداره...

ظاهر خوبی داره و در رفتار خودش بسیار سیاستمداره....

من اون اوایل، سر کلاس ایشون جدی بودم... 

از جو کلاس خوشم نمیومد،حتی هوا برای من سنگین بود...

احساس خفگی میکردم...

مدام اجازه میخواستم که برم بیرون...

این اقا هم به دفعات از من میپرسید که تو با کلاس من مشکلی داری؟! 

خسته میشی؟!

لطف میکنی سرکلاس من میشینی... 

و

.

.

.

من اون اوایل ملایم جواب میدادم که اصلا اینطوری نیست....

البته ایشون کلا از تیکه انداختن و...به من خوششون میومد... من هم احترام رو رعایت میکردم...

هم حاضر جواب بودم....!

کم کم برای هم جالب شدیم...

سر به سر هم میزاشتیم (مسلما در این سر به سر گذاشتن رفتار من از یک دانش اموز فراتر نمیرفت، پر رو هستم...اما اصلا بی احترامی نمیکنم...)

رابطه ی من با معلمم برای بقیه هم جالب شد، یکی حرص میخورد... یکی خوشش میومد...

اما برای من چندان مسئله ی مهمی نبود...صرفا یک کل کل جالب...

تا اینکه من درگیر شدم...!

نمیدونم بگم درگیر شدم...یا درگیرم کردن؟!

این اقا،

رفتارش هیچوقت با من معلمانه نبود...

لبخند هاش...

نگاهش...

باور کنین نمیخوام بگم قصد بدی داشت...

اما بود...

یک چیزایی بود...

کم کم یک کشمکشی بین نگاهمون ایجاد شد...

من نه جلف رفتار کردم و نه اویزون...

بحث یک احساسه...

نمیدونم متوجه منظورم میشین؟!

به هر حال،

من اواسط سال از اخر کلاس جام رو عوض کردم و رفتم جلوی کلاس...کنار میز معلم...

در این بین هر از گاهی هم برمیگشتم اخر...سر زنگ ریاضی...

تحمل این زنگ واقعا برام مشکل بود...

اول بحث گفتم جو کلاسش برام سنگینه...هنوز هم هست...

کنار دوستام  که اخر بودن برام راحت تر میشد...

مخصوصا این دوران که من زیاد حال خوبی ندارم....

حدود دو هفته ی پیش به ایشون گفتم که شما مشکلی با من دارین؟!

گفت نه و بحث رو زد به شوخی...

بحث رو جدی کردم و گفتم پس چرا من احساس منفی دریافت میکنم از شما....

گفت اینطوری نیست...

گفت من سر کلاس نمیتونم احساساتم رو به طورکامل نشون بدم...

مطمئن باش اینطوری نیست...

من روش فکر میکنم...تو هم روش فکر کن ببینیم چرا اینطوریه...

کلاس بعد،من جام رو عوض کردم رفتم کنار دوستم....

سارا....

همون روز از من پرسید احساس امروزت چطور بود...؟!

(من کنار سارا حالم بهتر بود...

اما نسبت به کلاس مثل همیشه حس بدی دارم...

کلا من نسبت به معلمم هم حس خوب دارم هم بد...دارم روانی میشم....)

گفتم مثل همیشه!

گفت بهتر بودی؟!(پرسش انکاری!گفتم که،حال من کنار سارا بهتر بود...)

جواب دادم:چون کنار سارا بودم حالم بهتر بود...!

نگاهش رو برگردوند و گفت :بیشعور...!

حالش گرفت!!

جلسه ی بعد من باز هم کنار سارا نشستم...اخر کلاس....

بنظرتون چیکار کرد؟!

من و سارا رو به بهونه ی حرف زدن بیرون کرد....

ما یک کلمه حرف زدیم...اونم درسی...اونم موقعی که همه داشتن حرف میزدن....غیر درسی!!

گفت بیرون...

سارا با دهن یاز پرسید چرا...؟!

اونم گفت چون دلم میخواد!

منم گفتم چشم....!

رفتیم بیرون...

اول گفت حرف زدین...

بعد شروع کرد با عصبانیت گفتن اینکه عوض کردن جای دانش اموز یک توهینه...!!

بره بیرون بهتره....

بسم الله....

بعد 10 ماه جا عوض کردن من یادت افتاده یک توهینه...؟!

و بلند شدیم و رفتیم بیرون....

هنوز باورم نمیشه....

سارا میگه با من لج کرده...

فقط سارا این رو نمیگه...

همه کسانی که در این جریانات بودن همین رو میگن...

اما من نمیتونم هضم کنم...

معلم من باید با من لج کنه واقعا؟!

مشکل این اقا چیه....

این رفتار هاش...

اذیتم میکنه....!!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

داماد همسرم وایبر روی گوشیم نصب کرد

سلام دوستان من تازه عضو گروه شدم حرفاتونو با دقت خوندم من مشکل جنسی ندارم اما مشکل دیگه ای دارم میشه لطفا کمکم کنید . من در تابستون گذشته اشتباه بزرگی مرتکب شدم . بزارید از اول بگم :

من زیاد اهل رفتن تو وایبر نبودم اما داماد همسرم وایبر روی گوشیم نصب کرد و شمار ه خودشو سیو کرد اولا متن های ادبی میفرستاد منم چند باری جواب دادم موقع امتحانات دانشگام بود بعضی وقتام جواب نمیدادم البته به شوهرم می گفتم که خدا رو شکر که گفتم بهش .

تا اینکه یروز پی ام داد  که مشکل جنسی با همسرش داره و من ناراحت شدم ازم خواست به کسی حرفی نزنم منم گفتم به من مربوط نمیشه خوشم نمیاد حرفی بزنید و مایلم نیستم با شما صحبت کنم ولی گفت من مشل دارمو معذرت خواهی کرد منم فکر کردم آدمه باور کردم بهش گفتم عیب نداره ولی دیگه  به من نگید .

بعد چند روز عکسای بدی بهم داد حتی خواست به من نزدیک شه  با اینکه زنش تو حیاط بود و مادر شوهرمم خونه بود از ترس نفسم بالا نمیومد  فقط از آشپزخونه فرار کردم کلا وایبر رو پاک کردم و از خونه مادر شوهرم رفتم تا سه روز خواب نداشتم من همسرمو خیلی دوس دارم واسه همین بهش گفتم اما متاسفانه مدرکی نداشتم اون خیلی عصبانی شد .

خواهر شوهرم هرچی تو دهنش بود بهم گفت خیلی گریه کردم حرفای بدی شنیدم اما همسرم حرفمو باور کرد و گفت کاش مدرکو نگه میداشتی بارها از من جلوی خواهرش حمایت کرد گفت که به من صد درصد اعتماد داره بعد ها فهمیدم  این مرد دوس دختر دوستشو امتحان کرده با شماره دیگه و خواهر شوهرم باهاش بحث کرده این موضوع منو داره عذاب میده تو رابطم با همسرم اثر گذاشته بود از نظر روحی واقعا مشکل دارم همسرم خیلی باهام صحبت کرد اونم خیلی از نظر روحی داغون شد بعد این چند ماه بازم مشکل دارم موقع رابطه یاد اون دوران میوفتم بی اختیار گریه میکنم باعث میشه همسرمم اذیت شه به اون دلیلشو نمیگم لطفا نظرتونو بگید

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه)

پسران بالای 30 سال با دختر 20 ساله ازدواج می کنند یا 30 ساله؟

سوال دارم از آقا پسر های سایت 

فرض کنید تحت شرایط خاص تا به بالای 30 برسید شرایط ازدواج براتون فراهم نشه و تا درستون رو تا مقطع بالا ادامه بدید و سربازی برید و کار پیدا کنید و تو کارتون یکم پیشرفت کنید و مقداری پس انداز کنید و ... با شرایط حال حاضر ایران همون بالای 30 خواهد شد .

حال شمایی که مثلا 32-33 سالتونه و می خواهید ازدواج کنید اگر 2 تا کیس باشند با شرایط نسبتا مساوی و هر 2 رضایت داشته باشند و شما تصمیم گیرنده باشید ترجیح می دهید با یک دختر جوان و اختلاف سنی حدود 10 سال ( مثلا 21-24) سال ازدواج کنید یا با یکی با فاصله ی سنی 2-3 سال یعنی (28-31) سال و چرا ؟

و یک سوال از دختر خانم های سایت 

اگر یک آقایی حدودا 8-10 سال یا بیشتر  بزرگتر از شما باشه و نفر دوم یک آقایی که 2-3 سال از شما بزرگتره ولی خوب نفر اول به نسبت نفر دوم تحصیلاتش تموم شده تا مقطع بالا و کار بهتر و با ثبات بیشتر و دارمد بالاتر  و پس انداز بیشتر و ثبات شخصیتی بیشتر و ... داره ولی کیس دوم هنوز در میانه ی راهه و شاید دانشجویی باشه که نه کار داره نه سربازی رفته نه پول داره نه درسش تموم شده و معلوم نیست در آینده چی بشه ... کدوم کیس رو انتخاب می کنید و چرا ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

پسر 32 ساله ی صفر کیلومتر بی عرضه است ؟

سلام به همگی

چند وقته بدجور با خودم مشکل پیدا کردم. لطفا نظرتون رو جدا از کلیشه بگید.

من 32 سالمه و از نظر مالی و ظاهر و قیافه خوبم. تا حالا دوست دختر و به تبع اون رابطه جنسی نداشتم.

تو همه این سالها با اینکه خیلی موقعیت دوست گرفتن داشتم ولی خوب خوشم نمیومده و طرز فکرم این بوده که این کارا کار آدمای هله هوله س. اصلاً هم آدم سرد و خجالتی و بی سر زبونی نیستم و خیلی هم با اطرافیان و اقوام گرم می گیرم تا این حد که از حضور من تو جمع خوششون میاد. زمانی هم که چند سال پیش دانشگاه میرفتم همینطور با همه گرم بودم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۲ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)

جدا خوابیدن همسرم از من نگرانم کرده

با سلام

حدود 3 هفته است عقد کردم . همسرم خیلی با محبت و احساسی است از پیام های محبت آمیز و عاشقانه دریغ نمیکنه در مورد قیافه و زیباییم خیلی نظر میده و تعریف میکنه . حتی لقمه دهنم میذاره اما احساس میکنم روابط بین من و همسرم سرد است. ارتباط فیزیکی خیلی محدودی برقرار میکنه. تنها یه روبوسی ساده در ابتدای ورود .

گاهی کنارم میشینه و دست دور گردنم میندازه یا دست هم رو میگیریم . از همه مهم تر جدا خوابیدن همسرم از من نگرانم کرده و به نظرم غیر طبیعیه. فکر نمیکردم یه مرد بتونه بعد ازدواج روی این جور مسائل کنترل داشته باشه.

با توجه به اینکه همین روابط محدود هم با گدشت زمان کم کم شکل گرفته به خاطر خجالت یا اعتقادات مذهبیش میتونه باشه یا مشکل داره و ممکنه رغبتی نسبت من نداره ؟ این موضوع غیر طبیعی نیست؟ لازمه با خودش صحبت کنم یا به مشاور مراجعه کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل جنسی دوران عقد (۱۵ مطلب مشابه)

گرفتن برگه سلامت دلیلی بر بستن راههای شک و ظن نیست ؟

با سلام به همه دوستان 

در چند روز گذشته بحثی در باره برگه سلامت دختر خانوما بود که بعضی از خانوما با غیض و غضب برگه ها رو میگرفتند و پرت میکردند به صورت طرف و بعد هم جوابشون منفی بود . به درست یا غلط بودن گرفتن برگه سلامت کاری ندارم و قبول دارم که این کار تاثیر منفی روانی بر دختر خانومای پاک دارد فقط سوالی از این دختر خانوما داشتم .

اینکه دیروز بعد از ثبت عقدی خانواده عروس وی را برده اند دکتر و متاسفانه نتونستن برگه سلامت بگیرند که البته این کار هم اشتباهی روی اشتباه است که اگر همچین منظوری داشتند باید قبل از عقد میرفتند نه بعد از تمام شدن کار که عواقب سوء دیگری هم دارد که جای بحثش نیست

و این را هم میدانم که نداشتن پرده دلیل بر عمل ناشایست نیست و ممکن است در اثر دست زدن و عوامل دیگه برداشته شده باشد . حالا اگر این عوامل را به همراه دخول 10 عامل در نظر بگیریم یعنی برای هر عامل 10 درصد .

سوال این است آیا زندگی کردن با زنی که 10 درصد ممکن است خطائی از او سر زده باشد برای مرد غیور و مسلمان راحت و ساده است ؟ پس گرفتن برگه سلامت دلیلی بر بستن راههای شک و ظن نیست و راحتی دختر خانوم ؟

 

مرتبط :

عواقب اجبار دختر به گرفتن برگه سلامت بکارت

توی شهر ما به شدت روی برگه سلامت حساسن

تو برگه سلامت نوشته میشه که قبلا خودارضایی میکردم؟

کسی میتونه با آشنا بازی برگه سلامت بکارت بگیره؟

دغدغه ای مهمتر از مسائلی مثل سایز .... و برگه سلامت

نخواستن برگه سلامت در مقابل بخشش مهریه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) برگه سلامت بکارت (۱۵ مطلب مشابه)

دختر با ایمانِ خانواده دارِ چادریِ حداقل 170 سانتی پیدا نکردم !

من همیشه با مسئله قد در ازدواج مشکل داشتم. با اینکه یکی از معیارهای ظاهری قبولش دارم اما کم کم دارم دلسرد میشم از ازدواج.

قدم 187 ، 24 سالمه و فارغ التعصیل شدم از یه رشته مهندسی و استخدام هم هستم.

اهل یه خونواده مذهبی هستم. به شدت بر روی اعتقاداتم پایبندم. اطرافیان من رو به عنوان یک ادم مودب و آرام میشناسند.

برای انتخاب همسر اصیترین معیارهای بنده ایمان خود شخص، فضای فرهنگی و اعتقادی خانواده، سطح اجتماعی و تا حدودی تحصیلات دارای اهمیت است. به انضمام اینکه در مسئله ظاهر، قد به عنوان معیار اصلی من قرار دارد.

اما چه کنم که همسری که هم دارای ایمان محکم و خانواده ای خوب و حتما حتما با پوشش چادر باشد که قدش هم حداقل 170 باشد پیدا نمیشود!!!

کم کم دارم نا امید میشوم.

هرچی خانم قد بلند این ور اون ور میبینیم، خیلیاشون رو پوششون رو نمیپسندم. اکثرا که چادری نیستند.

هر از گاهی هم که یه مورد میبینیم که دختر خوب و با تقوایی هست و چادری هم هست و اتفاقا قدش هم به من میخوره، اما متوجه میشم که ازدواج کرده یا متاهله حسابی حسرت میخورم.

واقعا دارم کلافه میشم.

آخه چرا این دختر خانمای چادری قد بلند فک کنن که باید چادر و کنار بزارن تا قشنگتر باشن؟؟؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

بر خلاف میل پدرم، دوست ندارم با دختر خاله ام ازدواج کنم

سلام به همه ی دوستان

میخواستم بدونم من اکه نخوام با اون شخصی که پدرم میگه ازدواج کنم کی رو باید ببینم؟ می دونید پدر من خیلی اصرار داره که من به سن ازدواج که رسیدم با دختر خاله ام ازدواج کنم اما من دوست دارم با اون فردی که دوستش دارم زندکی کنم.

تو رو خدا به من بکید من باید جیکار کنم؟ اون میکه که فامیل آدم خیلی بهنر است از یه غریبه. آخه اونی که مد نظر منه یه غریبه ( همکلاسی دانشگاه ) هست. ممنون میشم راهنماییی کنید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

نامزدم درگیر کار که میشه دیگه همه چی یادش میره

 دختری هستم با سن بیش از سی سال که به تازگی با مردی که ده سال ازم بزرگتره نامزد کردم. هیچ کدوم قبلا ازدواج نکردیم.

من به دلیل عشق به تحصیل و ایشون به دلیل دید منفی نسبت به ازدواج . هشت ماهه که با هم ارتباط داریم. ایشون یکبار کات کرد و دوباره برگشت. جلسات متعددم پیش مشاور رفتیم و ایشون ازدواجمونو تایید کرد.

الان مشکل اینه که ایشون گاه تا یک هفته باهام تماس نمیگیره. البته مرد سردی نیست، وقتی پیشمه خیلی خوبه. ولی درگیر کار که میشه دیگه همه چی یادش میره. چون قبلا هم یکبار ترکم کرده من به شدت دچار استرس میشم که شاید دوباره میخواد ترکم کنه.

حالا میخوام بدونم آیا این رفتارش عادیه.اگر بله چیکار کنم کمرنگ بشه،چون این رفتارش واقعا اذیتم می کنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل رفتاری دوران عقد (۴۷۲ مطلب مشابه)

من فقط اونو میخوام حق نداره باهام بازی کنه

یکی از همکلاسیم که توی دانشگاه درس میده، بهم پیشنهاد آشنایی داد منم قبول کردم. یک ماه همه چیز خوب بود اونم خیلی بهم عشق و نفس و اینکه باهام باشه میگفت.

منم رفتارم جوری بود که نشون بدم قصدم ازدواجه. بعد یک ماه بهم گفت که به دردهم نمیخوریم!! اصلا انتظار نداشتم حدود یکی دو ماه علت کارشو پرسیدم و گفت که تو ازون دخترایی هستی که آخر باید بگیرمش!!

گفت من دختر پایه میخوام که اهل همه چیز باشه، گفت سکس نمیخواد ولی میخواد بدونه نظر من راجب به سکسی که دوست دارم چیه. منم گفتم خوب مسلما باید قبل ازدواج بدونیم چجوری دوست داریم تا میتونیم نیازهمو رفع کنیم یا نه . بعد قرار شد بیشتر همدیگه رو بشناسیم.

بعد یک مدت فیلم سکسی برام فرستاد و راجب خودارضایی حرف زد!! میخواست منو وابسته خودش کنه تا باهاش سکس کنم. منم بعد این اتفاقا و حرفای سکسی، بهش گفتم که باید مردایی مثل تو رو کشت که فقط به سکس فکر میکنین.

حرفای خیلی بدی بهش زدم. اونم گفت که من زشتم و ازم بدش میاد و ازم متنفره و میترسه که بلایی سرش نیارم!! گفت که هیچوقت با من سکس نمیکنه گفت تو مثل دخترای دیگه بودی که فقط میخواستم باهات حال کنم!! من نمیدونم با دو تا دونه اس ام اس سکس حال کرده؟؟!!

من که کلی بهش فحش دادم کلی حالشو گرفتم یعنی چی آخه!! خودش گفت اونجوری دوست داره. حالا میگه اگه حرفی بزنم و بهش گیر بدم که باهام میمونه به خونوادم میگه که حرف سکس زدم باهاش.

ولی من واقعا دوسش دارم. نمیدونم چرا اینجوری میکنه. من اصلا قصد آسیب رسوندن بهشو نداشتم. واقعا میخوام بهم برگرده. چجوری برش گردونم؟؟ بهم گفت هرکاری کنم جذبم نمیشه. ولی من فقط اونو میخوام حق نداره باهام بازی کنه. 

این راهنماییو بهم بکنبن بگین چجوری این آدمو برگردونم ؟

مرسی

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

خواستگارم از لحاظ شخصیت و آداب معاشرت از من پایین تره

سلام

من حدود 10 ماهه با فردی برای آشنایی بیشتر تحت نظر خانواده ها در ارتباطیم و خانواده ها هم با هم رفت و آمد دارند. شناختی که بدست آوردم اینه واقعا پسر پاک و سالمیه و وفادار و من را خیلی دوست داره اما از لحاظ شخصیت و آداب معاشرت از من پایین تره.

اصلا تو فضای فانتزی و رمانتیک نیست. چهره و اندامش زیاد تو دلم نیست و اینجور فهمیدم چون اعتقادی به این کارا نداره نمیشه زیاد امید داشت که در آینده خوش لباس یا خوش اندام و با کلاس و با شخصیت بشه.موندم چه جوابی بدم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

دوست داشتنم باعث میشه که بتونم تحمل کنم

سلام

22 سالمه 4 ساله با پسری که 4 سال ازم بزرگتره به قصد ازدواج رابطه دارم از همون اوایل خانوادهامون در جریان بودن و میرفتیم پیش مشاور البته خانواده من خیلی موافق نبودند اما مخالف هم نبودن بعد از 2 سال خانواده من به خاطر یسری دلایلی مثل کار اون اقا و درسش و نداشتن پدر و حامی بهونه گیری کردن تا بالاخره کاملا مخالفت خودشونو اعلام کردن .

اما ما بازم با هم بودیم و همدیگر و دوست داشتیم الان 1 سال اون اقا یه مغازه کفش فروشی زده درسشم داره ادامه میده و واسه کنکور ثبت نام کرده البته به اصرار من .

منم خانوادمو راضی کردم اما خودشون میگن از ته دلشون راضی نیستن. در مورد خودمو خانوادمم  بگم که دختر بزرگ خانوادم خیلییییییییی زیاد تو رفاه بودم همه چیز داشتم ولی خب با ازدواج با اون اقا اوایل زندگی مطمئنا نمیتونم رفاه خونه بابامو داشته باشم و مامانم میگه اینجوری عادت کردی و نمیتونی طاقت بیاری و سختی بکشی .

اما من فکر میکنم دوست داشتنم باعث میشه که بتونم تحمل کنم و واسه زندگیم تلاش کنم در مورد اون اقا هم بگم که پدرشون فوت کرده پسر با ایمان و نجیبی و منو خیلیییییییی دوست داره و گفته شده خودم لباس نداشته باشم و گشنه بخوابم همه تلاشمو میکنم که سختی نکشی حالا مردم که با ایشون ازدواج کنم یا نه ؟

خیلی دوستشون دارم به همه هم گفتم سختیا رو تحمل میکنم اما میخوام نظر شما دوستانو هم بدونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

یه دوست صمیمی داشتیم که اونم تو زرد از آب در اومد

روزی که دانشگاه قبول شدم هزار تا امید داشتم که درسم تموم شه برم سر کار مستقل شم یه ازدواج موفق داشته باشم و هزار جور ارزوی دیگه.

با بهترین معدل از دانشگاه فارغ التحصیل شدم چون هدف داشتم حالا شدم یه لیسانسه بیکار! در به در دنبال کار گشتم اما نبود که نبود.. نامید شدم ! بعد سه سال دوس پسرم که روزی هزار بار قسم و قران میخورد که فقط منو میخواد (سکس نداشتیم ) میگه برو پی زندگیت ما به درد هم نمیخوریم ! اینم به کنار ... سعی کردم با شرایط سخت کنار بیام یه مدت رفتم باشگاه سرم گرم شه خسته شدم تازگیام فهمیدم دوست صمیمی چندین و چند سالم به دوس پسرم نظر داشته و خیلی سعی کرده رابطه منو باهاش به هم بزنه اینم به کنار ! حالا شدم مثل مرده متحرک بی انگیزه بی هدف هر روز تا ساعت 12 میگیرم میخوابم جون دیگه انگیزه ای برام نمونده از زمین و اسمون داره سرم میباره دلم برای مامانم میسوزه که برای تنها دخترش چه ارزوها که نداشت و دخترش به کجا رسید ! ببخشید طولانی شد چون کسی رو نداشتم که باهاش درد دل کنم خواهر ندارم از دار دنیا یه دوست صمیمی داشتیم که اونم تو زرد از اب دراومد . دیگه نمیدونم چه کار کنم اگه کسی راهی بلده بهم بگه ! ممنون که وقت گذاشتین و خوندین

مرتبط:

با کسی که در دوستی افراط میکنه چطور بایدبرخورد کرد

صمیمی بودن خواستگارم با دخترهای دیگه اعصابم رو به هم ریخته

مدیرم به شدت داره باهام صمیمی میشه و من میترسم

چرا نمی تونم دوستان صمیمی خودم رو نگه دارم ؟

دیگه نمیخوام دوست صمیمی داشته باشم

داشتن یه دوست واقعی و صمیمی برام شده عقده

22 سالمه ولی نتونستم یه دوست صمیمی برای خودم پیدا کنم

هیچ وقت نفهمیدم که چرا دیگران با من صمیمی نمیشن

کسی که بعد از 5 سال تونستم باهاش صمیمی بشم حالا...

در برخورد های اول با کسی نمیتونم صمیمی بشم

خیلی به ندرت دوست صمیمی پیدا میکنم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

اخلاقم باعث شده که خودم و اطرافیانم عذاب بکشیم

سلام و عرض خسته نباشید.

دختری هستم 21 ساله که 5 ماهی نامزد کردم. منظورم از نامزدی عقد موقت هست به دلیل شناخت بشتر.

مشکلی که من دارم و داره خودمو اطرافیانمو عذاب میده اخلاق بنده هست. اخلاق من جوری هست که سریع حالت درونی خودمو بروز میدم. مثلا اگه از یه چیز کوچیک ناراحت بشم سریع مشخص میشه و بداخلاقی میکنم.

گاهی اوقات اگه اوضاع بر وفق مرادم باشه خییییلی خنده رو و شادم ولی برعکسش به بدترین شرایط ممکن درمیام.. و حرفایی به طرف میزنم که باعث دل شکستنش میشم. البته بیشتر با مامانم و نامزدم اینطوری هستم. نه اینکه با همه کس. قبل از اینکه به دانشگاه برم و نامزد کنم فک میکردم چیز خاصی نیست.

ولی با تغییراتی که تو زندگیم پیش اومد فهمیدم مسئله ی مهمی هست. که حتی باعث میشه زندگیم از هم بپاشه. مثلا رشته ی من یه رشته ای هست که کار گروهی توش زیاده. ولی من به غیر از یه نفر از بچه ها با کسی راه نمیام. و یا اینکه نامزدم با وجود سن کم  ادم پرمشغله ای هست. اگه دلم واسش تنگ بشه و بگم بیا ببینمت و اون نتونه. بد اخلاق میشم. جوری که چند بار به گریه افتاده نامزدم :(

بخدا دست خودم نیس.یهو اینطور میشم.بعد یک ساعتم از کار خودم پشیمون میشمو میرم نازشو میکشم، ولی اون بهم میگه قلبمو شکستی ..با وجود این اخلاق بد خیلی مهربونم که شاید همین اخلاقم منو جذب نامزدم کرده. جوری که کارای دانشگاهی اونو بعضی وقتا واسش انجام میدم.. ولی تازگیا حس میکنم این اخلاق بدم زندگیمو داره به تزلزل میکشونه. تازگیا وقتی تو خونم همش تو اتاقم خودمو حبس میکنم.. فک میکنم اینطوری بهتر باشه تا بیام از اتاقم بیرونو با یکی دعوا کنم. تازگیا خییلی حس خشونتم زیاد شده.خیلی دعواهامون زیاد شده

تو رو خدا راهنماییم کنین.نمیخوام زندگیم از هم بپاشه.نامزدم فوق العاده خوبه.

ممنون از همه عزیزان

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)