سلام
من یه خواهری دارم که خیلی دوستش دارم، از من بزرگتره، خیلی هم خاستگار داره، ولی عجیبه که اصلا قسمتش نمیشه. همه شون میان و کلی ابراز میکنن که شما خیلی خانواده خوب و فلانید ولی میرن و پشت سرشون رو هم نگاه نمیکنن.
چرا انقدر پولدار بودن خانواده دختر برای پسرها مهمه؟، مگه کسی که پدرش بنا به هر دلیلی شرایطش اوکی نیست دخترش حق زندگی کردن نداره؟
خواهر من واقعا زیبا صورت و زیبا سیرت هستش، سر و زبون دار، مومن (نمازشبش ترک نمیشه)، گرم و صمیمی، تو خانه داری ۲۰، لیسانسه و محجبه. اما چون پدرمون مظلوم و کم حرف و کم توقعه و سبک زندگی مون هم قدیمیه، همه یه طوری میشن. انگاری عارشون میشه. والا ما سر سفره حلال پدر مادر بزرگ شدیم. حتما باید پسرها گیر پدر زن های پولدار آنچنانی بیافتن؟
یکی از اقوام ما کلا وقتی دو تا دخترش رو شوهر داد رسما دامادهاش رو خرید، دامادها جرات ندارن به دخترها بگن بالا چشمت ابرو. هر روز خونه پدر زن. هر روز دخالت تو زندگیشونه. دامادها رسما نوچه به حساب میان. در ماشین پدر زن رو اینا باید براش باز کنن و اون پیاده بشه. دامادهای بیچاره سال به سال پدر و مادرشون رو نمیبینن.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خواستگاری های بی سرانجام (۶۶ مطلب مشابه)