نامزدم بعد یکسال از دوران نامزدی مون (عقد نیستیم) گاهی که باهام درد دل میکنه، میگه احساس میکنه من خیلی دوستش ندارم، در حالی از نظر بقیه و خانواده ام من ایشون خیلی دوست دارم که با فعلا که شرایط مالی تشکیل زندگی رو نداره پیشنهادش قبول کردم و بهش فرصت دادم.

راستش من جلو خانواده ام همیشه از تفکرش و نگاهش منطقی دفاع کردم، سعی میکنم همیشه درکش کنم،خواسته هاش به خواسته هام گاهی ترجیح میدم.کارای متنوع بکنم مثلا واسه تولدش بلیط کنسرت بهش هدیه دادم... طوری که گاهی بهم میگه تو خیلی خوبی وقتی دوستام از نامزداشون میگن، میفهمم تو چه قدر خانومی،باشعوری....

البته من تو بروز احساسات ضعیفم.با وجود احساسی بودن اما در بیرون آدم نسبتا رسمی و جدی هستم.من کاملا وابسته نامزدمم و دوستش دارم اما اون میگه باورش نمیشه میگه شاید بروزش نمیدی.آقایون و خانم های متاهل بگن نحوه ی بروز عشق و علاقه به مرد در دوران نامزدی چیه؟

باید چیکار کنم؟

من تو برخورد باهاش چه کار کنم تا صحبت و برخوردامون سرزنده تر و عاشقانه تر باشه از رسمیت و حرفای کاری و.... دور بشه؟


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل رفتاری دوران عقد (۴۷۲ مطلب مشابه)