خانواده برتر

سلام

عصبی بودن و استرس که بخش جدایی ناپذیر از زندگی امروزه. پدر خود من به علت فشار عصبی و همزمان مصرف افراط گونه مواد قندی، حدود 4-5 سالی میشه که دیابت نوع2 دارن. اما خوشبختانه تونستن با اصلاح رویه، این بیماری رو کنترل کنند. اولین قدم کم کردن استرس های کاری بود و سپس اصلاح رژیم غذایی.

مصرف نوشابه و برنج و خوراکی های شیرین و قندی رو به حداقل برسونید. به جاش تا میتونید گردو و زیتون مصرف کنید. معجزه می کنند. مقاله ای مطالعه کردم که در اون به خاصیت جادویی این دو بخصوص گردو در درمان و حتی پیشگیری از دیابت اشاره شده بود. در مورد پدر من که تا بحال واقعا موثر افتاده و قندشون رو خیلی پایین آورده؛ تا حدی که همزمان عسل (البته طبیعی نه این تقلبی های بازار) رو مصرف می کنند.

برای شما و خانوادیتان سلامتی آرزو دارم. یا علی

سلام مجدد

در کامنت قبلیم یادم رفت از خود بیماری دیابت برایت بگم. بهتر دیدم تکمیلش کنم. همه ما در بدنمون غده ای داریم بنام لوزالمعده (پانکراس) که وظیفه اون ترشح ماده ای بنام انسولینه. حالا انسولین چیه؟ انسولین ماده ای است که باعث تنظیم قند خون بدن انسان میشه. به دلایلی از جمله استرس و فشار روحی، رژیم غذایی ناسالم، چاقی و عدم تحرک، لوزالمعده تنبل(دیابت نوع 2) و یا از کار می افتد(نوع 1).

پیشگیری از دیابت آسان، اما درمان اون مشکله. البته غیر ممکن نیست. به این صورت که می توان با تمهیداتی اون رو کنترل کرد. بهترین روش های کنترل هم همونطور که در کامنت قبلی خدمتتون عرض کردم اولا اصلاح شیوه زندگی (کاهش استرس های روزمره) و دوم اصلاح رژیم غذایی (عدم مصرف مواد قندی مضر و به جای آن مصرف مواد مفید مانند گردو و زیتون و ...) هست.

نکته بعدی اینکه خیلی از افراد دیابت دارن اما از بیماریشون بی اطلاع هستن. نشانه های شایع دیابت یکی تکرر ادرار و دیگری بدمزه یا خشک بودن دهان است. البته این نشانه ها صددرصد نیستند و ممکن است زودگذر یا علائم بیماری های دیگری غیر از دیابت باشن. پس هرکس تکرر ادرار داشت لزوما دیابت ندارد. ممکن است عفونت ادراری داشته باشد یا حتی مشکلات عصبی.

در ضمن این بیماری می تواند ارٍثی هم باشد. پس اگر در خانواده زیاد مورد مشابه داشتید خیلی مراقب خودتان باشید. چون ممکن است عامل آن در بدن شما هم بصورت خاموش وجود داشته باشد و با کمترین بی احتیاطی و ناپرهیزی خود را نشان دهد.

فعلا درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما بوده اند کسانی که با اصلاح رویه زندگی، توانسته اند بر بسیاری از عوارض این بیماری چیره شده و آن را به فراموشی بسپارند.

معمولا دیابتی های نوع 1، بعلت عدم ترشح انسولین در بدنشان مجبورند که آن را بصورت تزریقی (آمپول انسولین) وارد بدنشان کنند و کسانی که نوع 2 دارند می بایستی با مصرف قرص متفورمین و ویتامین بی، قند خونشان را تنظیم کنند. (تحریک و تقویت لوزالمعده تنبل برای ترشح انسولین).

حد مجاز قند خون برای سنین و افراد مختلف متفاوت است و با توجه به آنها معمولا عدد خاصی به عنوان استاندارد در نظر گرفته می شود. افرادی که دیابت دارند ضروری است که به طور منظم از میزان قند خون خود مطلع باشند. برای این منظور کیت هایی وجود دارد که با گرفتن یک قطره خون شخص نیزان قند خون را نشان میدهد. توصیه می کنم یکی از آنها را تهیه کنید.

در ضمن شما فرمودید که عزیزانتان دیابت نوع 2 دارند، پس حتما قرص مصرف می کنند. دقت کنید که شرکت های تولید کننده این قرص ها هم متفاوت اند و  محصولاتی با کیفیت های متفاوت تولید می کنند. محصولات شرکت های مختلف را امتحان کنید و ببینید کدام به بدنتان به اصطلاح می افتد و بهتر جواب میدهد، کیفیت داروهای بعضی شرکت ها واقعا افتضاح است.

سعی کنید عصبی نشوید چون این باعث تشدید بیماری می شود. تلاش کردم تجربیات خودم را در اختیارتان بگذارم. ببخشید که طولانی شد.

برایتان سلامتی آرزومندم. یاعلی.