خانواده برتر

درسته مازنها تابع احساسات هستیم

بله میشن استدلال نمی خواد خلقتشون اینجوریه ارتباط به قول شما سالم! وقتی از حد ضرورت بیشتر بشه خیلی خیلی خطرناک خواهد بود مثلا وقتی پسری خیلی راحت و بدون مشکل می تونه درباره مسائل و سوالاتش از پسرهای دیگه کمک بگیره چه نیازی به حرف زدن با دختر و درگیر کردن ذهن اون هست؟؟؟؟
اونم فقط برای اینکه کیف بیشتری میده شاید!!!
به نظرم نودو‌نه درصد ارتباطات سالم! فقط توجیه سالم بودن داره و خیلی راحت میشه ازشون اجتناب کرد که این مشکلات پیش نیاد البته اگر رضای خدا برامون در اولویت باشه

راستی من دیدم که میگم تجربه دارم مخصوصا رو‌ دوستان که همین سلام و احوال پرسیای به ظاهر ساده و سالم به چه غم هایی ختم شده نکنید
همین تازگی دارم با چشمای خودم می بینم پسری در دانشگاه با چندین دختر روابط اجتماعی سالم ایجاد کرد و الان چند دختر بهش علاقه پیدا کردن:(((
چه ضرورتی داره با دخترا سلام احوال پرسی کنید شما که میگید دخترا فقط اینطوریند خودتون دوست دارید همسرتون با پسرا دیگه گرم و راحت صحبت کنه؟؟؟آتیش میگیرید
کلام آخر هر دستور خدا حکمتی داره هرچند ما دلیلشو ندونیم ما باید به امام علی نگاه کنیم که به زن ها سلام نمی کردند تا مبادا کوچکترین حسی نسبت به نامحرم در دلشون پیدا شه
پس معلومه وابستگی به وجود میاد

نمیدونم این حدیث رو از امام علی شنیدین یا نه؟اما ایشون میگویند :که از سلام کردن به زنان جوان پرهیز میکنم تا مبادا جواب دادن انها دلم را بلرزاند....البته نقل به مضمون کردم...

اره امکانش هست...

یکی از مهمترین مشکلاتی که این وسط هست که هر کدوم از روابط کاری درسی دانشگاهی خانوداگی یه خطوط قرمزی دارن شما با همکارت یه سلام و علیک داری نهایت چند کلمه راجع به مسائل غیرکاری حرف می زنی این بخواد بیشتر بشه دیگه رابطه از اون رابطه کاری در می اد شما نمی تونی خلا عاطفی رو این وسط پرکنی نمی شه هر روز با طرف حرف غیز کاری بزنی و طرف فکری نکنه یه بار یکی گفته بود همکلاسیم می اد برام درددل می کنه نکنه بهم وابسته بشه خوب طرف خصوصی ترین حرفهاش رو داره برای کسی می زنه پس احساس صمیمیت می کنه پس تو از اول باید می دونستی این یعنی یه رابطه دوستی نه رابطه همکلاسی همون حرف اگر با من نبودش هیچ میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی

به دخترش بستگی داره . تا اونی که باش در ارتباطی کی باشه و از چه خونواده ای باشه

بعنوان یه پسر نظرم اینه همینکه شما این سوال براتون پیش اومده یعنی خودتونم یه جایی ته ذهنتون به این روابط سالم!! مطمئن نیستین!!

اگه توجه ومحبت ببینن اره حتما وابسته میشن در غیر اینصورت نه 

تجربه من میگه دنیای متناقصی داره رابطه دختر و پسر . هر چی تجربه ات بیشتر میشه بیشتر میتونی باور کنی که میشه با جنس مخالف حرف زد بدون اینکه وابسته ش بشی یا بهش فکر کنی در عین حالیکه خیلی از عشق ها ذره ذره میان
آدم ها متفاوتن ولی اکثر دخترا معمولا به پسری فکر میکنن که بین دخترا برخورد خاص تری باهاشون داره و چون احساسی ان میرن تو فکرهای رمانتیک . اما اگر رفتار خاصی نباشه معمولا غشق پررنگی پا نمیگره . فقط در حد خوشاینده

اره خب میشن استدلالشم اینکه یکم دقیق تر شو رو خانوما بااینایی که به زنو مرد رحم ندارنو سنگدلن کار ندارم زن واقعی بانوی با روحیه لطیف اونارو میگم حتی به دوستای دخترشون هم وابسته میشن به یه یادگاری وابسته میشن دلشون برا همه جدو ابادشون تنگ میشه هی تا یه چی میبینن یاد صد تا خاطره و صد جا و صد نفر میفتن و دلشون میگیره و خب اره به پسرم وابسته میشن طولانی مدت.مثلا یه اقایی تو یه شرکتی باهاشون همکاره ده سال بعد طرف میفته میمیره مگه میشه این خانوم گریه نکنه براش وابستگیه بدی هم نداشته فقطم روابط عادی بوده. بیان ذات خانوما خیلی سخته امیدوارم توضیحاتم مفهوم باشه

برعکس شما الآن خیلی از پسرا به این فکر میکنن که "چیکار کنیم یه خانوم از ما خوشش بیاد تا بتونیم مخشو بزنیم".
اینه فرق بین مردم و طرز تفکر ها

سلام
ممکنه علاقمند بشن اما وابسته نمیشن.
تعریف وابستگی چیز دیگه ایه.
البته احتمال علاقمند شدنشون هم زیاد نیست. مخصوصا هرچه از سن 18 بالاتر برن این احتمال کمتر میشه.

اگه با همه سلام علیک واحوال پرسی داشته باشه،کمتر کسی سر خود وابسته میشه،ولی یه جا میبینی دختره خودش به طرف علاقه منده ووقتی اون بهش سلام بده یا احوال پرسی کنه ممکنه برداشت کنه حتما اونم به من علاقه داره، ولی اینکه با این اسم روابط اجتمایی بخوای مدام با دختر مردم حرف بزنی وهرچند که در ظاهر فکر میکنی که هیچ حسی نداری ولی در واقع خودم هم داری نیاز به جنس مخالف رو تو خودت ارضا میکنی،میبینی پسره با یه پسر هم اونطوری گرم نمیگیره ولی میاد با دخترها گرم نمیگیره میگه من رابطه اجتماعی دارم هیچ حسی ندارم، در کل اگه میخوای آرامش داشته باشی،وواقعا هیچ حق الناس هم تا آخر عمر گردنت نیفته سعی کن با دختر ها زیاد گرم نگیری وبه بهانه های مسخره چه میدونم دوست اجتماعی و روابط اجتماعی واین چیزها خودت رو سر کار نذار،ایجاد وابستگی دست خود آدم نیست وگرنه اینقدر آدم دلش نمیشکست،احساس تحت کنترل نیست اینو حواست باشه ،واز یه طرف دیگه هم فکر نکن همه دخترها مثل هالوآن والان همه عاشقت میشن،اینا بحث کلی هست وما هم باید خودمون رو از کل جدا ندونیم هرچند هر موقعیتی که برای آدم پیش بیاد میگه نه مورد من با بقیه فرق داره در صورتی که همه در حقیقت یکیه

ما هزار یک روش انجام می دیم شاید وابسته شن بعد تو می گی با سلام و احوال اخر زمون شده

سلام
بستگی به شرایطی داره که آدم ها توش هستن.
 مثلا من کلا دور و برم پر از پسر بود. ارتباطم هم در حد کاری بود با همشون. یعنی هیچ حرف اضافه ای نمی زدم. خوب هیچ مشکلی هم پیش نیومد تا این که بعد ها تصمیم به ازدواج گرفتم و خواستگار ها پاشون به خونمون باز شد. طبیعتا توجهم به پسر ها بیشتر شد. آروم آروم فهمیدم که ملاک های مورد نظرم چه چیز هایی هست و دنبال اون ملاک ها توی خواستگار هام گشتم. ماسفانه حتی یک خواستگار هم برام نیومد که حداقل یک چهارم ملاک های مورد نظر من رو داشته باشه و این مساله کلافه ام میکرد. از طرفی اطرافیان مدام می گفتن که یعنی توی همکار هات هیچ مورد مناسبی نبود که بیاد خواستگاریت؟!!!!
این شد که توجه من به همکار هام هم جلب شد و دیدم نه خیر حتی بین اون ها هم هیچ کس نیست... تا این که یه روز یه همکار جدید پیدا کردم. نمی دونم بگم خوشبختانه یا متاسفانه ولی ایشون درصد خیلی بالایی از ملاک های من رو دارن. خوب طبیعیه وقتی دختری در سن ازدواج هست و براش خواستگار میاد توجهش به مساله ازدواج زیاد باشه و حتی موارد غیر خواستگار رو هم گاهی اوقات بر انداز کنه!
ارتباط ما شدیدا سالم بود. فقط دو یا سه بار در حد چند جمله کاری همین. البته من از فاصله کمی دور تر ایشون رو میدیدم. اخلاقش رو، ارتباطش با بقیه رو، حیا ای که داره، این که اول وقت میره برای نماز و ...
خلاصه این که من به مرور زمان به شدت به ایشون علاقه مند شدم. الان عین آهو تو عسل گیر کردم! نه میاد خواستگاری من و نه من می تونم فراموشش کنم.
گاهی به خودم بد و بیراه میگم که چرا مراقب احساساتم نبودم. اما مگه میشه احساس رو کنترل کرد؟ میشه چیزی که دنبالشی رو بعد مدت ها پیدا کنی ولی از پیدا کردنش ذوق نکنی؟ فرض کنید یه سکه طلا توی یه پارک گم کردید. مدت ها توی پارک دنبالش می گردید و پیداش نمی کنید و تصمیم می گیرید برگردید خونه. آیا توی راه برگشت هم ناخود آگاه چشمتون هنوز به دنبال سکه نیست؟ خوب پس خیلی عجیب نبود که من ملاک هام رو حتی توی افرادی که خواستگارم هم نبودن جستجو کردم...
گاهی هم به اون آقا پسر بد و بیراه میگم که چرا آخه این قدر تطابق داره با ایده آل من! نمیشد این قدر آدم خوبی نباشه؟!

جمع بندی این که تحت شرایط خاصی آدم ها حتی در حد یک رابطه بسیار مختصر و سالم هم ممکنه به هم وابسته بشن. و اگر بشن واقعا درد بسیار بزرگیه. خدا واسه کسی نیاره اون روز رو...

به نگار؛

بنظرم همه دخترا یه جور نیستن...

بله ، چون خانوم ها تو این رابطه خیلی احساسی هستند وابسته میشن .
بعضی آقایون هم دست و پاشون رو گم میکنن تو این شرایط.

راستش از جوابی که به من دادید منظورتونو متوجه نشدم...ولی خب شاید منظورتون این بود که یافته های ما نه براساس استدلال و دلیل عقلانی که براساس حرفهایی که شنیدیم استواره!

ببین این مسئله همیشه مطرح میشه که خانم ها شکایت دارند که این چه وضعیه که میگن اقایون زود تحریک میشن پس ارتباط نداشته باشید اقایون هم شکایت میکنن خانم ها وابسته میشن پس سلام احوال پرسی هم نکنیم...
ذات مرد به یه سری پارامترها حساس هست و ذات زن هم به یک سری مولفه ها...پس همان طور که تو در عرض 30 ثانیه ممکن هست تحریک بشوی و ...من هم سرشار از عاطفه هستم.در عرض 30 ثانیه احساسم خدشه دار نمیشه...به هر سلام احوال پرسی هم حساس نیستم چون اگر اینطور بود من باید به همه مردها وابسته میشدم  از بقال سر کوچه  گرفته تا راننده تاکسی تا همه هم کلاسی ها و همه استادها ....
بله من حساس هستم اما اگر حد ضرورت رعایت شود جدی برخورد شود مشکلی پیش نمیاد
حد ضرورت یعنی وقتی کار نداریم و از اداره به منزل رفتیم نیاز نیست روی تلگرام و ...پیام بدهیم
یعنی لازم نیست اعیاد و سایر مناسبت ها را تبریک و تسلیت بگوییم یعنی سیگنال نفرستی برای طرف مقابلت ...
یعنی با هم  شوخی نکنیم یعنی در یک ارتباط اداری و سالم با همدیگر احساساتی برخورد نکنیم سرد برخورد کنیم نه یخ مانند ولی لازم نیست گرم هم بگیریم...

یعنی خانم سرش تو کار خودش باشه و مرد هم سرش به کار خودش...
یعنی لازم نیست دلسوزی کنی
یعنی حواسم باشد بین من و جنس مخالفم خدایی هم هست که لحظه به لحظه زندگی من را میبینه
یعنی تقوا داشته باشیم ....

یعنی فقط جایی که طرفت رو خواستی و احساس کردی شریک زندگیت هست بری و باهاش زندگی کنی و با بقیه خانم ها احساساتی برخورد نکنی
هم زن باید یک سری حدود را رعایت کنه و هم مرد
متاسفانه یک سری حدود رعایت نمیشه بعد همه گلایه میکنن چرا زن حساس هست چرا مرد حساس هست
اگر زن و مرد حساس نبودند اساس خانواده به هم میخورد پس اینها لازم هستند اما باید در جای خودشان استفاده شوند
الان اساس بر دلبری شده خانم میخواد توجه طرف مقابل را جلب کنه و اقا هم بدش نمیاد یک نفر دوستش داشته باشه

البته منظورم شما نیستی ها معلومه شما رعایت می کنه و نگران هستی که داری سوال میپرسی

سلام
به خیلی چیزا بستگی داره. نمیشه نظر کلی داد. نهایتش اینه که هر فردی در مورد خودش نظرشو بگه.
از نظر خودم، من با خیلی آقایون برخورد دارم. و اتفاقا تا اونجا که به خاطر دارم خدا رو شکر بهشون هم وابسته نشدم.
البته بعضی وقت ها هم وقتی یه فردی برخورد کنم که اخلاق و رفتار و طرز فکرشو موافق خودم باشه، توجه منو به خودش جلب می کنه و اگر هم بخوام بهش وابسته بشم مقاومت می کنم و سعی می کنم این اتفاق نیفته که خیلی وحشتناک لطمه روحی می زنه. چون ما در مقام یه دختر وقتی به کسی وابسته بشیم یعنی چی؟ الکی که نیست. فیلم و کارتون که نیست بگی خوشم اومد موافقم خب دیگه بریم سراغ کار و زندگیمون. نه .وابسته بشی دیگه کارت تمومه چقدر باید طول بکشه که از طف ناامید بشی و از این وابستگی دربیایی.
مخصوصا به گمان من دختر خانما احتمالا  بیش تر از آقایون فکر و خیال می بافند.
همین طور گاهی اگر بفهمم کسی می خواد با بنده راحت تر باشه و یا اشتباهی وابسته بشه(در صورتی که درست نیست این وابستگی) سعی می کنم حدود را رعایت کنم و حتی دورتر بشم.مخصوصا آقایونی که سن کمتری از من دارند باهام ارتباط راحت تری دارند و من باید مراقب این قضیه باشم که حد و حدود رعایت بشه.
در حالت کلی دختری که از نظر روحی کسی را پیدا کنه که مکملش هست می تونه بهش دلبستگی پیدا کنه. این به شخصیتش ربط داره. خیلی ها هم هستند مقاوم و محکم هستند ولی چشم باز می کنند و می بینند گرفتار شدند.
دقیقا مثل اعتیاده حواست نباشه، وابسته (معتاد) شدی رفت. باید حواست به خودت باشه. به فکرات به رفتارت و همین طور به برخورد هایی که با بقیه داری.

سلام. بستگی به دوطرف داره. در مورد ارتباط با نامحرم فقط یکیه که حق داره تعیین تکیل کنه!اونم خداییه که خودش آفریده و میدونه چجوری ساخته!

وابسته نمیشند عزیزم آویزون میشند که یه وقت پسره نپره و شوهر گیرشون نیاد !!!!

آقای سوال کننده به نظرم شما دارید اشتباه بزرگی می کنید و اون اینه که می خواید فقط با عقل و استدلالی که عقلتون میپذیره مساله ای رو قبول کنید
نمیگم با عقل و استدلال پذیرفتن چیزی کار بدیه اتفاقا خیلیم خوبه ولی وقتی کاری رو خدا گفته نه باید قبول کرد چون هزارتا حکمت پشتش داره چون خدا خیلی بهتر از منو شما ذات دخترا و پسرا رو میشناسه واسه حرف خدا لازم نیست برید عین حکمو از تو قرآن پیدا کنید قرآن هزاران لایه داره که ما فقط ظاهری از اون رو برداشت می کنیم
اتفاقا این موضوع از اون موضوع هاییه که حکم خدا خیلی واضحه حدیث داریم از امام علی فکر کنم بود که گفت و گو و اختلاط با زنان دل هارا منحرف میکند و سبب نزول بلا و بدبختی میشود
واقعیت همینه بله‌ وابستگی هست گناه هست حق الناس هست و خیلی چیزای دیگه
من نمیگم هیچ گونه روابط اجتماعی نباید باشه بالاخره آدم میره خرید یا از استادش می خواد سوال کنه مجبور میشه ولی بی جهت و با توجیها الکی نباید این ارتباطات شکل بگیره اینو بدونید همه دوست دارند با جنس مخالف حرف بزنند و رابطه برقرار کنند ولی آدم باید پارو‌ی نفسش بذاره بعضی مواقع

دخترا کلا احساسین

اگر من تو یه رابطه با یه پسری باشم (چه سالم چه ناسالم) مطمئناْ وابستش میشم!!! (من کلا آدم بی جنبه ای هستمو فکر کنم خیلی از دخترا مثل من باشن :-) )

من قبلا به پسرا فکر میکردم.از بعضیاشون خوشم میومد ولی هیچوقت عاشق و وابستشون نشدم.چون میدونستم این فکرا اخروعاقبت نداره ونباید وقتی نه به داره و نه به باره به کسی علاقمند بشم.کاملا هم وابسته شدنم اختیاریه و هروقت دلم بخواد میتونم بیخیال هررر پسری بشم.دختری که معقولانه بفکره هیچوقت ناخواسته و بی اراده عاشق کسی نمیشه.دخترا احساسین ولی احساس که دلیل بدبخت شدن نباید بشه.احساس ما دخترا یه امتیازه.کاربرد خودشو داره و هیچوقت باعث نمیشه بی عقلی نشون بدیم.مااحساس داریم عقل هم داریم.هردوشم بکار میگیریم.هیچکدومشونم باعث بدبختیمون نمیشم.الان که خودم نامزد دارم که اصصصصلا کسی دیگه نتونسته تو دلم راه پیدا کنه.دلیلش بی احساسیم نیست.اگه بی احساس بودم نامزد خودم رو هم دوست نداشتم.دلیلش عقلمه که بهم میگم نباید به کسی دیگه بفکری و منم حرف عقلمو گوش میدم.وقتی مجرد بودم هم عقلم میگفت وقتی کسی مال خودت نیست نباید بهش فکر کنی وگرنه وابستش میشی و بدبخت...منم حرفشو گوش میدادم.دخترایی که وابسته ی کسی میشن دلیلش فقط احساسی بودنشون نیست.بی عقل بودن و بی ارادگیشونم هست.خوشبختانه من بااینکه با مردهای زیادی بدلیل کار و دانشگاه و.. درارتباط بودم کوچکترین مشکلی برام پیش نیومده.اگر هم جرقه ای ایجاد شده کاملا سرسری بودم و باارادم بهش اجازه ی گسترش ندادم.این از من.
کلا ادمی که عقل و اراده داره به مشکل برنمیخوره.حالا میخواد درکنار عقل و ارادش احساسات شدید هم داشته باشه یا نه
به امید موفقیت همه آدمای خوب..

😏  من براحتی وابسته  نمیشم  و اگه تصمیم بگیرم  یکی خط بزنم  اینکار میکنم  

خواهش می کنم.

منظور من از کل حرف هام این بود:
ما نباید رابطه ای بیش از حد ضرورت با نامحرم داشته باشیم اما حتی گاهی اوقات همون رابطه در حد ضرورت هم می تونه دردسر درست کنه. مثل بلای خانمان سوزی که سر من اومد!خخخخ

راستش رو بخواید من از طرفی ملاک هام رو توی اون آقا دیدم و به ایشون به مرور زمان علاقه مند شدم و از طرفی هم احساس کردم ایشون هم به من توجه میکنن. مثلا نگاهشون رو از من میدزدن یا وقتی در حضور من حرف میزنن( حالا یا با خود من یا با کس دیگه) یه  مقدار صداشون می لرزه یا مثلا یه بار که نزدیک من نشسته بودن چند دقیقه بعد رفتن جاشون رو عوض کردن انگار کنار من تمرکز نداشتن ( خیلی بی دلیل و عجیب به طوری که من اولش فکر کردم مگه من بیماری واگیر دار داشتم که ایشون این جوری کرد!) یا ...

حالا اگر این ها واقعا وجود داشته خوب یه جور هایی در حق من ظلم شده و حق الناس هستش. اما اگر من توهم زده باشم خوب دیگه تقصیر خودمه که خیلی خوش خیال بودم نه اون. هر چند خوب منم چه جوری باید خودم رو کنترل می کردم؟ چه جوری این همه وجوه مشترک رو نمی دیدم و نمی پسندیدم؟! خوب دلم برای خود هم می سوزه آخه!

گاهی فکر میکنم شاید اون هم واقعا از من خوشش اومده ولی چون من از یک خانواده مرفه هستم و اون از یک خانواده معمولی فکر کرده قطعا جواب من منفیه و پا پیش نمی ذاره.

این که پرسیدید اگر به گذشته بر میگشتم چه کار میکردم. راستش اولش از این که بالاخره یکی رو پیدا کردم که ملاک هام رو داره خیلی خوشحال شدم. ولی حالا خیلی ناراحتم. واقعا آرزو میکنم کاش هیچ وقت باهاش آشنا نمیشدم. هر خواستگاری که میاد رو با اون مقایسه میکنم و همه ازش کم میارن. برای همین انتخاب برام خیلیییی سخت شده. تازه مثل احمق ها هنوز امیدوارم اون بیاد خواستگاریم. هر از چند گاهی هم به سرم میزنه خودم برم خواستگاریش! بد دردیه. والا! اما همه این ها باعث نمیشه که اگر به گذشته برگردم ارتباطم رو با اون تغییر بودم چون ارتباط من با اون آقا فقط و فقط در حد ضرورت و کاری بود و من هیچ ارتباط اضافه ای نداشتم.

 در آخر فرمودید خانوم ها با نگاهشون اثر مشابهی دارن. من تا حالا نمی دونستم. میشه لطفا بگید چه جوری باید نگاه کنیم که اثر بذاریم؟ بلکه من بتونم یه اثری رو اون آقا بذارم برم خونه بخت! خخخخخ

ببخشید طولانی شد.

خدایی از این دید نگاه نکرده بودم

بدم نمیگی هااا 

به نظر منم وابسته میشن مخصوصا وقتی نگاشون کنی فکر میکنن عاشقشون شدی.

بله احتمالش هست

دیدگاه من به دیدگاه من نزدیکه.

به الی خانوم؛

واقعا بستگی به دخترش داره. دختر میشناسم با نگاه کردن یه نفر بهش خیالات برش میداره. دخترم هست تا خرخره میره تو زندگی پسره و بیست و چهار ساعت همه کاراش رو با طرف انجام میده و پسرخاله باجناق بابای پسره رو هم میشناسه و اگه رابطشون سر چیزی بهم بخوره راحت با قضیه کنار میاد.

به نظرم خیالتون راحت باشه که وابسته نمیشه،من که وابسته نمیشم. دخترایی ممکنه وابسته بشن که از بچگی تو فضایی بزرگ شدن که جنسیت اهمیت خاصی داره، اینا یه جورایی جنسیت زدن و قبل از اینکه شخصیت طرف مقابل رو ببینن، جنسیتش رو می بینن. 

به نام خدا