خانواده برتر

برید و یکبار دیگه باهاش حرف بزنید و بگید به این نتیجه رسیدید و بهش بگید که چقدر بهش علاقه دارید و نمیتونید بدون اون زندگی کنید وبهش قول بدید که شرایط سابق برنمیگرده.... من یک زنم ...  اگه همه حرفای دلتونو بزنید و بهش تعهد بدید و ضمانت برمیگرده با کمال میل...

موفق باشید

برادر من ،شما ک میگید دوسش دارین، میگین واسش کم گزاشتین،میگین خونوادتون مقصر بودن...

به جای اینکه سوال بپرسین چطوری همسرمو به زندگیم برگردونم اومدین گفتین چه شکلی فراموشش کنم!!!؟

آخه این چه کاریه.

با توجه به اینکه گفتین آب پاکی رو ریخته رو دستتون اینطور به نظر میاد بدجور دلش از شما شکسته.

ولی شما تمام تلاشتونو کنید دلشو به دست بیارید.

سعی نکنید فراموشش کنید چون موفق نمیشید.

حتما حتما مث یک مرد برید دنبال خانمتون. محبت کنید...نازشو بکشید...بگید جبران میکنید.

البته امیدوارم به خاطر سختی هایی ک کشیده از شما زده نشده باشه.

رابطتونم با خونوادتون ضمن حفظ احترام به حداقل ممکن برسونید.

آرزوی موفقیت دارم واستون.

من موردی رو میشناسم که بعد هفت سال که جدا شده بودن دوباره با هم ازدواج کردن.

ماهم داریم جدا میشیم ..کاشکی که نشه و معجزه شه 

خانواده همسر من ظلم کردند ..خودش هم ظلم کرد اما یه بارم پشیمون نشد ...

بذار یه مدت بگذره ..آروم که شدی برو سراغش ..نازش را بخر ..شرایط را قبول کن ....و با خانواده ات حداقل ارتباط ممکن را داشته باش ...

حیف که زندگی خراب شه ....موندم این خانواده ها اون دنیا جواب دلی که می‌شکونند ..جواب اشک آدم را پیش خدا چی میدهن...لطفا مردانگی داشته باشید به خاطر عشق بجنگید ...

التماس دعا ...

ولی  نزار  ترکت کن  جبران کن همیشه  توچشم خانواده هاتون زن یا شوهرتون ببرین بالا  بگین  مثلا  خانمتون میگه  به خانوادت برس  توجه کن از،این حرفا   و اجازه دخالت  نده  که نظر بدن هرگز هرگز  حرف بین زن وشوهر نباید از  سقف اتاقشون  اونور تر بره  هرگز شخصیت  هم دیگرو حتی اگه  عصبانین خرد نکنین چون قلبی که بشکنه  دیگه مثل اول نمیشه

اولا یکم در مورد علتتون توضیح بدین..؟

بعدش 

پسرعمه من خانومش طلاق داد بعد از ۳۰ روز اوردش پس..

درس خوبی گرفتن..

دیگه همچین فرصتی گیر کسی نمیاد..

اگه ارزشش داره بسم ا..

یاحق

بهش بگو که حتی نمیتونی ی لحضه بدون وجودش زنده باشی...

بهش بگو که نمیتونه مال تو نباشه..

بهش بگو نمیتونی از دستش بدی...

بگو براش زندگی خوبی میسازی

حتی شده برید پیشش گریه کنید و بهش محبت کنی برش گردونید

من براتون دعا میکنم ایشالله زندیگتون درست بشه

# احساسی تصمیم نگیر . به مشکلات زندگی قبلیت فکر کن . ببین اصن این مشکلات حل شدنی هستند یا نه 

# اگه به هر دلیلی خواستی برگردونیش برو باهاش حرف بزن . 10 سال هم کم نیست . 

# ولی اگه نتونستی و نخواست یا خودت نخواستی دیگه فراموشش کن . باز هم میگم اگه زندگی خوبی داشتی و داری بی خودی باهاش جدا میشی برو دنبالش . ولی من احساس میکنم که قضیه جدی تری بین شما و خانومتون هست 

شرایط سخت  ترجیح میدن  بشما!

گاهی ادم ها سختی  بجون میخرن فقط ارامش  و فکر راحت داشته باشن  شاید این دلیلش

شما تصمیمت گرفتی فراموش کنی  زمان مشکلت حل میکن    

وگرنا  من که یه دخترم   چیزی خارج  از،ارادم نمیبینم   اگه  تصمیم بگیرم  یکاری  انجام میدم  و میزان سختی خطراتش  بجون  میخرم

بعد شما اسم خودت می زاری مرد

کاملا مشخص  خودتم مایل به ادامه نیستی  شاید اینا از روی عذاب وجدانتون  وگرنا  ادم  سالم  و خانواده سالم  عروسشون میپرستن  عین  دایی خودم  بخدا انقدر بهشون محبت کمک میکن    میگم  خدا  شانس  رو پیشونی  زشتا  نوشته  

دخترایی که  توضیح ندم بهتره!

ولش کن اصلا دیگه نرووووووسمتش

تمام شد رفت

نکردی شکر ایام وصالش

واییی  خیلی زشته  واسطه  ها فقط گند میزنن  بخدا  خودت اراسته کن برو باهاش حرف بزن

اخرین شانست همون سفر که گفتم  باور کن  معجزه میکن  ببرش زیارت کن  

انشالله که مشکلتون حل بشه

آخ ک شما مرداوقتی طرفتونو از دست میدین  تازه قدرشو میدونید.

گفتین از چندسال قبل حرف از طلاق میزده

اون داشته به شما التیماتوم میداده بلکه ک شما اصلاح کنید رفتاراتونو اما دریغ...

امان از دست شماهااااا

حق داشته بنده ی خدا...

شرایطو عوض کردید و برنگشت هم ضرر نکردید،لااقلش اینه که میگید من تلاشمو کردم.

از کجا معلوم شاید با ی خرده عوض شدن اوضاع برگشتن و با تلاش نکردن بعدا حسرت بخورید.

امیدوارم مشکلتون حل بشه.ناراحت شدم.

ببخشید چرا بچه نمیخواین؟ البته اگه اشتباه متوجه نشده باشم.خب این یکم خودخواهی نیست؟!

الآن هیچ زنی نیس که بچه نخواد و بچه نخواستن شما ظلم بزرگیه. اگه نمیخواستین باید همون روز خواستگاری میگفتین که بچه نمیخواین نه وسط زندگی. و به نظرم معامله هاتون رو هم از پدرتون جدا میکردید.

با عرض معذرت منم اگه جای همسرتون بودم برنمیگشتم. برگردم که چی بشه ؟ بچه که نیست که با گل و هدیه بخواین احساساتیش کنید. اگه واقعا دوستش دارید و نمیخواین برای همیشه از دستش بدید، عواملی که باعث طلاق شده رو رفع کنید. ینی معاملات مالیتونو از پدرتون جدا کنید و با بچه داشتن هم مخالفت نکنید ، بعد محترمانه براش نامه پست کنید که من به خاطر تو این کارارو کردم خواهش میکنم برگرد... من زنم میدونم تا وقتی که زنا رو احمق فرض کنید چیزی درست نمیشه. میگین دلیل طلاق، نخواستن بچه و مراوده مالیه اونوقت با گل و هدیه خواستین برگرده ؟ خب باید دلیل طلاق رو رفع کنید. واقعا عجیبه.

 

پرواضحه از دلائلتون که میخوای به خاطر خودت برش گردونی تا وقتی اینطوریه و شرایط کمافی السابقه  برگردوندنش به صلاح نیست اگه دوسش داری به آسایشش راضی باش تا وقتی که سعیت نتیجه داده باشه و شرایط بد تغییر کنه!!!

دیگه اینکه من بعنوان ی زن تو زندگیم از همسرم اطمینان میخوام یعنی اینکه مطمین باشم یکی هست که همیشه پشتمه که دلم گرم باشه منو با خوب و بدم قبول داره و منم قبولش دارم و اگه ام مشکلی هست حداقلش گذشت متقابل باشه گفتن دوست دارم و اینا حتی یک درصد دلیل موفقیت زندگی منو تضمین نمیکنه اما وقتی کنار شوهرم اروم باشم ازش نترسم..از اطرافیان و حرفاشون دلهره ایی نداشته باشم...وقتی به مرد و زندگی و ایندم اطمینان داشته باشم اینا خوشبختی منو تضمین میکنه بهتره به این موارد فکر کنین و اگه شد زمینه ایی فراهم کنی که خانمت بهت اعتماد کنه اگه واقعا بنظرت ی شروع دوباره تکرار مشکلات قبلی نیست.

 تو ی طلاق که بعد از چند سال زندگی رخ میده اصولا دو طرف به میزانی مقصرن و این دلیل بر گناهکار یا بیگناهی شما نیست شما به سهم خودت خوب فکر کن و ببین  اگه واقعا خانم قبول کنه و برگرده این زندگی ی زندگی ایده ال وجدیده و میشه بناشو از اول و اینبار با گذشت و احترام متقابل ساخت یا ن باز هم ی زندگی با تکرار مشکلات و خطاهاس که اگه اینطوره بهتره زندگی دوباره ایی شکل نگیره درکل وقتی به نتیجه رسیدی به فکر زمینه سازی دوباره برای جلب اعتماد و اطمینان خانم باش.

موفق باشی

ایشون نوشتن چطور زن سابقمو *فراموش* کنم ...نه اینکه چطور زن سابقمو برگردونم؟! 

هشت ماه از طلاقشون گذشته...با وجود شرایط سخت بازم حاضر ب برگشتن نشدن!!!!!!

 ی زن مطلقه خیلی شکننده تر از ی دختر مجرده ...این خانوم با گذشت هشت ماه اونم با سختی ب این نتیجه رسیده ک میتونه بدون این آقا هم زندگی کنه و سرسختانه واسطه های این آقا رو رد کرده...پس نمیخواد برگرده...

لطفا راه کار برای فراموش کردن و سازگار شدن با وضعیت فعلی ایشون بدید .

به مشاوره مراجعه کنید تا از نظر فکری و روحی به ثبات برسین ...همین که پیش یه آدم معتمد و امین بتونید دردل کنید یکم از انباشته شدن ناراحتی تون کم می کنه .

بالاخره طی کردن این دوران سخته ...یه سری از عوارض این اتفاق اجتناب ناپذیراند ولی می تونید تا حدی کنترل و براش برنامه بریزید...اولین کاری که می تونید انجام بدین اینکه خودتونو به شدت مشغول کار کنید حتی تا ساعت 11 شب ،که وقتی خونه می رسین سرتون نرسیده به متکا خوابتون ببره ....نباید لحظه ای هم بی کار بمونید.

اگه برای این بحران برنامه نداشته باشید ممکنه تصمیم عجولانه و غیر منطقی بگیرید ....فعلا به سمت ازدواج مجدد نرید...سمت همسر سابقتون هم نرید چون جفتتون هنوز اشتباهات خودتونو قبول نکردید ....همسرتون زمان لازم داره تا دوره ی نقاهتشو بگذرونه .....زمان می بره تا التهابات روحیش کم بشه ....بعضی از مسائل مثل اعتماد و اعتبار وقتی بین زن و شوهر شکسته میشه خیلی خیلی سخت میشه ترمیمش کرد.

بردار من اگر در وجودت ایرادی می بینی سعی کن اصلاح کنی چه همسر سابقت برگرده چه بر نگرده ،شما برای وجود خودت اصلاحش کن ....هرکسی بدی و خوبی کنه به خودش کرده .

اگه کسی با محبت باشه اول به خودش لطف می کنه ...کسی که با محبته خودش بیشتر لذت می بره ....آدم هایی که در عمل و زبان مهربان ان از نظر حسمی و روحی سالم تر از بقیه هستن ....خودتونو از این لذت محروم نکنید.....اونی که ابر قدرت عالمه ،هیچ نیازی هم نداره ،در رابطه با مخلوقش که از قضا این مخلوقش خیلی هم پرو و شر تشریف داره انقدر مهربان و لطیفه ،هم در کلامش هم در عمل...باینکه بنده اش فقط نمک می خوره و نکمدان میشکنه.

در پناه حق 

به نظر شما اینکه مردی با خودرای بودن ،پافشاری در اشتباهاتش،غرور بیجا ،طرف حق رو نگرفتن (و سکوت کردن در شرایطی که می بینه همسرش داره آسیب می بینه)، که در نهایت باعث از هم پاشیده شدن یک زندگی بشه ...اووووج غیرته؟؟؟!!

اینکه از یک مشاوره مرد که امین و معتمد باشه مشورت بگیرید برای پذیرش اشتباهات و اصلاحشون بی غیرتیه؟؟؟

اینکه قبل از اینکه این مشکلات به حدی بهتون فشار بیاره که در نهایت مجبور بشید پیش کس وناکس سفره ی دلتونو باز کنید اوج درایت و عقلانیته؟؟؟

برادر من قصدم سرزنش  و شماتت شما نیست ،،گاهی آدم لازم داره کسی در خفا ایرادهاشو بهش متذکر شه .

همه ی ما اشتباه داریم ...اینکه شما نتونستی به هر دلیلی زندگیتونو حفظ کنید دلیل بر خدایی ناکرده بی غیرتی و نامرد بودن شما نیست ....شما اشتباهتون همین خودرای بودن ،کله شقی و غرورتون بوده ....مشکلی که الآن آفت اکثر زندگی هاست.

کسایی که میان اینجا نظر میذارن با حدس و گمان یا تجربشون نظر می دن ...شما نیاز دارید تا یک مشاوره خبره ،معتمد و مومن به شما کمک کنه .

این که برای حفظ زندگیتون و برگردوندن سلامت روحی و روانی خودتون و اصلاح اشتباهاتتون از کسی که در این کار باتجربه و با صلاحیته مشورت بگیرید....میشه ....؟؟؟!!!

امام کاظم علیه السلام :

إِنَّ الزَّرعَ یَنبُتُ فِى السَّهلِ وَلایَنبُتُ فِى الصَّفا فَکَذلِکَ الحِکمَةُ تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَواضِعِ وَلا تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَکَبِّرِ الجَبّارِ، لأِنَّ اللّه  جَعَلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ وَجَعَلَ التَّکَبُّرَ مِن آلَةِ الجَهلِ؛
زراعت در زمین هموار مى روید، نه بر سنگ سخت و چنین است که حکمت، در دل هاى متواضع جاى مى گیرد نه در دل هاى متکبر. خداوند متعال، تواضع را وسیله عقل و تکبر را وسیله جهل قرار داده است.

تحف العقول، ص 396

در پناه حق...یاعلی

اینجوری حتی شاید بتونی راحت تر فراموشش کنی

ازفکرش بیا بیرون

کاش قبل ازاینکه دیرمیشد به فکردرست کردن زندگیتون میشدین چون سخته با گذشته سختی که ازشما وخانوادتون داشته برگرده 

ی چیزی مثل بغض همیشه ته ته دلم گیره 

منم این تجربه رو داشتم چهار سال با زنی زندگی کردم که عاشقش بودم و دوستش داشتم حالا  شم که سه ساله ازش جدا شدم دلم باهاشه کاری هم از دستم بر نمیاد 

ی سری مشکلات' اخلاقیات 'دخالت ها ی خانوزاده ها 'متاسفانه سر راه اکثریت ما جوان ها قرار گرفته که باعث این جدایی ها شده'

ب قول من میکنی نزار این ماجرا زیاد از حد معمول کش دار بشه نزار وقت بگذره تا دیر نشده باهاش صحبت کن حاالا هم بردید پیش یک روانشناس متخصص مشکلات و اختلاف نظر ها و هر چیز دیگتونو در میان بگزارید 

هیچ وقت تنهاش نذار حتی اگه دیگه تو زندگیش جایی نداشته باشی.

ولش کن ازاد شدی برو حالشو ببر. یه سلام به ازادی و ازادگی بده. برای خودت زندگی کن. بدبختانه غالب خانمها برده میخان نه همسر. منم دارم به جدایی فکر میکنم. برات متاسفم نه برای جدایی برای انتخاب غلطمون که میکنیم. 

خوش به حال خانومتون که بعد این همه اتفاق و طلاق و اینا هنوز هم بهش فکر میکنید ...

یه سوال: پدر خانوم  شما به طلاق راضی بود؟ یعنی الان حاضره دخترش دوباره برگرده با شما زندگی کنه؟ یا مادر خانومتون چطور؟ برادر خانوم یا خواهر خانومتون چطور؟؟ اگه دوست دارین برگرده با کسایی که به زندگی مجددتون راضی هستن بگید کمکتون کنن ... اون که از خانواده شما ظاهرن خوشش نمیاد پس دیگه کسی از خانواده خودتون رو واسطه نکنید ... بهتره از خانواده خودش بخوای تا کمکت کنن ... 

خوب شما که انقد بهشون علاقه داشتید چرا گذاشتید کار به اینجا بکشه؟؟ البته من قصد بدی ندارمااا و نمیخوام باعث ناراحتی دوبارتون بشم ...

راستی مگه حق طلاق رو به ایشون دادین که وقتی شما راضی نبودید ایشون تونستند طلاق بگیرن؟؟'!!!

حالا هم اگه همه ی راه ها رو برای برگردوندنش رفتین و فایده نداشت پس قسمت اول صحبتامو انجام بدید براتون بهتره ... برادرم تنهایی براتون سمه سم ... پس تنها نشید و با بقیه اعضای خانواده باشید تا ان شاالله دوباره ازدواج پایداری داشته باشید .

اول اینو بگم که کامنتی که بلند گو داره مال منه و بالاییه مال یکی دیگست ... منم از قسمت ارسال سوال نگرانی شما رو دیدم و به اینجا اومدم ...

وای که چقدر شما آدم تو داری هستید ...

طلاق یکی از بزرگترین شکست های زندگی آدمه ... بخصوص برای خانوم ها ... من تا حالا ندیدم آقایی از بابت طلاقش ناراحت باشه چون معمولن ازدواج مجدد برای آقایون مطلقه صد برابر بهتر از خانوم های مطلقه هستش ... اینکه خانوم شما مهریه رو بخشیده و خودش درخواست طلاق داده نشون میده که سختی زیادی رو د زندگی با شما تحمل کرده و اینجور که از صحبتاتون پیداست شما از ایشون حمایت نکردین و طرف خانواده خودتون رو گرفتین ، درسته که اونها پدر و مادر شما هستن ولی این همه دخالت(البته با عرض معذرت)تو زندگی شما که موجب طلاق همسرتون شده نباید اتفاق میافتاد ... من قصد سرزنش کردن شما رو ندارم و از شما کوچیکترم و نمیخوام با حرفام شب عیدی ناراحتتون کنم ... من توی زندگیتون نیستم و این خود شمایید که باید ببینید ایراد کارتون از کجاست ... شما از این به بعد نمیتونید خانوادتون رو اصلاح کنید ولی خودتونو که میتونید ... پس برای یه زندگی جدید باید هر آنچه که از زندگی سابقتون بوده درس بگیرید منظورم بی احترامی به پدر و مادرتون نیست ،درواقع میگم روابطتونو یه جوری باهاشون باشه تا دوباره اتفاق تلخ گذشتتون تکرار نشه ... 

راستی و بعد ازدواج نذارید خانوادتون از تمام جزییات زندگیتون خبر داشته باشن تا منجر به دخالت خانودتون و ناراحتی همسر آیندتون نشه ..

بهتره زمان بیکاریتونو با دوستاتون بگذرونید البته اون دسته از دوستایی که اهل اعتیاد نیستن و پاکن و سربه زیر البته اگه مجرد باشه چه بهتر ... البته منظورم ولگردی نیستاااا ... منظورم تفریحات سالمه ... میتونید روزای تعطیل باهم برید گردش و خوش بگذرونید تا اینکه همسر سابقتونو فراموش کنید و برای زندگی آیندتون تصمیم های درست بگیرید ... 

امیدوارم خدا بهتون همسر شایسته عطا بکنه و این دفعه دیگه قدرشو بدونید ... درضمن سعی نیکنید همسر آیدتونو از نعمت مادر شدن محروم کنید ...

من یک خانمم، پستتو تو قسمت سوالا خوندم با عنوان "یکی کمکم کنه" امیدوارم آدرسو درست اومده باشم. یک چیزی اول میگم قول بده تحت هیچ شرایطی دنبال مواد نری، چون مشکلتو چندین برابر سخت تر میکنه، میتونی سراغ روانپزشک و مشاور بری ولی مواد اصلا راه حل نیس مگه بخوای خودتو بکشی.

٭٭خوب به حرفام گوش کن من تو زندگی خیلی پستی و بلندی دیدم، اول بگم بنظر من برگردوندن زنت کار مشکلی نیست. ممکنه زنها خیلی پرتوقع بنظر بیان ولی اغلب خواسته ها  بهونه گیری های زن برمیگرده به عشق، زن نیاز شدید داره که کسی دوستش داشته باشه و البته اونهم اونو دوست داشته باشه. من حدس میزنم شما یه مرد سنتی هستی که زیاد عشقتو نشون زنت ندادی٫ این هسته اولیه مشکله. مثلا گفتی خونه رو میشست و میسابوند و ... . شما آیا توجه و تشکر میکردی؟ میگفتی شما فقط خانمم منی، یه دونه ای؟؟ زن عاشق این حرفهاس. احتمالا شمام مث بیشتر مردا تو دلت تشکر میکردی یا با رفتار نشون میدادی، ولی زن بیشتررررر از هر چیزی نیاز به محبت و توجه کلامی داره. نیاز به شنیدن داره. توجه جنبه های دیگه ای هم داره. مثلا هفته ای یه بار پیشش مینشستی و میگفتی این یه ساعت مال تو میخوام فقط باهم حرف بزنیم. خیلی ساده، نیاز به خرج و.. هم نداره. حدس میزنم خانم شما یه زن درونگرا بوده که تو این مدت نتونسته خواسته هاش و دلخوریاشو به شما بگه که نتیجه ش شده این، میدونی وقتی یه زن مهریه شو میبخشه و حاضره مطلقه زندگی کنه یعنی به بن بست شدیدی رسیده. یعنی شما ناخواسته نادیده گرفتیش، اینو فراموش نکن که بیشتر خانمها اگر واقعا شوهرشون به لحاظ عاطفی و جنسی کاملا راضیشون کنه، واقعا عاشق و اسیر شوهرش میشه و محاله به دلایل دیگه ای مث بیکاری یا بی پولی یا خوشتیپ نبودن شوهرشو ترک کنه. ٫ اگر واقعا میخوای برگرده باید خودتو متحول کنی، اینجا مجال بحث کوتاهه ولی بهت پشنهاد میکنم برو کتاب "رازهایی درباره زنان" از باربارادی آنجلس  و بخون تا با دنیای خانمت آشنا بشی. تو اونجا راه رابطه عاطفی و هم  رابطه جنسی صحیح با یه خانم و گفته. و اینم بگم اگر این اخلاق و عوض نکنی با هر خانم دیگه ای ازدواج کنی آخرش همینه، حالا اینجا شانس آوردی خانمت بخشید. یه چیزه دیگه گفته بودی که خانواده ت خیلی باعث اختلاف شدن؟ اونوقت شما چه کردی؟؟ از رو خانوادت با خانم که دعوا نکردی؟ این مرگ روحی و مرگ عشق برای یه زنه. خانوادت عزیزن، درست، ولی شما جنبه حق رو بگیر و از طرفی بعد ازدواج نفر اول زندگی هر کس همسرشه، حتی اگه به خانوادت حق میدی یا خانوادت و بیشتر از زنت دوس داری، به روش نیار، تو دلت دوس داشته باش. اولویت و همیشه به خانم بده و مدام بهش بگو. بخدا پرتوقع نمیشه عاشق میشه. به نظر من اگر پای کسی دیگه تو زندگی خانمت نباشه و مخصوصا اگه بچه دارین الان خانمت بسیار افسرده ست و از لحاظ روحی به شما نیاز داره. ممکنه اولش بد برخورد کنه ولی شما اصلا کوتاه نیا، از در بیرون کرد از دیوار برو😊 یه طوری هم رفتار کن که بفهمه اخلاقت عوض شده، مثلا بگو عاشقشی، هرچی بیشتر ابراز محبت کنی اون بیشتر و زودتر میبخشه، از خانمت بخواه که هرچی تو دلشه بریزه بیرون بهت بگه، با هر لفظی که دلش خواست بگه، چون وقتی اونا رو گفت سبک میشه و چون صبر تورو دید عاشقت میشه. حتی بگو خانوادم اشتباه کردن، من اشتباه کردم نباید فلان کارو میکردم. میدونم مرد هستی و اقرار به اشتباه واست مشکله ولی واقعا با اینکار زنت نه تنها میبخشه که مثل روزای اول عاشقت میشه. 

امیدوارم حدس هایی که زدم درست باشه و حرفام کمکت کنه. خوندن کتاب باربارا رو فراموش نکن. 

با یه مشاور هم صحبت کن تا رفتار هر دو تونو آنالیز کنه، بهرحال خانمت هم اشتباهاتی داشته٫ 

برو با توکل به خدا، ولی اگر شد که خیلیییی بهتره ولی اگر نشد چی؟ یه آدم منطقی خودشو نابود میکنه آیا؟ نه، اصلا سراغ مواد نرو که نابود میشی، اگر نشد میتونی به ازدواج مجدد البته با اخلاق جدیدیت فکر کنی. التماس دعا

با رفیقات هم برو گردش و تفریح و خوش بگذرون 

میتونی بهش اصرار کنی که برگرده. بعد اون قدر از خودش و خانوادش توهین می بینی و شاید حتی با مجازات قضایی روبرو بشه. اون موقع علاقت بهش از بین میره. شاید یک سال طول بکشه و میری یه کسی رو میگیری که دقیقا خصوصیاتش عکس اون باشه.

عشق یک طرفه عشق شیرینی نیست. به طور موقت شیطون در نظرت زیبا جلوه داده. خانمی که بساز باشه با همه اخلاق شوهرش میسازه. مثل تو که هنوزم به فکرشی. کسی هم که نخواد زندگی کنه مرتب بهونه میاره تا طرف مقابلش خودش برای طلاق پیش قدم بشه

بخدا زن اگه از سنگ هم باشه با بغل آب میشه(دیدم که میگم).

شما حالتون خوبه ؟؟؟ رویایی فکر نمیکنید ؟؟؟

بعله، از نظر شما مردا اینه، برای مردها باورش خیلی سخته، ولی من حرف دل خانوما رو زدم، اگه موقعی که خانومتون داره غر میزنه سکوت کنین بعد که حرفاش تموم شد برید محکم بغلش کنید نذارید در بره، و بگید درکش میکنید، بذاری تو بغلت گریه کنه، خیلی راحت زنتو شیفته خودت کردی، هیچ صحبت دیگه ای هم نمیخواد.، این یعنی مردانگی، باور میکنی خیلی از غرغرای ما زنها واسه اینه که امتحان کنیم بفهمیم تا چه حد شوهرمون دوسمون داره و بخاطرمون تحمل میکنه! اگه مردا این روش و یاد بگیرن اینهمه حرف و بگو مگو نداریم٫ زن فقط عشقققق میخواد ملت، نگید پرتوقع ان، همه خواسته هاشون هم بخاطر نیاز به محبته(بجز معدودی از خانوما)

به سوال کننده

یعنی میخوای بگی تو دنیای به این بزرگی همه راهها رو امتحان کردی و جواب نداد؟؟؟! 

از کجا معلوم، شاید یکی ازین کاربرایی که اینجا کامنت گذاشته خانومه خودت باشه؟؟ دیگه ازین واضح تر بگم؟؟😐😨

برای بار اول که این پست رو خونده بودم باورم نمیشد که یک زن انقدر راحت زندگیشو رها کن ... اگه اینها رو یه زن مینوشت باورم میشد ولی از یه مرد بعید بود ...

واقعا متاسفم بابت شرایطت اما نمیدونم چرا حس میکنم خیلی خیلی مقصری آخه مگه میشه زنیکه ده سال باهاش زندگی کردی اینجوری ازت دلخور باشه غیر ازینه که باهاش بد تا کردی؟؟

فک نمیکنم با وجود سختیاییکه کشیده فعلا بخواد ازدواج کنه 

موفق باشید 

تو این مدت هم با کسی نبودید؟؟؟؟😮😮😮😮

داریم مرد مثل شما😕😕

بسپارید یه مورد مناسب براتون پیدا کنند

یکم که رفت و آمد کنید حواستون جمع زندگی جدید میشه

ازدواج میکنید

و بقیه ی قضایا.همسر جدیدتون اگر بهش کمک کنید و هی مقایسه نکنید میتونه جای خالی همسرسابقتون را پرکنه

اللهی ارامش بگیرید 

اللهی غم بره 

اللهی ایشون به خانمش برسه 

خدایا دل زنشو نرم کن برگرده 

بگرده برگرده 

با خوندن پستتون منم گریه دار شدم 

به سوال کننده

امیدوارم نظرات رک مو دلیل برا دلسوزیم بدونین 

همش گذشته جلو چشمه وخودمو مقصر میدونم .همیشه دنبال دوست داشتن اون نسبت به خودم بودم امارفتارش طوری بود که نه دونستم نفرت داره ونه دونستم میخاد .

الان که میگفت اصلا نمیخاد منو اما رفتار اخریهاش چیز دیگه نشون میداد .

چه کار کنم .چطور فراموشش کنم .طلاق درست بود .گیجم