خانواده برتر

سلام
وای با خودت اینجور نکن
محکم باش
صبور
قوی
شاد
سرزنده
زمان میگذره چه تو بخوای و چه نخوای و عمرت داره صرف میشه
پس این حرفا رو نزن زندگی نباتی و ... و سعی کن ازین زمانی که داره میگذره خوب استفاده کنی.
یه کم پرانرژی باش...
20 سالته سنی نداری
تازه اول مرحله ی هستی که بخوای شروع کنی برا زندگیت برنامه بریزی و قدم های اول رو برداری.

با سلام
من متن صحبتهای شما رو چندبار خوندم. خیلی مبهم و مرموز هست. بیشتر شبیه به یه پازل میمونه و خیلی سخت میشه فهمید که منظور شما چیه؟! به نظرم کسی پاسخ شفافی برای مشکل شما نداشته باشه! به هرحال سوالات زیادی بی پاسخ هستند و میزان اطلاعاتی که شما ابراز کردید هم بسیار اندک هست. بهتر بود بیشتر توضیح میدادید.
پاکان (Pakkan)

حس کردم مطلب علمی مینویسی نفهمیدم چی شد 🤔

تو زندگی بعضی چیزها دست خودت نیست و ممکنه چند اتفاق بد همزمان بیفته تو این شرایط تنها کاری که میشه کرد اینه که دنبال روزنه ای بود برای تغییر شرایط. یعنی وقتی یک در بزرگ وجود نداره برای شرایط باید به روزنه اکتفا کرد.
شاد و سربلند باشید...

---

_ ‏وقتی یکی داره خشک میشه سطل آبت رو اماده کن ، نه دسته تبرت

جایی ندیدم خشم پایان پایان یافته باشه . مگر اینکه شخص یا علل خشم شو بشناسه یا خشم شو به نحوی که به هدفش نزدیک تره خالی کنه .
قبل گفتی به دلیل نگاهی که به زندگیم دارم از مشکلاتی که دارم اندوهگین نیستم و باز هم تاکید کردی که اندوهگین نیستی . به نظرم توی سختی دیفالت به سمت دیگه ای غیر از سوگواری کشیده میشی و تصورت اینه با پرداختن به موضوع دیگه ای میشه راه رو پیش برد. هر چند مشکلاتت خیلی فضایی به نظر میاد ولی اگر خودت از دور نگاه کنی شاید به این نتیجه برسی که داری خودتو نادیده می گیری .
اووو انقدا فاصله هست تا بفهمی مسیر رشد از رنج میگذره ولی مسیر خوشبختی نه. .انقدا فاصله هست تا بفهمی بی ارزش ترین و در عین حال گرانبها ترین چیز تو این دنیا طرز فکر آدم هاست . انقدا فاصله هست تا بفهمی هیچ چیز تو این دنیا قطعیت نداره و هیچ چی ثابت  (بدون تغییر )نیست 

---

فیلم fight club رو ببین

سلام 

سلام

از همگی بابت سعی برای ساختن یه پل مشترک متشکرم.
پس باید بپرسم روزنه برای خروج لذت بخش انرژی خشم ناشی از تغیرات نامفهوم کجاست؟ باید تکرارشون کنم؟

اطلاعات بیشتر... من یک کوهستان داشتم که صدام رو بازتاب می کرد خب من میخواستم به قله کوهستان برم بعد ها دیدم کوهستان با من حرف میزد اما قبل ازاینکه انسان روی قله رو پیدا کنم همراه با کوهستان در زمین فرو رفتم. بیرون که اومدم فقط یک دشت باقی مونده بود. و از اون به بعد دیگران انگار از کتابچه راهنما با هم حرف میزدند.

راستش من نگران لذت های نبرده یا زندان آرزوهای بزرگ نیستم از کاری که میکنم پشیمان نیستم. من با وجودش مبارزه میکنم اما میخوام بدونم خشمم کی به پایان میرسه تا دوباره این امید وجود داشته باشه که کسی هست.

برای وضوح بیشتر سوال، پست مرتبط قبلی که در اردیبهشت ماه فرستاده شده بود متن زیره

>>

سلام
تقریبا بیست سال دارم و مذکر هستم. تصور میکنم در موقعیت سختی قرار دارم و سوال اینجاست که کسی هست(؟).
در یه خانواده از سطح ضعیف مالی زندگی میکنم. طی روز با تمرکز مشغول کارم هستم تا زندگی مطلوبی فراهم کنم. با توجه به ذهنیتم از زندگی با شرایط سخت مالی و بیماری ها و مرگ افراد نزدیک تا بحال مشکلی نداشتم. به تعامل انعطاف پذیر با حوادث ناهنجار زندگی باور دارم.
ارتباط زیادی با پدر و مادرم ندارم به این علت که تقریبا به کل موازین اخلاقی من در زندگی به شکل عملی اعتقاد ندارند و موقعیتی برای بحث های مفید با اونا ندارم. در شرایط و محیط فعلی ام دوستی ندارم که باهاش افکارمو در میان بگذارم و به اون ها گوش بده. و معتقدم ارتباط با جنس مخالف غریبه برای تسکین این وضعیت صرفا ممکنه منجر به وابستگی بی نتیجه برای اون فرد بشه و با این کار موافق نیستم. به گذراندن زمان خودم با سرگرمی های مختلف هم علاقه ای ندارم.
فعلا درآمد ثابت بالایی ندارم و نمیتونم کتاب برای مطالعه و رفع این عطش خریداری کنم بنابراین مینویسم یا با خودم صحبت میکنم. هر روز به موضوعی فکر میکنم و به دنبال تحلیل و درکشم. در هفته صد ها برگه کاهی رو با کلمات پر میکنم و توی زمان های آزادم ، این افکارو در قالب متون بدون مخاطب دقیق ، نمایشنامه و داستان بلند روی کاغذ میارم.
تا به این روز ها هر چند ماه یک داستان بلند می نوشتم اما اخیرا دارم به یه فرد ساکت تبدیل میشم ، احساسی شبیه به انفجار دارم و ممکنه به نوعی از درون خاموش بشم ، که مطمئنم خطرناکه.
وضع مالی فعلی ام بحرانیه و نمیتونم صرفا به این خاطر به هیچ متخصصی مراجعه کنم. در نگاه اول خنده داره اینکه تمامش فقط به این دلیل باشه که نمیتونم حرف های زیادی که دارم رو به دیگران بزنم. ولی این مشکل برای من خنده دار نیست.
بنظر من بقیه پیشامد های زندگیم تا به اینجا مثل سرطان در خانواده ، معلولیت ها ، مشکلات مالی و نزاع نزدیکان و مرگ ها آنچنان طاقت فرسا نمیاد. من فقط به موضوعات متفاوت دیگه ای فکر میکنم در صورتی که تفاوتی بینمون نمی بینم ، همه داریم با همین ترکیب از ناملامیات زندگی می کنیم.
موجود زنده متکلمی در اطرافیانم علاقمند نیست که پیرامون زیبایی طبیعت ، لایه های روان انسان ، فیزیک ، منطق ، فلسفه ، گستردگی های نجومی و مسائل دانش روز و ازین قبیل موضوعات بشنوه حتی خانواده م.
از این تکرار به شکل سختی اندوهگینم و از شنیدن بحث های بی پایان طرافداران و مخالفان کمپانی ها و گروه های مختلف، طبقه بندی کردن و برچسب زدن افراد ، موسیقی های عاشقانه تند از همه دستگاه های ممکن و برخی از موارد دیگه کوچکترین احساس خوشایندی ندارم. تصور میکنم... این موقعیت سختی باشه. از اینکه همراهی کردید متشکرم.

اووففففففف... چه نفس گیر بود تا رسیدم به تهش!

مذکر؟!!!!! مگه کلمه ای ؟

سلام برادر گرامی 

یاد یه چیزی افتادم! یه پسر بچه که بالاترین آی کیو در جهان رو داره. میگفت هیچکس حاض. نیست بیشتر از چند دقیقه باهام حرف بزنه! دلیلشم این بود که بقدری سنگین حرف میزد که هیچکس نمیفهمید چی داره میگه و فقط باید حرفهاشو مینوشتن و با تمرکز زیاد میخوندنش و تحلیلش میکردن و متوجه میشدن که چی گفته! تنها کسی که تونسته بود باهاش حرف بزنه دومین آی کیوی جهان بود!!!!!

دوست عزیز 

ما در مورد مرگ صحبت نمی کنیم در مورد آرزوهایی صحبت می کنیم که برای دیگران برآورده نشد. راهکارهای شما برای از دست دادن یک نفر عالیه، قابل تحسینه وقابل قدردانیه، فوق العاده است. راستش موقعیت از دست دادن دونفر هم قابل کنترله.  خشم مرگ سه نفر کی تموم میشه؟ من زندگی می کنم راه میرم پول بدست میارم اما این دستاویز جدید برای فرو نرفتن ، باید، بهش امیدوار بود و برای امیدوار بودن باید آروم بود، بدون خشم. اگر من خشمگین نبودم تمام راه های زیبای شما عملی می شد. سوال من هم اینجاست این خشم چه زمانی تمام میشه؟

به ترانهه
من کتمانش نمیکنم. چرا باید سعی کنم دروغ بگم؟ این خارج از حیطه اطلاعات متنه.

به بیتا 20
من غمگین نیستم. من میخندم.

به پاکان
حق با تو بود.

😠وجدانان  یجوری تایپ کنین منم بفهمم  قله کوه  پازل چی میگین

سلام مرد مهربونی که خودشو خشمگین میدونه ، مهربونی داری ولی خشمت مهربونیتو پنهان کرده .

هروقت خیلی عصبی شدی، دوش آب سرد بگیر ، 

😳

از همه بابت همه چیز و از خودم بابت هیچ چیز متشکرم.  از آراء همتون متشکرم . مسئله ساده من هنوز پابرجاست. هاه هاه هااه.
"سوالم اینه که خشمم چند سال دیگه به پایان میرسه؟" هاه هاه هااه... به هرحال بابت مطالعه متشکرم. و خوشحال  باشید.

خدا شفات بده

تا وقتی که بشینی و کاری نکنی به هیج وجه شرایط عوض نمیشه و جوانی از بین میره
تنها راه حل تو مراجعه به روانشناس هست و این نکته رو باید درنظر داشته باشی کار روان شناسی زمان بر و تدریجی هست و باید حداقل 6 ماه منتظر باشی
مطمئن باش روانشناس هم به تو خواهد کفت که باید تحولی تو زندکی ایجاد کنی
مانند برنامه ورزشی منظم،برنامه تفریح و کردش منظم و طبیعت کردی،دوستای جدید،تغییر رشته(بشرطی که به رشته فعلیت علاقه نداشته باشی)حتی اکه لازم باشه ازدواج یا نامزدی