خانواده برتر

میم اول سرتیتر پسته مونده جا!! 😊😊😊

شاید «اگه مثل دوست رفتار کنی هم خودت راحت تری و هم پسرشون راحت تر میپذیره،و در آینده و سن بلوغش کمتر ب مشکل برمیخورید و حتی مسائلی ک شاید میتونست ب مادرش بگه رو ب شما بگه چون شمارو مثل دوستش میدونه »،چطوره پیش مشاور بری؟

شما 33 ساله هستید پس یه انسان بالغ وعاقل هستید پس مطمئنا میتونیدیه مادر خوب باشید.تجربه چندان مهم نیس تنها عشقه که ازیه دختر یه مادر ایده ال میسازه. پس نگران این موضوع نباشید.

جا ی خودتو با برادر من عوض کن . برادر من از این جوز ازدواجی با زنی که پسر هشت ساله ای داشت شکست خورد.هرچی ما بهش گفتیم گوش نکرد .تازه برادر من پسر مجرد بود .مواظب باش اینجور ازدواجا خیلی خیلی خیلییییییییییی مدیریت میخواد

حتما قبلش پیش مشاور برو.

یکی از اقوام ما ازدواج اولش با شکست مواجه شد و دوباره با مردی ازدواج کرد که پسری 10ساله داشت. الان حدود 15سال از اون ازدواج میگذره و خدا یه پسره هم بهشون داده و پسر اول زن گرفته و به یه معضل برای خانوادش تبدیل شده. مدام از پدرش پول میخاد ... دوست عزیز چیز دیگه که میخام بگم اینه که  بزرگ کردن فرزند پسر از دختر سخت تره و والدین با بچه های پسر تنی خودشون مشکل دارن چه برسه به فرزند ناتنی من خودم همسن شما هستم و تمام همکارام ازدواج کردن و حتی گاهی اوقات یه حرکات و حرفایی که لایق خودشونه میزنن اما با ...محل کردن زبونشون لای دندون گیر میکنه و ...

سلام دوست عزیز

سلام
لطفا احساساتی برخورد نکنید دو تا از آشناهای خانوادگیمون که دوستی صمیمانه ای باهاشون داریم مادر ناتنی هستند و متاسفانه ناراضی ..... ازدواج با مردی که صاحب بچه است خیلی خیلی صبر میخواد در هر صورت شما رو عین دوست خودم میدونم و چند نکته رو به شما میگم :
1) دقت کنید ببینید تربیت پسر اون آقا به چه صورت است ؟ از همه نظر ... یعنی از نظر اخلاق از نطر اجتماعی مثلا بچه منزوی است یا طلاق چقدر روش تاثیر گذاشته ؟؟ ببین پدرش که میخواد شوهر شما بشه و شما رو خوشبخت کنه تونسته پسر خودش پاره تنشو درست تربیت کنه یا نه ... تمام جوانب رو بسنج چون میخوای 24 ساعت کنار ی بچه دیگه باشی باید ببینی میتونی تحملش کنی یا نه ...خواهش میکنم دیدت رو باز کن همانطور که زن بابا ظالم افسانه است همانطور هم  تبدیل شدن یک زن بابا به فردی که از مادر هم مهربان تر باشه هم افسانه است چون این پسر یا مادرش طلاق گرفته و زنده است یا مرده در هر صورت مادر دارد و هیچوقت هم شما را مادر به حساب نمیاره باید به شما احترام بذاره ولی توقع و انتظار زیادی از خودت نداشته باش که بخوای نقش قهرمان را برای پسر بچه بازی کنید
2)آیا پسر بچه هم از شما خوشش میاد؟؟ تو این جور ازدواج ها هم زن و هم مرد و هم فرزند هر سه باید از این ازدواج کاملا راضی باشند پیش از ازدواج حتما با پسر به مشاوره برین این خیلی مهمه
3) ی  موضوعی رو در نظر بگیر اون هم حرف مردم ...واقعا حرف مردم و حتی دوست و آشنا در این مواقع آدمو  از پا میندازه اینکه بگیم اون اوائل این حرف ها زده میشه بعد دیگه کسی نمگه یا یرای من عادی میشه ....نه .... همیشه مادران ناتنی زیر ذره بین هستن یک مادر میتونه سر بچه اش دادبزنه اونو دعوا کنه تنبیه اش کنه ( منظورم تنبیه غیر از کتک زدنه ) و مقررات خونه رو بهش یادآور بشه ولی یک مادر ناتنی متاسفانه نه ... برای ساده ترین کارها از این و اون تیکه میشنوه و اینو بدون یک مادر ناتنی کارش از یک مادر هم سخت تره
4) پیش از ادواج دقیقا درباره توافقاتتون درباره زندگی با پسرشون صحبت کنید مثل اینکه میخواد با شما زندگی کنه یا میره پیش مادرش یا .... و حتما اینها رو مکتوب کن و بخواه زیرش امضا بزنه این ی تعهد محضری نیست ولی اگه واقعا این آقا مردونه پای حرفش وایستاده  وشما رو میخواد باید زیرش امضا بزنه چون بعد از ازدواج دیوار حاشا بلنده و ممکنه که زیرش بزنه
دوست عزیزم من نمیگم شما با این آقا ازدواج نکن شما خودتون عاقل و بالغ هستید ولی این ها رو گفتم تا بیشتر وبیشتر دقت کنید اصلا عجله نکنید و تمامی جوانب رو بسنجید چون شما در ایران زندگی میکنید تو خارج مفهموم مادر ناتنی مثل ایران نیست و اونها این مسئله را کاملا قبول کردند و نمیشه دیدگاه بیشتر مردم ایران رو تغییر بدی پس با دقت انتخاب کن تا پشیمون نشی
ان شاء الله که خوشبخت بشی :-)

سلام..
تو این جور ازدواجی عشق و کنار اومدن با مسائل مالی کافی نیست مسلما
شما ممکنه به خیلی از چیزایی که بعد از ازدواج میخواید رو به خاطر وجود بچه از دست بدید
مثلا اگه ماه عسل بخواید برید همراهتونه
بچس ممکنه مریض شه بخواید چند شب بخاطرش بی خوابی بکشید
اگه مشکل درسی داشت کمک کنید بهش
ممکنه یه سری اخلاق و رفتارا داشته باشه که شما نپسندیدشون
و خیلی چیزای دیگه
ولی اینا نباید باعث شه به شوهرتون یا بچه شون غر بزنید
به همه ی اینا فکر کنید...خودتون خودتونو بهتر میشناسید..
اگه احتمال میدید که میتونید از پسش بر بیاید که بسم الله

حالا که قصدتون ازدواجه سعی کنید که واقعا مثل بجه ی بچه ی خودتون بدونیدش
و رفتارتتون باهاش کاملا دوستانه باشه و کاری کنید که باهاتون راحت باشه و حرفاشو بهتون بزنه...
پسر بچه با این سن معمولا راحت حضور شما رو قبول میکنه
ان شالله که زندگی به کام هر سه نفرتون شیرین شه
ما رو هم از تصمیمتون با خبر کنید(این دیگه از حس فوضولی بی حد و مرز من نشئت(درست نوشتم عایا؟؟؟) میگیره..چشمک)

این ازدواج از بیخ اشتباهه خانم. از ما گفتن. من چند مورد دور و برم دیدم همه شم نتایج فوق العاده بدی داشته. توکل کن به خدا صبر کن تا با مجردی مث خودت ازدواج کنی.چیزی که زیاده پسر مجرد بخدا جدی میگم

تو گوگل بزن "گیس گلابتون" یه سایته که نویسندش یه خانوم دکتره

ممنونم از همه دوستان به خاطر نظرات خوبشان و انتقال تجربیات اطرافیانشان.

اگر مدیریت احساساتت رو نداری بیخیال شو. اگر میدونی دو روز دیگه خودت بچه دار بشی و تغییر چهره میدی اینکارو نکن. بچه ی بی مادر فوق العاده حساس و زودرنج هستن. فوق العاده مراقبت میخوان.

با سلام

با آقایی ازدواج کردم که زنش مرده بود و سه تا بچه داشت و از اول با محبت و آرامش و بدون توقع وارد زندگی شدم. بیچارم کردن نه محبت میفهمن نه انسانیت. از هرچی بچه بی مادره بیزار شدم. بچه نیستن دیو و ابلیسن. پسره کتک میزنه دخترا به کارگری میگیرن نه حیا نه چشم و رو. بعد از یکسال دنبال طلاقم ولی بدتر حال بد و احساس بدی هست که دارم. پدرشون لوسشون میکنه میگه بچه ان. همینه که هست نمیشه بچه رو دور انداخت.

متاسفم عزیزم . واقعا تحمل سه تا بچه بی مادر خیلی سخته خیلی. خدا بهتون کمک کنه تا هرچی مصلحتتونه رخ بده.
البته به نظرم برای کمتر شدن مشکلاتتون باید حتما حتما همسرتون باهتون همکاری و همراهی کنه وگرنه به تنهایی قادر به حل  این مشکل نخواهید بود. براتون آرزوی موفقیت میکنم چون شما با نیت خیر جلو رفتید ان شاء الله خدا مهرتون رو بندازه توی دل این بچه ها تا مشکلاتتون کم بشه.
سعی کنید با یه مشاور در این زمینه مشورت کنید .هرچند باید این کار رو قبل از ازدواج انجام میدادید اما خب کاریه که شده برای ادامه اش حتما برید پیش یه مشاور.

البته من هنوز خودم ازدواج نکردم . واقعا هنوز نتونستم تصمیم بگیرم. البته توی این فاصله، متاسفانه پدرم رو از دست دادم و شرایط زندگیم تا حدودی تغییر کرده و از نظر روحی هم اوضاع مساعدی نداشتم تا جدی بهش فکر کنم. واقعا تصمیم سختیه . وقتی نظرات دیگران رو میبینم واقعا دودل میشم